Search results

1

Tomasz Trębacz, Być człowiekiem pełniej w myśli Edyty Stein,Wydawnictwo Salwator, Kraków 2010, ss. 119.

100%

Szuta W.

Teologia i Moralność

|

2011

|

vol. 6

|

issue 2(10)

251-253

2

Morfogeneza - ramy wyjaśniające realizmu

100%

Archer M. S.

Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne

|

2015

|

issue 10

16-46

PL

Chociaż podział nie jest wyraźny, można wyróżnić dwie role, jakich podejmują się filozofowie nauki lub nauk społecznych. Po pierwsze, są wśród nich "komentatorzy", którzy w dużej mierze ograniczają się do analizowania poczynań innych naukowców lub badaczy. Tego typu komentarze - krytyczne, wyjaśniające, ostrzegawcze, rozpoznawcze, oceniające i czasem zachęcające - faktycznie mogą okazać się przydatne dla tych pracowitych naukowców do działań których się odnoszą. Po drugie, są filozofowie nauki (w mniejszej liczbie), którzy wprost określają swoją rolę jako służebną wobec danej dyscypliny lub dyscyplin, dostaeczając programu wyjaśniającego, zestawu koncepcji - i bardzo rzadko - modelu ilustracyjnego służącego jako przewodnik dla praktyków. Do tej drugiej grupy należy zaliczyć Roya Bhaskara, który określił swoją własną rolę jako służebną właśnie w stosunku do nauk społecznych.

3

Człowieczeństwo jako problem i wyzwanie edukacyjne

89%

Ostrowska U.

Roczniki Pedagogiczne

|

2021

|

vol. 13(49)

|

issue 2

7-32

EN

The issue of the ways of certifying humanity by contemporary people takes the rank of a priority task today and a challenge that goes into the future. The triad of key categories contained in the title of the article: humanity - problem - educational challenge constitute the clues that define the course of considerations undertaken in this text. I start them with terminological approaches, and then present the issues raised on the one hand from the perspective of perceiving humanity as a priority problem and challenge for humanity, which requires intensive epistemological and exploratory efforts, and on the other hand as a constitutive basis for educational theory and practice focused on insightful learning of humanity, as well as responsible certification by educational entities of this phenomenon in the anthropospheric universe in which attempts to improve elements of the world of values have no end.

PL

Kwestia sposobów zaświadczania człowieczeństwa przez ludzi współczesnych przybiera rangę priorytetowego zadania współczesności i wyzwania wykraczającego w przyszłość. Zawarta w tytule artykułu triada kategorii kluczowych: człowieczeństwo – problem – wyzwanie edukacyjne stanowi tropy wytyczające tok rozważań podjętych w niniejszym tekście. Rozpoczynam je od ujęć terminologicznych, a następnie prezentuję podjęte kwestie z jednej strony z perspektywy postrzegania człowieczeństwa jako priorytetowego problemu i wyzwania dla ludzkości, który wymaga intensywnych zabiegów epistemologiczno-eksploracyjnych, z drugiej strony jako konstytutywnej podstawy dla teorii i praktyki edukacyjnej ukierunkowanej na wnikliwe poznawanie człowieczeństwa, a także odpowiedzialne zaświadczanie przez podmioty edukacyjne tego fenomenu w universum antroposferycznym, w którym podejmowane próby doskonalenia elementów świata wartości nie mają kresu.

4

Pedagog specjalny – człowiek o wyjątkowych predyspozycjach osobowościowych, profesjonalista posiadający rozległą, interdyscyplinarną wiedzę i umiejętności

88%

Kupisiewicz M.

Studia z Teorii Wychowania

|

2016

|

issue 4 (17)

173-186

PL

Artykuł stanowi swoistą, osobistą refleksje autorki dotyczącą kondycji pedagoga specjalnego – profesjonalisty reprezentującego szeroką interdyscyplinarną wiedzę, a przede wszystkim człowieka dla innych, człowieka o wyjątkowych predyspozycjach osobowościowych i etyczno-moralnych. Uwaga skupiona jest wokół paradygmatu człowieczeństwa, poczucia odpowiedzialności, autorytetu wyzwalającego oraz samoaktualizacji pedagoga specjalnego.

EN

The article is the Author’s personal refl ection on the condition of a special education teacher - a professional representing a broad interdisciplinary knowledge and above all, a person “for others”, distinguished by exceptional personality and ethical-moral predispositions. The article’s attention is focused on the paradigm of humanity, sense of responsibility, liberating authority and self-actualization of a special education teacher.

5

W pełni ludzie. Osoby z głęboką niepełnosprawnością intelektualną przez pryzmat nauczania Kościoła katolickiego

71%

Maliszewska A.

Studia Bobolanum

|

2018

|

vol. 29

|

issue 2

45-76

EN

The assurance of the complete humanity of people with intellectual disabilities is well grounded in the teaching of the Catholic Church. On the other hand the majority nof the statements of the Magisterium regarding the substance of humanity seem to take no account of people with intellectual disabilities. The notions of human rationality and freedom appear to be particularly problematic in this context. This study, firmly embedded in the teaching of the Catholic Church and employing arguments from its wealth, aims to demonstrate people with profound intellectual disabilities as fully endowed with and able to actualise humanity in its fullest.

PL

Twierdzenie o pełnym człowieczeństwie osób z niepełnosprawnością intelektualną jest dobrze ugruntowane w nauczaniu Kościoła katolickiego. Z drugiej strony wydaje się, że większość wypowiedzi Magisterium dotyczących istoty człowieczeństwa w żaden sposób nie odnosi się do osób z niepełnosprawnością intelektualną. Szczególnie problematyczne są wątki dotyczące rozumności i wolności człowieka. Niniejszy tekst opierając się na nauczaniu Kościoła katolickiego i czerpiąc z niego argumenty, chce ukazać osoby z głęboką niepełnosprawnością intelektualną jako posiadające i realizujące pełnię człowieczeństwa

6

Filozoficzne aspekty człowieczeństwa w ujęciu J.M. Bocheńskiego

63%

Andrzejuk I.

Rocznik Tomistyczny

|

2020

|

vol. 1

|

issue 9

291-300

EN

The content of the article concerns the philosophical views of the famous Dominican J. Bocheński on the structure of human existence. Bocheński himself divided his work into the neo-romantic and analytical periods. The article uses this division and focuses more on Bocheński’s later philosophical views. One of the reasons was that his neotomistic anthropological views had already been discussed in the book K. Policki, entitled: The philosophy of man in the early work of J.I.M. Bocheński. The presented article presents the structural elements of man, along with his powers. Then it deals with topics related to humanity. That is why the following parts of the paper are devoted to various areas of human activity and humanism. It seems that despite the changes in his philosophical views declared by Bocheński, he still remained an Aristotelian. It is manifested in the way of perceiving man from the perspective of his essence and accepting the spiritual and body unity. Moreover, Bocheński adopts the hegemony of the intellect in human activities (despite the declaration that, according to him, man does not differ from an animal). Since Bocheński readily expressed mutually exclusive views, it should be emphasized that establishing his position on the metaphysical structure of man is not an easy task.

7

Ponowoczesność, czyli człowieczeństwo zdegradowane?

63%

Nakoneczny T.

Rocznik Teologii Katolickiej

|

2014

|

vol. 13

|

issue 1

PL

Dr TOMASZ NAKONECZNY – adiunkt w Instytucie Wschodnim Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Zajmuje się współczesnym literaturoznawstwem, głównie polskim i rosyjskim, kulturą popularną w Europie Wschodniej, a także historią idei obejmującą okres od oświecenia do ponowoczesności.

EN

The article poses the question on conditio humana on the background of conflict between the two ideological orientation of our time: constructivism and essentialism. The first orientation continues the project of human emancipation, whose initial ideas shaped the Enlightenment. In this framework, the man is a constructor of his world. The second orientation includes a number of traditions and paradigms, describing the man as irrevocably immersed in the world of standards and truths derived from the non-human reality. The author reflects on the implications of the this ideological conflict to our ideas of man as a creature of special moral status.

8

W labiryncie wolności i odpowiedzialności za słowo

63%

Ostrowska U.

Paedagogia Christiana

|

2015

|

vol. 2/36

11-26

PL

Wolność i odpowiedzialność stanowią jeden z głównych problemów refleksji etycznej, dotyczących ontologicznych podstaw działalności ludzkiej ewidentnie zaświadczających o conditio humana człowieka, zwłaszcza o jakości jego człowieczeństwa. Poruszanie się w labiryncie między wolnością a odpowiedzialnością za słowo uwyraźnia awers i rewers złożoności współczesnych problemów. Rozważania w powziętej perspektywie aksjologicznej skłaniają do uznania, iż prawo do wolności słowa wyłącznie wtedy cokolwiek znaczy, kiedy człowiek przyjmuje odpowiedzialność, która – będąc trwale zakorzeniona w universum antroposferycznym – towarzyszy rozumnie pojętej conditio humana.

EN

Freedom and responsibility constitute one of the basic issues of ethical reflection concerning ontological foundations for human activity which clearly testify to conditio humana of a human being and, especially, to the quality of his humanity. Moving around the maze between freedom and responsibility of speech emphasizes the obverse and reverse of the complexity of the contemporary problems. The deliberations in the adopted axiological perspective inclined one to recognize that the right to free speech is only of some value when a human being also takes the responsibility which – being permanently rooted in the anthroposherical universum - accompanies the rationally comprehended conditio humana.

9

Podmiotowość i sprawczość - z perspektywy realizmu krytycznego

63%

Wielecki K.

Edukacja Humanistyczna

|

2022

|

issue 2

15-30

PL

Perspektywa realizmu krytycznego w refleksji o człowieku (person being) wyklucza wszelkie koncepty konstruktywistyczne, subiektywistyczne, czy pomysły „czarnej dziury” mowy. Tu trzeba trzymać się rzeczywistości. Co wydaje się kwestią zasadniczą nie tylko dla filozofii i psychologii, ale również dla socjologii, co tu ma szczególne znacznie. Wydaje mi się, że kluczem jest tu stanowisko realizmu krytycznego. Wychodzę jednak od koncepcji rozdwojenia człowieka (homo duplex) Émila Durkheima, aby pokazać, jak dało się ono przezwyciężyć na gruncie realistycznej fenomenologii (Roman Ingarden, Edith Stein). Problemy, na które napotykamy jednak, gdy przyjmiemy to stanowisko wymagają, jak sądzę, perspektywy realizmu krytycznego. Znajdują one rozwiązanie - twierdzę - w koncepcji istoty ludzkiej Margaret S. Archer, niewątpliwie najwybitniejszej i najpełniejszej myśli teoretycznej w tej sprawie we współczesnej humanistyce. To doprowadza mnie do zastanowienia nad sensem pojęcia podmiotowości, które - mym zdaniem - otwiera szansę ujęcia sensu człowieczeństwa w kategoriach realistycznych, ale też uwzględniających pełnię i złożoność człowieka, jako istoty społecznej, wtrąconej w etyczność, uwikłanej w całość złożoności ludzkiej woli, ale też w wieloargumentowy porządek świata. Równocześnie istoty posiadającej potencjał pełni człowieczeństwa, który jest zadaniem, wyzwaniem raczej, niż czymś danym. Rzadko zresztą radykalnie realizowanym w rzeczywistości. Proponuję trójargumentowy wzór podmiotowości, wyprowadzający poza ważny, ale nie jedyny wymiar podmiotowości, jakim jest sprawczość (agency). Wzór ten prowadzi nas - mam nadzieję - do zastanowienia się nad istotą człowieczeństwa, która - mym zdaniem - wyraża się w idei podmiotowości, rozumianej przez mnie znacznie szerzej niż działanie podmiotowe. Uważam też, że takie ujęcie podmiotowości może być szczególnie przydatne w czasach kryzysu cywilizacyjnego, jaki - jak przypuszczam - trwa już od kilku dziesięcioleci.

EN

The perspective of critical realism in the reflection on person being excludes all constructivist and subjectivist concepts or ideas of a "black hole" of speech. It seems to me that the key to this is the position of critical realism. However, I am starting from Émil Durkheim's homo duplex concept to show how it could be overcome on the basis of realistic phenomenology (Roman Ingarden, Edith Stein). But the problems we encounter when adopting this position, I believe, require a perspective of critical realism. They find a solution - I say - in the concept of a human being by Margaret S. Archer, undoubtedly the most outstanding and complete theoretical thought on this matter in contemporary humanities. This leads me to reflect on the sense of the concept of subjectivity, which - in my opinion - opens up an opportunity to grasp the meaning of humanity in realistic terms, but also taking into account the fullness and complexity of man as a social being, "thrown into ethics". I propose a threeargument model of subjectivity, leading beyond the important, but not the only dimension of subjectivity, which is agency.

10

"Od morfy po mech" - wariacje na temat człowieczeństwa w prozie Jacka Dukaja

63%

Potent-Ambroziewicz M.

Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia

|

2017

|

vol. 35

|

issue 1

EN

The article tries to present the works of Jacek Dukaj as depictions of the human identity. The language analysis was crucial to show the human being in different timespans including the post - apocalyptic world. Posing some universal questions about the human being's place in the world , his/her role in shaping of reality and his/her cognitive and communication skills, was essential to find out more about the author of such prose works as "Lód" or "Starość aksalota". Alternative historical visions, distant future, post-humanoid beings, transhumanism are only the tools enabling to present the human identity.The article constitutes an attempt to present the works of Jacek Dukaj as depictions of the human identity. The language analysis was crucial to show the human being in different timespans including the post-apocalyptic world. Posing some universal questions about the human being’s place in the world, his/her role in shaping of reality and his/her cognitive and communication skills, was essential to find out more about the author of such prose works as Ice (Polish: Lód) or The Old Axolotl (Polish: Starość aksolotla). Alternative historical visions, the distant future, post-humanoid beings, transhumanism are only the tools enabling to present the human identity.

PL

W artykule podjęto próbę odczytania wybranych teksów Jacka Dukaja jako traktatów na temat tożsamości ludzkiej. Analiza języka powieści stała się podstawą do odtworzenia kreacji człowieka, umieszczonego w różnych płaszczyznach czasowych, także w świecie postapokaliptycznym. Badanie prozy autora Lodu czy Starości aksolotla wymagało postawienia uniwersalnych pytań dotyczących miejsca człowieka w świecie, jego roli w kształtowaniu rzeczywistości, możliwości poznawczych i komunikacyjnych. Alternatywne wizje historii, odległa przyszłość, byty posthumanoidalne, transhumanizm stają się jedynie tłem umożliwiającym prezentację tożsamości człowieka.

11

Tożsamość kapłańska według „Listu do moich kapłanów” kard. Stefana Wyszyńskiego

63%

Miczyński J. K.

Verbum Vitae

|

2010

|

vol. 17

315-340

PL

Autor analizuje „Listy do moich kapłanów” kard. S. Wyszyńskiego. Tożsamość kapłańska płynie bezpośrednio z kapłaństwa Jezusa Chrystusa. W swoim ziemskim życiu trwał On nieustannie w synowskim zjednoczeniu ze swoim Ojcem, w wewnętrznym związku z Trójcą Świętą. Jako Wcielone Słowo był Jedynym Pośrednikiem między Bogiem i ludźmi. Związany z Bogiem, cały czas był skierowany ku ludowi Bożemu. Jego osoba, Jego życie, stanowią doskonały wzór posługi pasterskiej, apostolskiej, a także ofiary kapłańskiej. Dlatego każde serce kapłańskie, zjednoczone w wyjątkowy sposób sakramentalnym węzłem święceń z kapłańskim Sercem Chrystusa, odnajduje swoją tożsamość w miłości względem Boga, względem Matki Kościoła, a także we wszystkich wymiarach miłości pasterskiej, aż do oddania życia za innych i przebaczenia nieprzyjaciołom.

12

W sprawie środowiskowej ochrony człowieczeństwa człowiekaW sprawie środowiskowej ochrony człowieczeństwa człowieka

63%

Łepko Z.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2018

|

vol. 39

|

issue 1

69-80

PL

Tytuł niniejszego opracowania zawiera apel o środowiskową ochronę człowieczeństwa człowieka. Opiera się na wynikach etologicznych badań nad cywilizowaną ludzkością i na refleksji praktycznych filozofów przyrody. Jej główna teza o przyrodzie w człowieku i człowieku w przyrodzie wskazuje zarówno na naturę samego człowieka, jak i na właściwe człowiekowi relacje z przyrodą. Zgodnie z tym podejściem człowiek całkowicie i ze wszystkim pochodzi z przyrody i jest z przyrodą powiązany po najbardziej subtelne warstwy swego bytu. Powiązanie to jest subtelnie skomplikowane i widoczne jest na poziomie ludzkiego ciała, ludzkiej psychiki i ludzkiego ducha. Tych poziomów bytu ludzkiego bezpośrednio dotyczą więc skutki rujnowania, czyli tracenia naturalnego środowiska życia człowieka. Ich kumulacja prowadzi zaś do zjawiska, które etolodzy określili mianem „regresu człowieczeństwa”. Dlatego artykuł postuluje taką rekonstrukcję naturalnego środowiska życia, która dokonuje się z respektem dla człowieczeństwa człowieka.

EN

The title of this study contains an appeal for the environmental protection of man’s humanity. It is based on the results of ethological research on civilized humanity and the reflection of practical philosophers of nature. Its main thesis about nature in man and man in nature points both to the nature of man himself and to man’s relationship with nature. According to this approach, man who in his entirety originates from nature, is associated with it to the most subtle layers of his being. This connection is subtly complicated and it reveals itself on the level of the human body, the human psyche and the human spirit. These levels of human existence are, therefore, directly affected by the ongoing destruction, i.e. loss of the natural environment of human life. Its accumulation leads to the phenomenon that ethologists defined as “regression of humanity”.

13

Ponowoczesny romantyzm jako nurt ideowy określający horyzonty współczesnego człowieczeństwa

63%

Zdun M.

Horyzonty Wychowania

|

2021

|

vol. 20

|

issue 53

103-116

EN

RESEARCH OBJECTIVE: The goal of this analysis is to provide conceptual descriptions of future humanity models. The article will also reflect on the contemporary human condition in the cultural context of postmodernism. For the purposes of this paper, that context will be referred to as postmodern romanticism.RESEARCH PROBLEM AND METHODS: At the core of this study is a model of humanity developed on the basis of ‘axiological present-day antinomies’. Based on these antinomies, postmodern culture can be compared to the models typical of 19th century romanticism. As a result, humanity can be described through internal conflicts between such notions as transience vs immortality, self actualisation vs sacrifice, consumption vs work, and vita activa vs vita contemplativa. This paper is a sociological theoretical analysis. It relies on postmodern research methodology.And as such, it uses metaphor and archetype to ultimately describe the horizons of humanity.PROCESS OF ARGUMENTATION: This study has three parts. The first introduces the labyrinth metaphor as the primary exploration and assessment tool. It helps identify the basic tensions inhumans and find the leading narrative that underlies contemporary humanity. This narrative is postmodern romanticism. Stage two identifies the types and characteristics of the postmodern romanticnarrative. This lays the groundwork for the third part, which employs the category of archetype. This concept serves to explore the models of humanity fostered by the postmodern romantic narrative.RESEARCH RESULTS: The primary results of this analysis are the postmodern models of humanity embodied by the Prometheus, Orpheus, Icarus, and Narcissus archetypes. A detailed assessment of these helps identify such fundamental movements in humanity development as transhumanism, individualism, and imaginarism. In addition, each model is examined to identify its limitations and the related risks.CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The final conclusions and recommendations follow from the analysis of postmodern romanticism. That philosophy can be perceived as having two forms, ideological and vulgarised, or processed by the popular culture. The former describes the opportunities offered by the model that builds on it, while the latter focuses on the related risks.

PL

CEL NAUKOWY: Celem analizy jest konceptualne zarysowanie modelów człowieczeństwa przyszłości. W zamierzeniach artykułu mieści się również przedstawienie refleksji nad kondycją współczesnego człowieka w kulturowym kontekście ponowoczesności. Kontekst ten dla celów niniejszej pracy zostanie określony mianem ponowoczesnego romantyzmu. NARZĘDZIA I METODY BADAWCZE: Przedmiotem diagnozy jest model człowieczeństwa uformowany na podstawie „aksjologicznych antynomii współczesności”. Pozwalają one kulturę ponowoczesności zestawić ze wzorcami typowymi dla XIX-wiecznego romantyzmu. W rezultacie człowieczeństwo da się opisać poprzez wewnętrzne napięcia, które wyznaczają terminy: tymczasowość – nieśmiertelność, samorealizacja – poświęcenie; konsumpcja – praca; vita activa – vita contemplativa. Praca ma charakter socjologicznej analizy teoretycznej. Jej celom służy metodologia „postmodernistycznej nauki”. Przez to też narzędziem diagnozy stanie się metafora oraz kategoria archetypu, pozwalająca ostatecznie dookreślać horyzonty człowieczeństwa. PROCES WYWODU: Wywód składa się z trzech części. W pierwszej z nich wprowadzona zostaje metafora labiryntu – podstawowe narzędzie poznania i diagnostyki. Pozwoli ona wyeksponować podstawę napięcia w konstrukcji człowieka i odnaleźć wiodącą narrację kształtującą współczesne człowieczeństwo. Jest nią ponowoczesny romantyzm. Identyfikacja odmian i cech narracji ponowoczesnego romantyzmu to drugi etap pracy. Legitymizuje on zastosowanie w kolejnej już – trzeciej części – kategorii archetypu. Pojęcie to umożliwi wskazanie ukrytych w narracji ponowoczesnego romantyzmu wzorów człowieczeństwa. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Podstawowym wynikiem analizy są modele ponowoczesnego człowieczeństwa zapisane w archetypach Prometeusza, Orfeusza, Ikara i Narcyza. Ich szczegółowa diagnostyka pozwala wskazać podstawowe nurty formacyjne człowieczeństwa, takie jak: transhumnaizm, indywidualizm i imaginaryzm. Jednocześnie umożliwia identyfikację ograniczeń każdego modelu i wskazanie związanych z nimi zagrożeń.WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Ostateczne wnioski i rekomendacje wiążą się z analizą ponowoczesnego romantyzmu. Nurt ten daje się opisać w dwóch formach: ideacyjnej i zwulgaryzowanej – przepracowanej przez kulturę popularną. Pierwsza z wymienionych określa szansę formującego się na jej podstawie modelu, a druga eksponuje zagrożenia.

14

Dryfujemy w stronę niezrównoważonego rozwoju

63%

Janukowicz M.

Podstawy Edukacji

|

2016

|

vol. 9

97-111

EN

For a long time now, the sustainable development theory has been considered to be of fundamental importance in today’s world. It is usually viewed in terms of sociocultural, environmental and economic aspects. In this context, the significance of integral development of personality has been emphasised by the author. However, she finds it increasingly difficult, even impossible to achieve its goals. It should be noted that virtual madness can be seen as an attempt to strip individuals of their humanity. Nowadays, individuals tend to rush to adopt new technologies and to acquire the skills of gathering information and benefiting from technological innovations, completely overlooking another man. Consequently, interpersonal relationships recognised as exerting a profound influence on shaping an individual’s spirituality may weaken. Moreover, bold attempts to conquer the virtual world seem to be made in isolation from the real world, which does not promote sustainable human development.

PL

Od dawna teorię zrównoważonego rozwoju uważa się za pryncypialną dla istnienia świata. Zwykle postrzegana jest ona w perspektywie społeczno-kulturalnej, środowiskowej i ekonomicznej. Na tym tle mówi się też o potrzebie integralnego rozwoju osobowości człowieka. Niestety, staje się on coraz bardziej niemożliwy, na co wskazuje autorka tekstu. Nietrudno zauważyć, że jesteśmy świadkami wirtualnego szaleństwa, które odziera istotę ludzką z jej człowieczeństwa. Pędzimy w kierunku nowych technologii, nabieramy coraz większych umiejętności zdobywania informacji, korzystania z nowinek technologicznych, nie dostrzegając obok siebie drugiego człowieka. Zawężeniu ulegają kontakty interpersonalne, które w największym stopniu kształtują naszą duchowość. Dokonujemy coraz śmielej podboju świata wirtualnego, izolując się od realnie otaczającej nas rzeczywistości, a to nie sprzyja znów zrównoważonemu rozwojowi człowieka.

15

Transgresja człowieczeństwa – transhumanizm jako nowe oblicze wychowania religijnego?

63%

Lipowicz M.

Podstawy Edukacji

|

2017

|

vol. 10

33-50

EN

The article depicts transhumanism as an alternative form of religious upbringing which entirely rejects the Christian concept of humanity through favoring a non-transcendent, transgressive notion of human existence. First, I will try to present transcendence and transgression as two diametrically opposed worldviews. Further, I will elaborate various transhumanistic approaches to spirituality and religion. Finally, I will demonstrate the transgressive impact of transhumanism with reference to the philosophy of Georges Bataille. Generally, this paper will argue that transhumanism aims at realizing the idea of a sovereign, amoral and atheistic individual, whose spirituality is based on the concept of overcoming the anthropological limitations of humanity. From a pedagogical point of view transhumanism proclaims an existential attitude that fundamentally disclaims the ontological difference between sacrum and profanum.

PL

Artykuł przedstawia transhumanizm jako nowe oblicze religijnego wychowania, które całkowicie odrzuca chrześcijańską koncepcję ludzkości poprzez faworyzowanie transcendentalnego i transgresyjnego pojęcia ludzkiej egzystencji. Na początku postaram się przedstawić transcendencję i transgresję jako dwa diametralnie przeciwne światopoglądy. Następnie omówię różne transhumanistyczne podejścia do duchowości i religii. Na koniec pokażę transgresyjny wpływ transhumanizmu w odniesieniu do filozofii Georges’a Bataille’a. Artykuł będzie argumentował tezę, że transhumanizm ma na celu realizację idei suwerennej, amoralnej i ateistycznej jednostki, której duchowość opiera się na koncepcji przezwyciężenia antropologicznych ograniczeń ludzkości. Z pedagogicznego punktu widzenia transhumanizm głosi postawę egzystencjalną, która całkowicie zrzeka się ontologicznej różnicy między sacrum a profanum.

16

Świat wartości w ujęciu Maxa Schelera – konsekwencje pedagogiczne

63%

Perz T.

Edukacja Humanistyczna

|

2020

|

issue 1

77-88

PL

Artykuł przedstawia poglądy twórcy „materialnej etyki wartości” – Maxa Schelera na temat natury i hierarchii wartości w kontekście zagadnień pedagogicznych. Autor ukazuje wartości jako istniejące obiektywnie właściwości realnego świata, które odkrywamy za pomocą intuicji. Życie emocjonalne człowieka nie stanowi chaosu, ponieważ człowiek poznaje wartości w porządku hierarchicznym oraz uchwytuje ich specyfikę i zachodzące między nimi zależności. Opisany w ten sposób „świat wartości” zachęca do rozwijania własnego człowieczeństwa opartego na porządku wartości i wysiłku zdobywania tego co najcenniejsze, nie zaniedbując przy tym wartości należących do niższych szczebli hierarchii. Poglądy Schelera skłaniają do krytycznego podejścia i szacunku wobec etosu, w którym się uczestniczy. Cele i ideały wychowania powinny być oparte na etyce miłości, dzięki której dokonuje się prawdziwe i pełne poznanie człowieka.

EN

The article presents the views of the creator of "material ethics of values" - Max Scheler on the nature and hierarchy of values in the context of pedagogical issues. The author shows values as objectively existing properties of the real world, which we discover through intuition. Emotional life of a man is not chaos, because man discovers values in a hierarchical order and recognizes their specificity and relationships between them. The "world of values" described in this way encourages the development of one's humanity based on the order of values and the effort to acquire the most valuable without neglecting the values belonging to the lower levels of the hierarchy. Scheler's views lead to a critical approach and respect for his ethos. Pedagogical objectives and ideals should be based on the ethics of love, through which true and full knowledge of man is made.

17

Z DALEKA PRZYCHODZĄ DUCHY, CZYLI PROBLEM Z CZŁOWIECZEŃSTWEM

63%

KRYSIŃSKA-KAŁUŻNA M.

Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny

|

2016

|

vol. 24

|

issue 3(93)

50-64

PL

Odmienność oznacza odmienność od wspólnoty, do której przynależę i która wyznacza idealne wzorce bycia i życia. Czasem odmienność oznacza też wykluczenie z kategorii bytów uznawanych za ludzkie lub „najbardziej ludzkie”. Sytuacje takie zdarzają się w kulturach Indian z obszaru Amazonii, przy czym kategoria człowieczeństwa bywa tam płynna. Człowiek może stawać się zwierzęciem, a zwierzę – człowiekiem. Artykuł zarysowuje na wybranych przykładach pochodzących z Amazonii wymiary odmienności przypisywane innemu i wynikające z tego społeczne konsekwencje. Wskazuje również na przyczynek białych agresorów

EN

Being different means being different from the community to which I belong and that sets the perfect patterns of being and living. Sometimes it also means exclusion from the category of beings regarded as human or “the most human”. While such situations occur in cultures of indigenous peoples from the Amazon, the category of humanity happens to be fluid there. A human being can become an animal, and vice versa. Using selected examples from the Amazon the article outlines dimensions attributed to the other and social consequences that may result from them. It also points to the contribution of white aggressor sin shaping indigenous relationship towards the other.

18

Performance w perspektywie estetyki procesów twórczych

63%

Jasiński B.

Sztuka i Dokumentacja

|

2019

|

issue 21

17 - 29

PL

Estetyka procesów twórczych jest dla autora nowym paradygmatem teoretycznym, w którym sztuka pojmowana jest jako proces, a nie jako określony przedmiot artystyczny. Jasiński wywodzi go z tradycji hermeneutycznej oraz z teleologicznego modelu pracy obecnego m. in. w Kapitale Karola Marksa. Model ten posłużył potem do sformułowania pojęcia ethosofii w kolejnych pracach Jasińskiego.

EN

The aesthetics of creative processes is for the author a new theoretical paradigm, in which art is treated as a process rather than as a defi ned product. The roots of Jasiński’s theory derived from the tradition of hermeneutics and teleological model of work presented in Das Kapital by Karl Marx. Jasiński used this theoretical model to formulate his concept of ‘ethosophy,’ which he refers to in this publication.

19

Media jako przestrzeń komunikacji wiary i kultury w nauczaniu Jana Pawła II. Szkic do problemu

63%

Lamch M.

Studia Socialia Cracoviensia

|

2019

|

vol. 11

|

issue 2

129-141

EN

Media as a space for communication of faith and culture in the teaching of John Paul II. Sketch for the problem. Culture is reality suitable only for man. The means of social communication which to a large extent create culture and pass it, serve the human being and the whole society. They are a kind of a bridge between culture and faith; they broaden and explore religious knowledge, inspire and serve as an evangelization tool. The Pope John Paul II draws attention how important in culture is religious content, which gives a full picture of man as a psychophysical one, unity of soul and body and its calling to love.

PL

Media jako przestrzeń komunikacji wiary i kultury w nauczaniu Jana Pawła II. Szkic do problemu. Kultura jest rzeczywistością właściwą tylko człowiekowi. Środki społecznego przekazu, które w dużej mierze tworzą kulturę i ją przekazują, służą osobie ludzkiej i całemu społeczeństwu. Stanowią swoisty pomost między kulturą a wiarą; poszerzają i zgłębiają wiedzę religijną, inspirują, intrygują i służą jako narzędzie ewangelizacji. Jan Paweł II zwraca uwagę na to, jak ważne w kulturze są treści religijne, które oddają pełny obraz człowieka jako jedności psychofizycznej, jedności duszy i ciała, i jego powołania do miłości.

20

Społeczna krucjata miłości formułująca człowieka, rodzinę i naród w myśli kardynała Stefana Wyszyńskiego

63%

Bujewska M.

Studia Pelplińskie

|

2022

|

vol. 56

45-59

EN

The Social Crusade of Love defines man, family and nation. Cardinal Stefan Wyszynski strove for the order and peace in the nation. He believed that everything largely depended on Christian formation of families. The connection between family and nation contributes to the growth of faith and the building of identity of families. In Primate’s view the nation is a family of families that must be cared for. The human personalism includes the value of work, which enhances physical and intellectual fitness and positively influences human personal development. Work experience gives wisdom for life which calls for the virtue of unwaveringness. Conscientiousness, diligence and meekness – these qualities were particularly emphasised by Wyszynski. The human task is to constantly strive to overcome oneself and one’s own weaknesses. Everyone must rediscover his or her identity and reflect on the programme of life worthy of a human being.

PL

Społeczna Krucjata Miłości formułuje człowieka, rodzinę i naród. Kardynał Stefan Wyszyński zabiegał o ład i porządek narodu. Uważał, że wszystko w dużej mierze zależne jest od budowania podstaw w rodzinie. Połączenie rodziny i narodu przyczynia się do wzrostu wiary oraz do budowania tożsamości i prawidłowości w rodzinie. W ujęciu Prymasa naród jest rodziną rodzin, o którą trzeba dbać. W personalizm człowieka wpisuje się wartość pracy, która podnosi sprawność fizyczną oraz intelektualną, a także pozytywnie wpływa na rozwój osobowy człowieka. Przeżywane doświadczenia w pracy dają mądrość życiową, która wzywa do cnoty nieskwapliwości. Sumienność, pilność oraz cichość – na te cechy szczególnie zwracał uwagę myśliciel. Zadaniem człowieka jest nieustanne dążenie do przezwyciężania siebie i swoich słabości. Należy na nowo odkryć swoją ludzką tożsamość i zastanowić się nad programem godnego człowieka.

Refine search results

Tomasz Trębacz, Być człowiekiem pełniej w myśli Edyty Stein,Wydawnictwo Salwator, Kraków 2010, ss. 119.

Morfogeneza - ramy wyjaśniające realizmu

Człowieczeństwo jako problem i wyzwanie edukacyjne

Pedagog specjalny – człowiek o wyjątkowych predyspozycjach osobowościowych, profesjonalista posiadający rozległą, interdyscyplinarną wiedzę i umiejętności

W pełni ludzie. Osoby z głęboką niepełnosprawnością intelektualną przez pryzmat nauczania Kościoła katolickiego

Filozoficzne aspekty człowieczeństwa w ujęciu J.M. Bocheńskiego

Ponowoczesność, czyli człowieczeństwo zdegradowane?

W labiryncie wolności i odpowiedzialności za słowo

Podmiotowość i sprawczość - z perspektywy realizmu krytycznego

"Od morfy po mech" - wariacje na temat człowieczeństwa w prozie Jacka Dukaja

Tożsamość kapłańska według „Listu do moich kapłanów” kard. Stefana Wyszyńskiego

W sprawie środowiskowej ochrony człowieczeństwa człowiekaW sprawie środowiskowej ochrony człowieczeństwa człowieka

Ponowoczesny romantyzm jako nurt ideowy określający horyzonty współczesnego człowieczeństwa

Dryfujemy w stronę niezrównoważonego rozwoju

Transgresja człowieczeństwa – transhumanizm jako nowe oblicze wychowania religijnego?

Świat wartości w ujęciu Maxa Schelera – konsekwencje pedagogiczne

Z DALEKA PRZYCHODZĄ DUCHY, CZYLI PROBLEM Z CZŁOWIECZEŃSTWEM

Performance w perspektywie estetyki procesów twórczych

Media jako przestrzeń komunikacji wiary i kultury w nauczaniu Jana Pawła II. Szkic do problemu

Społeczna krucjata miłości formułująca człowieka, rodzinę i naród w myśli kardynała Stefana Wyszyńskiego