Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 9

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Ignatius of Loyola
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

O lekturach Katarzyny Wapowskiej, kasztelanki przemyskiej (na podstawie druków z przełomu XVI i XVII wieku)

100%
Sitkowa A.
Rocznik Przemyski
|
2012
|
vol. 48
|
issue 2: Literatura i Język
35-46
EN
This article is an attempt to recreate the reading list of Katarzyna Wapowska of Maciejów on the basis of both the dedication letter by Antonin of Przemyśl, found at the beginning of the Polish translation of the Rosario by Louis of Granada (1583) and the parenetic work by Szymon Wysocki titled Kształt pobożności, to jest żywot świątobliwy i śmierć chwalebna (.) kasztelanki przemysłkiej (1606). The titles mentioned by the Dominican and the Jesuit both create an almost model set of books that were used to create the post-Tridentine religious principles promoted by the clergymen of those times. Among the books read by Katarzyna Wapowska we can find i.a. works by Thomas à Kempis, Louis of Granada, Ignatius of Loyola, hagiographic works (Lives of the Saints by Peter Skarga) as well as Christian parenetic works (O żywocie i śmierci najjaśniejszej księżny parmeńskiej by Sebastian Morales).
2
Publication available in full text mode
Content available

Polish Catholic Religious Culture in the Post-Tridentine Era

94%
Kaczor-Scheitler K.
Poznańskie Studia Teologiczne
|
2020
|
issue 36
253-275
PL
Artykuł dotyczy zagadnienia katolickiej kultury religijnej w potrydenckiej Rzeczypospolitej. Uwagę skoncentrowano na jednym z przejawów zmian zachodzących w okresie potrydenckim - dynamicznym rozwoju klasztorów gałęzi męskiej i żeńskiej. Pokazano, że szczytem odnowy i pogłębienia życia religijnego w okresie potrydenckim był rozwój teologii ascetyczno-mistycznej, pozostający w związku z odnową teologii. Omówiony został wpływ jezuitów, którzy wprowadzili do zakonów modlitwę zmetodyzowaną, na duchowość żeńskich klasztorów. Naświetlono, że odradzająca się od zakończenia Soboru Trydenckiego do połowy XVII wieku duchowość katolicka w Polsce znalazła się przede wszystkim pod wpływem szkoły hiszpańskiej, w której aktywnością odznaczali się jezuici, ze św. Ignacym Loyolą na czele, karmelici bosi zreformowani przez św. Jana od Krzyża, karmelitanki bose zreformowane przez św. Teresę z Ávili, dominikanin Ludwik z Granady oraz św. Piotr z Alkantary, dający początek reformatom. Refleksją objęta została także katolicka literatura religijna doby potrydenckiej, między innymi dzieła ascetyczno-mistyczne, przyswojone głównie z włoskiego i hiszpańskiego piśmiennictwa.
EN
This article presents Catholic religious culture in Poland in post-Tridentine era. It takes into account one of the manifestations of change taking place at the time, namely a dynamic development of male and female religious orders. The article shows the connection between the intensification of religious life and the development of ascetic and mystical theology resulting from the general renewal of Catholic theology. The influence of the Jesuits on the spirituality of female orders as well as their role in introducing the practice of methodical mental prayer is highlighted. The impact of Spanish spirituality on Polish religious life after the Council of Trent is also emphasised, with special attention drawn to Saint Ignatius of Loyola and the Jesuits, Saint John of the Cross and the Discalced Carmelites, Saint Theresa of Ávila and her Discalced Carmelite nuns, Louis of Granada with the Dominicans, and Saint Peter of Alcántara, one of the founders of the Franciscan Friars of the Strict Observance. Polish Catholic religious literature of the post-Tridentine era is also reflected upon, including ascetic and mystical writings adopted from Italian and Spanish religious literature.
3
Publication available in full text mode
Content available

Wezwanie Włodzimierza Ledóchowskiego do cura personalis. Unikatowy charakter jezuickiego wychowania i jego humanistyczne korzenie

84%
Casalini C.
Studia Paedagogica Ignatiana
|
2019
|
vol. 22
|
issue 4
EN
The value of cura personalis has enjoyed a meteoric rise in usage in the last few decades and is now considered emblematic of the Jesuit philosophy of education. The meaning of this expression, though, is still ambiguous. The first to use this expression was Father General Włodzimierz Ledóchowski, who adopted it when addressing the colleges and universities run by the Jesuits in the United States in 1934. Ledóchowski claimed that a culture of the person was deeply enrooted in the spirit of the Society of Jesus, and particularly in the spirituality of Ignatius of Loyola. This paper aims to provide the necessary historical background to Ledóchowski’s usage of the expression “cura personalis” and show how both humanist and Ignatian roots made this expression successful within the Jesuit educational scenario.
PL
W ciągu kilkudziesięciu ostatnich lat zwrot cura personalis zrobił błyskawiczną karierę i stał się symbolem jezuickiej filozofii wychowania. Jednak znaczenie tego zwrotu jest nadal niejednoznaczne. Pierwszą osobą, która go użyła, był generał zakonu jezuitów Włodzimierz Ledóchowski. Posłużył się nim w 1934 roku w przemówieniu skierowanym do przedstawicieli szkół średnich i uniwersytetów prowadzonych przez jezuitów w Stanach Zjednoczonych. Ledóchowski stwierdził, że kultura osoby jest głęboko zakorzeniona w duchu Towarzystwa Jezusowego, a zwłaszcza w duchowości Ignacego Loyoli. Niniejszy artykuł ma na celu nakreślenie tła historycznego, które doprowadziło Ledóchowskiego do użycia zwrotu cura personalis oraz pokazanie, w jaki sposób zarówno humanistyczne, jak i ignacjańskie korzenie przyczyniły się do jego sukcesu w obrębie jezuickiego scenariusza wychowawczego.
4
Publication available in full text mode
Content available

Integrálna antropológia ako cieľ jezuitskej pedagogiky a formácie

67%
Jeník L.
Studia Bobolanum
|
2020
|
vol. 31
|
issue 2
269-288
PL
Apostolat intelektualny jest jednym z podstawowych charyzmatów duszpasterskiej pracy jezuitów. Stąd jezuicka pedagogika wyróżnia się szczególnymi cechami, których korzenie sięgają średniowiecznych uniwersytetów, jak też wartości humanistycznych i kontekstu filozoficzno-teologicznego tamtych czasów. Podstawowym źródłem ignacjańskiej pedagogiki są Ćwiczenia duchowe św. Ignacego Loyoli. Wychowanie i wykształcenie w duchu jezuickiej pedagogiki nie jest wartością samą dla siebie, ale instrumentem w rozwoju integralnej osobowości, kształtującym społeczne relacje w służbie dla drugich. Celem takiej formacji nie jest tylko wszechstronne wykształcenie, ale nade wszystko zdolność człowieka, aby swym bogactwem osobowej świadomości służył dobru ludzkiej społeczności.
EN
One of the characteristic features of the charisma of the Society of Jesus is the intellectual apostolate. Jesuit pedagogy is characterized by specific features based on previous pedagogical approaches (medieval universities, studia humanitatis), but also in a broader philosophical and theological context. The key starting point of the Ignatian and Jesuit pedagogy are the Spiritual Exercises of Ignatius of Loyola. The education stemming from this background does not represent a value in itself, but rather a very effective instrument that helps to shape an integral personality, strengthens social ties and interpersonal relationships and leads to selfless service. The result of such education is not only the mere well roundedness, but above all the ability to take on commitment and move out of one’s comfort zone towards public service.
5
Publication available in full text mode
Content available

Pokora w Rozmyślaniach św. Urszuli Ledóchowskiej w świetle Ćwiczeń duchowych św. Ignacego Loyoli

67%
Pagacz M.
Studia Bobolanum
|
2019
|
vol. 30
|
issue 2
65-82
EN
The article presents the concept of humility in Meditations of St. Ursula Ledóchowska. Mother Ledóchowska, whose spirituality has been influenced by Jesuits, uses the method of meditation and evangelical contemplation created by Saint Ignatius. The essence of humility – according to the author of Meditations – is to understand the truth about God, the Creator, and about the nothingness of the human being – the creation. Saint Ursula presents various aspects of this virtue, which are also compatible with the respective four weeks of Ignatian exercises. The meditations of Saint Ursula can be completely understood only in the context of the desire to follow Jesus in His humiliation.
PL
Artykuł przedstawia koncepcję pokory zawartą w dziele Rozmyślania św. Urszuli Ledóchowskiej oraz wskazuje obecne w niej elementy duchowości ignacjańskiej. Matka Ledóchowska, na której duchowość wpływ mieli jezuici, wykorzystuje metodę medytacji i kontemplacji ewangelicznej podaną przez św. Ignacego. Istota pokory – według autorki Rozmyślań – to zrozumienie prawdy o Bogu Stwórcy i o nicości człowieka jako stworzenia. Święta Urszula ukazuje różne aspekty omawianej cnoty, które odpowiadają poszczególnym tygodniom ćwiczeń ignacjańskich. Rozważania św. Urszuli są w pełni zrozumiałe jedynie w perspektywie dążenia do jak najpełniejszego naśladowania Jezusa w Jego uniżeniu.
6
Publication available in full text mode
Content available

Wyimki z biografii jezuitów białoruskich

67%
Nalepa M., Uniwersytet Rzeszowski W. F., marekn5@op.pl
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
|
2016
|
vol. 34
|
issue 4
EN
Empress Catherine II ignored Pope Clement XIV ’s suppression brief from 1773 and preserved the Belarusian branch of the Society of Jesus. The article draws attention to three important events in the history of this group: the Napoleonic campaign of 1812, restoration of the Order worldwide in 1814 and expulsion from Russia in 1820. These events are documented in sources which are discussed in the paper: an unfinished poem by Jan Mihanowicz, SJ, entitled Podróż XX. Jezuitów z Połocka do północnej Rosji w roku 1812 przed wejściem wojska francuskiego do Białej Rusi (The Trip of Jesuit Priests from Polotsk to Northern Russia in 1812 before the Advance of the French Army to Bela Rus) and the diaries of Jan Galicz, SJ, Wygnaniec z Białej Rusi (An Exile from Bela Rus).
7
Content available remote

Edukacja do przebaczenia w pedagogii ignacjańskiej

67%
Dyrek K., Marek Z.
Paedagogia Christiana
|
2016
|
vol. 2/38
61-84
PL
Autorzy artykułu wyjaśniają, jak pedagogia ignacjańska wspiera wychowanków w rozwiązywaniu problemów związanych z przebaczeniem i pojednaniem. Tłumaczą, że w świetle jej założeń nie można mówić o regułach, których zastosowanie niemal mechanicznie doprowadzi do pojednania zwaśnionych stron. Wskazują, że w tym przypadku należy mówić o procesie, który związany jest z różnymi okolicznościami człowieka. Opierając się na duchowości ignacjańskiej, którą rozumieją jako sposób czy też styl postępowania człowieka, wskazują, że za jej pośrednictwem można wesprzeć osobę w zrozumieniu istoty i podstaw przebaczenia. Źródłem tak rozumianego wsparcia, nazywanego też formacją człowieka, jest wiara chrześcijańska, natomiast metodą ćwiczenia duchowne (rekolekcje). Proces, jaki następuje w ich toku, uświadamia człowiekowi prawdę o nim samym, a także o tym, co dla niego uczynił Bóg. Stopniowe ważenie obu tych rzeczywistości prowadzi osobę do uznania nieproporcjonalnego daru przebaczenia, jaki staje się jego udziałem wobec tego, jakiego winien udzielić. Do tego toku myślenia i działania człowieka odwołuje się pedagogia ignacjańska. Chodzi w niej o tworzenie wychowankowi warunków do zrozumienia sensu przebaczenia i wyzwalania w nim gotowości takiego działania. W tego rodzaju refleksję wprzęgnięte zostaje poznanie religijne, które obok poznania naturalnego jest ważnym punktem odniesienia dla pedagogii ignacjańskiej.
EN
The authors of the article explain how the Ignatian pedagogy supports the students in solving problems related to forgiveness and reconciliation. They point out that it does not provide  rules leading automatically to the reconciliation of the feuding parties. Instead, one might speak of the process, which is contingent on a variety of human circumstances. The authors indicate that the Ignatian spirituality understood as a manner of human conduct can help the person understand the nature and basis of forgiveness. The source of this support, which is also called the formation of man, is the Christian faith, and the method of transmitting it is a spiritual retreat. In the course  of the retreat, the person realizes the truth about himself and about what God has done for him. The gradual weighing of both of these realities leads the person to recognize the disproportion between the forgiveness received and the one expected of him/her. The Ignatian pedagogy taps into this line of thinking and acting. It is about providing the student with the conditions to understand the meaning of forgiveness and triggering the readiness for such action. This kind of reflection is coupled with religious knowledge, which, apart from natural cognition, is an important point of reference for the Ignatian pedagogy.
8
Publication available in full text mode
Content available

Taniec na Golgocie w medytacyjnym zbiorze Plęsy Jezusa z aniołami Marcina Hińczy

67%
Bielak A.
Tematy i Konteksty
|
2016
|
issue 6(11)
302-316
EN
The aim of the article is to present the 17th-century meditations of Jesuit Marcin Hińcza entitled Plęsy Jezusa z aniołami [Jesus Dancing with Angels] in the context of Ignatius of Loyola’s meditation method and the main topic of the work which is the cosmic dance. Hińcza used the dance metaphor in quite the paradoxical way, because as opposed to the moralistic writings of his times he didn’t criticise it but rather applied to explain allegorically God’s plan on earth and the idea of imitatio Christi. In the title of his work Hińcza used the word “pląs” which in Polish means: dancing, jumping, applauding and also triumphing. This variety of significations served the autor to present the cosmic meaning of Christ’s “dance”. In Plęsy Jezusa z aniołami Jesus has “jumped” from heavens to the womb of Virgin Mary, then he “jumped out” to the earth to run it around (as Logos), next He “jumped” upon the cross on Calvary and triumphantly made his last “jump” back to Heavens. According to the meditative idea of imitatio worshippers should imitate the angels in supporting the Saviour in his “leaps”. The interpretational background of the article are the New Testament apocrypha and the Church Fathers’ writings.
9
Publication available in full text mode
Content available

Wyimki z biografii jezuitów białoruskich

51%
Nalepa M.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
|
2016
|
vol. 34
|
issue 4
103-130
EN
Empress Catherine II ignored Pope Clement XIV ’s suppression brief from 1773 and preserved the Belarusian branch of the Society of Jesus. The article draws attention to three important events in the history of this group: the Napoleonic campaign of 1812, restoration of the Order worldwide in 1814 and expulsion from Russia in 1820. These events are documented in sources which are discussed in the paper: an unfinished poem by Jan Mihanowicz, SJ, entitled Podróż XX. Jezuitów z Połocka do północnej Rosji w roku 1812 przed wejściem wojska francuskiego do Białej Rusi (The Trip of Jesuit Priests from Polotsk to Northern Russia in 1812 before the Advance of the French Army to Bela Rus) and the diaries of Jan Galicz, SJ, Wygnaniec z Białej Rusi (An Exile from Bela Rus).
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.