Search results

1

Inkluzywna edukacja religijna na przykładzie systemu szkolnictwa w Niemczech

100%

Zduniak A.

Forum Pedagogiczne

|

2019

|

vol. 9

|

issue 2/1

133-142

PL

W artykule zostają przedstawione główne założenia inkluzywnej edukacji religijnej w niemieckim systemie szkolnictwa. Heterogeniczność kulturowa i etniczna współczesnych społeczeństw europejskich stanowi ważne wyzwanie dla systemu edukacji. Dotyczy to również nauczania religii w warunkach pluralizmu religijno-światopoglądowego. W Niemczech nauczanie tego przedmiotu cechuje duża różnorodność podejść i koncepcji, uzasadniona sytuacją religijnego i kulturowego pluralizmu. Rezultatem tego jest dynamiczny rozwój pedagogiki religii jako dziedziny wiedzy odrębnej od katechetyki. Autorka przedstawia najnowsze koncepcje szkolnego nauczania religii w Niemczech. Stanowią one próbę zdefiniowania na nowo celów i metod nauczania religii w taki sposób, aby w większym niż dotychczas stopniu odpowiadało ono wymogom współczesności.

2

Troska o słabo słyszących jako niepełnosprawnych w nauczaniu Kościoła po Soborze Watykańskim II i w nauczaniu Jana Pawła II

100%

Wojtasik M.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2008

|

vol. 17

405-413

EN

Christians, following their master and teacher Jesus Christ who healed the deaf-and-dumb, ought to treat deaf and dumb people with great respect. They deserve to be in the limelight of christian communities as the issue of their participation in spiritual goods of Church was raised. In this article I want to present the attitude of Church to the deaf-and-dumb, then on the basis of some documents I would like to show the necessity of catechisation of the mentioned group of people. Thruogh its actions, contemporary Church wants to show that the poor, the sick and the disabled are the privileged addressees of the divine message that entered the human history.

3

Biuletyn katechetyczny

88%

Bednarczyk R., Rayzacher-Majewska A.

Collectanea Theologica

|

2020

|

vol. 90

|

issue 4

143-155

4

Autonomia pedagogiki religii

75%

Marek Z.

Studia Katechetyczne

|

2016

|

vol. 12

19-33

PL

Pedagogika religii jest autonomiczną dyscypliną współczesnej humanistyki i nowocześnie rozumianej teologii. W swych badaniach wykorzystuje hermeneutyczną perspektywę służącą opisowi rzeczywistości wychowawczej. Zajmuje się badaniem i formułowaniem zasad oraz teorii własnego funkcjonowania, a nadto określa właściwe swemu charakterowi: przedmiot, cel, zakres i metody badawcze. Uważana jest za dyscyplinę normatywno-empiryczną, dlatego że korzysta zarówno ze źródeł dostępnych naukom humanistycznym i przez to staje się nauką empiryczną oraz teologicznych, dzięki czemu zalicza się ją do dyscyplin normatywnych. Wyodrębnianie pedagogiki religii od katechetyki nie stoi na przeszkodzie temu, że będzie się je uważać za dyscypliny pełniące wobec siebie funkcję nauk pomocniczych. Obie swą uwagę kierują ku człowiekowi i jego egzystencji. Katechetyka rzeczywistość tę bada i wyprowadza wnioski z perspektywy teologicznej, natomiast pedagogika religii rozpatruje ją w wymiarze antropologiczno-pedagogicznym. Obie, choć w różnym zakresie, korzystają z tych samych źródeł i metod badawczych. Obie swą uwagę kierują ku człowiekowi i jego egzystencji. Katechetyka rzeczywistość tę bada i wyprowadza wnioski z perspektywy teologicznej. Natomiast pedagogika religii rozpatruje ludzką egzystencję w wymiarze antropologiczno-pedagogicznym. Wskazane aspekty badań umożliwiają wzajemne ubogacanie osiągnięć każdej z tych dyscyplin.

EN

Te pedagogy of religion is an autonomous discipline of contemporary humanities and modern theology. To describe educational reality it adopts a hermeneutic perspective in its research. It studies and formulates the rules and the theory of its own functioning, and also deﬁnes its proper subject, purpose, scope and research methods. It is regarded as a normative-empirical discipline, because it uses both the sources available to the humanities, thus counting as an empirical science, and theological ones, so that it is classiﬁed as a normative discipline. Distinguishing between the pedagogy of religion and catechetics does not preclude treating them as auxiliary sciences to each other. Both focus their attention on man and his existence. Catechetics explores this reality and draws conclusions from a theological perspective, while the pedagogy of religion analyzes it in the anthropological-pedagogical dimension. Both, though to a diﬀerent extent, rely on the same sources and research methods. Te above-mentioned aspects of research make mutual enrichment of both disciplines possible.

5

Kwestie fundamentalne metodologii katechetyki

63%

Tomasik P.

Studia Katechetyczne

|

2013

|

vol. 9

71-90

PL

Autor określa katechetykę jako naukę o katechezie i wskazuje, że definicja katechetyki jako nauki uzależniona jest od rozumienia katechezy w Kościele, co zmieniało się na przestrzeni wieków. Katechetyka była zatem definiowana bądź jako nauka pedagogiczna, bądź jako teologiczna. W tym drugim przypadku katechetyka jest rozumiana jako subdyscyplina teologii pastoralnej albo jako autonomiczna i interdyscyplinarna nauka teologiczna. Opowiadając się za tym ostatnim rozwiązaniem autor wskazuje na relację między katechetyką a jej naukami pomocniczymi: pedagogiką, socjologią i psychologią, wyjaśnia specyfikę wnioskowania katechetycznego oraz wyszczególnia modele badań katechetycznych.

EN

Author defines catechetics as a research on catechesis and points, that the definition of catechetics as a science is conditional upon the comprehension of catechesis in the Church, which was altering through the centuries. Therefore, catechetics was beeing defined either as a pedagogical or a theological science. In the second case, catechetics is implied either as a subdiscipline of the pastoral theology or autonomous and interdisciplinary theological science. Pronouncing for this last answer, the author indicates the relation between catechetics and its supporting scientific disciplines: pedagogics, sociology and psychology, elucidates the pecularity of catechetical deduction and itemises models of catechetical research.

IT

L’autore definisce catechetica come la scienza della catechesi e indica che la sua definizione dipende dalla mutata nell’arco della storia comprensione della catechesi nella Chiesa. La catechesi è stata così definita come una scienza o pedagogica o teologica. In quell’ultimo caso, la catechetica è intesa come una sotto-disciplina della teologia pastorale o come una autonoma e interdisciplinare scienza teologica. Optando per la seconda opzione l’autore mostra la relazione tra la catechesi e le sue scienze ausiliarie: pedagogia, sociologia e psicologia, spiega quindi le specifiche di inferenze catechistiche e specifica modelli della ricerca catechistica.

6

Katechetyka jako teologia praktyczna. Zdefiniowanie tożsamości eklezjalnej

63%

Chałupniak R.

Studia Katechetyczne

|

2013

|

vol. 9

55-70

PL

Autor definiuje katechetykę jako subdyscyplinę teologii pastoralnej, autonomiczną i interdyscyplinarną. Definicja katechetyki zależna jest od tego, co rozumie się przez katechezę. Katecheza rozumiana jest tutaj ewangelicznie jako pomoc ludziom, aby wierzyli, że Jezus jest Synem Bożym, i jako wychowanie i nauczanie życia chrześcijańskiego oraz budowanie Kościoła – Ciała Chrystusa. Katechetyka zajmuje się ewangelizacją i katechezą w Kościele. W obecnym artykule autor wskazuje podmiot, podział, zadania, źródła oraz metody katechetyki.

EN

Author defines catechetics as a subdiscipline of the pastoral theology, autonomous and interdisciplinary theological science. The definition of catechetics is conditional upon the comprehension of catechesis. The name of catechesis was given to the whole of the efforts within the Church to make disciples, to help people to believe that Jesus is the Son of God, and to educate and instruct them in this life and thus build up the Church - the Body of Christ. Catechetics is a research on evangelization and catechesis in the Church. In this article author writes about subject, division, tasks, sources and methods of catechetics.

IT

L’autore definisce catechesi come autonoma e interdisciplinare sotto-disciplina della teologia pastorale. La definizione di catechetica dipende da cosa si intende per la catechesi. Essa è qui intesa evangelicamente come un aiuto a persone a credere che Gesù sia il Figlio di Dio, e come l’educazione e l’insegnamento di vita cristiana nonché come costruzione della Chiesa - il Corpo di Cristo. La catechetica è impegnata nell'evangelizzazione e nella catechesi in Chiesa. Nel presente l’autore indica il soggetto, la divisione, i compiti, le fonti e i metodi della catechetica.

7

Katechizm według bł. Edmunda Bojanowskiego

63%

Kiciński A.

Roczniki Pedagogiczne

|

2017

|

vol. 9(45)

|

issue Numer specjalny

67-81

PL

Artykuł jest pierwszą próbą odpowiedzi na pytania: dlaczego warto wydobyć z bogactwa spuścizny literackiej pozostawionej przez bł. E. Bojanowskiego także katechizm i jak to można zrobić, aby ubogacić współczesną literaturę pedagogiczną i katechetyczną. Analiza ilościowa i jakościowa zachowanej spuścizny autora w postaci prac, szkiców i notatek pozwala stwierdzić, że materiał, redakcje części tekstów wskazują na zamiar Bojanowskiego opracowania publikacji zwartej, zwanej katechizmem. Głównym motywem przygotowania całościowego katechizmu Edmunda Bojanowskiego jest wciąż nowatorska myśl Błogosławionego opracowania narzędzia katechetycznego dla dzieci i wychowawców wiejskich.

EN

This article is the first attempt to answer the following questions: why the catechism by Blessed Edmund Bojanowski is worth extracting from the richness of his literary legacy and how it can be used in order to enrich the contemporary pedagogical and catechetic literature. The qualitative and quantitative analyses of preserved sources such as Bojanowski’s works, drafts and notes imply that Bojanowski was preparing materials for a coherent publication, of the catechism. The main motive behind the preparation of catechism by Edmund Bojanowski was an innovative idea of the Blessed to formulate a catechetic tool for children and educators from the rural areas.

8

Osobowość katechety na podstawie wskazań ks. Mieczysława Węglewicza w świetle katechetyki współczesnej

63%

Bąkowski W.

Collectanea Theologica

|

2017

|

vol. 87

|

issue 3

163-186

EN

Father Mieczysław Węglewicz was an outstanding teacher and youthminister. He is a model catechist for modern catechesis. As a teacher anda didactic, Father Węglewicz helps the students in the catechism class byfinding the appropriate rules of conduct and way of life. His didactics allowsthe catechist to get to know the students better, thus providing a moreeffective catechesis.

9

Ksiądz Michał Sopoćko jako profesor wykładowca w Wilnie i w Białymstoku

63%

Olszewski M.

Rocznik Teologii Katolickiej

|

2016

|

vol. 15

|

issue 1

EN

Fr. Michael Sopocko studied at the Faculty of Theology in Warsaw, where he earned two degrees of Master of Theology, there he gained his doctorate and his habilitation. After graduation he took a job as a lecturer at the Stefan Batory University in Vilnius, where he taught catechetics, homiletics and pastoral theology at the same time leading the master seminar of these items. Since 1947, he began teaching and educational work in the Archdiocesan Major Seminary in Bialystok.

10

Obecność myśli pedagogicznej w polskiej katechezie

63%

Mółka J.

Paedagogia Christiana

|

2017

|

vol. 2/40

211-226

PL

W połowie XX wieku obserwowaliśmy w Kościele katolickim wyraźne ożywienie ruchu katechetycznego. Miało ono miejsce również na terenie naszego kraju. Swym zasięgiem objęło refleksję nad treściami przekazu katechetycznego, jak również zagadnieniami dydaktycznymi i pedagogicznymi. Efektem tej refleksji było wypracowanie nowego modelu nauczania religii. W niniejszym artykule skupimy uwagę na wybranych aspektach myślenia pedagogicznego, ważnych dla integralnego kształtowania i rozwoju ludzkiej osoby w procesie nauczania katechetycznego. Przeprowadzoną analizę skoncentrujemy wokół inspiracji oraz zasadniczych przemian, jakie dokonywały się w polskiej katechezie od nowego programu katechizacji z 1971 roku do wprowadzenia reformy systemu oświaty w Polsce w 1999 roku.

EN

In the middle of the twentieth century we observed a clear revival of the catechetical movement in the Catholic Church. It also took place in our country. Its scope included reflection on the content of the catechetical message as well as on didactic and pedagogical issues. The result of this reflection was the development of a new model of religious instruction. Therefore, in this article we will focus on the crucial aspects of pedagogical thinking important for the integral education and development of the human person in the process of catechetical instruction. Our analysis will focus on the inspiration and fundamental changes that took place in the Polish catechesis from the new catechetical program announced in 1971 till the reform of the education system in Poland in 1999.

11

WYCHOWANIE WSPÓŁCZESNEJ MŁODZIEŻY DO ZROZUMIENIA I AKCEPTACJI STAROŚCI – UJĘCIE KATECHETYCZNE

63%

Zellma A.

Forum Teologiczne

|

2016

|

vol. 17

105-117

PL

Wychowanie katechizowanej młodzieży do zrozumienia i akceptacji starości wymaga różnych działań edukacyjnych. Do nich zaliczyć należy przekaz wiedzy o godności osób starszych, znaczeniu i roli seniorów w rodzinie oraz o wartości mądrości i doświadczenia osób starszych w wychowaniu młodego pokolenia. Wiedza ta jest niezbędna w zrozumieniu i akceptacji starości. Odwołanie do rzetelnej wiedzy na temat starości (a zwłaszcza do godności osób starszych, ich mądrości i doświadczenia) zasługuje na szczególną uwagę w ponowoczesnej kulturze. Zwykle osoby starsze postrzegane są przez młodych jako bezradne, zagubione, bezużyteczne, niesprawne fizycznie i intelektualnie, zalęknione, bierne, ograniczone, uciążliwe. Podważa się natomiast mądrość wynikającą z wieku i wartość doświadczenia człowieka. Wobec powyższego za znaczące należy uznać działania wychowawcze podejmowane w nauczaniu religii, które koncentrują się wokół wspierania młodzieży w zrozumieniu i akceptacji starości. Przekaz wiedzy o starości wymaga również zaangażowania w inicjatywy z udziałem seniorów i dla seniorów. Wspólne działanie sprzyja otwieraniu się dorosłych, dzieci i młodzieży na swoją różnorodność oraz wzajemnemu ubogacaniu. Umożliwia prowadzenie dialogu międzypokoleniowego. W takim klimacie możliwe staje się przekazywanie wartości, wzajemne uczenie się oraz tworzenie trwałych więzi międzyludzkich. Osiągnięcie takich celów edukacyjnych wymaga jednak odpowiednich inicjatyw pedagogicznych w nauczaniu religii.

EN

Educating young people at catechesis to understand and to accept old age requires diverse educational activities. These include sharing knowledge about the dignity of elderly people, about their importance in the family, and about the value of wisdom and experience in educating young people. Such knowledge is necessary to understand and to accept old age. Drawing on reliable knowledge about old age (especially the dignity of elderly people, their wisdom and experience) deserves particular attention in the post-modernistic culture. Elderly people are usually perceived as helpless, confused, useless, unfit, both physically and mentally, anxious, passive, dull and troublesome. On the other hand, their wisdom, which comes with age and experience, is not undervalued. Therefore, it should be regarded as important that such activities are initiated in religious teaching which a focus on supporting young people in understanding and accepting old age. Passing on knowledge about old age also requires getting involved in initiatives with and for elderly people. Working together creates a favourable environment for the openness of adults, children and adolescents to each other’s diversity and facilitates inter-generation dialogue. This is a climate in which values can be passed on, in which people can learn from one another and in which interpersonal bonds can be created. However, achieving these objectives requires appropriate pedagogic initiatives in religious teaching, which support students in acquiring the ability to understand elderly people, to learn and to cooperate.

12

Nurty badań empirycznych kulowskiej katechetyki (1970-2010)

63%

Kulpaczyński S.

Roczniki Pastoralno-Katechetyczne

|

2011

|

vol. 3

279-306

EN

With reference to General Catechetical Directory (14, 30, 32) currents of studies from 1970 to 2010 are shown. The current of empirical studies of catechetics at the CUL was begun by Professor Stefan Kunowski. Next, Rev. Mieczysław Majewski studied the following issues: realization of catechetical revival of the Vatican Council II; acceptance of moral-religious values by young people; the level of religious knowledge in the catechized young people with mild mental disability; young people’s views of catechesis; conflicts in young people; the sense of meaning of life; catechesis in various milieus. Rev. Stanisław Kulpaczyński’s currents of research, on the other hand, are the following: catechesis in young people’s awareness; conflicts in young people and attempts to overcome them at catechesis; educational aspects of friendship, comradeship and love; catechetic formation in the catechists’ awareness; the parents’ cooperation in catechization; catechization preparing for marriage; catechetic notebooks; young people’s personal models; young people’s Eucharistic attitudes; drawing in catechesis; assessing at catechesis; the image of the catechist in young people’s opinion; conscience in young people’s awareness; the prayer of the catechized ones; catechetical methods in the catechists’ opinion; the meaning of life; religious-moral values in pupils with mild mental disability; angelology and demonology; knowledge of Jesus Christ; reception of religious symbols by pupils; the sacrament of penance and reconciliation in young people’s opinion; young people’s attitude towards their coevals’ alcoholism; drug addiction in the catechized ones’ awareness. Master’s and doctoral dissertations as well as books and articles are the effect of many studies. Among the 209 masters and 61 doctors Rev. M. Majewski has promoted 15% wrote dissertations based on empirical studies, among the 330 masters and 57 doctors Rev. S. Kulpaczyński has promoted – 51%, and in the case of Sister H. Wrońska – empirical studies were the basis for 44 master and 1 doctoral dissertations. These studies should be appreciated and continued.

13

Kierunek personalistyczny w katechezie

63%

Goliszek P. T.

Roczniki Pastoralno-Katechetyczne

|

2013

|

vol. 5

129-141

EN

The personalistic profiling of the catechetic didactics puts the category of "person” in the core of its teaching methodology, and of its all educative and initiation efforts. This approach to religious education also adopts personalistic understanding of the Revelation and the faith, thanks to which religious education builds a community of people united around the Person of Jesus Christ. This community allows for the unique form of dialogue between God and man. The nature of this dialogue is soteriological: the personal worlds of God and man overlap, which allows man to cling fully – as a person and as an existence – to the redeeming Truth – Jesus Christ. In its personalistic dimension, religious education serves man in the reality and of his/her existence. It leads to a personal communion with Christ, it supports man on his/her path towards self-comprehension and self-development, which makes man self-realize him/herself as a person, makes him/her grow and thrive.

14

Formacja misyjna młodzieży w ujęciu nowych dokumentów programowych nauczania religii w polskiej szkole

51%

Zellma A.

Nurt SVD

|

2020

|

issue 1

307-321

PL

Analizy podjęte w artykule koncentrują się wokół formacji misyjnej uczniów klas V- VIII szkoły podstawowej i różnych typów szkół ponadpodstawowych. Problematykę zaprezentowano w ujęciu Podstawy programowej katechezy Kościoła katolickiego w Polsce (2018) oraz Programu nauczania religii rzymskokatolickiej w przedszkolach i szkołach (2018). Najpierw przybliżono rozumienie terminu „formacja misyjna młodzieży”. Następnie zwrócono uwagę na potrzebę wspierania młodzieży w odkrywaniu zobowiązań chrześcijanina – również odpowiedzialności za działalność misyjną Kościoła. Na podstawie dokonanej oceny propozycji formacji misyjnej młodzieży sformułowano kilka postulatów pastoralnych: potrzebę częstego podejmowania tematów związanych z działalnością misyjną Kościoła, konieczność informowania o wolontariacie misyjnym osób świeckich, potrzebę wychowania do modlitwy za misje oraz zaangażowania młodzieży w inicjatywy misyjne Kościoła.

EN

The focus of analyses undertaken in the article is on the missionary formation of students in grades V-VIII of primary school and various types of secondary schools. The issues are presented in terms of Core Curriculum of Catechesis of the Catholic Church in Poland (2018) and Roman Catholic Religion Curriculum in Kindergartens and Schools (2018). First the understanding of the term “missionary formation of youth” was introduced. Then, attention was drawn to the need to support young people in discovering Christian commitments – also responsibility for the missionary activity of the Church. Relying on the assessment of the youth missionary formation proposal, several pastoral postulates were formulated: the need for frequent undertaking topics related to the missionary activity of the Church; the necessity to inform lay people about missionary voluntary service; the need for upbringing to pray for missions and the involvement of young people in the missionary initiatives of the Church.

15

Problematyka pedagogiczna elementem doskonalenia wykładowców teologii w Polsce w latach 1918-1939

51%

Skoczylas K.

Collectanea Theologica

|

2019

|

vol. 89

|

issue 1

115-138

EN

Pedagogical issues were present in senior seminaries in Poland in theinterwar period. The interest in this subject was inspired by Jan KantyAssociation of Theological Schools. The members of this association werelecturers of various theological subjects of higher seminaries and theologicalfaculties in Poland. The Association discussed both pedagogical anddidactic problems. The teaching contents of particular subjects, the teachingmethods, textbooks as well as ways to familiarize students of theology withpedagogical issues were discussed by it.

16

Badania empiryczne w katechetyce na przykładzie zastosowania ankiety audytoryjnej

51%

Kurzydło D.

Studia Katechetyczne

|

2013

|

vol. 9

181-213

PL

Catechetics is the field of practical theology, it means that in addition to scientific reflection on the issue of transmission of the faith provides for the analysis of empirical data, through which he sees better potential for more effective proclamation of the good news. In this paper an attempt has been made to the presentation of such studies auditorium example, anonymous questionnaire. Author conducted a study in four schools over seven hundred pupils small and large cities. The aim of the study was to identify - from the recipient - relevant to adolescence risks faced by teenagers on the threshold of adult life and attempt to interpret the results for the analysis of catechesis. The conclusions reached by the show that this type of study provides the knowledge necessary to create by theologians modern education and educational projects, while paying attention to issues not present in the previous reflection. Empirical studies in catechetics are therefore an important support, both from the point of view catecheticians and recipients ministry of the word.

IT

Catechesi è una delle discipline di teologia pratica, vale a dire che, oltre alla riflessione scientifica sul tema della trasmissione della fede, prevede l’analisi dei dati empirici. L’autore ha tentato questo tipo di ricerca tramite un sondaggio anonimo condotto in quattro scuole. Lo scopo dello studio è stato quello di individuare - da parte del destinatario - essenziali per l’adolescenza minacce incontrate da giovani sulla soglia della vita adulta e tentare di interpretare i risultati per l’analisi di catechetica. Le conclusioni attirate dall’autore dimostrano che questo tipo di studio fornisce le conoscenze necessarie per creare dagli scienziati moderni progetti educativi e d’istruzione, facendo attenzione alle questioni fin ad ora assenti nella catechesi. Gli studi empirici in catechetica costituiscono quindi un aiuto importante sia dal punto di vista degli scienziati che da quello di destinatari ministero della parola.

17

W poszukiwaniu współczesnego ujęcia katechetyki

51%

Czekalski R.

Studia Katechetyczne

|

2013

|

vol. 9

11-30

PL

Katechetyka jest dziedziną teologii pastoralnej, zajmującą się naukową refleksją nad katechezą, katechizacją i chrześcijańskim wychowaniem do dojrzałej postawy wiary. Mimo że sama katecheza jest działalnością sięgającą początków chrześcijaństwa, to nie można powiedzieć tego samego o katechetyce, która ukształtowała się na przestrzeni ostatnich dwóch stuleci. Najważniejszymi czynnikami kształtującymi pojęcie i rozwój katechetyki był aktualny stan refleksji teologii pastoralnej, do której zaliczano katechetykę, sytuacja i samoświadomość Kościoła, jego potrzeby duszpasterskie oraz funkcjonująca w danym czasie mentalność. Decydującym czynnikiem kształtującym koncepcję katechetyki był rozwój pojęcia i rozumienia natury samej katechezy. Początki katechetyki, jako nauki, sięgają końca XVIII wieku. Katechetyka od momentu wyodrębnienia się jako oddzielna dyscyplina naukowa przechodziła ewolucyjne przeobrażenia, doskonaląc i poszerzając zarówno swój zakres materialny, jak i samoświadomość naukową. Można wyszczególnić cztery etapy rozwoju katechetyki: 1) katechetykę jako metodykę nauczania religii, 2) katechetykę jako dydaktykę nauki religii, 3) katechetykę jako pedagogikę religijno-moralną, 4) katechetykę jako naukę teologiczną. Dzięki nieustannemu rozwojowi i poszukiwaniom katechetycznym, których nie można uznać za zakończone, obecnie katechetyka jawi się jako wiedza wielodyscyplinarna odwołująca się do zróżnicowanych metod naukowych. Co więcej, dzisiaj wydaje się koniecznością, aby katechetyka była ukierunkowana na interdyscyplinarność, rozumianą jako próba podjęcia dialogu z innymi dyscyplinami naukowymi, w celu skuteczniejszego zrozumienia i doprowadzenia do interakcji różnych procesów poznawczych, które biorą udział w refleksji katechetycznej.

EN

Catechetics is a field of pastoral theology, dedicated to scientific reflection on catechesis, catechization and Christian education for mature attitude of faith. Although catechesis as an activity dates back to the beginnings of Christianity, one cannot say the same about catechetics, which was built over the past two centuries. The most important factors influencing the development of the concept and Catechesis were current reflections of pastoral theology, which included catechetics, the situation and the self-awareness of the Church, its pastoral needs, and functioning at a given time of mentality. A decisive factor in shaping the perception of catechetics was the development of the concept and understanding of the nature of catechesis alone. The beginnings of catechetics as a science date back to the late eighteenth century. Catechetics from the moment of extraction as a separate scientific discipline underwent an evolutionary transformation, improving and expanding both its range of material and scientific self-consciousness. We can specify four stages of development of Catechetics 1) Catechetics as methodology of religious teaching, 2) Catechetics as didactics of religious education, 3) Catechetics as religiously-moral pedagogy, 4) Catechetics as a science of theology. Thanks to the continuous development and the search of catechetics, which cannot be considered complete, currently, catechetics appears as a multidisciplinary science referring to a variety of scientific methods. Moreover, today it seems necessary for catechetics to be focused on interdisciplinarity, understood as an attempt to engage in dialogue with other disciplines, in order to better understand and bring together the interaction of various cognitive processes, which are involved in catechetical reflection.

IT

La catechetica in quanto una delle discipline di teologia pastorale è una riflessione sulla catechesi, sul processo di catechizzazione nonché sulla formazione alla maturità nella fede. È stata soggetto di varie mutazioni fin da quando è emersa come un settore autonomo della scienza. È possibile, infatti, individuare le 4 tappe dello sviluppo della catechetica: 1) la catechesi come metodica dell’insegnamento della religione, 2) la catechetica come didattica dell’insegnamento della religione, 3) la catechetica come pedagogia di tipo religioso-morale, 4) la catechetica come scienza nell’ambito teologico. Adesso la catechetica è considerata come una scienza multidisciplinare riferendosi ai diversi metodi scientifici. Al duplice scopo di comprendere sempre meglio vari procedimenti conosciutivi che fanno parte della riflessione catechistica e quello di far interazione fra di essi, sembra che sia necessario ul dialogo della catechetica con altri saperi.

18

(Nie)zwykłe znaczenie pedagogiki dialogu w teorii nauczania religii

51%

Zellma A.

Poznańskie Studia Teologiczne

|

2016

|

issue 30

449-462

EN

The theory of religious education holds a very important place in the Polish catechetics. It is continuously enriched with new issues, determined by the social and educational situation, that are significant from the point of view of practice. Some of them are integrally interwoven with pedagogy. Such issues include analyses related to the processes of communication between the religious education teacher and the students or to developing a dialogue approach in the participants of the religious education classes. The religious education publications dealing with the above-mentioned problems do not directly include the category of dialogue pedagogy. However, several issues can be perceived as referring to the role of the dialogue understood as the approach and the method in teaching religious instruction. Additionally, the methods of conducting a dialogue between the religious education teacher and the students are repeatedly described. Their analysis leads to the conclusion that issues in the scope of dialogue pedagogy occupy an important place in the theory of religious instruction, since they refer to various dimensions of didactic and educating activity of the religious education instructor and the students. Nevertheless, they require detailed empirical research to determine the (un)usual significance of dialogue pedagogy in practice – in educational interactions between religious education teachers and students.

19

Katechetyka w spotkaniu z pedagogiką

51%

Osial W.

Studia Katechetyczne

|

2013

|

vol. 9

125-140

PL

Artykuł podejmuje ważny temat relacji katechetyki z pedagogiką. Wychodząc z założenia, że konieczność pedagogiki w katechezie jest rzeczą oczywistą, próbuje się ukazać nie tyle samą potrzebę pedagogiki w katechezie, ile dużo bardziej jej miejsce i rolę w refleksji naukowej nad katechezą. W tym celu zostały omówione następujące kwestie: rozwój relacji pedagogiki do katechezy w historii katechetyki, natura wychowawcza katechezy stanowiąca fundament jej dialogu z pedagogiką, ostrożność w otwartości katechezy na pedagogikę, dialog interscyplinarny katechetyki i pedagogiki, poszukiwania kierunków tego dialogu. Na koniec zostają sformułowane wyzwania pod adresem dalszej refleksji, wśród których podkreśla się konieczność określenia zasad dla wykorzystania pedagogiki w katechezie. Całość kończy się stwierdzeniem, że poszukiwania relacji katechetyki z pedagogiką muszą być naznaczone duchem wiary, gdyż wiara jest duszą katechezy inspirującą cały wysiłek pedagogiczny w nauczaniu religii.

EN

The article develops an important theme about the relationship between catechetics and pedagogy. Assuming that there is a need for pedagogy in catechesis, the Author tries to show not only the need for pedagogy in catechesis, but much more its place and role in the scientific reflection on catechesis. For this purpose, the following issues were discussed: the development of relations between pedagogy and catechetics in the history of theology, educational nature of catechetics that constitutes the foundation of its dialogue with pedagogy, a warning about openness catechetics on pedagogy, interdisciplinary dialogue between catechetics and pedagogy and searching for the ways of that dialogue. At the end there are some identified challenges at further reflection, among which it is underline the need of using pedagogy in catechetics. The whole concludes that the search for catechetics relationship with pedagogy must be marked by a spirit of faith, because faith is the soul of catechesis, inspiring all educational effort in the teaching of religion.

IT

Articolo assume il tema della relazione fra catechesi e la pedagogia. Non è tanto un tentativo di mostrare la stessa necessità di pedagogia nella catechesi come piuttosto il suo posto e il ruolo nella riflessione scientifica sulla catechesi. A tal fine, tratta le seguenti tematiche: sviluppo delle relazioni tra pedagogia per la catechesi nella storia della catechetica, natura educativa della catechesi che costituisce il fondamento del suo dialogo con la pedagogia, cautela di catechesi in apertura alla pedagogia, dialogo interdisciplinare fra catechetica e pedagogia e ricercarne il senso. Alla fine formula sfide a un’ulteriore riflessione. Il tutto si conclude con un’affermazione che la ricerca di relazioni fra la catechesi e la pedagogia deve essere contrassegnato da spirito di fede, perché la fede è l’anima della catechesi, che ispira ogni sforzo educativo nell’insegnamento della religione.

DE

Der Artikel unternimmt das wichtige Thema der Relation zwischen der Katechetik und der Pädagogik. Wenn man von der Voraussetzung ausgeht, dass die Pädagogik in der Katechetik eine offenbare Angelegenheit ist, versucht man nicht nur auf den Gebrauch der Pädagogik, sondern auch auf ihre Stellung und ihre Rolle im wissenschaftlichen Nachdenken über die Katechetik hinzudeuten. Um das zu erreichen wurden folgende Fragen besprochen: die Entwicklung der Relation zwischen der Katechese und der Pädagogik in der Katechetikgeschichte; die erziehende Natur von der Katechese, die eine Grundlage für ihre Dialog mit der Pädagogik bildet, die Vorsichtigkeit in der Offenheit der Katechese der Pädagogik gegenüber; interdisziplinäres Dialog zwischen der Katechetik und der Pädagogik und die Suche nach der Richtungen diese Dialog. Zum Schluss wurden die Forderungen formuliert, die zur weiteren Reflexion bewegen. Unter denen betont man die Notwendigkeit, die Regeln für die Verwendung der Pädagogik in der Katechese zu definieren. Das Ganze endet mit der Feststellung, dass die Suche nach der Relation zwischen der Pädagogik und der Katechetik mit dem Geist des Glaubens gekennzeichnet werden muss. Der Glaube ist denn die Seele von der Katechese, die den ganzen pädagogischen Aufwand bei dem Religionsunterricht anregt.

20

Nauki empiryczne i warsztat badawczy katechetyków

51%

Walulik A.

Studia Katechetyczne

|

2013

|

vol. 9

169-179

PL

Podstawą badań empirycznych jest doświadczenie. Humanistyka mówiąc o codziennych doświadczeniach, odwołuje się zarówno do badanych przedmiotów, jak i badacza. Na skutek przemy¬ślenia i medytacji nad zjawiskami staje się ono wewnętrznym ujęciem rzeczywistości, co w konsekwencji prowadzi do poszukiwania ich sensu. W teologii podstawowe doświadczenia człowieka stanowią jakby „bramę” dla Ducha „przy¬chodzącego” oświetlić życie ludzkie. Poszukując odpowiedzi na pytanie: jakie związki istnieją między naukami przyrodniczymi i humanistycznymi a katechetyką i co to oznacza dla praktyki badawczej należy uwzględnić specyfikę i odrębność przedmiotową dyscypliny naukowej. Użycie metodologii i metodyki nauk społecznych w katechetyce wymaga uzasadnienia przewyższającego uzasadnienie w naukach społecznych. Katechetyce jest zdecydowanie bliżej do nauk empirycznych uprawianych w duchu paradygmatu interpretatywnego, a nawet krytycznego niż pozytywistycznego. W tym kierunku zmierza również humanistyka i nauki społeczne. Synergia metodologiczna w obrębie „nauk o duchu” może wspomagać człowieka w interpretacji świata, co z kolei może stanowić pomoc w poszukiwaniu orientacji życiowej, odnalezieniu siebie przez odkrycie sensu życia. Człowiek szuka „niejednostronnych” form poznania i jakby spontanicznie odkrywa wartość doświadczenia, także religijnego i doświadczenia wiary.

EN

The basis of empirical research is experience. Talking about everyday experiences humanities refer both to the objects of research and to the researcher. As a result of reflection and meditation on the events experience becomes an internal perception of reality, which in turn leads to the search for their meaning. In theology basic human experiences constitute a "gate" for the Spirit “coming” to illuminate human life. In seeking answer to the question what relationships exist between natural science, humanities and catechetics, and what it means for the research practice, the specificity and individual character of the scientific discipline should be taken into consideration. The use of methodology of the social sciences in catechetics requires stronger justification than in social sciences themselves. Catechetics is much closer to the empirical sciences cultivated in the spirit of the interpretative, and even critical, paradigm, rather than positivist. The humanities and social sciences also tend to move in this direction. Methodological synergy within the Geisteswissenschaften may assist in the interpretation of the world, which in turn may help in the search for life orientation, in finding oneself by discovering the meaning of life. Man looks for comprehensive forms of knowledge, and spontaneously discovers the value of experience, including religious and faith experience.

IT

L’autore cerca di rispondere alla domanda: quale è la relazione tra le scienze naturali e quelle umanistiche e la catechetica e che cosa essa significa per la ricerca, tenendo conto della specificità e dell’autonomia delle discipline. Utilizzo di metodologia e la metodica delle scienze sociali in catechetica richiede una giustificazione che supera il ragionamento nelle scienze sociali stesse. La catechetica è molto più vicino alle scienze empiriche coltivati nello spirito di paradigma interpretativo o addirittura critico piuttosto che quello positivista. In questa direzione tendono anche scienze umane e sociali. Sinergia metodologica all’interno delle “scienze sullo spirito” può aiutare l’uomo a l’interpretazione del mondo, egli cerca forme “non unilaterali” di conoscenza e come se scoprisse spontaneamente il valore di esperienza, anche quella religiosa e di fede.

Refine search results

Inkluzywna edukacja religijna na przykładzie systemu szkolnictwa w Niemczech

Troska o słabo słyszących jako niepełnosprawnych w nauczaniu Kościoła po Soborze Watykańskim II i w nauczaniu Jana Pawła II

Biuletyn katechetyczny

Autonomia pedagogiki religii

Kwestie fundamentalne metodologii katechetyki

Katechetyka jako teologia praktyczna. Zdefiniowanie tożsamości eklezjalnej

Katechizm według bł. Edmunda Bojanowskiego

Osobowość katechety na podstawie wskazań ks. Mieczysława Węglewicza w świetle katechetyki współczesnej

Ksiądz Michał Sopoćko jako profesor wykładowca w Wilnie i w Białymstoku

Obecność myśli pedagogicznej w polskiej katechezie

WYCHOWANIE WSPÓŁCZESNEJ MŁODZIEŻY DO ZROZUMIENIA I AKCEPTACJI STAROŚCI – UJĘCIE KATECHETYCZNE

Nurty badań empirycznych kulowskiej katechetyki (1970-2010)

Kierunek personalistyczny w katechezie

Formacja misyjna młodzieży w ujęciu nowych dokumentów programowych nauczania religii w polskiej szkole

Problematyka pedagogiczna elementem doskonalenia wykładowców teologii w Polsce w latach 1918-1939

Badania empiryczne w katechetyce na przykładzie zastosowania ankiety audytoryjnej

W poszukiwaniu współczesnego ujęcia katechetyki

(Nie)zwykłe znaczenie pedagogiki dialogu w teorii nauczania religii

Katechetyka w spotkaniu z pedagogiką

Nauki empiryczne i warsztat badawczy katechetyków