Search results

1

Spór o osobę ludzką we wspólczesnej filozofii. Sprawozdanie z I Międzynarodowej Konferecnji z cyklu "W kregu pytań o człowieka"

100%

Szuta W.

Teologia i Moralność

|

2011

|

vol. 6

|

issue 1(9)

209-212

2

The hermeneutics of the person as an educational problem

88%

Barth G.

Kwartalnik Pedagogiczny

|

2015

|

issue 2(236)

229-244

PL

W prezentowanym podejściu do zagadnienia edukacji w centrum zostaje postawiona osoba z jej hermeneutycznym potencjałem. Osoba widziana hermeneutycznie to ukonstytuowany związek znaczeń, który poddawany jest nieustannej, twórczej analizie w celu zrozumienia jej swoistego fenomenu w kontekście licznych dziedzin humanistyki. Jako modus esse personale wyznacza tropy interpretacji przeżywanej przez siebie rzeczywistości: procesów, w których uczestniczy, kontekstów i sytuacji, w które się angażuje, tego, co sobie uświadamia i próbuje zakomunikować innym. Osoba staje się świadkiem sensu samowychowania jako sztuki uczenia się życia w jego drobiazgowości. Prezentowane podejście jest hermeneutyką rozjaśniającą się w osobie – w procesie osobienia się (personalizacji) całego świata człowieka. Opozycyjnie do współczesnych epistemologicznych ideałów, podejście to wzywa do wyzwolenia się z nieprawdziwych obietnic naukowej obiektywności. Perspektywa jaką niesie, pozwala przezwyciężyć ograniczające formy poznania, obsesyjnie sztywne i wyspecjalizowane, mało adekwatne w stosunku do różnorakich sposobów istnienia indywidualnego i społecznego osoby.

3

The hermeneutics of the person as an educational problem

88%

Barth G.

Kwartalnik Pedagogiczny

|

2015

|

vol. 60(2 (236))

229-244

EN

W prezentowanym podejściu do zagadnienia edukacji w centrum zostaje postawiona osoba z jej hermeneutycznym potencjałem. Osoba widziana hermeneutycznie to ukonstytuowany związek znaczeń, który poddawany jest nieustannej, twórczej analizie w celu zrozumienia jej swoistego fenomenu w kontekście licznych dziedzin humanistyki. Jako modus esse personale wyznacza tropy interpretacji przeżywanej przez siebie rzeczywistości: procesów, w których uczestniczy, kontekstów i sytuacji, w które się angażuje, tego, co sobie uświadamia i próbuje zakomunikować innym. Osoba staje się świadkiem sensu samowychowania jako sztuki uczenia się życia w jego drobiazgowości. Prezentowane podejście jest hermeneutyką rozjaśniającą się w osobie – w procesie osobienia się (personalizacji) całego świata człowieka. Opozycyjnie do współczesnych epistemologicznych ideałów, podejście to wzywa do wyzwolenia się z nieprawdziwych obietnic naukowej obiektywności. Perspektywa jaką niesie, pozwala przezwyciężyć ograniczające formy poznania, obsesyjnie sztywne i wyspecjalizowane, mało adekwatne w stosunku do różnorakich sposobów istnienia indywidualnego i społecznego osoby.

4

Феноменологія нудьги: ‘досвід без властивостей’ Тарас Добко Український католицький

75%

Добко Т.

Studia Bobolanum

|

2020

|

vol. 31

|

issue 2

289-305

PL

Streszczenie Artykuł przedstawia fenomenologiczną analizę natury nudy jako „doświadczenia bez właściwości”. Dowodem na to jest rozróżnienie między zwykłą i głęboką nudą, a także stosunkiem osoby ludzkiej do świata i sposobem doczesności świata w doświadczaniu nudy. Omówiono doświadczenie wewnętrznej pustki charakterystycznej dla nudy i jej źródła. Doświadczenie nudy w wyjątkowy sposób odsłania powołanie człowieka do dialogu z rzeczywistością i niejako z przeciwności ukazuje obiektywną naturę ludzkiego szczęścia.

EN

The article offers phenomenological analysis of the nature of boredom as an „experience without qualities”. The distinction between ordinary and profound boredom, the human person’s relationship with the world as well as the world’s way of givenness in the experience of boredom, is brought to evidence. The experience of inner void peculiar to boredom and its sources is discussed. The experience of boredom uniquely discloses the human person’s vocation to enter the dialogue with reality and as it were from the opposite, manifests the objective nature of human happiness.

5

Antropologiczny kontekst w teologii sakramentu pokuty i pojednania

75%

Kucza G.

Studia Pastoralne

|

2007

|

vol. 3

9-18

EN

In our dissertation attention is concentrated on the sacrament of penance and reconciliation. The fundamental aim is to consider the anthropological dimension of this sacrament. The sacrament of penance, like all the sacraments, is a personal meeting between God and an individual person. Its intent and purpose is to restore that individual's relationship to God: that is, the community of life with Him, lost by sin. The sacrament is not only reconciliation with God, but also with the Church and with other people. Man is reconciled with himself, and what is more, with the whole world. The sacrament of penance and reconciliation is a precious gift given man by a God of Mercy, who is the Father of Mercy and the source of all forgiveness. The sacrament is also a challenge for a person to become totally involved in the process of internal conversion. It builds the identity and integrity of a human being. It allows an individual to find himself and his vocation to live the Divine Life. Finally, it remains the only obvious way of an individual's personal development, the aim of which is to reach human holiness. Our responsibility to freedom is also constantly strengthened by this sacrament.

6

WPŁYW ROZUMIENIA OSOBY NA KONCEPCJĘ KULTURY

63%

Fotta P.

Zeszyty Naukowe KUL

|

2015

|

vol. 58

|

issue 1

87-98

EN

Human capacity to knowledge and role within their culture depend primarily on whether culture itself contains so-called theory aspect that differentiates, or is potentialy being able to differentiate, between scientific, practical, artistic and religious knowledge. From a theoretical viewpoint we distinguish two neighbouring conceptions of human person. In the first instance, we focus on Cartezian-Kantian tradition within which awareness and intentional being obviates the border between the person and culture. Culture is seen as the urphenomenon of human life, as its vital necessity that allows for human life to be human. Culture is here seen as prafenomen human life and how vital necessity is a prerequisite for human life as a man Against this view, within the realistic philosophy we analyse the facticity of human existence and acts. Through actions the human being-as-person transcends nature, society and his own being. Human person as a subject is manifesting themselves in all spheres of culture. He exists autonomously, as a concrete individual being – the substance “in itself”. Culture does not exist autonomously. As an intentional being is a relational entity, whose primary mode of existence generates our intellectual act of knowledge.

PL

Pozycja poznawcza człowieka i jego rola w kulturze zależy od tego, czy sama kultura rozporządza tzw. teorią aspektu i odróżnia od siebie poznanie naukowe, praktyczne, wytwórcze i religijne. Z teoretycznego punktu widzenia analizujemy dwie bliskie sobie koncepcje człowieka jako bytu osobowego. W pierwszym kręgu myśli znajduje się filozoficzna tradycja kartezjańskiej i kantowskiej proweniencji. Koncentruje się wokół świadomości i bytu intencjonalnego, zacieśniając realne granice pomiędzy istnieniem bytu osobowego i kulturowego. Tutaj kultura jawi się jako prafenomen ludzkiego życia, jako życiowa konieczność, warunkująca życie człowieka jako człowieka. Natomiast w filozofii realistycznej odwołujemy się do filozoficznej analizy faktu człowieka i jego działania. Człowiek jako osoba transcenduje w swym działaniu przyrodę, społeczeństwo i samego siebie. Oznacza to, że jest podmiotem przejawiającym się w różnych stanach kultury. Zatem osoba istnieje autonomicznie przedmiotowo, jako konkretny jednostkowy byt – substancja, byt „w sobie”, a kultura jako byt intencjonalny nie istnieje autonomicznie, jest bytem relacyjnym, którego sposób istnienia wyznacza pierwszy akt naszego poznania.

7

Argumentacja antropologiczna w bioetyce

63%

Kieniewicz P.

Teologia i Moralność

|

2011

|

vol. 6

|

issue 2(10)

25-40

EN

Bioethics is a young, dynamically developing science. Its main goal is - in the opinion of some - to establish ethical limits for medical interventions; others think that it should guide the development of medicine itself. Irrespectively, the practical character of presented findings depends mostly on the anthropological assumptions. This study presents some main trends in the anthropological discussion in bioethics, and their consequences for medicine.

PL

Bioetyka jest młodą, dynamicznie rozwijającą się nauką. Jej głównym celem jest - zdaniem niektórych - ustalenia granic etycznych dla interwencji medycznych; inni uważają, że powinnna ona prowadzić do rozwoju samej medycyny. Niezależnie, praktyczny charakter prezentowanych wyników zależy głównie od antropologicznych założeń. W opracowaniu przedstawiono niektóre główne trendy w antropologicznej dyskusji w bioetyce oraz ich konsekwencje dla medycyny.

8

Kontrowersje wokół ulepszania człowieka. Na podstawie książki "Ulepszanie człowieka. Perspektywa filozoficzna"

63%

Ferdynus M.

Colloquia Theologica Ottoniana

|

2020

|

vol. 36

351-368

EN

Niniejsza praca jest recenzją książki "Ulepszanie człowieka. Perspektywa filozoficzna" (pod. red. G. Hołuba i P. Duchlińskiego, Wydawnictwo Naukowe Akademii Ignatianum w Krakowie, Kraków 2018). Zasadniczym celem tekstu jest krytyczny przegląd wybranych problemów oraz poglądów zamieszczonych w tej publikacji. Artykuł zawiera dopowiedzenia, komentarze, polemiki, jak również uwagi o charakterze metodologicznym, opierające się na rodzimej oraz anglojęzycznej literaturze przedmiotu.

PL

This work is a review of the book "Human Enhancement. Philosophical Perspective" (edited by G. Hołub and P. Duchliński, Jesuit University Ignatianum Press in Krakow, Krakow 2018). The main purpose of the text is a critical review of selected problems and views that are included in this publication. The article contains additions, comments, and polemics, as well as methodological remarks based on the literature in Polish and English.

9

Prawo do wolności sumienia gwarantem poszanowania prawa i wolności w Europie

63%

Krzewicki J.

Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

|

2019

|

vol. 14

|

issue 16 (1)

157-170

EN

The author at the beginning of the article describes the genesis of freedom of speech, conscience and religion, and also defines the freedom of conscience. Then – characterizing the right to freedom of conscience in Europe in the face of current challenges – he makes a distinction between the freedom of conscience and the law that protects it. He points out that in Europe in which freedom of speech, conscience and religion is legally protected, there is a violation of the law, especially towards representatives of the Christian religion, in particular against Catholics.

PL

Autor w artykule w pierwszej kolejności opisuje genezę wolności słowa, sumienia i wyznania, a także definiuje wolność sumienia. Następnie – charakteryzując prawo do wolności sumienia w Europie wobec aktualnych wyzwań – dokonuje rozróżnienia między wolnością sumienia a prawem, jakie tę wolność chroni. Zauważa, że w Europie, w której prawnie chroniona jest wolność słowa, sumienia i wyznania, dochodzi do naruszenia prawa, zwłaszcza w stosunku do przedstawicieli religii chrześcijańskiej, w tym w szczególności względem katolików.

10

Odrzucenie klamstwa warunkiem dialogu pedagogicznego

63%

Leszczyński S. Ł.

Lubelski Rocznik Pedagogiczny

|

2021

|

vol. 40

|

issue 2

EN

Introduction: Lying is a constant threat to every educational relationship, the essence of which is the pedagogical dialogue. Without rejecting the lie, one cannot speak of a true student-teacher relationship.The aim of the research: The article aims to defend the thesis about the necessity to reject lies in the pedagogical dialogue. The aim is also to introduce the notions of the human person, pedagogical dialogue and lies as understood by Wojciech Chudy, the creator of ethical and Christian personalism.State of knowledge: The topics of pedagogical dialogue were undertaken among others by Jerzy Zieliński, Edward Torończak, Jarosław Gara, Andrzej Bronk, Marian Śnieżyński, Janusz Tarnowski, Anna Szudra-Barszcz, Wojciech Chudy. Wojciech Chudy developed a comprehensive view of the philosophy of lies. The creator of the concept of the human person in the ethical-Christian personalism analyzed here is Wojciech Chudy.Summary: The condition for the existence and conduct of any pedagogical dialogue is the rejection of lies. Even the slightest attempt to lie can lead to a tendency to distance ourselves from the truth of the interpersonal and educational relationship. The condition for conducting a pedagogical dialogue is the affirmation of the truth.

PL

Wprowadzenie: Kłamstwo jest stałym zagrożeniem każdej relacji wychowawczej, której istotą jest dialog pedagogiczny. Bez odrzucenia kłamstwa nie można mówić o prawdziwej relacji uczeń – nauczyciel.Cel badań: Artykuł ma na celu obronić tezę o konieczności odrzucenia kłamstwa w dialogu pedagogicznym. Celem jest również przybliżenie pojęć osoby ludzkiej, dialogu pedagogicznego i kłamstwa w ujęciu Wojciecha Chudego, twórcy personalizmu etyczno-chrześcijańskiego.Stan wiedzy: Tematykę dialogu pedagogicznego podejmowali m.in. Jerzy Zieliński, Edward Torończak, Jarosław Gara, Andrzej Bronk, Marian Śnieżyński, Janusz Tarnowski, Anna Szudra-Barszcz, Wojciech Chudy. Całościowe spojrzenie na filozofię kłamstwa opracował Wojciech Chudy. Twórcą koncepcji osoby ludzkiej w analizowanym tu personalizmie etyczno-chrześcijańskim jest Wojciech Chudy.Podsumowanie: Warunkiem zaistnienia i prowadzenia każdego dialogu pedagogicznego jest odrzucenie kłamstwa. Nawet najmniejsza próba okłamania sprzyja tendencji oddalania się od prawdziwości relacji międzyludzkiej i wychowawczej. Warunkiem prowadzenia dialogu pedagogicznego jest afirmacja prawdy.

11

Wychowywanie jako spotkanie osób w świecie wartości

63%

Glinkowski W. P.

Studia z Teorii Wychowania

|

2018

|

issue 1 (22)

49-61

EN

Presentation’s title indicates two obviousnesses. First one is that upbringing refers to persons – they are animators and receivers of this process. Second one is that this process goes on in daily “human” life, therefore eo ipso axiological world. Above obviousnesses tend to be omitted, or at least marginalized. It is worth posing a question about the reason for that. At the same time it is worth noting what are the conditions, in which upbringing process takes place, and which attest to its ‘not-everydayness’. Despite being fundamental and unprecedented, those conditions are often veiled by other – the ones pertaining to the ‘everydayness’ of this process. They designate educational-didactic perspective and apply to tactical-strategical aspects of upbringing. Whereas the other apply to primary principles, which should determine this process. Among primary principles we can distinguish the question about human and the question about values. In the everydayness of upbringing those principles are sometimes hidden behind casual, particular tasks or utilitarian aims, which we tend to perceive as fundamental reasons for pursuing educational activities. However, without devoting some time for theoretical refl ection, the process of upbringing can not be fulfilled implicitly. What we should reflect upon is the human being understood as a subject of meeting, together with his or her values, which create the realm, in which meeting is being conducted.

PL

Tytuł tekstu sygnalizuje dwie oczywistości. Po pierwsze tę, że wychowywanie dotyczy osób – są one animatorami oraz adresatami tego procesu. Po drugie, proces ten przebiega w codzienności świata „ludzkiego”, a więc eo ipso świata zaksjologizowanego. Powyższe oczywistości bywają przeoczane, a przynajmniej są marginalizowane. Warto jednak postawić pytanie o przyczynę takiego stanu rzeczy. Jednocześnie warto zwrócić uwagę na warunki, w jakich przebiega proces wychowawczy, a które świadczą o jego „niecodzienności”. I chociaż są to warunki fundamentalne i bezprecedensowe, bywają one przesłaniane przez inne warunki, należące do „codzienności” tego procesu. Te ostatnie wyznaczają perspektywę edukacyjno-dydaktyczną i dotyczą „taktyczno-strategicznych” uwarunkowań wychowania. Z kolei te pierwsze dotyczą podstawowych pryncypiów, które powinny określać ten proces. Do owych podstawowych pryncypiów należą: pytanie o osobę oraz pytanie o wartości. W codzienności wychowania te pryncypia bywają ukryte, przesłonięte doraźnymi, partykularnymi zadaniami bądź utylitarnie pojmowanymi celami, w których upatruje się zasadniczych racji podejmowania i prowadzenia działań wychowawczych. Stawiam jednak tezę, że bez poddania odpowiedniej teoretycznej refleksji, proces wychowawczy może być realizowany jedynie połowicznie i nie może przynieść optymalnych rezultatów. Czynnikami, których nie wolno tu przeoczyć są: osoba ludzka, rozumiana jako podmiot spotkania oraz wartości przez nią postrzegane i przeżywane, jako realia, w których spotkanie się dokonuje.

12

Transcendencja osoby ludzkiej w refleksji filozoficznej kardynała Karola Wojtyły

63%

Sroczyński P.

Polonia Sacra

|

2019

|

vol. 23

|

issue 1(55)

87-101

EN

In the article the concept of the transcendence of the human person worked out by cardinal Karol Wojtyla is presented. The supremacy of human activity over activity of other beings is expressed in it. It manifests itself, according to Karol Wojtyla, in performing free, spiritual cognitive and appetitive acts. The description of transcendence accentuates the phenomenology of the human act as a cognitive and volitional act. The ultimate internal rationality of the person’s transcendence is, according to Wojtyla, their spirituality.

PL

Artykuł przedstawia koncepcje transcendencji osoby wypracowaną przez Karola Wojtyłę. Wyraża się w niej wyższość ludzkiego działania nad aktywnością innych istot. Według Wojtyły przejawia się ona w spełnianiu wolnych duchowych aktów poznawczych i pożądawczych. Opis transcendencji akcentuje fenomenologię czynu ludzkiego jako czynu poznawczego i wolitywnego. Ostateczną, wewnętrzną racją transcendencji osoby według Wojtyły jest jej duchowość.

13

Some Comments on Abortion Discourse

63%

Król M.

Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej

|

2015

|

vol. 1(10)

53-68

EN

The article presents selected problems relevant for the contentious issue of abortion and the related discourses indicating that one of the characteristic features of abortion discourse is its mediatization. The author aims to characterize the constraints on abortion discourses and the varied environments in which the different types of such discourses emerge. Abortion discourses are sociolinguistically diverse and may exhibit different styles and modes of expression. Although they share the scope of the subject matter involved as in all cases they are centred on abortion-related problems, the field of discourse in each case is defined by the nature of the communicative situation in which a particular discourse is embedded. All abortion discourses are underlined by particular assumptions concerning the nature of human life and its beginning, as well as the issues of the dignity and liberty of the human person. The author suggests that what really hampers abortion discourses and prevents their participants from reaching a consensus is the fact that people who engage in such disputes are faced with the incommensurability of the values which translate into decisive factors and the final arguments used by interacting discussants. Another problem is posed by the fact that the two extreme positions in the debate are formulated with the use of different styles and registers, which results in the clash of asymmetric discourses. Finally, it is not insignificant that subjectively important values are much varied and that they must coexist with two main sets or “families” of abortion-oriented fundamental values present in the polarised camps.

14

Spowiednik wobec penitenta z problemami bioetycznymi

63%

Dziuba A. F.

Rocznik Teologii Katolickiej

|

2015

|

vol. 14

|

issue 2

EN

A confessor is not required to have special knowledge about bioethical issues. In these cases the confessor needs to discern the internal dispositions of the penitent; i.e., their repentance, conversion and the readiness to change. The minister of reconciliation needs to keep in mind that this sacrament was established for men and women who are sinners, and for this reason the confessor should receive penitents and assume their good will to be reconciled with the merciful God who is willing to be born in a humble heart. The attack on human life touches the very core of the human person. In this area there are no light or irrelevant issues and, therefore, the confessor dealing with this problem is in contact with life and death. God is always first in the sacrament of reconciliation. Let every confessor keep in mind that the confessional is not a torture chamber but the place where the penitent experiences God’s mercy and where they receive an invitation to change and to do good. The penitent should always hear the truth and receive the assurance of salvific love which, in a mysterious way, is at work in every human being independently of their shortcomings and shortfalls.

15

About some limitations in researching the human being. Theological perspective

63%

Jastrzębski A.

Polonia Sacra

|

2019

|

vol. 23

|

issue 2(56)

209-222

EN

The concept of a person has gone through several stages of development in the history of thought. In the classical tradition, a person is considered to be a substance. In modernity, John Locke brought forward the notion that social existence and consciousness are the most salient properties of a person, which brought about a possibility of renouncing one’s personhood because of a lack of some perceivable and observable traits. This is why in a Christian anthropology there is such an emphasis on personalism, which from the very beginning of the twentieth century has been opposed to the treatment of people as obscure elements of matter, or elements be manipulated unquestioningly. In this paper we have indicated some elements of anthropology that demonstrate important limitation of any attempt at explaining away the mystery of being a human person.

PL

Pojęcie osoby przeszło wiele zmian w historii myśli ludzkiej. W tradycji klasycznej osoba jest uważana za substancję. W oświeceniu John Locke przedstawił pogląd, że egzystencja społeczna i świadomość są najważniejszymi właściwościami osoby, co spowodowało możliwość utracenia godności osobowej z powodu braku pewnych dostrzegalnych i możliwych do zaobserwowania cech. Właśnie dlatego w antropologii chrześcijańskiej kładzie się tak duży nacisk na personalizm, który od samego początku stanowi przeciwwagę wobec traktowania ludzi li tylko jako elementów materii, którymi można dowolnie manipulować. W niniejszym artykule przedstawimy taką charakterystykę antropologii, która ukazuje istotne ograniczenie wszelkich prób wyjaśnienia tajemnicy bycia człowiekiem.

16

Aktualność nauczania Jana Pawła II na temat błędu antropologicznego

63%

Pieja W.

Polonia Sacra

|

2020

|

vol. 24

|

issue 2

EN

Correctly built ethics is possible to be established only on the foundation of integral anthropology. Integral anthropology presupposes the dignity of the human being, that is, it shows a vision of a man, with his soul and his body, and a man redeemed by Jesus Christ. Such premises do not always accompany human anthropology. Then, the so-called “anthropological error” appears, which is an attempt to mistaken thinking about a man. John Paul II was the first to use the concept of the anthropological error. He mentioned this topic in many aspects of his teaching. The message of my publication is a multifaceted discussion of the anthropological error in philosophical, social and cultural contexts, presented by John Paul II, and its update.

PL

Poprawnie zbudowana etyka jest możliwa jedynie na fundamencie integralnej antropologii. Integralna antropologia zakłada godność osoby ludzkiej, czyli proponuje wizję człowieka wraz z duszą i ciałem, oraz człowieka odkupionego przez Jezusa Chrystusa. Nie zawsze takie przesłanki towarzyszą antropologii ludzkiej. Pojawia się wtedy tzw. błąd antropologiczny, który jest błędnym myśleniem o człowieku. Jan Paweł II jako pierwszy posługuje się pojęciem błędu antropologicznego. Czyni to w wielu miejscach swego nauczania. Celem naszej publikacji jest ukazanie błędu antropologicznego w kontekście filozoficznym, społecznym i kulturowym, ukazanym przez Jana Pawła II, oraz aktualizacja jego interpretacji. Byłoby rzeczą wskazaną, aby podjętą przez Jana Pawła II kwestię błędu antropologicznego prześledzić w publikacjach jego następców – papieża Benedykta XVI i papieża Franciszka.

17

Prawo naturalne a sprawiedliwość

63%

Kożuchowski J.

Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL

|

2011

|

vol. 7

|

issue 1 Prawo

37-48

EN

In the introduction we emphasize the current importance of the problems discussed in the paper, i.e. natural law, as provided by the original interpreter of St. Thomas Aquinas' thought, Josef Pieper. The German thinker did not consider this matter in a separate tract, but within the frameworks of his analyses on the virtue of justice. Nevertheless they sound innovative in the context of the contemporary discussion on the attitude of justice and human rights. The modern thought saw a characteristic change in the understanding of the above problem. It is otherwise than in classical tradition. Here justice is determined in the first place not by the domain of duties and the rights of other people, but by the demand of rights to which we are entitled. In his independent interpretation of classical thought, especially that of St. Thomas Aquinas, Pieper reminds the contemporary philosophers of law that the problems of justice and human rights may be thoroughly depicted only by way of their reference to the principles of natural law. Thereby in our argumentation we must refer ourselves to reality that is in the centre of natural law, i.e. the human person, understood as a created being. Only in this way can we indicate the ultimate foundation of why and in what sense we may speak about the laws and rights of man. The final aspect deals with the fruits of justice in social life because their ultimate source is in natural law.

18

O „istocie ludzkiej” – status prawny i aksjologiczny życia ludzkiego w prenatalnej fazie rozwoju na przykładzie wybranych dokumentów prawnych Rady Europy na gruncie piśmiennictwa polskiego

63%

Szafrańska-Czajka Z.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2015

|

vol. XCVII

83-105

PL

Artykuł porusza problematykę statusu życia ludzkiego w prenatalnej fazie rozwoju. Przeprowadzona analiza treści odwołuje się do wybranych dokumentów Rady Europy z lat 1976–2003, dotyczących ludzkiej biogenezy. Najistotniejszym z nich jest Europejska Konwencja Bioetyczna. Przeprowadzony przez autora dyskurs ma charakter interdyscyplinarny, a poddawane badaniom zagadnienia wykraczają poza ramy nauk prawnych i społecznych. Istotą sporu, z prawnego punktu widzenia, jest brak koherentnej definicji terminów „istota ludzka” i „osoba”, stosowanych m.in. w EKB. Rozważania merytoryczne zamyka przykład orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, ilustrujący kondycję prawa międzynarodowego w omówionym zakresie, jest to orzeczenie w sprawie Thi-Nho Vo przeciwko Francji (sygn. 53924/00), złożonej przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka.

EN

The following article is the result of deliberations on the interdisciplinary debate conducted around the the status of prenatal human life in selected documents of the Council of Europe. The methodological basis for the studies was the content analysis of selected legislative documents announced by the CoE between 1976 and 2003. All divagations are taken from the legal and social perspective and focused on the European Convention on Human Rights and Bioethics. In this paper, I made a brief presentation of selected deeds established by the CoE that apply for the protection of human life in its prenatal stage. I have endeavored to present the difficulty of developing a coherent definition of the following concepts: “human being” and “person”. There is not any legal designation of this two terms. Furthermore, the following paper raise the topic of human rights and the scope of its protection. The summarization of this article contains of a verdict of the European Court of Human Rights of 8th July 2004 on Vo v. France.

19

Obraz Boży w człowieku według tradycji chrześcijańskiego Wschodu

63%

Perzyński A.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2013

|

vol. 22

139-150

EN

Based on the study of the Greek Fathers, anthropology of the Eastern Church does not focused either on sin, nor the nature of the fallen and a saving grace, but deification of man. The idea of deification is the main and most important feature, which permeates the eastern anthropology from beginning to end. Creation of man the image of God was to his deification, that is, participation in the realities of belonging to the order of the existence of God. Deification is the ultimate goal of created beings, full implementation of the likeness of God. As a result, Orthodox anthropology image of God is both anthropology deification, theological anthropology. Its development has contributed to specifically Russian religious thought nineteenth and early twentieth century. Since man was created in the image and likeness of the Triune God.

20

Man “Extended” by Media and Technology: Ethical Considerations

63%

Wojewoda M.

Philosophy and Canon Law

|

2023

|

vol. 9

|

issue 1

1-16

EN

Modern man uses a wide range of technical and media tools. The term “techne,” while referring to things and skills, also denotes man’s connections with these objects. The influence of techne on the functioning of the human person is mutual; as we adapt the tools to our needs, we also change ourselves by using modern technologies. James J. Gibson’s concept of affordance and Andy Clark’s concept of the extended mind allow us accurately to describe the relationship between the human mind, man’s cognitive abilities and actions, and the external environment. In this article, the Author addresses the technical, media- and communication-related aspects of this environment. The article’s concluding section is devoted to the ethical consequences of technical and media extension of man and the frame of reference for these considerations is supplied by Karol Wojtyła’s concept of the human person.

PL

Człowiek współczesny wykorzystuje cały szereg narzędzi technicznych i medialnych. Termin „techne” oznacza rzeczy, umiejętności, ale także wskazuje na powiązania człowieka z tymi obiektami. Wpływ techne na nasze funkcjonowanie osoby ludzkiej jest obustronny, dostosowujemy narzędzia do naszych potrzeb, jednocześnie sami się zmieniamy korzystając z nowoczesnych technologii. Koncepcja afordancji stworzona Jamesa J. Gibsona i koncepcja rozszerzonego umysłu Andy Clarka pozwalają na trafną charakterystykę powiązań między umysłem, zdolnościami poznawczymi i działaniem człowieka a zewnętrznym wobec niego środowiskiem. Autor artykułu koncentruje się na aspektach technicznych, medialnych i komunikacyjnych tego środowiska. W końcowej części artykułu przeanalizowano etyczne konsekwencje rozszerzenia technicznego i medialnego człowieka. Punktem odniesienia dla analiz etycznych jest koncepcja osoby ludzkiej w ujęciu Karola Wojtyły.

Refine search results

Spór o osobę ludzką we wspólczesnej filozofii. Sprawozdanie z I Międzynarodowej Konferecnji z cyklu "W kregu pytań o człowieka"

The hermeneutics of the person as an educational problem

The hermeneutics of the person as an educational problem

Феноменологія нудьги: ‘досвід без властивостей’ Тарас Добко Український католицький

Antropologiczny kontekst w teologii sakramentu pokuty i pojednania

WPŁYW ROZUMIENIA OSOBY NA KONCEPCJĘ KULTURY

Argumentacja antropologiczna w bioetyce

Kontrowersje wokół ulepszania człowieka. Na podstawie książki "Ulepszanie człowieka. Perspektywa filozoficzna"

Prawo do wolności sumienia gwarantem poszanowania prawa i wolności w Europie

Odrzucenie klamstwa warunkiem dialogu pedagogicznego

Wychowywanie jako spotkanie osób w świecie wartości

Transcendencja osoby ludzkiej w refleksji filozoficznej kardynała Karola Wojtyły

Some Comments on Abortion Discourse

Spowiednik wobec penitenta z problemami bioetycznymi

About some limitations in researching the human being. Theological perspective

Aktualność nauczania Jana Pawła II na temat błędu antropologicznego

Prawo naturalne a sprawiedliwość

O „istocie ludzkiej” – status prawny i aksjologiczny życia ludzkiego w prenatalnej fazie rozwoju na przykładzie wybranych dokumentów prawnych Rady Europy na gruncie piśmiennictwa polskiego

Obraz Boży w człowieku według tradycji chrześcijańskiego Wschodu

Man “Extended” by Media and Technology: Ethical Considerations