Search results

1

Myślmy o diagnozie i diagnostach szerzej

100%

Karwowski M., Szen-Ziemiańska J.

Roczniki Psychologiczne

|

2015

|

vol. 18

|

issue 2

193-203

PL

Komentując tekst M. Filipiak i współautorów, postulujemy zwłaszcza szersze, niż zostało to uczynione, zdefiniowanie grupy diagnostów. Nie kontestując w pełni słusznego postulatu całożyciowego kształcenia w obszarze diagnozy, zastanawiamy się, jak organizować takie kształcenie, aby mogli być nim objęci nie tylko absolwenci studiów psychologicznych, lecz także inni specjaliści zajmujący się w swojej codziennej pracy diagnozą - między innymi pedagodzy, socjologowie, psychiatrzy oraz terapeuci.

EN

Commenting on the paper by Filipiak et al., we especially suggest a wider definition of the category of diagnosticians than the authors have proposed. We do not fully contest the correct proposal of continuing education in the field of assessment, but we wonder how to organize such education so that it caters not just for psychology graduates but also for other specialists who deal with assessment on an everyday professional basis - such as educators, sociologists, psychiatrists, and therapists.

2

Psychologists as educational diagnosticians. On the track of typology

100%

Niemierko B.

Kwartalnik Pedagogiczny

|

2015

|

vol. 60(4 (238))

118-129

EN

Celem tego artykułu jest przedstawienie założeń teoretycznych i prób empirycznych dotyczących postaw, jakie przyjmują psychologowie pełniący funkcje diagnostów edukacyjnych. Zawiera on także próbę wyjaśnienia związku tych postaw ze stanami Ja ukształtowanymi we własnym dzieciństwie i w późniejszych doświadczeniach społecznych diagnosty. Diagnostyka edukacyjna jest teorią i praktyką rozpoznawania warunków, przebiegu i wyników uczenia się. Obejmuje nieformalne i standaryzowane procedury usuwania zaburzeń w uczeniu się oraz zaspokajania innych potrzeb rozwojowych dzieci, młodzieży i dorosłych. Od psychologów oczekuje się, że pokierują pedagogami w zdobywaniu wiedzy o zdolnościach, motywacji i osiągnięciach uczniów. Na podstawie typologii umysłów zaproponowanej przez Czesława Nosala zbudowano typologię diagnostów edukacyjnych obejmującą cztery typy: proceduralistę, teoretyka, ryzykanta oraz intuicjonistę. W fenomenologicznych i kwestionariuszowych badaniach studentów psychologii potwierdzono występowanie tych czterech typów diagnosty, a także wykryto ich związki z niektórymi stanami Ja określonymi przez Eryka Berne’a w teorii analizy transakcyjnej.

3

Learner’s utterance as a foundation of personal-experience-oriented classroom diagnostics

100%

Daszkiewicz M.

Kwartalnik Pedagogiczny

|

2015

|

vol. 60(4 (238))

130-140

EN

Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób (ustne i pisemne) wypowiedzi uczniów mogą być wykorzystane do rozpoznania tego, jak uczniowie rozumieją treści przedmiotowe i jak osobiście doświadczają edukacji. Tekst wychodzi od przedstawienia uczenia się oraz egzaminu – tj. dwóch składników konstytutywnych diagnostyki edukacyjnej – jako dwóch uzupełniających się składników osobistego doświadczenia edukacyjnego, silnie uzależnionego do zawartego w nich (rozumianego i wykorzystywanego przez ucznia) języka. W celu wyjaśnienia znaczenia kwestii językowych w tworzeniu solidnej diagnostyki szkolnej, tekst omawia zbiór „prawd” leżących u podstaw analizy wypowiedzi uczniowskich i tym samym determinujących komunikację między nauczycielem i uczniem. Następnie przedstawione są argumenty przemawiające za tym, iż przyszłość diagnostyki edukacyjnej zależy w znaczącym stopniu od tego, jak pomyślnie uda się wypełnić lukę między diagnostyką a lingwistyką. Pokazane jest to za pomocą pytań, które „stoją” na skrzyżowaniu tychże dwóch dyscyplin i które wymagają znalezienia odpowiedzi. Tekst zamykają: (a) wnioski wyciągnięte z przykładowych wypowiedzi uczniów na temat egzaminów i procesu uczenia się oraz (b) wskazania dotyczące pozyskiwania danych z tego, co autor nazywa tu językowymi zdarzeniami edukacyjnymi (stanowiącymi jednostkę analizy komunikacji szkolnej).

4

Learner’s utterance as a foundation of personal-experience-oriented classroom diagnostics

63%

Daszkiewicz M.

Kwartalnik Pedagogiczny

|

2015

|

issue 4(238)

128-138

PL

Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób (ustne i pisemne) wypowiedzi uczniów mogą być wykorzystane do rozpoznania tego, jak uczniowie rozumieją treści przedmiotowe i jak osobiście doświadczają edukacji. Tekst wychodzi od przedstawienia uczenia się oraz egzaminu – tj. dwóch składników konstytutywnych diagnostyki edukacyjnej – jako dwóch uzupełniających się składników osobistego doświadczenia edukacyjnego, silnie uzależnionego do zawartego w nich (rozumianego i wykorzystywanego przez ucznia) języka. W celu wyjaśnienia znaczenia kwestii językowych w tworzeniu solidnej diagnostyki szkolnej, tekst omawia zbiór „prawd” leżących u podstaw analizy wypowiedzi uczniowskich i tym samym determinujących komunikację między nauczycielem i uczniem. Następnie przedstawione są argumenty przemawiające za tym, iż przyszłość diagnostyki edukacyjnej zależy w znaczącym stopniu od tego, jak pomyślnie uda się wypełnić lukę między diagnostyką a lingwistyką. Pokazane jest to za pomocą pytań, które „stoją” na skrzyżowaniu tychże dwóch dyscyplin i które wymagają znalezienia odpowiedzi. Tekst zamykają: (a) wnioski wyciągnięte z przykładowych wypowiedzi uczniów na temat egzaminów i procesu uczenia się oraz (b) wskazania dotyczące pozyskiwania danych z tego, co autor nazywa tu językowymi zdarzeniami edukacyjnymi (stanowiącymi jednostkę analizy komunikacji szkolnej).

5

Stany Ja diagnosty edukacyjnego

63%

Niemierko B.

Edukacyjna Analiza Transakcyjna

|

2014

|

issue 3

13-26

EN

Amidst the multitude of their professional obligations, teachers also function as informal educational diagnosticians. This role requires maturity and the ability to shed uncontrolled inclinations which could bias diagnoses they perform. Transactional analysis may assist with such a selfrecognition task. A feasibility study on how transactional analysis can explain the differences in teachers’ concepts of their diagnostic duties has been carried out on a small sample of 30 post-graduate students of education. The students completed two inventories: (1) an original set of four ten-item scales labeled: Procedural (learned by assimilation), Taking a Risk (learned by doing), Theoretician (learned by discovery), and Intuitive (learned by experience). (2) the Egogram representing nine categories of double-level analysis, created in the Research Group for Educational Transactional Analysis in Jan Długosz University in Częstochowa. The main findings of the study include the following ones: 1. In students’ opinion, Procedural type of a diagnostician resembles mostly Adult in Adult attitude and is free of the Parent in Parent authoritarian flaw. 2. The Taking a Risk diagnostician is closest to Adult in Parent, practice-oriented educator. 3. Theoreticians are also Adult in Parent personalities supported by the Parent in Adult ethical considerations. 4. Intuitive diagnosticians are versatile, associated with all types of Parent and Adult but not with the Childish spontaneous attitude except of certain amount of the Adult in Child’s creativity. Much more research is needed to confirm the findings and to transfer them into acting educational evaluators: homeroom and subject-matter teachers, tutors, and supervisors.

6

PROBLEMY TECHNOLOGII EDUKACJI MORALNEJ I METODY ŁĄCZENIA TEORII Z PRAKTYKĄ W PRAKTYCE WYCHOWANIA MORALNEGO W POLSCE I NA UKRAINIE

63%

Yankovych I.

Forum Pedagogiczne

|

2015

|

issue 1

227-233

PL

W niniejszym artykule przeprowadzono analizę porównawczą koncepcji teoretycznych oraz praktycznych technik i metod oddziaływania w zakresie wychowania moralnego, które proponuje się współcześnie w pedagogice polskiej i ukraińskiej. Zaprezentowano zróżnicowane punkty widzenia teoretyków obu narodowości zajmujących się podstawami wychowania moralnego. W ukraińskiej myśli pedagogicznej technologie wychowania moralnego stanowią spójny system edukacji moralnej. W przeciwieństwie do tego technologie te są rozpatrywane w Polsce jako strategie. Wskutek tej różnicy w polskich i ukraińskich naukach o wychowaniu uważa się, że pojęcie „technika edukacji moralnej” jest szersze niż terminy „metoda” i “metodologia”. Poza tym autorka artykułu określiła kryteria właściwe dla technik edukacji moralnej, wskazując przy tym na znaczenie diagnostyki oświatowej dla rozwoju tychże technik. Zwróciła przy tym uwagę na przyczyny niedostatecznego wykształcenia się technik edukacji moralnej i wskazała na wyzwania stanowiące perspektywy ich przyszłego rozwoju.

EN

A comparative analysis of the implementation of the theoretical bases and the practice of moral education technologies and methods in Polish and Ukrainian pedagogy has been conducted in the article. Points of view of Polish and Ukrainian scientists concerning the interpretation of basic terms have been produced. Moral education technology in Ukrainian pedagogical science is a moral education system. In Polish educational science, this technology is the strategy of moral education. It have been determined that in the Polish and Ukrainian pedagogical sciences the technology of moral education is considered to be a wider concept than the method and the methodology. Criteria for moral education technologies have been determined. The importance of educational diagnostics to the development of moral education technologies has been shown. The causes of the weak development of moral education technologies have been cleared up. Prospects for the use of positive ideas in modern educational and moral space have been revealed.

7

Psychologists as educational diagnosticians. On the track of typology

63%

Niemierko B.

Kwartalnik Pedagogiczny

|

2015

|

issue 4(238)

116-127

PL

Celem tego artykułu jest przedstawienie założeń teoretycznych i prób empirycznych dotyczących postaw, jakie przyjmują psychologowie pełniący funkcje diagnostów edukacyjnych. Zawiera on także próbę wyjaśnienia związku tych postaw ze stanami Ja ukształtowanymi we własnym dzieciństwie i w późniejszych doświadczeniach społecznych diagnosty. Diagnostyka edukacyjna jest teorią i praktyką rozpoznawania warunków, przebiegu i wyników uczenia się. Obejmuje nieformalne i standaryzowane procedury usuwania zaburzeń w uczeniu się oraz zaspokajania innych potrzeb rozwojowych dzieci, młodzieży i dorosłych. Od psychologów oczekuje się, że pokierują pedagogami w zdobywaniu wiedzy o zdolnościach, motywacji i osiągnięciach uczniów. Na podstawie typologii umysłów zaproponowanej przez Czesława Nosala zbudowano typologię diagnostów edukacyjnych obejmującą cztery typy: proceduralistę, teoretyka, ryzykanta oraz intuicjonistę. W fenomenologicznych i kwestionariuszowych badaniach studentów psychologii potwierdzono występowanie tych czterech typów diagnosty, a także wykryto ich związki z niektórymi stanami Ja określonymi przez Eryka Berne’a w teorii analizy transakcyjnej.

Refine search results

4 Kwartalnik Pedagogiczny

1 Edukacyjna Analiza Transakcyjna

1 Forum Pedagogiczne

1 Roczniki Psychologiczne

3 Niemierko B.

2 Daszkiewicz M.

1 Karwowski M.

1 Szen-Ziemiańska J.

1 Yankovych I.

6 2015

1 2014

Myślmy o diagnozie i diagnostach szerzej

Psychologists as educational diagnosticians. On the track of typology

Learner’s utterance as a foundation of personal-experience-oriented classroom diagnostics

Learner’s utterance as a foundation of personal-experience-oriented classroom diagnostics

Stany Ja diagnosty edukacyjnego

PROBLEMY TECHNOLOGII EDUKACJI MORALNEJ I METODY ŁĄCZENIA TEORII Z PRAKTYKĄ W PRAKTYCE WYCHOWANIA MORALNEGO W POLSCE I NA UKRAINIE

Psychologists as educational diagnosticians. On the track of typology