Search results

1

Gniew Boga jak gniew człowieka?

100%

Witczyk H.

Verbum Vitae

|

2018

|

vol. 33

7-18

EN

Editorial by the Editor-in-Chief, Professor Henryk Witczyk

PL

Słowo wstępne redaktora naczelnego, ks. prof. dra hab. Henryka Witczyka

2

A comparison of anger in cardiovascular high risk and normal adolescents

51%

Ogińska-Bulik N., Johnson C. C.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica

|

1999

|

vol. 03

3

A comparison of anger in cardiovascular high risk and normal adolescents

51%

Ogińska-Bulik N., Johnson C. C.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica

|

1999

|

issue 03

29-38

4

Bóg nieskory do gniewu - bogaty w miłosierdzie (Ps 103)

44%

Witczyk H.

Verbum Vitae

|

2003

|

vol. 3

81-97

PL

In Psalm 103, God is portrayed as full of mercy, slow to anger. The author asks himself: how can one conciliate the picture of God who in His mercy heals the sinner with the image of God who is angry. The author analyzes several ways in which God's mercy is revealed in relation to the sinner and various forms of sin. Mercy means God's way of leading man away from evil, from the sin of pride, and particularly idolatry. Sins, which destroy man and tear him away from God arouse anger in God. The autbor proves that God, in showing mercy to man who realizes the effects of his sins and calls to Him, removes in this way the cause o f His anger. There are two images of God in Psalm 103 and in other Old Testament texts which are not in contradiction: a God of mercy and a God of anger. However, they should be seen dynamically: anger invokes mercy, which is always possible then, when man turns to God, who is God of the Covenant.

5

O gniewie. Z filozofii emocji

38%

Nowak W.

Tarnowskie Studia Teologiczne

|

2019

|

vol. 38

|

issue 2

67-82

EN

Anger is one of the strongest and negative feelings and from ancient times was defined as one of the most important people’s vices. Theme of anger is omnipresent in the culture and manifests itself in different ways - anger has many faces. However it is always associated with the problem of human nature. The main part of this paper is devoted to the presentation of philosophical attitude - description and interpretation - to the anger. In Western culture two main views on anger were formulated by Aristotle and stoics. It is emphasized that the most unequivocal disapproval of anger we can find in Seneca. In On anger and On mildness Seneca condemned anger as shameful lost of self-control and muddle-headedness. An important and difficult to describe type of anger is ressentiment. Finally, the paper indicates the virtue of mildness which can help us to avoid the threats from the fault of unreasonable and vicious anger.

PL

Gniew jest jedną z najsilniejszych emocji negatywnych i od starożytności uznawany był za jedną spośród głównych ludzkich wad. Temat gniewu jest wszechobecny w kulturze i manifestuje się na różne sposoby - gniew ma różne oblicza. Pozostaje jednak zawsze związany z problemem natury ludzkiej. Główna część artykułu jest poświęcona prezentacji - opisowi i analizie - filozoficznego podejścia do gniewu. W kulturze Zachodu dwa główne poglądy na gniew zostały sformułowane przez Arystotelesa i stoików. Najbardziej jednoznaczną dezaprobatę gniewu przedstawił Seneka. W O gniewie i O łagodności uznał on gniew za przynoszący wstyd brak opanowania i pomieszanie wewnętrzne. Ważnym, lecz trudnym do opisania rodzajem gniewu jest resentyment. Ostatecznie artykuł wskazuje na cnotę łagodności jako mogącą nas uchronić przed niebezpieczeństwami spowodowanymi błędem nierozumnego gniewu.

6

Interpretacje gniewu we współczesnej refleksji o duchowości

38%

Rybicki A.

Verbum Vitae

|

2018

|

vol. 34

421-435

EN

This article draws attention to the most important aspects of the theme of anger as found in contemporary reflections on the spiritual life. The issues discussed are questions of terminology, the problem of the nature of anger, and the importance of anger within Christian spiritual life. The reality of anger as a destructive force raises the question of how to counter it: What is a wise strategy for reducing its destructive power? What possible correctives or remedies are also in accordance with genuine Christian spirituality? In contrast, when anger is given a positive interpretation (“righteous/holy anger”), the article presents certain conditions or criteria that can help clarify when it is possible to talk about the positive role of anger in Christian spirituality.

PL

Artykuł zwraca uwagę na wybrane aspekty gniewu we współczesnej refleksji nad życiem duchowym. Poruszone są kwestie terminologiczne, problem natury gniewu oraz znaczenie gniewu dla chrześcijańskiego życia duchowego. Gniew jako siła destrukcyjna budzi pytanie o sposoby mądrej, zgodnej z duchowością chrześcijańską strategii lub wypracowania środków zaradczych mających na celu obniżenie jego destrukcyjnej siły. Z kolei w interpretacji pozytywnej („gniew słuszny/święty”) ważne są warunki pozwalające doprecyzować, kiedy rzeczywiście można mówić o pozytywnej roli gniewu w duchowości chrześcijańskiej.

7

Relacje między agresywnością a poczuciem napięcia, kontrolą społeczną i kontaktami w środowisku przestępczym wśród uczniów szkół ponadgimnazjalnych

38%

Jurczyk M.

Psychologia Wychowawcza

|

2018

|

vol. 56(14)

42-62

PL

Celem badań przedstawionych w tym artykule była analiza istniejących związków między agresją fizyczną, agresją werbalną, gniewem i wrogością a ogólnym poziomem napięcia (i jego rodzajami), kontrolą społeczną oraz kontaktami w środowisku przestępczym wśród dziewcząt i chłopców ze szkół ponadgimnazjalnych. Łącznie przebadano 133 uczniów (66 dziewcząt oraz 67 chłopców w wieku od 16 do 18 r.ż.). Zastosowane narzędzia badawcze to: Kwestionariusz Agresji Bussa–Perryʼego w wersji Amity (opracowany przez E. Aranowską, J. Rytel oraz A. Szymańską, 2015), badający cztery wymiary agresywności oraz Kwestionariuszem Poczucia Napięcia i Czynników Ograniczających autorstwa E. Czerwińskiej-Jakimiuk (2011). Posłużono się metodą sondażu diagnostycznego. Badania miały charakter ilościowy. Analiza korelacji z wykorzystaniem współczynnika rho-Spearmana między badanymi wymiarami agresywności a ogólnym poczuciem napięcia (i jego rodzajami), kontrolą społeczną i kontaktami w środowisku przestępczym ujawniła istotne związki między zmiennymi zarówno wśród dziewcząt, jak i chłopców. W populacji dziewcząt żadna z analizowanych skal napięcia oraz kontakty w środowisku przestępczym nie wykazały istotnego związku z agresją werbalną. W populacji chłopców większość z rozpatrywanych skal napięcia, kontroli społecznej oraz kontakty w środowisku przestępczym istotnie korelują z badanymi wymiarami agresywności.

8

Danuta Piekarz, (Nie) święty gniew. Co Biblia mówi o złości? (Kraków: Wydawnictwo WAM 2019)

38%

Bąk T. B.

Verbum Vitae

|

2019

|

vol. 36

513-519

EN

The review of the book: Danuta Piekarz, (Nie) święty gniew. Co Biblia mówi o złości? (Kraków: Wydawnictwo WAM 2019). Ss. 168. PLN 24,90. ISBN 978-83-277-1642-2.

PL

Recenzja książki: Danuta Piekarz, (Nie) święty gniew. Co Biblia mówi o złości? (Kraków: Wydawnictwo WAM 2019). Ss. 168. PLN 24,90. ISBN 978-83-277-1642-2.

9

Grzech gniewu przez pryzmat gwary miejskiej Poznania

32%

Piotrowicz A., Witaszek-Samborska M.

Język. Religia. Tożsamość

|

2016

|

issue 1(13)

161-171

EN

The theme of the article are lexical (vocabulary and phraseology) parameters for the sin of anger in Poznań urban dialect. Anger is a sin most (in comparison with other sins) represented at the lexical level of this dialect (159 units). The authors suggest linguistic picture of the manifestations of this sin in two different areas – physical (physical aggression) and psychological (verbal aggression). The analyzed vocabulary, most strongly marked expressively, mainly refers to the anger that is directed at the person (less for situations almost never on objects). This is consistent with the theological perspective on sin in terms of personalistic – as the guilt of the person over another person.

10

The Veer Towers of the New Modernism: Proceduralism or Timocracy?

32%

Piotrowski K.

Art Inquiry. Recherches sur les arts

|

2016

|

vol. XVIII (XXVII)

67-86

EN

Veer Towers (2010) – one of the architectural works designed by Helmut Jahn – is here only a good allegory of the healthy scepticism after 9/11, regarding the new modernism. They may be seen as being iconologically linked with the philosophical question of its founding, namely, with the reasons for its perception as new in relation to the historical modernism. To this end, it is first necessary to consider the concept of the end of modernity. We can argue that, contrary to the claims of Gianni Vattimo, postmodernism can be viewed as a necessary development or return of modernism, which is primarily the mission of the post-Kantian proceduralism of Jürgen Habermas. However, a major role in the proposed strategy for the sustainable inclusion of the Other should be again played by anger, as suggested by Peter Sloterdijk. Must then the new – contortive or loose – modernism veer into another disaster? Will this attempt to control resentiments – such as the anger of the political Islam – force a turn to some timocracy well-known from the past, if proceduralism is in fact only a tortuously delayed voluntarism or quasi-occasionalism?

PL

Veer Towers (2010) – jedno z architektonicznych dzieł zaprojektowanych przez Helmuta Jahna – jest tu tylko dobrą alegorią zdrowego sceptycyzmu po 11 IX 2001 roku, odnoszącym się do problemu nowego modernizmu, który musimy ikonologicznie powiązać z filozoficzną kwestią jego ugruntowania, mianowicie z uzasadnieniem możliwości tego, co w nim nowe w stosunku do modernizmu historycznego. W tym celu należy rozważyć najpierw koncept końca nowoczesności. Jeśli wykażemy, że wbrew Ganniemu Vattimo zaistniały warunki, by ponowoczesność wkomponować w konieczny rozwój czy powrót modernizmu, który byłby głównie misją postkantowskiego proceduralizmu Jürgena Habermasa, to i tak główną rolę Innego ponownie musi tu odegrać gniew, jak zasugerował Peter Sloterdijk. Czy wówczas nowy – skręcający czy poluzowany – modernizm nie zboczy ku kolejnej katastrofie? Czy jego próba zapanowania nad resentymentami – na przykład gniewem politycznego islamu – wymusi skręt ku jakiejś znanej z przeszłości tymokracji, jeśli proceduralizm to faktycznie tylko pokrętnie odwlekany woluntaryzm czy quasi-okazjonalizm?

11

Trzy twarze gniewu. Jak Jan Kasjan pisał na nowo o starym temacie

32%

Hiżycki S.

Verbum Vitae

|

2018

|

vol. 34

315-335

EN

In this short study we follow selected aspects of the problem of anger as found in the writings of the Christian monk and theologian John Cassian (c. 360 – c. 435), teachings drawing upon both philosophical considerations and monastic tradition. Writing on the subject of anger, Cassian proceeded from theological questions (what is the nature of God) through exegetical, anthropological, and ethical perspectives, to issues embedded in the theory of monastic asceticism. The far-reaching complexity he brings to the problem is a result, on the one hand, of the rich philosophical and exegetical background of Cassian's reflection and, on the other, from his deep intuitions. For example, he knew (perhaps too well) that anger is something not simple to judge, nor is it always bad, since God himself is sometimes angry, and human beings can be angry at sin. Cassian's work, the balanced product of a keen monastic mind, offers the modern reader – even after all these ages – much to reflect upon.

PL

W niniejszym krótkim studium śledzimy wybrane aspekty problemu gniewu w pismach Jana Kasjana w kontekście wcześniejszych rozważań filozoficznych i tradycji monastycznej. Pisząc na ten gniewu, Kasjan musiał poruszyć kwestie teologiczne (jaki jest Bóg sam w sobie), egzegetyczne, antropologiczne, etyczne i to, co wynika z teorii ascezy monastycznej. Tak daleko idąca złożoność zagadnienia wynika z jednej strony z bogatego filozoficznego i egzegetycznego tła rozważań, a z drugiej – z głębokich intuicji Kasjana, który aż nazbyt dobrze sobie zdawał sprawę, że gniew nie jest czymś prostym w ocenie, zawsze złym (skoro gniewa się Bóg lub człowiek może wybuchnąć gniewem na widok grzechu). Owa równowaga pism monastycznych jest czymś, co także po wiekach, nawet współczesnego czytelnika, powinno zastanowić.

12

Gniew człowieka w Księdze Przysłów

32%

Demitrów A. J.

Verbum Vitae

|

2018

|

vol. 34

87-127

EN

The article is dedicated to analysis of the statements in the Book of Proverbs concerning man’s wrath. After a preliminary depiction of the attitude of man’s wrath, the author presents the basic vocabulary, namely the nouns and verbs used by the sages of Israel to convey that hard reality. In the second part of the article, after unfolding the structure of Proverbs, particular sayings mentioning the human expression of wrath are discussed. A characteristic feature of the Book of Proverbs is depicting human attitudes in parallel, thus each of the sayings is linked to a suggested positive attitude to be embraced, so as not to yield to the negative inclination toward wrath and impulsiveness. The frequency with which the issue is raised, the variety of social contexts where it appears, as well as the great concern for positively changing the tendency of humankind toward wrath – all prove how significant and topical the subject is.

PL

Artykuł jest poświęcony analizom wypowiedzi Księgi Przysłów na temat gniewu człowieka. Po wstępnym przedstawieniu postawy gniewu człowieka autor ukazał zasadnicze słownictwo w postaci rzeczowników i czasowników, którymi posłużyli się mędrcy Izraela dla oddania tej trudnej rzeczywistości. Następnie w drugiej części artykułu zostały omówione poszczególne sentencje, w których wzmiankowana jest reakcja gniewu. Cechą charakterystyczną Księgi Przysłów jest ukazanie postaw ludzkich paralelnie, stąd każda z sentencji zawiera także sugerowaną postawę, jaką trzeba podjąć, aby nie ulec negatywnej skłonności gniewu i zapalczywości. Częstotliwość podejmowanego zagadnienia, rozmaitość kontekstów społecznych, w jakich się pojawia, oraz wielka troska o pozytywną zmianę gniewnej skłonności w człowieku świadczą o wadze i aktualności tematu.

13

O irytacji bez irytacji

32%

Szorc K.

Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN

|

2016

|

vol. 2

PL

Emocje o różnych znakach – pozytywnych i negatywnych – nie są wcale czymś dziwnym czy nieprawidłowym, wręcz przeciwnie – są ważne i potrzebne w naszym życiu. Co więcej, każdego dnia doświadczamy emocji, pod wpływem których podejmujemy takie czy inne decyzje, postępujemy w taki czy inny sposób. W artykule podjęto próbę analizy kategorii „irytacja”. Irytacja jest emocją o wyjątkowym znaczeniu społecznym, stąd rozważania przedstawione w tekście odwołują się do dorobku nauk społecznych (psychologicznych, socjologicznych).Prezentowany tekst ma charakter przeglądowy. Przedstawiono podstawowe ujęcia klasyfikacji emocji funkcjonujące w literaturze, a na tym tle usytuowano emocję irytacji (częściej określaną jako złość lub gniew). Ukazano też przyczyny oraz mechanizmy powstawania irytacji. Zwrócono również uwagę na przebieg tej emocji oraz jej społeczne funkcje.

EN

Emotions of different signs—both positive and negative—are not at all something strange or abnormal, on the contrary—they are important and necessary in our lives. What is more, every day we experience emotions, under which we make decisions, we act in one way or another. The author of the article tries to analyze the category of “irritation”. Annoyance is an emotion of exceptional public importance, hence the considerations presented in the text refer to the achievements of the social sciences (psychology, sociology). The text has a review character. The basic classifications of emotions, functioning in the literature, have been presented in the text, and on this background, the emotion of annoyance (often referred to as anger or wrath) has been located. The paper presents also the causes and mechanisms of irritation appearance. The attention has been also drawn to the course of this emotion and its social functions.

14

Gniew człowieka w Księdze Mądrości Syracha

32%

Piwowar A.

Verbum Vitae

|

2018

|

vol. 33

93-127

EN

The article constitutes an analysis of the statements concerning man’s wrath found in the Book of Sirach. The first part of the article is a synthetic overview of the teachings of the sapiential books concerning this issue. Subsequently, the semantic field of wrath in the Book of Sirach is analyzed (namely the words derived from the roots ὀργ, θυμ and μηνι), with special attention paid to the etymology of specific words expressing wrath (nouns, verbs and adjectives). Further, the article focuses on reasons for anger as presented by Sirach, as well as on characters in the text that are prone to wrath. The final section offers a discussion of the consequences of wrath, preventive measures against outbursts of rage, and steps that might be taken to shield oneself from the wrath of others.

PL

Artykuł poświęcony jest analizie wypowiedzi Księgi Mądrości Syracha na temat gniewu człowieka. Na początku w sposób syntetyczny autor przedstawił nauczanie ksiąg mądrościowych na temat gniewu ludzkiego. Następnie omówił pole semantyczne gniewu w Syr (słowa pochodzące od rdzeni ὀργ, θυμ i μηνι) koncentrując się na etymologii poszczególnych słów wyrażających gniew (rzeczowników, czasowników oraz przymiotników). W dalszej części artykułu ukazał przyczyny gniewu, o których mówi Syrach oraz wskazał, kto według mędrca podlega gniewowi. Następnie przedstawił skutki gniewu według Syr, środki zaradcze, które pozwolą ustrzec się przed wybuchem gniewu, a na końcu wskazał, co należy czynić, aby ustrzec się gniewu ze strony innych ludzi.

15

Walka z gniewem – ósmy stopień „drabiny rajskiej” św. Jana Klimaka

32%

Nieścior L.

Verbum Vitae

|

2018

|

vol. 33

343-364

EN

In this paper we present the teachings of St. John Climacus about anger, from his work "Ladder of Divine Ascent": the phenomenon itself, its causes and effects, the way of fighting against it, and the monastic context of this struggle. According to St. John of the Ladder (as he is sometimes known), anger and gentleness are especially related to the eighth level (of thirty) of the spiritual ladder that leads to the pinnacle of love. The ladder is a picture and a metaphor, thus the sequence of phenomena it describes should not be understood literally. As to the development of passion, Climacus describes a sequence: sin – idleness – carelessness – passion – fall. He characterizes anger as a defect, and dispassion and gentleness as virtues. He describes the spiritual and moral effects of anger: agitation and bitterness of spirit, difficulties in prayer, a state of sin, and darkness of mind. The basis of fighting against anger is the will to relinquish self and to restrict self-love. Climacus also prescribes several practices as helpful in asceticism: repentance, humble acceptance of accusations and other unpleasant things, reciting the Psalms, meditating upon the Passion, and contemplation of one's own death. Climacus also considers the phenomenon of anger in the context of two forms of monastic life: common and hesychastic.

PL

W artykule przedstawiliśmy myśl Jana Klimaka zawartą w jego dziele Drabina raju na temat gniewu: jego fenomenu, przyczyn i skutków, sposobu walki oraz jej monastycznego kontekstu. Gniew i łagodność według Jana Klimaka wiążą się szczególnie z ósmym stopniem drabiny duchowej prowadzącej do szczytu miłości. Drabina stanowi pewien obraz, metaforę, a kolejności opisywanych zjawisk nie należy rozumieć literalnie. Autor przedstawia rozwój namiętności, który można odnieść także do gniewu: grzech – bezczynność – niedbałość – namiętność – upadek. Dokonuje szczegółowej charakterystyki gniewu jako wady oraz niegniewliwości i łagodności jako cnoty. Opisuje skutki duchowe i moralne gniewu: wzburzenie i gorycz ducha, trudności w modlitwie, stan grzechu, ciemność umysłu. Podstawą walki z gniewem jest wola wyrzeczenia się siebie, to jest miłości własnej. Autor ukazuje też skruchę jako pomocny środek: przyjmowanie w pokorze oskarżeń i różnych przykrości, odmawianie Psalmów, rozważanie Męki Pańskiej, pamięć o śmierci. Zjawisko gniewu rozpatruje w kontekście dwóch form życia monastycznego: wspólnotowego i hezychastycznego.

16

Czym Mojżesz rozgniewał Boga? Problem przyczyny gniewu Bożego w narracji Wj 4,24-26

32%

Mielnik D.

Verbum Vitae

|

2018

|

vol. 33

21-43

EN

The main purpose of this paper is an analysis and evaluation of the ideas of some major exegetes in their attempts to explain the reason for God’s anger in the narrative of Exodus 4:24-26. The author first analyzes the difficulties generated by this problematic pericope, then lays out and examines the related propositions of four different researchers. Based on our investigation, we suggest that none of these scholarly treatments provides a satisfying answer to all the identified conundrums that emerge from the text. With each of the explanations, there are always some problems that remain unsolved. Despite this fact, the best understanding of God’s anger here seems to be connected with the uncircumcised state of one character in the narrative. Although this idea links only weakly to the pericope’s context, it still offers the best solution to the internal difficulties of the narrative.

PL

Celem niniejszej pracy jest ocena najważniejszych propozycji egzegetów usiłujących wytłumaczyć przyczynę gniewu Bożego w narracji Wj 4,24-26. Autor przywołał i omówił cztery rozwiązania proponowane przez badaczy, które odniósł do omówionych we wcześniejszej części opracowania trudności generowanych przez kontrowersyjną perykopę. W świetle przeprowadzonych w pracy analiz należy stwierdzić, że żadne z przywołanych rozwiązań nie udziela zadowalających odpowiedzi na postawiony problem. W przypadku każdej propozycji bowiem pewne trudności pozostają nierozwiązane. Nie zmienia to jednak tego, że najlepszym wyjaśnieniem przyczyny gniewu Bożego wydaje się być odwołanie do nieobrzezania któregoś z bohaterów narracji. Chociaż ta propozycja słabo wpisuje się w kontekst perykopy, to jednak najlepiej radzi sobie z wewnętrznymi napięciami opowiadania.

17

Czy gniew zawsze jest grzechem?

32%

Królikowski J.

Verbum Vitae

|

2018

|

vol. 33

445-461

EN

The question of wrath constitutes an essential problem which for centuries has found its place at the centre of philosophical and theological reflection. Wrath has been described as one of the most destructive of spiritual vices. Assuming this point of view, Christian tradition posed a question long ago as to whether such a unilateral answer is sufficient. Consider that even God is sometimes wrathful, that Christ focused his wrath on the merchants in the temple, and that man and the world will suffer His wrath on the day of judgment. Saint Gregory the Great stated explicitly that wrath, used in a just cause, may be a manifestation of zeal. Saint Thomas Aquinas, in the context of medieval tradition, which devoted a lot of attention to capital vices, demonstrated coherently that wrath can be decent, and in some cases plays an irreplaceable role. Therefore, even a “holy wrath” is possible.

PL

Zagadnienie gniewu, którym od wielu wieków zajmuje się refleksja filozoficzna i teologiczna, stanowi jeden z bardzo ważnych tematów moralnych. Już filozofia starożytna dokonała jego opisu, a w oparciu o niego zawsze potępia gniew jako jedną z wyjątkowo destrukcyjnych wad duchowych. Tradycja chrześcijańska, przyjmując takie ujęcie, bardzo wcześnie postawiła pytanie, czy taka jednostronna odpowiedź jest wystarczająca. Przecież także Bóg gniewa się: Chrystus rozgniewał się na kupców świątyni i z gniewem dokona osądu człowieka oraz świata. Już św. Grzegorz Wielki wyraźnie stwierdził, że gniew w słusznej sprawie może być wyrazem gorliwości. Św. Tomasz z Akwinu, w kontekście tradycji średniowiecznej, która wiele uwagi poświeciła wadom głównym, spójnie wykazał, że może istnieć gniew godziwy, a w niektórych wypadkach odgrywa on wprost niezastąpioną rolę, a więc jest możliwy nawet „święty gniew”.

18

Rozdarcie szat arcykapłana a rozdarcie zasłony świątyni jako wyraz gniewu człowieka i Boga w Ewangelii Mateusza (Mt 26,65; 27,51)

32%

Klukowski M.

Verbum Vitae

|

2018

|

vol. 33

179-202

EN

There are two passages about acts of tearing in the Gospel of Matthew. The first one is when the High Priest tore his robes after hearing supposed blasphemy against God from Jesus’ mouth (26,65), and the second when the Temple curtain was torn in two from top to bottom (27,51). In this article I try to show that the tearing of the Temple curtain was God’s response to the previous act of the High Priest tearing his robes. The Old Testament tradition confirms that the tearing of clothes was a sign of grief or anger in response to blasphemy. Although the tearing of the Priest’s robes was forbidden by the Law (Lev 10:6; 21:10), the Mishnaic tradition testifies that the High Priest could have torn his robes immediately after hearing a blasphemy against God. It is possible that Matthew saw in the Temple curtain a sort of symbolic image of the robes of God, and that by tearing this curtain God expressed his grief and anger towards blasphemy against himself, i.e. the mocking and cursing of his Son. It is interesting that the curtain was torn in two from top to bottom, just like the Mishnah specifies that the High Priest had to tear his robe from top to bottom. There are two possible problems challenging my hypothesis. First, the Mishnah (though undoubtedly containing earlier traditions) is a later work than the Gospel of Matthew. Secondly, Matthew employs two different verbs to describe the acts of tearing, the priestly robe versus the veil.

PL

W Ewangelii Mateusza znajdujemy dwa teksty, w których wspominany jest akt rozdarcia. Pierwszym z nich jest rozdarcie szat arcykapłana na usłyszane z ust Jezusa bluźnierstwo (26,65). Drugim rozdarcie zasłony świątyni przez Boga (27,51). W artykule zostaje postawiona hipoteza, że rozdarcie zasłony świątyni było symbolicznym aktem Boga w odpowiedzi na rozdarcie szat przez arcykapłana. Świadectwa starotestamentowe poświadczają, że rozdarcie szat było wyrazem gniewu na usłyszane bluźnierstwo. Chociaż rozdzieranie szat było kapłanom zabronione (Kpł 10,6; 21,10), to jednak Miszna dopuszczała taką możliwość w czasie procesu przed Sanhedrynem. Możliwe, że Mateusz widział w rozdarciu zasłony świątyni symboliczne rozdarcie szaty Boga jako wyraz Jego gniewu na bluźnierstwo, którym było zabicie Jego Syna. Tym bardziej, że Mateusz akcentuje rozdarcie zasłony od góry do dołu, tymczasem właśnie szaty arcykapłana miały być tak rozrywane według przepisów Miszny. Trudnością wysuniętej hipotezy są dwa fakty. Po pierwsze, redakcja Miszny jest późniejsza od redakcji Ewangelii Mateusza. Po drugie, Mateusza używa dwóch różnych czasowników na opisanie aktu rozdarcia.

19

Gniew, współczucie, solidarność – w stronę politycznie i krytycznie zorientowanej pedagogiki emocji

32%

Starego K.

Problemy Wczesnej Edukacji

|

2016

|

vol. 12

|

issue 4(35)

64-75

EN

This paper will address an issue that is not often discussed in the context of civic and democratic education – the shaping of political emotions. My main purpose is to outline pedagogical currents that are oriented towards cultivating the ability to identify with the suffering of the Other. This emotional identification is based on an ability to perceive structural processes that generate marginalisation and injustice and can serve as a basis for an affirmative, collective action. The thesis presented in this paper is that educational institutions should work towards fostering democratic and collective forms of subjectivity. Drawing on ideas from the existing literature I will discuss the political dimension of anger and the notion of critical pedagogy of compassion that are placed in a broader perspective of radically conceived solidarity.

20

Ekspresja emocji a subiektywny stan zdrowia. Regulacyjna rola oceny kontrolnej u kobiet

32%

Kulik A., Kajka N.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2016

|

vol. 37

|

issue 1

67-80

EN

There is no consensus in the psychological literature regarding assessment of the impact that negative emotions exert on health / disease. It is neither clearly defined what role is played by the sense of self-esteem or guilt in this process. The aim of this study is to answer the question: When and how expression of anger is beneficial to health (well-being) and what is the role of control assessment. Subjective health assessment (SHA), intensity and direction of anger expression (AES), guilt (SEC), self-esteem (SES) have been analyzed together with the results in 141 women aged 20-24 years. It has been found out that 1) expression of anger may have positive health implications if it is involved in achieving goals, 2) externally expressed anger benefits health if it is associated with situational guilt, 3) internal anger benefits health if it is not associated with the sense of guilt.

PL

W literaturze psychologicznej nie ma konsensusu w ocenie roli negatywnych emocji dla zdrowia/choroby. Również rola poczucia własnej wartości czy poczucia winy nie jest jednoznaczna w tym procesie. Celem prezentowanych badań jest odpowiedź na pytanie: Kiedy i jaka ekspresja gniewu jest korzystna dla zdrowia (dobrego samopoczucia) oraz jaką rolę pełni w tym procesie ocena kontrolna. Zbadano subiektywną ocenę zdrowia (SOZ), nasilenie i kierunek ekspresji gniewu (SEG), poczucie winy (KPW), poczucie własnej wartości (SES). Przeanalizowano wyniki 141 kobiet w wieku 20-24 lat. Stwierdzono, że 1) ekspresja gniewu może mieć pozytywne znaczenie dla zdrowia, jeśli jest zaangażowana w osiąganie celów, 2) gniew zewnętrzny jest prozdrowotny jeśli wiąże się z sytuacyjnym poczuciem winy, 3) gniew wewnętrzny ma charakter prozdrowotny jeśli nie wiąże się z poczuciem winy.

Refine search results

Gniew Boga jak gniew człowieka?

A comparison of anger in cardiovascular high risk and normal adolescents

A comparison of anger in cardiovascular high risk and normal adolescents

Bóg nieskory do gniewu - bogaty w miłosierdzie (Ps 103)

O gniewie. Z filozofii emocji

Interpretacje gniewu we współczesnej refleksji o duchowości

Relacje między agresywnością a poczuciem napięcia, kontrolą społeczną i kontaktami w środowisku przestępczym wśród uczniów szkół ponadgimnazjalnych

Danuta Piekarz, (Nie) święty gniew. Co Biblia mówi o złości? (Kraków: Wydawnictwo WAM 2019)

Grzech gniewu przez pryzmat gwary miejskiej Poznania

The Veer Towers of the New Modernism: Proceduralism or Timocracy?

Trzy twarze gniewu. Jak Jan Kasjan pisał na nowo o starym temacie

Gniew człowieka w Księdze Przysłów

O irytacji bez irytacji

Gniew człowieka w Księdze Mądrości Syracha

Walka z gniewem – ósmy stopień „drabiny rajskiej” św. Jana Klimaka

Czym Mojżesz rozgniewał Boga? Problem przyczyny gniewu Bożego w narracji Wj 4,24-26

Czy gniew zawsze jest grzechem?

Rozdarcie szat arcykapłana a rozdarcie zasłony świątyni jako wyraz gniewu człowieka i Boga w Ewangelii Mateusza (Mt 26,65; 27,51)

Gniew, współczucie, solidarność – w stronę politycznie i krytycznie zorientowanej pedagogiki emocji

Ekspresja emocji a subiektywny stan zdrowia. Regulacyjna rola oceny kontrolnej u kobiet