Search results

1

Animatorzy kultury. Terapia grupowa, aktywizacja, lokalizacja, kapitalizacja

100%

Knaś P.

Res Publica Nowa

|

2013

|

issue 1

47-51

EN

People considered to be cultural animators represent very diverse professions and social groups. They may have different approaches to culture, but usually their aim is similar – i.e. to prompt and inspire people to be culturally active. Publicly funded cultural animation projects often are not available to members of all social classes or are too focused on so-called “propagating the culture”. However, there are a number of projects, organisations and cultural animators, who operate outside the system, creating a space where people can participate in culture and work together.

2

Spatial turn and animation practices inspired by cultural anthropology

100%

Wieszaczewska A.

Journal of Education Culture and Society

|

2016

|

vol. 7

|

issue 2

262-273

EN

Spatial turn is one of the cultural turns, which have recently occurred in the humanities. It stresses the importance of issues such as space and place and can be successfully used as a theoretical perspective gaining use in thought over issues such as globalisation, transnationality, mapping but also education. In the discourses of pedagogical science space and place are considered through their multidimensional impact on education and learning. As significant concepts rooting pedagogy or pedagogy of borderland. The pedagogical reflection on space could be also used in the field of animation practices, especially in activities, which are related to place somehow colonised.

3

Community arts a kwestia jakości

100%

Moriarty G.

Res Publica Nowa

|

2013

|

issue 1

22-28

EN

Providing quality in the context of community arts is a complex issue, demanding constant analysis and evaluation of the artist’s actions. Equal focus should be put on the process of workshops and the end product, and although there are usually many obstacles encountered by community artist, the most important are defining and realizing internal aims by everyone engaged in the community arts (artist, workshop’s participants, recipients and many others).

4

Na przekór

88%

Obarska M.

Res Publica Nowa

|

2013

|

issue 1

7-10

EN

Observing that cultural animators increasingly deﬁne their activity as part of the cultural sector, and not simply a job, the author of this article analyzes the advantages and disadvantages of their actions, with emphasis on the latter. With actual examples, she looks at different attitudes toward cultural animation, alongside different methods and difﬁculties that such activists can face or create. She likewise emphasizes the key role that self-reﬂection plays, in both critical analysis of the profession and supporting progress in Polish culture.

5

Miejsce animacji kulturalnej w działalności polskich i rosyjskich lokalnych ośrodków kultury po przełomie ustrojowym (na wybranych przykładach)

88%

Dunaeva V.

Adeptus

|

2013

|

issue 1

EN

The place of cultural animation in the activity of Polish and Russian local institutions of culture after the fall of communism (selected examples)The main objective of this article is to explore and compare the role of cultural animation in the activity of local institutions of culture in Poland and Russia after the fall of communism. Among the significant issues are the strategy of local cultural institutions within the terms of the market economy, the system of values that they promote and the conditions of effective cooperation of these institutions with their audiences. One of the important questions is the institution’s ability to meet the cultural needs of a local community and simultaneously create a ‘civic conscience’ in people. The author has explored the activity of selected local institutions of culture in Poland and in Russia.

6

Cultural Animation in Educational Practice: Selected Activities for Students of Primary Schools in Toruń

63%

Kwiatkowska W., Skibińska M., Majewska K.

Studia Paedagogica Ignatiana

|

2018

|

vol. 21

|

issue 3

129-143

EN

This article is devoted to the issue of cultural animation in educational practice. The authors share their experiences in the field of animation of educational activities for regional and global education of students of primary schools in Toruń during workshops carried out as part of the Toruń Science and Art Festival. The active and committed attitude of the participants in the classes was intensified by information and communication technologies constituting a specific transmission channel of the cultural components and elements of nature. The aim of the presented text is to popularize initiatives that stimulate socio-cultural and educational activity of citizens confronted with the emerging civilizational challenges of the 21st century.

PL

Niniejszy artykuł poświęcony jest zagadnieniu animacji kulturalnej w praktyce edukacyjnej. Autorki tekstu dzielą się swoimi doświadczeniami w zakresie animacji działań edukacyjnych na rzecz edukacji regionalnej i globalnej uczniów toruńskich szkół podstawowych zdobytymi podczas warsztatów realizowanych w ramach Toruńskiego Festiwalu Nauki i Sztuki. Aktywną i zaangażowaną postawę uczestników zajęć potęgowały technologie informacyjno-komunikacyjne stanowiące swoisty kanał transmisyjny składników kultury i elementów przyrody. Celem prezentowanego tekstu jest popularyzacja inicjatyw pobudzających aktywność społeczno-kulturalną i edukacyjną współczesnych obywateli w obliczu pojawiających się wyzwań cywilizacyjnych.

7

Szlak kulturowy – nowa strategia uobecniania przeszłości

63%

Kamińska K.

Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego

|

2013

|

vol. Zeszyt

|

issue XXVII

319-329

EN

The cultural route is the new socio-cultural phenomenon. In the social awareness it is rather associated with the touristic route, including its historical monuments. However, apart from the touristic-cognitive aspect that is of value, there is also an activating-integrating one. Both aspects have the significant impact on the character of the cultural experiences of not only tourists, but also autochthons. The cultural route has initiated the new model of participation in culture. On the one hand, it is referring to the prototype of the journey. On the other hand, though, it is embracing the metaphorical nature of the concept of the road. It provokes the dialog with history and meeting with the ‘other’ and their culture. Moreover, going beyond the specific interior of the reality, interleaving the past and the present in creating the vision of ‘here and now’, it outlines the future, on the basis of the elements of the cultural heritage. The actions undertaken by cultural animators are increasing the attractiveness of the cultural route, which becomes the tool of the process of expanding of the cultural space.

PL

Szlak kulturowy to nowe zjawisko społeczno-kulturowe. W świadomości społecznej utożsamiany jest raczej z trasą turystyczną wraz z istniejącymi wokół niej obiektami zabytkowymi. Jednak poza aspektem turystyczno-poznawczym, nie mniej ważny jest także aktywizująco-integracyjny. Obie te kwestie wywierają istotny wpływ na charakter doświadczeń kulturowych nie tylko turystów, ale i autochtonów. Szlak kulturowy zainicjował bowiem nowy model uczestnictwa w kulturze. Odwołując się z jednej strony do pierwowzoru podróży, a z drugiej mając na uwadze metaforyczność pojęcia drogi, prowokuje do podjęcia dialogu z historią i spotkania z „innymi” i ich kulturą. Dodatkowo wychodząc od specyficznej aranżacji rzeczywistości, przeplatającej przeszłość z teraźniejszością, w kreowaniu wizji „tu i teraz” wytycza zarys przyszłości, posiłkując się elementami dziedzictwa kulturowego. Działania podejmowane przez animatorów kultury zwiększają atrakcyjność szlaku kulturowego. W tym kontekście szlak kulturowy staje się narzędziem animacji pozwalającym na poszerzenie przestrzeni kulturowej.

8

Teatr codzienności w kontekście działań animacyjnych

63%

Kluzowicz J.

Dyskursy Młodych Andragogów / Adult Education Discourses

|

2017

|

vol. 18

261-273

PL

W niniejszym artykule autorka wyjaśnia, czym charakteryzuje się teatr codzienności, próbując zanalizować mechanizmy jego powstawania i oddziaływania w kontekście animacji kultury. Rozważania na temat teatru codzienności osadza w teorii animacji kultury w nurcie antropologicznym, który opiera się na całościowym widzeniu animowanej jednostki w uniwersum jej codziennych, ludzkich spraw, poprzez przyjęcie postawy charakteryzującej się orientacją partycypacyjną, nastawioną na partnerskie, podmiotowe relacje. Zarówno w tak rozumianej animacji, jak w pracy reżysera teatru codzienności niezbędne jest podejście antropologiczne, związane przede wszystkim z antropologią codzienności, która w szczególności uwrażliwia na niezwykłość codzienności. Autorka stara się wskazać na animacyjny potencjał teatru codzienności w zakresie narzędzi pracy z uczestnikami i możliwość wdrożenia tych narzędzi w działania animacyjne. Na dowód słuszności swej tezy przytacza działanie animacyjne, które wraz ze studentami zrealizowała za pomocą metod wypracowanych przez teatr codzienności.

EN

In this article the author explains what characterizes the theatre of everyday life, trying to analyze the mechanisms of its formation and impact in the context of cultural animation. Deliberations about the theatre of everyday life are set in the theory of cultural animation of the anthropological context, which is based on a holistic vision of the animated individual in the universe of everyday human matters by adopting the attitude characterized by participatory orientation towards partnership relations and subjective interactions. Both, in the animation understood like that, and in the work of the director of the theatre of everyday life, the anthropological approach is necessary that is primarily associated with the anthropology of everyday life which in particular becomes sensitized to the uniqueness of everyday life. The author tries to draw attention to the potential of the theatre of everyday life related to animation in terms of work tools with the participants and the possibility to implement these tools in the animation activities. To admit that the author is right in her thesis, the animation activity is mentioned, which has been realized with students using methods developed by the theatre of everyday life.

9

Sztuka (dla/w) społeczności – animacja kultury – pedagogia publiczna. Przypadek Międzykulturowego Festiwalu Artystycznego „Ludzka Mozaika” w Goleniowie

63%

Kubinowski D.

Dyskursy Młodych Andragogów / Adult Education Discourses

|

2019

|

vol. 20

345-358

PL

Autor wskazuje na istotną wartość synergii trzech idei humanistyczno-pedagogicznych w praktyce działalności kulturalnej, a mianowicie: sztuk (dla/w) społeczności, animacji kultury, pedagogii publicznej. Wszystkie one mają swoje źródła ideowo-teoretyczne w dziedzictwie ruchów kontrkulturowych lat 60. XX wieku. W tekście znajdujemy charakterystykę tych trzech idei oraz przywołanie przykładu jednego z międzykulturowych wydarzeń artystycznych, które ową synergię znakomicie odzwierciedla.

EN

The author emphasizes the importance of synergy in three humanistic pedagogical ideas involved in the practice of cultural activities, these are: community arts, cultural animation, public pedagogy. These ideas are ideologically and theoretically rooted in the heritage of contestation movements of the 1960’s. In this text we can find the characteristics of these three ideas and a short elaboration of one example of intercultural artistic events which this synergy clearly presents.

10

Tworząc miejsce. Dyskurs tożsamościowy a animacja kultury na przykładzie Gdańska, Szczecina i Wrocławia

63%

Ciechorska-Kulesza K.

Opuscula Sociologica

|

2017

|

issue 3(21)

95-108

PL

Celem artykułu jest przedstawienie propozycji badania tożsamości przestrzennych z perspektywy animacji kultury na przykładzie trzech miast Ziem Zachodnich i Północnych: Gdańska, Szczecina i Wrocławia. Na podstawie działań animacyjnych ukazana zostala wzmożona debata tożsamościowa, związana m.in. z kandydowaniem tych ośrodków do tytułu Europejskiej Stolicy Kultury 2016. Działania animacyjne, a także dyskursy z nimi związane ukazują, że projekt tożsamościowy wokół ZZiP się nie wyczerpał, ujawnia się w coraz to nowszych odsłonach. Omawiane miasta tworzą w działaniach na polu kultury i sztuki podobne miejsca: otwarte, zapraszające, doświadczane, różnorodne, bliskie i swojskie, nie do końca odkryte, ujawniające swoiste napięcie między stratą a tworzeniem, wykorzenieniem a zakorzenieniem, przeszłością a przyszłością. Pomimo wielu punktów wspólnych działania skierowane są na kształtowanie tożsamości głównie lokalnych. Wartościowym kierunkiem wydaje się Koalicja Miast (kandydujących do ESK 2016), która sygnalizuje, jak wiele łączy te trzy miasta i jaki potencjał kulturotwórczy może mieć ich „spotkanie”.

EN

The article presents a proposal for the study of spatial identity from the perspective of cultural animation on the example of the three cities in Western and Northern Territories: Gdańsk, Szczecin and Wrocław. The cultural animation activities show the intensifcation of the debate about identities, related among others to the candidacy of the cities for the European Capital of Culture 2016. Animation activities, as well as discourses related to them, indicate that the identity project based on the Western and Northern Territories has not been exhausted, although it appears in different forms. These cities “create” similar spaces in the felds of art and culture: open, inviting, for one to experience, diverse, close and familiar, not completely discovered, revealing a kind of tension between the loss and creation, eradication and inveteracy, past and future. Despite many common points, the activities are focused mainly on shaping the local identity. The Coalition of Cities (candidates for the ECC 2016) appears to be a valuable guidance. It indicates how much in common these three cities (among others) have, and draws attention to the cultural potential of the “meeting”.

11

ANIMOWANIE MULTIKULTUROWYCH DZIAŁAŃ ARTYSTYCZNYCH – O SZANSACH ROZWIJANIA ETNOPEDAGOGIKI W CZASACH KULTUROWEGO IZOLACJONIZMU

63%

Matyjewicz M.

Ars inter Culturas

|

2017

|

issue 6

75-82

EN

The article presents the issue of ethno-pedagogy science and the chances of its establishment by cultural animation. The author of the text analyzes the basic ideas of ethno pedagogy in artistic organizations of multicultural revival, opening up to social awareness of cultural and ethnic diverse. By organizing joint artistic work author seeks visible opportunities for “dialogues” and popularization of the social concept. The method of cultural animation, bearing an axiological neutral message and pervading nondeterminant forms of work, hopes for the creation of friendly, multicultural spaces.

12

Główne kierunki rozwoju animacji kultury. Od animacji społecznej do osobowej

63%

Żardecki W. A.

Lubelski Rocznik Pedagogiczny

|

2020

|

vol. 39

|

issue 1

EN

The paper provides an overview of changes in cultural animation and general characteristics of its paths of development during specific periods, in view of the social, political, cultural and educational changes. While determining the unique human and social, as well as philosophical background of animation, the authors referred to premises relating to underlying qualities of modern industrial societies and man of the industrial age. The main body of the paper was devoted to reconstruction of cultural animation developments in view of cultural changes, and to presentation of a multi-faceted theoretical and practical approach to cultural animation over the past few decades. This served as the background for outlining a personalistic concept of cultural animation, focused on creating conditions conducive to personal development and self-fulfilment of humans. In the light of the study, cultural animation has seen the major shift from focus on opposing elite culture to multiplicity of its contemporary paradigms which, to a considerable extent, share the same approaches and main intentions. The paper is intended to methodize the examined issue, or rather to collect the material allowing to correctly classify the phenomena underlying the developments in cultural animation.

PL

Niniejszy artykuł przedstawia ogólny zarys przemian animacji kultury, ogólną charakterystykę kierunków jej rozwoju w poszczególnych okresach, na tle przeobrażeń społecznych, politycznych, kulturowych, edukacyjnych. Na szczególną, cywilizacyjno-społeczną i filozoficzną, genezę animacji wskazują konstytutywne właściwości nowoczesnych społeczeństw przemysłowych i człowieka ery industrialnej. Zasadniczą część artykułu poświęcono odtworzeniu drogi rozwoju animacji na tle przemian kulturowych oraz przedstawieniu wielopłaszczyznowości pojmowania i uprawiania animacji kultury ostatnich kilkudziesięciu lat. Na tym tle zarysowano personalistyczną koncepcję animacji kultury, zorientowaną na tworzenie warunków sprzyjających rozwojowi osobowemu człowieka czy też samorealizacji osoby ludzkiej. W świetle badań kierunek najważniejszych przemian animacji wiedzie od nastawienia na kontestację kultury elitarnej do wielości jej współczesnych paradygmatów, w większości zbieżnych w ujęciach i głównych intencjach. Prezentowany tekst ma na celu wstępne uporządkowanie tytułowego zagadnienia lub raczej zebranie materiału do działań porządkujących informacje o zjawiskach tworzących historię animacji.

13

Kultura animacji jako humanistyczna pedagogia

51%

Kubinowski D.

Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne

|

2016

|

vol. 3

|

issue 2

97-108

EN

The aim of this paper is to determine the characteristics of universal culture of animation in general, seen as a kind of humanistic pedagogy in the broad sense. The starting point for the author are the constitutive features of cultural animation relating to: (1) understanding animation as revival, activation, change etc.; (2) treating the culture of individuals and communities as a key subject of its impact; (3) implementation of any animation activities based on the humanistic methodical principles; (4) adoption of axiological minimum as a necessary condition for the perception of cultural animation as pedagogical idea, and (5) clarifying the specificity of the role of social culture animator. The text attempts to generalize them with a view to developing a pedagogical theory of animation activity beyond its cultural – exclusively – aspects.

PL

Celem niniejszego opracowania jest próba określenia cech uniwersalnej kultury animacji w ogólności, postrzeganej jako swoista humanistyczna pedagogia w szerokim rozumieniu. Punktem wyjścia autor czyni tu cechy konstytutywne animacji kultury odnoszące się do: (1) rozumienia animacji jako ożywiania, aktywizowania, zmieniania etc.; (2) traktowania kultury własnej jednostek i wspólnot jako zasadniczego przedmiotu jej oddziaływań; (3) realizowania wszelkich działań animacyjnych w oparciu o zasady humanistycznej metodyczności; (4) przyjęcia minimum aksjologiczności jako niezbędnego warunku postrzegania animacji kultury jako idei pedagogicznej oraz (5) sprecyzowania swoistości roli społecznej animatora kultury. W tekście podejmuję próbę ich uogólnienia z myślą o rozwinięciu pedagogicznej teorii działalności animacyjnej poza jej aspekty – wyłącznie – kulturalne.

14

Dekonstrukcja wybranych elementów współczesnej przestrzeni kulturowej jako źródło dyskursu nad kształtem tożsamości animatorów kultury

51%

Matyjewicz M.

Forum Oświatowe

|

2019

|

vol. 31

|

issue 1(61)

11-22

EN

The article deals with selected processes taking place in contemporary cultural space. These phenomena have profound impact on the quality of social inclusion, the level of cultural participation, and the identity formation and cultural awareness of citizens, which are the fundamental determinants of the design and conduct of animation in the local environment. To the author, analysis and deconstruction of these processes the basis for the discussion of the identity of modern cultural animators.

PL

Artykuł porusza problematykę wybranych procesów zachodzących we współczesnej przestrzeni kulturowej naszego kraju. Zjawiska te mają ogromny wpływ na jakość integracji społecznej, poziom uczestnictwa w kulturze, kształtowanie się tożsamości i świadomości kulturowej naszych obywateli – czyli jedne z podstawowych wyznaczników projektowania i prowadzenia działalności animacyjnej w środowisku lokalnym. Ich analiza i dekonstrukcja są dla autora tekstu podstawą do prowadzenia rozważań nad kształtem tożsamości współczesnych animatorów kultury.

Refine search results

Animatorzy kultury. Terapia grupowa, aktywizacja, lokalizacja, kapitalizacja

Spatial turn and animation practices inspired by cultural anthropology

Community arts a kwestia jakości

Na przekór

Miejsce animacji kulturalnej w działalności polskich i rosyjskich lokalnych ośrodków kultury po przełomie ustrojowym (na wybranych przykładach)

Cultural Animation in Educational Practice: Selected Activities for Students of Primary Schools in Toruń

Szlak kulturowy – nowa strategia uobecniania przeszłości

Teatr codzienności w kontekście działań animacyjnych

Sztuka (dla/w) społeczności – animacja kultury – pedagogia publiczna. Przypadek Międzykulturowego Festiwalu Artystycznego „Ludzka Mozaika” w Goleniowie

Tworząc miejsce. Dyskurs tożsamościowy a animacja kultury na przykładzie Gdańska, Szczecina i Wrocławia

ANIMOWANIE MULTIKULTUROWYCH DZIAŁAŃ ARTYSTYCZNYCH – O SZANSACH ROZWIJANIA ETNOPEDAGOGIKI W CZASACH KULTUROWEGO IZOLACJONIZMU

Główne kierunki rozwoju animacji kultury. Od animacji społecznej do osobowej

Kultura animacji jako humanistyczna pedagogia

Dekonstrukcja wybranych elementów współczesnej przestrzeni kulturowej jako źródło dyskursu nad kształtem tożsamości animatorów kultury