Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Alienacja w początkowej fazie adolescencji jest zjawiskiem powszechnym i zrozumiałym ze względu na etap rozwojowy. Może być traktowana jako zjawisko sprzyjające kształtowaniu się tożsamości młodego człowieka i osiąganiu przez niego autonomii. Erich Fromm zwraca uwagę, że przezwyciężanie jej jest elementem usprawniającym podmiot i daje możliwość uzyskania odpowiedzi na ważne pytania natury egzystencjalnej (Fromm 1996). Pewien poziom samotności sprzyja kształtowaniu osobistej dojrzałości i integracji. Istotne jest to, że młody człowiek szukając odpowiedzi na nurtujące go pytania potrzebuje kontaktów z bliskimi i rówieśnikami ale także czasu na przemyślenia i intelektualną refleksję w odosobnieniu. Wytyczając własną drogę uczy się zaspokojenia dwóch pozornie sprzecznych ze sobą potrzeb: autonomii i bliskości z innymi – z jednej strony bycia razem, a z drugiej oddalenia się z relacji społecznych. Erikson przyjmuje, że okres adolescencji wiąże się z koniecznością przezwyciężania kryzysu określanego jako intymność-izolacja (Erikson 2000). Nastolatek, który odnalazł już własną tożsamość poszukuje możliwości połączenia jej z tożsamością innych. Pojawiające się u młodzieży zachowania wspólnotowe nacechowane serdecznością, bliskością i otwartością łączą się z pozytywnym rozwiązaniem kryzysu związanego z intymnością i izolacją, a tym samym gotowością do zaangażowania się w określone związki i wspólnoty. Poczucie alienacji wsród adolescentów tłumaczyć można prawidłowościami rozwojowymi i kryzysem normatywnym. Naturalne w procesie rozwojowym tendencje alienacyjne u młodzieży, których istotą jest doznawanie poczucia odłączenia czy obcości wobec jakiegoś obszaru rzeczywistościzewnętrznej lub wewnętrznej człowieka powinny jednak mieć charakter przejściowy. Negatywne następstwa braku rozwiązania kryzysu rozwojowego, łączące się z poczuciem głębokiej izolacji i brakiem wystarczającej sieci wsparcia społecznego, mają związek ze sferą poznawczą i emocjonalną adolescenta i prowadzić mogą do konsekwencji psychospołecznych. Przy dużym nasileniu znacząco modyfikują psychospołeczny rozwój i funkcjonowanie nastolatka. W artykule przedstawione zostaną wyniki badań nad poczuciem osamotnienia wychowanków Młodzieżowych Ośrodków Wychowawczych województwa mazowieckiego.
EN
Alienation in the initial phase of adolescence is common and understandable, given a stage of development. It can be regarded as a phenomenon that is to forge a young man’s identity and to make them gain autonomy. Fromm shows that overcoming alienation is an element that makes the subject more efficient and can enable them to get answers to important existential questions (E. Fromm, 1996). A certain level of loneliness fosters personal maturity and integration. It is important for young people to contact with their friends and peers when they look for answers to their questions. However, they also need some time to think everything over and to have intellectual reflection in solitude. While charting their own pathway, they learn to satisfy two seemingly conflicting needs: autonomy and intimacy with others. On the one hand, they need to be together and on the other hand, they need to move away from social relations. Erikson states that the period of adolescence requires overcoming the so-called intimacy versus isolation crisis (E. H. Erikson, 2000). Adolescents who have already found their own identity, start looking for opportunities to join it with the identity of others. Communal behaviour of young people characterised by cordiality, closeness and openness is connected with a positive solution to the intimacy versus isolation crisis, and thus with a willingness to engage in certain relationships and communities. A sense of alienation among adolescents can be explained by development and a normative crisis. However, the natural alienation tendency of adolescents, when they feel detached and have a sense of strangeness to some external or internal reality, should be temporary. The negative consequences of not solving the developmental crisis, together with a deep sense of isolation and lack of adequate social support, are connected with the cognitive and emotional spheres of an adolescent and may lead to psychosocial consequences. If they are intense, they significantly modify the psychosocial development and functioning of an adolescent. The article describes the results of research on the sense of isolation of pupils of the Youth Educational Centres in Mazovia Province.
EN
Alienation in the initial phase of adolescence is common and understandable, given a stage of development. It can be regarded as a phenomenon that is to forge a young man’s identity and to make them gain autonomy. Fromm shows that overcoming alienation is an element that makes the subject more efficient and can enable them to get answers to important existential questions (E. Fromm, 1996). A certain level of loneliness fosters personal maturity and integration. It is important for young people to contact with their friends and peers when they look for answers to their questions. However, they also need some time to think everything over and to have intellectual reflection in solitude. While charting their own pathway, they learn to satisfy two seemingly conflicting needs: autonomy and intimacy with others. On the one hand, they need to be together and on the other hand, they need to move away from social relations. Erikson states that the period of adolescence requires overcoming the so-called intimacy versus isolation crisis (E. H. Erikson, 2000). Adolescents who have already found their own identity, start looking for opportunities to join it with the identity of others. Communal behaviour of young people characterised by cordiality, closeness and openness is connected with a positive solution to the intimacy versus isolation crisis, and thus with a willingness to engage in certain relationships and communities. A sense of alienation among adolescents can be explained by development and a normative crisis. However, the natural alienation tendency of adolescents, when they feel detached and have a sense of strangeness to some external or internal reality, should be temporary. The negative consequences of not solving the developmental crisis, together with a deep sense of isolation and lack of adequate social support, are connected with the cognitive and emotional spheres of an adolescent and may lead to psychosocial consequences. If they are intense, they significantly modify the psychosocial development and functioning of an adolescent. The article describes the results of research on the sense of isolation of pupils of the Youth Educational Centres in Mazovia Province.
PL
Alienacja w początkowej fazie adolescencji jest zjawiskiem powszechnym i zrozumiałym ze względu na etap rozwojowy. Może być traktowana jako zjawisko sprzyjające kształtowaniu się tożsamości młodego człowieka i osiąganiu przez niego autonomii. Erich Fromm zwraca uwagę, że przezwyciężanie jej jest elementem usprawniającym podmiot i daje możliwość uzyskania odpowiedzi na ważne pytania natury egzystencjalnej (Fromm 1996). Pewien poziom samotności sprzyja kształtowaniu osobistej dojrzałości i integracji. Istotne jest to, że młody człowiek szukając odpowiedzi na nurtujące go pytania potrzebuje kontaktów z bliskimi i rówieśnikami ale także czasu na przemyślenia i intelektualną refleksję w odosobnieniu. Wytyczając własną drogę uczy się zaspokojenia dwóch pozornie sprzecznych ze sobą potrzeb: autonomii i bliskości z innymi – z jednej strony bycia razem, a z drugiej oddalenia się z relacji społecznych. Erikson przyjmuje, że okres adolescencji wiąże się z koniecznością przezwyciężania kryzysu określanego jako intymność-izolacja (Erikson 2000). Nastolatek, który odnalazł już własną tożsamość poszukuje możliwości połączenia jej z tożsamością innych. Pojawiające się u młodzieży zachowania wspólnotowe nacechowane serdecznością, bliskością i otwartością łączą się z pozytywnym rozwiązaniem kryzysu związanego z intymnością i izolacją, a tym samym gotowością do zaangażowania się w określone związki i wspólnoty. Poczucie alienacji wsród adolescentów tłumaczyć można prawidłowościami rozwojowymi i kryzysem normatywnym. Naturalne w procesie rozwojowym tendencje alienacyjne u młodzieży, których istotą jest doznawanie poczucia odłączenia czy obcości wobec jakiegoś obszaru rzeczywistościzewnętrznej lub wewnętrznej człowieka powinny jednak mieć charakter przejściowy. Negatywne następstwa braku rozwiązania kryzysu rozwojowego, łączące się z poczuciem głębokiej izolacji i brakiem wystarczającej sieci wsparcia społecznego, mają związek ze sferą poznawczą i emocjonalną adolescenta i prowadzić mogą do konsekwencji psychospołecznych. Przy dużym nasileniu znacząco modyfikują psychospołeczny rozwój i funkcjonowanie nastolatka. W artykule przedstawione zostaną wyniki badań nad poczuciem osamotnienia wychowanków Młodzieżowych Ośrodków Wychowawczych województwa mazowieckiego.
EN
Youth Educational Centers (YEC) are open social rehabilitation institutions for socially maladjusted adolescents who are placed in such centres by court order. The wards who become self-dependent and return to their usual destructive upbringing environments give cause for concern. There is a risk that various social rehabilitation and educational measures taken in the center will be undone. If a person is to function well, they need to be provided with necessary assistance during the so-called self-empowerment process that will prepare them to function in society. This article is to draw attention to the impact of the YEC aiming at the self-empowerment of wards, exampled by the “Trampolina” project by the Orionist Farthers (YEC, Barska Street in Warsaw) and the project of forming and running the “Damy radę” (We will manage) empowerment group at the YEC in Radzionków.
PL
Młodzieżowe Ośrodki Wychowawcze (MOW) to instytucje resocjalizacyjne przeznaczone dla młodzieży niedostosowanej społecznie, która umieszczana jest w nich na mocy postanowienia sądu. Wiele niepokojów budzi proces usamodzielniania wychowanków powracających do swoich, zwykle destrukcyjnych, środowisk wychowawczych. Istnieje obawa, że podjęte w ośrodku działania resocjalizacyjne i wychowawcze zostaną zniweczone. Szansą na dobre funkcjonowanie jest udzielenie niezbędnej pomocy podczas tzw. procesu usamodzielniania, który przygotuje wychowanków do życia w społeczeństwie. Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na oddziaływania MOW mające na celu usamodzielnienie wychowanków na przykładzie projektu „Trampolina” Księży Orionistów (MOW ul. Barska w Warszawie) oraz projektu otwarcia i prowadzenia grupy usamodzielniającej „Damy radę” w MOW w Radzionkowie.
PL
Młodzieżowe Ośrodki Wychowawcze (MOW) to instytucje resocjalizacyjne przeznaczone dla młodzieży niedostosowanej społecznie, która umieszczana jest w nich na mocy postanowienia sądu. Wiele niepokojów budzi proces usamodzielniania wychowanków powracających do swoich, zwykle destrukcyjnych, środowisk wychowawczych. Istnieje obawa, że podjęte w ośrodku działania resocjalizacyjne i wychowawcze zostaną zniweczone. Szansą na dobre funkcjonowanie jest udzielenie niezbędnej pomocy podczas tzw. procesu usamodzielniania, który przygotuje wychowanków do życia w społeczeństwie. Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na oddziaływania MOW mające na celu usamodzielnienie wychowanków na przykładzie projektu „Trampolina” Księży Orionistów (MOW ul. Barska w Warszawie) oraz projektu otwarcia i prowadzenia grupy usamodzielniającej „Damy radę” w MOW w Radzionkowie.
EN
Youth Educational Centers (YEC) are open social rehabilitation institutions for socially maladjusted adolescents who are placed in such centres by court order. The wards who become self-dependent and return to their usual destructive upbringing environments give cause for concern. There is a risk that various social rehabilitation and educational measures taken in the center will be undone. If a person is to function well, they need to be provided with necessary assistance during the so-called self-empowerment process that will prepare them to function in society. This article is to draw attention to the impact of the YEC aiming at the self-empowerment of wards, exampled by the “Trampolina” project by the Orionist Farthers (YEC, Barska Street in Warsaw) and the project of forming and running the “Damy radę” (We will manage) empowerment group at the YEC in Radzionków.
PL
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie koncepcji M.L. Hoffmana dotyczącej powiązania empatii z uniwersalnymi etapami rozwoju moralnego, koncentrującej się wokół rozwoju kształtowania się poczucia winy i internalizacji moralnej. Hoffman twierdzi, że rozwój poznawczy jest ściśle związany z rozwojem empatii, a w szczególności rozwojem uczuć moralnych. Przetwarzanie semantyczne wymaga większych umiejętności niż mimikra, kojarzenie czy warunkowanie. Przyjmowanie ról zapewnia zastępcze doświadczenie emocjonalne poprzez postawienie się w sytuacji kogoś innego. Procesem społeczno-kognitywnym, który wskazuje na to, że dana osoba potrafi się wczuć w myśli, uczucia i intencje innej osoby, jest właśnie umiejętność przyjęcia roli. Aktywność w zabawie oparta jest na obserwacji prawdziwego życia (kultury), a jej scenariusze pomagają w poznaniu socjokulturowych konwencji. Drama w edukacji oferuje dzieciom możliwość rozumienia i rozpoznawania emocji i stanów mentalnych innych ludzi, co sprzyja rozwojowi empatii i uczuć moralnych. Szczególna wartość dramy polega na tym, że jest pomocna w rozwijaniu teorii umysłu, uczy dzieci narracji i dialogowania, co sprawia, że zabawa nabiera nowych znaczeń.
EN
Moral and prosocial behavior determines our relations with other people. Martin L. Hoffman’s concept of the link between empathy and the universal stages of moral development focuses on the development of empathy, guilt and moral internalisation. Hoffman claims that cognitive development is closely linked to the development of empathy and to the development of moral sentiments in particular. Semantic processing requires more skills than mimicry, association or conditioning. There are five stages in the parallel cognitive and empathy development in children: a newborn’s reactive cry, egocentric empathic distress, quasi-egocentric empathic distress, veridical emphatic distress and empathy for another’s experience beyond the immediate situation. Role-taking provides a substitute emotional experience by putting oneself in the other’s place. The role-taking ability is the social-cognitive process which indicates that a given person is able to enter into another’s thoughts, feelings and intentions. The activity is based on the observation of real life (culture) and the scenarios help understand sociocultural conventions. Drama in education offers an opportunity for children to understand and recognize the emotions and mental states of other people. The most valuable feature of drama is that it helps develop theory of mind and children can learn to narrate and dialogue. As a result, a game takes on a new significance.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.