Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Kupala Night

Sort By:

Limit search:

Plugawe i orgiastyczne święto miłości? Sobótka w ujęciu Jana Kochanowskiego

100%

Maciejewska A.

Academic Journal of Modern Philology

2022

vol. Special Issue

issue 17

85-100

Noc świętojańska (Midsummer night) is associated with the very distant times when the sun and water were worshipped. At that time the Slavs paid special attention to astronomical phenomena resulting from the Earth’s rotation around the Sun. The time of the summer solstice appeared to be a time of great celebration, as evidenced by the wide range of nomenclature defining the entirety of these rites: Kupalnocka, Kupala, noc swietojanska or Sobótka. It is also very likely that this celebration has become a Christian equivalent of the pre-existing cult of a pagan deity, as evidenced by, for example, numerous Midsummer rites: clapping, playing, singing, dancing, jumping around the fire, girding oneself with mugwort. Performing night dances, singing and pairing up became the basis not only for accusations by preachers that pagan idols were being glorified, but it even began to arouse anxiety among moralists, who considered the above-mentioned acts debauched. Although Catholics and Protestants tried to combat the customs related to the Sobótka, Jan Kochanowski decided to maintain these folk traditions.

The feasts of “Stado” and “Kupala Night” in the rituals of the Polish Rodnovers. A revival of ethnographic sources

80%

Grochowski P.

Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

2020

vol. 32

It is argued in this study that contemporary Rodnovers (practitioners of Slavic Native Faith, or Rodnovery) revive ethnographic and historical sources by applying two strategies: (re)construction of pre-Christian Slavic rituals and (re)paganisation of 19th-c. folk rituals. It is a new kind of practice: source materials are not modified for the purpose of presentation to receipients from “outside” (as is the case with folklore and historical reconstruction) but function as the basic substrate of religious customs and beliefs, practiced by Rodnovers themselves. Despite appearances, this is not a continuation of folk tradition but a new religious phenomenon, whose major actors use ethnography and folk content in a creative and unorthodox manner.

W artykule zaprezentowana została teza, że współcześni wyznawcy rodzimowierstwa dokonują rewitalizacji źródeł etnograficznych i historycznych, posługując się dwiema strategiami: (re)konstrukcji przedchrześcijańskich obrzędów Słowian oraz (re)poganizacji XIX-wiecznych obrzędów ludowych. Jest to nowy rodzaj praktyk polegający na tym, że materiały źródłowe nie są przetwarzane i stylizowane w celu zaprezentowania ich w nowym kontekście odbiorcom „z zewnątrz” (jak w przypadku folkloryzmu czy rekonstrukcji historycznych), ale stają się podstawowym substratem wierzeń i obrzędów religijnych, których „użytkownikami” są sami rodzimowiercy. Nie mamy tu jednak do czynienia z kontynuacją tradycji ludowych (choć na pierwszy rzut oka tak to może wyglądać), lecz z nowym zjawiskiem religijnym, którego główni aktorzy posługują się etnografią i folklorystyką w sposób twórczy i nieortodoksyjny.

Refine search results

1 Academic Journal of Modern Philology

1 Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

1 Grochowski P.

1 Maciejewska A.

1 2022

1 2020

Search results

Plugawe i orgiastyczne święto miłości? Sobótka w ujęciu Jana Kochanowskiego

The feasts of “Stado” and “Kupala Night” in the rituals of the Polish Rodnovers. A revival of ethnographic sources