Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: amoralizm

Sort By:

Limit search:

Etyczność działań w public relations – między amoralizmem a kazuistyką

100%

Hope E.

Studia Medioznawcze

2015

issue 3 (62)

91-101

Artykuł jest refleksją filozoficzną dotyczącą problemów moralnych public relations i dziennikarstwa. Autorka stawia w nim tezę, że współcześnie dziennikarze i specjaliści public relations – wykonując profesje, których fundamentem jest informacja, komunikacja i zaufanie społeczne – bardzo wiele swoich działań wyłączają ze sfery tych, które mogłyby być oceniane z punktu widzenia moralności. Uznają też, że ocenie etycznej można poddać tylko indywidualne, pojedyncze przypadki, sytuując je w szerokim kontekście uwarunkowań kulturowych, ekonomicznych i społecznych. Niestety, takie traktowanie zadań swojego zawodu sprzyja postępującej anomii moralnej w społeczeństwie.

The article presents a philosophical reflection on the moral issues of public relations and journalism. The author advances a thesis that journalists and public relations professionals, who both perform professions based on information, communication and public confi dence are nowadays excluding a number of activities that could be assessed from the point of view of morality. Both journalists and PR professionals also recognize that ethical evaluation may include only individual, isolated cases, situating them in a broad context of cultural, economic and social factors. Unfortunately, such treatment of professional duties leads to progressive moral anomie in society.

Instynkt samozachowawczy czy zdrada ideałów. Czeska literatura wobec etycznych dylematów epoki późnego komunizmu

100%

Gawarecka A.

Bohemistyka

2019

issue 3

311-328

The eminent Czech writers of the the second half of the twentieth century, for example Václav Havel, Zdeněk Zapletal, Vladimír Macura or Ivan Vyskočil, tried in their works to show the ethical problems connected with the introducing the communist system (especially in its late phase, known as the „time of normalization”) and its influence on the human identity leading to call in guestion the paradigma of traditional values. They search the way to explore the state of the modern mind and they find it in the alienation and disintegration of personality caused by deformation of understanding these values which is perceived as the consequence of the disturbed ralation between the assumptions and directives of the communist ideology an the empirical reality of the political and social life.

Najważniejsi czescy pisarze drugiej połowy XX wieku, między innymi Václav Havel, Zdeněk Zapletal, Vladimír Macura czy Ivan Vyskočil, próbowali w swoich dziełach pokazać problemy aksjologiczne związane z wprowadzeniem systemu komunistycznego (zwłaszcza w jego późnej fazie, określanej jako „epoka normalizacji”) i zdiagnozować jego destrukcyjny wpływ na ludzką tożsamość, odwołując się przede wszystkim do ulegającego procesom rozkładowym paradygmatu tradycyjnych wartości. Szukają sposobu na zbadanie stanu współczesnego umysłu i odnajdują go w alienacji i dezintegracji osobowości spowodowanej deformacją rozumienia owych wartości, co postrzegane jest jako konsekwencja zaburzonego związku mię- dzy założeniami i dyrektywami ideologii komunistycznej a doświadczaną rzeczywistością życia politycznego i społecznego.

Refine search results

1 Bohemistyka

1 Studia Medioznawcze

1 Gawarecka A.

1 Hope E.

1 2020

1 2015

Search results

Etyczność działań w public relations – między amoralizmem a kazuistyką

Instynkt samozachowawczy czy zdrada ideałów. Czeska literatura wobec etycznych dylematów epoki późnego komunizmu