Search results - CEJSH

1

Drobné hrdinství : vzdor jakožto předmět nostalgie v díle Petra Šabacha a Michala Viewegha

100%

Pehe V.

Česká literatura (Czech Literature)

|

2015

|

vol. 63

|

issue 3

419-434

CS

Studie zkoumá, jakými způsoby se v populárnách prózách Báječná léta pod psa Michala Viewegha a Občanský průkaz Petra Šabacha projevuje nostalgie po období socialismu. Její hlavní projev spatřuje ve vzpomínání na možnosti vzdoru, které represivní režim před rokem 1989 nabízel a s nimi spojenou touhu po drobném, každodenním hrdinství. Práce zkoumá, jak je nostalgického vyznění obou textů dosaženo skrze využití humoru, který může figurovat jako prostředek i výsledek pokusů o vzdor. Zároveň si klade za cíl ukázat, že laskavé a humorné ladění obou textů se nevylučuje s odsouzením bývalého režimu. Tématizace vzdoru a narativní struktura těchto děl nabádají čtenáře k identifikaci s postavami, které zastávají antikomunistické postoje. Nostalgie těchto textů se tak obrací ne k době socialismu jako takové, ale k narativu o jejím úspěšném překonání.

2

Zjawisko humoru a nowoczesne technologie komunikacyjne. Analiza źródeł tworzenia i kanałów przekazu treści humorystycznych.

94%

Ochwat P.

Kultura – Media – Teologia

|

2015

|

issue 22

33-52

PL

Prezentowany artykuł stanowi próbę przyjrzenia się zjawisku humoru w nowym środowisku, jakim jest Internet i urządzenia mobilne z dostępem do sieci. Próbę przeglądu form i przejawów treści humorystycznych dokonano ze względu na źródło tworzenia i kanały przekazywania treści humorystycznych w oparciu o nowoczesne technologie komunikacyjne.

EN

The present article constitutes an attempt to view humour in a new environment, i.e. the Internet and mobile devices with the internet access. The attempted review of forms and displays of humorous content was done from the only currently possible angle – sources and transmission channels based on new communication technologies.

3

Relacje między kobietami a mężczyznami w świetle dowcipów internetowych

94%

Golczyńska-Grondas A., Uniwersytet Łódzki; Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny; Instytut Socjologii

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica

|

2009

|

vol. 34

PL

Artykuł traktujący o relacjach między kobietami a mężczyznami w świetle dowcipów internetowych powstał na podstawie analizy 227 żartów o mężczyznach zamieszczonych na 10 polskich stronach internetowych. W opisie uwzględniono ogólny wymiar relacji genderowych, kwestię równości we wzajemnych relacjach, frustracji kobiet w kontaktach z mężczyznami ujawniając negatywny, tendencyjny obraz współczesnych mężczyzn zawarty w omawianym materiale. Konkluzje dotyczą psychospołecznych funkcji dowcipów oraz ich konfliktogennego potencjału znacznie utrudniającego porozumienie między przedstawicielami obu płci.

4

Polska adaptacja kwestionariusza stylów humoru (hsq) r. martina, p. puhlik-doris, g. larsena, j.gray i k.weir

94%

Hornowska E., Charytonik J.

Psychological Studies

|

2011

|

vol. 49

|

issue 4

5-22

PL

W artykule przedstawiono prace nad polską adaptacją Kwestionariusza Stylów Humoru (Humor StylesQuestionnaire HSQ) Roda Martina, Patrici Puhlik-Doris, Gwena Larsena, Jeanette Gray i Kelly Weir. Przedstawiono właściwości psychometryczne polskiej wersji HSQ (rzetelność pomiaru dla czterech skal humoru, strukturę czynnikową oraz trafność). Otrzymane rezultaty są porównywalne z danymi dla wersji oryginalnej narzędzia i potwierdzają, że polska wersja kwestionariusza HSQ może być wykorzystywana w badaniach naukowych.

5

Humor i dowcip językowy w twórczości Jana Twardowskiego

94%

Gdak E.

Językoznawstwo

|

2016

|

vol. 10

111-122

EN

One of the main determinants of the poetic style Jan Twardowski are humor and wit language. The poet often used mechanism paradox and contrast, surprise and mild, humorous irony. Thanks to the wit avoided pathos and celebration of religious poetry. Often a form of language contrasts with the metaphysical reflection. Twardowski through a kind of joke refreshed pompous, hieratic, serious religious language.

6

Sprachlich-kulturelle Vielfalt in der Multikulti-Comedy Kaya Yanars

94%

Daszkiewicz A.

Acta Philologica

|

2015

|

issue 46

26-41

PL

Artykuł jest poświęcony twórczości jednego z wiodących przedstawicieli niemieckiej sceny kabaretowej, Kayi Yanara. W swej Ethno- czy Multikulti-Comedy twórca kabaretowy tureckiego pochodzenia przybliża zwyczaje i język społeczeństwa wielokulturowego, ze szczególnym uwzględnieniem największej grupy mniejszościowej w Niemczech, Turków. Autorka nie tylko przybliża główne założenia Ethno-/Multikulti-Comedy, lecz również dokonuje szczegółowej analizy form językowych używanych w skeczach Yanara.

EN

The article is devoted to the work of one of the leading representatives of German comedy scene, Kaya Yanar. In his Ethnic- and Multi-culture-Comedy, the Turkish-German comedian depicts customs and language of a multicultural society, with a particular focus put on the largest minority group in Germany, the Turks. The author presents the characteristics of the genre of Ethnic- /Multi-culture-Comedy and conducts a detailed analysis of linguistic structures used in Yanar’s sketches.

7

Book review. Bell, Nancy (2017). Multiple Perspectives on Language Play. Berlin: De Gruyter Mouton, 406 pp.

94%

Karachaliou R.

The European Journal of Humour Research

|

2018

|

vol. 6

|

issue 4

EN

Book reviewBell, Nancy (2017). Multiple Perspectives on Language Play, Berlin: De Gruyter Mouton, 406 pp.

8

Zur Vielfalt der Humormechanismen am Beispiel von Sprachwitzen

94%

Wowro I.

Linguistische Treffen in Wrocław

|

2021

|

issue 19

523-528

EN

Humour is an indispensable part of human life. It supports us in good and bad times because it has visible medical and psychological effects as well as influences our interactions with others. Jokes, which come in many forms, are its most representative and simplest types. For these reasons, among others, the aim of the article is to show and discuss the nature and kinds of language jokes and, above all, to describe various joke techniques which are the source of comical ambiguity and tension. The techniques presented, thoroughly examined and illustrated with numerous examples, are the most important or frequently used mechanisms for generating humour. The analysis identifies a wide range of possibilities for their construction. They also illustrate the humor indicators inherent in jokes such as ambiguity, deliberate or accidental misunderstandings, word mixes, verbalization of metaphors, incorrect word formation, accent changes, incorrect separation, multiple naming, representation by the opposite (antiphrase) as well as numerous modifications and decompositions.

9

The Joke Is on You: Humor, Resistance through Culture, and Paradoxical Forms of Dissent in Communist Romania

94%

Ştefănescu B.

Miscellanea Posttotalitariana Wratislaviensia

|

2016

|

vol. 5: Special Issue, vol. I: THE TROPICS OF RESISTANCE: Languages, genres, rhetoric

17-24

EN

The author of the article focuses on showing that resistance through culture is part of a social and political dynamic that is complicated and paradoxical. He claims that a discursive analysis of power relationships and of the rapport between the private and official idioms in the political context of communist totalitarian societies can evince the daunting complexity of some forms of resistance-through-culture discourse. The author argues that with the appropriate critical instruments, cultural discourse analysis can broach the intricacies and paradoxes of power relationships in oppressive environments and can ground a more accurate and unprejudiced moral evaluation of resistance through culture as a phenomenon typical of totalitarian cultural politics.

10

Identifying humor in stand-up comedy: A preliminary study

94%

Wawrzyniuk J.

Linguistics Beyond and Within

|

2021

|

vol. 7

86-97

EN

This paper describes a preliminary study examining how the audience of stand-up comedy approach humor analysis. By expanding the scope of the General Theory of Verbal Humor (Attardo 2001), it was possible to use the framework to aid and systematize the interpretation process, resulting in shifting the theory’s focus from humor production to humor perception. The first part of the paper introduces the main premise of stand-up comedy. The second part is devoted to the theoretical aspects, namely the theory of humor. The third part discusses the methodology of the preliminary study: a two-step interpretation task done by four audience members. The fourth and the fifth sections present the results of the study and discuss the implications. The outcome of the analysis gives an understanding as to what the audience may focus on during the interpretation process, which allows for identification of differences in humor perception.

11

Harmony or attack: the function of student humor at lower secondary schools

94%

Šeďová K.

The New Educational Review

|

2015

|

vol. 39

27-38

EN

This paper addresses the phenomenon of school humor, focusing on the question of how it contributes to shaping teacher-student relationships. Based on an analysis of texts written by lower secondary school students, the paper shows that humor at school serves contradictory functions, such as harmonizing teacherstudent relationships on the one hand, and enabling power negotiation aimed at gaining superiority on the other. Analysis of narrative data has identified a specific phenomenon of festive humor. Within its frame, teacher-student relationships nearly always tend to be harmonized.

12

Význam humoru v kontextu úvah Louise Cazamiana

84%

Ševčík M.

Filosofický časopis (Philosophical Journal)

|

2020

|

vol. 68

|

issue 3

361-386

EN

The study interprets and develops Louis Cazamian’s theory of humor. It presents the outlines of the theory, which was created in connection with Bergson’s general theory of the comic and his remarks on humor. In the process of zeroing in on Cazamian’s conception of the mechanism of humor as a transposition of man’s natural reaction to reality into the form of an invented response, the study raises the question of the im‑ portance of humor in life. This topic is approached by depicting the evolution of Caza‑ mian’s views on the possibility of establishing a “philosophy” of humor, highlighting a gradually emerging belief in the power of humor to free man from a naive view of reality. The study shows that Cazamian’s thinking as regards the philosophy of humor also contains an inadequately expressed tendency to conceive of humor as a way of criticizing humanity’s rigid approach to reality. The study attempts to highlight and develop this tendency with references to Bergson’s emphasis on the critical role of laughter and Cazamian’s reflections on the complex scope of the suggestive power of humor.

CS

Studie interpretuje a rozvíjí teorii humoru Louise Cazamiana. Ukazuje obrysy této teorie vytvořené v návaznosti na Bergsonovu obecnou teorii komična a na Bergsono‑ vy poznámky o humoru. V souvislosti s přiblížením Cazamianova pojetí mechanismu humoru jako transpozice přirozené reakce člověka na skutečnost do podoby vynale‑ zené responze si studie pokládá otázku po významu humoru v životě. K tomu tématu se přibližuje prostřednictvím zachycení vývoje Cazamianových názorů na možnost stanovení „filosofie“ humoru, přičemž vyzdvihuje jeho postupně se vynořující pře‑ svědčení o síle humoru osvobozovat člověka od naivního pohledu na skutečnost. Stu‑ die ukazuje, že Cazamianovo uvažování o filosofii humoru obsahuje i nedostatečně vyjádřenou tendenci pojmout humor jako nástroj kritiky strnulého přístupu člověka ke skutečnosti. Tuto tendenci se za pomoci poukazů na Bergsonovo zdůraznění kri‑ tické role smíchu a na Cazamianovy reflexe složité působnosti sugestivní síly humoru pokouší studie vyzdvihnout a rozvinout.

DE

In der vorliegenden Studie wird die Humortheorie Louis Cazamians interpretiert und entwickelt. Dabei werden die in Anknüpfung an Bergsons allgemeine Theorie des Ko‑ mischen und an Bergsons Anmerkungen zum Humor entstandenen Umrisse dieser Theorie aufgezeigt. Im Zusammenhang mit der Annäherung an Cazamians Auffas‑ sung zum Mechanismus des Humors als Transposition der natürlichen Reaktion des Menschen auf die Wirklichkeit in die Form einer erfundenen Antwort wird in der Studie die Frage nach der Bedeutung von Humor im Leben gestellt. Die Annäherung an dieses Thema erfolgt vermittels der Verfolgung der Entwicklung von Cazamians Ansichten zur Möglichkeit der Bestimmung einer „Philosophie“ des Humors, wobei Cazamians allmählich zutage tretende Überzeugung von der Kraft des Humors zur Befreiung des Menschen von dessen naiver Sicht auf die Wirklichkeit betont wird. Die Studie zeigt, dass Cazamians Gedanken zur Philosophie des Humors auch eine un‑ zureichend ausgedrückte Tendenz enthält, Humor als Instrument der Kritik am er‑ starrten Zugang des Menschen zur Wirklichkeit aufzufassen. In der Studie wird dabei versucht, diese Tendenz mithilfe von Verweisen auf Bergsons Betonung der kritischen Rolle des Lachens und auf Cazamians Reflexion der komplexen Wirkweise der Sugge‑ stivkräfte des Humors zu betonen und weiterzuentwickeln.

13

Humor jako płaszczyzna oporu wobec negatywnych doświadczeń wspomagająca proces resocjalizacji

84%

Karłyk-Ćwik A.

Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja

|

2016

|

vol. 31-32

53-72

PL

Refleksje i badania nad humorem młodzieży niedostosowanej społecznie w kontekście koncepcji resilience wynikają z potrzeby redefinicji procesu pogrążonej w kryzysie polskiej resocjalizacji poprzez otwarcie się teorii i praktyki resocjalizacyjnej na inspirujące koncepcje oraz wynikające z nich nowoczesne rozwiązania. Prezentowane w tekście rozważania mają na celu zainteresowanie badaczy, teoretyków i praktyków resocjalizacji problematyką humoru postrzeganego w kategoriach płaszczyzny oporu umożliwiającej nieletnim odbicie się od dna i uzyskanie oczekiwanego poziomu społecznego przystosowania. Teoretyczne ramy zaprezentowanej analizy adaptacyjnych i kreacyjnych funkcji humoru w kontekście resocjalizacji stanowią dwie koncepcje z obszaru psychologii pozytywnej: koncepcja resilience oraz koncepcja stylów humoru.

EN

Reflections and research on humor in socially maladjusted youth based on the concept of resilience are driven by an urgent need to redefine Polish crisis-ridden resocialization/rehabilitation system by embracing rehabilitative theories and practices inspired by new frameworks and ensuing modern intervention models. The paper presents some thoughts in this respect with an aim of encouraging rehabilitation researchers, theoreticians and practitioners to deal with humor as a “site of resistance” that offers juveniles the springboard for achieving expected levels of social adjustment. It outlines the theoretical framework of adaptation and creative functions of humor in the context of resocialization process. These rely on two concepts of positive psychology, i.e. the concept of resilience and the concept of humor styles.

14

Bohater – nieudacznik w peerelowskiej krainie. O Lesiu Joanny Chmielewskiej

84%

Bujnicki T.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

|

2023

|

vol. 66

|

issue 1

247-269

EN

Joanna Chmielowska’s crime novel Lesio differs from others in its genre due to its narrative perspective and its uniquely strong comedic aspect, which is emphasised in the subtitle. The titular protagonist, an office-working architect, represents the prototype of the artistically talented underachiever. His attempts at murdering colleague Matylda, PA and “punctuality police”, and another colleague, his rival for the affections of “office-crush” Barbara, are both inept and amusing. The two projected murders are situated amidst comedic events and thus transform the crime novel into a grotesque parody. Lesio’s role and character undergo changes during the novel’s three parts owing to his participation in a workplace contest, as well as his contribution towards the planning of a large holiday and recreational centre. Subsequent sections of this article will focus on the analysis of the following: characterisation of the protagonist; comedic aspects; parody and linguistic styling; and portrayal of the sociocultural background of the People’s Polish Republic in the 1970s.

PL

Lesio to piąta powieść kryminalna Joanny Chmielewskiej, która stanowi w jej pisarstwie pozycję wyjątkową. Podjęta w artykule interpretacja ma ukazać zarówno sposoby przekształcenia modelu powieści kryminalnej, jak i wydobyć jej humorystyczna dominantę. W analizie tekstu stosowano metody badań strukturalnych połączone z elementami socjologii literatury. Powieść odbiega od ukształtowanego wcześniej wzorca zmianą struktury narracyjnej z pierwszoosobowej na trzecio-osobową oraz mocniejszym wyeksponowaniem ludycznego obrazu świata. Autorka akcentowała aspekt humorystyczny, wysuwając go przed kryminalną intrygę i skupiając się na kreacji bohatera oraz na wywołanych jego działaniami komicznych zdarzeniach. Twórczość Chmielewskiej wyodrębniał stosowany przez nią typ komizmu, który odróżniał jej utwory od „klasycznego” kryminału. W Lesiu nastąpiła zmiana konwencji – kryminał „serio” zastąpiła zabawa w kryminał. Autorka konwencjom powieści kryminalnej, nadawała nowe znaczenia i odwołując się do obiegowych motywów gatunku (zbrodnia (nie)doskonała, napad na pociąg), banalizuje je i ośmiesza. Kolejne części artykułu skupiają się na: charakterystyce bohatera; aspektach komediowych; parodii i stylizacjach językowych, których tłem są stosunki społeczno-kulturowe w PRL w latach siedemdziesiątych XX wieku. Istotną przyczyną zwrotu pisarzy i czytelników w stronę „zabawnej sensacji” zdaje się rodzaj oswajania negatywnie kojarzonej przez wielu Polaków niezbyt odległej przeszłości. Kpina z aparatu sprawiedliwości, pokazywanie nieudolnych policjantów, opieszałość organów ścigania łączą się z apologią zwykłego obywatela, który „domowymi sposobami” radzi sobie w tej rzeczywistości. Powieść Chmielewskiej znalazła licznych naśladowców i kontynuatorów po roku 1989 w nurcie groteskowym powieści kryminalnej. Lesio stanowi ważny przykład rozmaitości gatunkowej powieści kryminalnej, zmienności form i funkcji aspektu ludycznego w jej strukturze.

15

»Vojna není kojná«, czyli koszarowy humor w warunkach totalitaryzmu

84%

BALOWSKA G.

Bohemistyka

|

2020

|

issue 4

551-568

EN

The article presents linguistic methods of achieving a comic effect in the hu- morous novel Černí baroni by M. Švandrlík. These include inter alia: combining elements from various varieties of the Czech language (spisovná čeština, obecná čeština, dialect) or Czech and Slovak language, introducing vulgarisms, skatological vocabulary and invectives into the language of totalitarian propaganda, contrast of form and content and syntactic parallelism. The important social functions of laughter are emphasized as a reaction to humor, especially during a difficult time of social life, which was the communist period, e.g. therapeutic, integrative and separating.

PL

Artykuł prezentuje językowe sposoby osiągania efektu komicznego przez Milo- slava Švandrlíka w powieści humorystycznej Černí baroni. Są to m.in. łączenie elementów z różnych odmian języka czeskiego (spisovná čeština, obecná čeština, gwary) lub czeszczyzny i języka słowackiego, wprowadzanie wulgaryzmów, słownictwa skatologicznego i inwektyw do języka propagandy totalitarnej, kontrast formy i treści, paralelizm składniowy. Podkreślone zostają istotne funkcje społeczne śmiechu jako reakcji na humor szczególnie w trudnym czasie życia społecznego, jakim był okres komunistyczny, np.: terapeutyczna, integracyjna i separująca.

16

Style poczucia humoru nauczycieli według modelu Roda Martina. Badania pilotażowe

84%

Olejnik U.

Lubelski Rocznik Pedagogiczny

|

2019

|

vol. 38

|

issue 3

EN

A humor is a new issue in pedagogy and recently it has been a subject of more advanced scientific research. The article presents the results of the empirical research, whose purpose was to diagnose teachers humor styles. The research sample, testing by the Humor Styles Questionnaire, was a group of 41 primary school teachers and kindergarten teachers. A survey revealed that teachers presented predominantly adaptive humor styles, definitely less often – non-adaptive. It was also noticed that humor styles level decrease along with the age and seniority.

PL

Humor w pedagogice jest zagadnieniem nowym i coraz częściej podejmowanym przez badaczy przedmiotu. W artykule zaprezentowane są wyniki badań empirycznych, których celem było poznanie stylów humoru nauczycieli. Badaniami kwestionariuszowymi z wykorzystaniem Kwestionariusza Stylów Humoru objęto grupę 41 nauczycieli szkół podstawowych i przedszkoli. Okazało się, że stylami humoru najczęściej prezentowanymi przez nauczycieli są adaptacyjne jego formy, zdecydowanie rzadziej – nieadaptacyjne. Zauważono także spadek poziomu wszystkich stylów humoru wraz z wiekiem i stażem pracy nauczycieli.

17

Využitie antroponým v etnických vtipoch

84%

Záborská A.

Acta onomastica

|

2018

|

vol. 59

|

issue 1

258-272

EN

The aim of the paper is to describe the functions of anthroponyms with an ethnic attribute in ethnic jokes. Based on the excerption of such anthroponyms from 404 Slovak and 507 American ethnic jokes and a subsequent analysis, we assign three specific functions to these proper names - formal, ethno-referential, and compositional function. The presence of an ethnic specific anthroponym turns a joke into an ethnic joke in the broadest sense and regardless of its topic. Moreover, these anthroponyms refer the recipient to a specific ethnic group with its typical as well as stereotypical features and characteristics. Finally, these expressions may take an active part in the creation of the punchline via a play on words.

18

Trzy dystynkcje O twórczości Adama Kaczanowskiego i problemach z jej recepcją

84%

Kujawa D.

Śląskie Studia Polonistyczne

|

2017

|

vol. 10

|

issue 2

217-233

EN

The article discusses three elements characteristic of the works of the poet, prose writer and performer Adam Kaczanowski, which resulted in the poor visibility of his achievements in the critical literary discourse after 2000. The first issue concerns the convention of “onirism, which stands firmly on earth” (or “wide realism”), which did not allow Kaczanowski to enter into the binary system “experience versus language” visible in the most important critical literary approaches of the last dozen or so years. The second issue is Kaczanowski’s critique of late capitalism ideology – the hero of this article touched upon this problem at a time when the economic situation favored primarily post-transformation, liberal and libertarian narrations. The third thread is related to the strategy of contesting the status quo: whereas from the late 1990s in the poetry and accompanying discourses the most popular category was irony, Kaczanowski used humor as a tool of subversion (both irony and humor are defined after Gilles Deleuze).

19

Rodzinne oswajanie traumy. Anegdota, humor, bagatelizowanie jako strategie opowiadania o powstaniu 1863 r.

84%

Bąbel A.

Napis. Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej

|

2013

|

issue 19

89-109

EN

The article is a part of current "anniversary" discussion dedicated to the January Uprising and its consequences, however, it is attempted to discover its less typical image, often contrary to the established, not to say stereotypical vision of the national uprising and martyrdom. In the narratives often created for the members of its own family, written in private literature (of personal document), the relation of the events associated with the rebellion often appear surprising due to their sense of humour, and colourful anecdote, showing the reactions and experiences of the insurgents (like in the memoirs of Kazimierz Zienkiewicz), and self-irony, the ability to perceive the grotesque and the pragmatism of the Siberians (as in the memoirs of Jadwiga Prendowska, Władysław Zapałowski's diary, Leon Krupecki's letters). The aim of the text is primarily to show various ways of "disarming" the tragic experience by emphasizing their exoticism and comedy, or focusing on tiny problems of everyday life, which probably – as for individuals and families – constituted psychologically effective strategy of defence.

20

Wit and Humor in Chinese Characters - A Socio-Cultural and Historical Perspective

84%

Chen L.-C., Sroka-Grądziel A., Lee F.-L., Hajndrych E.

Socjolingwistyka

|

2021

|

vol. 35

41-54

PL

Celem artykułu jest ukazanie elementów humorystycznych zawartych w znakach chińskich w perspektywie społeczno-kulturowej i historycznej. Podjęta analiza opiera się na definicji śmiechu sformułowanej przez Bergsona ([1911] 2014) oraz dwóch funkcjach chińskiego humoru – 寓教於樂 tzw. ‘zawieranie morału w rozrywce’ (Liao 2001) oraz 會心微笑 tzw. ‘szczery śmiech lub wymowny uśmiech’ (L.-C. Chen 2017). Materiał badawczy wykorzystany w badaniu pochodzi z różnorodnych źródeł internetowych i literackich, oraz z repertuaru językowego autorów. Badanie pozwoliło na wyróżnienie sześciu źródeł humoru zawartego w znakach chińskich: (a) formy wizualne znaków; (b) dekompozycja znaków; (c) chińskie ligatury; (d) chińskie gry słów na bazie homofonów; (e) błędne odczytywania podobnych znaków; oraz (f) zapożyczenia z kanji – znaków chińskich używanych w języku japońskim. Wyniki pracy sugerują, że humorystyczność poszczególnych znaków wiąże się z posiadaniem ludzkich cech behawioralnych i ukrytych pouczeń, które to prowadzą do wywołania w odbiorcy będącego członkiem społeczności chińskojęzycznej ‘szczerego śmiechu lub wymownego uśmiechu’.

EN

Building on Bergson’s ([1911] 2014) account of laughter, as well as two recognized functions of Chinese humor – 寓教於樂 ‘wrapping instructions in entertainment/amusement’ (Liao 2001) and 會心微笑 ‘a hearty laugh or a knowing smile’ (Chen 2017) – this study intends to analyze the wit and humor found in Chinese characters from a socio-cultural and historical perspective. The data used in this analysis come from internet resources and books, as well as from the authors’ linguistic repertoire. We have observed six sources of humor in Chinese characters. These are: (a) the visual form of a Chinese character; (b) decomposing a Chinese character; (c) Chinese ligatures; (d) Chinese homophonic puns; (e) misreading of similar Chinese characters; and (f) the borrowing of Japanese kanji. Our findings suggest that funny Chinese characters should contain human behavioral attributes and wrapped instructions and will evoke a hearty laugh or knowing smile from the in-group members of a Chinese-speaking community.

Refine search results