Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 24

first rewind previous Page / 2 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  niepełnosprawność ruchowa
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Postawy wobec osób z niepełnosprawnością a postawy osób z niepełnosprawnością ruchową wobec ludzi z innym rodzajem niepełnosprawności – próba porównania

100%
Skura M.
Szkoła Specjalna
|
2017
|
vol. LXXVIII(5)
342-352
PL
The topic of society's attitudes toward people with disabilities is very frequently explored by researchers, who want to show the transformation and stability of society's beliefs. Analyzing the results that demonstrate communities’ perceptions and attitudes in interactions with people whose appearance and functioning are different, authors attempt to show reasons, changes in attitudes and the level of integration that is taking place. The article attempts to compare the findings of Polish research on the attitudes of nondisabled people toward people with disabilities, and the attitudes of people with motor disabilities to people with disabilities different than their own. The paper includes the results of research conducted by the researchers of the Polish Academy of Sciences (PAN) and the Public Opinion Research Center (CBOS) as well as the results of the author’s own research in which 90 people with motor disabilities expressed their position on people with different disabilities. The article aims to show the attitudes of the study participants and attempts to evaluate if their attitudes differ from the position of the general public. A diagnostic survey was used in the study. The findings indicate that people with motor disabilities, similarly to their environment, copy the social patterns of perception and judgment regarding different groups of people with disabilities. The participants agreed with popular beliefs not only on the question of support for integration and assistance, but also on preferences and judgments concerning different groups of people with disabilities. The study conducted suggests that it is difficult for people with motor disabilities, as it is for nondisabled people, to open up to relationships with people with various disabilities.
2
Publication available in full text mode
Content available

Postawy uczniów klasy III szkoły podstawowej wobec rówieśników z niepełnosprawnością ruchową i słuchową

88%
Oszwa U., Fedaczyńska M.
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
|
2017
|
vol. 36
|
issue 1
EN
Research on the attitudes towards disabilities has a long tradition, but it requires constant replication due to the frequent changes in the living conditions and the educational system. In recent years in Poland, such research was carried out mainly on a college level (Bi-ernat, 2014; Urbanski, Glapa, Śleboda, 2014) and it was not related to any specific disability. In this study, however, there has been an attempt to find an answer to the question: what are the attitudes of the students at a third grade of elementary school level to motor and auditory dis¬abilities of their peers. Participants were randomly selected from third grade primary schools: regular (n = 20) and integration (n = 20).In order to measure the pupils’ attitudes we have used a questionnaire, designed for the study, on the basis of a three-component model of attitudes prepared separately for each type of disability.The comparison of the results of these general attitudes and their components: cognitive, emotional and behavioural showed no significant differences between the groups, both with physical and auditory disabilities. Children from the regular schools presented positive at¬titudes towards people with disabilities just as their peers from the integration schools, which could mean that prior contact, with respect to the declared attitude towards disability is not limited to the type of school anymore.The explanation for the lack of differences between groups can be found in the educational and systemic changes, involving the inclusion of children and adults with various disabilities in a number of areas of life activity as well as the presence of ethical education in the curriculum of primary schools.
PL
Badanie postaw wobec niepełnosprawności ma długą tradycję, jednak wymagającą nieustannej replikacji ze względu na liczne i częste zmiany systemowe. W Polsce w ostatnich latach prowadzone były na gimnazjalistach (Biernat 2014; Urbański, Glapa, Śleboda 2014) i dotyczyły niepełnosprawności wielofunkcyjnej. W badaniach własnych podjęto próbę poszukiwania odpowiedzi na pytanie, jakie są postawy uczniów III klasy szkoły podstawowej wobec niepełnosprawności ruchowej i słuchowej.Badaniami objęto losowo wybranych trzecioklasistów ze szkoły masowej (n = 20) oraz integracyjnej (n = 20). Do pomiaru postaw uczniów zastosowano autorski kwestionariusz ankiety skonstruowany na potrzeby badań na podstawie trójskładnikowego modelu postawy.Porównania wyniku ogólnego kwestionariusza postaw oraz ich komponentów: poznawczego, emocjonalnego i behawioralnego wykazały brak istotnych różnic między badanymi grupami zarówno w odniesieniu do niepełnosprawności ruchowej, jak i słuchowej. Dzieci ze szkoły masowej prezentowały równie pozytywne postawy wobec osób z dysfunkcjami jak ich rówieśnicy ze szkoły integracyjnej, co może oznaczać, że czynnik wcześniejszego kontaktu, mający związek z deklarowaną postawą wobec niepełnosprawności, nie ogranicza się w czasach obecnych do warunków szkolnych.Wyjaśnieniem braku różnic między grupami mogą być edukacyjne i zawodowe zmiany systemowe polegające na inkluzji dzieci i dorosłych z różnymi rodzajami niepełnosprawności w szereg ogólnodostępnych aktywności życiowych oraz na włączeniu wychowania etycznego do podstawy programowej szkoły podstawowej. 
3
Publication available in full text mode
Content available

Wybrane zasoby osobowości oraz ich wzajemne relacje u młodych dorosłych osób z wrodzoną niepełnosprawnością ruchową

88%
Aondo-Akaa G.
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
|
2021
|
vol. 40
|
issue 1
EN
Introduction: Congenital motor disability is for man a challenge, which can significantly modify experiencing one’s adulthood. It is necessary to deepen the knowledge about resources, which can support psychosocial adaptation of people with congenital motor disability. Self-esteem, internal locus of control and sense of coherence can be such resources.  Aim of the research: The aim of the research was to determine the relationship between self-esteem, locus of control and sense of coherence in young adults with congenital motor disability.Methods of the research: The research was carried out using the method of diagnostic survey. The following research tools were used: The Rosenberg Self-Esteem Scale (SES) in Polish adaptation of Łaguna, Lachowicz-Tabaczek and Dzwonkowska, Delta Questionnaire by Drwal and Antonovsky's modified Sense Of Coherence - 29 Questionnaire.Results: Significant correlations between self-esteem and internal locus of control and sense of coherenee were shown, as well as between internal locus of control and sense of coherence.Conclusions: Self-esteem, internal locus of control and sense of coherence are significantly related to each other. These resources can condition each other and contribute to reciprocal growth.
PL
Wprowadzenie: Wrodzona niepełnosprawność ruchowa jest dla człowieka wyzwaniem, które może znacząco modyfikować przeżywanie własnej dorosłości. Niezbędne jest nieustanne pogłębianie wiedzy o zasobach, które mogą wspomagać psychospołeczną adaptację osób z wrodzoną niepełnosprawnością ruchową. Takimi zasobami mogą być samoocena, wewnętrzne poczucie kontroli oraz poczucie koherencji.Cel badań: Celem przeprowadzonych badań było określenie relacji pomiędzy samooceną, umiejscowieniem poczucia kontroli i poczuciem koherencji wśród młodych dorosłych osób z wrodzoną niepełnosprawnością ruchową.Metoda badań: Zastosowano metodę sondażu diagnostycznego, a w jej ramach następujące narzędzia badawcze: skalę SES Rosenberga w polskiej adaptacji Łaguny, Lachowicz – Tabaczek i Dzwonkowskiej, kwestionariusz Delta autorstwa Drwala, oraz zmodyfikowaną wersję kwestionariusza SOC-29 autorstwa Antonovsky’ego.Wyniki: Wykazano istotne związki pomiędzy samooceną a umiejscowieniem poczucia kontroli i poczuciem koherencji oraz umiejscowieniem poczucia kontroli a poczuciem koherencji.Wnioski: Samoocena, wewnętrzne poczucie kontroli oraz poczucie koherencji są ze sobą istotnie związane. Mogą się wzajemnie warunkować i przyczyniać do wzajemnego wzrostu.
4
Publication available in full text mode
Content available

Wybrane czynniki personalne ICF w doświadczaniu autonomii i uczestnictwa u osób z niepełnosprawnością ruchową w obszarze pracy socjalnej

88%
Duda M.
Praca Socjalna
|
2022
|
vol. 37(1)
95-108
PL
Obecna w badaniach nad niepełnosprawnością zmiana paradygmatyczna niesie ze sobą również zmiany w strategii działań pomocy społecznej. Sprzyja to przekształcaniu działań pomocowych w kierunku wzmacniania samodzielności, autonomii oraz wspierania aktywności klientów pracowników socjalnych. Celem artykułu jest określenie roli czynników personalnych w kształtowaniu autonomii i uczestnictwa w życiu społecznym osób z niepełnosprawnością ruchową. Zastosowano metodę sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem IPA (The Impact on Participation and Autonomy Questionnaire) oraz kwestionariusza własnej konstrukcji. Wyniki wskazują, że poczucie autonomii i uczestnictwa można wyjaśnić przy udziale trzech czynników personalnych związanych z niepełnosprawnością, takich jak poziom samodzielności w codziennym funkcjonowaniu, sposób poruszania się i wiek nabycia niepełnosprawności, oraz dwóch czynników socjodemograficznych, takich jak wiek i miejsce zamieszkania. W praktyce pracy socjalnej uwzględnianie czynników związanych z niepełnosprawnością indywidualizuje i zwiększa efektywność wsparcia.
5
Content available remote

Poczucie sensu życia a samoocena osób z niepełnosprawnością ruchową – doniesienie wstępne

75%
Kroplewski Z., Mikuć J., Szcześniak M.
Człowiek - Niepełnosprawność - Społeczeństwo
|
2018
|
issue 1(39)
47-63
PL
Celem badania była weryfikacja poziomu poczucia sensu życia i samooceny u osób z niepełnosprawnością ruchową; ocena zależności między wymienionymi zmiennymi; sprawdzenie, czy i w jakim stopniu wybrane zmienne demograficzne (płeć, miejsce zamieszkania, wiek, przyczyna i okres nabycia niepełnosprawności), różnicują poziom sensu życia i samooceny w grupie badanych osób. W tym calu wykorzystano Test Sensu Życia (Purpose in Life Test, PIL), opracowany przez J.C. Crumbaugha i L.T. Maholicka oraz Skalę Samooceny (Self-Esteem Scale, SES) M. Rosenberga. Wynik globalny poczucia sensu życia i samooceny u osób z niepełnosprawnością ruchową są zbliżone do rezultatów uznanych za normę wśród osób pełnosprawnych. Wraz ze wzrostem samooceny wśród badanych rosną również: cel, sens i afirmacja życia, ocena siebie, ocena własnego życia, wolność i odpowiedzialność oraz ogólne poczucie sensu życia. Kobiety nie różnią się od mężczyzn pod względem poczucia sensu życia i poziomu samooceny. Osoby mieszkające w miastach mają wyższy poziom poczucia sensu życia niż w mniejszych miejscowościach. Osoby z niepełnosprawnością z powodu choroby wykazują wyższy wynikiem w zakresie stosunku do śmierci i samobójstwa niż osoby z niepełnosprawnością z powodu wady wrodzonej. Okres nabycia niepełnosprawności nie ma związku ani z poczuciem sensu życia, ani z samooceną. Wyższy poziom samooceny charakteryzuje badanych aktywnych niż osoby nieaktywne. W celach prewencyjnych i terapeutycznych, istotne dla harmonijnego życia w kontekście niepełnosprawności ruchowej jest rozwijanie osobistych zasobów człowieka, zwłaszcza poczucia sensu życia i własnej wartości.
EN
The purpose of this research was to look at how people with physical disability describe the meaning of life and their self-esteem. We also evaluated the relationship between above-mentioned concepts; verified whether and to what extent selected demographic variables (gender, place of residence, cause and duration of disability) influenced the meaning of life and self-esteem in the group of disabled participants. To achieve these goals the Purpose in Life Test, PIL, developed by J.C. Crumbaugh and L.T. Maholick, and the Self-Esteem Scale (SES) by M. Rosenberg were used. The global perception of the meaning of life and self-esteem in physically disabled was similar to the normalized results for healthy people. With an increase of self-esteem among the respondents, the following criteria were also higher: purpose, meaning and affirmation of life, self-evaluation, life assessment, freedom and responsibility, and a general feeling of the meaning in life. Women did not differ from men in terms of the meaning of life and the level of self-esteem. People living in cities had a higher scorings on the meaning of life than those living in small towns. People with acquired physical disabilities had higher scorings in their attitude to death and suicide than those with congenital disability. The time of disability acquisition had connection neither with the meaning of life nor self-esteem. A higher level of self-assessment characterized more active than inactive persons. For preventive and therapeutic purposes, it is important to build up individual’s personal resources, especially the meaning of life and self-esteem, for a harmonious life in the context of physical disability.
6
Content available remote

Postawy rodzicielskie w percepcji dorastającej młodzieży z wrodzoną niepełnosprawnością ruchową oraz ich sprawnych rówieśników

75%
Gosk U., Dominiak-Kochanek M.
Człowiek - Niepełnosprawność - Społeczeństwo
|
2015
|
issue 4(30)
73-94
PL
Celem prezentowanych badań było określenie różnic i podobieństw w zakresie percepcji postaw rodzicielskich matki i ojca między młodzieżą z wrodzoną niepełnosprawnością ruchową a młodzieżą sprawną. Ponadto, porównując postawy rodzicielskie w obu grupach, wzięto pod uwagę również płeć badanych oraz wyodrębniono dwie fazy adolescencji: wczesną i późną. W badaniach wykorzystano Skalę Postaw Rodzicielskich w opracowaniu Mieczysława Plopy (2005), która uwzględnia następujące kategorie postaw rodzicielskich: akceptacji-odrzucenia, autonomii, nadmiernego ochraniania, nadmiernego wymagania oraz niekonsekwencji. W badaniach wzięło udział łącznie 250 adolescentów, w wieku 13–17 lat. Postawy rodzicielskie układały się wśród dorastających z niepełnosprawnością i dorastających sprawnych w identyczną, pozytywną sekwencję (akceptacja, autonomia, ochranianie, wymaganie, niekonsekwencja). Uwidoczniła się zdecydowana przewaga postaw wysoko wartościowanych z punktu widzenia właściwej socjalizacji dziecka w stosunku do postaw negatywnych. Ponadto odnotowano różnice w zakresie postawy autonomii i ochraniania ojców, którzy przejawiali skłonność do nadmiernego ochraniania dziewcząt z niepełnoprawnością ruchową oraz ograniczali autonomię chłopców z niepełnosprawnością wraz z ich wkroczeniem w okres późnej adolescencji. Uzyskane wyniki stały się punktem wyjścia do podjęcia rozważań na temat znaczenia procesu adaptacji matki i ojca do wychowania dziecka z wrodzoną niepełnosprawnością ruchową.
EN
The study presented aimed to determine differences and similarities between adolescents with congenital motor disabilities and nondisabled adolescents in how they perceived the parental attitudes of their mothers and fathers. In addition, comparing parental attitudes in both groups, the Authors took into account the participants’ gender and distinguished two stages of adolescence:early adolescence and late adolescence. In the study, the Parental Attitudes Scale by Mieczysław Plopa (2005) was used, which takes into consideration the following categories of parental attitudes: acceptance-rejection, autonomy, overprotection, overdemandingness and inconsistency. In total, 250 adolescents aged 13 through 17 took part in the study. Parental attitudes followed the same, positive sequence among adolescents with disabilities and nondisabled adolescents (acceptance, autonomy, protection, demanding and inconsistency). The attitudes that are highly valued from the point of view of appropriate child socialization largely dominated as compared to negative attitudes. Moreover, differences were found in the fathers’ attitudes of autonomy and protection: the fathers showed a tendency to overprotect their daughters with motor disabilities and reduced the autonomy of their sons with disabilities once they entered the late adolescence stage. The findings became a starting point for discussion on the importance of a proper adaptation process for the mother’s and father’s parental attitudes toward the child with congenital motor disability.
7
Publication available in full text mode
Content available

Nadzieja podstawowa a radzenie sobie u kobiet z niepełnosprawnością ruchową – moderacyjna rola rodzaju posiadanej niepełnosprawności

75%
Gabryś A.
Studia z Teorii Wychowania
|
2022
|
vol. XIII(3 (40))
161-179
PL
Celem badania jest analiza związku pomiędzy nadzieją podstawową a radzeniem sobie u kobiet z niepełnosprawnością ruchową przy uwzględnieniu moderacyjnej roli rodzaju posiadanej niepełnosprawności. W badaniu wzięło udział 165 kobiet z niepełnosprawnością ruchową (wrodzoną i nabytą), które wypełniły: Kwestionariusz Nadziei Podstawowej (BHI-12) autorstwa Trzebińskiego i Zięby, oraz Kwestionariusz COPE (Coping Orientations to Problem Experienced) Carvera, Scheiera i Weintrauba w polskiej adaptacji Piątek i Wrześniewskiego. Do zbadania powiązań między zmiennymi wykorzystano analizę korelacji i moderacji. Uzyskane rezultaty z badań wskazują na moderacyjną rolę rodzaju posiadanej niepełnosprawności w związku pomiędzy nadzieją podstawową a radzeniem sobie u kobiet z niepełnosprawnością ruchową. Ustalono dwa modele moderacyjne, które okazały się istotne statystycznie.
8
Publication available in full text mode
Content available

Aktywna rehabilitacja formą wsparcia w procesie aktywizacji społecznej osób niepełnosprawnych ruchowo

71%
Król K. M.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
|
2017
|
issue 60
69-86
EN
The appearance of the dysfunction affects in a specific way the functioning of the human, his environment, the relationships with others. A physically disabled person needs skills that allow him/her to regain self-reliance, self-esteem. The activities of many institutions aim at providing equal opportunities, working against all of the many forms of discrimination, social and professional included, against physically disabled/handicapped. However, despite the multiple actions undertaken, the social alienation of the people with various motor dysfunctions can be observed. One of the most interesting initiative that meets the needs and expectations of the handicapped/physically disabled people, especially those after spinal cord injury, is the idea of community/environmental rehabilitation that originated in the United States, and then developed in Sweden as an Active Rehabilitation movement. In Poland, Foundation for Active Rehabilitation (FAR) is an organization that promotes and implements the ideas of an active rehabilitation. It is a non-governmental organization, established on the initiative of “wheelchair users for wheelchair users”. In this paper we present the results of research of the effects of various forms of Active Rehabilitation supporting the process of the social activation of the physically disabled, aiming at their inclusion in the mainstream of social life, and the increase of their independence in life. Particular emphasis is placed on the role of personality model in the Active Rehabilitation.
PL
Pojawienie się dysfunkcji wpływa w określony sposób na funkcjonowanie człowieka, jego środowisko, relacje z innymi. Osoba z niepełnosprawnością ruchową potrzebuje umiejętności, które pozwolą jej odzyskać samodzielność, poczucie własnej wartości. Działanie wielu instytucji nakierowane jest na wyrównywanie szans, przeciwdziałanie dyskryminacji społecznej i zawodowej. Mimo wielotorowych działań, nadal zauważa się wykluczenie społeczne osób z różnorodnymi dysfunkcjami. Jedną z ciekawszych inicjatyw, wychodzącą naprzeciw potrzebom i oczekiwaniom osób niepełnosprawnych ruchowo, zwłaszcza po urazie rdzenia kręgowego, jest idea rehabilitacji środowiskowej, mająca swój rodowód w USA, a rozwinięta w Szwecji jako ruch Aktywnej Rehabilitacji. W Polsce propagowaniem i realizacją aktywnej rehabilitacji zajmuje się organizacja pozarządowa – Fundacja Aktywnej Rehabilitacji (FAR), która powstała z inicjatywy „wózkowiczów dla wózkowiczów”. W niniejszym artykule zostały zaprezentowane wyniki badań efektów działań Aktywnej Rehabilitacji, wspierających proces aktywizacji społecznej osób niepełnosprawnych ruchowo, a mających na celu aktywne włączanie tych osób w nurt życia społecznego, zwiększanie ich niezależności życiowej. Szczególny nacisk został położony na rolę wzorca osobowego w Aktywnej Rehabilitacji.
9
Publication available in full text mode
Content available

Uwarunkowania jakości życia osób niepełnosprawnych ruchowo

63%
Pawłowska-Cyprysiak K., Konarska M., Żołnierczyk-Zreda D.
Medycyna Pracy
|
2013
|
vol. 64
|
issue 2
227-237
EN
Background: The aim of the study was to identify determinants of quality of life in people with physical disability. Materials and Methods: A survey was conducted in a group of 426 people with physical disabilities (mean age, 44.4 years; SD = 12.6). The study group was divided into various sub-groups by the cause of dysfunction, degree of disability, time of disability diagnosis and issuing of disability certification, as well as age, gender and place of residence. Quality of life questionnaires SF36v2 served as a research tool. Assessing quality of life two major spheres of life associated with its quality, physical health and mental health, were taken into account. Results: The results of logistic regression analysis showed that a lower quality of life is mainly influenced by demographic factors, such as low levels of education and living in small places of residence. Conclusion: The level of education and place of living can be considered as main factors predicting quality of life of people with physical disability. Med Pr 2013;64(2):227–237
PL
Wstęp: Celem badania było określenie uwarunkowań jakości życia osób niepełnosprawnych ruchowo. Materiał i metody: Badania kwestionariuszowe przeprowadzono w grupie 426 osób niepełnosprawnych ruchowo w wieku średnio 44,4 lata (SD = 12,6). Narzędziem badawczym jakości życia był kwestionariusz SF-36v2. Analizę jakości życia przeprowadzono pod kątem przyczyn powstania dysfunkcji, grupy inwalidzkiej, czasu rozpoznania niepełnosprawności i posiadania orzeczenia o niej oraz wieku, płci i miejsca zamieszkania. Przy ocenie jakości życia wzięto pod uwagę dwie główne sfery życia mające wpływ na ocenę jakości życia: zdrowie fizyczne i zdrowie psychiczne. Wyniki: Wyniki analizy regresji logistycznej wskazują, że na niższą jakość życia badanych osób niepełnosprawnych wpływały przede wszystkim takie czynniki, jak niski poziom wykształcenia i mieszkanie w małych miejscowościach. Wnioski: Do czynników, które można uznać za prognostyki jakości życia osób niepełnosprawnych ruchowo, zalicza się głównie poziom wykształcenia i miejsce zamieszkania. Med. Pr. 2013;64(2):227–237
10
Publication available in full text mode
Content available

Wiedza uczniów szkół ponadgimnazjalnych na temat niepełnosprawności ruchowej –raport z badań

63%
Wędzińska M.
Zeszyty Naukowe Zbliżenia Cywilizacyjne
|
2017
|
vol. 13
|
issue 3
114-131
PL
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie wyników badań dotyczących wiedzy studentów na temat niepełnosprawności fizycznej. W artykule przedstawiono wyniki badań opisujących stan wiedzy i czynników, które mogą różnicować wiedzę uczniów, takich jak rodzaj szkoły, w których respondenci się uczą (liceum, technikum oraz zasadnicza szkoła zawodowa). W badaniach potwierdzono zależność dotyczącą zróżnicowania wiedzy przez typ szkoły, w których respondenci pobierają naukę.
EN
The objective of this paper is to present the results of research on the students’ knowledge about physical disability. In the paper are presented the results of studies describing the state of students' knowledge and factors that may differentiate knowledge such as the type of school in which respondents are learning (high school, technical school and vocational school). In the studies were confirmed the dependence on the differentiation of knowledge by type of school in which respondents are learning.
11
Content available remote

Samowiedza osób z niepełnosprawnością w okresie wczesnej dorosłości

63%
Satoła M., Wendreńska I.
Niepełnosprawność - zagadnienia, problemy, rozwiązania
|
2018
|
issue 2(27)
66-81
PL
Samowiedza to jeden z ważnych czynników regulujących relacje międzyludzkie. Stanowi efekt zainteresowania własną osobą, wynikającego nie z egoizmu, lecz poszukiwania i odkrywania samego siebie, określania własnego miejsca w otaczającym świecie, uświadamiania sobie własnych odczuć i czynów, podejmowania decyzji, działań oraz przezwyciężania przeszkód. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie wyników badań nad samowiedzą osób w okresie wczesnej dorosłości, z dysfunkcją wzroku, z niepełnosprawnością ruchową i z niepełnosprawnością intelektualną.
EN
Self-knowledge is one of the important factors regulating interpersonal relations. It constitutes the effect of self-interest resulting not from egotism but from searching and discovering one’s self, from determining one’s own place in the surrounding world, realizing one’s own feelings and actions, from taking decisions and actions as well as from overcoming obstacles. The aim of this article is to present the outcomes of the research on self-knowledge of young adults with diagnosed visual impairment and motor or intellectual disability.
12
Content available remote

Piętno a obraz siebie osób z niepełnosprawnością ruchową: raport z badań jakościowych

63%
Jóźwiak W., Kwiatkowska A.
Człowiek - Niepełnosprawność - Społeczeństwo
|
2016
|
issue 4(34)
33-50
PL
Celem badania było określenie, jak osoby z niepełnosprawnością ruchową postrzegają siebie oraz czy w obrazie własnej osoby zawierają się stereotypy społeczne dotyczące osób z niepełnosprawnościami. W badaniu wzięło udział 16 osób (w tym 13 kobiet) z niepełnosprawnością ruchową o zróżnicowanym poziomie sprawności. Badanie miało charakter eksploracyjny i do jego przeprowadzenia wykorzystano metodologię badań jakościowych (pytania otwarte, wywiad). Wykorzystano także fragment Kwestionariusza Spostrzegania Społecznego (Jarymowicz, 1994). Wywiad, częściowo ustrukturyzowany, zawierał pytania dotyczące następujących kategorii: samoocena, obraz własnego ciała, umiejętności, przełomowy moment w życiu, postrzeganie przez innych, reakcje otoczenia związane z niepełnosprawnością i sposób radzenia sobie z nimi. Wypowiedzi badanych koncentrowały się przede wszystkim na pozytywnych aspektach postrzegania siebie i wydawałoby się, że nie włączają oni do obrazu własnej osoby cech stereotypowych oraz nie doświadczają dyskryminacji ze strony otoczenia. Szczegółowe analizy pokazały jednak, że stereotypy dotyczące osób z niepełnosprawnościami i osobiste doświadczenia miały znaczenie dla konkretnych obszarów funkcjonowania badanych osób, takich jak obraz własnego ciała i pełnienie ról rodzicielskich, co wiązało się przede wszystkim z odczuwaniem negatywnych emocji, przejęciem stereotypowego postrzegania i zmianami w zachowaniu.
EN
The purpose of the study was to examine how people with physical disabilities perceived themselves and whether their self-image contained social stereotypes of people with disabilities. The sample consisted of 16 respondents (13 women) with various physical disabilities of differentseverity. It was an exploratory study carried out within the qualitative paradigm (open questions, interviews). The semi-structured interview was based on questions related to self-esteem, body image, capabilities, breakthrough moments in life, perception by others, others’ reactions to disability and strategies used to cope with those reactions. Also, parts of the Social Perception Questionnaire (Jarymowicz, 1994) were used. The interviewees focused mainly on the positive aspects of self-perception and it could seem that their self-image did not contain stereotypes and that they did not experience discrimination from society. However, detailed analyses showed that disability stereotypes and personal experiences had an impact on some areas, such as body image and serving parental roles. In these areas, negative emotions, stereotyped views and behavioral changes were observed.
13
Publication available in full text mode
Content available

Przywiązanie a satysfakcja małżeńska współmałżonków osób z niepełnosprawnością ruchową

63%
Byra S., Parchomiuk M.
Studia nad Rodziną
|
2015
|
vol. 37
199-220
EN
The paper presents the results of author's own research investigating the relationships between attachment styles and marital satisfaction among partners of individuals with a mobility disability. The analyses were intended to determine the strength of attachment behaviours (secure, avoidant and ambivalent [anxious-resistant insecure] attachment) and to identify the general level of relationship satisfaction and its specific aspects (intimacy, disappointment, self-fulfillment and similarity), as well as the correlation between the two variables. Also, the significance of variables such as the cause of spouse's disability and manner in which the disability has been perceived by the non-disabled spouse for the correlation was also verified. The research material was obtained from 85 spouses of individuals who became disabled as a result of a spinal cord injury, multiple sclerosis, stroke and lower limb amputation. Measures used in the study included the Well-Matched Marriage Questionnaire (KDM-2) developed by M. Plopa and J. Rostowski; Attachment Style Questionnaire (KSP) by M. Plopa; Permanent Disability/Chronic Disease and Accompanying Limitations Questionnaire by S. Byra, as well as author's own questionnaire.
PL
W artykule zaprezentowano wyniki badań własnych poświęconych związkom stylów przywiązania z małżeńską satysfakcją u partnerów osób z niepełnosprawnością ruchową. Analizy zmierzały do ustalenia, jakie jest nasilenie stylów przywiązania (bezpiecznego, unikowego oraz lękowo-ambiwalentnego) oraz określenia poziomu satysfakcji ze związku w jej wymiarze ogólnym i szczegółowych (intymności, rozczarowania, samorealizacji i podobieństwa), ponadto relacji między obiema zmiennymi. Dokonano również weryfikacji znaczenia dla analizowanej relacji zmiennych, takich jak przyczyna niepełnosprawności małżonka oraz percepcja niepełnosprawności przez pełnosprawnego małżonka. Materiał badawczy uzyskano od 85 małżonków osób niepełnosprawnych na skutek urazu rdzenia, stwardnienia rozsianego, udaru mózgu i amputacji kończyny dolnej. W badaniach Zastosowano Kwestionariusz Dobranego Małżeństwa (KDM-2) w opracowaniu M. Plopy i J. Rostowskiego; Kwestionariusz Stylów Przywiązaniowych (KSP) M. Plopy; Kwestionariusz Oceny Trwałej Niepełnosprawności/Choroby Przewlekłej i Ograniczeń Towarzyszących S. Byry oraz kwestionariusz własnej konstrukcji.
14
Publication available in full text mode
Content available

Reklama witryny sex-shopu jako przyczynek do refleksji nad percepcją emocjonalną niepełnosprawności ruchowej

63%
Lewartowska-Zychowicz M., Sadowska S., Strumska-Cylwik L.
Forum Oświatowe
|
2016
|
vol. 28
|
issue 2(56)
241-254
EN
The article discusses a study of physical disability triggered by a sexshop’s controversial window-display which included typical items related to disability and illness. The study’s aim is to recognize the specificity of emotional perception, as reported by respondents with and without motor disability, against the background of cultural patterns of emotionality and contemporary discourses on people with disabilities.
PL
Problematyka artykułu dotyczy interpretacji niepełnosprawności ruchowej, konstruowanych pod wpływem kontrowersyjnej ekspozycji witryny sex-shopu, wykorzystującej typowe rekwizyty związane z niepełnosprawnością i chorobą. Jego celem jest rozpoznawanie swoistości percepcji emocjonalnej respondentów pełnosprawnych i z niepełnosprawnością ruchową na tle kulturowych wzorów emocjonalności i współczesnych dyskursów, dotyczących osób z niepełnosprawnością.
15
Publication available in full text mode
Content available

Edukacyjny potencjał sztuki filmowej, czyli czego o niepełnosprawności ruchowej możemy się nauczyć w kinie

63%
Mironiuk-Netreba A.
Dyskursy Młodych Andragogów / Adult Education Discourses
|
2014
|
vol. 15
195-212
EN
In this paper author characterizes informal adult education about physical disability in popular films. In postmodernism, one’s informal education takes place in everyday life, in social context or during free- time activities; it refers to process of learning, not teaching. Popular culture as omnipresent part of cultural practices may be perceived as a field of informal adult education. Texts of popular culture have powerful influence on shaping trends, promoting certain lifestyles and desirable looks – they socialize the postmodern human. Film as an audiovisual form of artistic display and a text of popular culture may be analyzed as a medium of informal education – movies are perceived as alternative source of experience and knowledge – “moving images” have become “a tutorial of life”. Physical disability is not a popular theme for movies. Media imagery of disability is dominated by stereotypes and prejudices. According to Colin Barnes, a disable person is presented as: pitiable and pathetic, sinister, curio, object of ridicule or violence, his/her own worst and only enemy, burden, sexually abnormal, incapable of participating fully in community life, “super-cripple” and, the most proper, as a normal person. The author presents opinions of 7 adult viewers collected in individual interviews after the projection of the film My Left Foot. The viewers perceived the physically disabled protagonist as: a (disabled) man of success, a rogue, a super-human struggling with obstacles, an artist, a genius and normal person. Moreover, viewers interpreted the film meaning on different levels of understanding, they described the plot, identified abstract and moral message, referred the story of protagonist to their biography and read the hidden meaning of the movie.
16
Content available remote

Courtesy stigma and self-concept in partners of individuals with a physical disability

63%
Byra S., Parchomiuk M.
Człowiek - Niepełnosprawność - Społeczeństwo
|
2017
|
issue 2(36)
25-42
EN
The article analyzes the relationship between (perceived and affiliate) courtesy stigma and self-concept among spouses of individuals with physical disabilities. The sample consisted of 85 spouses of individuals with physical disabilities. The data was collected using the Courtesy Stigma Questionnaire by Stanisława Byra and Monika Parchomiuk and the Tennessee Self-Concept Scale by William H. Fitts. The respondents reported significantly higher results for perceived stigma compared to affiliate stigma. Courtesy stigma manifestations are similar in the cognitive, affective and behavioral aspects. The study found significant relationships between the dimensions of courtesy stigma and self-concept aspects. The highest contribution in accounting for the specific aspects of self-concept (e.g. moral self, personal self, social self) is presented by the affective component of courtesy stigma. Statistically significant, although minor, contribution is also presented by the behavioral component, especially for the physical self, self-criticism and identity scales. The cognitive component of courtesy stigma was found not to account for the self-concept of the spouses in any way.
PL
Artykuł zawiera analizę związku między stygmatyzacją przeniesioną (postrzeganą i odczuwaną) a obrazem siebie u małżonków osób z nabytą niepełnosprawnością ruchową. Przebadano 85 współmałżonków osób z nabytą niepełnosprawnością ruchową. Dane zebrano za pomocą Kwestionariusza Stygmatyzacji Przeniesionej (KSP) Stanisławy Byry i Moniki Parchomiuk oraz Skali Samooceny (TSCS) Williama H. Fittsa. Dokonana analiza ujawniła istotnie wyższe wyniki w stygmatyzacji postrzeganej niż odczuwanej. Przejawy stygmatyzacji przeniesionej są zbliżone na płaszczyźnie poznawczej, afektywnej i behawioralnej. Istnieją istotne związki między wymiarami stygmatyzacji przeniesionej a składnikami obrazu siebie. Największy udział w wyjaśnianiu nasilenia poszczególnych elementów obrazu siebie (m.in. ja etyczno-moralnego, ja osobistego, ja społecznego) badanych ma afektywny wymiar stygmatyzacji przeniesionej. Istotne, choć mniejsze, znaczenie ma również wymiar behawioralny, szczególnie dla poziomu ja fizycznego, samokrytycyzmu, tożsamości. Nie stwierdzono udziału wymiaru poznawczego stygmatyzacji przeniesionej w wyjaśnianiu obrazu siebie badanych małżonków.
17
Publication available in full text mode
Content available

Samoocena i jej związek z satysfakcją z życia młodych dorosłych osób z porażeniem mózgowym

63%
Aondo-Akaa G.
Horyzonty Wychowania
|
2020
|
vol. 19
|
issue 52
23-33
EN
RESEARCH OBJECTIVE: The main objective of this publication is to define the relationship of self-esteem and satisfaction with life in young adults with cerebral palsyTHE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The main research problem is a question: What is the relationship of self-esteem and satisfaction with life among young adults with cerebral palsy?The research was designed using quantitative strategy and diagnostic survey method. The following tools were used to carry out the research: The Rosenberg Self-Esteem Scale (SES) in polishadaptation of Łaguna, Lachowicz-Tabaczek and Dzwonkowska and Satisfaction With Life Scale in the authorship of Diener, Emmons, Larsen and Griffin, in polish adaptation of Juczyński. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The statistical analysis was carried out, using descriptive statistics method and following parametric tests: correlation analysis using r-Pearsons’s coefficient and analysis of differences using t-Student test.RESEARCH RESULTS: The level of self-esteem and satisfaction with life in young adults with cerebral palsy is congruent with level of these variables in polish population. Gender does not modify significantly the level of self-esteem and satisfaction with life in young adults with cerebral palsy. The relationship of self-esteem and satisfaction with life is significant only in women with cerebral palsy.CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: Gender modifies relationship of self-esteem and satisfaction with life. This knowledge should be broadened and included in education and psychological rehabilitation.
PL
CEL NAUKOWY: Celem naukowym niniejszej publikacji jest określenie relacji pomiędzy samooceną a satysfakcją z życia wśród młodych dorosłych osób z porażeniem mózgowym PROBLEM I METODY BADAWCZE: Podczas badań postawiono problem badawczy w następującym brzmieniu: jaki jest związek pomiędzy samooceną a satysfakcją z życia młodych dorosłych osób z niepełnosprawnością ruchową? Posłużono się strategią ilościową. Zastosowano metodę sondażu diagnostycznego, w ramach której wykorzystano dwa narzędzia badawcze: skalę SES Rosenberga w polskiej adaptacji Łaguny, Lachowicz-Tabaczek i Dzwonkowskiej oraz Skalę Satysfakcji z Życia autorstwa Dienera, Emmonsa, Larsena i Griffin w polskiej adaptacji Juczyńskiego. PROCES WYWODU: Przeprowadzono analizę statystyczną z wykorzystaniem metod statystyki opisowej oraz testów parametrycznych: analizy korelacji za pomocą współczynnika r-Pearsona oraz analizy różnic międzygrupowych za pomocą testu t-Studenta. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Poziom samooceny oraz satysfakcji z życia młodych dorosłych osób z porażeniem mózgowym jest zbliżony do poziomu tych zmiennych w polskiej populacji. Płeć nie różnicuje istotnie poziomu samooceny oraz satysfakcji z życia młodych dorosłych osób z porażeniem mózgowym. Związek samooceny z satysfakcją z życia wśród kobiet z porażeniem mózgowym jest istotny, zaś wśród mężczyzn – nieistotny. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Płeć modyfikuje charakter relacji pomiędzy samooceną a satysfakcją z życia. Należy poszerzać tę wiedzę oraz uwzględniać powyższe różnice w procesie edukacji oraz rehabilitacji psychologicznej.
18
Content available remote

Reintegracja zawodowa osób z niepełnosprawnością ruchową nabytą w trakcie kariery zawodowej

63%
Pawłowska-Cyprysiak K.
Niepełnosprawność - zagadnienia, problemy, rozwiązania
|
2015
|
issue 4(17)
45-56
PL
Celem artykułu jest przedstawienie poglądów pracodawców na ich rolę w procesie reintegracji zawodowej osób, które nabyły niepełnosprawność ruchową w trakcie kariery zawodowej. Badania zostały przeprowadzone w grupie 100. pracodawców (50% z nich zatrudniało osoby po nabyciu niepełnosprawności ruchowej) przy użyciu techniki CATI (Computer Assisted Telephone Interviewing), za pomocą opracowanej na potrzeby badania ankiety osobowej. Za najważniejsze, z punktu widzenia powrotu do pracy, uznano podnoszenie świadomości na temat niepełnosprawności w miejscu pracy, wsparcie ze strony współpracowników oraz wsparcie ze strony pracodawców. Pracodawcy dostrzegają ważną rolę przełożonego w procesie reintegracji zawodowej osób po nabyciu niepełnosprawności ruchowej. Upatrują jej głównie w podtrzymywaniu relacji pomiędzy pracownikiem po nabyciu niepełnosprawności ruchowej a jego współpracownikami, czy też w motywowaniu do powrotu do pracy pracownika po nabyciu niepełnosprawności ruchowej. Pracodawcy, zarówno zatrudniający, jak i niezatrudniający osoby po nabyciu niepełnosprawności ruchowej, jednakowo widzą możliwości działania w kontekście reintegracji zawodowej. Niewielu z nich określa jednak swoją rolę we współpracy z organizacjami działającymi na rzecz rehabilitacji zawodowej takich osób.
XX
The aim of the article is to present the views of employers on their role in the process of vocational reintegration of persons after the acquisition of physical disability. The study was conducted in a group of 100 employers (50% of them employed persons after the acquisition of physical disability) using CATI method (Computer Assisted Telephone Interviewing) and with the personal questionnaire developed specifically for the study. The most important thing, from the point of view of returning to work, was raising awareness of disability in the workplace, support from co-workers and support from employers. Employers recognize the important role of the supervisor in the process of vocational reintegration of persons after the acquisition of physical disability. They perceive it mainly in maintaining a relationship between the employee after the acquisition of physical disability and his co-workers, or in motivating him to return to work after acquiring a physical disability. Employers, both employing and not employing persons after the acquisition of physical disability, equally see the possibilities of working in the context of vocational reintegration. Few of them, however, define their role in the cooperation with organizations for vocational rehabilitation of such persons.
19
Publication available in full text mode
Content available

WOLONTARIUSZ NIEPEŁNOSPRAWNY – Z POTRZEBY WŁASNEJ CZY MYŚLENIA O INNYCH

63%
Król K. M.
|
2020
|
vol. 19
|
issue 3
33-50
EN
"The most immutable and significant question of life is: What do you do for others?" (Martin Luther King Jr). This is the essence of volunteering, which involves conscious and selfless work for the community, it is showing help, but also a lesson in asking for it. The answer to this question is not easy, especially for a disabled person. The purpose of the article is to try to answer the question whether a disabled person can also be a donor of voluntary activities, and not just their recipient. Social participation, related volunteers is an attempt to answer the questions: what factors, procedures or mechanisms are behind undertaking social activity or lack of it, whether volunteering activity of disabled people is a desirable way out of the circle of excluded people.
PL
„Najbardziej niezmiennym i ważnym pytaniem życia jest: Co robisz dla innych?” ( Martin Luther King Jr). To właśnie jest istota wolontariatu, która polega na świadomej oraz bezinteresownej pracy na rzecz społeczności, to okazywanie pomocy, ale też lekcja proszenia o nią. Odpowiedź na tak postawione pytanie nie jest łatwa, zwłaszcza dla osoby niepełnosprawnej. Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, czy osoba niepełnosprawna może być również dawcą działań wolontariackich, a nie tylko ich biorcą. Uczestnictwo społeczne, związane z nim mechanizmy integracji lub wykluczenia są zjawiskami o charakterze procesualnym. Prowadzone przeze mnie badania niepełnosprawnych wolontariuszy są próbą odpowiedzi na pytania: jakie czynniki, procedury czy mechanizmy stoją za podjęciem aktywności społecznej lub jej brakiem, czy działalność wolontariacka osób niepełnosprawnych jest pożądaną drogą wyjścia z kręgu osób wykluczonych.
20
Publication available in full text mode
Content available

Wybrane aspekty religijności u osób z niepełnosprawnością ruchową

63%
Jaglarz E., Popiel A.
Horyzonty Wychowania
|
2023
|
vol. 22
|
issue 61
137-148
EN
RESEARCH OBJECTIVE: The purpose of the study was to show selected aspects of religiosity in the context of disability or lack of it – its status in the lives of people with disabilities and the personal or nonpersonal nature of the relationship with God. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The main research problem was to determine what overall scores people with physical disabilities obtained on the Centrality of Religiosity Scale and the Personal Relationship to God Scale in comparison with people without disabilities, and what scores they obtained in such dimensions of religiosity as beliefs, prayer, updated relationship, mutual relationship and dialogical relationship, and in the dimension of cult and interest dimensions compared to people without disabilities.  THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The article discusses the issue of religion and religiosity on psychological grounds, in particular, its role and function that it can play in the lives of people with illnesses and disabilities. It was examined with the use of data statistical analysis, whether selected aspects of religiosity of people with physical disabilities significantly differ from the religiosity of people without disabilities, and whether religion plays an important role in the lives of people with physical disabilities. RESEARCH RESULTS: As a result of the statistical analysis, it was determined that the studied dimensions of religiosity are not related to disability. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: It is difficult to generalize the results obtained because of several factors: the population of people with disabilities is the most heterogeneous community, a specific set of scales was used, which does not exhaust the issue of religiosity, and, finally, the size of the surveyed population does not entitle to far-reaching generalizations.The issue of religiosity among people with disabilities should be further explored, and this article may inspire further research.
PL
CEL NAUKOWY: Celem prezentowanych badań było ukazanie wybranych aspektów religijności w kontekście niepełnosprawności lub jej braku – jej statusu w życiu osób z niepełnosprawnością oraz osobowy lub nieosobowy charakter relacji z Bogiem. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Zasadniczym zagadnieniem badawczym było określenie, jakie wyniki ogólne uzyskały osoby z niepełnosprawnością narządu ruchu w Skali Centralności Religijności oraz w Skali Personalnej Relacji do Boga w porównaniu do osób pełnosprawnych oraz jakie wyniki uzyskały w takich wymiarach religijności jak: przekonania, modlitwa, relacja zaktualizowana, relacja wzajemna i relacja dialogiczna oraz w wymiarach kult i zainteresowanie w porównaniu do osób pełnosprawnych. Weryfikacji przyjętych założeń badawczych służyły dedykowane skale oraz samodzielnie skonstruowany kwestionariusz ankiety. PROCES WYWODU: W artykule omówiono problematykę religii i religijności na gruncie psychologicznym, a w szczególności jej roli i funkcji, jaką może pełnić w życiu osób z niepełnosprawnością. Zbadano, z wykorzystaniem analizy statystycznej, czy wybrane aspekty religijności osób z niepełnosprawnością ruchową istotnie różnią się od religijności osób sprawnych oraz czy religia odgrywa ważną rolę w życiu osób z niepełnosprawnością ruchową. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: W wyniku dokonanej analizy statystycznej ustalono, że badane wymiary religijności nie pozostają w związku z niepełnosprawnością. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Istnieje trudność z uogólnieniem uzyskanych wyników ze względu na kilka czynników: populacja osób z niepełnosprawnościami jest najbardziej heterogeniczną zbiorowością, zastosowano określoną baterię skal, niewyczerpującą zagadnienia religijności i w końcu liczebność badanej populacji nie uprawomocnia do daleko posuniętych uogólnień. Problematyka religijności wśród osób z niepełnosprawnością powinna być nadal eksplorowana, a niniejszy artykuł może stanowić inspirację dla dalszych badań.
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.