Search results

1

Rzeczywistość przy pozorach solidności zrobiona jest z łatwopalnej tektury. Reprezentacja literacka jako forma tożsamości pisarzy z rodzin pozagładowych

100%

Leśnik Z.

Facta Ficta. Journal of Theory, Narrative & Media

|

2021

|

vol. 8

|

issue 2

383-395

PL

Recenzja książki: Anna Kuchta, Wobec postpamięci: tożsamość drugiego pokolenia po Holokauście w świetle zjawiska postpamięci na podstawie wybranych przykładów współczesnej polskiej literatury wspomnieniowej, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2020. ISBN 978-83-233-7180-9 (e-book), ISBN 978-83-233-4934-1, ss. 311

2

Obraz fotograficzny – między archiwum a pozorem. Fotografie w „nożyku profesora” Tadeusza Różewicza

100%

Marciniak H.

Przestrzenie Teorii

|

2014

|

issue 21

195-208

EN

This article explores the issue of postmemory and secondary witnessing as dealt with in Tadeusz Różewicz’s 2002 poem The Professor’s Little Knife. The paper presents two photographs which refer to the problem of the Holocaust’s representation and its limits. The first picture comes from the collection of the U.S. Holocaust Memorial Museum; however, the author concealed its origins and changed its appearance so that it resembled a retro nude photograph. The second one is a raw, non-stylized picture of a knife that belonged to Professor Porębski during imprisonment in Auschwitz-Birkenau concentration camp. By using various interpretation methods, such as the deconstruction of an image or empathic reading, the author of this article examines the limits and consequences of treating a photograph as “spectral evidence”.

3

Postpamięć jako marzenie senne – Achtung Zelig! Druga wojna Krzysztofa Gawronkiewicza i Krystiana Rosenberga

86%

Gajewska G.

Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication

|

2011

|

vol. 9

|

issue 17-18

69-82

EN

The comic book is a product of popculture. It got deeply rooted in American and Western European popular culture in the 1970s. In France, this type of sequential art told in pictorial stories was presented in daily papers and developed humorously-told threads of the plot. In the UK it won juvenile audience with its simple jokes, genre scenes and shortened and abridged versions of fables. In the United States, in turn, crude science fiction, horror or joke graphic stories were most popular. However, in the late 1990s these depictions increasingly started to develop into something of much different nature. On the one hand, popular culture embraced more and more different creative areas, wrestled with subject and themes that so far had been tackled only by more sophisticated literature (for example, war themes). On the other hand, the Polish reader had a better chance to experience new titles and pictorial stories from the West or other far-away cultures that represented high artistic skills and offered original and remarkable stories. This, in turn, created a new situation in which adult readers turned to comic books. Moreover, comic books became a subject of interests for academics beyond those who were professionally involved in documenting and understanding popular culture, i.e. for methodologists of history, modern culture anthropologists, researchers in literature and art historians. A particular type of comics is the one that presents historical and memory contents. Works of brilliant artists from different cultures such as, for example: Maus by Art Spiegelman, Persepolis by Mariane Satrapi, Achtung Zelig! by Krzysztof Gawronkiewicz and Krystian Rosenberg or Marzi by Marzena Sowa and Sylvain Savoia have become available on the Polish publishing market and have been widely reviewed and discussed academically. In the present article I am concentrating on the phenomenon postmemory. Analysing Achtung Zelig! by Gawronkiewicz and Rosenberg I am trying to show main trademarks postmemory: borrowing another person’s stories, phenomen of secondary memory, fetishization of the past.

PL

Postmemory in the popular culture on the example of the comic novel “Achtung Zelig! The Second War” by Krzysztof Gawronkiewicz & Krystian Rosenberg The comic book is a product of popculture. It got deeply rooted in American and Western European popular culture in the 1970s. In France, this type of sequential art told in pictorial stories was presented in daily papers and developed humorously-told threads of the plot. In the UK it won juvenile audience with its simple jokes, genre scenes and shortened and abridged versions of fables. In the United States, in turn, crude science fiction, horror or joke graphic stories were most popular. However, in the late 1990s these depictions increasingly started to develop into something of much different nature. On the one hand, popular culture embraced more and more different creative areas, wrestled with subject and themes that so far had been tackled only by more sophisticated literature (for example, war themes). On the other hand, the Polish reader had a better chance to experience new titles and pictorial stories from the West or other far-away cultures that represented high artistic skills and offered original and remarkable stories. This, in turn, created a new situation in which adult readers turned to comic books. Moreover, comic books became a subject of interests for academics beyond those who were professionally involved in documenting and understanding popular culture, i.e. for methodologists of history, modern culture anthropologists, researchers in literature and art historians. A particular type of comics is the one that presents historical and memory contents. Works of brilliant artists from different cultures such as, for example: Maus by Art Spiegelman, Persepolis by Mariane Satrapi, Achtung Zelig! by Krzysztof Gawronkiewicz and Krystian Rosenberg or Marzi by Marzena Sowa and Sylvain Savoia have become available on the Polish publishing market and have been widely reviewed and discussed academically. In the present article I am concentrating on the phenomenon postmemory. Analysing Achtung Zelig! by Gawronkiewicz and Rosenberg I am trying to show main trademarks postmemory: borrowing another person’s stories, phenomen of secondary memory, fetishization of the past.

4

Postśmiech, postpamięć i postprawda a edukacja do (post)pamięci

86%

Grzybowski P. P.

Przegląd Pedagogiczny

|

2019

|

issue 1

79-92

PL

Autor przedstawia okoliczności uwikłania zjawisk postśmiechu, postprawdy i postpamięci we współczesnej edukacji. Wypowiedź jest przyczynkiem do dyskusji o przygotowaniu nauczycieli do edukacji o miejscach pamięci. W nawiązaniu do sondażu przeprowadzonego wśród studentów i nauczycieli oraz wyników badań dotyczących uczestnictwa uczniów w zajęciach organizowanych w placówkach muzealnych byłych hitlerowskich obozów koncentracyjnych, autor przedstawia założenia pedagogiki pamięci oraz wyzwania stojące przed osobami zajmującymi się realizacją zajęć w jej duchu. Artykuł zawiera również studium zjawiska postśmiechu dotyczącego drugiej wojny światowej i okupacji, wraz z przykładami komicznych dzieł sztuki literackiej, filmowej i dowcipów. Autor zwraca szczególną uwagę na kontrowersyjne treści komiczne dotyczące wojny i okupacji oraz ich recepcję przez uczniów.

EN

The author presents the circumstances of the relationship between the phenomena of postlaughter, posttruth, postmemory and modern education. His opinion is a pretext to discuss the content of teacher education for education about memorial sites. The author relies on a survey among students and teachers as well as on the results of research on student participation in classes organized in museums of ex Nazi concentration camps. He describes the assumptions of pedagogy of memory and the challenges for people who pursue classes based on. The article also contains a study of the phenomenon of the postlaugher on the Second World War and occupation, examples of comic works of literature, film and jokes. The author emphasizes the controversial comic content about war and occupation, and the reception of these content by the students.

5

Fotografia jako źródło postpamięci

86%

Łaguna-Raszkiewicz K.

Pedagogika Społeczna

|

2016 (R. XV)

|

issue 1(59)

155-

PL

Fotografie są niezwykle cennym materiałem badawczym dla badaczy zajmujących się pamięcią społeczną. Autorka stara się przybliżyć źródła ikonograficzne we współczesnej kulturze wizualnej w kontekście postpamięci. Szczególnym rodzajem obrazów, które pełnią funkcję nośników pamięci społecznej, są „fotografie Zagłady”. Wymagają one odczytania kontekstu ich narracji; w sensie edukacyjnym umożliwiają międzyludzkie komunikowanie się w imię poznania prawdy o przeszłości. Postpamięć jest kategorią objaśniającą i wartościującą interpretację rodzinnych źródeł ikonograficznych, która nie narzuca, nie redukuje, a nakłaniając do refleksji, dostarcza wiedzy, wyjaśnia i prowadzi do głębszego zrozumienia. Pokazano działanie edukacyjne, które uczy, jak patrzeć „poprzez” fotografie na przeszłość lokalnej wspólnoty.

EN

For researchers concerned with social memory photographs are an extremely valuable material for study. The article attempts to bring forth iconographic sources of contemporary visual culture within the context of postmemory. Photographs of extermination are an especially unique type of pictures which act as a vehicle for social memory. They require that the context of their narration be interpreted; in the educational sense they make interpersonal communication in the name of learning the truth about the past possible. Postmemory is a category which explains and gives value to the interpretation of familial iconographic sources, which does not dictate or reduce but, by promoting reflection, provides knowledge, clarifies and leads to a deeper understanding. I have presented an educational activity which teaches how to look “through” the photographs at the past of a local community.

6

„Nostalgia to tęsknota za rajem”. Problem nostalgii w powieści Zbieracz raju Jewgienija Czуżowa

81%

Tyszkowska-Kasprzak E.

Roczniki Humanistyczne

|

2021

|

vol. 69

|

issue 7

187-207

EN

This article deals with the subject of nostalgia in the novel The Collector of Paradise (2019) by Evgeny Chizhov. The introduction presents a brief overview of research on nostalgia, while highlighting its various aspects and typologies. In the analysis of the text, the main emphasis is placed on the portraits of the main characters: Kirill, a regular at the Moscow flea markets, and his mother, who suffers from Alzheimer’s. The most distinctive feature of these characters is their relationship to time, the past and memory. They both illustrate different aspects of returning to the past and detachment from the present. Their sense of time can be said to represent different types of nostalgia. The plot of the novel takes place in the 1990s, when, as a result of the collapse of the Soviet Union, the entire future of the characters remained in the past. However, the bygone epoch is not idealised, therefore the novel cannot be labelled as nostalgic. Nostalgia interests the writer as a widespread phenomenon with the hallmarks of a disease that prevents living in the present. The heroes’ longing for a different epoch can also be viewed as frustration resulting from the confinement of a human being in a limited time, which makes it impossible to live for eternity.

PL

Artykuł traktuje o problemie nostalgii w powieści Jewgienija Czyżowa Zbieracz raju (2019). W części wstępnej przedstawiono krótki przegląd badań nad nostalgią, wyróżniając różne jej aspekty i typologie. W analizie utworu główny nacisk położono na portrety centralnych postaci, których najważniejszym rysem jest stosunek do czasu, przeszłości, pamięci: Kiriłła – stałego bywalca moskiewskich pchlich targów i jego chorą na Alzheimera matkę. Oboje ilustrują różne aspekty powracania do przeszłości i brak przywiązania do teraźniejszości. W sposobach odczuwania przez nich czasu można odnaleźć różne typy nostalgii. Akcja powieści rozgrywa się w latach 90., kiedy w wyniku rozpadu Związku Radzieckiego cała przyszłość bohaterów pozostała w przeszłości. Miniona epoka nie jest jednak idealizowana, dlatego nie można określić utworu jako nostalgicznego. Nostalgia interesuje pisarza jako zjawisko niezwykle rozpowszechnione, noszące znamiona choroby uniemożliwiającej normalne funkcjonowanie w teraźniejszości. Tęsknotę bohaterów za innymi czasami można rozpatrywać także jako frustrację wynikającą z zamknięcia człowieka w ograniczonym czasie, co uniemożliwia przeżycie wieczności.

7

Details of the Shoah. The Holocaust in Polish children’s literature

72%

Kwiatkowska A.

Forum Poetyki

|

2022

|

issue 30

EN

This article examines what role details and other similar artistic devices play in representing the Holocaust in contemporary Polish children’s literature. The focus on the detail often forces a shift in perspective, both in the fine arts and in literature. Focusing on prominent and meaningful details renders the story less direct, and the cruelty of history is revealed through gaps in the narrative. Details stand for the unsaid and refer the reader to extra-textual knowledge. Details also allow one to engage in a game of perspectives: by zooming in and out on specific scenes or events one, alternatively, renders them more or less important. Children’s books about the Holocaust are primarily meant to build memory and post-memory, and employ details to that end. Around and through details, the successive layers of stories may grow.

PL

Artykuł poświęcony jest roli detalu i powiązanych z nim chwytów artystycznych w ukazywaniu Zagłady w polskiej najnowszej literaturze dla dzieci. Obserwowanie detalu wymusza często zmianę perspektywy zarówno w sztukach plastycznych, jak i w literaturze. Koncentrowanie się na wyeksponowanych i znaczących szczegółach sprawia, że ogólna opowieść się rozmywa, a okrucieństwo historii ukazane zostaje poprzez luki w narracji. Detal staje się znakiem wydarzeń niedopowiedzianych i odsyła do pozatekstowej wiedzy czytelnika. Operowanie detalem umożliwia tez uruchomienie gry perspektyw, operowanie zbliżeniem i oddaleniem powiązanymi z przewartościowaniem opisywanych realiów. Główne zadanie literatury dla dzieci poświęconej Zagładzie to budowanie pamięci i postpamięci. Jest to możliwe dzięki oparciu się na detalach, wokół których narastają kolejne warstwy opowieści.

8

Blokada Leningradu i postpamięć w powieści Jeleny Czyżowej "Город, написанный по памяти"

72%

Komisaruk E. G.

Przegląd Rusycystyczny

|

2020

|

issue 3 (171)

RU

Эва Комисарук «ЭТО ГОВОРЮ НЕ Я, А ОНИ, МОИ БЛОКАДНЫЕ ГЕНЫ». БЛОКАДА ЛЕНИНГРАДА В РОМАНЕ ЕЛЕНЫ ЧИЖОВОЙ ГОРОД, НАПИСАННЫЙ ПО ПАМЯТИ Резюме В опубликованном в 2019 году романе Город, написанный по памяти блокада Ленинграда вписана в несколько тематических линий. Определяет судьбу семьи, становится точкой соотнесения для многих ситуаций, событий и фактов. Статья посвящена процессу формирования в сознании субъекта, авторского «я», индивидуальной пост-памяти блокады. Анализ текста романа показывает, что этот процесс никогда не имел однородного характера, а состоял из нескольких этапов, разнообразные черты которых обусловлены, между прочим, такими факторами, как возраст субъекта, внешние обстоятельства (культурные, социально-политические условия), семейные отношения, готовность носителей памяти делиться своим опытом, умение выразить словами полученное от них наследие. В статье основное внимание уделяется вопросам, связанным с особенностями отдельных фаз пост-памяти, а также с ее влиянием на личность субъекта, который становится ее владельцем. Ключевые слова: Елена Чижова, блокада Ленинграда, пост-память, коллективная память, индивидуальная память, становление пост-памяти

EN

In the novel published in 2019 by Yelena Chizhova, City Written from Memory, the siege of Leningrad is inscribed in several different thematic lines. It determines the fate of the family, becomes a reference point for many situations, events and facts. The article is devoted to the process of constitution and slow formation of separate, individual postmemory of the siege in the consciousness of the author’s subject. The analysis of the novel's text shows that this process was never uniform, but consisted of several phases, the diversity of which resulted from the factors such as i.a. the age of the post-remembering subject, external (cultural, socio-political) circumstances, family relationships, readiness of memory bearers to share their experience, the ability to express in words the heritage received from them. The article focuses primarily on issues related to the distinctive features of individual phases of postmemory, as well as its impact on the personality of the subject being its owner.

PL

W opublikowanej w 2019 roku powieści Jeleny Czyżowej Miasto napisane z pamięci blokada Leningradu wpisana jest w kilka różnych linii tematycznych. Determinuje losy rodziny, staje się punktem odniesienia dla wielu sytuacji, wydarzeń i faktów. Artykuł poświęcony jest procesowi konstytuowania się, powolnego formowania się w świadomości podmiotu autorskiego jednostkowej, indywidualnej postpamięci o blokadzie. Z analizy tekstu powieści wynika, że proces ten nigdy nie miał jednolitego charakteru, lecz składał się z kilku faz, których zróżnicowanie wynikało z takich, między innymi, czynników jak: wiek postpamiętającego podmiotu, okoliczności zewnętrzne (kulturowe, społeczno-polityczne), relacje rodzinne, gotowość nosicieli pamięci do dzielenia się swym doświadczeniem, umiejętność wyrażenia w słowach otrzymanego od nich dziedzictwa. W artykule uwaga skupiona jest przede wszystkim na kwestiach, dotyczących cech dystynktywnych poszczególnych faz postpamięci, a także jej wpływu na osobowość podmiotu, będącego jej właścicielem.

9

ARTYSTYCZNE UCIELEŚNIENIE CECH ‘NOWEJ SZCZEROŚCI’ W POWIEŚCI SOFII ANDRUCHOWYCZ AMADOKA

72%

Hrebeniuk T.

Studia Ukrainica Posnaniensia

|

2021

|

vol. 9

|

issue 1

131-144

EN

The article deals with the novel Amadoka by Sofia Andrukhovych as a explication in fiction of Marianne Hirsch’s notion of ‘postmemory’. This notion, which is of great significant in contemporary social studies and humanities, means a “structure of the inter- and trans-generational transmission of traumatic knowledge and experience”. What Sofia Andrukhovych offers the reader is something of an experiment – implanting artificial memories, transferring the previous generations’ traumatic experience to a person who has lost their memory by being wounded in the Donbas war. The aim of the research is to analyse the sensual nature of the novel Amadoka in terms of ‘New Sincerity’, an aesthetically and ethically relevant trend associated with the metamodern worldview. The primary focus is on how features of the ‘new sincerity’ are expressed in Andrukhovych’s novel. These features include: seriousness and a lack of irony in narrative; reference to emotions and feelings in the novel (or a fixation with their absence in the moments where they should have been present); awareness of the contradictory nature and ambivalence of human feelings; the individual’s doubts in his or her ability to be sincere; manipulations with the reader’s faith and trust; and the importanceof that was left “off the page”.

PL

W artykule poddano analizie powieść Sofii Andruchowycz Amadoka jako artystyczną eksplikację istotnego we współczesnych badaniach socjohumanitarnych pojęcia postpamięci, zaproponowanego przez Marianne Hirsch, czyli „struktury inter- i transpokoleniowego przekazu traumatycznej wiedzy i doświadczenia”. Sofia Andruchowycz proponuje czytelnikowi rodzaj eksperymentu – zaszczepienia sztucznych wspomnień, transmitowania traumatycznych przeżyć poprzednich pokoleń człowiekowi, który stracił pamięć z powodu rany odniesionej na wojnie w Donbasie. Celem pracy jest analiza zmysłowości powieści Amadoka w kontekście kojarzonego ze światopoglądem metamodernu etycznego i estetycznego ruchu ‘nowej szczerości’. W szczególności przedmiotem uwagi jest realizacja w powieści ukraińskiej pisarki takich cech artystycznego ruchu ‘nowej szczerości’, jak poważny, nieironiczny ton narracji; odwoływanie się do emocji, uczuć na kartkach książki (lub zauważanie ich nieobecności tam, gdzie powinny być); świadomość sprzeczności i ambiwalencji ludzkich uczuć; wątpliwości podmiotu co do jego własnej zdolności do bycia szczerym; manipulacja wiarą i zaufaniem czytelnika; waga tego, co zostało „poza stroną”.

10

Historia i obrazy. Niedokończony film Yael Hersonski

72%

Nieracka A.

Prace Kulturoznawcze

|

2018

|

vol. 22

|

issue 3

83-92

EN

The complex relations of the cinematic image with history and memory are the context for the analysis of A Film Unfinished. The author refers to other documentary evidence of the Holocaust (Night and Fog by Alain Resnais and Shoah by Claude Lanzmann), to the concept of postmemory (Marianne Hirsch) and image epistemology (Georges Didi-Huberman). This film presents the found footage — a Nazi propaganda document Das Ghetto subjected to the strategy of representation, which consists of a complex network of viewpoints, including various formal procedures. The author reflects on the status of images combined with the testimony of the survivors, the diaries of the ghetto inhabitants, the statements of the Nazi cameraman.

11

O kinie postradzieckim, przedwojennym

72%

Viren D.

Kwartalnik Filmowy

|

2022

|

issue 119 (Nowa) teoria filmu

189-194

PL

Recenzja pierwszej polskiej książki filmoznawczej stanowiącej syntezę kina postradzieckiego. Jej autorka przygląda się najważniejszym filmom dotyczącym przepracowania sowieckiej traumy po rozpadzie ZSRR, przy czym nie tylko szczegółowo je analizuje, ale także wpisuje w szeroki kontekst społeczno-polityczny.

EN

A review of the first Polish film studies book constituting a synthesis of post-Soviet cinema. Its author looks at the most important films about working through the Soviet trauma after the collapse of the USSR, and not only analyzes them in detail, but also places them in a broad socio-political context.

12

Spóźniony gość w cudzym świecie: konteksty trudnego dziedzictwa

72%

Latocha S.

Kultura i Społeczeństwo

|

2020

|

vol. 64

|

issue 2

207-216

PL

In this article, the author discusses Monika Sznajderman’s reportage Pusty las [The Empty Forest] in the context of Geertz’s blurred genres. The author mainly addresses the condition of a person (a researcher, an anthropologist) who does not explore the Other but is the Other. In Sznajderman’s book, hospitality is a basic category; the researcher studying a difficult heritage - here, the Lemko region - is a guest who must choose either to look at or to ignore the history of his or her hosts. He or she can feel at home or erase all trace of the hosts’ presence. Perhaps in the end, as Maria Stepanova writes, the researcher can “breathe the air of post-memory.” The author treats Sznajderman’s book as an example of anthropological reportage and postulates the emergence of a new genre, on the border between the social sciences and literature.

13

“True fiction” – the memory and the postmemory of traumatic war events in a picturebook

72%

Howorus-Czajka M.

Problemy Wczesnej Edukacji

|

2016

|

vol. 12

|

issue 3(34)

94-106

EN

The World War II has left an emotional wound, and its direct victims as well as new generations have to cope with it. The main subject of my presentation will be an analysis of methods for presenting World War II history in against the background of a theory of memory and postmemory of war’s trauma through the example of picturebooks which were published in Poland during the first two decades of the XXI century. I would like to discuss the main trends in presenting the issues pertaining to the war. The transcription of the Second World War memory into picturebooks is especially interesting for me as a historian of art. I analyse the artistic styles adapted by the artists to express difficult topics, such as the holocaust, the horror of concentrations camps, hunger, fear, loss of family, death. Composition, artistic techniques, colour, vocabulary, typography – these are the tools in the hands of artists through which they can not only tell the story, but also stir up emotions and shape the personality. The picturebook, like other types of art, operates through the language of fiction to tell the truth. Art is one of the languages of historical narration.

14

Narracje o migracji w twórczości współczesnych pisarzy o węgierskich korzeniach kulturowych

72%

Roguska-Németh M.

Porównania

|

2022

|

vol. 32

|

issue 2

283-299

EN

Migration is one of the most momentous existential experiences of modern man. It is a change that has serious consequences for the individual, regardless of whether it is accompanied by coercive (political or economic) motivations or it is voluntary. In both of these cases, the process of adaptation in a new place may turn out to be a difficult and burdensome task for the individual. What is more, it can also affect the next generations. Children of migrants often struggle with the same problems that their parents or grandparents had to face. The fact that the functioning between two cultures, languages and traditions can turn out to be literally prolific is evidenced by the work of writers of Hungarian origin who live and work outside their country of origin. This article examines the work of three such authors: Terézia Mora and Ilma Rakusa, who write in German, and the Anglophone author Charlotte Mendelson. Each of them thematizes the issue of migration in a different way and uses different solutions at the level of the structure and the narrative of their works.

PL

Migracja jest jednym z bardziej doniosłych doświadczeń egzystencjalnych współczesnego człowieka. Jest to zmiana, która pociąga za sobą poważne konsekwencje dla jednostki, niezależnie od tego, czy towarzyszą jej motywacje o charakterze przymusu (politycznego bądź ekonomicznego), czy też mamy do czynienia z migracją dobrowolną. W obu tych przypadkach proces adaptacji w nowym miejscu może okazać się zadaniem niełatwym i obciążającym dla jednostki. Co więcej, może on rzutować również na kolejne pokolenia. Dzieci migrantów niejednokrotnie zmagają się bowiem z tymi samymi problemami, którym czoła musieli stawić ich rodzice bądź dziadkowie. O tym, że funkcjonowanie między dwoma kulturami, językami, tradycjami może okazać się literacko płodne, świadczy twórczość pisarzy o korzeniach węgierskich, którzy mieszkają i tworzą poza krajem swojego pochodzenia. Niniejszy artykuł analizuje twórczość trzech takich autorek: Terézii Mory i Ilmy Rakusy, które piszą po niemiecku, oraz anglofońskiej autorki Charlotte Mendelson. Każda z nich tematyzuje zagadnienie migracji w inny sposób i posługuje się innymi rozwiązaniami na poziomie struktury i narracji utworów.

15

„I czyje to wszystko?”. Fantomy pamięci i transfery traumy w Krótkiej wymianie ognia Zyty Rudzkiej

72%

Zając A.

Rana. Literatura - Doświadczenie - Tożsamość

|

2020

|

issue 1

149-162

EN

This article aims to provide a preliminary interpretation of Zyta Rudzka’s novel entitled Krótka wymiana ognia (A Short Exchange of Fire). It is analysed through the lens of interdisciplinary Memory and Trauma Studies as well as Maria Török and Nicolas Abraham’s psychoanalytical thought – special attention is paid to the concept of transgenerational transmission of trauma. The author presents three main series of events (which occur not only in reality but also in the phantasmatic order) which affect the complicated relationship between women from three generations of the same family. Shreds of memory that circulate between them gradually lose an unambiguous affiliation and become a part of a somatic and sensual traumatic palimpsest.

PL

Artykuł stanowi próbę interpretacji powieści Zyty Rudzkiej zatytułowanej Krótka wymiana ognia. Dochodzi w nim do odczytania tego utworu za pomocą kategorii zaczerpniętych z myśli psychoanalitycznej Marii Török i Nicolasa Abrahama oraz z interdyscyplinarnych studiów nad pamięcią i traumą ze szczególnym uwzględnieniem zagadnienia transgeneracyjnego przekazu traumy. Autor przedstawia trzy podstawowe łańcuchy rzeczywistych i obecnych w porządku fantazmatycznym zdarzeń, które wpływają na skomplikowaną relację pomiędzy kobietami należącymi do trzech pokoleń tej samej rodziny. Krążący między nimi pamięciowy przekaz jest zaburzony i stopniowo wytraca jednoznaczną afiliację, stając się traumatycznym palimpsestem o charakterze sensualnym i somatycznym.

16

Independent Film for Solidarity of Traumas in the Cinema of Turkey

72%

Edemen F.

Kwartalnik Filmowy

|

2021

|

issue 116 Kino i tożsamośc społeczna

6-21

EN

Michael Rothberg introduced the concept of multidirectional memory in Multidirectional Memory: Remembering the Holocaust in the Age of Decolonization (2009). Later, many other scholars used his idea to analyze works of art, including films. Although multidirectional memory generally focuses on the possibility of establishing solidarity between memories/traumas that are geographically or culturally distant from each other, in this article it will be argued that this concept is also crucial within coexisting multicultural and multitraumatic societies. The concept of multidirectional memory, and subsequently concepts such as travelling memory and postmemory, will be examined through the analysis of an independent production from Turkey, Özcan Alper’s film Future Lasts Forever (Gelecek Uzun Sürer, 2011). With the help of critical film analysis, the multidirectional memory of Turkey’s traumatic past will be discussed as an opportunity to practice solidarity.

PL

Pojęcie pamięci wielokierunkowej zostało wprowadzone przez Michaela Rothberga w 2009 r. w pracy Pamięć wielokierunkowa. Pamiętanie Zagłady w epoce dekolonizacji. Później zaś wielu innych badaczy wykorzystywało tę koncepcję do analizy dzieł sztuki, w tym także filmów. Choć dotyczy ona przede wszystkim kwestii możliwości ustanowienia solidarności między pamięcią czy traumą wspólnot odległych od siebie geograficznie i kulturowo, w tekście autorka zaznacza, jak kluczową rolę odgrywa to pojęcie w przypadku społeczności wielokulturowych oraz dotkniętych różnorodnymi traumami. Kategoria pamięci wielokulturowej, a w ślad za nią także koncepcja pamięci wędrującej czy postpamięci, są analizowane w kontekście niezależnego tureckiego filmu Future Lasts Forever (Gelecek Uzun Sürer, 2011) w reżyserii Özcana Alpera. Krytyczna refleksja na temat filmu pozwala ukazać wielokierunkową pamięć traumatycznej przeszłości Turcji jako szansę na rzeczywiste budowanie solidarności.

17

"Słowa nawracające" – somantyczność w poezji Jerzego Ficowskiego. Pisane pożydowskim oksymoronem

72%

Nowicka D.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria

|

2016

|

vol. 16

107-120

PL

Words returning ‒ soma and semantics in the poetry of Jerzy Ficowski. Writing in post-Jewish oxymoron The work of Jerzy Ficowski, the author of Odczytanie popiołów, Ptak poza ptakiem, Amulety i definicje, raises the problem of postmemory and re-tale. This is self-contained intimate poetry that witnessed historic and aesthetic changes after the Holocaust. This problem, in soma-semantic context, is presented through the interpretation of selected poems, which combines an aspect of body and meaning. The essence of Jerzy Ficowski’s poems is bordeland language which is visible in the poems concerning the memory of the Jews and Roma. It is in these poems that Ficowski expands the semantic and social limits of ‘post-Jewish’ category by using various memory formulas such as transformation and repetition. Key words: post-war poetry; memory; post-memory; borderland language; Extermination; testimony; empathy;

18

Cicho o Szoa. Tropy pamięci w wierszach Piotra Sommera

72%

Goczał E.

Narracje o Zagładzie

|

2018

|

issue 4

325-348

EN

The article is devoted to sui generis tropology of memory of the Shoah that can be discovered in Piotr Sommer’s poetry. In the works by the author of Pamiątki po nas, such memory is coded by means of discrete literary devices, but it seems to be an important source of experience written down in the texts. The author endeavours to construct a dynamic, internally varied model of the Sommerian “memorial poem”; her arguments are supported with notions taken from the theories of memory and its representation influential in contemporary humanities.

PL

Artykuł poświęcony jest swoistej tropologii pamięci o Zagładzie, jaką odkryć można w poetyce Piotra Sommera. W twórczości autora Pamiątek po nas pamięć ta kodowana jest za pomocą dyskretnych zabiegów literackich, ale zdaje się stanowić ważne źródło zapisanego w tekstach doświadczenia. Autorka próbuje skonstruować dynamiczny, wewnętrznie zróżnicowany model Sommerowskiego „wiersza memorialnego”, precyzując wywód pojęciami zaczerpniętymi z istotnych dla współczesnej humanistyki teorii pamięci i jej reprezentacji.

19

Matka i córka wobec wojennej apokalipsy w świetle książki Anny Janko „Mała Zagłada”: trauma, pamięć, postpamięć

72%

Kapralska Ł. M.

|

2022

|

vol. 21

|

issue 3

61-73

EN

The article refers to the book by Anna Janko A Little Annihilation: A Memoir (Mała Zagłada) and its aim is to present how tragic events, although not experienced personally, affect the life of the next generation after directly experienced trauma. The author’s mother, as a child, was one of the few who survived the war massacre in the village Sochy and struggles all her life with the remembered cruelty of those events. Her daughter knows the war only from her mother’s storytelling, through the intergenerational memory message, but she experiences similar syndromes to her mother. The literary narrative turns out to be a remedy for the experienced trauma of both generations – directly suffered by the war and the post-memory generation. By reporting on her mother’s fate, Janko puts herself in the position of a descendant of the survivors, but also of a victim who must face with this inherited trauma. Moreover, as the social memory of the war is currently dominated by other narratives, Anna Janko’s book takes the mentioned war events out of the margins of social memory.

PL

Artykuł nawiązuje do książki Anny Janko Mała Zagłada. Jego celem jest przedstawienie, jak tragiczne, choć nieprzeżyte osobiście wydarzenia wpływają na życie kolejnego po bezpośrednio doświadczającym traumy pokolenia. Matka autorki, będąc dzieckiem, jako jedna z nielicznych przeżyła wojenną masakrę we wsi Sochy na Zamojszczyźnie i całe życie zmaga się z zapamiętanym okrucieństwem tamtych wydarzeń. Jej córka zna wojnę tylko z opowieści matki, przez międzypokoleniowy przekaz pamięci, ale doświadcza podobnych do matki syndromów. Narracja literacka okazuje się remedium na doznaną traumę obu pokoleń – doświadczonego bezpośrednio wojną i pokolenia postpamięci. Relacjonując losy matki, Janko stawia się w pozycji potomka ocalałych, ale też ofiary, która musi zmierzyć się z tą odziedziczoną traumą. Ponadto, jako że pamięć społeczna o wojnie jest obecnie zdominowana przez inne narracje, książka Anny Janko wyprowadza wspomniane wojenne wydarzenia z marginesu pamięci społecznej.

20

Die Suche nach Erinnerungen: Gedächtniskonzepte in Eine Art Liebe von Katharina Hacker

71%

Pacyniak J.

Roczniki Humanistyczne

|

2020

|

vol. 68

|

issue 5

33-45

EN

This article analyses Katharina Hacker’s novel Eine Art Liebe [A Kind of Love] from the perspective of postmemory, as postulated by Marianne Hirsch. Although the interpreted work does not deal with traditional family relationships, in which the descendants have to deal with the traumas of their parents, certain narrative techniques refer to the attempts of future generations to face up to the trauma of the Holocaust. The protagonist of the novel is a young German woman who meets Moshe Fein in Israel and attempts to write down his story. Upon listening to the story of her Jewish friend, who survived the Holocaust in a French boarding school, she tries to lend credence to her narrative by quoting Moshe Fein’s notes and describing his family memorabilia and photographs.

PL

W poszukiwaniu wspomnień: Koncepcje pamięci w Eine Art Liebe Kathariny HackerPowieść Kathariny Hacker Eine Art Liebe [Pewnego rodzaju miłość] jest analizowana w perspektywie postpamięci w ujęciu Marianne Hirsch. W interpretowanym utworze nie mamy wprawdzie do czynienia z tradycyjnymi stosunkami rodzinnymi, w których potomkowie muszą się uporać z traumami rodziców, lecz pewne techniki narracyjne odnoszą się do prób kolejnych pokoleń zmierzenia się z traumą Holocaustu. Główną bohaterką jest młoda Niemka, która w Izraelu poznaje Moshe Feina i próbuje spisać jego historię. Wsłuchując się w historię swojego żydowskiego przyjaciela, któremu udało się przeżyć Holocaust we francuskiej szkole z internatem, próbuje uwiarygodnić swoją narrację poprzez cytowanie zapisków Moshe Feina oraz opis jego pamiątek rodzinnych i fotografii. Die Suche nach Erinnerungen: Gedächtniskonzepte in Eine Art Liebe von Katharina HackerDer Roman Katharina Hackers Eine Art Liebe wird vor dem Hintergrund der Postmemory von Marianne Hirsch analysiert. Im interpretierten Werk hat man zwar mit den traditionellen Familienverhältnissen, in denen die Nachkommen mit den Traumata der Eltern zurechtkommen müssen, nichts zu tun, aber manche narrativen Techniken beziehen sich auf die Versuche der kommenden Generationen, die Schrecken vom Holocaust neu beschreiben zu lassen. Die Protagonistin, eine junge Deutsche, lernt in Israel Moshe Fein kennen, und versucht seine Geschichte niederzuschreiben. Indem sie die Geschichte von dem Holocaust-Überlebenden rekonstruiert, beglaubigt sie ihre Narration durch Zitate von Moshe Fein und die Beschreibung seiner Erbstücke und Fotografien aus dem Familiennachlass.

Refine search results

Rzeczywistość przy pozorach solidności zrobiona jest z łatwopalnej tektury. Reprezentacja literacka jako forma tożsamości pisarzy z rodzin pozagładowych

Obraz fotograficzny – między archiwum a pozorem. Fotografie w „nożyku profesora” Tadeusza Różewicza

Postpamięć jako marzenie senne – Achtung Zelig! Druga wojna Krzysztofa Gawronkiewicza i Krystiana Rosenberga

Postśmiech, postpamięć i postprawda a edukacja do (post)pamięci

Fotografia jako źródło postpamięci

„Nostalgia to tęsknota za rajem”. Problem nostalgii w powieści Zbieracz raju Jewgienija Czуżowa

Details of the Shoah. The Holocaust in Polish children’s literature

Blokada Leningradu i postpamięć w powieści Jeleny Czyżowej "Город, написанный по памяти"

ARTYSTYCZNE UCIELEŚNIENIE CECH ‘NOWEJ SZCZEROŚCI’ W POWIEŚCI SOFII ANDRUCHOWYCZ AMADOKA

Historia i obrazy. Niedokończony film Yael Hersonski

O kinie postradzieckim, przedwojennym

Spóźniony gość w cudzym świecie: konteksty trudnego dziedzictwa

“True fiction” – the memory and the postmemory of traumatic war events in a picturebook

Narracje o migracji w twórczości współczesnych pisarzy o węgierskich korzeniach kulturowych

„I czyje to wszystko?”. Fantomy pamięci i transfery traumy w Krótkiej wymianie ognia Zyty Rudzkiej

Independent Film for Solidarity of Traumas in the Cinema of Turkey

"Słowa nawracające" – somantyczność w poezji Jerzego Ficowskiego. Pisane pożydowskim oksymoronem

Cicho o Szoa. Tropy pamięci w wierszach Piotra Sommera

Matka i córka wobec wojennej apokalipsy w świetle książki Anny Janko „Mała Zagłada”: trauma, pamięć, postpamięć

Die Suche nach Erinnerungen: Gedächtniskonzepte in Eine Art Liebe von Katharina Hacker