Search results

1

David Lloyd George a sprawa polska na konferencji wersalskiej

100%

Dziedzic T.

Miscellanea Historico-Iuridica

|

2020

|

vol. 19

|

issue 2

349-365

EN

The Treaty of Versailles was signed after several months of deliberations at a peace conference convened to Paris after the end of World War I on 28 June 1919 in Paris by Germany and the Entente countries. It entered into force on 10 January 1920, i.e., on the day of its ratification. Delegations of 27 winning countries participated in the peace conference in Paris. The treaty completely changed the map of Europe and the prevailing political order. Many small countries found their place on the map, including the Republic of Poland re-emerging on the maps of Europe, although in smaller territorial ownership than before the Partition of Poland. The Polish delegation, including among others: Ignacy Jan Paderewski and Roman Dmowski, tried their best to restore the Poles to their lands. Lands which, as a result of the Partition, came under the rule of three powers, namely: Prussia, Austria, and Russia. However, the peace conference in Paris showed much reluctance on the part of the Big Five, which decided about the fate of post-war Europe towards Poland. Expectations of the Poles that their case would be supported by friendly British, American, or French politicians turned out to be deceptive. Especially the French, who seemed very favourable to Poland, at the peace conference completely obeyed the will of the British, who even intended to prevent the Poles in their quest to restore the pre-partition Polish borders. The British Prime Minister David Lloyd George, who turned out to expose his unfavourable attitude towards the Polish cause, was so uncompromising in his position that no arguments invoked by the Polish delegation appealed to him.

PL

Traktat wersalski podpisany został po wielomiesięcznych obradach konferencji pokojowej zwołanej do Paryża, po zakończeniu I Wojny Światowej w dniu 28 czerwca 1919 roku w Paryżu, przez Niemcy i państwa Ententy. Wszedł w życie z dniem 10 stycznia 1920 roku, tj. z dniem jego ratyfikacji. W konferencji pokojowej w Paryżu uczestniczyły delegacje 27 zwycięskich państw. Traktat gruntownie zmienił mapę Europy i panujący ład polityczny. Na mapie znalazło się wiele małych państw, w tym Rzeczypospolita Polska na nowo zaistniała na mapach Europy, choć w mniejszym niż przed rozbiorami posiadaniu terytorialnym. Delegacja polska, w której znaleźli się m.in: Ignacy Jan Paderewski czy Roman Dmowski zabiegali ze wszystkich sił by przywrócić Polakom ich ziemie, ziemie, które na skutek rozbiorów znalazły się pod władaniem trzech mocarstw, tj: Prus, Austrii i Rosji. Jednakże konferencja pokojowa w Paryżu ukazała wiele niechęci ze strony Wielkiej Piątki, decydującej o losach powojennej Europy w stosunku do Polski. Oczekiwania Polaków, że ich sprawa zostanie poparta przez zaprzyjaźnionych Brytyjczyków, czy Amerykanów, czy wreszcie Francuzów, okazały się złudne. Zwłaszcza Francuzi, którzy wydawali się nader do Polski przychylnie ustosunkowani, na konferencji pokojowej zupełnie podporządkowali się woli Brytyjczyków, którym wręcz zależało by przeszkodzić Polakom w ich dążeniu do przywrócenia przedrozbiorowych granic Polski. Głównym wyrazicielem nieprzychylności Brytyjczyków do sprawy polskiej okazał się być ówczesny premier Wielkiej Brytanii – David Lloyd George, który był tak nieprzejednany w swym stanowisku, że nie przemawiały do niego żadne argumenty na które powoływała się delegacja polska.

2

Dyplomacja brytyjska wobec przyszłości Fiume/Rijeki w negocjacjach Rady Najwyższej Konferencji Pokojowej w Paryżu w roku 1919

80%

Ławski D.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

|

2021

|

issue 108

165-192

EN

The aim of the article is to illustrate the attitude of British diplomacy during the negotiations on the Fiume issue during the Supreme Council of the Peace Conference in Paris, where the most important decisions concerning the fate of post-war Europe were made. Prime Minister Lloyd George’s behavior towards the general problem of the Adriatic and the Italian-American dispute was analyzed. The most important interests of Great Britain, which determined the course taken in this matter, were presented. The attitude of the heads of British diplomacy towards the most important events in Fiume in 1919 was also outlined.

PL

Celem artykułu jest zobrazowanie postawy brytyjskiej dyplomacji podczas negocjacji na temat kwestii Fiume w czasie obrad Rady Najwyższej Konferencji Pokojowej w Paryżu, na której zapadały najważniejsze decyzje dotyczące losów powojennej Europy. Analizie poddano zachowanie premiera Lloyda George’a wobec ogółu problemu kwestii adriatyckiej oraz sporu włosko-amerykańskiego. Zaprezentowano najważniejsze interesy Wielkiej Brytanii, które determinowały obrany kurs wobec tej sprawy. Zarysowano także stosunek szefów dyplomacji brytyjskiej do najważniejszych wydarzeń w Fiume w 1919 r.

3

„Jeden z najtwardszych orzechów do zgryzienia”, Dzienniki Majskiego. Ambasador Stalina odsłania kulisy dyplomacji, oprac. Gabriel Gorodetsky, tłum. Anna Żukowska-Maziarska, Warszawa 2020, Bellona, ss. 663

61%

Kosiński K.

Dzieje Najnowsze

|

2022

|

vol. 54

|

issue 2

237-255

EN

The article discusses the diary of the Soviet ambassador to Great Britain, Ivan Maisky, written between 1934 and 1943. The review’s author presents the controversies surrounding its Russian and English editions. He also analyses the references to Poland, such as the background of the Sikorski–Maisky treaty of 30 July 1941, mentions of the Katyń massacre and the severance of diplomatic relations in 1943. Maisky’s diary has a significant cognitive value and is an important source for historians of recent history.

PL

W artykule omówiono dziennik ambasadora sowieckiego w Wielkiej Brytanii Iwana Majskiego z lat 1934–1943. Pokazano kontrowersje związane z jego edycją rosyjską i angielską. Poddano analizie zapiski dotyczące Polski, jak np. kulisy układu Sikorski-Majski z 30 VII 1941 r., sprawa zbrodni katyńskiej, zerwanie stosunków dyplomatycznych w 1943 r. Dziennik Majskiego ma znaczną wartość poznawczą, stanowi ważne źródło dla historyka dziejów najnowszych.

4

Rok 1920 i lata następne. Brytyjska polityka appeasementu i zdrady? Artykuł polemiczny

57%

Zacharias M. J.

Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej

|

2018

|

vol. 53

|

issue 1

PL

Artykuł jest polemiką z tezami przedstawionymi w książce Andrzeja Nowaka pt. Pierwsza zdrada Zachodu. 1920 – zapomniany appeasement. Zdaniem autora, polityki premiera Davida Lloyda George’a wobec Polski w 1920 r. nie można porównywać, a tym bardziej utożsamiać z późniejszymi działaniami brytyjskimi określanymi mianem appeasementu. Posługiwanie się pojęciem „zdrady” w badaniach poświęconych polityce w ogóle jest problematyczne. Głównie dlatego, że takie określenie najczęściej nie wyjaśnia motywacji i możliwości, uwarunkowań i oczekiwań związanych z decyzjami określanymi mianem „zdrady”. Służy ono bardziej określonej polityce historycznej, by nie powiedzieć – propagandzie, niż rzeczywistej potrzebie docierania do złożonej, skomplikowanej i wielowymiarowej prawdy historycznej.The article is a polemics with the theses presented in the book by Andrzej Nowak Pierwsza zdrada Zachodu. 1920 – zapomniany appeasement (The First Betrayal of the West. 1920 – The Forgotten Appeasement) In the author’s opinion, Prime Minister David Lloyd George’s policy toward Poland in 1920 could be neither compared nor identified with later actions of the British known as “appeasement”. And to use the term of “betrayal” in scholarly studies of politics seems problematic to him. Mainly because such a term does not explain either motivations or possibilities, or conditions and expectations related to the decisions that are termed as the “betrayal”. It serves more to a specific historical policy, not to say propaganda, rather than the actual need to know the complex, complicated and multidimensional historic truth.

5

Eastern Europe and the British Imperial Imagination, 1914–1919

57%

Nowak A.

Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej

|

2017

|

vol. 52

|

issue 3

PL

Pierwsza wojna światowa wymusiła na elitach Europy Zachodniej potrzebę określenia, czym ma być Europa Wschodnia, jak wyglądać będzie nowy porządek polityczny po zakończeniu wielkiej wojny, czy da się utrzymać równowagę między Rosją a Niemcami oraz co zrobić z coraz większymi ambicjami Rosji sowieckiej przywrócenia kontroli nad ziemiami byłego Imperium Rosyjskiego. Niniejszy tekst dotyczy wizji Europy Wschodniej wśród brytyjskich elit politycznych od memoriału Arthura Balfoura z 1916 r. do koncepcji tej części Europy stworzonej w kręgu premiera Davida Lloyda George’a w 1920 r. oraz analiz Halforda Mackindera, ojca brytyjskiej geopolityki.During the Great War elites of Western Europe were forced to decide on their perception of Eastern Europe, on a new political order after the end of the war, and to think out how to keep the balance between Russia and Germany and what to do with increasing ambitions of Soviet Russia to regain control over the territories of the former Russian Empire. This text attempts to re-create the specific frame of mind of early twentieth-century British political elites which influenced their perception of Eastern European developments from Arthur Balfour’s memorial in 1916 to Eastern Europe’s concepts by Prime Minister David Lloyd George in 1920 and analyses of Sir Halford Mackinder, the father of British geopolitics.

Refine search results

2 Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

1 Dzieje Najnowsze

1 Miscellanea Historico-Iuridica

1 Dziedzic T.

1 Kosiński K.

1 Nowak A.

1 Zacharias M. J.

1 Ławski D.

1 2022

1 2021

1 2020

1 2018

1 2017

David Lloyd George a sprawa polska na konferencji wersalskiej

Dyplomacja brytyjska wobec przyszłości Fiume/Rijeki w negocjacjach Rady Najwyższej Konferencji Pokojowej w Paryżu w roku 1919

„Jeden z najtwardszych orzechów do zgryzienia”, Dzienniki Majskiego. Ambasador Stalina odsłania kulisy dyplomacji, oprac. Gabriel Gorodetsky, tłum. Anna Żukowska-Maziarska, Warszawa 2020, Bellona, ss. 663

Rok 1920 i lata następne. Brytyjska polityka appeasementu i zdrady? Artykuł polemiczny

Eastern Europe and the British Imperial Imagination, 1914–1919