Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  ochrona środowiska naturalnego
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

Ekogospodarka współczesnych banków jako przejaw realizacji idei CSR

100%
Zabawa J.
Zarządzanie i Finanse
|
2013
|
vol. 2
|
issue 1
667-678
PL
Problematyka przedstawiona w artykule dotyczy, obserwowanego na coraz szerszą skalę na współczesnym rynku usług finansowych, procesu ekologizacji banków. Ekologiczna orientacja tych podmiotów może stanowić jeden z głównych czynników umożliwiających uzyskanie w perspektywie długookre-sowej trwałej przewagi konkurencyjnej. Zatem w artykule zaprezentowano uwarunkowania ekologicznej orientacji banków. Przedstawiono hierarchizację działań podejmowanych przez instytucje finansowe mających na celu ochronę środowiska naturalnego. W sposób szczególny zaakcentowano działania zwią-zane z obszarem wewnętrznej gospodarki banków. Na przykładzie dwóch banków: Banku Millenium SA oraz Banku BPH SA przeanalizowano faktyczne inicjatywy podejmowane w obszarze ekogospodarki.
2
Publication available in full text mode
Content available

Polskie wyzwania w zakresie ochrony klimatu i środowiska naturalnego, które powinny być realizowane z pomocą dotacji z unijnego budżetu na lata 2021-2027

75%
Ślusarczyk Z.
Zarządzanie Innowacyjne w Gospodarce i Biznesie
|
2021
|
vol. 32
|
issue 1
23-32
EN
Currently, climate change and the progressive degradation of the natural environment are the greatest ecological challenges in the global and regional systems. Hence the noticeable actions of the European Union for sustainable development and climate neutrality included in the programs and objectives for 2021–2027 and beyond. This applies in particular to moving away from fossil fuels and replacing them with renewable sources. In achieving these goals, solidarity and the responsibility of the Member States are necessary, which do not always or fully occur due to specific interests and the costs related to the introduction of innovative restructuring and transformation of the energy sector. The aim of this article is to indicate the most important issues in the field of climate and environmental protection, which should be implemented with the help of subsidies from the EU budget for 2021–2027. This article is a continuation of two previous articles published in this journal.
PL
Współcześnie zmiany klimatu i postępująca degradacja środowiska naturalnego są największymi wyzwaniami ekologicznymi w układzie globalnym i regionalnym. Stąd też zauważalne działania Unii Europejskiej na rzecz zrównoważonego rozwoju i neutralności klimatycznej ujęte w programach i celach na lata 2021 – 2027 i następne. Dotyczy to zwłaszcza odchodzenia od kopalnych źródeł energii i zastępowanie ich źródłami odnawialnymi (pakiet energetyczny). W realizacji tych celów konieczna jest solidarność i odpowiedzialność państw członkowskich, co nie zawsze i nie w pełni następuje z racji ich określonych interesów i kosztów związanych z wprowadzeniem innowacyjnej restrukturyzacji i transformacji sektora energetycznego. Celem artykułu jest wskazanie na najważniejsze zagadnienia w zakresie ochrony klimatu i środowiska naturalnego, które powinny być realizowane z pomocą dotacji z unijnego budżetu na lata 2021-2027. Artykuł ten jest kontynuacją dwóch poprzednich opublikowanych w tym czasopiśmie.
3
Publication available in full text mode
Content available

Prawo (potrzeba) człowieka do ochrony zdrowia człowieka w kontekście postanowień COP24

75%
Sitek M.
Journal of Modern Science
|
2020
|
issue 1/44/2020
15-28
PL
Cel pracy: Przedmiotem opracowania jest analiza wybranych decyzji przyjętych w ramach Pakietu Klimatycznego w 2018 r. w powiązaniu z prawem człowieka do ochrony zdrowia. Problem ten wymaga szerszego ujęcia, a mianowicie zdefiniowania prawa człowieka do ochrony zdrowia i jego związku ze środowiskiem naturalnym i zmianami klimatycznymi. Hipoteza badawcza opiera się na twierdzeniu, że w założeniach przyjętych podczas Szczytu w Katowicach dość słabo powiązano walkę ze zmianami klimatycznymi z prawem człowieka do ochrony zdrowia. Materiał i metody: W pracy została zastosowana metoda opisowa oraz analizy przepisów prawa i dokumentów urzędowych. Wyniki: Celem badawczym jest poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: na ile przyjęte rozwiązania podczas szczytu w Katowicach w rzeczywistości będą miały wpływ na ochronę zdrowia człowieka. Wnioski: Wnioskiem końcowym opracowania jest stwierdzenie, że przyjęte postanowienia w Paryżu i Katowicach zmierzają do stworzenia lepszego uwarunkowania politycznego, finansowego i społecznego dla ochrony zdrowia człowieka, z uwzględnieniem lokalnych uwarunkowań.
4
Publication available in full text mode
Content available

Polityczny wymiar kryzysu ekologicznego

71%
Konstańczak S.
Studia Ecologiae et Bioethicae
|
2016
|
vol. 14
|
issue 1
151-164
EN
A visible lowering of the level of social sensitivity to ecological problems will be a starting point for the considerations in this article. The author associates such a status quo with the activity of political powers for which solving ecological problems brings only costs and, quite often, compromises the interests of institutions sponsoring politicians. Owing to the influence of the media, social activity is steered by the authority elites mainly in the spheres easy to control. Ordinary citizens concerned about the state of the surrounding environment do not make the decisions of how to deal with the issues of ecological dangers; rather the process is dominated by political and economic lobbies. Immediate economic goals have completely overshadowed the concern about the future of our planet up to now. Therefore, in the conclusion, the author claims that new ideas and impulse are needed today to activate a disorientated society. And this impulse should emerge from environmental ethics.
5

State Aid for Environmental Protection in EU Member States – the Perspective of the Economic Growth and the State of Public Finance

63%
Podsiadło P.
Argumenta Oeconomica Cracoviensia
|
2017
|
issue 17
73-93
EN
The article presents the conditions of admissibility of State aid in the European Union, taking into account the rules governing horizontal State aid. It offers an analysis of State aid granted by EU Member States is carried out under the provisions of the Treaty and the rules of State aid admissibility on the basis of regulations adopted by the European Commission in 2008 and 2014 on State aid provided under the framework for State aid for environmental protection. The analysis made it possible to verify the influence of State aid on economic growth and public finance in EU Member States which provided State aid for environmental protection in the years 2000–2015. The analysis was based on a linear regression model. The response variable (dependent variable Y) is: 1) the size of the GDP and 2) the size of general government sector debt, while the explanatory variable (independent variable X) is the expenditure on environmental aid.
PL
W artykule przedstawiono warunki dopuszczalności pomocy publicznej w Unii Europejskiej z uwzględnieniem zasad regulujących horyzontalną pomoc państwa. Zaprezentowano analizę pomocy publicznej udzielonej przez państwa członkowskie UE na podstawie postanowień Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i zasad dopuszczalności pomocy publicznej uregulowanych przyjętymi przez Komisję Europejską w 2008 i 2014 r. rozporządzeniami w sprawie pomocy publicznej udzielanej zgodnie z wytycznymi dotyczącymi pomocy państwa w zakresie ochrony środowiska. Analiza umożliwiła zweryfikowanie wpływu pomocy publicznej na wzrost gospodarczy i finanse publiczne w państwach członkowskich UE, które udzielały pomocy na ochronę środowiska w latach 2000–2015. Analiza została oparta na modelu regresji liniowej. Zmienna objaśniana (zmienna zależna Y) to: 1) wielkość PKB i 2) wielkość długu sektora instytucji rządowych i samorządowych, natomiast zmienną objaśniającą (zmienną niezależną X) są wydatki na pomoc w zakresie ochrony środowiska.
6
Content available remote

Ecumenical Patriarch Bartholomew’s “Green Message” to the World

51%
Leśniewski K.
Roczniki Teologii Ekumenicznej
|
2011
|
vol. 3(58)
33-48
PL
Współcześnie coraz poważniej traktuje się ekologiczno-społeczny kryzys w świecie. Kwestia odpowiedzialności za postępujące zniszczenie środowiska naturalnego jest ważna nie tylko dla rządów państw, polityków, działaczy samorządowych i naukowców, ale również dla hierarchii Kościołów chrześcijańskich. Wkład Kościołów jest bardzo ważny ze względu na uświadamianie ludziom, że istnieje bezpośrednie powiązanie między stanem duchowym osoby ludzkiej a kondycją świata stworzonego. W niniejszym artykule została bardzo syntetycznie przestawiona ekologiczna działalność Jego Świątobliwości Bartłomieja, Patriarchy Ekumenicznego, na forum światowym. W pierwszej części ukazano „zielone powołanie” Patriarchy Bartłomieja, który od dwudziestu lat kontynuuje i rozwija w duchu szeroko rozumianego dialogu dzieło swego poprzednika Patriarchy Ekumenicznego Dimitriosa. Ważnym elementem zaangażowania ekologicznego obecnego Patriarchy Konstantynopola są encykliki wydawane co roku z okazji początku prawosławnego roku kościelnego – 1 września, które dotyczą ekologicznej odpowiedzialności prawosławnych chrześcijan za cały stworzony świat. Od 1997 r. Patriarcha Bartłomiej nazywany jest „Zielonym Patriarchą”. Jednym z przejawów jego misji jest ukazywanie prawdy o tym, że wszystkie szkody wyrządzane środowisku naturalnemu stanowią odzwierciedlenie duchowych problemów ludzkości. Stąd też ustawicznie Patriarcha głosi, że refleksja antropologiczna powinna stanowić warunek wstępny naszego rozumienia świata. Współcześnie coraz bardziej konieczne staje się łączenie chrześcijańskiej ontologii z naukami szczegółowymi. Ten postulat Patriarcha Bartłomiej urzeczywistnia w praktyce poprzez różnorodną działalność jednoczącą przedstawicieli różnych państw, społeczności, religii, naukowców czy dziennikarzy. Szczególną rolę pośród wielu organizowanych czy współorganizowanych przez Patriarchę międzynarodowych, interdyscyplinarnych czy międzyreligijnych spotkań naukowych odgrywają przedstawione w części drugiej artykułu tzw. zielone sympozja na wodzie. Odbywają się one w różnych częściach świata i dotyczą ważnych problemów związanych ze stanem mórz i rzek. Są one tak wyjątkowe, że przyciągają międzynarodową uwagę do miejsc szczególnie zagrożonych, jak np. Morze Egejskie (1995), Morze Czarne (1997), rzeka Dunaj (1999), Morze Adriatyckie (2002), Morze Bałtyckie (2003), rzeka Amazonka (2006) czy Arktyka (2007). W czasie tych sympozjów dochodzi do twórczego i owocnego dialogu naukowców i teologów, polityków i filozofów, biznesmenów i nauczycieli. W części trzeciej artykułu Patriarcha Bartłomiej zostaje ukazany jako znany w całym świecie mówca i działacz ekologiczny, który oddziałuje na polityków i władze państwowe różnych szczebli, poprzez uświadamianie im, że w działaniach na rzecz środowiska naturalnego należy uwzględniać związki zachodzące między międzynarodową ekonomią a ekologią na poziomie ogólnoświatowym. W swoich oficjalnych wystąpieniach „Zielony Patriarcha” podkreśla znaczenie prawd o człowieku, społeczeństwie i świecie stworzonym, jakie wniosło chrześcijaństwo. Jest głęboko zatroskany na poziomie duchowym o tych wszystkich ludziach, którzy ucierpieli czy stracili swoje życie w wielkich katastrofach ekologicznych. Odważnie też mówi o zagrożeniach wynikających z nadkonsumpcji w krajach rozwiniętych oraz głodu w krajach rozwijających się. Mając świadomość, że nie jest możliwe rozwiązanie problemów ekologicznych współczesnego świata bez odwołania się do interdyscyplinarnego współdziałania naukowców, filozofów i teologów na bazie chrześcijańskiego rozumienia osoby ludzkiej i świata stworzonego, Patriarcha Bartłomiej nawołuje do korzystania z ontologicznych kategorii filozoficznych i teologicznych, takich jak: osoba (gr. prosopon, hypostasis), energia (gr. energeia) czy istota (gr. ousia). Przypomina, że to chrześcijaństwo wschodnie na piętnaście wieków przed teorią kwantową, stanowiącą podstawę współczesnej fizyki, nauczało, że materia jest energią. Radykalna zmiana w podejściu do środowiska naturalnego, zdaniem Patriarchy Bartłomieja, tylko wtedy będzie możliwa, gdy przyjmie się prawdę o stworzeniu człowieka i świata przez Boga w Trójcy Osób oraz uwierzy się w Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Zwieńczenie artykułu stanowi przedstawienie Ekologicznego Credo „Zielonego Patriarchy”, które stanowi syntezę podstaw jego odpowiedzialności za świat, w którym żyjemy.
7
Publication available in full text mode
Content available

Ecumenical Patriarch Bartholomew’s “Green Message” to the World

51%
Leśniewski K.
Roczniki Teologii Ekumenicznej
|
2011
|
vol. 3
33-48
PL
Współcześnie coraz poważniej traktuje się ekologiczno-społeczny kryzys w świecie. Kwestia odpowiedzialności za postępujące zniszczenie środowiska naturalnego jest ważna nie tylko dla rządów państw, polityków, działaczy samorządowych i naukowców, ale również dla hierarchii Kościołów chrześcijańskich. Wkład Kościołów jest bardzo ważny ze względu na uświadamianie ludziom, że istnieje bezpośrednie powiązanie między stanem duchowym osoby ludzkiej a kondycją świata stworzonego. W niniejszym artykule została bardzo syntetycznie przestawiona ekologiczna działalność Jego Świątobliwości Bartłomieja, Patriarchy Ekumenicznego, na forum światowym. W pierwszej części ukazano „zielone powołanie” Patriarchy Bartłomieja, który od dwudziestu lat kontynuuje i rozwija w duchu szeroko rozumianego dialogu dzieło swego poprzednika Patriarchy Ekumenicznego Dimitriosa. Ważnym elementem zaangażowania ekologicznego obecnego Patriarchy Konstantynopola są encykliki wydawane co roku z okazji początku prawosławnego roku kościelnego – 1 września, które dotyczą ekologicznej odpowiedzialności prawosławnych chrześcijan za cały stworzony świat. Od 1997 r. Patriarcha Bartłomiej nazywany jest „Zielonym Patriarchą”. Jednym z przejawów jego misji jest ukazywanie prawdy o tym, że wszystkie szkody wyrządzane środowisku naturalnemu stanowią odzwierciedlenie duchowych problemów ludzkości. Stąd też ustawicznie Patriarcha głosi, że refleksja antropologiczna powinna stanowić warunek wstępny naszego rozumienia świata. Współcześnie coraz bardziej konieczne staje się łączenie chrześcijańskiej ontologii z naukami szczegółowymi. Ten postulat Patriarcha Bartłomiej urzeczywistnia w praktyce poprzez różnorodną działalność jednoczącą przedstawicieli różnych państw, społeczności, religii, naukowców czy dziennikarzy. Szczególną rolę pośród wielu organizowanych czy współorganizowanych przez Patriarchę międzynarodowych, interdyscyplinarnych czy międzyreligijnych spotkań naukowych odgrywają przedstawione w części drugiej artykułu tzw. zielone sympozja na wodzie. Odbywają się one w różnych częściach świata i dotyczą ważnych problemów związanych ze stanem mórz i rzek. Są one tak wyjątkowe, że przyciągają międzynarodową uwagę do miejsc szczególnie zagrożonych, jak np. Morze Egejskie (1995), Morze Czarne (1997), rzeka Dunaj (1999), Morze Adriatyckie (2002), Morze Bałtyckie (2003), rzeka Amazonka (2006) czy Arktyka (2007). W czasie tych sympozjów dochodzi do twórczego i owocnego dialogu naukowców i teologów, polityków i filozofów, biznesmenów i nauczycieli. W części trzeciej artykułu Patriarcha Bartłomiej zostaje ukazany jako znany w całym świecie mówca i działacz ekologiczny, który oddziałuje na polityków i władze państwowe różnych szczebli, poprzez uświadamianie im, że w działaniach na rzecz środowiska naturalnego należy uwzględniać związki zachodzące między międzynarodową ekonomią a ekologią na poziomie ogólnoświatowym. W swoich oficjalnych wystąpieniach „Zielony Patriarcha” podkreśla znaczenie prawd o człowieku, społeczeństwie i świecie stworzonym, jakie wniosło chrześcijaństwo. Jest głęboko zatroskany na poziomie duchowym o tych wszystkich ludziach, którzy ucierpieli czy stracili swoje życie w wielkich katastrofach ekologicznych. Odważnie też mówi o zagrożeniach wynikających z nadkonsumpcji w krajach rozwiniętych oraz głodu w krajach rozwijających się. Mając świadomość, że nie jest możliwe rozwiązanie problemów ekologicznych współczesnego świata bez odwołania się do interdyscyplinarnego współdziałania naukowców, filozofów i teologów na bazie chrześcijańskiego rozumienia osoby ludzkiej i świata stworzonego, Patriarcha Bartłomiej nawołuje do korzystania z ontologicznych kategorii filozoficznych i teologicznych, takich jak: osoba (gr. prosopon, hypostasis), energia (gr. energeia) czy istota (gr. ousia). Przypomina, że to chrześcijaństwo wschodnie na piętnaście wieków przed teorią kwantową, stanowiącą podstawę współczesnej fizyki, nauczało, że materia jest energią. Radykalna zmiana w podejściu do środowiska naturalnego, zdaniem Patriarchy Bartłomieja, tylko wtedy będzie możliwa, gdy przyjmie się prawdę o stworzeniu człowieka i świata przez Boga w Trójcy Osób oraz uwierzy się w Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Zwieńczenie artykułu stanowi przedstawienie Ekologicznego Credo „Zielonego Patriarchy”, które stanowi syntezę podstaw jego odpowiedzialności za świat, w którym żyjemy.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.