Search results

1

Téte-à-téte avec Hamlet ou Jules Laforgue et George Rodenbach suites sur les pas de William Shakespeare

100%

Lewandowska A.

Studia Romanica Posnaniensia

|

2008

|

vol. 35

67-81

EN

The aim of the paper at hand is to find parallel elements between the following two texts: Jules Laforgue's Hamlet, ou les suites de la piété filiale (1886) and George Rodenbach's Bruges-la-Morte (1892), in relation to William Shakespeare's play. Our analysis is of a three-level character. Firstly, it is concerned with a comparison of biographies of the two 19th century authors. Secondly, it takes into its scope the plot events of both texts in question. Thirdly, it attempts to explain the linguistic transposition of poetry into prose. The final goal of this perusal is a demarcation of common points of reference between the three texts, which, in turn, is to prove Hamlet's intertextuality.

2

„Revulsion from sex”, czyli seksualne dewiacje u Szekspira

89%

Kowalska K.

Magazyn antropologiczno-społeczno-kulturowy MASKA

|

2013

|

issue 18

72-86

PL

Prezentowany artykuł, wykorzystując rozważania na pograniczu literaturoznawstwa i nauk społecznych*, stanowi próbę opisu i analizy seksualnych dewiacji w utworach W. Szekspira. Wykorzystując jako tło biografię autora (ukazaną w szerokim kontekście społeczno-historycznych uwarunkowań epoki elżbietańskiej) autorka odwołuje się do różnorodnych utworów pisarza (między innymi "Antoniusz i Kleopatra", "Burza", "Miarka za miarkę" oraz wiele innych) i zwraca uwagę na obecny w nich aspekt seksualności. W tekście wnikliwie zanalizowane zostały konteksty biograficzne oraz różnorodny materiał źródłowy, z którego autorka wyodrębnia konkretne postawy Szekspirowskich bohaterów, charakteryzując i interpretując je pod kątem seksualności, erotyzmu, dewiacji i płciowości.

EN

Presented article, using reflections of literature and social science, is attempt at describing and analising sexual deviations in W. Shakespeare's works. Using biography of the author as a background (showed in a wide context of sociohistorical conditions of Elizabethan period), the author appeals to various pieces of the writer (for example 'Antony and Cleopatra', 'The Tempest', 'Measure for Measure' and many more) and pays attention to aspects of sexuality in them. In the text biographical contexts and varied source materials were analised carefully. Concrete attitudes of Shakespeare's characters are marked off, characterised and interpreted from an angle of sexuality, erotism and deviation.

3

„Ran”, czyli Szekspir po japońsku

63%

Loska K.

Kwartalnik Filmowy

|

2014

|

issue 87-88

160-170

PL

Wskazując na podobieństwo fabularne filmu Kurosawy do tragedii Szekspira, autor zwraca uwagę na oryginalne podejście wybitnego reżysera do pierwowzoru teatralnego. Nie ma przy tym na myśli wyłącznie przenikania się konwencji teatru elżbietańskiego z japońską tradycją estetyczną, ale przetworzenie materiału źródłowego, wejście w dialog z tekstem dramatu, wypracowanie oryginalnego języka wizualnego bez uciekania się do prostych transpozycji oraz ilustracyjności. Na poziomie stylistycznym i narracyjnym ważną rolę w Ran odgrywają nawiązania do klasycznego teatru nō, japońskich opowieści niesamowitych (kaidan), ludowych podań i rodzimej mitologii – zwłaszcza wykorzystanie metafor zwierzęcych, charakteryzujących postaci zarówno w sztuce Szekspira, jak i w filmie Kurosawy. Ostatnim tropem interpretacyjnym, na który Loska zwraca uwagę, jest obecność odniesień religijnych, szczególnie widocznych w przywołaniu tradycji buddyjskiej, która łagodzi pesymistyczną wymowę dzieła.

EN

Pointing to the plot similarities between Kurosawa’s film and Shakespeare’s tragedy, the author notes the original approach of the outstanding director to the play written for the theatre. What he has in mind is not the simple mingling of the Elizabethan theatre with the Japanese aesthetic tradition, but the way the source material was processed without the use of simple transpositions and illustrativeness. At the stylistic and narrative levels, references to the classical nō theatre, Kaidan – Stories and Studies of Strange Things, and folk myths and legends, especially the use of animal metaphors, characterising the protagonists both in Shakespeare’s drama, and in Kurosawa’s film play an important role in Ran. The last interpretative trope which Loska notes is the presence of religious references, particularly visible in references to the Buddhist tradition, which lightens the pessimistic message of the work.

Refine search results

1 Kwartalnik Filmowy

1 Magazyn antropologiczno-społeczno-kulturowy MASKA

1 Studia Romanica Posnaniensia

1 Kowalska K.

1 Lewandowska A.

1 Loska K.

1 2014

1 2013

1 2008

Téte-à-téte avec Hamlet ou Jules Laforgue et George Rodenbach suites sur les pas de William Shakespeare

„Revulsion from sex”, czyli seksualne dewiacje u Szekspira

„Ran”, czyli Szekspir po japońsku