Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 12

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  teatralizacja
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Танатография. Стратегии представления смерти в фильме Ренаты Литвиновой „Последняя сказка Риты”

100%
Waligórska-Olejniczak B.
Slavica Wratislaviensia
|
2018
|
vol. 167
523-532
EN
Thanatography: Strategies of representationsof death in Renata Litwinova’s film Rita’s Last Fairy Tale The aim of the article is the interpretation of Renata Litvinova’s film Rita’s Last Fairy Tale (2012). The author shows that the examples of rite de passage, which are present in the selected work of art, are introduced to neutralize the perception of death. It is done, first of all, due to the strategies of aestheticization and romanticization, which emphasize the conventionality of the world presented. The picture of death proposed by Litvinova is almost entirely devoid of any aspects of physiology. The stylization suggested in the title of the film is realized with the use of elements of retro glamor, dark humor and irony. The process of perception is also focused on the attempt of decoding the film leitmotivs such as the symbolism of the mirror or the ways of theatralization of behavior, taking into account some montage solutions.
PL
Tanatografia. Strategie reprezentacji śmierci w filmie Renaty Litwinowej Ostatnia bajka Rity Celem artykułu jest interpretacja filmu Renaty Litwinowej Ostatnia bajka Rity (2012). Autorka pokazuje, że obecne w dziele rytuały przejścia ukierunkowane są przede wszystkim na osiągnięcie efektu neutralizacji śmierci, między innymi za sprawą wprowadzonych strategii estetyzacji i ro­mantyzacji, podkreślających umowność świata przedstawionego. Obraz śmierci proponowany przez Litwinową jest prawie całkowicie pozbawiony aspektów fizjologii. Zaznaczona w tytule konwencja realizowana jest za pomocą elementów stylu retro glamour, czarnego humoru i ironii. W procesie percepcji filmu podjęto również próbę odkodowania obecnych w nim lejtmoty­wów, w tym symboliki lustra, sposobów teatralizacji i rytualizacji zachowań, z uwzględnieniem wybranych rozwiązań montażowych.
2
Publication available in full text mode
Content available

Koncertowe sacrum i profanum – teatralizacja przestrzeni scenicznej na przykładzie zespołu Rammstein

100%
Kubiak M.
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
|
2019
|
issue 11(3) "Kultura metalowa w przestrzeni rytualnej i medialnej"
57-69
PL
W artykule zwrócono uwagę na problem teatralizacji przestrzeni podczas występów scenicznych grupy Rammstein. Twórczość sceniczna zespołu wykorzystuje środki wyrazu artystycznego, jakie można znaleźć podczas przedstawień teatralnych. Począwszy od oświetlenia, poprzez kostiumy, dekoracje, aż do detali, grupa wykazuje dbałość o szczegóły swoich występów. Niejednokrotnie muzycy sięgają do klipów wideo, przenosząc ich elementy do przestrzeni scenicznej. Niecodzienny, świąteczny charakter wydarzenia, jakim jest koncert zespołu Rammstein, stwarza swoiste przestrzenie, które można określić jako sacrum. W artykule dokonano analizy spektakli muzycznych w świetle teorii Johana Huizingi, Beaty Hoffmann, Wojciecha Siwaka oraz Theodora Adorna i Maxa Horkheimera.
EN
The article focuses on the issue of turning stage space into theatre-like environment, which takes place during stage performances of the German band, Rammstein. The band’s stage performance uses techniques of artistic expression that can be found in theatre performances. Ranging from lighting, through costumes and decorations, to details, the band pays a lot of attention to the details involved in their stage performance. The members of the band also repeatedly use video clips, transferring their parts onto stage space. The unusual, festive character of Rammstein’s concerts creates particular spaces that can be called sacrum. In the article, an analysis of music performances is carried out, according to the theories of Johan Huizinga, Beata Hoffmann, Wojciech Siwak, as well as Theodor Adorno and Max Horkheimer.
3
Publication available in full text mode
Content available

Teatralizacje Cypriana Norwida

100%
Braun K.
Tematy i Konteksty
|
2022
|
vol. 17
|
issue 12
256-278
EN
The article investigates selected uses of theatricality by the poet and playwright Cyprian Norwid (1821-1883). Based on his previous works on theatricality, among others, his book Theatricality of Life. Practices and Startegies (A. Marszałek, Toruń 2020), as well as his numerous publications on Norwid, Kazimierz Braun focuses on four, especially evident, cases of Norwid’s bringing theatricality into play in his life. They are discussed in the chapters of the article: Norwid on Horseback, Norwid Without a Coat, Norwid in a Cap “Konfederatka”, Norwid as Dalang. (The latter chapter compares Norwid with an Indonesian Dalang, who is a “total” artist of theatre). Each case of the use of theatricality by Norwid brought about a significant literary output such as poems, dramas, short stories and letters.
PL
Artykuł bada wybrane przykłady posłużenia się teatralizacją przez poetę i dramatopisarza Cypriana Norwida (1821-1883). W oparciu o swoje wcześniejsze prace poświęcone teatralizacji, m.in. książkę pt. Teatralizacja życia. Praktyki i strategie (A. Marszałek, Toruń 2020) oraz odwołując się do swoich publikacji na temat Norwida, Kazimierz Braun skupia uwagę na czterech, szczególnie wyrazistych wypadkach posłużenia się przez Norwida teatralizacją. Są one analizowane w kolejnych rozdziałach artykułu: Norwid na koniu, Norwid bez płaszcza, Norwid w konfederatce, Norwid jako Dalang. (W tym ostatnim rozdziale Norwid porównany jest do indonezyjskiego Dalanga, który jest „zupełnym” artystą teatru.) Każdy wypadek posłużenia się przez Norwida teatralizacją zaowocował znacząco w literackich dziełach Norwida, takich jak wiersze, dramaty, nowele i listy.
4

Teatr tańca – teatralność gwary i kultury ludowej w nazwach zespołów folklorystycznych z Podkarpacia

100%
Myszka A.
Prace Językoznawcze
|
2020
|
issue XXII/2
159–174
PL
Celem badań była analiza cech gwarowych i elementów kultury ludowej zawartej w socjoideonimach sygnujących grupy ludzi połączonych wspólną ideą. Szukano odpowiedzi na pytanie, czy nazwy zespołów folklorystycznych są tylko sztucznym odtworzeniem języka i kultury ludowej, czy też utrwalają autentyczną gwarę i tradycje oraz w jakim stopniu to czynią. Analiza językowa doprowadziła do wniosku, że elementy gwarowe obecne w nazwach są często sztuczne, „hiperpoprawne”, nie zawsze odpowiadają żywej mowie mieszkańców regionu. W nazwach dużo jest odwołań nie tylko do języka, ale też do innych elementów kultury ludowej i narodowej. Wydaje się jednak, że więcej jest tu folkloryzmu (stylizacji na ludowość, teatralizacji) niż prawdziwego folkloru.
EN
The aim of the research was an analysis of subdialectal features and elements of folk culture in the socioideonyms referring to the group of people connected by a common idea. The author sought an answer to the question whether the names of folk ensembles are only an artificial reflection of language and folk culture or whether they also preserve the authentic subdialect and traditions, and to what extent they do so. Linguistic analysis indicated that the subdialectal elements present in the names are often artificial, “hypercorrect”, they do not always correspond to the living language of inhabitants of the region. In the names there are many references not only to the language but also to other elements of folk and national culture. It seems, however, that there is more folklorism (folk stylisation, theatricalisation) than real folklore involved.
5
Publication available in full text mode
Content available

Bohaterowie Arthura Schnitzlera w steatralizowanej przestrzeni Wiednia

100%
Surowiec J.
Białostockie Studia Literaturoznawcze
|
2011
|
issue 2
167-183
EN
The article deals with the work of a Viennese modernist Arthur Schnitzler in the context of the phenomenon of theatricalization in city-space. The author attempts to define the civilizational and cultural reasons for theatrical behaviours and the results of living modern life a la spectacle. She believes that Arthur Schnitzler, incorporating into literature one of the most important scientific discoveries of his time – psychoanalysis, showed the relationship between the city and mental diseases but also between the latter and the phenomenon of theatricalization.
6

Hasła Strajku Kobiet i języki wernakularne

100%
Kloch Z.
Pamiętnik Literacki
|
2022
|
vol. 113
|
issue 1
117-130
PL
Artykuł jest wnikliwym opisem demonstracji organizowanych w różnych miastach w Polsce przez Strajk Kobiet w końcu 2020 roku i na początku roku 2021 jako zjawiska kulturowego. Owe demonstracje i manifestacje miały charakter widowiska, spektaklu i posługiwały się językiem, który był krytykowany w dyskursie publicznym związanym tym wydarzeniem – przede wszystkim przez komentatorów negujących założenia protestów (telewizja publiczna, prasa prawicowa). Wykorzystywane w demonstracjach hasła oraz komunikacyjny aspekt protestów wprowadziły istotne przegrupowania w taksonomii kulturowej i komunikacji publicznej. Użycie haseł o charakterze wulgaryzmów, przekleństw, formuł postulatywnych i życzeniowych służyło symbolicznemu wykluczeniu aktualnej władzy politycznej, która niedługo przed protestami Strajku Kobiet wprowadziła do prawa polskiego faktyczny zakaz aborcji. Komunikacyjnie i semiotycznie aspekty demonstracji można włączyć w porządek kultury wernakularnej, gdyż realizują one przypisane jej cechy oraz właściwości. Analiza funkcjonowania protestów została przeprowadzona za pomocą narzędzi semiotycznych i metodologii stosowanej w socjologii komunikowania publicznego.
EN
The article is an insightful description of demonstrations organised in many Polish cities by Strajk Kobiet (All-Poland Women’s Strike) at the end of the year 2020 and at the beginning of 2021 viewed as a cultural phenomenon. The demonstrations and manifestations were shows and performances in their nature, and made use of the language that was severely criticised in political discourse connected with these events, primarily by the commentators who negated the assumptions of the protests (public television, right-wing press). The use of the slogan in the demonstrations and communicative aspect of the protests brought about substantial groupings cultural taxonomy and public communication. Using slogans of vulgar character, swear-words as well as postulate and wish formulas aimed at a symbolic exclusion of the present political power that shortly before the protests of Strajk Kobiet (All-Poland Women’s Strike) introduced to the Polish law a complete ban of abortion. Communicative and semiotic aspects of demonstrations can be included into the order of vernacular culture as they retain the features and properties attached to it. The analysis of the protests was carried out with semiotic tools and the methodology applied to public communication sociology.
7
Publication available in full text mode
Content available

Elementy teatralizacji życia w wybranych typach zachowań seksualnych

100%
Stempniewska S.
Relacje. Studia z nauk społecznych
|
2018
|
issue 5
161-173
EN
The goal of the article is an analysis of selected sexual behaviours in the light of Erving Goffman’s concept of theatralization of social life. The text deals with the issue of social and sexual roles based on the results of research conducted on a small group of people practising BDSM. It’s an attempt to situate the importance of social role in sexual behaviours. The elements such as facade, backstage or stage are characteristic and noticeable not only in social, but also in sexual behaviours. The analysis of IDI interviews refers to indicated elements with regard to the norm-deviation perspective and cultural perception of sexual role models.
PL
Celem artykułu jest analiza wybranych praktyk zachowań seksualnych w świetle koncepcji teatralizacji życia społecznego Ervinga Goffmana. Tekst podejmuje tematykę ról społecznych i seksualnych na podstawie wyników badań przeprowadzonych na niewielkiej grupie osób uprawiających praktyki BDSM. Jest to próba usytuowania znaczenia roli społecznej w zachowaniach seksualnych. Elementy, takie jak fasada, kulisy czy scena, są charakterystyczne i dostrzegalne nie tylko w zachowaniach społecznych, lecz także w zachowaniach seksualnych. Przeprowadzona analiza wywiadów IDI odnosi się do wskazanych elementów z uwzględnieniem perspektywy norma-dewiacja oraz kulturowego postrzegania wzorów ról seksualnych.
8
Publication available in full text mode
Content available

Jednostkowość

80%
Krajewska A.
Przestrzenie Teorii
|
2015
|
issue 23
EN
This text is devoted to the singularity and theatricalization of the humanities.
9

Wielka Dama Oświecenia. Księżna Izabela Czartoryska w blasku teatru, teatralizacji i mediów

80%
Kadulska I.
Pamiętnik Literacki
|
2021
|
vol. 112
|
issue 2
89-109
PL
Artykuł omawia aktywność teatralną, aktorską i edukacyjną księżnej Izabeli z Flemmingów Czartoryskiej, małżonki Adama Kazimierza Czartoryskiego – oświeceniowego dramaturga i teoretyka. Panegiryk dedykowany jej 19 listopada 1765 podczas uroczystości otwarcia Teatru Narodowego uczynił ją patronką polskiej sceny. W oparciu o źródła przedstawiono w artykule jej aktorski udział w występach scenicznych, obecność na widowni scen krajowych i europejskich, planowanie repertuaru, inspirowanie dramaturgów, kształcenie aktorów Szkoły Kadetów i Teatru Narodowego. Zwrócono uwagę na jej sceniczne emploi. Prześledzono znaczenie jej relacji z publicznością teatralną. W konkluzji: wszystkie formy wczesnych doświadczeń teatralnych Czartoryskiej stały się podstawą do stworzenia przez nią w siedzibie rodowej w Puławach ośrodka narodowej kultury.
EN
The article discusses the theatre, acting, and educational activity of Izabela Czartoryska, née Flemming, the wife of Adam Kazimierz Czartoryski—a dramatist of the Enlightenment and a theorist. A panegyric dedicated to her on November 19th, 1765, during The National Theatre opening ceremony, made her the patroness of the Polish stage. As based on authoritative sources, the paper depicts her acting on stage, presence among the Polish and foreign theatre audience, planning of the programme, inspiration of dramatists, education of actors of School of Chivalry and of The National Theatre. The text also focuses of Izabela’s stage acting profile and traces her relation with the audience. In conclusion it is stated that all forms of Czartoryska’s early acting experience formed a basis for her creation in the family residence of Puławy a centre of national culture.
10
Publication available in full text mode
Content available

Teatralizacja: pogranicze życia i teatru

80%
Braun K.
Tematy i Konteksty
|
2017
|
vol. 12
|
issue 7
44-57
EN
“Theatricality” is a term describing the use of theatrical means of expression in various domains of life. It is an added, spectacular, visual, performative, and dramatic element of different social events and activities. Theatricality it is an area where two entities-life and art-meet, which results either in conflict or in unification. Life transforms into theatre and theatre transforms into life. Theatricality is, thus, a transient region between life and art. Consequently, it is a model example of a border zone. From centuries theatricality was used as a means in the process of interhuman communication. It served to amplify and facilitate interhuman communication and gave it a specific meaning. Theatricality was also employed as a powerful instrument of manipulating and falsifying messages. In contemporary theatre artistic creation is the primary goal and aesthetics takes primacy over all other objectives and values motivating and permeating theatre work. In theatricality the reasons and goals of using theatrical and theatre-like means of expression are practical-such as, for example, religious, social, political, or commercial. Theatre aspires (not always successfully) to situating its works in the realm of art, on the universal and transhistorical level, while theatricality is practically oriented.
11
Content available remote

Авторские интенции в романе В. Аксенова Вольтерьянцы и вольтерьянки

80%
Колядич Т. М.
Studia Rossica Gedanensia
|
2014
|
issue 1
262-277
EN
Features of the organization of a narration in Aksenov's novel became a subject of a research reflection in the article. It is shown that the writer applied a special way of the text space organisation. The difficult and many-sided narration is constructed on a combination of elements of different genre systems: adventurous, historical and philological novels with inclusion of scenes of dialogues, conversations and disputes of heroes. Structural elements intertwine among themselves, reflecting formation of new forms of literature, connecting into a whole by the author's irony, addressed to the reader's reminiscences.
RU
Предметом исследовательской рефлексии в статье стали особенности организации повествования в романе Аксенова. Показано, что писатель применил особый способ устройства текстового пространства. Сложное и многогранное повествование построено на сочетании элементов разных жанровых систем: авантюрного, исторического и филологического романов с включением сцен диалогов, бесед и споров героев. Структурные элементы переплетаются между собой, отражая формирование новых форм словесности, соединяясь в единое целое авторской иронией, обращениями к читателю, реминисцентными связями.
PL
Przedmiotem badań jest narracja powieści Wasilija Aksionowa. Autor przedstawia swoisty sposób organizacji przestrzeni tekstowej. Złożona i wieloaspektowa narracja oparta jest na połączeniu elementów różnych systemów gatunkowych: powieści przygodowej, historycznej, filologicznej z włączeniem scen dialogów, rozmów i sporów bohaterów. Ukazano przeplatanie się elementów strukturalnych, kształtowanie nowych form literackich, które cechuje ironia, zwracanie się do czytelnika, reminiscencje.
12

Teatralizacja świata jako wyznacznik odmiany gatunkowej powieści (Zwariowane miasto, Wteatrwstąpienie, Biała noc miłości)

71%
Sobiecka A.
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
|
2019
|
vol. 7
150-164
EN
The aim of this article is to describe selected 20th-century novels which deal with theatre and the rule of theatralization of the presented fictional world. The selected works (Zwariowane miasto by Jan Wiktor, Wteatrwstąpienie (rzecz o aktorze – romans nietypowy) by Jerzy Ronard Bujański and Biała noc miłości. Opowieść teatralna by Gustaw Herling-Grudziński) suggest that the process of staging fictional reality comprises not only the compositional mode of the characterized pieces, but also the inherent trait woven into the structure of the epic world. The reference point behind the analytical speculations is the “staging of life” concept by Mikołaj Jewreinow, stemming from the anti-naturalistic theatrical theories from the turn of the 19th and the 20th centuries.
PL
Artykuł charakteryzuje wybrane powieści XX wieku, których tematem staje się teatr oraz zasada teatralizacji powieściowego świata przedstawionego. Wybrane utwory (Zwariowane miasto Jana Wiktora, Wteatrwstąpienie (rzecz o aktorze – romans nietypowy) Jerzego Ronarda Bujańskiego oraz Biała noc miłości. Opowieść teatralna Gustawa Herlinga-Grudzińskiego) sugerują, że proces teatralizacji fikcjonalnej rzeczywistości stanowi zarówno dominantę kompozycyjną charakteryzowanych tekstów, jak również cechę immanentnie wpisaną w strukturę epickiego świata. Punktem odniesienia dla rozważań analitycznych staje się koncepcja „teatralizacji życia” Mikołaja Jewreinowa, wyrastająca z antynaturalistycznej teorii teatru przełomu XIX i XX wieku.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.