Search results

1

Rezygnacja członka zarządu po nowelizacji kodeksu spółek handlowych

100%

Szczurowski T.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2020

|

issue 1

29-34

EN

The subject of the article is a new mode of resignation of a management board member. It is regulated in article 202, 300(56), 368 of The Commercial Company Code. The law concerns the situation when as a result of resignation non seat in the management board is filled. The author highlights new rules pertaining to limited liability company, simple joint-stock company and joint-stock company. He underlines that in the case of the first two types of companies the resignation should be addressed to shareholders and the member should convene meeting of shareholders (general meeting). The resignation will not enter into force until the day following the day on which the general meeting was held. In a joint-stock company the rules are different, because the resignation must be submitted to the supervisory board first. If non seats in the supervisory board is filled, it must be addressed to shareholders. The author focuses on problems with practical application of the new regulation.

PL

Przedmiotem niniejszego artykułu jest tryb złożenia rezygnacji przez członka zarządu spółki kapitałowej. Przepisy prawa dotyczące tej kwestii znajdują się w art. 202, 300(56) , 368 Kodeksu spółek handlowych, przy czym koncentrują się one na sytuacji, w której w wyniku rezygnacji żaden mandat w zarządzie nie będzie obsadzony. Autor przytacza regulację tej kwestii w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, prostej spółce akcyjnej oraz spółce akcyjnej. Zwraca uwagę, że w przypadku pierwszych dwóch spółek rezygnacja ostatniego członka zarządu powinna być złożona na ręce wspólników (akcjonariuszy), przy czym staje się skuteczna po dniu, na który zwołano zgromadzenie wspólników. Inaczej kwestia ta została uregulowana w spółce akcyjnej, w której członek zarządu powinien złożyć rezygnacje na ręce rady nadzorczej, a dopiero w razie jej braku na ręce akcjonariuszy. Autor wskazuje praktyczne aspekty związane z nową regulacją prawną.

2

Perón, Evita y los derechos políticos de la mujer argentina

71%

Hecht A.

Roczniki Humanistyczne

|

2021

|

vol. 69

|

issue 2

177-191

ES

El primer gobierno de Juan Domingo Perón fué el que sentó la base de los derechos cívicos de la mujer argentina. Tanto Eva Perón como el mismo presidente supieron identificar la oportunidad y el potencial del voto femenino, con el fin de fortalecer las bases electorales del partido peronista y de sus jefes. A pesar que Evita no pudo ejercer un puesto ejecutivo en el marco presidencial, fue ella quien bajo su sombra y liderazgo, se creó el Partido Peronista Femenino, fué sancionada la Ley de Sufragio Femenino en 1947 y promovió junto con la Confederación General del Trabajo (CGT) la iniciativa de su propia postulación a la vicepresidencia. La colaboración entre Juan Perón, Evita y el movimiento obrero, transformaron la segunda mitad de los años cuarenta del siglo veinte en la cuna de la implementación de la igualdad cívica argentina, en términos de género. El derecho de voto femenino ubicó a la mujer argentina en un nuevo status desde el cual pudo influir en el ámbito pólitico y social de su país, aún fuera de su hogar y de su círculo familiar. En las elecciones de 1951, a pesar de la muerte de Evita y del anterior “Renunciamiento”, Juan Perón fue reelecto con mayoría de votos femeninos. Años más tarde, en 1973, Isabel Perón – su tercera esposa, fue electa vicepresidente en vísperas de la tercera presidencia de Juan Perón – conformando la fórmula presidencial Perón‒Perón y posteriormente se transformará Isabel en Presidenta de la República Argentina (1974–1976), por el Golpe de Estado que instituyó la dictadura militar.

EN

Juan Domingo Perón’s first administration led to the basis of the civic rights of the Argentinian women. Both Eva Perón and the President were able to identify the opportunity and the potential of the female vote, in order to strengthen the electoral basis of the Peronist party and their heads. Although Evita could not be in an executive position in the presidential setting, a few things happened under her influence and leadership. Most importantly, the female Peronist party was created and the law of women’s right to vote was passed in 1947. Furthermore, the initiative of her nomination to the Vice Presidency was promoted with the support of CGT. The collaboration between Peron, Evita and the labor movement, transformed the second half of the forties of the twentieth century in the cradle of the implementation of the Argentinian civic equality, in terms of gender. Female voting rights gave Argentinian women a new status from which they could influence the politics and social life in their country, in addition to their influence on their family circle. In the 1951 elections, despite the death of Evita and her previous “renunciation” to be a Vice President candidate, Juan Perón was re-elected with a majority of female votes. Later, in 1973, Isabel Perón, Juan’s third wife, was elected as a Vice President right before the third Presidency of Juan Perón ‒ shaping the presidential formula Peron‒Peron. Later, Isabel will become the President of Argentina (1974‒1976), until she was overthrown in a military coup.

PL

Perón, Evita a prawa polityczne Argentynek Pierwsza administracja prezydenta Juana Domingo Peróna doprowadziła do nadania argentyńskim kobietom praw obywatelskich. Zarówno Eva Perón, jak i prezydent byli w stanie określić możliwości i potencjał głosów kobiet służący wzmocnieniu partii peronistów. Chociaż Evita nie mogła sprawować funkcji prezydenta, kilka kwestii rozstrzygnięto pod jej wpływem i przywództwem. Co najważniejsze, partia peronistów doprowadziła do uchwalenia w 1947 r. ustawy o prawie kobiet do głosowania. Ponadto inicjatywa nominacji Evity Perón na wiceprezydenta była promowana przy wsparciu CGT. Współpraca między Peronem, Evitą i ruchem robotniczym przekształciła drugą połowę lat 40. XX w. w okres wdrażania argentyńskiej równości obywatelskiej pod względem płci. Prawo do głosowania pozwoliło Argentynkom osiągnąć nowy status, dzięki któremu mogły one wpływać na politykę i życie społeczne swojego kraju, a także na swój krąg rodzinny. W wyborach w 1951 r., pomimo śmierci Evity i jej wcześniejszego „wyrzeczenia się” kandydatury na wiceprezydenta, Juan Perón został ponownie wybrany prezydentem większością głosów kobiet. W 1973 r. Isabel Perón, trzecia żona Juana, została wybrana na wiceprezydenta tuż przed trzecią kadencją męża – kształtując prezydencką formułę Peron‒Peron. Później Isabel została prezydentem Argentyny (1974–1976), jej władzę obalono w wojskowym zamachu stanu. El primer gobierno de Juan Domingo Perón fué el que sentó la base de los derechos cívicos de la mujer argentina. Tanto Eva Perón como el mismo presidente supieron identificar la oportunidad y el potencial del voto femenino, con el fin de fortalecer las bases electorales del partido peronista y de sus jefes. A pesar que Evita no pudo ejercer un puesto ejecutivo en el marco presidencial, fue ella quien bajo su sombra y liderazgo, se creó el Partido Peronista Femenino, fué sancionada la Ley de Sufragio Femenino en 1947 y promovió junto con la Confederación General del Trabajo (CGT) la iniciativa de su propia postulación a la vicepresidencia. La colaboración entre Juan Perón, Evita y el movimiento obrero, transformaron la segunda mitad de los años cuarenta del siglo veinte en la cuna de la implementación de la igualdad cívica argentina, en términos de género. El derecho de voto femenino ubicó a la mujer argentina en un nuevo status desde el cual pudo influir en el ámbito pólitico y social de su país, aún fuera de su hogar y de su círculo familiar. En las elecciones de 1951, a pesar de la muerte de Evita y del anterior “Renunciamiento”, Juan Perón fue reelecto con mayoría de votos femeninos. Años más tarde, en 1973, Isabel Perón – su tercera esposa, fue electa vicepresidente en vísperas de la tercera presidencia de Juan Perón – conformando la fórmula presidencial Perón‒Perón y posteriormente se transformará Isabel en Presidenta de la República Argentina (1974–1976), por el Golpe de Estado que instituyó la dictadura militar.

3

Za cenę śmierci. Sztuka tracenia i rezygnacji w utworach Zygmunta Szczęsnego Felińskiego

63%

Kłosek A.

Napis. Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej

|

2015

|

issue 21: Sztuka tracenia, sztuka rezygnacji. Samoograniczenie i autocenzura

50-67

EN

Zygmunt Szczęsny Feliński in his works "Prakseda" ["Prakseda"] and "Oskar i Wanda" ["Oscar and Wanda"] talks about the problem of loss which is at the same time resignation. The protagonists accept misfortunes that befall on them, treating these misfortunes as necessity to reach higher goals such as spiritual maternity. The author took this attitude to loss from Christian philosophy – it is closely related to Divine Providence which creates the fate of the world without intervening with the human’s free will.

4

Sztuka rezygnacji. Studium "Czciciela potęgi" Elizy Orzeszkowej

63%

Soja M.

Napis. Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej

|

2015

|

issue 21: Sztuka tracenia, sztuka rezygnacji. Samoograniczenie i autocenzura

79-93

EN

The subject of the analysis in the article are various types of resignation described by Eliza Orzeszkowa in her late historical novel "Czciciel potęgi" ["The worshipper of power"] (1889) which has been barely researched. The examples of the protagonists’ existential situations and intellectually-moral choices show causes and effects (moral, practical, economic) of decisions about drifting away from the original outlook on life, dreams and beliefs. The literary text is compared to Orzeszkowa’s opinions on resignation found in her epistolary legacy.

5

Goetheańska idea Prowincji Pedagogicznej jako wyraz nowoczesnego sposobu myślenia o edukacji jednostki i społeczeństwa

63%

Rolka M.

Studia z Teorii Wychowania

|

2018

|

issue 4 (25)

101-118

EN

The aim of this article is an attempt to reconstruct the genesis and the essence of the ideal of education (Bildung) which determines the form of literary image of the Pedagogical Province enclosed in novel entitled Wilhelm Meister Wanderjahre, and then to extract the premises and indications that decides of modern character of Goethe’s view on education. In connection with that the first part of my paper is focused as well on the meaning of the term Bildung in Wilhelm Meister as on the main assumptions of the Goethe’s ideal of education. In the second part of this work I try to examine the structure and principles of Pedagogical Province considered as an utopian educational institution in Wilhelm Meister Wanderjahre. The conclusion was dedicated to the interpretation of main features of Goethe’s ideal Bildung treating them simultaneously as the characteristic features of the modern way of thinking on education.

PL

Artykuł ma na celu rekonstrukcję genezy i treści ideału edukacji (Bildung), determinującego literacki obraz Prowincji Pedagogicznej w powieści Lata wędrówki Wilhelma Meistra, oraz wydobycie tych jego przesłanek i wyznaczników, które decydują o nowoczesnym charakterze ujęcia Goethego, rzutując na współczesny sposób myślenia o edukacji. W związku z tym część pierwsza koncentruje się na znaczeniu terminu Bildung w Wilhelmie Meistrze oraz głównych założeniach Goetheańskiego ideału edukacji. W części drugiej zostają one zestawione ze strukturą i zasadami funkcjonowania Prowincji Pedagogicznej jako utopijnej instytucji wychowawczej, stanowiącej centralny punkt Lat wędrówki. Zakończenie zostało poświęcone interpretacji głównych rysów Goetheańskiego ideału Bildung w odniesieniu do swoistych cech nowoczesnego sposobu myślenia o edukacji.

6

RADZENIE SOBIE Z PORAŻKĄ JAKO CZYNNIK WYJAŚNIAJĄCY NATĘŻENIE SYNDROMU WYPALENIA ZAWODOWEGO MENEDŻERÓW

63%

Ronginska T., Doliński A.

Problemy Profesjologii

|

2019

|

vol. 1

25-37

PL

W referacie przedstawiono wyniki badań porównawczych natężenia syndromu wypalenia zawodowego w grupach kobiet i mężczyzn na stanowiskach kierowniczych. Badaniem objęto ponad 2000 osób pracujących w różnych zakładach pracy. Do analizy statystycznej zakwalifikowano ok. 200 osób ze zdiagnozowanym wysokim prawdopodobieństwem wystąpienia cech syndromu wypalenia zawodowego. W badaniach zastosowano polską wersję Kwestionariusza Zachowań i Przeżyć związanych z pracą AVEM (Arbeitsbezogenes Verhaltens- und Erlebensmuster, Schaarschmidt, Fischer, 1997). Wyłoniono główne składniki syndromu ze wskazaniem na szczególne znaczenie braku umiejętności radzenia sobie z porażką jako istotną przyczynę szybkiego rozwoju jego symptomów. Otrzymane wyniki świadczą o istnieniu wspólnych tendencji w powstawaniu symptomów syndromu (nadmierny perfekcjonizm, szybka rezygnacja w sytuacji porażki, rosnąca izolacja wobec pracy) stwierdzonych w grupach menedżerów obu płci. Przedstawiono możliwości profilaktyki syndromu wypalenia zawodowego skoncentrowanej na wzmocnieniu umiejętności radzenia sobie z porażką, głównie przez osoby o nadmiernym dążeniu do perfekcji.

EN

The article presents the results of comparative studies of the intensity of burnout syndrome in the group of managers. Over 2,000 people working in various workplaces were examined. About 200 people were qualified with a high probability of occurrence of burnout syndrome symptoms for statistical analysis. The Polish version of the AVEM Questionnaire for Behavior and Experience (Arbeitsbeechogenes Verhaltens- und Erlebensmuster, Schaarschmidt, Fischer, 1997) was used in the research. The main components of the syndrome were selected , especially the lack of ability to cope with failure as an important reason for the rapid development of symptoms. The results obtained show the existence of common tendencies in the formation of symptoms of the syndrome (excessive perfectionism, quick resignation in the situation of failure, increasing isolation from work) found in the groups of managers of both sexes. The possibilities of preventing burnout syndrome focused on strengthening the ability to cope with failure mainly for people striving for perfection are presented.

7

Utrata urzędu kościelnego

51%

Pokorski K. O.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2020

|

issue 27

561–569

PL

W Kościele funkcjonuje wiele służb, zadań i funkcji. Urząd kościelny jest zadaniem ustanowionym na stałe z postanowienia Bożego lub kościelnego dla realizacji celu duchowego. Istotnymi elementami urzędu kościelnego jest zadanie kościelne, ustanowienie Boże lub kościelne, stałość urzędu, cel duchowy oraz podmiot pełniący urząd. Dobro społeczności Kościoła oraz godność urzędów kościelnych domagają się, aby ich sprawowanie cechowało się stabilnością. Jednakże zasada stabilności urzędu nie jest bezwzględna. Warto więc przypomnieć, czym jest „urząd kościelny” oraz w jaki sposób można go utracić. Można wskazać kilka możliwości utraty urzędu kościelnego. Są to: utrata urzędu z natury rzeczy, rezygnacja, przeniesienie, usunięcie, pozbawienie. Analiz przepisów prawa dotyczących powierzenia urzędu kościelnego, jego wymogów i warunków przedstawiono już wiele. Dlatego w niniejszym artykule istotną kwestią jest utrata urzędu kościelnego.

EN

There are many services, tasks and functions in the Church. The ecclesiastical office is a task established permanently from a divine or ecclesiastical provision for the attainment of a spiritual goal. Essential elements of a church office are church tasks, divine or ecclesiastical estab¬lishments, constitution of the office, spiritual purpose and the entity performing the office. The good of the Church’s community and the dignity of ecclesiastical offices demand that their exercise be stable. However, the principle of stability of the office is not absolute. It is worth recalling what a “church office” is and how it can be lost. Can be indicate several possibilities of losing the church office. These are: loss of office by the nature of things, resignation, transfer, removal, deprivation. Analyzes of the legal provisions regarding entrusting to the ecclesiastical office, its requirements and conditions have already been presented. In this article an important issue is the loss of the ecclesiastical office.

8

Rezygnacja z mandatu przez członka zarządu spółki kapitałowej po nowelizacji z dnia 9.11.2018 r.

51%

Krokowski A., Wielgus K.

Rejent

|

2020

|

issue 5 (349)

65-100

EN

The paper contains a legal analysis of a resignation made by the last member of the Management Board in Limited Liability Company - in case that remaining mandates of the members of the Management Board are vacant - in accordance to the recent normative amendment form the November 9th, 2018 of Polish Commercial Companies Code from September 15th, 2000 (CCC). It is necessary to determine under the new article 202 § 6 of CCC e.g. to whom the resignation is adressed, what is the legal nature of the constituted legal premises of such, whether it is possieble to apply de minimis rule and some others. The Authors described the new regulation basing on the concept of legal condition (conditio iuris) and therefore proposed some solutions to the above problems. This subject matter of the paper is strongly important from the practical perspective. The legal analysis was preapered on the basis of a linguistic and comparative method of interpretation.

9

Deficyty zachowań związanych z wypaleniem zawodowym u pracowników administracji publicznej

51%

Rongińska T., Doliński A.

Dyskursy Młodych Andragogów / Adult Education Discourses

|

2022

|

vol. 23

229-240

EN

The article presents the results of a survey study of symptoms related to occupational burnout syndrome in a group of public administration employees. A total of 123 senior and lower organisational managers participated in the survey. The Polish version of the Behavior and Experience Questionnaire related to the AVEM questionnaire (Arbeitsbezogenes Verhaltens- und Erlebensmuster, Schaarschmidt, Fischer 1997) was used. The key characteristics determining the development of burn¬out syndrome were presented. The contribution of a lack of coping skills and the predominance of an offensive coping strategy to the development of burnout syndrome was proven in both comparison groups. The results of the survey study indicated that the result of increasing symptoms of burnout are deficits in the task and social communication spheres. Directions for preventive and counselling measures for burnout prevention among public administration employees were presented in terms of strengthening coping resources in situations of mistakes and failures to reduce the existing tendency towards resignation and the adoption of defensive strategies. This problem is of particular importance and poses a challenge to the adult education process.

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań objawów syndromu wypalenia zawodowego w grupie pracowników administracji publicznej. W badaniu uczestniczyły 123 osoby pracujące na stanowiskach menedżerów wyższego i niższego szczebla organizacyjnego. W badaniach zastosowano polską wersję Kwestionariusza Zachowań i Przeżyć związanych z pracą AVEM (Arbeitsbezogenes Verhaltens- und Erlebensmuster, Schaarschmidt, Fischer 1997). Pokazano kluczowe cechy decydujące o rozwoju syndromu wypalenia. Udowodniono udział braku umiejętności radzenia sobie z porażką i przewagę ofensywnej strategii radzenia sobie z problemami w powstawaniu syndromu wypalenia w obu grupach porównawczych. Wyniki badań wskazują na to, że rezultatem narastających symp¬tomów wypalenia są deficyty w sferze zadaniowej i społeczno-komunikacyjnej. Pokazano kierunki działań profilaktycznych służących zapobieganiu wypaleniu zawodowemu pracowników administracji publicznej w aspekcie wzmocnienia zasobów zaradczych w sytuacjach błędów i porażek w celu obni¬żenia występującej tendencji do rezygnacji i przyjęcia strategii obronnej. Problem ten ma szczególne znaczenie i stanowi wyzwanie dla procesu edukacji dorosłych.

10

Uwarunkowania lojalności, retencji i churnu klientów na przykładzie branży telekomunikacyjnej

45%

Sulikowski P., Zdziebko T.

Handel Wewnętrzny

|

2015

|

issue 3 (356)

273-284

PL

Zasadniczym celem rozważań jest zdefiniowanie i powiązanie ze sobą podstawowych zagadnień lojalności, utrzymania i rezygnacji, ze szczególnym uwzględnieniem branży telekomunikacyjnej. Dokonano usystematyzowania wybranych pojęć z tego obszaru oraz przedstawiono typologię rezygnacji klientów ze świadczonych usług we wspomnianej branży. Zaprezentowane wyniki oparte są na analizie literatury przedmiotu, a zawarte w artykule rozważania mogą stanowić punkt wyjścia dla badaczy i praktyków zajmujących się analizą przyczyn rezygnacji klientów oraz projektujących rozwiązania im przeciwdziałające. Artykuł jest przeglądem literatury.

EN

The principal aim of considerations is to define and combine with one another the basic issues of loyalty, retention and churn, with a particular consideration of the telecommunication branch. The authors systemised the selected notions from this area and presented the typology of customers’ churn from the provided services in the branch in question. The presented results are based on an analysis of the subject literature and the considerations contained in the article may be a basis for researchers and practicians dealing with the analysis of the reasons of customers’ churn as well as designing the solutions counteracting them. The article is a review of literature.

RU

Основная цель рассуждений – определить и увязать друг с другом основные вопросы лояльности, удержания и оттока клиентов, с особым учетом отрасли телекоммуникации. Авторы провели систематизирование избранных понятий из этой области и представили типологию отказа клиентов от оказываемых им услуг в упомянутой отрасли. Представленные результаты основаны на анализе литературы предмета, а содержащиеся в статье рассуждения могут собой представлять отправную точку для исследователей и практиков, занимающихся анализом причин оттока клиентов, а также проектирующих решения, противодействующие им. Статья – обзор литературы.

11

Rezygnacja z urzędu kościelnego – wybrane aspekty ascetyczne i prawne w oparciu o motu proprio papieża Franciszka Imparare a congedarybrane aspekty ascetyczne i prawne w oparciu o motu proprio papieża Franciszka Imparare a congedarsi z 12 lutego 2018 roku

38%

Majer P.

Annales Canonici

|

2018

|

vol. 14

|

issue 1

EN

The article is a commentary on the motu proprio of Pope Francis Imparare a congedarsi of February 12, 2018, concerning the resignation from some of the higher church offices to which nomination is given by the pope. The ascetic motivation that should accompany the clergyman in his retirement are at first presented. Next, the new provisions of the new legislation are discussed. The first is the change of the way in which high office holders in the Roman Curia lose their office – instead of leaving office at a certain age, they are obliged to resign to the Pope. The possibility that the resignation of the Roman Bishop may be considered for an indefinite period of time is criticised. During this time, which may be freely prolonged, because the bishop of the diocese is able to suspend and leave his office at any time, which is not conducive to the good performance of his pastoral mission and undermines the stability of the bishop’s office. The Bishop, successor to the apostles, is of systemic importance in the Church and requires adequate stability. Therefore, it can never be treated as an office ad tempus.

PL

Artykuł stanowi komentarz do motu proprio papieża Franciszka Imparare a congedarsi z 12 lutego 2018 roku, dotyczącego ustąpienia z niektórych wyższych urzędów kościelnych z nominacji papieskiej. Przedstawia się najpierw motywację ascetyczną, jaka winna towarzyszyć duchownemu przy przechodzeniu na emeryturę. W dalszej kolejności omówione są nowości, jakie wnosi nowe ustawodawstwo. Pierwszą z nich jest zmiana sposobu utraty urzędu przez pełniących wysokie urzędy w Kurii Rzymskiej – zamiast odejścia z urzędu po osiągnięciu ustalonego wieku, są zobowiązani do składania rezygnacji na ręce papieża. Krytycznie ocenia się możliwość bezterminowego rozpatrywania rezygnacji przez biskupa rzymskiego. W tym czasie, który może dowolnie się przedłużać, biskup diecezji jest bowiem w stanie zawieszenia i może w każdej chwili opuścić swoją funkcję, co nie sprzyja dobremu wykonywaniu jego pasterskiej misji i podważa stabilność urzędu biskupa. Urząd biskupa, następcy apostołów, ma w Kościele ustrojowe znaczenie i wymaga odpowiedniej stabilności. Dlatego nigdy nie może być traktowany jako urząd ad tempus.

Refine search results

Rezygnacja członka zarządu po nowelizacji kodeksu spółek handlowych

Perón, Evita y los derechos políticos de la mujer argentina

Za cenę śmierci. Sztuka tracenia i rezygnacji w utworach Zygmunta Szczęsnego Felińskiego

Sztuka rezygnacji. Studium "Czciciela potęgi" Elizy Orzeszkowej

Goetheańska idea Prowincji Pedagogicznej jako wyraz nowoczesnego sposobu myślenia o edukacji jednostki i społeczeństwa

RADZENIE SOBIE Z PORAŻKĄ JAKO CZYNNIK WYJAŚNIAJĄCY NATĘŻENIE SYNDROMU WYPALENIA ZAWODOWEGO MENEDŻERÓW

Utrata urzędu kościelnego

Rezygnacja z mandatu przez członka zarządu spółki kapitałowej po nowelizacji z dnia 9.11.2018 r.

Deficyty zachowań związanych z wypaleniem zawodowym u pracowników administracji publicznej

Uwarunkowania lojalności, retencji i churnu klientów na przykładzie branży telekomunikacyjnej

Rezygnacja z urzędu kościelnego – wybrane aspekty ascetyczne i prawne w oparciu o motu proprio papieża Franciszka Imparare a congedarybrane aspekty ascetyczne i prawne w oparciu o motu proprio papieża Franciszka Imparare a congedarsi z 12 lutego 2018 roku