Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 26

first rewind previous Page / 2 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  hymn
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Trójca Święta w „Hymnach kościelnych” i w pieśniach kościelnych

100%
Breza E.
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza
|
2013
|
vol. 20
|
issue 2
73-83
PL
The author has been for a longer time making excerpts from church hymns used in Roman Catholic priests’ prayers (breviaries) and liturgy, as well as in church songs. The excerpted material relates to (artistic) designations of Mother of God, Christ, Holy Ghost, and the Saints (cf. footnotes in the article). In this way, the article describes the names of persons in the Holy Trinity. The collection is of use as philological documentation, for historical research in European and Polish piety, and as help for preachers, religious instructors, and Christian literary authors.
2
Publication available in full text mode
Content available

Integracja językowa w dziejach polszczyzny

100%
Dubisz S.
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza
|
2013
|
vol. 20
|
issue 2
85-97
PL
The author has been for a longer time making excerpts from church hymns used in Roman Catholic priests’ prayers (breviaries) and liturgy, as well as in church songs. The excerpted material relates to (artistic) designations of Mother of God, Christ, Holy Ghost, and the Saints (cf. footnotes in the article). In this way, the article describes the names of persons in the Holy Trinity. The collection is of use as philological documentation, for historical research in European and Polish piety, and as help for preachers, religious instructors, and Christian literary authors.
3
Publication available in full text mode
Content available

Niezwykły klejnot wiary, czyli o duchowej bliskości pietyzmu i Oświecenia. Na przykładzie poezji religijnej Hansa Adolpha Brorsona (1694–1764)

100%
Szelągowska K.
Zagadnienia Rodzajów Literackich
|
2017
|
vol. 60
|
issue 4 (124)
111-124
EN
This paper tries to present Pietism as a current and set of ideas linked to the Enlightenment, as a culture focused on individualism and “subjectification”, as well as on the need to dismantle the old authorities and hierarchies. Such a way of thinking is visible in the religious poetry at that time, with the Danish pastor Hans Adolph Brorson. His main work The Rare Jewel of the Faith (Troens rare Klenodie, 1739), a collection of hymns used in the Danish and Norwegian church till today, belongs to the canon of the Danish literature.
4
Publication available in full text mode
Content available

Das Bild von der Kirche in den Hymnen an die Kirche Gertrud von le Forts

89%
Piasta E. A.
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
|
2010
|
vol. 2
81-94
PL
Przedmiotem badań są Hymny do Kościoła Gertrudy von le Fort, dwudziestowiecznej chrześcijańskiej pisarki niemieckiej. Hymny stanowią punkt zwrotny w twórczości le Fort, są zapisem odkrycia prawdy o Kościele i drogi prowadzącej do niego. Autorka poddaje analizie utwory le Fort pod kątem ukazanego w nich obrazu Kościoła oraz ich zgodności z eklezjologią katolicką. Artykuł rozpoczyna próba zdefiniowania pojęcia „Kościół” na podstawie literatury przedmiotu i dokumentów Kościoła (Lumen gentium). Cechy Kościoła opisywane przez le Fort zostały pogrupowane tematycznie. Wśród nich dominuje podkreślenie powszechności Kościoła, przyrównywanie go do Matki, wiara w jego świętość oraz w to, iż stanowi najpewniejszą drogę prowadzącą do Boga, a na ziemi jest Jego znakiem i uobecnieniem. Pisarka utożsamia głos Kościoła z głosem Boga, a głoszoną przez niego naukę uważa za niezmienną. Jedną z najważniejszych jego cech jest miłość skierowana ku Bogu, jak i ku człowiekowi, nawet będącemu z dala od niego i błądzącemu. Wszystkie przykłady zaczerpnięte z hymnów le Fort są poparte odnośnikami do literatury teologicznej. Przeprowadzone analizy pozwalają stwierdzić, iż pisarka wiernie odzwierciedla chrześcijański obraz Kościoła i prawdy wiary katolickiej.
5
Publication available in full text mode
Content available

Okoliczności kompozycji hymnu Akatyst ku czci Najświętszej Maryi Panny

89%
Grzywaczewski J.
Vox Patrum
|
2018
|
vol. 69
195-218
EN
The author of this article tries to situate the famous Greek Hymn Akathis­tos in its large context. He presents the Old Testament tradition, especially the Psalms, and the New Testament tradition: Christological hymns and the person of Mary in the Gospel. The Christians of the first centuries used to sing hymns during their meetings of prayer. The old Hellenic tradition in po­etry and music could also have influence on the Christian poetry and music, especially on the formal aspect of such compositions. It seems to be obvious that the Akathistos was inspired by the theological considerations on Mary as Christ’s Mother. This hymn is a great praise of Mary as Theotokos; this title was accepted officially in the Church by the Council of Ephesus (431). The exact date of the composition of the hymn is not known; it is only known that this hymn was sung in 626 in Constantinople as thanksgiving to Mary for the expelling of the aggressors (a regiment of the Persian army). The question of authorship of Akathistos is still discussed; most scholars attribute it to Roma­nos Melodus, but such an opinion is considered as probable. The aim of this article is to introduce the lector into the study on the theology of the Akathis­tos (Christology and Mariology). Surely, such a study can be precious for the Christian spirituality.
6
Publication available in full text mode
Content available

Hymn o Słowie Romana Brandstaettera, czyli Co jest przed wszystkim?

88%
Ojcewicz G.
Acta Neophilologica
|
2012
|
issue XIV/2
185-198
EN
The article presents a translation experiment done by Roman Brandstaetter while translating the prologue initiating the Gospel of John. Not only did the translator change the traditional form of naming the prologue About the Word or The Eternal Word and propose a lofty genre one – Hymn to the Word – but also altered past tense form “was” for present “is” which constituted the core of his experiment. That alteration revealed and established the understanding of eternal time by the Israelis in the times of John the Evangelist. Following the innovative path of Brandstaetter the author of the article suggested another transformation – exchange of “Word” for “Ghost” – in order to create a new experimental adaptation of that work as well as to emphasize the timelessness of Hymn to the Word.
7
Publication available in full text mode
Content available

Te Deum Arvo Pärta. Między kompozytorskim métier a gatunkowym arché

88%
Wieczorek A.
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
|
2014
|
issue 4(23)
4-20
EN
The hymn of Te Deum laudamus is strongly rooted in the tradition of the Christian Church. Its history reaches back to the 14th century. It is a breviary hymn for Sunday and holiday Lauds. With time it emancipated from the Liturgy of the Hours and became an independent basis for many monumental compositions. The hymn by Pärt refers in many ways to the tradition of early music. However, the most essential foundation of the hymn is its own contemporary composer language and unique stylistic conception. Based on the tintinnabuli technique the hymn was influenced by Medieval Latin, Gregorian chorale, double vocal organum and baroque musical rhetoric (suspiratio, anabasis, katabasis, exclamatio etc.). The key is not only stylization of Gregorian chorale in all the verses beginning each part but also diatonic nature of the composition. Pärt’s Te Deum begins and ends with a silence. The internal dramaturgy of the hymn occurs in subtle tensions following one after another. Liturgical references are exposed by the composer by adding Amen and Sanctus to the source text. Te Deum is not a majestic ode to the God, as the hymn is dominated by the imploring and contemplating tone. The quintessence of this musical composition are pleas for mercy (Fiat misericordia tua), hope and belief in the Last Judgement (Iudex crederis esse venturus) featured in the two climax points.
8
Publication available in full text mode
Content available

The Hymn Rex sanctorum angelorum in Notated Missal ms. 387 and its Partial Meaning in the Search of the Provenance of the Manuscript

87%
Bednáriková J.
Roczniki Humanistyczne
|
2020
|
vol. 68
|
issue 12
7-24
EN
Amongst the 18 notated manuscripts (today located in Slovak depositories as part of our precious cultural heritage), we can find Notated Missal ms. 387 from the former Evangelical College Library in Bratislava. It is preserved in the Central Library of the Slovak Academy of Sciences in Bratislava. Currently it is the subject of deeper research. Its most disputable aspect is its provenance. According to many scholars, it dates back to the 13th century, because it does not include the Feast of Corpus Christi. On the basis of a later note in the calendar (f. 5) we may also assume that the manuscript was written (or, at least, utilised) in the city of Lund, Sweden. For confirmation or refutation of such a hypothesis, the author will take into account the considerations regarding the hymn Rex sanctorum angelorum, that may represent one of the clues in order to get closer to the truth.
PL
Hymn Rex sanctorum angelorum w missale notatum sygn. rkp. 387 i jego znaczenie w poszukiwaniu proweniencji rękopisu Hymn Rex sanctorum angelorum jest śpiewem Wigilii Paschalnej przeznaczonym na błogosławieństwo wody przed chrztem katechumenów. Obecność tego śpiewu w średniowiecznych rękopisach nie jest powszechna. W Missale notatum zanotowano go również na wigilię uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Jego wersja różni się jednak od większości przebadanych manuskryptów. W porównaniu z nimi rkp. 387 zachowuje w większym stopniu tradycję niemiecką. Biorąc pod uwagę niektóre zawarte w nim obrzędy, np. związane z chrztem dziecka, wielce prawdopodobne jest duńskie pochodzenie tego rękopisu.
9
Publication available in full text mode
Content available

Na pograniczu liturgii i ceremonii. W poszukiwaniu specyfiki muzycznego opracowania hymnu Te Deum w twórczości Józefa Elsnera

87%
Pośpiech R.
Roczniki Humanistyczne
|
2020
|
vol. 68
|
issue 12
87-102
EN
Published in 1815 and dedicated to Tsar Alexander I, Te Deum by Józef Elsner illustrates the trend of religious texts, the function of which can be considered in the context of liturgical celebrations as well as secular ceremonies. On the one hand, this composition is part of the rich traditions of Silesian church music, which the composer was associated with by birth and education. On the other hand, it reflects the state of the development of the 19th century musical culture in Poland, which the greater part of his life was associated with. The compositions mentioned in the article, intended for solo voices, mixed choir and orchestra, consist of five contrasted parts, and are stylistically maintained in the trend of the religious creativity characteristic of Central Europe at the turn of the eighteenth and nineteenth centuries, which can also be seen in a number of other works by Elsner.
PL
Opublikowane w 1815 r. i zadedykowane carowi Aleksandrowi I Te Deum Józefa Elsnera ilustruje nurt opracowań tekstów religijnych, których funkcję rozpatrywać można zarówno w kontekście liturgicznych celebracji, jak i świeckich ceremonii. Kompozycja ta wpisuje się z jednej strony w bogate tradycje muzyki kościelnej Śląska, z którą kompozytor był związany z racji urodzenia i wykształcenia, z drugiej natomiast odzwierciedla stan rozwoju XIX-wiecznej kultury muzycznej w Polsce, z którą związał większą część swojego życia. Analizowana kompozycja, przeznaczona na głosy solowe, chór mieszany oraz orkiestrę, składająca się z pięciu skontrastowanych części, stylistycznie utrzymana jest w nurcie twórczości religijnej charakterystycznej dla terenów Europy Środkowej przełomu XVIII i XIX stulecia, które zaobserwować możemy także winnych dziełach Elsnera.
10
Publication available in full text mode
Content available

„Oto znika jednostka, zatraca się i budzi całość, wielkość i potęga” (O pieśniach polskich Sokołów przed odzyskaniem niepodległości)

77%
Piotrowska M.
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
|
2018
|
vol. 18
42-58
RU
The article is an attempt at analysing ‘Falcon’ hymns dated to the period before 1918. Some research difficulties (lack of research papers, chronological expansiveness, or mass culture affiliation) have been pointed out. Not only the role of a song-book is highlighted (in its numerous editions), but also other forms of those publications (i.e. in the Gymnastic Hand- book ”Falcon”), as well as the activity of impressive music societies in that period. Questions are asked about: the role and aim of those hymns; connections with the ideology of the Gymnastic Society ‘Falcon’; connections with national hymns, or the type of affiliation. The author mentions numerous examples of hyms, which have been present in Polish music tradition ever since.
11
Publication available in full text mode
Content available

„Słyszę ich głosy”. Hymnus trium puerorum Jarosława Iwaszkiewicza wobec Dziadów wileńsko-kowieńskich Adama Mickiewicza

75%
Spólna A.
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
|
2013
|
vol. 1
76-88
EN
The article compares the poem by Jarosław Iwaszkiewicz Hymnus trium puerorum with Dziady by Adam Mickiewicz to show how processed and personalized heritage of romanticism becomes a part of the modern classical attitude and the language of existential experience for a contemporary poet.
12
Publication available in full text mode
Content available

Zmartwychwstanie Chrystusa w hymnach chrystologicznych św. Pawła

75%
Stasiak S.
Verbum Vitae
|
2009
|
vol. 15
229-247
PL
San Paolo per descrivere la risurrezione dai morti di Gesù usa soprattutto il verbo “egeiro”. Raramente adopera il sostantivo “he anastasis”. Questo pero non vale per gl' inni che spesso non furono scritti dall’Apostolo stesso. Abbiamo notato che nei testi provenienti dalla liturgia battesimale (Rom 1,3-4; Ef 5,14) si usa i termini della stessa radice: “anistemi” e “he anastasis”. Mentre “egeiro” troviamo solo in Ef 1,17-23. Nell’inno Col 1,15-20 l’Apostolo ha usato la formula descrittiva per collegare la risurrezione dai morti di Gesù Cristo e quella universale: “il primogenito di coloro che risuscitano dai morti”- “prototokos ek ton nekron” (Col l,18b). Paolo usa anche le immagini metaforiche e della risurrezione. Lo fa usando i termini “esaltare oltremodo” – “hyperypsoo” (Fil 2,9) o “elevare” – “analambano” (1 Tm 3,16). Da questo ricco linguaggio scaturisce l'immagine della risurrezione di Cristo come l’opera di Dio (Rom 1,3-4), o piuttosto l’opera della potenza di Dio (Ef 1,17-23). Gesù è proprio colui che precede tutti i credenti nel ritornare alla vita – “il primogenito di coloro che risuscitano dai morti” (Col 1,15-20). Questa realtà e cosi ricca che può essere descritta come “l’esaltazione oltremodo” (Fil 2,6-11) del Figlio o addirittura “l’elevazione in gloria” (1 Tm 3,16). Tutte e due le espressioni nel senso teologico racchiudono la risurrezione, l’ascensione e il prendere il posto alla destra del Padre (cf. Att 2,33; 5,31; Rom 1,3-4; Ef 4,9-10; Col 3,1). La risurrezione dei morti acquista un nuovo significato nel contesto della liturgia battesimale (cf. Ef 2,1.5-6; Col 2,13). La partecipazione alla resurrezione di Cristo è possibile grazie al sacramento del battesimo (Ef 5,14) che non solo libera dal peccato originale ma anche permette di partecipare alla grazia di Dio.
13
Publication available in full text mode
Content available

Saint Ambrose of Milan as a Defender of the Faith in the Greek Hymnography

71%
Grzywaczewski J.
Vox Patrum
|
2008
|
vol. 52
|
issue 1
281-289
PL
Artykuł został opracowany w oparciu o zbiór hymnów zwanych: kontakiony, theotokiony, kontakaria, kanony, ody, stichery, kathismy, exposteilariony (wydał je C. Passini: Le fonti greche su Sant’Ambrogio di Milano, Milano - Roma 1990, 336- 431). Są to utwory pochodzące z różnych środowisk i okresów historycznych. Znane są nazwiska tylko niektórych autorów, jak np. Roman Piesniarz, Teofan, czy Ignacy; część z nich przypisuje się Talasowi z Konstantynopola i Andrzejowi z Krety. Niektóre wykazują duże walory literackie i muzyczne; zachowaly się też nieliczne zapisy melodii, nie są to jednak nuty w obecnym tego stowa znaczeniu. Zdaniem badaczy, takich jak Grosdidier de Matons, niektóre hymny były śpiewane w kościele w czasie wigilii przed większymi uroczystościami, a inne były przeznaczone do użytku prywatnego. Przypuszcza się, że mogły być używane jako lektura duchowa. E. Wellesz określa kontakion jako poetycką homilię. Te wspaniałe utwory nie były dotąd znane polskim czytelnikom. Celem niniejszego artykułu nie jest analiza literacka ani muzyczna hymnów, lecz przyblizenie ich treści. Hymny, skomponowane i wykonywane w języku greckim na Wschodzie opiewają św. Ambrożego Biskupa Mediolanu jako nauczyciela prawdziwej wiary, jako pogromcę herezji, jako wzór cnót chrześcijańskich, a szczególnie jako obrońcę Kościoła przed bezbożnym cesarzem Teodozjuszem (wyolbrzymiony zostal zwłaszcza incydent w Tessalonikach - 390 r.). Autorzy hymnów wykazują dość dobrą znajomość zagadnień teologicznych, szczególnie dyskutowanych w IV wieku. Idąc za takimi historykami, jak Teodoret z Cyru i Sozomen, kreślą barwny obraz odważnego biskupa, który wobec świty cesarskiej zabrania Teodozjuszowi wejść do kościoła, wykazuje mu zło jego postępku i zmusza do pokuty. Tego rodzaju gloryfikacja łacinskiego biskupa na greckim Wschodzie jest wprost zdumiewająca. Ambroży w wizji hymnografów traci cechy rzeczywiste, a nabiera cech taumastycznych i - jeśli można tak powiedzieć - enkomiastycznych, podobnie jak bizantyjska ikona. Staje się on symbolem mocy duchowej, która pokonuje potęgi tego świata.
EN
In preparation
14
Publication available in full text mode
Content available

Analiza hymnu „Agnes Beatae Virginis” św. Ambrożego

71%
Gacia T.
Vox Patrum
|
1999
|
vol. 36
259-270
IT
Il tema dell'inno e il martirio di sant'Agnese vergine. A causa della destinazione liturgica, 1'inno e stato scritto con il verso giambico acatalettico. Nonostante ció, la sua struttura corrisponde alle regole dell'antica poesia metrica.
EN
Il tema dell'inno e il martirio di sant'Agnese vergine. A causa della destinazione liturgica, l'inno e stato scritto con il verso giambico acatalettico. Nonostante ció, la sua struttura corrisponde alle regole dell'antica poesia metrica.
15
Publication available in full text mode
Content available

Różnorodność form muzycznych w zbiorze „Panu memu śpiewać chcę” ks. Zbigniewa Piaseckiego (1916-2011)

71%
Szczeblewski Ł.
Teologiczne Studia Siedleckie
|
2014
|
issue XI/11
169-182
EN
According to the music, religious folk songs are not a homogeneous material. The repertoire of religious songs disseminated in many editions is characterized by stylistic and formal diversity. The example of such a set is Rev. Zbigniew Piasecki’s collection “I want to sing for my Lord”. This article is a presentation of the musical forms included in the collec-tion. At the beginning, the forms of verses and choruses were discussed. Afterwards, differen-tiation of the verse forms was shown by the presentation of one-, two- and three-part compo-sition. The next step was the presentation of the hymns that are a special kind of the verse songs. Then, the psalms that belong to a group of refrain songs were discussed. The following part of the article presented the liturgical masses. The final part discussed the wide range of religious songs, that can be found in Rev. Piasecki’s edition. The variety of the music forms shows the diverse nature of songs included in this edition. However, the further study of the detailed aesthetic and liturgical assessment of the repertoire contained in the collection are required.
16

Zapomniany epizod współpracy Michała Kajki (Kayki) z Marcinem Gerssem i jego rezultat

63%
Chojnowski Z.
Prace Literaturoznawcze
|
2016
|
issue 4
281-290
EN
In the article Zapomniany epizod współpracy Michała Kajki (Kayki) z Marcinem Gerssemi jego rezultat [Forgotten episode of cooperation between Michał Kajka and Marcin Gerss, andthe result thereof] the author attempts to reconstruct the circumstances in which the two Masurian poets met, as well as their relationship. They had a 50 years of age difference. Gerssand his works were a role model for the younger Kajka. Many Masurian authors wanted their works to be approved by Gerss, so that they would be printed in "Gazeta Lecka" or "Kalendarz Królewsko-Pruski Ewangelicki". Until now, Kajka was believed to have been denied the honour of having his works printed in either of those papers until 1895. In reality however, Gerss included a religious hymn of Kajka Pociecha w utrapieniu ewangielików w diasporze i innych in Kalendarz Królewsko-Pruski Ewangelicki's 1894 edition. Uncovering this fact denies the opinion that Kajka distanced himself from writing and publishing efforts of Marcin Gerss.
17
Publication available in full text mode
Content available

Święty Józef jako patron „w życiu i przy śmierci” na przykładzie 10 pieśni pochodzących ze Zbioru pieśni nabożnych katolickich do użytku kościelnego i domowego, opublikowanego w Pelplinie w 1871 roku

63%
Kaczorowski R.
Studia Gdańskie
|
2021
|
vol. 48
177-194
EN
The presented article is a response to the call of the Holy Father Francis, who by publishing a letter on December 8, 2020 on the occasion of the 150th anniversary of the announcement of St. Joseph, the patron of the Catholic Church, encouraged him to get to know the person who has been close to everyone for centuries. Therefore, the topic was taken up, aimed at presenting 10 songs in honor of St. Joseph, from the Collection of Religious Catholic Songs to Be Sung in Church or at Home published in Pelplin in 1871. The analysis of the songs reveals the extraordinary veneration that St. Joseph rejoices in the Church. These pieces, performed during the liturgy, became a systematic catechesis that explained biblical events and introduced the content of the Catholic faith.
PL
Prezentowany artykuł jest odpowiedzią na wezwanie Ojca Świętego Franciszka, który publikując 8 grudnia 2020 roku list z okazji 150. rocznicy ogłoszenia św. Józefa patronem Kościoła katolickiego, zachęcił do jeszcze lepszego poznania osoby, która od wieków jest bliska każdemu człowiekowi. Podjęto zatem temat, mający na celu przybliżenie 10 pieśni ku czci św. Józefa, pochodzących z wydanego w 1871 roku w Pelplinie Zbioru pieśni nabożnych katolickich do użytku kościelnego i domowego. Analiza pieśni ukazuje niezwykłą cześć, jaką św. Józef cieszy się w Kościele. Utwory te wykonywane podczas liturgii, stawały się systematyczną katechezą, która tłumaczyła wydarzenia biblijne oraz przybliżała treści wiary katolickiej.
18
Publication available in full text mode
Content available

MELODIA RÓŻNIE NAKRĘCONA

63%
Zaczkowski P.
Zeszyty Naukowe KUL
|
2017
|
vol. 60
|
issue 2
187-195
EN
National colours and anthem are the elements of both identity and autocreation of the sport stage’s actor. The behaviour of Olympic champions has been a subject to reviews made in the language of theatre and, sometimes, the language of politics. Nowadays, an Olympic champion, the leading actor of the spectacle, is a self-aware director of the epilogue to their own play, and adds a personal touch to the award ceremony’s scenario. Simultaneously, solidarity with the values that perceive the individual rivalry as a confrontation between countries and nations is expected from an Olympic champion. The acting out of the sports game’s ceremony by its players maintains (despite the evolution of the spectacle itself) a conservative nature that corresponds with the spectators’ ideas. Reports and descriptions available in press and Internet sources were used during the reconnaissance, as well as the relations available in sport’s literature, reportage and journalism.
PL
Barwy narodowe i hymn są elementem zarówno tożsamości, jak i autokreacji aktora sceny sportowej. Zachowania mistrzów olimpijskich recenzowano w języku teatru i niekiedy w języku polityki.  Współcześnie zwycięzca igrzysk olimpijskich, pierwszoplanowy aktor widowiska, jest świadomym reżyserem epilogu prowadzonej przez siebie gry i scenariuszowi honorowania najlepszych nadaje własny rys. Jednocześnie od zdobywcy najwyższego lauru nadal oczekuje się solidarności z wartościami identyfikującymi rywalizację jednostek jako konfrontację państw i narodów. Ogrywanie ceremoniału gry sportowej przez jego uczestnika ma – mimo ewolucji samego kształtu widowiska – naturę konserwatywną, odpowiadając wyobrażeniom odbiorców. Dokonane rozpoznania wykorzystały relacje i opisy dostępne w prasie i na portalach internetowych, a także świadectwa obecne w literaturze sportowej, w reportażu i publicystyce.
19
Publication available in full text mode
Content available

Od ideału do codziennej praktyki. Hymny o świętych na Jutrznię i Nieszpory w posoborowej Liturgii godzin

62%
Nowak D.
Musica Ecclesiastica
|
2020
|
issue 15
11-49
PL
Kult świętych rozwijał się bardzo żywo od początku chrześcijaństwa. Wyraża się on w trzech formach: veneratio – cześć oddawana świętym; imitatio – naśladowanie przykładu ich życia; invocatio – przyzywanie ich wstawiennictwa, które zawsze zmierza do Ojca uwielbionego w swoich świętych. Najpełniej dokonuje się to w liturgii, a więc także w Liturgii godzin. Jakże zatem ważne stało się odpowiednie przygotowanie tekstów i melodii do odnowionej po Soborze Watykańskim II Liturgii godzin, której częścią stały się liturgiczne wspomnienia, święta i uroczystości świętych Pańskich oraz teksty wspólne o świętych. Element konstytutywny dwóch zasadniczych godzin kanonicznych, Jutrzni i Nieszporów, obok czytania, psalmodii i modlitwy, stanowią hymny, których teksty należało na nowo przejrzeć i przygotować według zasad opracowanych przez specjalnie utworzoną do tego celu Grupę Studyjną Cœtus VII. Pełny zestaw hymnów w posoborowej Liturgii godzin osiągnął niespotykaną dotąd liczbę 291 utworów. Przekładu na język polski większości hymnów do Liturgii godzin dokonał P. Galiński. Oczywiście, zgodnie z zaleceniami Kongregacji Rytów, po ukazaniu się Liturgii godzin w języku polskim, należało dołożyć starań, by ułożono do niej odpowiednie melodie, szczególnie do części z natury swojej przeznaczonych do śpiewu, a więc m.in. hymnów. W niniejszym artykule zostały poddane analizie teksty i melodie hymnów o świętych na dwie najważniejsze godziny kanoniczne, Jutrznię i Nieszpory, jakie zostały wydane w hymnarzu zatytułowanym Wybrane hymny na Jutrznię i Nieszpory, opracowanym pod redakcją s. J. M. Bujalskiej PDDM i autorki niniejszego artykułu. Wydano go w 2012 r. z inicjatywy Zgromadzenia Sióstr Uczennic Boskiego Mistrza. Obok hymnów liturgicznych w omawianym przez nas zbiorze zostały zamieszczone także pieśni kościelne o świętych, które można wykonać w miejsce hymnu. Przegląd i analiza tekstów hymnów o świętych doprowadziła do wniosków, że nie wszystkie reguły dobrze skomponowanego hymnu, wypracowane przez Cœtus VII, zostały zastosowane w tekstach hymnicznych o świętych, zamieszczonych w polskim wydaniu księgi Liturgii godzin. Z kolei prezentacja kompozycji o świętych zawartych w zbiorze Wybrane hymny na Jutrznię i Nieszpory wykazała ogromne bogactwo form oraz stylów muzycznych, jakie one reprezentują. Z jednej strony ujawniła charakterystyczne dla polskiej twórczości liturgicznej silne odniesienia do romantycznych pieśni ludowych oraz mocne przywiązanie do skal diatonicznych, z drugiej ukazała podejmowane przez kompozytorów próby nawiązywania do współczesnej stylistyki muzycznej. To wszystko daje szerokie spektrum patrzenia na współczesną twórczość liturgiczną oraz pozwala wyznaczyć jej nowe drogi rozwoju.
EN
The cult of saints has been developing very vividly since the beginning of Christianity. It is expressed in three forms: veneratio – worship of the saints; imitatio – imitation of the example of their lives; invocatio – invocation of their intercession, which always leads to the Father glorified in his saints. This is most fully done in the liturgy, and thus also in the Liturgy of the Hours. Therefore, it was important to prepare the texts and melodies for the Liturgy of the Hours, renewed after the Second Vatican Council, which included liturgical memories, feasts and feasts of the Lord’s saints and common texts on saints. The constitutive element of the two basic canonical hours, Matins and Vespers, apart from reading, psalmody and prayer, are the hymns, the texts of which had to be reviewed and prepared according to the rules developed by the specially created Cœtus VII Study Group. The full set of hymns in the post-conciliar Liturgy of the Hours reached an unprecedented number of 291 songs. Most of the hymns of the Liturgy of the Hours were translated into Polish by P. Galiński. Of course, according to the recommendations of the Congregation of Rites, after the publication of the Liturgy of the Hours in the Polish language, it was necessary to make every effort to arrange appropriate melodies for it, especially for the parts intended by nature for singing, such as hymns. This article analyses the texts and melodies of the hymns about saints for the two most important canonical hours: Matins and Vespers, published in Selected hymns for Matins and Vespers, edited by s. J. M. Bujalska PDDM and s. M. D. Nowak PDDM. It was published in 2012 on the initiative of the Disciples of the Divine Master. In addition to the liturgical hymns, the collection discussed here also includes church songs about saints, which can be performed in place of the hymn. The review and analysis of the hymns on saints led to the conclusion that not all the rules of a well composed hymn, developed by Cœtus VII, were applied in the hymn texts on saits, published in the Polish edition of the Book Liturgy of the Hours. In turn, the presentation of compositions about saints included in the collection Selected hymns for Matins and Vespers, showed a huge richness of forms and musical styles that they represent. On the one hand, it revealed strong references to romantic folk songs and a strong attachment to diatonic scales, which are characteristic of Polish liturgical work. On the other hand, it revealed the attempts of composers to refer to contemporary music stylistics. All this gives a wide spectrum of views on contemporary liturgical work and allows us to set new paths for its development.
20
Content available remote

"Ihr Gerechten, jubelt vor dem Herrn". Psalm 33 als klassicher Hymnus

62%
Matysiak B. W.
Studia Warmińskie
|
2012
|
issue 49
93-105
PL
Radość sprawiedliwych żyjących w przymierzu z JHWH i doświadczających Jego zbawczego działania, wyraża się w Ps 33 jako „nowa pieśń”. W swojej historii Izrael ciągle spotykał się z mocą słowa i „rady” Boga, stając się świadom swej wyjątkowości. Lud Boży doświadczył także, że nieustannie przebywa pod opiekuńczą Opatrznością Boga zapewniającą mu ochronę i pomoc. Dochodzi to do głosu w wyrażeniu myśli o Bogu jako Stwórcy wszystkiego oraz Panu historii, od którego zależny jest cały znany człowiekowi świat. Przed Bogiem Izraela nie ostoi się żadna siła ani potęga, dlatego drżą przed Nim lud i narody, które żyją według swych praw i politycznych planów. Jednak każda siła wojskowa jest niczym przed zasiadającym na tronie w niebie JHWH. Ps 33 nie posiada eschatologicznego charakteru, a jego obrazy słowne wskazują na historię oraz aktualnie przebiegające życie jako tajemnicę i cud zawsze i ciągle urzeczywistniające się w stwórczym dziele oraz historii. Przeanalizowany psalm wskazuje więc na ostateczne panowanie Boga w tym sensie, że ludzkie potęgi, moce i panowania są przemijające, Jego zaś władanie przemienia świat w coraz to nową rzeczywistość.
EN
The joy of just living in covenant with YHWH and experiencing His saving action, expressed in Psalm 33 as “new song”. Throughout its history, Israel met with the power of words and the “advice” of God and became aware of his uniqueness. Also experienced God's people that are constantly present in caring providence of God providing protection and assistance to him. This comes to the fore in the expression of thought of God as the Creator and Lord of all history. No force or power will stand before the God of Israel. The people tremble before him, and nations live according to His laws and political plans. However, each military force is nothing before the One who sits on the throne in heaven. Psalm 33 does not have the eschatological character, and his pictures show currently running history and life as a mystery and a miracles in creative work and history. The examined psalm points to the final reign of God in the sense that human powers are transient, and the possession of this world turns increasingly to a new reality.
DE
Die Freude der Gerechten, die im Bund mit Jahwe leben und seine rettende Aktion erfahren, in Psalm 33 als „neues Lied“ ausgedrückt ist. Im Laufe seiner Geschichte wurde Israel immer noch mit der Macht der Worte und mit „dem Rat“ von Gott erfüllt und er war bewusst seiner Einzigartigkeit. Das Volk Gottes erlebte ständige Sorge, Vorsehung, Schutz und Unterstützung von Gott. Dies kommt in den Ausdruck von Gott als Schöpfer und Herr aller Geschichte, von dem die Welt abhängig ist. Vor dem Gott Israels wird keine Macht ausdauern. Die Leute vor ihm zittern und die Nationen leben nach seinen Gesetzen und politischen Plänen. Allerdings ist jede militärische Gewalt nichts vor dem, der auf dem Thron im Himmel sitzt. Psalm 33 hat nicht den eschatologischen Charakter und seine Bilder zeigen die laufende Geschichte, das Leben als ein Geheimnis und die Wunder in kreativer Arbeit und Geschichte. Dieser Psalm zeigt die endgültige Herrschaft Gottes in dem Sinne, dass menschliche Kraft, Macht und Herrschaft vergänglich sind und diese Welt strebt nach einer neuen Wirklichkeit.
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.