Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Journals help
Authors help
Years help

Results found: 50

first rewind previous Page / 3 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  reformy
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 3 next fast forward last
PL
Polityka otwarcia Chińskiej Republiki Ludowej na świat, zainicjonowana przez przywódcę Deng Xiaopinga, reformy gospodarcze oraz tworzenie socjalizmu o chińskiej specyfice, przyniosły w efekcie dynamiczny wzrost gospodarczy. Przedstawiony przez Denga na III Plenum KC KPCh w grudniu 1978 r. nowy kurs w społeczno-politycznym rozwoju kraju stworzył podstawę do zainicjowania programu reform. Chiny stopniowo, aczkolwiek konsekwentnie zaczęły zmieniać gospodarcze i społeczne oblicze. Deng przez szereg lat prowadził kraj drogą zmian, otwierając go na świat, aktywizując stopniowo kolejne regiony i miasta. W ciągu dwudziestu pięciu lat Chiny osiągnęły postęp, na jaki wiele krajów pracowało pół wieku. Przyjęty przez nie model rozwoju pozwolił na transformację gospodarki biednego kraju rolniczego (80% ludności) w drugą potęgę gospodarczą świata, przy czym ponad 400 mln osób wydobyło się z biedy i dla większości społeczeństwa warunki życia znacznie się poprawiły. Wobec powyższego należy przyjrzeć się drodze, jaką przeszła Chińska Republika Ludowa, aby ograniczyć ubóstwo mieszkańców wsi.
PL
Dzisiejsza zjednoczona Europa jest w pewnym sensie zdezorganizowana, w niektórych państwach członkowskich obserwuje się rosnącą popularność różnego rodzaju ruchów nacjonalistycznych, populistycznych i demagogicznych, wzrost popularności partii wyraźnie antyeuropejskich. Nie ulega wątpliwości, że Unia Europejska wymaga reform. Podejmując dyskusję dotyczącą kierunków reform i przyszłego kształtu UE, reform jej instytucji, zasad działania i polityk, powinniśmy odwołać się przede wszystkim do pierwotnych przesłanek procesu powojennej integracji europejskiej – pragnienia zapewnienia Europie pokoju. Celem artykułu jest refleksja nad istotą integracji europejskiej i kierunkami ewentualnych reform UE. Omówione zostały potencjalne scenariusze reform, wraz ze wskazaniem najbardziej z nich prawdopodobnego, jakim jest Europa wielu prędkości. W artykule wykorzystano źródła, do których rzadko odwołują się autorzy tekstów naukowych – artykuły publikowane w prasie zagranicznej.
PL
W opracowaniu podjęta została problematyka niestabilności warunków funkcjonowania oświaty. Poruszony problem badawczy dotyczył w szczególności skali i kierunków zmian przepisów prawnych. W kontekście wdrażanej reformy systemu oświaty analizie poddano kierunki i charakter zmian w polityce edukacyjnej w Polsce od 1991 r. Struktura opracowania odzwierciedla przyjęte cele badawcze. W pierwszej kolejności omówione zostały uwarunkowania realizacji zadań oświatowych po transformacji ustrojowej. Następnie scharakteryzowano najważniejsze etapy kształtowania systemu oświaty oraz zakres i kierunki zmian w oparciu o analizę najważniejszych regulacji prawnych w tym obszarze. W toku przeprowadzonych analiz wykazano, że duża skala dokonywanych modyfikacji systemu oświaty, będąca efektem bardzo licznych nowelizacji ustaw, nie wynikała z realizacji spójnej długofalowej koncepcji rozwoju oświaty. W ostatniej części artykułu wskazano najważniejsze założenia nowej reformy systemu edukacji w Polsce oraz na podstawie analizy rozwiązań ustawowych jej skutki dla jednostek samorządu terytorialnego.
PL
Stan finansów Unii Europejskiej stanowi od wielu lat przedmiot ożywionej debaty publicznej. Dotyczy to kilku elementów, z których obecnie za najważniejsze należy uznać: kryzys finansowy, sytuację w strefie euro, kryzys migracyjny, a w ostatnim czasie wyzwania, przed jakimi stanie Unia Europejska w sytuacji opuszczenia jej przez Wielką Brytanię. Wszystkie wymienione elementy to jedynie część aktualnych problemów mogących zadecydować o przyszłości Zjednoczonej Europy – Europy, której proces jednoczenia, mimo niewątpliwych błędów popełnionych po drodze, uznać można za zakończony sukcesem. Wydaje się wszakże, iż w pewnym momencie ideologia jednoczenia przysłoniła istotę budowania efektywnych struktur europejskich. Zaczęły bowiem dominować interesy indywidualne poszczególnych państw, a wartości przyświecające ojcom założycielom Unii Europejskiej zostały zmarginalizowane. Dowodem na to jest sytuacja budżetu ogólnego Unii Europejskiej, który w swej istocie stanowić miał instrument realizacji idei i wartości unijnych. Niestety, poprzez wprowadzanie kolejnych wyjątków od zasad nim rządzących, wyrażających się między innymi w uprzywilejowaniu poszczególnych państw, doprowadzono do tego, że w dyskusji na jego temat zaczęła dominować retoryka zamykająca się w zdaniu: „kto dał więcej, a kto mniej”. W związku z tym zatracono sens realizacji zasady solidarności, tj. faktycznego wyrównywania szans pomiędzy państwami czy też regionami, a także wartości dodanej tworzonej przez poszczególne wydatki budżetowe. Należy stwierdzić, że wzrost nastrojów antyeuropejskich w połączeniu z powolnym odchodzeniem od fundamentalnych wartości, na których historycznie budowana była Europa, godzi w kształtowanie tożsamości europejskiej. Nie wszystko jednak stracone. Konieczne jest wprowadzenie zmian, które przywrócą Europie jej europejskość i pozwolą utrzymać pozycję we współczesnym świecie. Z całą pewnością jednym z instrumentów prowadzących do tego celu powinien być budżet ogólny Unii Europejskiej, którego struktura oraz mechanizmy funkcjonowania, podobnie jak instytucje unijne, muszą być wszakże poddane reformie.
EN
The subject matter of the article is an intra-Catholic anti-Roman movement of statist nature, known as Josephinism. The movement spread throughout Austrian crown lands (Austria, Hungary, Transylvania, Banat, Bohemia, Slovakia, Galicia, Lodomeria, southern Netherlands, Croatia and Tuscany). Josephinism had its rise under the influence of enlightened absolutism, and Gallican and Febronian ideas. It started in the 1750s during the reign of Empress Maria Theresa (1740-1780), reached full development during the reign of Emperor Joseph II (1780-1790), and formally ended in 1855 by the conclusion of the Concordat between Austria and the Church State. The Josephinist system claimed and implemented the State supremacy over the Church in administrative and financial matters. By state government’s decrees numerous monasteries and fraternities were dissolved, organising pilgrimages was limited, and bishops’ direct communication with Rome was prohibited. At the same time the number of parishes was increased and a new ecclesiastical order of services was introduced. Joseph’s II great contribution was issuing the Edict of Tolerance in 1781, which granted freedom of religion and worship to the members of Evangelical Lutheran Church, Evangelical Reformed Church, the Orthodox Church, and the Mosaic faith. Owing to the support of Peter Leopold, Grand Duke of Tuscany, brother of Emperor Joseph II, in 1786 a diocesan synod was held in Pistoia (Tuscany), which postulated reforming the Mass, strengthening the authority of bishops and restoring papal primacy of honour in the Church. In 1794 its provisions were condemned by Pope Pius VI (1775-1799) in the bull Auctorem fidei.
PL
Tematem artykułu jest wewnatrzkatolicki ruch antyrzymski o charakterze etatystycznym, znany pod nazwą józefinizmu. Objął on swym zasięgiem kraje korony austriackiej (Austria, Węgry, Siedmiogród, Banat, Czechy, Słowacja, Galicja, Lodomeria, południowe Niderlandy, Chorwacja i Toskania). Józefinizm powstał pod wpływem oświeconego absolutyzmu oraz idei gallikańskich i febroniańskich. Rozpoczął się w latach 50. XVIII wieku za rządów cesarzowej Marii Teresy (1740-1780), pełny rozwój osiągnął za rządów cesarza Józefa II (1780-1790), a formalnie zakończył się w 1855 roku przez zawarcie konkordatu między Austrią a Państwem Kościelnym. System józefiński głosił i realizował zwierzchnictwo państwa nad Kościołem w sprawach administracyjnych i majątkowych. W wyniku zarządzeń władz państwowych zlikwidowano wiele klasztorów i bractw, ograniczono organizowanie pielgrzymek oraz zakazano bezpośrednich kontaktów biskupów z Rzymem. Jednocześnie zwiększono liczbę parafii i wprowadzono nowy porządek nabożeństw. Zasługą Józefa II było ogłoszenie w 1781 roku Edyktu tolerancyjnego, który przyznał wiernym Kościoła Ewangelicko-Luterańskiego, Kościoła Ewangelicko-Reformowanego, Kościoła Prawosławnego i Religii Mojżeszowej wolność wyznania i kultu religijnego. Dzięki poparciu Piotra Leopolda, wielkiego księcia Toskanii, brata cesarza Józefa II, w 1786 roku w Pistoi (Toskania) odbył się synod diecezjalny, który postulował reformę Mszy Świętej, wzmocnienie władzy biskupów i przywrócenie w Kościele prymatu honorowego papieża. Jego postanowienia w 1794 roku zostały potępione przez papieża Piusa VI (1775-1799) w bulli Auctorem fidei.
EN
The purpose of the article is the study of foreign experience of agricultural economics in the EU and its possible use in Ukraine. Study of foreign experience as in the plan of exposure of general lines, so in the plan of selec-tion of features, dictated by national or regional features, has the defined value for generalization of experience, exposure of tendencies and conformities to law, making of principles and steps of domestic agrarian reform and agrarian policy.
PL
Celem artykułu jest analiza doświadczeń krajów Unii Europejskiej w zakresie transformacji rolnictwa i możliwości ich wykorzystania na Ukrainie. Badanie tych doświadczeń zagranicznych, zarówno w zakresie określenia cech wspólnych, jak i odmiennych, ma pewną wartość dla opracowywania wzorców i trendów, zasad dla narodowej reformy agrarnej i polityki rolnej.
EN
The paper concisely presents the main directions in development of Polish old-age pension system, including essential legal reforms introduced since its complete rebuilding in 1999.
PL
Artykuł przedstawia w syntetycznym ujęciu kierunki ewolucji systemu emerytalnego w Polsce po 1999 r. Wskazuje na główne zmiany, jaki dokonano w tym systemie w ciągu dwóch dekad oraz propozycje dalszych rozwiązań.
PL
Artykuł poświęcony jest reformowaniu szkolnictwa wyższego w Polsce w latach 1989–2009 a ściślej mówiąc regulacjom prawnym, które bądź to weszły w życie, bądź jako projekty nowelizacji prawa wskazywały propozycje zmian w funkcjonowaniu szkolnictwa wyższego na przestrzeni ostatnich 20 lat. Zarysowane w ten sposób zostały dzieje reform pozwalających na stopniowe modelowanie systemu szkół wyższych równolegle do zmian gospodarczych, społecznych i politycznych w Polsce, a także na realizację Procesu Bolońskiego i umiejscowienie się w europejskiej przestrzeni edukacyjnej. Celem artykułu jest zilustrowanie procesu reformowania szkolnictwa wyższego także z perspektywy debaty publicznej, która towarzyszyła stanowieniu prawa w tym obszarze. Głosy bezpośrednio zainteresowanych reformami reprezentantów środowiska akademickiego, zazwyczaj krytyczne, dotyczą nie tylko zasadności wielu z proponowanych zmian, ale przede wszystkim dowodzą słabości samej reformy – kolejności podejmowanych w kierunku przygotowania reformy działań, wadliwego przygotowania dokumentów rządowych, sposobu przeprowadzania konsultacji społecznych. W szerszym kontekście wskazuje się na słabość polityki edukacyjnej państwa w odniesieniu do szkolnictwa wyższego
EN
The article critically examines the modernization of the Higher Education (HE) sector from the perspective of reflexive modernization. The source of radical change of HE in Poland was the neoliberal institutional solution, opening HE institutions to privatization, competition and marketization and freeing them from the heteronomic bureaucratic structure legitimized by the conditions of the previous system. To explain the nature of the changes in Higher Education, three analytical categories of reflexive modernization are used as heuristic tools: individualization, risk and reflexivity.
EN
The aim of this article is an attempt to describe and evaluate the use of some of the solutions of the theory of behavioral economics in the practice of reforming their pension systems. The effects of the application of behavioral economics at the reform of occupational pension schemes in the UK and New Zealand (automatic entry to the pension scheme with the possibility of withdrawal at a certain time) are encouraging (dissemination of occupational pension schemes, the increase in supplementary pension savings). Similar solution could be implemented in Poland. Indicate also some risks associated with the use of behavioral economics in reforming pension systems (for example: the manipulation of behavior and decisions of participants of pension schemes, misselling).
PL
Celem poznawczym artykułu jest próba oceny zastosowania niektórych rozwiązań wypracowanych na gruncie teorii ekonomii behawioralnej w praktyce reformowania systemów emerytalnych. Przedmiotem prezentowanych wyników badań są dotychczasowe rezultaty zastosowania ekonomii behawioralnej przy reformowaniu zakładowych systemów emerytalnych w Wielkiej Brytanii i Nowej Zelandii (automatyczny zapis do programu emerytalnego z możliwością odstąpienia w określonym czasie). Osiągnięte w tych krajach efekty (upowszechnienie zakładowych systemów emerytalnych, zwiększenie poziomu dodatkowych oszczędności emerytalnych) są zachęcające. Na tej podstawie sformułowano rekomendacje co do możliwości zastosowania podobnych rozwiązań w Polsce. Wskazano także na pewne zagrożenia związane z wykorzystaniem ekonomii behawioralnej w reformowaniu systemów emerytalnych (m.in. manipulowanie zachowaniami i decyzjami uczestników systemu emerytalnego nie zawsze zgodne z ich interesem, misselling).
10
75%
EN
A debate on pension systems and reforms is going on in European countries for recent decades. The important factors affecting the operation of pension systems include: population aging, changes in structure of the economy, labour market activity of women and increase in globalization. The main challenges for pension systems reform are: securing the adequacy of the benefits and the financial sustainability of pension systems. The article is presenting the main trends in reforming pension systems in selected countries, Poland among them.
PL
W ostatnich dziesięcioleciach w krajach europejskich trwa debata nad systemami emerytalnymi i reformami tych systemów. Ważnymi czynnikami wpływającymi na funkcjonowanie systemów emerytalnych są: starzenie się populacji, zmiany w strukturze gospodarki, aktywność na rynku pracy kobiet i globalizacja. Głównym wyzwaniem reform systemu emerytalnego jest zapewnienie adekwatności i stabilności finansowej tych systemów. W artykule przedstawiono główne tendencje w reformowaniu systemów emerytalnych w wybranych krajach, wśród nich w Polsce.
EN
The author of the article attempts to depict corruption as evaluation of social activity, and not as a structural relationship. His objective – as well as of the analysis of “corruption cultures” contained in the text – is not only to seek genetic reasons of the omnipresent phenomenon of “corruption”, which is explained normatively, but search in the social sense of corruptive practice in a specific historical situation. In the author’s opinion, research into corruption in Romania as an allegedly clearcasewill allow broader understanding of this phenomenon, e.g. also in Germany. Thus, if “traditional network relations” in Romania between political and economic elites block functional differentiation by applying liberal rhetoric to legitimisation, the liberal (administrative) reforms in Germany result in reversal of the differentiation and reduced reasonability of activity, which provides new fuel to development of networks and corruption instead of reducing them as originally intended. Therefore, corruption is an effect of structural conflict of objectives between activity of the administration and activity of entrepreneurs in the conditions of private economy, which creates the problem concerning the role and identity of state officials.
PL
Artykuł koncentruje się na zagadnieniach reform edukacji na Węgrzech będących wynikiem radykalnych zmian politycznych, a w szczególności przyjęcia państwa do Unii Europejskiej. Publikacja nakreśla priorytety dla transformacji procesu edukacji, jak również ryzyka wynikającego z systemu edukacji nauczycieli i kształcenia przez całe życie. Wyzwania stawiane przez obecne czasy zmieniają świadomość nauczycieli, przenosząc nacisk na obowiązkowe wykorzystywanie technologii informatycznych, aktywowania mobilności informatycznej studentów oraz szczegółową analizę wymagań pracodawców. Badanie przedstawia kluczowe działania rządu węgierskiego w odniesieniu do socjalizacji mniejszości romskiej oraz innych mniejszości narodowych obecnie zamieszkałych na Ukrainie. Badanie obrazuje zasoby edukacyjne wykorzystywane do kształcenia nauczycieli w instytucjach edukacyjnych, mające za zadanie wprowadzanie tolerancji i wzajemnego szacunku. Lata dwudzieste XXI w. odznaczają się silną globalizacją i czynnikami politycznymi przenikającymi wszystkie sfery życia społecznego. Dynamicznemu formowaniu ucywilizowanego społeczeństwa informatycznego towarzyszy pewna liczba sprzeczności i konfliktów, wzmocnienie więzów społecznych oraz zmiana warunków życia (Réti, 2009), (Vágó i Vass 2006). Pomimo licznych badań metodologicznych i koncepcyjnych, problemy unowocześnienia współczesnego kształcenia nauczycieli tak, aby byli w stanie szkolić i kształcić studentów oraz odpowiednio reagować na wyzwania stawiane przez cyfryzację nadal pozostają nierozwiązane. W tym względzie doświadczenia państw europejskich, które skutecznie przeprowadziły liczne reformy edukacyjne, budzą znaczące zainteresowanie naukowe i wymagają systematycznych badań, popularyzacji i wdrożenia krajowego systemu kształcenia. Jednym z takich państw są Węgry, graniczące z Ukrainą zarówno terytorialnie, jak i funkcjonalnie (obwód zakarpacki jest gęsto zaludniony przez węgierskie mniejszości narodowe). Celem niniejszego artykułu jest uzasadnienie podstaw kluczowych reform edukacyjnych na Węgrzech oraz ustalenie ryzyka i priorytetów będących wynikiem zmian transformacyjnych w państwie.
EN
The article concentrates on the issue of Hungarian education reforms brought about by radical political changes, in particular, the country’s admittance to the European Union. The paper outlines priorities in educational process transformation, as well as risks emerging in the system of teacher education and lifelong learning. The challenges associated with our times transform the teacher’s consciousness, shifting focus to the mandatory use of information technology, the activation of students’ information mobility, and the detailed analysis of employers’ requirements. The study reveals the Hungarian government’s key activities in relation to the socialization of the Roma minority and other national minorities compactly residing in Ukraine. The research illustrated educational resources used to train teachers at educational institutions to instill tolerance and mutual respect. The 2020s’ are marked by powerful globalization and political factors penetrating all spheres of social life. The dynamic formation of the civilized information society is accompanied by a number of contradictions and conflicts, the strengthening of social ties, and changing living conditions (Réti, 2009), (Vágó and Vass 2006). Despite numerous methodological and conceptual studies, the issues of updating the modern teacher’s training to enable teachers to train and educate students and adequately react to challenges imposed by digitalization remain open. In this respect, the experience of European states that successfully carried out a number of educational reforms is of great scientific interest and deserves to be systematically studied, popularized and introduced into the domestic educational system. One of such countries is Hungary, which borders on Ukraine both territorially and functionally (Transcarpathia is compactly inhabited by Hungarian national minorities). The aim of the article is to substantiate the essence of the key educational reforms in Hungary and to identify the risks and priorities brought about by transformational changes in the country.
13
63%
EN
The miners’ strike of 1984–1985 is a political turning point in the history of post-war Britain. It began in March 1984 as a reaction to pit closures. Well prepared Government refused to give in to the miners’ pressure, which led to a record length strike. Thanks to Government preparedness and to tactical and strategic mistakes of the miners’ leadership the strike failed. This broke the power of the trade unions in Britain and the Conservative government was able to continue its reforms.
CS
Stávka horníku v letech 1984–1985 je přelomovou politickou událostí poválečné Británie. Začala v březnu 1984 kvůli sporu o uzavírání šachet. Dobře připravená vláda odmítla ustoupit tlaku horníků, což mělo za následek rekordní dlouhou dobu stávky. Díky připravenosti vlády a taktickým i strategickým chybám vedení horníků nakonec stávka selhala. Tím byla v Británii zlomena moc odborů a konzervativní vláda mohla pokračovat ve svých reformách.
PL
Peryferyjnie położone województwo warmińsko-mazurskie jest jednym z najuboższych regionów w Polsce, jednocześnie boryka się z najtrudniejszymi w skali kraju a nawet Unii Europejskiej problemami na rynku pracy (najniższy wskaźnik zatrudnienia i najwyższy wskaźnik bezrobocia). Ta mieszanka trudności ekonomicznych i społecznych stanowi wielkie wyzwanie zarówno dla polityki gospodarczej, jak i społecznej. Szanse na rozwój regionu utrudnia szereg istotnych czynników ujemnie wpływających na jego konkurencyjność i zdolność zapewnienia dobrze płatnej pracy. Są to, między innymi, niedostateczna infrastruktura transportowa i komunikacyjna, niski potencjał innowacyjności, niska produktywność, słabe wykształcenie i umiejętności potencjalnych pracowników. Poprawa sytuacji na regionalnym rynku pracy wymaga zmian w systemie finansów publicznych na szczeblu centralnym, ale także świadomego działania władz regionalnych i lokalnych na rzecz zwiększenia regionalnego potencjału kapitału ludzkiego, reformy szkolnictwa, położenia większego nacisku na stymulowanie strony popytowej rynku pracy i wykorzystania aktywności oraz doświadczeń organizacji pozarządowych.
EN
Warmia-Mazury region, one of the poorest in Poland, faces the deepest (as compared to all regions of the EU) labour market crisis. The mixture of social and economic problems represents a huge challenge for regional authorities. The chances for fast improvement are limited by several factors, such as low quality of transport infrastructure, low innovation potential and productivity, large share of unskilled labour force, etc. One necessary condition of the improvement is the reform of public finances at country level. Nonetheless, regional authorities should undertake the activity in order to increase the potential of human capital in the region, e.g. by improving the quality of schools. While directly fighting unemployment more effort should be put on stimulating the demand side of the labour market and co-operation with NGOs.
EN
The articlepresents the discussion about the future of the euro area. The starting point of this analysis is an outline of the main conclusions drawn from the crisis in this area, which began in 2010. Next, the documents regarding future reforms of the Economic and Monetary Union (EMU), submitted by the European institutions during 2015-2017, will be analysed. Subsequently, the discussion on these proposals among the member states, especially the most influential – France and Germany, is being analysed. The article is aiming at considering the preliminary results of these negotiations and the possible reforms of the euro area. The Author is also wondering whether these reforms can adequately prepare the monetary union for another crisis or even worsening the economic situation in Europe. In this context and in relation to the broader geopolitical situation in 2018, the question is raised whether Poland should mull over joining the EMU. Finally, the geo-economic consequences of entering the EMU or being outside the monetary union will be examined in a situation where the reforms of this area are incomplete and the eurozone seems to be not well prepared for a possible next crisis.
PL
Artykuł prezentuje analizę dyskusji na temat przyszłości strefy euro. Punktem wyjścia analizy jest zarys głównych wniosków wynikających z kryzysu w tej strefie, który rozpoczął się w 2010 r. Następnie zostaną przedstawione dokumenty dotyczące przyszłych reform Unii Gospodarczej i Walutowej (UGW), przedłożone przez instytucje europejskie w latach 2015–2017. Następnie analizowana jest dyskusja nad tymi propozycjami wśród państw członkowskich, zwłaszcza tych najbardziej wpływowych – Francji i Niemiec. Celem artykułu jest rozważenie wstępnych wyników tych negocjacji i możliwych do wprowadzenia reform w UGW. Autor zastanawia się również, czy te reformy mogą odpowiednio przygotować unię walutową na kolejny kryzys lub pogorszenie koniunktury gospodarczej w Europie. W tym kontekście i w związku z szerszą sytuacją geopolityczną w 2018 r. zostanie postawione pytanie, czy Polska powinna przystąpić jak najszybciej do UGW. W celu zbadania tej kwestii zostaną przeanalizowane geo-ekonomiczne konsekwencje wejścia do UGW lub pozostawania poza nią w sytuacji, gdy reformy tego obszaru są niekompletne, a strefa euro wydaje się nie być dobrze przygotowana na ewentualny następny kryzys.
PL
Współczesna Kuba zmienia swoje oblicze, pomimo nieugiętego stanowiska rządu Raula Castro wobec nacisków ze strony Stanów Zjednoczonych i UE. Reformy ostatnich 5 lat oraz zapowiedź ponownego nawiązania stosunków dyplomatycznych między wyspą a USA skutkują przemianami społecznymi i gospodarczymi, wykraczającymi poza dotychczasowy model. Niniejszy artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, jakie konsekwencje społeczno-gospodarcze i polityczne mają implementowane przez rząd kubański reformy, zarówno w skali lokalnej, jak i regionalnej.
EN
The contemporary Cuba is changing its image, despite the strong position of the government of Raul Castro to the pressures of the US and the EU. The reforms implemented during the last five years, as well as the announcement of the reestablishment of diplomatic relations between Cuba and the US, are affecting the insular society and economy, and go beyond the current model. This article attempts to indicate the socio-economic and political consequences of the implemented reforms, both local and regional dimension.
EN
The paper’s objective is to provide a historical account of the most important changes in two aspects of Hungarian healthcare: financing and provision. It will be shown that after a promising start to the necessary post-communist reforms, a complete reversal took place after 2010. The separation between financing and provision ended. By 2017, the Ministry of the Economy – like the Planning Office under the socialist system – has regained absolute control over the entire healthcare sector, including both financing and provision. Even the Ministry of Health ceased to exist in 2010.
PL
W artykule zaprezentowano historyczny bilans najważniejszych zmian w dwóch sferach opieki zdrowotnej na Węgrzech: finansowania i świadczenia usług. Wykazano, że po obiecującym starcie reform koniecznych w okresie wychodzenia z komunizmu po 2010 r. nastąpiła całkowita zmiana kierunku działań. Podział na płatnika i świadczeniodawcę zakończył się. W 2017 r. Ministerstwo Gospodarki – podobnie jak Biuro Planowania w systemie socjalistycznym – odzyskało pełną kontrolę nad całym sektorem opieki zdrowotnej, czyli zarówno w sferze finansowania, jak i świadczenia usług. Ministerstwo Zdrowia jako takie przestało istnieć w 2010 r.
PL
W ciągu 45 lat od rozpoczęcia jej wdrażania Wspólna Polityka Rolna Unii Europejskiej przeszła istotną ewolucję, zmieniając cele i instrumenty jakimi się posługiwała i wniosła istotny wkład w rozwój rolnictwa i obszarów wiejskich krajów członkowskich. Z jej efektów korzystają nie tylko rolnicy ale także całe społeczeństwa. Jej jednakże słabością jest to, że jest kosztowna. Mimo ograniczania wydatków, z około 68% całości wydatków budżetowych w 1988 roku do około 40% współcześnie, stanowi największą pozycję w wydatkach budżetu UE. Wspólna Polityka Rolna przyczyniła się do rozwoju rolnictwa i obszarów wiejskich krajów członkowskich i stała się jednym z najważniejszych sposobów pogłębiania procesów integracji w Europie. Wspólna Polityka Rolna musi uwzględniać warunki wewnętrzne występujące w krajach członkowskich Unii Europejskiej, ale też w większym stopniu realia rynku międzynarodowego. Przyszła Wspólna Polityka Rolna musi być polityką uzasadnioną ekonomicznie i społecznie, ukierunkowaną na konkretne cele, dostosowującą się do warunków wewnętrznych i zewnętrznych.
EN
Within 45 years since its implementation, the Common Agricultural Policy of the European Union has undergone a significant evolution, changing its objectives and instruments used and contributed to foster farming development and rural areas of the member states. Not only farmers but also whole societies are using its effects. However, its weakness is the fact that it is expensive. In spite of expenditure restraint, from about 68% of the total budget expenditures in 1988 to about 40% in our times, it is still the main expense in the EU budget. The Common Agricultural Policy has contributed to the agricultural development and rural areas of the member states and become one of the most important means of deepening integration processes in Europe. The Common Agricultural Policy must consider internal conditions of the European Union member states, but also to a high degree respect the international market reality. The future Common Agricultural Policy must be justified economically and socially, directed at specific objectives, adapting itself to internal and outside conditions.
EN
Volodymyr Zelensky, elected almost three years ago, was initially perceived in the context of his earlier acting career, which resulted in the lack of greater interest in the content of his speeches. The armed aggression of the Russian Federation towards Ukraine has drawn the world’s attention to this country and its leader; the more so as the decisiveness and effectiveness of the actions taken began to be appreciated. The article aims to analyse the official speeches of President Volodymyr Zelensky, in the period from taking the oath before the Verkhovna Rada (May 20, 2019), to the beginning of the aggression on February 24, 2022. Based on the research using the content analysis method, it has been proven that the president’s speeches are characterised by the consistency of the message and comprehensibility of the form. In their content, they emphasise the construction of a modern, democratic society and topics related to the national heritage and the current socio-political situation.
PL
Wybrany prawie trzy lata temu prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski był początkowo postrzegany przez pryzmat swojej wcześniejszej kariery aktorskiej, co wpłynęło na brak szerszego zainteresowania treścią jego wystąpień. Zbrojna agresja Federacji Rosyjskiej na Ukrainę spowodowała skupienie uwagi świata na tym kraju oraz jego przywódcy tym bardziej, że zaczęto doceniać zdecydowanie i skuteczność podejmowanych działań. Celem artykułu jest analiza oficjalnych wystąpień prezydenta Wołodymyra Zełenskiego, w okresie od złożenia przysięgi przed Radą Najwyższą (20 maja 2019 r.), do rozpoczęcia agresji w dniu 24 lutego 2022 r. Na podstawie badania z użyciem metody analizy treści dowiedziono, że przemówienia prezydenta cechują się konsekwencją przekazu i naciskiem na zrozumiałość formy, a w zakresie treści, obok wątków odwołujących się do dziedzictwa narodowego i aktualnej sytuacji społeczno-politycznej, akcentują budowę nowoczesnego, demokratycznego społeczeństwa.
EN
This article presents the tradition and process of shaping the administrative judiciary before 1917 in the Imperial Russia and the reform of the Provisional Government of 30 May 1917, which introduced independent administrative courts in that country. According to this regulation, the administrative judiciary in democratic Russia was to be tri-state, which meant that it would be performed by administrative judges in the ujezd, the departments of the administrative courts of the district courts in the provinces or vicissitudes and finally by the Ruling Senate. The speed with which new courts were introduced was motivated by the fact that the reforms of local self-government bodies and the elections to them were legally protected by new courts. However, the breakup of the state and the Bolshevik revolution made it impossible to apply the new regulations in practice.
PL
Artykuł przedstawia tradycję i proces kształtowania się sądownictwa administracyjnego przed 1917 r. w Rosji oraz reformę Rządu Tymczasowego z dnia 30 maja 1917 r., która wprowadzić miała w tym państwie niezależne sądy administracyjne. Zgodnie z omawianą w artykule regulacją, sądownictwo administracyjne w demokratycznej Rosji miało być trójinstancyjne, co oznaczało, że wykonywane będzie przez sędziów administracyjnych w powiecie, wydziałach sądów administracyjnych sądów okręgowych w guberniach lub obwodach i wreszcie przez Senat Rządzący. Szybkość wprowadzania nowych sądów motywowana była planem przeprowadzenia reformy organów samorządu terytorialnego i wyborów do nich – legalność tych wyborów chronić miały nowe sądy. Rozpad państwa i przewrót bolszewicki sprawiły jednak, że nowych regulacji nie zastosowano w praktyce.
first rewind previous Page / 3 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.