Search results

1

Wychowanie obywatelskie a problem nauczania historii – rekonstrukcja zachodniej debaty

100%

Hejwosz-Gromkowska D.

Kultura-Społeczeństwo-Edukacja

|

2013

|

vol. 3

|

issue 1

135-154

EN

Some academics claim that history education is a vital component in citizenship education, others say that its role is overestimated. In the postmodern perspective there is “the end of the past” which is, to some extend, a product of consumption society and globalization. The contemporary societies are future-oriented and the rituals, myths and the need of belonging have nearly disappeared. In this context the questions about the purposes of history education and its relation to citizenship education are posed: should history education be nation-orientated to build loyalty and commitment or should it develop skills and knowledge for better comprehension of the present? Is history education oriented towards consensus or con ict? How to talk about history in multicultural societies, without marginalizing particular groups and without imperious imposition of the only version of “the Truth”? In order to answer to these question the reconstruction of the western debate has been made.

2

Minulost a výchova k občanství v učebnicích

100%

Sixta V.

Historie – Otázky – Problémy (History, Issues, Problems)

|

2018

|

vol. 10

|

issue 1

73-88

EN

The text analyses the relationship between history education and civic education. It is based on research on Czech civic education textbooks for primary schools. Its aim is to establish a basic typology of these relationships and to conclude with some critical remarks concerning the types of relationship between history and civic education in Czech society.

3

A Study on Korean History Education Plans for Children from Mixed Marriages in Korea : Focus on Korean-Vietnamese, -Chinese, and -Japanese Children

88%

Moon H.-J., Nam J.-h., Kim J.-s.

The New Educational Review

|

2022

|

vol. 69

39-50

EN

This study aims to prepare the most effective Korean history education plan for children from mixed marriages in Korea using a questionnaire survey and in-depth interviews. Before the survey, the children from mixed marriages between Korea and Vietnam, China, and Japan preferred the auto-visual teaching method (ATM). However, after learning Cramming Teaching Method (CTM), Audio-Visual Teaching Method (ATM), Comparative-History Teaching Method (CHTM), and Discussion Teaching Method (DTM) for one week, Chinese and Korean – Japanese children preferred CHTM, whereas Korean-Vietnamese children preferred ATM itself. Hence, CHTM was found to be the most effective method when educating Korean history to the children from mixed marriages between Korea and countries with many historical conflicts, similar to that of their mothers (first-generation immigrants).

4

Method to Teach Korean History to Migrant Brides in Korea from China, Vietnam, and Japan

88%

Moon H.-J., Nam J.-H.

The New Educational Review

|

2020

|

vol. 62

103-114

EN

To find a more effective teaching method, the acceptance of migrant brides from China, Vietnam, and Japan of Korean history was investigated using the survey method. Four types of teaching methods were investigated. Before participating in the survey, migrant brides from Vietnam preferred the cramming teaching method (CTM), and those from China and Japan favored an audiovisual teaching method (ATM). However, after experiencing four types of teaching methods for a week-the CTM, ATM, comparative-history teaching method (CHTM), and discussion teaching method (DTM)-participants from Vietnam indicated the highest preference for ATM, whereas those from Japan and China preferred CHTM. Ultimately, this study demonstrated that a comparative-history teaching method is most effective for teaching migrant brides from countries with a history of recurrent cultural conflicts with Korea.

5

Towards micro-history – new look at the family history

88%

Garbula J. M.

The New Educational Review

|

2015

|

vol. 39

65-72

EN

The article is dedicated to the problems of history education in the early school years, a question which until now has been almost neglected in literature. Studies on constructing the historical senses of primary school pupils can help, if only partially, to fill in this gap. Two aspects are discussed: historical senses constructed in the context of educational situations (focusing on the content, developed around the teacher, concentrated on pupils’ knowledge) and historical senses constructed by pupils via narration. By analyzing the research material, the author was able to distinguish the subjective senses and meanings which pupils participating in the study assigned to spheres of private life and to spheres which are manifestations of grand history in private stories.

6

Rhetoric and History in Service of Education in Poland on the Basis of the Script of Rhetoric Lectures at the Jesuit College in Poznań from 1679

75%

Nowicki M.

Biuletyn Historii Wychowania

|

2018

|

issue 38

67-80

EN

Rhetoric was the most important subject of the Old Polish educational system, with its roots tracing back to the tradition of the Ancient Rome. The statement itself is crucial, due to the fact of the orator’s moral and patriotic duties. Therefore, the lectures were focused not only on the technical aspects of rhetoric, but also on morality, religion and political knowledge. The article consists of two main sections. The first section is dedicated to describing the role of the rhetorical education, as well as, the evolution of the relation between rhetoric and history, which had existed from the 1st century A.D. until the first decades of the 18th century, when history began to separate from rhetoric. The second section is dedicated to presenting the history education in practice, on the example of the Jesuit college in Poznań. The analysis of the matter is based on the script of rhetoric lectures given in Poznań in 1679. With regard to the aforementioned manuscript, one could say, that the most important task of history education, was the patriotic and civil upbringing of pupils, so that they could participate in political and cultural activities. History taught at the College in Poznań was mainly dedicated to Poland, and was of practical nature.

7

Epistemická přesvědčení v dějepise

75%

Ripka V., Sýkorová P.

Historie – Otázky – Problémy (History, Issues, Problems)

|

2023

|

vol. 15

|

issue 2

55-72

EN

The theory of epistemic beliefs has proven valuable in advancing history education through inquiry-based learning. This study uses mixed methods to examine teachers’ epistemic beliefs in the History+ project. New analytical terms are proposed to differentiate the depth and situatedness of epistemic beliefs in order to address the discrepancies between the theory and the new findings, and a set of hypotheses is put forward to enhance the theory.

8

Polityczne uwarunkowania powrotu Polski nad Bałtyk w latach 1918–1920 w podręcznikach do nauczania historii. Casus krajowych opracowań dla szkół ponadgimnazjalnych i ponadpodstawowych minionego trzydziestolecia

75%

Białokur M.

Zapiski Historyczne

|

2021

|

vol. 86

|

issue 2

33-56

EN

The year 2020 saw the centenary of the return of Pomerania to Poland, which regained access to the Baltic Sea. This event, along with many other issues connected with the establishment of the Polish state after the First World War, has been the subject of historians’ research for years. This also applies to history educators who analyse the contents of school textbooks. The author of this article, which is consistent with this research trend, decided to analyse dozens of the most popular textbooks for teaching history in secondary schools used by Polish pupils over the past 30 years, i.e. in the period from 1990 to 2020. The article primarily uses the philological and comparative methods. The undertaken analysis helped to distinguish from the school textbooks three main threads concerning Poland’s return to the Baltic Sea, namely the speech by the President of the United States Thomas Woodrow Wilson of 8 January 1918, the resolutions of the Paris Peace Conference of 1919 and Poland’s Wedding to the Sea of February 1920. As a result, it has been shown that these issues have an adequate place in textbooks, as far as it was required by curricula for teaching history in the 1990s, as well as the later reformed curricula created during the first two decades of the present century. This results from the fact that practically all analysed textbooks provide basic facts concerning the circumstances of the retaking of part of Pomerania by the Republic of Poland after the end of the First World War, which are presented with a short commentary and sometimes with additional content for learning, and with particular consideration of international conditions of this process. What should be noted in the analysed textbooks is that they are free of ideological influences, which had been visible in Polish history textbooks before 1990.

9

Reclaiming a Dwelling Place: How a German History Learning Community Handles Traumatic Memories of Shoah Witnesses

75%

Morgan K. E.

Forum Pedagogiczne

|

2019

|

vol. 9

|

issue 1

225-243

PL

This paper describes the results of an empirical study in which the objective was to find out how traumatic narratives by Shoah survivors are handled in a classroom setting. The study was conducted using an ethnographic approach by means of which a history lesson sequence was observed and analysed. The teaching medium of the lesson was a digitised presentation of memories by Shoah survivors. The description of the lesson establishes how teachers and students negotiate the difficult terrain of an emotional engagement with the testimonies. The findings are discussed by elaborating on the meaning of traumatic memories for the witnesses, and in turn by asking what it means to listen to the telling of such memories. Conclusions are drawn about the overall meaning of (history) education.

10

Subjects of the empress. Wider context of regional history education on East Prussia and identity processes in contemporary Kaliningrad oblast

75%

Zieliński M. J.

Sprawy Narodowościowe

|

2018

|

issue 50

EN

Subjects of the empress. Wider context of regional history education on East Prussia and identity processes in contemporary Kaliningrad oblastPolitical, economic and social changes brought about by the dissolution of the Soviet Union have had a significant impact on Kaliningrad Oblast, the empire’s westernmost territory of geostrategic importance. Formerly belonging to the German province of East Prussia, the region was meant to become Sovietised completely. The end of the Cold War led to a complete bankruptcy of such policies. At the turn of the 80s and 90s the emergence of a grass-roots interest in the officially forbidden parts of the Oblast’s history made the question of the relation between its pre-war and post-war past up-to-date. Its topicality was strengthened after the 2005-2006 commemorations of founding the city of Königsberg and Kaliningrad Oblast, in which both central and regional authorities were heavily involved. This paper aims at identifying how elements of the history of East Prussia have been selected, interpreted and incorporated into the regional history education course books in contemporary Kaliningrad Oblast. It argues that the growing criticism of the course books’ contents has been related to Russia’s domestic situation since the 2012 presidential election and the tensions with the West after 2014. Both events have hastened the process of forming and cementing the so-called new Russian conservatism which has had a growing influence on the Baltic semiexclave. Poddani cesarzowej. Szeroki kontekst regionalnej edukacji historycznej na temat Prus Wschodnich a procesy tożsamościowe we współczesnym obwodzie kaliningradzkimZmiany polityczne, gospodarcze i społeczne spowodowane rozpadem Związku Sowieckiego wywarły głęboki wpływ na obwód kaliningradzki, najdalej wysunięty na zachód obszar imperium o dużym znaczeniu geostrategicznym. Obwód, wcześniej wchodzący w skład niemieckich Prus Wschodnich, miał zostać całkowicie zsowietyzowany. Koniec zimnej wojny doprowadził do bankructwa takiej polityki. Na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych pojawienie się oddolnego zainteresowania oficjalnie zakazanymi częściami historii obwodu spowodowało, że pytanie o stosunek między jego przeszłością przedwojenną i powojenną stało się bardzo aktualne. Ten stan został wzmocniony po uroczystościach związanych z założeniem miasta Królewiec i obwodu kaliningradzkiego w latach 2005-2006, w które zaangażowały się zarówno władze centralne, jak i regionalne. Niniejszy artykuł ma na celu prześledzenie, w jaki sposób elementy historii Prus Wschodnich zostały wybrane, zinterpretowane i włączone do podręczników poświęconych historii regionu we współczesnym obwodzie kaliningradzkim. Autor argumentuje, że rosnąca krytyka treści podręczników związana jest z sytuacją wewnętrzną Rosji po wyborach prezydenckich w 2012 roku oraz rosnącymi napięciami w stosunkach z państwami zachodnimi. Obydwa wydarzenia przyspieszyły proces kształtowania i krzepnięcia tak zwanego nowego rosyjskiego projektu konserwatywnego, który wywiera coraz większy wpływ na bałtycką półeksklawę.

11

History discourses and reconciliation process in post-Suharto Indonesia

75%

Głąb K. M.

Sprawy Narodowościowe

|

2018

|

issue 50

EN

History discourses and reconciliation process in post-Suharto IndonesiaAfter periods of internal conflicts and authoritarianism, educational institutions often have to be reformed. However, in countries where education has been used to support repressive politics and violations of human rights, or when conflicts and abuse have resulted in a loss of educational opportunities, a traumatic past and the legacy of injustice can be a serious challenge to effective educational reforms. Prospects for the development of democracy, which usually fuel the program of rebuilding the state and building a civil society, do not often attach great importance to the settlement of the brutal past in historical education. Meanwhile, the coupling of transitional justice and reform of education systems, including historical education programs, can facilitate the reintegration of society, including children and youth in the society, and may involve younger generations in work for justice.The history of 1965-66 in Indonesia, the history of mass killings and the imprisonment of hundreds of thousands of alleged communist Indonesians, was for a long time silenced and mystified by anti-communist mythology. This was created by the authoritarian rule of Suharto. This article examines how the Orde Baru constructed a strong policy of remembrance and how this narrative that labels victims as perpetrators deserving their fate dominated historical politics (history education). This approach is still present in the official historical and political narrative in Indonesia. Meanwhile, showing the history of victims in the history education can be a prerequisite for understanding the process of reconciliation by Indonesians, thus having an impact on the democratisation of society. Thus, historical education is closely connected with transitional justice. Dyskursy historyczne a proces pojednania w Indonezji po epoce SuhartoDyskursy historyczne wiążą się ściśle z pojednaniem w procesie sprawiedliwości okresu przejściowego. Po okresach wewnętrznych konfliktów i autorytaryzmu, instytucje edukacyjne często muszą zostać zreformowane. Jednak w krajach, w których edukacja została wykorzystana do wspierania represyjnej polityki i łamania praw człowieka, traumatyczna przeszłość i spuścizna niesprawiedliwości mogą stanowić poważne wyzwanie dla skutecznych reform edukacyjnych, a tym samym demokracji.W artykule przeanalizowano, w jaki sposób Nowy Ład generała Suharto skonstruował silną politykę pamięci, i jak oficjalna narracja historyczna, określająca ofiary jako sprawców zasługujących na swój los, zdominowała politykę historyczną (edukację historyczną). Badanie pokazało, w jaki sposób to podejście jest nadal obecne w oficjalnej historycznej i politycznej narracji w Indonezji. Tymczasem pokazanie historii ofiar terroru w edukacji historycznej może być warunkiem wstępnym zrozumienia procesu pojednania przez Indonezyjczyków, a tym samym wpływania na demokratyzację społeczeństwa. W ten sposób edukacja historyczna jest ściśle związana ze sprawiedliwością okresu przejściowego.

12

Education policy and history education as tools for shaping an open society in Poland: A critical anthropological analysis

75%

Majbroda K.

Sprawy Narodowościowe

|

2018

|

issue 50

EN

Education policy and history education as tools for shaping an open society in Poland: A critical anthropological analysisThe aim of this article is to examine the education policy in modern Poland from the anthropological point of view. We will begin with the assumption that education policy is the outcome of social, cultural, economic and political circumstances that influence both the vision of education at a given time, as well as its specific goals. Then we will present modern educational discourses from the perspective of socio-cultural anthropology as a cultural criticism and an essential part of new interventional humanities. The main purpose of this article is to address whether modern education policy, and above all history education in Poland, can be used as a tool to shape an open society as understood by Karl Popper. We will also demonstrate how official education discourse in Poland highlights patriotic and even nationalist issues, while silencing socio-cultural values and practices that constitute the foundation of democracy and open society. Współczesna polityka edukacyjna i nauczanie historii w Polsce jako narzędzia kształtowania społeczeństwa otwartego. Krytyczna analiza antropologicznaCelem artykułu jest pokazanie współczesnej polityki edukacyjnej funkcjonującej w Polsce w perspektywie antropologii społeczno-kulturowej. Punktem wyjścia jest założenie, iż polityka edukacyjna jest wynikiem splotu czynników społecznych, kulturowych, ekonomicznych oraz politycznych, które wpływają zarówno na obowiązującą w określonym czasie wizję edukacji jako takiej, jak i na jej cele szczegółowe. Tekst pokazuje współczesne dyskursy edukacyjne w perspektywie antropologii społeczno-kulturowej widzianej jako krytyka kulturowa i istotna część nowej humanistyki o charakterze interwencyjnym. W tym kontekście głównym wątkiem spajającym niniejszy artykuł jest pytanie o to, czy współczesna polityka edukacyjna a przede wszystkim edukacja historyczna w Polsce stanowią narzędzia kształtowania społeczeństwa otwartego w rozumieniu Karla Poppera. Istotnym aspektem tekstu jest pokazanie rozwijanego w Polsce oficjalnego dyskursu edukacyjnego, który eksponuje wątki patriotyczne, a nawet nacjonalistyczne, wyciszając wartości i praktyki społeczno-kulturowe, będące fundamentem demokracji i społeczeństwa otwartego.

13

Pierwsza odsłona politycznej i militarnej batalii o Górny Śląsk. I powstanie śląskie w polskich szkolnych podręcznikach historii XXI wieku

63%

Białokur M., Gołębiowska A., Gołębiowski D., Hojka Z., Ruchniewicz M.

Zaranie Śląskie. Seria druga

|

2023

|

vol. 9

143-165

EN

School history education, despite many variables affecting its shape and character, is still very much based on the oral transmission of the teacher and on textbooks. Examination of the content provided by individual teachers behind the closed doors of the classrooms in which they work with students is practically impossible on a larger scale. The situation is different with regard to school history textbooks, which, first of all, have been developed on the basis of the core curricula announced by the minister of education and science. Secondly, they are reviewed by experts specially appointed for this purpose. Thirdly, they are publicly available, and thus can be comprehensively assessed. The described conditions allow for the assessment of particular events from the past, including the first political and military battle for Upper Silesia, with particular emphasis on the First Silesian Uprising of 1919. The events of August of that year occupy a place adequate to the role and importance they had in the process of shaping the borders of the Polish state after World War I in the pages of textbooks that have been used in the Polish schools for over twenty years. For obvious reasons, they occupy much more space in textbooks for secondary schools, which also contain more iconographic materials and instructions for students. In conclusion, it should be stated that most of the textbooks analyzed enable the students to learn the most important facts about the genesis, course and significance of the uprising.

PL

Szkolna edukacja historyczna, pomimo wielu zmiennych wpływających na jej kształt i charakter, wciąż bardzo mocno opiera się na przekazie ustnym nauczyciela oraz podręcznikach. Zbadanie treści przekazywanych przez poszczególnych nauczycieli za zamkniętymi drzwiami klas lekcyjnych jest praktycznie niemożliwe do zrealizowania w większej skali. Inaczej wygląda sytuacja w odniesieniu do szkolnych podręczników do historii, które, po pierwsze – zostały opracowane na bazie ogłaszanych przez ministra edukacji i nauki podstaw programowych; po drugie – są recenzowane przez specjalnie powoływanych w tym celu ekspertów; a po trzecie – są ogólnodostępne, a przez to możliwe do kompleksowej oceny. Opisane uwarunkowania pozwalają na ocenę poszczególnych wydarzeń z przeszłości, a wśród nich pierwszej odsłony politycznej i militarnej batalii o Górny Śląsk ze szczególnym akcentem położonym na I powstanie śląskie z 1919 roku. Wydarzenia z sierpnia tegoż roku na kartach podręczników, z których korzystano i korzysta się w polskich szkołach od ponad 20 lat, zajmują miejsce adekwatne do roli i znaczenia, jakie odegrały w procesie kształtowania się granic państwa polskiego po I wojnie światowej. Z oczywistych względów znacznie więcej miejsca zajmują w podręcznikach przeznaczonych dla szkół ponadpodstawowych, w których znalazło się również więcej materiałów ikonograficznych oraz poleceń dla uczniów. Konkludując, należy stwierdzić, że z większości poddanych analizie podręczników uczniowie mogą dowiedzieć się najważniejszych rzeczy dotyczących genezy, przebiegu oraz znaczenia powstania.

14

Torn between patriotic, civic and disciplinary aspirations. Evolving faces of Belgian and Flemish history education, from 1830 to the future

63%

Van Nieuwenhuyse K.

Sprawy Narodowościowe

|

2018

|

issue 50

EN

Torn between patriotic, civic and disciplinary aspirations. Evolving faces of Belgian and Flemish history education, from 1830 to the futureHistory education worldwide faces competing, rival visions and even contrasting expectations. Those expectations can be clustered in three main groups, each pursuing a different main goal for and a different approach towards studying the past: ‘nation-building and social cohesion’, ‘democratic participation and civic behavior’, and ‘disciplinary understanding’. This contribution examines how secondary school history education in Belgium (since its establishment in 1830) has been given shape, and how its main goals have evolved. Belgium (and later on Flanders) serves as an interesting case study, as the country testifies to a difficult, contested past, has evolved into a nation-state in decline, and is increasingly characterized by intercontinental immigration. Using the three clusters of rival expectations as an analytical framework, it is analyzed what the consecutive main goals for the school subject of history have been, which changes occurred throughout the past two centuries and why, and what have been the effects of these different types of history education on young people. The analysis allows to discern three main stages in the history of history education in Belgium/Flanders. For all three, the main goals are explained, and their effects examined. This contribution concludes with critically discussing the different aims, and, while reporting on the current reform of the school subject of history in Flanders, setting a fourth aim to the fore. Rozziew pomiędzy aspiracjami patriotycznymi, obywatelskimi i zrozumieniem dyscypliny. Ewolucja oblicza nauczania historii w szkołach Belgii i Flandrii od 1830 roku i jego przyszłośćNa całym świecie nauczanie historii napotyka konkurujące i rywalizujące ze sobą wyobrażenia, a nawet rodzi sprzeczne oczekiwania. Oczekiwania owe można ująć w trzy kompleksy zasadniczych zagadnień, przy czym każdy z nich ma inny główny cel studiowania przeszłości i inaczej do niego podchodzi; są to: „budowanie narodu i spójność społeczna”, „demokratyczna partycypacja i postawy obywatelskie” oraz „rozumienie dyscypliny”. Artykuł omawia, w jaki sposób kształtowało się nauczanie historii w szkołach średnich w Belgii (od jej powstania w 1830 roku) i jak ewoluowały jego główne cele. Belgia (a później Flandria) służy jako interesujący przypadek badawczy, gdyż kraj ten doświadczył trudnej, kontestowanej przeszłości, stał się państwem jednonarodowym w upadku i coraz bardziej właściwa mu jest międzykontynentalna imigracja. Wykorzystując wspomniane wyżej trzy kompleksy złożonych oczekiwań jako analityczne ramy badawcze, autor analizuje najistotniejsze zadania, które stoją przed przedmiotem szkolnym historia, następnie omawia zmiany, które zaszły w tym zakresie w minionych dwóch stuleciach i wyjaśnia ich przyczyny, a wreszcie docieka, jaki wpływ odmienne rodzaje nauczania historii wywarły na młodych ludzi. Analiza pozwala wyróżnić trzy zasadnicze etapy w dziejach nauczania historii w Belgii / Flandrii. Autor objaśnia, jakie główne cele stały przed wszystkimi trzema grupami i jakie przyniosły efekty. Artykuł zamyka krytyczna ocena omawianych celów oraz przedstawienie aktualnie mającej miejsce reformy przedmiotu szkolnego historia we Flandrii, a na końcu wskazanie czwartego celu: edukacji na przyszłość. [Trans. by Jacek Serwański]

15

History Education in Conflict Contexts: Toward Transitional Justice and Emancipation

51%

Muhammad S.

Forum Oświatowe

|

2016

|

vol. 28

|

issue 2(56)

11-29

PL

Strategie przejściowe stosowane podczas konfliktów często skupiają się na reformach politycznych i gospodarczych. Cole (2007) uwypukla inną ścieżkę reformy, a mianowicie edukację historyczną i jej związek z osiąganiem takich celów, jak sprawiedliwość okresu przejściowego i pokój. Badania (Foster, 2012) wskazują, że w wielu krajach podręczniki nadal przedstawiają jednotorową, nacjonalistyczną narrację o przeszłości, która propaguje pewne punkty widzenia, tłumiąc przy tym lub ignorując inne. Nasze badania stosują krytyczne podejście do edukacji historycznej, jej wpływów na konstruowanie tożsamości, jej możliwych powiązań z emancypacją i społecznymi celami edukacji oraz dyskursywnego wytwarzania oficjalnych narracji. Przedstawiamy konkretny przypadek podręczników historii w targanej konfliktami Syrii, aby uwypuklić potrzebę krytycznego kształcenia historycznego w procesie wprowadzania sprawiedliwości okresu przejściowego i demokratyzacji.

EN

The international education agenda for post-conflict contexts is often focused on Education For All development goals and is influenced by an economic rationale and efficiency, whereas such contexts demand more focus on education for inclusion and reconciliation. Cole (2007) draws attention to an important path of reform: history education, and its relation with the goals of transitional justice and peace. Research (Foster, 2012) shows that in many countries, textbooks continue to adopt a single nationalistic narrative of the past that promotes some perspectives and ignores and silences others. The study critically approaches history education, its implications for identity formation, its potential relation to emancipation and the social aims of education, and the discursive production of official narratives. The case of history textbooks in conflict-ridden Syria is presented to highlight the need for critical history education in the transitional justice and democratization process.

16

Antybohaterki nowożytnych dziejów Polski w podręcznikach Drugiej Rzeczypospolitej

51%

Hoszowska M.

Res Historica

|

2020

|

issue 50

EN

The author of the article presents changes that took place in the textbook depictions of women – counted among the antiheroines of Polish History – from 1918 to 1939. The starting point are 19th-century compilations, in which the authors’ attention was focused on prominent queens of the Early Modern era: Bona Sforza, Maria Ludwika Gonzaga, and Maria Kazimiera de La Grange d’Arquien. The attitudes of the authors of historical and educational compilations created after Poland regained its independence towards these women was the result of various factors, but also a proof of acceptance of women’s new roles in the newly united – among others, through historical education – society. This applied particularly to those women’s roles that evoked social resistance, as they were linked to involvement in politics, which was viewed as a space for men’s activity.The article emphasises comparative concepts to clearly delineate differences between what was typical of educational framing pre- and post-1918. The author analyzed 30 history textbooks written in the first and second decade of Poland Reborn, addressed to children and youth in primary, gymnasium and secondary schools. The article serves as a search for the answers to the following questions: 1. In what way were ambitious women rulers perceived in different political conditions, i.e. in a situation of formal equality of the political rights of women and men? 2. How different were textbooks in the Piłsudski-reformed schools from those used earlier? 3. To what extent did the reorientation of the educational ideal of the 1930s influence the image of the politically involved Polish queens of the Early Modern era?

PL

Autorka artykułu przedstawia zmiany jakie dokonały się w podręcznikowym obrazie kobiet – zaliczanych do grupy antybohaterek dziejów Polski – w latach 1918–1939. Punktem wyjścia są opracowania dziewiętnastowieczne, w których uwaga piszących skupiona była na wybitnych królowych doby nowożytnej: Bonie, Marii Ludwice i Marii Kazimierze. Stosunek do nich autorów opracowań historyczno-dydaktycznych powstałych po odzyskaniu niepodległości był pochodną różnych czynników, ale i dowodem akceptacji dla nowych ról kobiet w scalanym na nowo społeczeństwie, m.in. drogą edukacji historycznej. Dotyczyło to szczególnie tych kobiecych ról, które wywoływały społeczny opór, ponieważ związane były z zaangażowaniem w politykę, uznawaną za przestrzeń męskiej aktywności.W artykule położono nacisk na ujęcia porównawcze, tak, aby wyraźnie zarysowały się różnice między tym, co było typowe dla ujęć dydaktycznych sprzed i po 1918 r. Przeanalizowano 30 podręczników historii powstałych w pierwszej i drugiej dekadzie Polski Odrodzonej, adresowanych do dzieci i młodzieży szkół powszechnych, gimnazjów i liceów ogólnokształcących. Poszukiwano przy tym odpowiedzi na pytania: 1. W jaki sposób postrzegano ambitne władczynie w odmiennych warunkach politycznych, tj. w sytuacji formalnej równości praw politycznych kobiet i mężczyzn? 2. Na ile podręczniki dla zreformowanej przez piłsudczyków szkoły odróżniały się od tych wykorzystywanych wcześniej? 3. W jakiej mierze reorientacja ideału wychowawczego w lat trzydziestych XX w. wpłynęła na obraz rozpolitykowanych polskich królowych doby nowożytnej?

17

„List do Partii” Jacka Kuronia i Karola Modzelewskiego – uwarunkowania wykorzystania we współczesnej edukacji historycznej

45%

Brynkus J.

Res Gestae. Czasopismo Historyczne

|

2023

|

vol. 16

219-236

EN

The Open Letter to the Party by Jacek Kuroń and Karol Modzelewski has appeared in history textbooks only recently and has been presented as the first open protest of Polish intellectuals against the abuse of the Communist system. Such an interpretation of the document creates a false impression that Communism was indeed a good solution and all its evil was the consequence of the fact that its rules were not adhered to. Kuroń and Modzelewski’s manifesto had been known for many years before it finally gained historiographic, historiosophical and political significance. This was largely due to the influence of its leftist interpretation, which ignores its Trotskyist and revisionist character in relation to the communist ideology. Unfortunately, since students are presented with a ready interpretation of the text, they are unable to understand it properly. The fact that the letter is mentioned in school textbooks creates an illusion that it was an important element of the anti‐communist resistance; however, this is not what actually happened. Including the text in the history curriculum aims at not only appreciating its authors but also downplaying their earlier engagement in building Communism in Poland.

PL

„List do Partii” Jacka Kuronia i Karola Modzelewskiego pojawia się w podręcznikach historii od niedawna i przedstawia się go jako pierwszy otwarty protest polskich intelektualistów przeciw nadużyciom komunistycznego systemu. Już takie interpretacyjne osadzenie tego dokumentu stwarza fałszywe wrażenie, że sam komunizm był dobrym rozwiązaniem, a zło wynikało z tego, że jego reguł nie przestrzegano. Opracowania Kuronia i Modzelewskiego historiograficznego, historiozoficznego i politycznego znaczenia nabiera dopiero po latach pod wpływem lewicowej jego interpretacji. Pomija się w niej jego trockistowski i rewizjonistyczny w stosunku do komunistycznej ideologii charakter. Niestety uczniowie dostają do poznania gotową jego interpretację, która nie pozwala im na zrozumienie tego. A to, że wzmianka o nim znajduje się w szkolnej książce, stwarza złudne wrażenie, że był on istotnym elementem antykomunistycznego oporu. A tak nie było. Za sprawą umieszczenia go w nauczaniu historii próbuje się także dowartościować ich autorów, a także zbagatelizować ich wcześniejsze zaangażowanie do budowę komunizmu w Polsce.

Refine search results

Wychowanie obywatelskie a problem nauczania historii – rekonstrukcja zachodniej debaty

Minulost a výchova k občanství v učebnicích

A Study on Korean History Education Plans for Children from Mixed Marriages in Korea : Focus on Korean-Vietnamese, -Chinese, and -Japanese Children

Method to Teach Korean History to Migrant Brides in Korea from China, Vietnam, and Japan

Towards micro-history – new look at the family history

Rhetoric and History in Service of Education in Poland on the Basis of the Script of Rhetoric Lectures at the Jesuit College in Poznań from 1679

Epistemická přesvědčení v dějepise

Polityczne uwarunkowania powrotu Polski nad Bałtyk w latach 1918–1920 w podręcznikach do nauczania historii. Casus krajowych opracowań dla szkół ponadgimnazjalnych i ponadpodstawowych minionego trzydziestolecia

Reclaiming a Dwelling Place: How a German History Learning Community Handles Traumatic Memories of Shoah Witnesses

Subjects of the empress. Wider context of regional history education on East Prussia and identity processes in contemporary Kaliningrad oblast

History discourses and reconciliation process in post-Suharto Indonesia

Education policy and history education as tools for shaping an open society in Poland: A critical anthropological analysis

Pierwsza odsłona politycznej i militarnej batalii o Górny Śląsk. I powstanie śląskie w polskich szkolnych podręcznikach historii XXI wieku

Torn between patriotic, civic and disciplinary aspirations. Evolving faces of Belgian and Flemish history education, from 1830 to the future

History Education in Conflict Contexts: Toward Transitional Justice and Emancipation

Antybohaterki nowożytnych dziejów Polski w podręcznikach Drugiej Rzeczypospolitej

„List do Partii” Jacka Kuronia i Karola Modzelewskiego – uwarunkowania wykorzystania we współczesnej edukacji historycznej