Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Journals help
Authors help
Years help

Results found: 201

first rewind previous Page / 11 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  muzyka
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 11 next fast forward last
PL
Mamy rok 2021 – kolejny rok pandemii, która odebrała możliwość podejmowania ekspresyjnych aktywności. Jak bardzo odciśnie się to „zamknięcie” na najmłodszych członkach społeczeństwa? Głosy badaczy, którzy wzięli udział w dyskusji na temat literatury i sztuki w edukacji, pokazują, że wiele jest jeszcze do zrobienia. Są nie tylko sygnałem do kolejnych badań, refleksji, teorii i tez, ale również wezwaniem do konkretnych działań.
PL
Uczniowie z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności intelektualnej wymagają kontynuacji aktywizujących działań w obszarze muzyki w codziennej praktyce pedagogicznej szkoły. Okazuje się, że w rzeczywistości postulat ten nie zawsze jest realizowany na dostatecznie wysokim poziomie i wymaga w związku z tym wzmożonych wysiłków nauczycieli. To właśnie w warunkach pracy szkoły uczniowie ci mają najlepsze i wszechstronne podstawy do wdrażania powszechności w kontakcie z muzyką, kompleksowości oddziaływań w sferze doświadczeń i przeżyć, wczesnego rozpoznania zakresu zainteresowań muzycznych oraz ciągłości oddziaływań ukierunkowanych na rozwój pasji i talentu muzycznego. W artykule podjęto analizę oceny preferencji muzycznych uczniów z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności intelektualnej z województwa mazowieckiego i wielkopolskiego. Badania potwierdziły prawdziwość hipotezy, że im więcej cech charakterystycznych dla akceptacji form muzyki w warunkach szkolnych mają uczniowie, tym wyższy stopień nasilonej aktywności i zainteresowania ujawniają udziałem w różnych formach muzycznych. Okazuje się, że koncepcja wykorzystania w szkole wzmożonego i postępowego kontaktu na co dzień z muzyką może mieć charakter dalekosiężnego, rozwojowego i nowatorskiego podejścia w całym procesie wzbogacania terapii i aktywizacji uczniów. Jak próbowano wykazać, taki ożywiony, ukierunkowany profesjonalnie kontakt pozwala m.in. na uzyskanie dodatkowych informacji niezbędnych do dokonania oceny ucznia; ustalenia optymalnego modelu wspomagania wzajemnych relacji między nauczycielem, rodzicami, środowiskiem a uczniem; opracowania indywidualnego programu pracy terapeutycznej w adaptacji społecznej; skutecznego wzmacniania procesu usamodzielniania się ucznia i efektywnego podwyższania poziomu wtajemniczenia w obszarze uprawiania przez niego muzyki, jej interpretacji oraz akceptacji pomysłowości w wykorzystaniu do poprawy jakości życia i nauki szkolnej.
PL
Artykuł jest przeglądem historii muzyki chińskiej od czasów starożytnych do dziś. Autorka podkreśla, że muzyka chińska zachowuje wciąż swój indywidualny charakter, pomimo że zaznaczył się w niej wpływ Zachodu. W przypadku Chin mamy do czynienia z bardzo odmienną od europejskiej kulturą muzyczną, zwłaszcza w starożytnym okresie jej rozwoju. W Chinach od najdawniejszych czasów muzyka odgrywała wielką rolę, była ściśle powiązana z filozofią i religią. Wiara w społeczne i wychowawcze odziaływanie muzyki przyczyniła się do otoczenia jej wręcz kultem. Typowe ograniczenia, kultywowanie tylko pewnych gatunków, sposobów opracowania, instrumentów oraz jej rygorystyczny konserwatyzm i archaizm uczynił tą muzykę wyjątkową i jedyną w swoim rodzaju. Dla starożytnej kultury chińskiej muzyka stała się mądrością serca, która była i nadal jest nieodłączną częścią codziennego życia każdego Chińczyka.
EN
Abstract. Summing up the development of Chinese music, we cannot forget, that Chinese music still remains very individual and characteristic in spite of the west having its influence on it. We are dealing with a very different musical culture, especially having taken the development of ancient music. From the start music in China played a major role, it was closely bonded with philosophy and religion. The belief in social and educational effects of music contributed to surrounding it with cult. Typical restraints, applied to only a few genres, interpretations and instruments and its rigorous conservatism and archaic nature made this music exceptional and one of a kind. For ancient Chinese culture music became the wisdom of the heart, which was and continues to be a hardwired part of every Chinese person’s life.
EN
The study is devoted to Miloš Forman’s film, a story about Mozart’s life, taken from Peter Shaffer’s drama. The author proposes a detailed analysis of Forman’s film as an autonomous work in the production of which the film was a medium. The film was an effect of collaboration between the author of the play and the director. The effect of the work is a film which is an example of a close connection of the form and the content – harmony between picture and music, which becomes almost one of the main characters. Individual compositions of Mozart form a network of motives closely connected with the visual aspect and make its sense deeper according to several rules of showing music as a part of the film medium, such as musical motives, explaining the music by the composer or music which uses media. Connecting the music and the aesthetics of the film make Amadeus a harmonious audio-visual performance.
PL
Przedmiotem artykułu jest pokazanie, jakie możliwości łączenia literatury i muzyki na lekcjach języka daje podstawa programowa. W tekście zostały omówione różne kategorie integrowania tych sztuk: muzyczność literatury, literackość muzyki oraz dzieła wokalno-instrumentalne. Artykuł stanowi zachętę dla polonistów do korelowania sztuk na lekcjach zarówno w ogólnokształcących szkołach muzycznych, jak i liceach nieprofilowanych, ogólnokształcących.
EN
The works of Pascal Quignard include numerous references to visual arts and music. His stories often originate in images which constitute a source of writer’s inspiration. One of the author’s aims is based on paradox: he tries to reveal the invisible through the visible. It is music that shows him the way of touching the mystery of invisible. Its universal link with human origins can be understood as a place of memory for writings. Quignard follows up the secrets of music via its mythical origins. One of Quignard’s most significant and controversial attempts is his interpretation of the myth of Ulysses, presented in his book The Hatred of Music.
9
Content available remote

Co słychać

100%
|
2019
|
vol. 73
|
issue 1-2 (324-325)
499-500
PL
Próba wsłuchania się w teksty m.in. Franza Kafki, Stanisława Ignacego Witkiewicza i Brunona Schulza w poszukiwaniu muzycznych tropów.
EN
An attempt at listening closely to texts by, i.a. Franz Kafka, Stanisław Ignacy Witkiewicz, and Bruno Schulz in a search for musical tropes.
EN
In Tego lata, w Zawrociu, Hanna Kowalewska presents a multi-layered story about the fate of the young heiress to the family fortune, called Matylda. This turns out to be an attempt to face the past, history and music that describe the mythical space of Zawrocie. The mysterious bond that combines music and nature complements the discovered puzzles of the past. Diary cards, old photographs are elements of the game which Matilda joins.
PL
Hanna Kowalewska w Tego lata, w Zawrociu prezentuje wielowątkową opowieść o losach młodej dziedziczki rodzinnej fortuny – Matyldy. Okazuje się to próbą zmierzenia się z przeszłością, historią, muzyką, które opisują mityczną przestrzeń Zawrocia. Tajemnicza więź łącząca muzykę i naturę stanowi uzupełnienie odkrywanych zagadek z przeszłości. Kartki pamiętnika, pożółkłe fotografie stanowią elementy gry, w którą włącza się Matylda.
EN
Does musical understanding depend upon refl ective awareness of large-scale musical structure? Jerrold Levinson, in his brilliant book Music in the Moment, rejects this notion and defends the view that musical comprehension is fundamentally a matter of individual momentary impressions. In other words, understanding music is a matter of moment-by-moment absorption of individual bits of music. Levinson calls this perspective ‘concatenationism’. This perspective helps to defend music lovers who are passionate and attentive, yet structurally unconcerned. On the other hand, Peter Kivy, in his distinctively elegant style, defends the structuralist position, as it contributes a substantial part of the satisfaction derived from classical music. My aim in this article is to present the main strands of that passionate controversy between Kivy and Levinson.
PL
Jamajska muzyka reggae, a także jej pochodne, takie jak jej taneczne odmiany – ragga i dancehall – stają się w Polsce coraz popularniejsze. Dancehall jest pojęciem szerszym, oznacza całość muzyki reggae z przeznaczeniem do tańczenia. Ragga to pojęcie późniejsze, oznaczające muzykę zelektronizowaną, graną przy pomocy specjalnego sprzętu, takiego jak elektroniczne gramofony oraz miksery dźwięku. Tak więc ragga jest pojęciem od dancehallu węższym, a zarazem się w nim zawierającym. W polskiej nomenklaturze rozróżnienie to zaciera się3, często oba terminy wymienia się jako jeden: ragga i dancehall, oznaczający całość muzyki reggae przeznaczonej do tańczenia, wykonywanej poprzez miksowanie gotowych riddimów (soundsystemy) lub też z akompaniamentem żywych instrumentów. Przeznaczenie do tańczenia oraz użycie nowych technologii, eksploatowanie jednego riddimu przez kilku wykonawców to podstawowe cechy rozróżniające ragga i dancehall od klasycznego reggae.
PL
Przedstawiony obraz aktywności muzycznej kobiet w Rzeszowie na przełomie wieków XIX i XX, ich udziału w koncertach, to przyczynek do ukazania większego obrazu działalności kobiet w życiu muzycznym całej Galicji w dobie autonomii. Prasa rzeszowska tego okresu stanowi doskonałe źródło do poznania aktywności kobiet na estradzie muzycznej Rzeszowa. Wzmianki o koncertach, popisach, trupach teatralnych prowadzonych przez kobiety, o lekcjach muzyki udzielanych przez panie pojawiały się niemal w każdym numerze, potwierdzając tym samym wielką częstotliwość działań kobiet na tym polu. Przed publicznością rzeszowską występowały zarówno amatorki (miejscowe i przyjezdne), jak i artystki znane ze scen europejskich. Koncerty wokalne, wokalno-instrumentalne i instrumentalne były okazją do zaprezentowania rzeszowianom repertuaru, który nie odbiegał od wielkich scen Lwowa, Krakowa czy Wiednia, dzięki czemu mieszkańcy nawet prowincjonalnego miasteczka, jakim był Rzeszów, mogli rozwijać i odpowiednio kształtować swoje gusty muzyczne.
EN
The presented image of women’s musical activity in Rzeszów at the turn of the 19th and 20th century, their participation in concerts is an attempt to show a bigger picture of women’s activity in the musical life of Galicia in the era of autonomy. The local press in Rzeszów at that time constitutes an excellent source of knowledge about women’s activity on the musical stage in Rzeszów. Mentions about concerts, performances, theatrical troupes led by women, music lessons offered by ladies were included in almost every issue, confirming the high frequency of women’s activities in this field. The audience in Rzeszów could see amateur and professional female performers, local and visiting ones, also artists famous for appearing on European stages. Vocal and instrumental concerts were an opportunity to present the repertoire which was up to the standards of stages in Lviv, Cracow or Vienna, thanks to which inhabitants of the provincial town which Rzeszów was at that time, could develop and shape their musical tastes.
EN
The paper is concerned with reception strategies where interdisciplinary competencies are connected to musical expectations towards a text, which – i.a. because of metatextual suggestions – needs a musical explanation – “musical supplement”. The objective of the article is the musical and literary dialog, which belongs to intermediality (definition by W. Wolf), and intertextuality in the large sense as well. Although the penetration of musical and literary correspondence does not threaten “scientist hysteria”, it also does not promise fruitful strategies and satisfactory conclusions. The paper includes terminological proposals which are an attempt at universal, semiotic transposition into musical and literary borderland, which in the practice of interpretation has too eclectic, and mostly one-time solutions.
EN
This article refers to the theory and the term of ‘relational music’ proposed by Harry Lehmann in Digital revolution in music. In the article I will analyse Lehmann’s perspective in the context of the shift ing forms of listening in the 20th century, focusing on the way media shape our perception. I would like to propose to treat multimedia musical performances as a relational form, in which the receiver’s experience is programmed by the artist.
PL
Przedmiotem artykułu jest analiza sposobów wykorzystania kreatywnych aktywności opartych na muzyce w procesie edukacyjnym. Autorzy wskazują na marginalną rolę, jaką we współczesnej szkole pełni sztuka, w tym muzyka. Jednocześnie podkreślają potrzebę zmiany takiego stanu rzeczy, przekonując o ogromnym, niewykorzystywanym potencjale wykorzystania aktywności opartych na muzyce do budowania relacji, poprawy nastroju, rozwijania kreatywności, kompetencji emocjonalnych i społecznych. Wykorzystanie aktywności muzycznych na gruncie edukacyjnym może wykraczać poza typowe działania, znane z lekcji muzyki. Zbudowanie przestrzeni do doświadczania kreatywnych form kontaktu ze sztuką, ekspresji, spontanicznego śpiewu czy improwizacji, umożliwienie wielozmysłowego jej przeżywania, może skutkować wymiernymi korzyściami tak dla uczniów jak i nauczyciela, będąc odpowiedzią na wyzwania współczesnej edukacji. Dodatkową korzyścią płynącą z prowadzenia takich zajęć jest sposobność do prowadzenia obserwacji dotyczących funkcjonowania uczniów, sposobów radzenia sobie w sytuacjach społecznych, przyjmowanych ról w grupie. W artykule przybliżono praktyczne przykłady realizacji działań muzycznych w ramach projektu „Za progiem – wyprawy odkrywców”. Reakcje dzieci w nich uczestniczących świadczą o ich dużym zaangażowaniu, pokazują również, że odpowiednio dobrane aktywności muzyczne mogą w bardzo krótkim czasie wpłynąć pozytywnie na zachowanie dziecka. Wnioski z realizacji działań w ramach projektu wskazują, iż aktywności oparte na muzyce, czy szerzej – sztuce, obecne dotąd, w prezentowanej formie, w pedagogice w bardzo ograniczonym zakresie, mogą się okazać efektywnym narzędziem wspierania pracy nauczyciela i rozwoju ucznia.
17
88%
PL
Wbrew pozorom to nie popularna samba jest muzyczną wizytówką Brazylii. To, co naprawdę gra w duszy Brazylijczyków to choro – muzyka, która powstała w Rio de Janeiro w latach 70. XIX wieku jako swoista skarga mieszkańców tej ziemi na swój los. Jednak brazylijski lament (chorar znaczy po portugalsku płakać) to, wbrew nazwie, melodyjne, rytmiczne i szybkie improwizacje, które natychmiast wpadają w ucho i zapraszają do tańca. Każdy mieszkaniec tego kraju rozpozna choro po pierwszych taktach. To prawdziwa muzyczna uczta – uczestniczą w niej wielopokoleniowe rodziny i całe dzielnice. Nic dziwnego, że 23 kwietnia został uznany w Brazylii Narodowym Dniem Choro. Kiedy myślimy o Brazylii i jej mieszkańcach, automatycznie kojarzymy ten kraj z karnawałowym szaleństwem, posągiem Chrystusa czy caipirinhą na plaży. Przede wszystkim jednak wiemy, że Brazylia to ojczyzna samby. Ale zanim powstała osławiona samba – zrodziło się choro.
PL
Pierwszy raz polskie artystki wzięły udział w Olimpijskim Konkursie Sztuki i Literatury w 1928 r. w Amsterdamie. W kolejnych konkursach, w latach 1932, 1936 i 1948, uczestniczyły one w działach malarstwa i grafiki, rzeźby i muzyki. W konkursach w dziale rzeźby brały udział dwie nasze artystki, w dziale muzyki – jedna, w dziale malarstwa i grafiki – 15. Łącznie w latach 1928–1948 w Olimpijskich Konkursach Sztuki i Literatury na czterech letnich igrzyskach olimpijskich uczestniczyło 18 polskich artystek, zdobywając jeden medal srebrny (Janina Konarska – grafika) oraz jedno wyróżnienie honorowe (Grażyna Bacewicz – muzyka). Nasze artystki, podobnie jak sportsmenki, powinny więc otrzymać miano olimpijek, gdyż w latach 1912–1948 w oficjalnym programie igrzysk olimpijskich były konkursy sztuki, a ich laureatów nagradzano takimi samymi medalami jak sportowców.
EN
For the first time Polish women artists took part in the 1928 Olympic Art Competitions in Amsterdam. In subsequent competitions in 1932, 1936 and 1948 they also participated in the departments of painting and graphics, sculpture and music. Two of our women artists participated in the sculpture competitions, one in the music department and 15 in the painting and graphics department. In 1928–1948, 18 Polish women artists participated in the Olympic Art Competitions at the four Summer Olympics, earning one silver medal (Janina Konarska – graphic artist) and one honorary award (Grażyna Bacewicz – music). Our women artists, like the sport women, should be given the Olympian title, because in 1912–1948 in the official program Olympic Games were the art competitions and their laureates were awarded the same medals as the athletes.
EN
Modern life poses before people various challenges, many of which are associated with the need to be creative. And yet the sphere of amateur musical activity and education conducive to stimulating creativity in the education process of younger children is neglected. Creativity is often just an empty slogan in the core of the curriculum. The article describes a musical project implemented within the framework of extra-curricular activities, that was attended by children living in rural areas. It was based on the assumptions of Dalcroze Eurhythmics (also known as the Dalcroze Method) and one of the adopted strategies was to encourage the chil-dren’s to be more self-reliant and to stimulate their creative behavior through musical activity. The completed project shows how one can develop a child by allowing it to be creative as well as what triggers the emotions within it. Experiencing music and situations associated with it, fosters the development of cognitive, emotional, aesthetic, or social spheres of children. In other words: both teachers and parents should consciously use strategies to encourage musical creativity of children and to develop their creativity. The teacher or instructor can use this to interpret music and movement, which are quite often neglected and undervalued.
PL
Współczesność stawia przed człowiekiem różne wyzwania, z których wiele wiąże się z potrzebą bycia twórczym. Amatorska aktywność muzyczna, edukacja czy kształcenie muzyczne sprzyjają twórczości, jednakże właśnie w edukacji dzieci młodszych ten obszar jest zaniedbany, a kreatywność to często tylko puste hasło w podstawie programowej. W artykule opisano projekt muzyczny realizowany w ramach zajęć pozaszkolnych. Uczestniczyły w nim dzieci mieszkające na terenach wiejskich. Miał u swych podstaw założenia rytmiki Dalcroze’a, a jedną z przyjętych strategii było działanie muzyczne nastawione na samodzielność dzieci i stymulację zachowań twórczych. Projekt pokazał, jak bardzo można rozwijać dziecko i uwolnić jego emocje, pozwalając mu na bycie twórczym. Przeżywanie muzyki i sytuacje z tym związane sprzyjają rozwojowi poznawczemu, emocjonalnemu, estetycznemu i społecznemu, zatem zarówno nauczyciele, jak i rodzice powinni świadomie stosować strategie stymulowania muzycznej twórczości dzieci i pobudzania ich kreatywności. Nauczyciel czy instruktor może wykorzystać w tym celu interpretacje ruchowe muzyki, tak często lekceważonej i niedocenianej, bo nieznanej – muzyki poważnej.
EN
Almost all major towns of Western Galicia had classical and real gymnasiums, which had in their curriculum subjects like singing and music.  Teaching singing was intended to prepare the school choir, which provided the musical setting for the church and school ceremonies. The number of hours did not exceed four per week. Learning was organised at two levels, I - the lower and II - higher. The repertoire included mostly religious songs, secular songs (music by Moniuszko, Noskowski, Żeleński). Apart from singing, music was taught in order to organize a school orchestra - brass  or string. The composition and the types of bands depended primarily on the financial possibilities of schools and musical talents of the students. The repertoire of instrumental ensembles included patriotic songs, classical music (opera, operetta),  marches, polonaises, mazurs.
PL
Prawie we wszystkich większych miasteczkach Galicji Zachodniej znajdowały się gimnazja klasyczne i realne, które miały w siatce godzin przedmioty nadobowiązkowe. Należały do nich także śpiew i muzyka. Nauczanie śpiewu miało na celu przygotowanie chóru szkolnego, który zapewniał oprawę muzyczną do różnych uroczystości kościelnych i szkolnych. Liczba godzin nie przekraczała czterech tygodniowo. Nauka odbywała się w dwóch oddziałach – niższym i wyższym. Repertuar obejmował przede wszystkim pieśni religijne i świeckie (utwory Moniuszki, Noskowskiego, Żeleńskiego). Oprócz nauczania śpiewu w gimnazjach galicyjskich prowadzono także nauczanie muzyki, którego celem było zorganizowanie orkiestry szkolnej – dętej, smyczkowej lub mieszanej. W repertuarze zespołów instrumentalnych znajdowały się: utwory patriotyczne, muzykapoważna (operowa, operetkowa), marsze, polonezy, mazury.
first rewind previous Page / 11 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.