Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: transgressive player

Sort By:

Limit search:

Glitch as the Representation of the Uncanny in Oxenfree (2016)

100%

Waszkiewicz A.

Homo Ludens

2019

issue 1(12)

213-225

The Gothic engages its audiences in the constant play by evoking the same anxieties in its audience and its protagonists. Furthermore, it could be argued that transgressions are its immanent feature. The supernatural elements, with the strong emphasis on the ghosts, often create the feeling of the uncanny, which, defined by the mixing of the familiar with unfamiliar, is not unknown to the video game genre. In the paper I offer a close reading of Oxenfree (2016), demonstrating the Gothic elements featured in the game, concentrating on how the uncanny manifests through the use of the audiovisual glitch.

Gotyk, jako gatunek literacki, wciąga swoich graczy w grę, wywołując w nich ten sam niepokój, który często odczuwają jego bohaterowie. Ponadto nierzadko ważny jego element stanowi transgresywność, przejawiająca się chociażby w elementach nadprzyrodzonych. Na szczególną uwagę zasługują tutaj duchy, wywołujące uczucie niesamowitości spowodowane przez spotkanie znanego z tym, co obce. Na element ten często trafić można w grach wideo. W artykule przyjrzę się grze Oxenfree (2016), wskazując na jej gotyckie elementy oraz ukazując, w jaki sposób niesamowitość przejawia się poprzez audiowizualny glitch.

Gram, więc jestem. Instancja autorska a konwencja „let’s play” w serii „File System Aging” Roberta Florence’a

80%

Pamuła I.

Replay. The Polish Journal of Game Studies

2016

vol. 3

issue 1

143-152

The aim of this article is to analyse let’s play not only as entertaining act of communication but also as an eclectic one which can make games exceed themselves. Let’s play as a method of game critique has developed some key characteristics. It’s not surprising, then, that one can observe the emergence of various subversive forms such as Robert Florence’s series “File System Aging” which rises as antithesis to the most popular channels. Florence directs his own player experience by merging software studies, ludology, stream of consciousness, and oneiric aesthetics known from David Lynch’s movies in order to defragment scattered memory of a gamer and a son. This article will look into the method of transgressive playformance and haptic interpretation used by the artist to expand the definition of a let’s play and therefore also that of a game.

Refine search results

1 Homo Ludens

1 Replay. The Polish Journal of Game Studies

1 Pamuła I.

1 Waszkiewicz A.

1 2019

1 2016

Search results

Glitch as the Representation of the Uncanny in Oxenfree (2016)

Gram, więc jestem. Instancja autorska a konwencja „let’s play” w serii „File System Aging” Roberta Florence’a