Search results

1

Tryb wyłonienia i rola reprezentacji pracowników w tworzeniu pracowniczych programów emerytalnych

100%

Wojewódka M.

Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka

|

2012

|

vol. I

|

issue 1

64-70

EN

The article discusses the constitutive role of employee representation in the creation of employee pension schemes in Poland. This representation, as per the provisions of the Act on occupational pension schemes is being set by all trade union organizations existing within given employer or in their absence employee representatives are selected according to the procedure adopted by a given employer. This representation is by law a party to the most important agreement within occupational pension schemes – a company pension agreement. The author, in the light of experience acquired from practice of the functioning of occupational pension schemes calls into question the legitimacy of such a strong position to maintain the employee representation in creation of employee pension schemes.

PL

Artykuł omawia konstytutywną rolę reprezentacji pracowników w tworzeniu pracowniczych programów emerytalnych. Reprezentację tę stanowią z mocy ustawy wszystkie organizacje związkowe działające u danego pracodawcy lub w razie ich braku przedstawiciele pracowników wyłonieni w trybie przyjętym u danego pracodawcy. Reprezentacja ta jest stroną najważniejszej umowy składającej się na pracowniczy program emerytalny, tj. zawieranej z pracodawcą umowy zakładowej. Autor, w świetle posiadanych doświadczeń z praktyki funkcjonowania PPE, stawia pod znakiem zapytania zasadność utrzymywania tak silnej pozycji reprezentacji pracowników w zakresie tworzenia pracowniczych programów emerytalnych.

2

Workers’ Representation in France

63%

Pliszkiewicz M.

Studia Iuridica

|

2016

|

vol. 60

153-174

PL

W ramach niniejszego opracowania zostały omówione najważniejsze, wybrane problemy dotyczące reprezentacji pracowników we Francji na poziomie krajowym oraz na poziomie zakładu pracy. Regulacje w tym obszarze są bardzo liczne i złożone, co wynika z długotrwałego procesu ewolucji dialogu społecznego we Francji. Charakterystyczną cechą tego dialogu jest wielość podmiotów i instytucji uprawnionych do jego prowadzenia na poziomie zarówno krajowym, jak i zakładowym. Z dniem 1 maja 2008 r. wszedł w życie nowy Kodeks pracy. Składa się on z ośmiu części poprzedzonych rozdziałem wprowadzającym, dotyczącym dialogu społecznego. W procesie tworzenia i stosowania prawa pracy ważną rolę odgrywają partnerzy społeczni. Każdy projekt zmian w sferze prawa pracy musi być wcześniej skonsultowany z reprezentatywnymi partnerami społecznymi, uprawnionymi do wszczęcia i prowadzenia negocjacji, których wynik jest wiążący dla organów stanowiących prawo. Główne kierunki rządowej aktywności w sferze prawa pracy oraz harmonogram podejmowania działań w tym zakresie muszą być każdorazowo przedyskutowane w ramach Narodowej Rady Negocjacji Zbiorowych.

3

Employee Representation in Collective Labour Disputes – de lege lata and de lege ferenda

51%

Cudowski B.

Studia Iuridica

|

2016

|

vol. 60

27-40

PL

Autor koncentruje się na zagadnieniu reprezentacji pracowników w sporach zbiorowych. Zgodnie z polską ustawą o rozwiązywaniu sporów zbiorowych prawa i interesy pracowników w sporze zbiorowym są reprezentowane przez związki zawodowe. Związkom zawodowym został de facto przyznany monopol w zakresie reprezentowania pracownika w sporze zbiorowym. Podstawowy problem polega na tym, że w większości zakładów pracy nie działają związki zawodowe. W konsekwencji, w aktualnym stanie prawnym pracownicy w takich zakładach pracy nie mają możliwości obrony swoich praw i interesów poprzez prowadzenie sporów zbiorowych. Zdaniem autora, uzasadnia to rozważenie możliwości dopuszczenia do uczestniczenia w sporze zbiorowym pozazwiązkowych reprezentacji pracowniczych. Jest to niezbędne ze względu na zapewnienie rzeczywistej ochrony zbiorowych praw i interesów pracowników zatrudnionych w zakładach pracy, w których nie działają związki zawodowe. Ani Konstytucja RP, ani prawo unijne nie sprzeciwiają się dopuszczeniu pozazwiązkowych reprezentacji pracowniczych do reprezentowania strony pracowniczej w sporze zbiorowym. W wielu krajach reprezentacjom pozazwiązkowym przysługuje prawo reprezentowania pracowników w sporach zbiorowych. Drugi problem wskazywany przez autora sprowadza się do tego, że w aktualnym stanie prawnym nawet organizacja związkowa o bardzo małej liczbie członków jest uprawniona do prowadzenia sporu zbiorowego z pracodawcą i reprezentowania wszystkich zatrudnianych przez niego pracowników. Nie ma żadnych wymogów dotyczących reprezentatywności. W takiej sytuacji organizacja reprezentująca pracowników nie ma legitymacji do prowadzenia sporu zbiorowego w imieniu wszystkich pracowników. Również w tym zakresie konieczna jest nowelizacja aktualnie obowiązujących przepisów.

4

Workers’ Representation in European Law

45%

Tomaszewska M.

Studia Iuridica

|

2016

|

vol. 60

255-268

PL

Autorka dokonuje analizy zagadnień związanych z reprezentacją pracowników w prawie europejskim. Na wstępie przedstawia podstawy prawne reprezentacji pracowników w prawie europejskim przed przyjęciem traktatu z Maastricht oraz po jego przyjęciu. Do czasu zmian dokonanych na mocy traktatu z Maastricht prawo pracowników do informacji i konsultacji pozostawało wyłączną kompetencją państw członkowskich. Kompetencja Unii Europejskiej w tym obszarze została uznana dopiero w Protokole z Maastricht odnoszącym się do polityki społecznej. W 1989 r. została przyjęta Karta Wspólnotowa dotycząca podstawowych praw socjalnych pracowników, dzięki której prawa pracowników i ich przedstawicielstw do informacji i konsultacji zyskały na znaczeniu, stając się jednymi z celów Unii Europejskiej i państw członkowskich. Następnie przyjęto dyrektywy dotyczące powoływania europejskich rad zakładowych oraz ustanawiające ogólne ramowe warunki informowania i przeprowadzania konsultacji z pracownikami. Na szczycie w Nicei w 2000 r. została przyjęta Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej. Od czasu przyjęcia traktatu z Lizbony stała się ona częścią prawa Unii Europejskiej z mocą wiążącą równą mocy wiążącej samych traktatów. Po przeprowadzeniu analizy podstaw prawnych autorka skupia się na pojęciu reprezentacji pracowników w prawie Unii Europejskiej. Unia Europejska ma w tej sferze kompetencje dzielone i wykonywane równolegle z państwami członkowskimi, zgodnie z wymogiem proporcjonalności oraz zasadą subsydiarności. Ostatnia kwestia rozważana przez autorkę to formy reprezentacji pracowniczej w prawie Unii Europejskiej. Najbardziej rozwinięte formy tej reprezentacji zostały przewidziane w dyrektywie dotyczącej tworzenia europejskich rad zakładowych oraz w dyrektywie ustanawiającej ogólne ramowe warunki dotyczące informowania i przeprowadzania konsultacji z pracownikami.

Refine search results

3 Studia Iuridica

1 Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka

1 Cudowski B.

1 Pliszkiewicz M.

1 Tomaszewska M.

1 Wojewódka M.

3 2016

1 2012

Tryb wyłonienia i rola reprezentacji pracowników w tworzeniu pracowniczych programów emerytalnych

Workers’ Representation in France

Employee Representation in Collective Labour Disputes – de lege lata and de lege ferenda

Workers’ Representation in European Law