Search results

1

PTSD symptoms after the delivery in women who delivered alone or accompanied by their partners

100%

Bielawska-Batorowicz E., Szembek K., Instytut Psychologii U. Ł.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica

|

2006

|

vol. 10

PL

Poród jest przez rosnącą liczbę badaczy traktowany jako doświadczenie traumatyczne. Najważniejszym elementem koncepcji porodu jako wydarzenia traumatycznego jest poczucie kontroli nad przebiegiem wydarzeń i związane z nimi reakcje emocjonalne występujące u kobiet. Towarzyszący rodzącej partner jest źródłem emocjonalnego i praktycznego wsparcia, a jego obecność może zmienić sposób, w jaki kobieta spostrzega poród i swoją nad nim kontrolę, a tym samym zmniejszyć ryzyko pojawienia się po porodzie objawów przypominających objawy zaburzenia po stresie traumatycznym (PTSD). W badaniu uczestniczyło 70 kobiet, z których połowa rodziła w towarzystwie partnera. Zastosowano Kwestionariusz objawów uwzględniających 3 grupy objawów typowych dla PTSD (unikanie sytuacji przypominających o urazie, pobudzenie, odtwarzanie stresującej sytuacji), a także Inwentarz radzenia sobie w sytuacjach stresowych (CISS) do pomiaru stylu radzenia sobie. Kobiety rodzące samotnie uzyskiwały istotnie wyższe wyniki w zakresie unikania i pobudzenia. Ich ogólny wynik w Kwestionariuszu objawów był również istotnie wyższy. Natężenie objawów PTSD było związane ze stylem radzenia sobie ze stresem – badane ujawniające styl skoncentrowany na zadaniu uzyskiwały niższe wyniki w Kwestionariuszu objawów, co świadczy o mniej intensywnych objawach. Wyniki wskazują˛ również, że ani uczestniczenie w zajęciach szkoły rodzenia, ani uprzednie doświadczenia położnicze nie modyfikowały natężenia objawów.

2

Poznawczo-emocjonalne i interpersonalne skutki autodystansowania

88%

Żurawska-Żyła R., Tylikowska A.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Psychologica

|

2017

|

vol. 10

77-93

PL

Ludzie stosują różne strategie poznawczo-emocjonalne, kiedy konfrontują się z trudnymi doświadczeniami wcelu poradzenia sobie znimi. Liczne badania prowadzone wnurcie społeczno-poznawczym dostarczają przekonujących danych na temat istotnego znaczenia autodystansowania wregulacji emocjonalnej, radzeniu sobie zbolesnymi przeżyciami oraz wutrzymywaniusatysfakcjonujących relacji zinnymi. Stosowanie perspektywy obserwatora opartej na dystansie do siebie (self-distanced perspective) jako formy autorefleksji, wodróżnieniu od perspektywy „zanurzenia wsobie” (self-immersed perspective), przynosi pozytywne skutki poznawcze, emocjonalne i behawioralne dla funkcjonowania osoby wjej wymiarze intrapersonalnym (pozwala na rekonstruowanie dysfunkcjonalnych schematów poznawczych, obniża reaktywność emocjonalną, sprzyjając regulacji emocji ipodejmowaniu adaptacyjnych zachowań) oraz interpersonalnym (jest predyktorem zachowań nakierowanych na rozwiązanie problemu, pomaga radzić sobie z odczuwaną złością i hamować agresję podczas konfliktów z innymi).

EN

People use different cognitive-emotional strategies as coping mechanisms when faced with difficult experiences. Numerous studies conducted in the socio-cognitive field, provide convincing data on the importance of self-distancing in emotional regulation, coping with painful experiences, and maintaining good relations with others. The use of the self-distanced perspective, as a form of self-reflection (opposite to the self-immersed perspective), has apositive cognitive, emotional, and behavioural effect on aperson’s functioning in their intra-personal dimension (it allows them to reduce the level of emotional reactivity, promotes emotional regulation, and adaptive behaviour), as well as their interpersonal dimension (it is apredicator for problem-solving behaviour, atool helping to cope with anger and reducing aggression during conflicts with others).

3

Dialog z wyobrażonym rozmówcą jako forma wsparcia w radzeniu sobie w stresujących sytuacjach

75%

Cieślar A.

Roczniki Psychologiczne

|

2015

|

vol. 18

|

issue 4

579-597

PL

Badanie opisane w artykule opiera się na założeniu, że wsparcie należy do funkcji dialogów wewnętrznych, ale nieznana jest ich rola w sytuacji stresowej. Przedmiotem badania są dialogi z wyobrażonymi rozmówcami i ich rola w radzeniu sobie w stresujących sytuacjach. Uczestnicy badania (N = 73) zostali poproszeni o wyobrażenie sobie trudnej sytuacji. Następnie grupa eksperymentalna (N = 36) przeprowadzała wyobrażony dialog z osobą z wcześniej stworzonej mapy wsparcia. Grupa kontrolna (N = 37) tworzyła listę możliwych rozwiązań trudnej sytuacji. Badana była jakość uzyskanego w wyniku dialogu bądź tworzenia listy rozwiązań spostrzeganego wsparcia. Wyniki badań pokazują, że dialog z wyobrażonym rozmówcą jest skuteczniejszą formą radzenia sobie ze stresującą sytuacją niż generowanie listy możliwych rozwiązań problemu.

EN

The research described in the article is based on the assumption that support is a function of internal dialogs, but their role in a stressful situation is not known. The subject of the research is dialogs with imaginary interlocutors and their role in coping in stressful situations. The participants in the study (N = 73) were asked to imagine a difficult situation. Then, the experimental group (N = 36) conducted an imaginary dialog with a person from the previously created map of support. The control group (N = 37) generated a list of possible solutions to a difficult situation. The study measured the quality of support obtained as a result of the dialog or as a result of making a list of solutions. The results show that a dialog with an imaginary interlocutor is a more effective form of coping with a stressful situation than generating a list of possible solutions to the problem.

4

Psychologiczne koncepcje stresu i radzenia sobie

75%

Falewicz A.

Studia Paradyskie

|

2017

|

issue 27

279-294

PL

Niniejszy artykuł stanowi przegląd psychologicznych koncepcji stresu i radzenia sobie. W pierwszej części zawarto charakterystykę klasycznych koncepcji stresu i aktywności zaradczej. Zgodnie z tradycyjnym ujęciem tych pojęć w psychologii, stres rozumiany jest jako bodziec, reakcja osoby na czynnik zagrażający lub jako efekt interakcji bodźca i osoby. W części drugiej przedstawiono alternatywną koncepcję proaktywnego radzenia sobie. Ujęcie to proponuje potraktowanie sytuacji stresowej w kategoriach wyzwania w przeciwieństwie do koncepcji klasycznych (mających charakter reaktywny), w których stres jest synonimem zagrożenia. W dalszej części opisano narzędzie badające poszczególne wymiary proaktywnego radzenia sobie – Kwestionariusz Reakcji na Codzienne Wydarzenia (The Proactive Coping Inventory – PCI).

EN

Current paper provides a review of the psychological theories of stress and coping. The first part describes the classic concepts of stress and coping. According to the traditional approach in psychology stress is seen as a stimulus, a person’s reaction to a threatening factor, or as a result of interaction of both. The second part introduces an alternative concept, called – the proactive coping. This approach provides understanding of the stress situation in terms of challange. It stands in an opposition to classical (reactive) concepts in which stress is a synonym of danger. Following part gives a description of tool that measures the dimensions of proactive coping – the Proactive Coping Inventory (PCI).

5

Nadzieja podstawowa a radzenie sobie u kobiet z niepełnosprawnością ruchową – moderacyjna rola rodzaju posiadanej niepełnosprawności

75%

Gabryś A.

Studia z Teorii Wychowania

|

2022

|

vol. XIII(3 (40))

161-179

PL

Celem badania jest analiza związku pomiędzy nadzieją podstawową a radzeniem sobie u kobiet z niepełnosprawnością ruchową przy uwzględnieniu moderacyjnej roli rodzaju posiadanej niepełnosprawności. W badaniu wzięło udział 165 kobiet z niepełnosprawnością ruchową (wrodzoną i nabytą), które wypełniły: Kwestionariusz Nadziei Podstawowej (BHI-12) autorstwa Trzebińskiego i Zięby, oraz Kwestionariusz COPE (Coping Orientations to Problem Experienced) Carvera, Scheiera i Weintrauba w polskiej adaptacji Piątek i Wrześniewskiego. Do zbadania powiązań między zmiennymi wykorzystano analizę korelacji i moderacji. Uzyskane rezultaty z badań wskazują na moderacyjną rolę rodzaju posiadanej niepełnosprawności w związku pomiędzy nadzieją podstawową a radzeniem sobie u kobiet z niepełnosprawnością ruchową. Ustalono dwa modele moderacyjne, które okazały się istotne statystycznie.

6

Stres i wypalenie zawodowe pracowników socjalnych wyzwaniem kształcenia do pracy socjalnej

63%

Stanek K. M.

Praca Socjalna

|

2022

|

vol. 37(4)

151-176

EN

Stress and burnout are one of the main risks in the workplace. It is a serious problem not only for the individuals affected, but also for organizations and society as a whole, and in the case of social workers also for relations with beneficiaries. Every third social worker in Poland employed in a social welfare institution shows all symptoms of occupational burnout and every third moderate level of occupational burnout. The phenomenon of burnout is one of the greatest threats that professionally active people have to face in the 21st century, it is gaining strength like a virus, spreading faster, the more disappointment, alienation and even anger accompany an employee, so it seems important to look at resistance to stress and coping from the perspective of minimizing the impact of stress and counteracting burnout. The proposed article is a theoretical reflection on stress and burnout, with particular emphasis on the importance of coping when performing the profession of a social worker. At the same time, it points to the need to include “coping with stress” in the set of basic skills and the obligation to educate within this scope at the level of acquiring qualifications and training.

PL

Stres i wypalenie zawodowe stanowią jedno z głównych zagrożeń związanych z miejscem pracy. Są poważnymi problemami nie tylko dotkniętych nim jednostek, lecz także organizacji i całego społeczeństwa, a w przypadku pracowników socjalnych również relacji z klientem. Co trzeci pracownik socjalny w Polsce zatrudniony w instytucji pomocy społecznej wykazuje pełnoobjawowy stan wypalenia zawodowego i co trzeci umiarkowany poziom wypalenia zawodowego. Zjawisko wypalenia zawodowego stanowi jedno z największych zagrożeń, z jakim osoby aktywne zawodowo muszą się zmierzyć w XXI w., przybiera na sile jak wirus, rozprzestrzeniając się tym szybciej, im więcej rozczarowań, alienacji, a nawet złości towarzyszy pracownikowi, dlatego istotne wydaje się przyjrzenie się odporności na stres i radzeniu sobie z perspektywy minimalizowania oddziaływań stresu, oraz przeciwdziałaniu wypaleniu zawodowemu. Proponowany artykuł stanowi teoretyczne rozważania na temat stresu i wypalenia ze szczególnym podkreśleniem wagi radzenia sobie w aspekcie zawodu pracownika socjalnego. Jednocześnie wskazuje na konieczność uwzględnienia „radzenia sobie ze stresem” w kanonie podstawowych umiejętności i na obowiązek kształcenia w tym zakresie na poziomie zdobywania kwalifikacji i szkoleń.

7

Mądrość a preferencja wyboru aktywności zaradczej u osób w późnej dorosłości

63%

Falewicz A.

Studia Paradyskie

|

2021

|

issue 31

319-337

PL

Przedmiotem niniejszego artykułu było ukazanie roli mądrości w wyjaśnianiu stosowania strategii radzenia sobie z codziennymi stresującymi wydarzeniami życiowymi u osób w późnej dorosłości. Zgodnie z badaniami Ardelt, mądrość, rozumiana jako złożenie komponentu poznawczego, refleksyjnego i emocjonalnego, może być zasobem uzdalniającym osoby dorosłe do proaktywnego radzenia sobie.Badaniu poddano grupę 86 osób w późnej dorosłości. Posłużono się następującymi metodami badawczymi: Trzywymiarową Skalą Mądrości Życiowej (Three-Dimensional Wisdom Scale: 3D-WS) autorstwa Ardelt, w adaptacji Steuden, Brudka i Izdebskiego, oraz Kwestionariuszem Reakcji na Codzienne Wydarzenia (The Proactive Coping Inventory – Polish Adaptation: PCI) Sęk, Pasikowskiego, Tauberta, Greenglass i Schwarzera.Wyniki przeprowadzonego badania potwierdzają wyjaśniającą rolę mądrości dla preferencji podejmowanych strategii zaradczych w późnej dorosłości. Mądrość w wymiarze afektywnym okazała się predyktorem proaktywnego, refleksyjnego i prewencyjnego radzenia sobie oraz strategicznego planowania. Wymiar afektywny wyjaśniał zmienność stosowania strategii poszukiwania wsparcia instrumentalnego i emocjonalnego

EN

The purpose of this article was to demonstrate the role of wisdom in explaining the preference of coping strategies to deal with daily stressful life events in late adulthood. According to Ardelt's research, wisdom, understood as a composite of cognitive, relfective, and afective (compassionate) components, may be a resource that empowers adults to cope proactively. A group of 86 individuals in late adulthood was studied. The following research methods were used: Three-Dimensional Wisdom Scale (3D-WS) by Ardelt, adapted by Steuden, Brudek and Izdebski and The Proactive Coping Inventory (Polish Adaptation: PCI) by Sęk, Pasikowski, Taubert, Greenglass and Schwarzer. The results of the study confirm the explanatory role of wisdom for the preference of coping strategies in late adulthood. Wisdom in the afective dimension proved to be a predictor of proactive, reflective, and preventive coping and strategic planning. The afective dimension explained variability in the use of instrumental and emotional sup port-seeking strategies.

8

Geneza i przegląd psychologicznych koncepcji mądrości

63%

Falewicz A.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2015

|

issue 22

243-254

PL

Niniejszy artykuł stanowi próbę ukazania źródeł i sposobów rozumienia mądrości na gruncie psychologii. W pierwszej kolejności mądrość jest ukazana jako fenomen mający źródło i specyficzny sposób rozumienia na gruncie filozofii i teologii. W dalszej kolejności prezentowana jest historia rozwoju pojęcia mądrości na gruncie psychologii. Następnie zostają przedstawione najważniejsze psychologiczne koncepcje mądrości takich autorów, jak Sternberg, Baltes i Labouvie-Vief. Na tym tle zostaje zaprezentowana trzyczynnikowa teoria mądrości autorstwa Ardelt, według której mądrość jest połączeniem czynnika poznawczego, refleksyjnego i emocjonalnego.

EN

This article is an attempt to show the sources and ways of understanding wisdom in the field of psychology. Firstly wisdom is depicted as a phenomenon that has got its source and a specific way of understanding in the philosophy and theology. Subsequently paper presents a history of the development of the concept of wisdom in psychology. Next part refers to selected concepts of wisdom proposed by leading authors such as Sternberg, Baltes and Labouvie-Vief. This background allows to present Ardelt’s Three Dimensional Wisdom Theory in which wisdom is a understood as a combination of cognitive, reflective and emotional (compassionate) components.

9

Radzenie sobie ze stresem przez dzieci w warunkach zmian spowodowanych chorobą przewlekłą

63%

Pawluk-Skrzypek A.

Rocznik Lubuski

|

2020

|

vol. 46

|

issue 2

295-304

EN

The article provides an overview. It presents the concept of health and illness and outlines the problem of changes experienced by a child as a result of his or her illness. It describes the phenomenon of stress, and reviews studies into a child’s strategies for coping with the stress caused by this situation. The article also points to the most important predictors regarding the desired, i.e. active, ways of coping with stress caused by a chronic disease in children.

PL

Artykuł ma charakter przeglądowy. Przybliżono w nim pojęcie zdrowia i choroby, zarysowano problematykę zmian doświadczanych przez dziecko w związku z pojawieniem się u niego choroby, scharakteryzowano zjawisko stresu, a także dokonano przeglądu badań rozpoznających dziecięce radzenie sobie ze stresem spowodowanym tą sytuacją. Wskazano także na najważniejsze predyktory pożądanego, czyli aktywnego radzenia sobie przez dzieci w sytuacji stresu powodowanego chorobą przewlekłą.

10

The dynamics of the coping process of families of children with severe multiple disabilities

63%

Kantor J.

Family Forum

|

2016

|

issue 6

221-236

EN

The paper explains the specifics of the dynamics of the coping process of families with children with severe multiple disability (SMD). The realised study was of a qualitative design and was based on the thematic analysis and interpretative content analysis of case studies of families with a child with SMD. Data were collected using 11 semi-structured interviews and case studies of families. Among the analysed themes were hearing the first news of the diagnosis, making the decision to keep the child at home, the losses related to the disability of the child, general thoughts about the life experience and worries related to future. Data was interpreted on the basis of the model of loss created by Ross and discussed in the context of other models. Specific conclusions were found mainly in the dealing process with the first news of the child’s diagnosis, the decision process to keep the child with the family, indefiniteness of the disability and integration of the losses.

PL

Artykuł wyjaśnia specyfikę dynamiki procesu radzenia sobie w rodzinach z dziećmi z poważnymi niepełnosprawnościami (SMD). Przeprowadzone badanie było projektem jakościowym opartym na analizie tematycznej i interpretacyjnej analizie treści przypadków badawczych rodzin z dziećmi z SMD. Dane zebrano na podstawie 11 częściowo ustrukturalizowanych wywiadów i przypadków badawczych rodzin. Analizowane tematy obejmują: pierwsze wiadomości o diagnozie, podjęcie decyzji o zatrzymaniu dziecka w domu, straty związane z niepełnosprawnością dziecka, ogólne przemyślenia na temat doświadczenia życiowego i obaw dotyczących przyszłości. Dane zinterpretowano na bazie modelu straty utworzonego przez Ross’a i omówiono je w kontekście innych modeli. Konkretne wnioski wyciągnięto głównie w oparciu o proces radzenia sobie z pierwszą wiadomością o diagnozie, proces podejmowania decyzji o zatrzymaniu dziecka w rodzinie, nieokreśloność niepełnosprawności oraz integrację strat.

11

Religia a zdrowie – o zależności między zaangażowaniem religijnym a funkcjonowaniem ciała w starszym wieku

63%

Woźniak B., Zawisza K., Brzyska M.

Studia Socjologiczne

|

2015

|

issue 2(217)

215-239

PL

Badania dotyczące zależności między zaangażowaniem religijnym a zdrowiem pokazują, że religijność może być źródłem wielu korzyści dla jednostki. Na pierwszym miejscu należy wymienić rolę zasobów religijnych w radzeniu sobie ze stresem. Korzyści te mogą mieć realne przełożenie na stan zdrowia, zarówno psychicznego, jak i somatycznego, szczególnie w starszym wieku. W przypadku zdrowia fizycznego wśród mechanizmów wyjaśniających obserwowaną zależność przytacza się nie tylko rolę religii w zmaganiu się z sytuacjami stresowymi, ale wskazuje się również na wpływ norm religijnych na styl życia czy stosunek do własnego ciała. W prezentowanej pracy autorki pokazują część badań przeprowadzonych w ramach projektu dotyczącego wpływu zaangażowania religijnego na zdrowie. Grupą badaną były osoby starsze, deklarujące wyznanie rzymskokatolickie, o różnym poziomie zaangażowania religijnego. Zarówno religijność, jak i zdrowie rozumiane były wielowymiarowo i ocenione kompleksowo na podstawie obszernego kwestionariusza ankiety. Wyniki analiz statystycznych wskazują na związek między niektórymi wymiarami religijności a ogólną percepcją zdrowia i samooceną funkcjonowania fizycznego. Jeśli w pewnych przypadkach to stan zdrowia wpływał na religijność (np. na częstotliwość praktyk wspólnotowych), a nie na odwrót, to w innych kierunek zależności nie jest tak oczywisty i wskazuje na możliwość zinterpretowania zaobserwowanych związków w kategoriach mechanizmów zależności szczegółowo opisanych we wstępie do artykułu.

EN

According to the research on the relationship between religiousness and health, religious involvement may have beneficial influence on individuals’ well-being, first of all serving as a potential source of religious coping responses. Due to their role in dealing with acute and day-to-day stressors religious resources can have a real impact on as well as physical health in older age. When it comes to physical health/functioning not only religious coping but also the role of religious norms in shaping healthy lifestyles and body practices is indicated as a potential mechanism of influence. This paper presents selected results of the research on the relationship between the level of religiousness and health/quality of life in older age. The sample population consisted of 367 randomly selected Roman Catholics aged 65 and over displaying various levels of religious involvement. Both religiousness and health were conceptualized as complex, multidimensional variables. Data was collected using a structured questionnaire. In the statistical analyses Hierarchical Cluster Analysis and regression analysis were performed. Significant relationship were observed between some of the analyzed dimensions of religiousness and general health perception as well as physical functioning of older respondents. While in some of the observed cases health status influenced the level of religious involvement (eg. the frequency of public religious practices) and not vice versa, in the other cases the direction of the relationship is not as clear and can be explained in the light of the theories and mechanisms described in detail in the introduction to the presented paper.

12

Model tworzenia znaczeń Crystal Park i Susan Folkman

63%

Załuski M., Motyka M.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Psychologica

|

2014

|

vol. 7

103-114

PL

Celem artykułu jest prezentacja modelu tworzenia znaczeń (The Meaning Making Model)Crystal Park i Susan Folkman, będącego uzupełnieniem transakcyjnej teorii stresu RichardaLazarusa i Susan Folkman. Artykuł zaznajamia z podstawowymi założeniami tego modelu.Wyjściowe założenie dotyczy związku pomiędzy rozumieniem aktualnej sytuacji trudnej,z jaką człowiek zmuszony jest się konfrontować, a uogólnionym rozumieniem własnego życia. Zdaniem autorek doświadczenie dysonansu pomiędzy rozumieniem konkretnej sytuacjii rozumieniem własnego życia stanowi istotne źródło stresu. Operacje poznawcze pozwalające dopasować oba rozumienia prowadzą do jego redukcji. W efekcie, model wyróżnia specyficzny sposób radzenia sobie ze stresem nazwany: radzeniem sobie skoncentrowanym natworzeniu znaczenia (meaning-focused coping, MFC). Artykuł zawiera opis składowych modelu oraz wnioski wynikające z jego założeń

EN

The aim of this study is to present the Meaning Making Model developed by Crystal Parkand Susan Folkman, which complements Richard Lasarus’ and Susan Folkman’s transactionaltheory of stress. This article familiarises the reader with basic premises of the model. Theinitial assumption concerns the relation between the understanding of the current difficultsituation, which the individual needs to confront, and that person’s general understanding ofhis or her own life. In the opinion of the authors, the dissonance between theof a specific situation and the understanding of life as a whole is a source of substantialstress. On the other hand, cognitive operations enabling adjustment of these two imagesreduce that stress. Consequently, the discussed model identifies a particular method of stressmanagement, namely meaning-focused coping, or MFC. The article outlines the elements ofthis model, as well as conclusions drawn from its premises.

13

Postawy żywieniowe a radzenie sobie ze stresem studentów kierunków nauczycielskich

63%

Buczak A.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia

|

2018

|

vol. 31

|

issue 2

EN

Dietary attitudes understood as a relation to one’s own diet, including the cognitive, emotional and behavioral components, have a source in the worldview of the individual. In the course of work on the author’s Scale of Nutritional Stance, five types of attitudes towards nutrition were identified. Although these attitudes are not evaluated in terms of pro-health – anti-health, the high severity of each of them may have negative health consequences. One of the correlates of nutritional attitudes may be coping strategies, and the diet (e.g. slimming down, experimenting with diets, religious fasting, or excessive eating) can be seen in terms of coping with the problems of everyday life.The group of respondents consists of 387 students of teaching faculties, young adults who make the first conscious dietary decisions. Probably some of them will work with children and youth in the future and influence the way students are fed. In own research, in addition to the author’s tool for studying nutritional attitudes, the Mini-COPE scale was used to analyze coping strategies. The analysis of the research results showed that the relationships between eating habits and coping are more often observed in women. Both excessive eating and slimming are treated by the researched students in terms of avoiding stress.

PL

Postawy żywieniowe – rozumiane jako stosunek do własnego sposobu odżywiania się, obejmujący komponent poznawczy, emocjonalny i behawioralny – mają źródło w światopoglądzie jednostki. W toku prac nad autorską Skalą Postaw Żywieniowych wyodrębniono pięć typów postaw wobec odżywiania. Chociaż nie są one oceniane w kategoriach prozdrowotne – antyzdrowotne, wysokie nasilenie każdej z nich może mieć negatywne konsekwencje dla zdrowia. Jednym z korelatów postaw żywieniowych mogą być strategie radzenia sobie, a sposób odżywiania (np. odchudzanie się, eksperymentowanie z dietami, religijny post, nadmierne jedzenie) może być postrzegany w kategoriach radzenia sobie z problemami życia codziennego.Grupę badanych stanowiło 387 studentów kierunków nauczycielskich – młodych dorosłych, którzy podjęli pierwsze świadome decyzje żywieniowe. Prawdopodobnie część z nich będzie w przyszłości pracować z dziećmi i młodzieżą oraz oddziaływać na sposób odżywiania się uczniów. W badaniach własnych, oprócz autorskiego narzędzia do badania postaw żywieniowych, wykorzystano skalę Mini-COPE do analizy strategii radzenia sobie. Analiza wyników badań wykazała, że zależności między postawami żywieniowymi a radzeniem sobie częściej są obserwowane u kobiet. Zarówno nadmierne jedzenie, jak i odchudzanie się są traktowane przez badane studentki w kategoriach unikania stresu.

14

Choroba jako sytuacja stresowa i sposoby radzenia sobie z nią

63%

Kusz J.

Puls Uczelni

|

2012

|

issue 1

15-16

PL

Wstęp. Choroba stanowi źródło silnego stresu psychologicznego. Przewlekłe działanie stresora może skutkować poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi, m.in.: zaburzeniami rytmu serca, czy wahaniami poziomu cukru. Wiele chorób cywilizacyjnych, takich jak: astma oskrzelowa lub POChP jest bezpośrednio związanych z działaniem stresu. Dlatego konieczne jest poszerzenie wśród personelu medycznego świadomości dotyczącej tego istotnego problemu zdrowotnego oraz umiejętności w zakresie modyfikowania wadliwych postaw pacjentów. Stan wiedzy. Radzenie sobie w sytuacji pojawienia się zaburzenia jest formą aktywności wobec zaistniałego zagrożenia. Szczególnym wyzwaniem dla pacjenta jest umiejętność poradzenia sobie z konsekwencjami strat wynikających z pogorszenia stanu zdrowia. Osoby, u których zdiagnozowano schorzenie przyjmują dwie odmienne postawy: sprzyjającą leczeniu albo niekorzystną dla niego. W pierwszej z nich dominuje chęć walki z chorobą i ogólna mobilizacja pacjenta. Natomiast w postawie niesprzyjającej leczeniu pojawia się złe nastawienie do procesu terapeutycznego oraz lęk. Wnioski. Istotny jest fakt, że na skutek oddziaływania na wiedzę, postawy i umiejętności pacjenta możliwa jest modyfi kacja przyjętej przez niego postawy.

EN

Introduction. A disease constitutes a source of severe and psychological stress. Chronic stressor’s activity might result in serious health consequences, namely cardiac arrhythmias or blood sugar levels’ fluctuations. Many diseases of today’s civilization such as bronchial asthma or POChP are directly related to stress. Therefore, the hospital staff should be aware of this health problem, and be able to modify unfavorable patients’ attitudes. State of knowledge. Coping with the disorder is a form of an activity towards the imminent danger. A particular challenge for the patients is the ability to deal with the consequences of the loss related to the worsening state of their health. People, in whom the disorder has been diagnosed, take either a favorable or unfavorable attitude towards the treatment. The former is dominated by the desire to fi ght the disease and general mobilization of the patient. The latter is related to a negative attitude towards the therapeutic process and fear itself. Conclusions. It is important to remember that due to the impact on the patients’ knowledge, attitudes and skills, it is fairly possible to modify their condition.

15

Radzenie sobie ze stresem i patogenny wzór zachowania A jako predyktory wypalenia szkolnego uczniów

63%

Tomaszek K., Muchacka-Cymerman A.

Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja

|

2018

|

vol. 21

|

issue 3(83)

67-76

EN

The purpose of the study was to evaluate the relationship between coping with stress, type A behaviourand school burnout in primary and secondary school. The study included 255 students aged between 11 to16 years (111 women and 114 men). Variables were measured by three scales: the ESSBS school-burnout,the TAB scale for type A behaviour and the How do you cope? scale and a personal questionnaire. The results indicate significant correlations between all subscales of TAB and a global level of school burnoutand the Burnout from School subscale. Inadequacy in School was not related to type A behaviour. In thelight of the obtained data, there is no relationship between school burnout and the ability to deal with stressin specific situations. The lower the level of school burnout experienced, the greater the ability to use activecoping style. A stepwise multiple regression analysis indicated that the most important predictor of school burnout is a subjective declaration about school performance. Other variables in the regression analysis are: two components of type A (time pressure and hostility), lack of active coping style and age. Those variablesexplain 42% of the variance in Global School Burnout level.

PL

W tekście podejmujemy zagadnienie relacji między radzeniem sobie ze stresem, wzorem zachowania typu A oraz wypaleniem szkolnym w grupie uczniów szkół podstawowych i gimnazjalnych. W badaniu wzięło w nich udział 225 uczniów w wieku od 11 do 16 r. ż., w tym 111 kobiet, oraz 114 mężczyzn. Zadaniem osób badanych była pisemna odpowiedź na otrzymane na arkuszu pytania. Gimnazjaliści wypełniali Skalę ESSBS do pomiaru poziomu wypalenia szkolnego, Skalę TAB dopomiaru WZA oraz skalę JSR Jak sobie radzisz do pomiaru stylów i strategii radzenia sobie ze stresem. Uczniowie wypełniali również ankietę personalną. Stwierdzono istotne korelacje między wszystkimi wskaźnikami WZA a globalnym poziomem wypalenia szkolnego i wyczerpaniem aktywnościami szkolnymi. Odnotowano brak związku między WZA a niedopasowaniem do wymo-gów szkolnych. Dane pokazują, że zasadniczo doświadczanie wypalenia nie wiąże się z sytuacyjnym radzeniem sobie ze stresem. Jednocześnie poziom wypalenia maleje w sytuacji wykorzystywania aktywnych sposobów radzenia sobie ze stresem. Wyniki wielokrotnej regresji liniowej wskazują, że największe znaczenie dla pojawienia się syndromu wypalenia szkolnego ma subiektywna ocena dotycząca wypełniania roli ucznia. Dopiero w dalszej kolejności istotne stają się wskaźniki WZA,tj. pośpiech i wrogość, niski poziom aktywnego radzenia sobie ze stresem oraz dłuższy czas działania stresorów (wiek osób badanych). Zmienne te wyjaśniają ok. 42% wariancji ogólnego poziom wypalenia szkolnego.

16

Prężność osobowości i jej rola w procesach radzenia sobie ze stresem

63%

Falewicz A.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2016

|

issue 23

263-275

PL

Niniejszy artykuł stanowi próbę ukazania źródeł i sposobów rozumienia prężności osobowości na gruncie psychologii. W pierwszej kolejności prezentowane są różne koncepcje prężności. W dalszej kolejności zostaje wprowadzone rozróżnienie pojęcia prężności na cechę i proces. W kolejnej części dokonana jest charakterystyka osoby prężnej. Ostatnia część ukazuje rolę prężności jako zasobu w kontekście radzenia sobie.

EN

This article is an attempt to show the sources and ways of understanding resiliency in the field of psychology. Firstly there are shown various approaches of understanding resiliency. Subsequently paper presents a distinction between resiliency (as a personality trait) and resilience (as a process). Following part gives a description of a resilient personality. Finally resiliency is shown as a resource for coping.

17

Radzenie sobie poprzez konstruowanie mitów

63%

Kłodkowska J.

Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja

|

2019

|

vol. 22

|

issue 2(86)

59-74

EN

The article is an etnographic study on coping by the means of constructing myths as a strategy used by men who attempt to improve their situation perceived as non-satisfactory or difficult. The opportunity to build practices of coping with the feeling of senselessness of one’s own actions, threatening changes, negative perception of oneself and the world can be, amongst others, fishing. What was discussed and analysed in the text is the meaning of difficult situations and practices of coping with them, as well as coping practices based on constructing the myth about fishing as a story about a constant and meaningful world.

PL

Artykuł jest studium etnograficznym traktującym o zjawisku radzenia sobie poprzez konstruowanie mitów jako strategię wykorzystywaną przez człowieka dążącego do poprawy swojej sytuacji postrzeganej jako niezadowalającej lub trudnej. Okazją do konstruowania praktyk radzenia sobie z poczuciem braku sensowności własnych działań, zagrażających zmian, negatywnego mniemania o sobie i świecie może być m.in. łowienie ryb. W tekście omówiono znaczenie sytuacji trudnych i praktyk radzenia sobie z nimi, przedstawiono kategorię mitu, przeanalizowano praktyki radzenie sobie na podstawie konstruowania mitu o łowieniu ryb jako opowieści o świecie trwałym i sensownym.

18

Radzenie sobie z rolą matki dziecka z autyzmem w narracji autobiograficznej

63%

Kaczmarek E.

Niepełnosprawność - zagadnienia, problemy, rozwiązania

|

2016

|

issue 1(18)

42-59

PL

Autobiografia matki dziecka z autyzmem jest dokumentacją macierzyństwa, odbiegającą od schematu koncepcji ról społecznych czy też podejścia systemowego, kierując się bezpośrednio ku interpretacji w ramach interakcjonizmu symbolicznego. Autonarracja informuje wprost, jakie znaczenia jednostka nadaje wydarzeniom ze swojego życia, gdzie tło stanowi charakterystyka funkcjonowania dziecka z autyzmem oraz relacji rodzinnych i społecznych. Celem artykułu jest pokazanie sposobów radzenia sobie matki z sytuacją posiadania dziecka z autyzmem, które ujawniają się w wypowiedzi autobiograficznej. Kolejnym celem jest ukazanie roli napisania własnej autobiografii w procesie konstruktywnego radzenia sobie z sytuacją trudną. Narratorka wskazuje na drogę, którą przebywa, jako na ciągłe uczenie się i dostosowywanie do nowych sytuacji, któremu towarzyszy poczucie osamotnienia i izolacji. Traktuje ona napisaną przez siebie biografię jako partnera i towarzysza dyskusji, który pomaga jej przetrwać trudną sytuację.

EN

Autobiography of a mother of a child with autism is a documentation of motherhood, which differs from the concept of social roles or system approach, going directly to the interpretation in the framework of symbolic interactionism. Autoetnography informs directly what importance the narrator gives the events from her life. The background is a characteristic of functioning of a child with autism, family and social relations. The aim of the article is to show the ways of coping with the situation of being a mother having a child with autism, which reveals in an autobiographical expression. Another aim is to show the role of writing autobiography in the process of constructive coping with a difficult situation. The narrator shows the way she goes as a continuous learning and adapting to new situations, accompanied by the feeling of loneliness and isolation. She treats her biography as a partner and companion in discussion, who helps her to survive a difficult situation.

19

Znaczenie czynników osobowościowych i środowiskowych w radzeniu sobie z katastrofą: badanie powodzian

63%

Zaborek Ł.

Roczniki Psychologiczne

|

2014

|

vol. 17

|

issue 4

793-818

PL

Artykuł omawia podłużne badania psychologiczne osób poszkodowanych w powodzi, która w 2010 roku nawiedziła gminę Wilków w województwie lubelskim. Ze względu na wieloaspektowość projektu badawczego przedstawiona jest jedynie jego część, dotycząca istotnych w radzeniu sobie ze skutkami powodzi zmiennych psychologicznych i środowiskowych. Uzyskane wyniki pokazujące subiektywne znaczenie opisywanych obszarów, jak i zmiany, jakie zaszły pomiędzy 6 a 18 miesiącami od powodzi, poddano interpretacji w kontekście radzenia sobie ze skutkami katastrofy ekologicznej. W pracy opisano najważniejsze wnioski teoretyczne wynikające z badań oraz implikacje praktyczne w działaniach związanych z szeroko pojętą interwencją kryzysową.

EN

The article discusses longitudinal psychological examinations of victims of the flood that struck the County of Wilków in the Lubelskie Province, Poland, in 2010. Due to the multifaceted character of the research project, only a part of it is presented here, concerning the psychological and environmental variables significant in coping with the effects of the flood. The obtained results, illustrating the subjective importance of the domains described as well as the changes that occurred between 6 and 18 months after the flood, were interpreted in the context of coping with the effects of an ecological disaster. The paper describes the main theoretical conclusions emerging from the research and practical implications for activities connected with broadly understood crisis intervention.

20

Kilka uwag o poradnictwie

63%

Kargulowa A.

Edukacja Dorosłych

|

2016

|

vol. 1(74)

135-150

PL

Artykuł jest dedykowany prof. Eugenii Annie Wesołowskiej. Uwagi dotyczące poradnictwa ukazują jego przydatność i rozwój we współczesnym zmiennym i nieprzewidywalnym świecie oraz rolę w życiu ludzi z niego korzystających. W związku z tym, zwrócono w nim uwagę, że po pierwsze, poradnictwo - które głównie polega na radzeniu, doradzaniu, udzielaniu porad i konsultacji, prowadzeniu indywidualnej lub grupowej „łagodnej terapii” przez doradcę dla/wobec/z radzącym się - stanowi taką społeczną praktykę, jaka może być przedmiotem badań naukowych odrębnej dyscypliny. Po drugie, uprawiając poradoznawstwo, na ową praktykę można spojrzeć z poziomu mikro, perspektywy mezo i perspektywy makro. I po trzecie, różnicowanie się praktyki, poradnictwa na wszystkich tych poziomach może mieć różne podstawy, ale jego cechy konstytutywne są stałe, a ujęte w 9 punktach, wskazują na cel poradnictwa, stosowane metody i społeczno-kulturowe konteksty jego realizacji.

EN

The article is dedicated to Professor Eugenia Anna Wesołowska. It reflects on counselling, highlighting the utility and development of counselling practices in the changeable and unpredictable world of our times as well as spelling out the relevance of counselling in the lives of counselees. Firstly, counselling is conceived of as a social practice involving providing advice, guidance, consultation, recommendation and a range of individual and group “mild therapy” forms conducted by a counsellor for/vis-a-vis/with a counselee. This social practice can be an object of research within a separate discipline. Secondly, this practice, if studied within the framework of counselogy, can be examined in terms of its micro-, meso- and macro-levels. And, thirdly, although counselling practices are diverse and expand at all three levels for different reasons, counselling constitutive features remain the same. Classified in nine points, they define the aim of counselling, the methods applied in counselling and the socio-cultural contexts in which counselling is implemented.

Refine search results

PTSD symptoms after the delivery in women who delivered alone or accompanied by their partners

Poznawczo-emocjonalne i interpersonalne skutki autodystansowania

Dialog z wyobrażonym rozmówcą jako forma wsparcia w radzeniu sobie w stresujących sytuacjach

Psychologiczne koncepcje stresu i radzenia sobie

Nadzieja podstawowa a radzenie sobie u kobiet z niepełnosprawnością ruchową – moderacyjna rola rodzaju posiadanej niepełnosprawności

Stres i wypalenie zawodowe pracowników socjalnych wyzwaniem kształcenia do pracy socjalnej

Mądrość a preferencja wyboru aktywności zaradczej u osób w późnej dorosłości

Geneza i przegląd psychologicznych koncepcji mądrości

Radzenie sobie ze stresem przez dzieci w warunkach zmian spowodowanych chorobą przewlekłą

The dynamics of the coping process of families of children with severe multiple disabilities

Religia a zdrowie – o zależności między zaangażowaniem religijnym a funkcjonowaniem ciała w starszym wieku

Model tworzenia znaczeń Crystal Park i Susan Folkman

Postawy żywieniowe a radzenie sobie ze stresem studentów kierunków nauczycielskich

Choroba jako sytuacja stresowa i sposoby radzenia sobie z nią

Radzenie sobie ze stresem i patogenny wzór zachowania A jako predyktory wypalenia szkolnego uczniów

Prężność osobowości i jej rola w procesach radzenia sobie ze stresem

Radzenie sobie poprzez konstruowanie mitów

Radzenie sobie z rolą matki dziecka z autyzmem w narracji autobiograficznej

Znaczenie czynników osobowościowych i środowiskowych w radzeniu sobie z katastrofą: badanie powodzian

Kilka uwag o poradnictwie