Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: theatrical play

Sort By:

Limit search:

Etyka słowa a język negocjacji

100%

Wierzbicka-Piotrowska E.

Media Biznes Kultura

2018

issue 1(4)

11-24

The article discusses the language of negotiations, which as a rule is expected to convey distorted information, conceal the speaker’s true agenda, and let him or her exploit the weaknesses of the interlocutor. Such communication behaviours are praised as negotiating skills, even if in regular contexts they are considered unethical. The only justification for the so-called negotiating lies can be provided by viewing negotiations as a process that partly takes place in the world of fiction. In the article, negotiations are thus compared to a game and to a theatrical play. In neither instance is the analogy complete but – remembering that negotiators purposely act the roles assigned to them in the script and given the high importance placed on the acting skills – it is more warranted to refer to negotiations as a theatrical play rather than a game.

Przedmiotem rozważań jest język negocjacji, który z założenia ma służyć przekazywaniu fałszywych informacji, ukrywać prawdziwe intencje mówiącego i pozwalać na wykorzystywanie przez niego słabych stron rozmówcy. Mimo że takie zachowania komunikacyjne byłyby w normalnych sytuacjach oceniane jako nieetyczne, w scenariuszu negocjacji zyskują inny wymiar ze względu na inny status etyczny słów wypowiadanych przez negocjatorów. Usprawiedliwieniem tego typu kłamstw może być potraktowanie negocjacji jako procesu odbywającego się częściowo w świecie fikcji, podobnie jak to się dzieje w wypadku gry lub spektaklu teatralnego. Różnica między grą towarzyską a negocjacjami tkwi jednak w pełnionych przez nie funkcjach i innym odniesieniu do rzeczywistości, dlatego w języku negocjacji muszą obowiązywać inne zasady etyki niż w języku graczy. Drugą analogią rozważaną w artykule jest porównanie negocjacji do spektaklu teatralnego. W wypadku każdej z tych sytuacji mamy bowiem do czynienia z aktorstwem, którego celem jest przeniesienie uczestniczących w niej osób do świata fikcji przypominającej świat rzeczywisty i dającej się ocenić za pomocą takich samych kryteriów moralnych.

"Quo vadis" na scenie i… w cenzurze. Historia jednego zdania

80%

Kuniczuk-Trzcinowicz A., Romanowicz J.

Napis. Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej

2018

vol. 24: Nie tylko wiersz, nie tolko roman. Literatura polska i rosyjska w kontekście gatunków literackich

288-295

Статья анализирует один случай цензорского вмешательства с момента разрешения на постановку пьесы, затем в связи с возобновлением интереса цензора к тексту и, наконец, до его окончательного решения по этому вопросу. Материал, касающийся истории постановки на основе романа "Камо грядеши" (Quo vadis) Генрика Сенкевича был получен во время предварительных разысканий в Российском государственном историческом архиве в СанктПетербурге. Он показывает, на какие проблемы, затронутые в тексте романа, цензурное ведомство обращало особое внимание, а также какие поправки театр обязан был внести, чтобы спектакль увидел свет.

The article analyses one case of censorial interference: from the moment the play was permitted to be staged, through to the censor’s renewed interest in its script, to the finale – his ultimate decisions in the case. The material relating to the history of the play based on Henryk Sienkiewicz’s novel "Quo Vadis" was sourced during a preliminary inquiry at the Russian State Historical Archive in St Petersburg. It illustrates which issues, expressed in the text of the play, the censorial office paid particular attention to. It also demonstrates what necessary amendments the theatre had to implement, in order for the play to continue being staged.

Refine search results

1 Media Biznes Kultura

1 Napis. Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej

1 Kuniczuk-Trzcinowicz A.

1 Romanowicz J.

1 Wierzbicka-Piotrowska E.

2 2018

Search results

Etyka słowa a język negocjacji

"Quo vadis" na scenie i… w cenzurze. Historia jednego zdania