Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  język mediów
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
This paper discusses the problem of Bulgarian compound nouns with the component арт-. I would like to draw your attention to several significant features of the compound words in question. It mainly concerns the feature of brevity, the creation of new structures on the basis of a simple model based on analogy as well as the fact that the feature of formal transparency of compounds is accompanied by a large degree of semantic density. At the level of semantic analysis I used the text linguistic approach and emphasized the usefulness of cognitive methods of interpreting the meaning of the discussed type of words. I put an accent on the semantic blur of derivatives used in the language of the mass media out of context.
PL
W artykule podejmuję problem bułgarskich rzeczowników złożonych z komponentem арт-. Zwracam uwagę zwłaszcza na kilka istotnych cech interesujących mnie złożeń. Chodzi przede wszystkim o seryjny charakter derywatów, powstałych w oparciu o prosty model słowotwórczy bazujący na analogii, a także o cechę formalnej przejrzystości omawianych compositów, której towarzyszy wysoki stopień zagęszczenia semantycznego. Na poziomie analizy semantycznej derywatów stosuję ujęcie tekstologiczne oraz wykorzystuję wybrane metody językoznawstwa kognitywnego. Kładę nacisk na zjawisko semantycznego rozmycia derywatów w języku mediów.
Język Polski
|
2016
|
vol. 96
|
issue 2
5-10
PL
Język to według „Encyklopedii językoznawstwa ogólnego" „system znaków […] służący do porozumiewania się w obrębie danej społeczności”. Media zaś to ‘środki komunikowania’, potocznie (jako media masowe) to zbiorowa nazwa dzienników, czasopism, radia, telewizji i Internetu. Dla komunikologa mediami są środki służące artykulacji informacji, jej utrwalaniu, przetwarzaniu, zwielokrotnianiu i transmisji, a także organizacji jej dyfuzji. Język mediów czy w mediach to językowa postać wypowiedzi ukształtowanej, utrwalonej i przetworzonej z myślą o jej zwielokrotnieniu i transmisji przez zwykle instytucjonalnego nadawcę. Tak rozumiany język mediów czy w mediach nie ma swoistych cech odróżniających go od innych odmian języka. Natomiast różne media wpływają na postać transmitowanych przez nie wypowiedzi językowych. Dlatego stosowniej jest mówić o języku w mediach niż o języku mediów. Tym bardziej że na język mediów składają się oprócz języka naturalnego inne kody (por. „język filmu”). Co więcej, język niektórych mediów obywa się w ogóle bez języka naturalnego (np. znaki drogowe).
EN
According to the "Encyclopedia of general linguistics", "language" is “a system of signs [...] used to communicate within the community”. The phrase media of communication (colloquially as mass media) is the collective term for newspapers, periodicals, radio, television and the Internet. For the communication researcher, media are measures of articulation of information, its recording, processing, multiplication and transmission, as well as organization of its diffusion. Language in the media is a form of linguistic messages, shaped, maintained and processed with a view to its reproduction and transmission over the usually institutional channels. So understood language in the media has no specific features that distinguish it from other varieties of language, but various media affect the messages transmitted by linguistic forms. Therefore, it is more appropriately to speak about the language in the media rather than about the language of the media, the more so that language of the media consists of natural language apart from other codes (e.g. film language). Moreover, the language of some media dispenses completely without natural (ethnic) language (e.g. road signs).
3
84%
PL
Artykuł przedstawia najważniejsze aspekty badań emocji w obszarze języka. Za punkt wyjścia przyjęto ustalenia językoznawstwa kognitywnego, które uwzględniają zarówno język pisany, jak i mówiony, a w ostatnich pracach także szeroko rozumiany przekaz pozawerbalny. Istotny kontekst stanowi sytuacja komunikacyjna pozywająca na obserwację języka i emocji w interakcji. Jako przykładowe przejawy ekspresji językowej wskazano nacechowaną emocjonalnie leksykę oraz tzw. mowę nienawiści. Współczesne badania nad językiem używanym w mediach koncentrują się na analizie środków ekspresji językowej, definicji poznawczych oraz mechanizmów generujących emocje. Wyniki tych badań mogą być zastosowane w różnego typu mediach, mogą pomóc w dotarciu do grupy docelowej i zaangażowaniu odbiorców w prezentowany przekaz.
EN
The objective of this article is to present major aspects of linguistic studies of emotions. The studies rely on cognitive linguistics methodology, which encompasses both the spoken and written language, as well as non-verbal communication. Communicative aspects are of great importance, making it possible to observe the interaction between language and emotions. Emotionally-charged lexis and so-called “hate speech” are exemplary manifestations of linguistic emotional expressions. Contemporary studies of language used in the media concentrate on an analysis of means of linguistic expression, cognitive definitions and mechanisms which generate emotions. The results of this study can be applied to various types of the media, they can help the media reach their target audience and engage the audience in the presented message.
EN
De-journalism as a unique 21st century phenomenon allows every literate person to create and publish messages similar to those created and published by journalistic professionals. It affects not only media content but also form of the media messages. Thus, media language has been changed as a whole. The very language plays a key role here, as language influences cognitive habits and skills of the media audience. A simple superficial language leads to simple superficial thinking, a sophisticated or abstract language leads to sophisticated or abstract thinking. On the other side, the media language itself is influenced by publishing platform (blogs, vlogs, web pages, social networks) as well as technological nature of contemporary semantic devices. Therefore, it is necessary to pay attention to the media language. This study introduces the phenomenon of de-journalism and its linguistic aspect within the case study of literary criticism.
PL
Dedziennikarstwo (słow. dežurnalistika) jako wyjątkowe zjawisko XXI wieku, które pozwala każdej piśmiennej osobie tworzyć i publikować wiadomości podobne do tych tworzonych i publikowanych przez profesjonalnych dziennikarzy, wpływa nie tylko na treść, lecz także na formę komunikatów medialnych, a więc również na ich język. Wpływ ten uznajemy za kluczowy, poprzez język bowiem najsilniej kształtuje się nawyki poznawcze i umiejętności odbiorców mediów. Z jednej strony prosty język przyczynia się do powierzchownego myślenia, natomiast język wyszukany lub abstrakcyjny - do myślenia abstrakcyjnego, z drugiej jednak strony językowy kształt komunikatów jest zależny do typu działalności internetowej (blogi, vlogi, strony internetowe, sieci społecznościowe) oraz technologicznych możliwości i ograniczeń współczesnych urządzeń służących do komunikacji. W artykule opisano językowe aspekty dedziennikarstwa na przykładzie krytyki literackiej.
PL
Celem artykułu jest próba rekonstrukcji treści kulturowych stojących za słowem gida `dom’ w afrykańskim języku hausa. Leksem ten, podobnie jak w języku polskim, przyjmuje znaczenia fizyczne ‘miejsce zamieszkania’ i społeczne `wspólnota rodzinna, domownicy’. Analiza danych językowych (gramatycznych, leksykalnych, związków frazeologicznych) ujawnia zmiany sposobów konceptualizacji domu pod wpływem zmieniających się warunków bytowych i doświadczeń w relacjach z otaczającym światem. Przyjęcie islamu nie zmieniło radykalnie konceptualizacji domu jako miejsca bezpiecznego, wydzielonego dla rodziny, lecz sprawiło, że dom zaczął być postrzegany jako twierdza odgradzająca domowników od reszty świata. Granice domu jako miejsca własnego, bliskiego, kojarzonego z najbliższą rodziną, bywają w języku hausa traktowane też szerzej -- jako `kraj’, `ojczyzna’ i odnoszone do wspólnoty niepowiązanej więzami krwi. Takie pojmowanie domu ujawniło się dopiero w nowych warunkach historycznych i to zwłaszcza w języku mediów.
EN
The article aims to reconstruct the cultural content of the word gida in the African language of Hausa. The word, similarly to the Polish dom, means ‘dwelling place’ and, in the social context, ‘family, household’. An analysis of linguistic (grammatical, lexical, phraseological) data reveals changes in the conceptualization of home under the influence of the changing conditions of living and experience of the surrounding world. The adoption of Islam has not radically influenced the concept of home as a safe haven, reserved for the family. However, home began to be viewed as a stronghold separating the family from the rest of the world. The boundaries of home as one’s own, familiar and close place, associated with the closest relatives, may also be understood in Hausa in a wider sense: as one’s country, homeland and community unrelated by blood. This new understanding of home has emerged only in the current new historical conditions, especially in the media.
EN
In discussions about religious discourse in the media, the tension or discrepancy between the communicative secular and secularized language of contemporary media and the more hermetic and traditional language describing situations related to religious experience, i.e. the sacred is emphasized. This article is an attempt to answer the question of what the religious language of the media should be. The research problem is: is it to be adapted to the contemporary Polish language, taking into account the commonplace, or more archaic, theological, referring to biblical and cultural codes? When discussing the ways of transmitting religious content in the media, two elements should be taken into account: 1) religious language has always been and is the language of communication (proclamation), focused on lively contact with the recipient and caring for communication; to some extent always adapted to the recipient; contemporary media, which are rapidly developing themselves, speed up this adaptation process, but this process is part of the nature of the language; 2) the creators or the first teachers of great religions (excluding small esoteric religions) used spoken language, close to colloquial language, understandable, adapted to the audience (their teaching or revelation was written later); they, too, are a model of inculturation that religious language continues to undergo, without giving up their specificity and sacredness. It should be mentioned that the research questions posed in this article concern only the religious language of media messages, not the language of official religious communication. This article uses the research method based on a critical analysis of the scientific discourse on religious language in the media studies literature from 1998-2020, combined with the presentation of own proposals in this area.
PL
W dyskusjach na temat dyskursu religijnego w mediach podkreślane jest napięcie czy rozbieżność między komunikatywnym świeckim i zlaicyzowanym językiem współczesnych mediów, a bardziej hermetycznym i tradycyjnym językiem opisującym sytuacje związane z przeżyciem religijnym, czyli z sacrum. Niniejszy artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, jaki powinien być język religijny mediów. Problem badawczy brzmi: czy ma być on dostosowany do współczesnego języka polskiego, uwzględniający potoczność, czy jednak bardziej archaiczny, teologiczny, odwołujący się do kodów biblijnych i kulturowych? Podejmując temat sposobów przekazywania w mediach treści religijnych, należy wziąć pod uwagę dwa elementy: 1) język religijny był i jest językiem przekazu (głoszenia), akcentującym żywy kontakt z odbiorcą i dbającym o komunikatywność; w pewnym stopniu dostosowywał się w przeszłości do odbiorcy; współczesne media, które same gwałtownie się rozwijają, ten proces adaptacji przyśpieszają, jednak proces ten należy do natury języka religijnego; 2) twórcy czy pierwsi nauczyciele wielkich religii (pomijając małe religie ezoteryczne) posługiwali się językiem mówionym, zbliżonym do potocznego, zrozumiałym, dostosowanym do słuchaczy (ich nauka czy objawienie zostały spisane później); oni też są wzorem inkulturacji, jaką wciąż przechodzi język religijny, nie rezygnując przy tym ze swej specyfiki i sakralności. Należy nadmienić, że pytania badawcze stawiane w niniejszym artykule dotyczą jedynie języka religijnego przekazów medialnych, nie zaś języka oficjalnej komunikacji religijnej. W tym artykule zastosowano metodę badawczą polegającą na krytycznej analizie piśmiennictwa źródłowego, połączonej z przedstawieniem autorskiej kategoryzacji cech języka religijnego.
EN
Mass media are the most important source of prompt informing the readers about events and facts of social and political life. On the basis of the analysis of the Ukrainian periodicals of 2013-2018, this scientific research aims to examine the semantic and pragmatic load of some common newspaper cliches used during Revolution of Dignity. It is proved that newspaper cliches express the system of shades of emotional and expressive coloring, represent pragmatic information. They are engaging, precedent-setting and that makes publications more original and appealing, caus­ing the reader to feel certain feelings and have some thoughts, setting the perception of some political events, forming corresponding public opinion of some axiological direction. Obviously, the events of the late 2013-early 2014 have been widely embodied in cliches of modem Ukrainian language.
PL
Środki masowego przekazu są najważniejszym źródłem szybkiego dostarczania do czytelników informacji o wydarzeniach i faktach życia społecznego oraz politycznego. Na podstawie analizy ukraińskich czasopism w latach 2013-2018 w artykule zostały prześledzone obciążenia semantyczne i pragmatyczne najpopularniejszej sztampy gazetowej okresu Rewolucji Godności. Udowodniono, że sztampa gazetowa tworzy system zabarwień emocjonalnych i ekspresyjnych, reprezentuje pragmatyczne informacje, jest atrakcyjna i precedensowa, nadaje publikacjom oryginalnego i atrakcyjnego brzmienia, wywołując u czytelnika odpowiednie uczucia i myśli, które pozwalają przygotować go do postrzegania pewnych wydarzeń politycznych, kształtując odpowiednią opinię publiczną o pewnym zabarwieniu aksjologicznym. Wydarzenia końca 2013 r. i początku 2014 r. zostały szeroko przedstawione w sztampach współczesnego języka ukraińskiego.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.