Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: sephirot

Sort By:

Limit search:

Erotyczny charakter poznania w kabale

100%

Brylla D.

Studia Warmińskie

2014

issue 51

65-79

W artykule ukazano kabalistyczne (tj. z obrębu średniowiecznego i późniejszego mistycyzmu żydowskiego) ujęcie idei poznania, mianowicie poznania określanego i warunkowanego przez seksualną unię mężczyzny i kobiety. Ponieważ kabała bazuje na tekstach Tanachu, przeto elementem kluczowym jest tu werset z Księgi Rodzaju (4,1). Pojawiające się w nim słowo jād‛a (ידע) (‘obcował’/’poznał’) [Adam z Ewą/Ewę] zestawiane jest kolejno, na podstawie jego leksyki, z kategorią da‘at (דעת) – ‘wiedzą’, ‘poznaniem’ oraz nazwą kabalistycznej sefiry. W związku z rolą odgrywaną w mistycznej teologii judaizmu przez tę ostatnią, ukazane zostały zależności seksualne zachodzące w dominium sefirotycznym, które stanowią de facto wzorzec dla relacji ludzkich. Ideałem owych relacji na planie ziemskim jest osiągnięcie między mężczyzną i kobietą pełnego (skutkiem wydarzającego się seksualnego ziwwuga kadisza, zespolenia przeciwnych, ale komplementarnych, pierwiastków) poznania drugiej osoby, a także pewnego typu duchowe poznanie Boga, który w kabale jest coincidentia oppositorum oraz sefirotyczną strukturą.

The article presents kabbalistic (i.e. from the medieval and later Jewish Mysticism) perspective on the idea of knowing, namely knowing that is defined and determined by the sexual union of man and woman. Since Kabbalah, when doing its interpretations, is based on the texts of Tanah, the starting point is made here the vers from the biblical Book of Genesis (4,1). The word jād‛a (ידע) (‘made love’/‘knew’) [Adam with Eve/Eve] from here is then lexically compared to the category of da‘at (דעת), „wisdom’, ‘knowing’, and the name of the kabbalistic sephira. Due to the role of this sephira in the doctrine of mystical judaism, the text presents the sexual connections that happen in the sephirotic dominium which form the pattern for the human relations. The ideal of these relations is on the material plane the attainment by man and woman (as an effect of the sexual zivvuga kadisha, an union between contradictory but complementary elements) the complete knowing (wisdom) of the partner, but also of God. This kind of spiritual knowing of God is determined by the fact that God is in Kabbalah the coincidentia oppositorum and the sephirotic structure.

Im Beitrag wird die aus der Kabbala, d.h. aus der mittelalterlichen und späteren jüdischen Mystik, bekannte Idee des Erkennens ausdiskutiert, die sich auf das Erkennen durch die sexuelle Einheit von Mann und Frau stützt. Da die mystischen Interpretationsansätze der Kabbala auf den Tanach-Texten basieren, rückt in den Mittelpunkt der Betrachtungen der Schlüsselvers 4,1 aus dem Buch Genesis, in dem das Wort jād‛a (ידע) [’verkehrte’/’erkannte’ – Adam mit Eva] aufgrund seiner Lexik mit der Kategorie da‘at (דעת) [’dem Wissen’, ’dem Erkennen’] und mit der kabbalistischen Bezeichnung Sefira kombiniert und zusammengestellt wird. Weil im mystischen Judaismus die Da‘at-Sefira eine relevante Rolle gespielt hatte, wurden auch sexuelle Verhältnisse bzw. Wechselbeziehungen aufgezeigt, die sich im Sefirot-Dominium zutragen und die im Endeffekt das Musterbeispiel einer zwischengeschlechtlichen Beziehung (Mann-Frau) bilden. Auf Erden sollte zwischen Mann und Frau ein vollkommenes Erkennen ‚stattfinden’, das sich aus dem sexuellen zivvuga kadisha, aus der Verknüpfung von widersprüchlichen, aber in sich komplementären Teilchen resp. Elementen ergibt, und das zum Ziel sowohl das Erkennen der anderen Person als auch das Erkennen des Gottes, der in der Kabbala ein coincidentia oppositorum ist und sich durch eine Sefirot-Struktur definiert, hat.

Teozofia kabalistyczna w świetle spinozjańskiego monizmu panteistycznego

100%

Brylla D.

IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych

2013

vol. 25

25-46

This article presents the essential thesis from the Kabbalah theosophy i.e. from the theosophic philosophy of the mystical Judaism, which is the monisitc view of pantheism, viz. the monistic view of the godhead, in the context of determining by it the parallel for the pantheistic, monistic philosophy of Baruch Spinoza. The elements of the philosophical systems in question, on the basis of which their analogies are shown, are the categories of substance, attributes and modes (spinozism), and Ein Sof and sephirot (Kabbalah). The deity of Spinoza, i.e. the nature (for deus sive natura), is the substance (with the quality of singularity, unity, and oneness), the inﬁnite number of attributes andthe manifested modiﬁcations (of the substance), and it is suggested in the present optics that the fundamental kabbalistc ideas as God Ein Sof and divine sephirot constitute the equivalents for them. Such correspondences are presumed due to the fact that Ein Sof is “characterized” (as far as it can be described, because Ein Sof is a product of the negative, apophatic theology/philosophy) by the descriptions speciﬁc for the Spinozian substance and its transcendental attributes, whereas the sephirot are the hypostases for the qualities that are ascribed to the comprehensible potencies from Spinoza’s pantheism: namely the two manifested attributes – res extensa and res cogitans – and the modi. What is more, the kabbalistic godhead is synonymous with the nature – as it is done in Spinoza’s system. Since the substance and the attributes with modiﬁcations, resp. Ein Sof and its sephirot, are ontologically one (they are characterized by the ontic identity), and, moreover, these categories – as a whole – set the entirety of the natural (= divine) entity, it is a well-grounded tendency to deﬁne the two analysed systems as the pantheistic monism, or monistic pantheism, which terms the present article uses.

Refine search results

1 IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych

1 Studia Warmińskie

2 Brylla D.

1 2014

1 2013

Search results

Erotyczny charakter poznania w kabale

Teozofia kabalistyczna w świetle spinozjańskiego monizmu panteistycznego