Search results

1

Differently Married: Revising Wittgenstein, Remembering Bergman

100%

Lipszyc A.

Eidos. A Journal for Philosophy of Culture

|

2019

|

vol. 3

|

issue 1(7)

51–63

EN

In the first part of the paper the author offers a frank reassessment of Ludwig Wittgenstein’s philosophy. He dismisses the Tractatus as philosophically irrelevant but points to the unshaken validity of the main tenents of Wittgenstein’s later philosophy, especially the idea of speech acts being inevitably interwoven with extralinguistic, bodily practices. In the second part the author identifies radical limitations of Wittgenstein’s thought, which he tries to eliminate by combining it with Foucault’s understanding of power and Derrida’s understanding of iterability. The latter link opens the path to viewing language-games as theatrical spectacles. In the third part of the paper the author illustrates the revised model of language-games/spectacles by relating it to two films, Scenes from a Marriage (directed by Ingmar Bergman) and Faithless (written by Bergman and directed by Liv Ullmann). This connection enables the author to enrich the model with an affective dimension which comes to the fore in Bergman’s analysis of the breakup of a marriage.

2

Prelínanie. Modality neuchopiteľného

100%

Kuchtová A.

Filosofický časopis (Philosophical Journal)

|

2020

|

vol. 68

|

issue 2

259-270

EN

The aim of this paper is to accentuate the distinction between the ineffable, the unrepeatable and the conceptually ungraspable. These are to be considered as three modalities of the ungraspable language that enable us to understand Derrida’s attitude to negative theology. While he distanced himself from an apophasis of negative theology in the text Comment ne pas parler. Dénégations, in Différance he stated that différance is not a concept, not a word – it is an inexpressible. Therefore, there are at least three modalities of “ungraspable” language: “inexpressible”, “conceptually ungraspable”, “unrepeatable” as non-iterable. Derrida’s views on the relation between ungraspable and graspable are of the greatest interest to us.

SK

Cieľom tohto článku je zdôrazniť a zanalyzovať rozdiel medzi nevysloviteľným, neopakovateľným a pojmovo neuchopiteľným. Všetky tri považujeme za modality neuchopiteľného v jazyku. Naším cieľom je v tejto súvislosti takisto pochopiť Derridov postoj k negatívnej teológii. Zatiaľ čo sa v texte Comment ne pas parler. Dénégations Derrida dištancuje od apofázy negatívnej teológie, v texte Diferänce tvrdí, že diferäncia nie je ani slovo, ani pojem – a teda je nevyjadriteľná. Máme tak tri modality „neuchopiteľného“ v jazyku: „nevyjadriteľné“, „pojmovo neuchopiteľné“ a „neopakovateľné“ ako neiterovateľné. Najdôležitejší je pre nás vzťah medzi neuchopiteľným a uchopiteľným a to, ako ho Derrida chápe vo vzťahu k trom uvedeným modalitám.

FR

Nous proposons d’analyser la différence entre l’ineffable, le non-itérable et l’innommable. Toutes ces modalités sont en quelque manière présentes dans la langue. Notre but est de comprendre, à travers ces modalités, quelle est la position de Jacques Derrida en ce qui concerne la théologie négative. Dans le texte Comment ne pas parler. Dénégations, Derrida a pris ses distances de l’apophase de la théologie négative, mais dans le texte Différance, il dit que la différance n’est ni un mot, ni un concept – la différance est « innommable ». Les trois modalités mentionnées représentent ce que nous proposons d’appeler insaisissable, donc il s’agit de distinguer entre les trois modalités de l’insaisissable (l’ineffable, non-itérable et l’innommable). Toute cette problématique introduit un autre problème – quelle est la relation entre l’insaisissable et le saisissable ? La réponse que nous essaierons de donner dans notre texte est la suivante : l’insaisissable est toujours entrelacé avec le saisissable.

3

The “Noble Savage”: Aristocracy, Slavery, Restoration Culture and Aphra Behn’s Oroonoko, or The Royal Slave

84%

Uściński P.

Anglica. An International Journal of English Studies

|

2017

|

issue 26/1

43-54

XX

Evoking as historical and intertextual context the Restoration of English monarchy and the attendant political and cultural projects, chiefl y royalist, legitimizing and advocating the stability of power in the period, the paper discusses Aphra Behn’s novel Oroonoko, or The Royal Slave by looking at its literary representation of the African prince as a “noble savage” – a trope that may be found also in John Dryden’s and Jonathan Swift’s work. The paper pays due attention to the politics of Behn’s novel in terms of its ambiguous treatment of race, slavery and colonialism, and evokes the concepts of “iterability” and “Third Space” in order to engage in a deconstructive reading of the novel’s royalist project of cultural investment in such notions as nobility, hierarchy and order.

4

The Image that Strengthens the Assault on Reason: Ohio Improptu by Samuelel Beckett

84%

Burzyńska-Sylwestrzak J.

humanistica 21

|

2017

|

vol. 1

193-214

EN

The article entitled The Image that Strengthens the Assault on Reason: ‘Ohio Improptu’ by Samuel Beckett is an attempt to interpret the minimalist, experimental play by Samuel Beckett whose complexity reaches far beyond the cryptic simplicity of the text. As a drama specimen Ohio Improptu makes use of drama conventions(spoken word, stage visualization) yet, it incorporates them into an overall concept of iterability. As a result, the play does not yield to the interpretative tools of the methodology of drama interpretation. Moreover, it does not yield to any interpretation methods based on the categories of binary thinking that have their roots in the opposition reason-emotion used by a man equipped with the conceptual categories worked out by reason.There is a multifarious image at the centre of Ohio Improptu embracing various spaciotemporal dimensions, theatrical codes, conventions, based on iterability and transferring the sphere of experience beyond reason onto the recipient. The very mode of evoking the experience is strikingly similar to koan, a Buddhist prayer, which obliterates the meaning of the communicated words to give the full expression to experience.

PL

Artykuł zatytułowany The Image that Strengthens the Assault on Reason: ‘Ohio Improptu’ by Samuel Beckett jest próbą odczytania minimalistycznej, eksperymentalnej sztuki Samuela Becketta daleko, w jej złożoności, wychodzącej poza szczupłość tekstu. Jako dzieło sztuki dramatopisarskiej Ohio Improptu czerpie wprawdzie z konwencji dramatu (np. słowo mówione, wizualizacja sceniczna), wkomponowując je, przede wszystkim, w derridowską koncepcję powtarzalności (iterability). W efekcie sztuka neguje nie tylko wszelkie możliwości interpretacyjne w zakresie metodologii badań dramatu, ale wręcz wszelkie możliwości interpretacyjne opierające się na kategoriach binarnego myślenia wywodzącego się z opozycji rozum-emocja, którymi człowiek współczesny wciąż posługuje się, dysponując instrumentarium koncepcyjnym wytworzonym przez rozum. W centrum Ohio Improptu znajduje się wieloaspektowy obraz sceniczny skupiający w sobie różne wymiary czasoprzestrzenne, kody teatralne, konwencje, oparty na powtarzalności, przeno- szący sferę doświadczenia (experience beyond reason) na odbiorcę. Sposób wywołania jednostkowego przeżycia (tytułowe improptu) przypomina buddyjską modlitwę, która w założeniach, zaciera sens przekazywanych słów na rzecz głębokiego doświad – czenia.

5

Poetyka performatywności w przekładzie – Ryszard Wojnakowski jako tłumacz liryki Friederike Mayröcker

83%

Sommerfeld B.

Porównania

|

2020

|

vol. 26

|

issue 1

103-120

EN

The article discusses some Polish translations of the lyrical texts of the Austrian poetress Friederike Mayröcker by Ryszard Wojnakowski in the perspective of the theory of the performative – in its initial version by J. L. Austin and in its poststructuralist revisions. It depicts the performative nature of Mayröcker’s poetry which consists in the theatralization of texts, ritualized speech acts that have an auto-reference character and iteration mechanisms. Translation is seen as a re-staging and re-citation of the meanings of the original. Translation is understood as a creative activity that emphasizes the role of the translator, whereas the performative view counteracts the “invisibility” of the translator (Venuti).

PL

Artykuł omawia niektóre polskie przekłady tekstów lirycznych austriackiej poetki Friederike Mayröcker autorstwa Ryszarda Wojnakowskiego w perspektywy koncepcji performatywności, począwszy od J. L. Austina do poststrukturalistycznych rewizji. Zostaje tu ukazany performatywny charakter poezji Mayröcker, polegający na teatralizacji tekstów, dokonujących się w nich zrytualizowanych aktów mowy, które mają charakter auto-referencyjny i podkreślają zdarzeniowość wierszy, oraz na uwalnianiu mechanizmów iteracji. W świetle performatyki przekład jawi się jako performatywna re-inscenizacja i re-cytacja znaczeń zawartych w oryginale, oraz jako podejmowanie gry znaczeń, toczącej się w poezji Mayröcker. Przekład jest pojmowany jako twórcze działanie, które uwypukla rolę tłumacza. Performatywne spojrzenie na proces translacyjny przeciwdziała zatem ‘niewidzialności’ tłumacza (Venuti).

6

Logos, Ethos, Pathos. Classical Rhetoric Revisited

67%

Wróbel S.

Polish Sociological Review

|

2015

|

vol. 191

|

issue 3

401-422

EN

The main purpose of this paper is to reflect upon the question to what extent contemporary politics is only the “eristic technique” skilled at introducing pathos and instrumentally appealing to logos and ethos. Aristotle’s rhetorical triad-logos, ethos, pathos-makes rhetoric the art of persuasive or honest communication. Applying methods developed by psychoanalysis and in reference to the work of Freud, Lacan, Searle, Laclau, Ranciere and Foucault author reflect on the premises, the shape and the consequences of contemporary sophistic politics. Author is tempted to test the intuition according to which the prototype of a method of communication is catachresis, a figure of speech in which a word or phrase has vastly departed from its traditional, paradigmatic usage.

Refine search results

1 Anglica. An International Journal of English Studies

1 Eidos. A Journal for Philosophy of Culture

1 Filosofický časopis (Philosophical Journal)

1 Polish Sociological Review

1 Porównania

1 humanistica 21

1 Burzyńska-Sylwestrzak J.

1 Kuchtová A.

1 Lipszyc A.

1 Sommerfeld B.

1 Uściński P.

1 Wróbel S.

2 2020

1 2019