Search results

1

Aktualne problemy zarządzania archeologicznym dziedzictwem kulturowym

100%

Czopek S.

Materiały i Sprawozdania Rzeszowskiego Ośrodka Archeologicznego

|

2017

|

vol. 38

307-314

EN

The article analyses issues related to the protection of archaeological heritage, understood holistically, i.e. traditional conservation (sites protection in situ) and museology (ex post protection). Providing numerous examples and quoting the opinions of other archaeologists, the author confirms the diagnosis of inefficiency of the current system of protection, its numerous gaps and inconsistencies. In conclusion the author presents a proposal for a new legal regulation - the Act on the Protection of Archaeological Heritage.

2

TADEUSZ ZAREMBA 1940–2013

86%

Sołtysiak M.

Muzealnictwo

|

2014

|

vol. 55

243-245

EN

Tadeusz Zaremba – a highly versatile museum worker, conservator, pedagogue, painter, with particular penchant for marine paintings, and a sea traveller – passed away. Having graduated from the Faculty of Fine Arts at the Nicolaus Copernicus University in Toruń, in 1968 he started working for the Mazovian Museum in Płock where he organised and headed a conservation workshop, the first one in the Warsaw region. In 1973, he was appointed Deputy Director of the Museum, and in 1977 – its Director, the position which he kept for 27 years. Although he did not resign from conservation, he was mostly involved in the preventive conservation. Further, his professional assignments involved arranging exhibitions, including the exposition “Polish Art 1900–1975” organised at the Secession Association in Vienna on the occasion of the Innsbruck Winter Olympic Games held in 1976. He organised several dozen Secession-related exhibitions in Poland, and a number of exhibitions of the Płock collection in Europe, including Arezzo and Indelheim. In addition to the above activities, Tadeusz Zaremba was a painter, predominantly a marine painter; he took part in 52 exhibitions and organised 5 individual ones. In 2002, he organised his presumably greatest exhibition entitled “Influence of Secession on Polish Contemporary Visual Arts”. The exhibition presented his own paintings as well. He worked hard and with dedication, with a view to preserving cultural heritage, pursuing this goal with deep respect and high expertise. He passed away as one of those who have made our life richer, thanks to their work and talent.

PL

Odszedł Tadeusz Zaremba – wszechstronny muzealnik, konserwator, pedagog, artysta malarz, z zamiłowania marynista, oraz podróżnik morski. Po studiach na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu, w 1968 r. rozpoczął pracę w Muzeum Mazowieckim w Płocku, został organizatorem i kierownikiem pracowni konserwatorskiej, pierwszej w województwie warszawskim. W 1973 r. powołano Go na stanowisko wicedyrektora tego muzeum, a w 1977 r. został jego dyrektorem; funkcję tę pełnił przez 27 lat. Z uprawiania konserwatorstwa nie zrezygnował lecz zajmował się raczej konserwacją zapobiegawczą. Zajmował się również aranżacją wystaw, między innymi projektował ekspozycję „Sztuka polska 1900 – 1975,” zorganizowaną w Towarzystwie Secesja w Wiedniu z okazji Olimpiady Zimowej w Insbrucku w 1976 roku. Zorganizował kilkadziesiąt wystaw secesji w Polsce oraz wiele wystaw płockiej kolekcji w Europie. Organizował między innymi wystawy w Arezzo i Indelheim. Tadeusz Zaremba jednocześnie uprawiał malarstwo, głównie marynistyczne; brał udział w 52 wystawach, zorganizował 5 wystaw indywidualnych. W 2002 r. zorganizował, bodajże swoją najważniejszą, wystawę pt. „Wpływ secesji na współczesną plastykę polską”. Eksponował na niej również swoje dzieła. Pracowicie i ofiarnie, z szacunkiem i znawstwem służył zachowaniu dorobku dziedzictwa kultury. Odszedł, jako jeden z tych, którzy pracą swoją i talentem czynili nasze życiebogatszym.

3

Podróże badawcze archiwistów Grona Konserwatorów Galicji Zachodniej na przełomie XIX i XX wieku

72%

Więch A.

Galicja. Studia i materiały

|

2020

|

issue 6

203-217

EN

The second half of the 19th century in Galicia is a time of raised awareness about the signifcance of archives not only those being created at that time but also of the value of the materials concerning the history of Poland, frst of all, the history of the local community. This fact was recognised by a circle of Galician researchers, scientists, historians and archivists from the Western Galician Conservators’ Circle. Since 1880s they undertook activities the aim of which was to save the archival heritage, e.g. by organising archival travels. In the years 1894–1911 they manages to organise 11 of such research trips. The subject of the present article based on source materials collected in the National Archive in Cracow focuses on presenting the organisational aspect of the travels and the related research works.

PL

Druga połowa XIX w. na terenie Galicji to czas wzrostu świadomości archiwalnej i znaczenia nie tylko współcześnie powstających archiwaliów, ale przede wszystkim wartości materiałów dotyczących przeszłości Polski, a nade wszystko dziejów lokalnych społeczności. Zdawało sobie z tego sprawę grono galicyjskich badaczy, naukowców, historyków i archiwistów skupionych wokół Grona Konserwatorów Galicji Zachodniej i od lat 80. XIX w. podejmowało działania mające na celu uratowanie archiwalnego dziedzictwa, m.in. poprzez organizację podróży archiwalnych. W latach 1894–1911 udało się podjąć 11 takich wypraw badawczych. Problematyka artykułu opartego na materiale źródłowym zgromadzonym w Archiwum Narodowym w Krakowie koncentruje się na zaprezentowaniu strony organizacyjnej podróży oraz prowadzonej w ich ramach pracy badawczej.

4

Mechanizmy finansowania ochrony zabytków w II Rzeczypospolitej na przykładzie województwa pomorskiego

72%

Zimna-Kawecka K.

Ochrona Zabytków

|

2018

|

issue 2

157-199

PL

Artykuł przybliża problemy związane z finansowaniem ochrony zabytków w II Rzeczypospolitej w kontekście działalności urzędniczej na przykładzie ówczesnego województwa pomorskiego. Przedwojenni konserwatorzy działali w obrębie określonej struktury administracyjnej, w ramach której pełnili funkcję kierowników oddziałów sztuki urzędów wojewódzkich. Ponosili więc odpowiedzialność za przygotowanie i realizację preliminarzy budżetowych nie tylko spraw związanych z ochroną zabytków, ale też dotyczących współczesnej sztuki i kultury. Realizowanie właściwej polityki wobec zabytków było znacząco utrudnione przez niedostateczne finansowanie wynikające z uwarunkowań gospodarczo- politycznych odrodzonego państwa. Przyznawane przez władze centralne sumy były często kilkukrotnie niższe od planowanych, a ich wartość dodatkowo obniżała inflacja. Zapotrzebowanie na dotacje należało zgłaszać z rocznym wyprzedzeniem, a wypłata środków miała miejsce dopiero po skończeniu etapu prac i następowała z opóźnieniem. W tak trudnych warunkach organizacyjno-finansowych międzywojenni konserwatorzy nie tylko wykonywali swoje zadania z zakresu ochrony zabytków, ale też wspomagali władze w realizowaniu tzw. polityki narodowościowej oraz rozwijaniu kultury i sztuki w powierzanych im okręgach. Czynili to m.in. dzięki umiejętnemu wykorzystaniu mechanizmów finansowania.

EN

The article discusses the problems connected with financing the protection of monuments in the Second Republic of Poland in the context of official activity on the example of the then Pomeranian Voivodship. Pre-war conservators operated within a specific administrative structure within which they served as heads of Art Departments of Voivodship Offices. Therefore, they were responsible for the preparation and implementation of budget estimates not only for issues related to the protection of monuments, but also for those related to contemporary art and culture. The implementation of a proper policy related to monuments was significantly hampered by insufficient funding resulting from the economic and political conditions of the reborn state. The amounts granted by the central government were often several times lower than planned, and their value was further reduced by inflation. Applications for grants had to be submitted one year in advance and the disbursement of funds took place only after the completion of the work and was usually delayed. In such difficult organizational and financial conditions, interwar conservators not only performed their tasks in the field of monument protection, but also supported the authorities in the implementation of the so-called national policy and the development of culture and art in the regions entrusted to them. They performed these tasks also thanks to the skilful use of financing mechanisms.

5

Zarzadzanie budynkami zabytkowymi w Uniwersytecie Warszawskim

58%

Pieszczurykow J.

Marketing i Rynek

|

2019

|

issue 6

34-40

EN

Warsaw is a capital city, where, after the second world war very few historical building were preserved. Care for the maintenance of the proper technical and visual condition of the buildings also has the dimension of a historical message about the former appearance of buildings and their surroundings. The University of Warsaw owns in its resources 45 historic objects, most of them located down town: in the city center (historical campus), in Powiśle district and Botanic Garden. In this paper an attempt was made to present not only the majority of construction works (made under the supervision of the conservator) maintaining and improving the technical condition of the University's historical properties, but also actions taken for their revitalization. The most interesting problem is how the image of the University will change after revitalization.

PL

Warszawa jest miastem, w którego Śródmieściu po II wojnie światowej zachowało się niewiele obiektów zabytkowych. Uniwersytet Warszawski jako właściciel części tego dziedzictwa pełni szczególną rolę, remontując i rewitalizując zabytki. Dbałość o utrzymanie właściwego stanu technicznego i wizualnego budynków poza doraźnym charakterem posiada także wymiar przekazu historycznego o dawniejszym wyglądzie budynków oraz otoczeniu, w jakim się znajdują. Uniwersytet Warszawski posiada w swoich zasobach 45 obiektów zabytkowych, których większość zlokalizowana jest w Śródmieściu: na terenie centralnym (kampus historyczny), Powiślu i w Ogrodzie Botanicznym. W artykule podjęto próbę przedstawienia większości wykonanych, pod nadzorem konserwatora zabytków, robót budowlanych służących utrzymaniu i poprawie stanu technicznego nieruchomości zabytkowych uczelni, ale również działań na rzecz ich rewitalizacji. Analiza badawcza dotyczy związku pomiędzy wizerunkiem Uczelni a odbiorem przez interesariuszy wykonanych prac rewitalizacyjnych.

Refine search results

1 Galicja. Studia i materiały

1 Marketing i Rynek

1 Materiały i Sprawozdania Rzeszowskiego Ośrodka Archeologicznego

1 Muzealnictwo

1 Ochrona Zabytków

1 Czopek S.

1 Pieszczurykow J.

1 Sołtysiak M.

1 Więch A.

1 Zimna-Kawecka K.

1 2020

1 2019

1 2018

1 2017

1 2014

Aktualne problemy zarządzania archeologicznym dziedzictwem kulturowym

TADEUSZ ZAREMBA 1940–2013

Podróże badawcze archiwistów Grona Konserwatorów Galicji Zachodniej na przełomie XIX i XX wieku

Mechanizmy finansowania ochrony zabytków w II Rzeczypospolitej na przykładzie województwa pomorskiego

Zarzadzanie budynkami zabytkowymi w Uniwersytecie Warszawskim