Search results

1

Zbawienie – uwolnienie – uzdrowienie

100%

Barth G.

Studia Teologii Dogmatycznej

|

2017

|

vol. 3

EN

The article concerns the interrelation between the three soteriological categories: salvation, liberation and healing, in order to better highlight their characteristics and, above all, to show their complementarity. After discussing the initial issues related to etymology and the contemporary spiritual, religious and social context, salvation is presented in the light of the three phenomena present in today’s piety: fatalism, dolorism, and demonism that distort its proper meaning. Then salvation was shown in the perspective of human aspirations for liberation: first in historical approach, bringing out the difficulties what kind of relationship he encountered, especially in the last three centuries, and in the second part – in the theological approach, which the center is the work of Christ, realized in the Holy Spirit. It was supplemented in the last part of the article, where it was proved that liberation and healing always indicate the fullness of salvation of the human being.

2

ŚMIERĆ WE WSCHODNIO-CHRZEŚCIJAŃSKIEJ DUCHOWOŚCI HEZYCHASTYCZNEJ

100%

Leśniewski K.

Studia Oecumenica

|

2013

|

vol. 13

233-246

EN

The problem death is essential for the therapeutic hesychastic spirituality, because it is one of pre-conditions and a practical recommendation. It is important in the fight with particular mental, physical and spiritual disorders. The process of healing is conditioned by the right preparation, enabling the human person to open more and more to the healing action of God. The process consists in the radical turning towards God, which in practice entails constant striving towards the change of intellect (metanoia) in order to: break off sinful dispositions, receive God’s grace, and acquire the condition of compunction (katanyksis) which is simultaneous awareness of one’s own sinfulness as well as God’s forgiveness. It is of great importance in the process of integral healing the conscious expectation of one’s own death and consideration of the Last Judgment. People, who hold the thought of death at the center of their being, withdraw from being enslaved by the created. St John Climacus teaches that: “To be reminded of death each day is to die each day. Fear of death is a property of nature due to disobedience, but terror of death is a sign of unrepented sins.” The remembrance of death can significantly reduce the amount of eating, and by this some other passions will be correspondingly reduced. It is worthy to remember that the ancient Greeks described philosophy as meditation on death. The same is clear from the Bible: “Remember your last end, and you will never sin” (Sirach 7:36).

3

Uzdrowienie w „spoczynku w Duchu Świętym” i jako owoc modlitwy wstawienniczej

100%

Rybicki A.

Roczniki Teologiczne

|

2014

|

vol. 61

|

issue 5: Teologia Duchowości

65-78

EN

The present article raises anthropological, theological and salutary aspects of such phenomena as the interceding prayer for healing, healing, and “rest in the Holy Spirit”. The definition and nature of these phenomena are discussed, as well as their biblical sources and such anthropological aspects as the necessity of a comprehensive look at healing, at the threat of reducing these phenomena to a purely psychological mechanism etc. Also symptoms of internal healing are presented, and testimonies are quoted that were given by people who have experienced „rest in the Holy Spirit” which was connected with internal healing in their lives.

PL

Niniejszy artykuł porusza antropologiczne, teologiczne i zbawcze aspekty takich zjawisk, jak modlitwa o uzdrowienie, uzdrowienie, spoczynek w Duchu Świętym. Omówiona jest definicja i natura tych zjawisk, źródła biblijne, takie aspekty antropologiczne, jak konieczność całościowego spojrzenia na uzdrowienie, niebezpieczeństwo zredukowania tych zjawisk do czysto psychologicznego mechanizmu itd. Ukazane są też symptomy uzdrowienia wewnętrznego. Przytoczone są także spisane świadectwa osób, które doświadczyły „spoczynku w Duchu Świętym” i łączyło się to w ich życiu z uzdrowieniem wewnętrznym.

4

Zjawisko „spoczynku w Duchu Świętym” w polskiej literaturze teologicznej i w VI Dokumencie z Malines

84%

Bujak J.

Studia Gdańskie

|

2019

|

issue 44

87-106

PL

Zjawisko „spoczynku w Duchu Świętym” obecne jest nie tylko w grupach zielonoświątkowych, ale również w wielu katolickich wspólnotach należących do nurtu charyzmatycznego. Refleksja teologiczna nad tym fenomenem jest jeszcze dość skromna. Również wśród polskich teologów niewielu dotychczas podjęło się teologicznej refleksji nad źródłem i znaczeniem zjawiska „spoczynku w Duchu”. W artykule zostały ukazane poglądy polskich teologów, którzy podjęli się teologicznej refleksji na temat „spoczynku w Duchu”. Autor artykułu dokonał analizy najważniejszych książek i artykułów polskich teologów poświęconych temu zagadnieniu. Wynika z nich, że „spoczynek” jest przejawem działania Ducha Świętego mającym oparcie w Piśmie Świętym i przynoszącym dobre owoce w życiu tych, którzy go doświadczyli. Refleksje polskich teologów zostały następnie skonfrontowane z poglądami kard. L.J. Suenensa wyrażonymi w książce „Spoczynek w duchu” kontrowersyjne zjawisko opublikowanej w roku 1986. Belgijski purpurat, mianowany przez papieża Pawła VI duchowym opiekunem ruchu Odnowy w Duchu Świętym w Kościele katolickim, jest autorem tzw. Dokumentów z Malines, w których poruszał aktualne kwestie dotyczące charyzmatów. Wspomniana książka jest szóstym i ostatnim dokumentem z Malines. Kardynał Suenens uzasadnia w niej, że zjawisko „spoczynku” obecne w grupach odnowy charyzmatycznej ma najprawdopodobniej przyczyny naturalne. Krytyczne i ostrożne podejście do zjawiska „upadku” reprezentowane przez kard. Suenensa jest uważane przez polskich teologów w dużej mierze za nieaktualne i przebrzmiałe.

EN

The phenomenon of “resting in the Holy Spirit” exists not only in Pentecostal groups, but also in many Catholic communities that belong to the charismatic movement. Theological reflection on this phenomenon is These reflections were then confronted with the views of Cardinal LJ Suenens, expressed in the book Resting in the Spirit published in 1986. The Belgian Purpurate, appointed by Pope Paul VI as the spiritual assistant of the Catholic Charismatic Renewal, is the author of the so-called Documents from Malines in which he raised the current issues relating to charisms. The book is the sixth and final document from Malines. Cardinal Suenens argues in the book that the phenomenon of “the rest” which is present in charismatic renewal groups has most likely natural causes. His critical and cautious approach to the phenomenon of “the fall” is considered by Polish theologians to be outmoded and no longer applicable.still quite diffident. So far, only a few Polish theologians have undertaken any such reflection on the source and meaning of the phenomenon of “resting in the Spirit”. The article presents an analysis of the most important books and articles devoted to this issue and written by Polish theologians. They show that “the rest” is a manifestation of the Holy Spirit and it is based on the Holy Scriptures. It brings good fruit in the lives of those who experience it.

5

Cudowne uzdrowienia fizyczne w Skrzatuszu? Ocena teologiczno-fundamentalna świadectw i wnioski pastoralne

84%

Wójtowicz W.

Rocznik Skrzatuski

|

2017

|

vol. 5

107-120

PL

Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Skrzatuszu od początków swego istnienia słynie z łask udzielanych przez wstawiennictwo Maryi. Od początków jego istnienia, tj. od XVI wieku, gromadzone są liczne świadectwa uzdrowień. Władze kościelne już w XVII wieku powołały komisję teologiczną, której prace doprowadziły do uznania ich cudownego charakteru. Czy również współcześnie, korzystając z kryteriów wypracowanych przez teologię fundamentalną, możemy mówić o cudach uzdrowienia dokonujących się w Skrzatuszu? Historia i współczesność tego miejsca przekonują, że można w tym wypadku mówić o fama signorum (sława znaków), tj. o powszechnym przekonaniu, że w sposób wyjątkowy Bóg udziela tutaj swoich łask. Do uznania przez władze Kościoła współcześnie odnotowanych uzdrowień potrzebna byłaby jednak lepiej gromadzona dokumentacja i weryfikacja medyczna oraz utworzenie komisji teologicznej.

EN

The Sanctuary of Dolorous Mother of God in Skrzatusz has been famous from its beginnings of many graces given thanks to the intercession of Mary. And from its beginning in the 16th century there have been gathered testimonies of healings. The Church already in the 17th century established a theological commission, which workings allowed to recognize their miraculous character. Could we also nowadays, using the criteria worked out by the fundamental theology, recognize miraculous healings which took place in Skrzatusz? The history and the present of that place can encourage as to talk of fama signorum (the fame of signs), which means a common conviction of special graces of God provided in that place. However, contemporary healings to be recognized by the authorities of the Church need to be better documented and medically verified, and also there need to be a theological commission constituted.

6

Nauczanie św. Jakuba Apostoła o sakramencie namaszczenia chorych w perspektywie biblijnej

84%

Wittbrodt B.

Studia Gdańskie

|

2015

|

issue 36

55-67

PL

Choroba i związane z nią cierpienie należą w sposób naturalny do życia ludzkiego. Jednakże dla osób wierzących choroba przybiera wymiar religijny. Człowiek podeszły w latach, lub dotknięty niemocą na ciele, może swoje cierpienia łączyć z cierpieniami Chrystusa i ofiarować je jako wynagrodzenie za grzechy swoje, rodziny, lub oddać je Bogu w konkretnej intencji. Aby tak się stało, musi mieć świadomość, że Kościół ogarnia troską wszystkich - chorych i starszych, i przychodzi z pomocą poprzez sakrament chorych, który ma swoje podstawy w Biblii, jak zresztą i pozostałe sakramenty. Stary i Nowy Testament ukazuje troskę o tych, którzy dotknięci cierpieniem nie są pozostawieni sami sobie. Szczególnie św. Jakub w swoim Liście pisze: „Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśli popełnił grzechy, będą mu odpuszczone” (Jk 5,13-15). Zgodnie z tymi słowami Kościół ma szczególną misję niesienia Dobrej Nowiny i pociechy chorym i cierpiącym na wzór samego Chrystusa, który „przyszedł do tych, którzy się źle mają”.

EN

Illness and pain are in a natural way connected with human life. However, for those who believe in God, illness takes on a religious dimension. The older man affected by a physical disorder may associate his sufferings with those of Christ and offer them as penance for his sins and those of his family, or give them to God in a particular intention. For this to happen, the sick person must be aware of the Church’s concern for all the sick and elderly and its help which comes through the Sacrament of the Sick. This sacrament has its foundation in the Bible just as the other sacraments have. Both the Old and the New Testament urge us to care for those who suffer and not to leave them alone. St. James in particular writes in his letter: “Is anyone among you sick? Let him call for the priests of the Church to pray over him, anointing him in the name of the Lord. And the prayer full of faith will save the sick, and the Lord will raise him up, and if he has committed sins, he will be forgiven” (James 5: 13-15). According to these words the Church has a special mission to proclaim the Good News and to comfort the sick and suffering on the model of Christ himself, who “came to those who are sick”.

7

„Charyzmaty uzdrowień” i modlitwa o uzdrowienie w życiu współczesnego Kościoła

84%

Miczyński J. K.

Roczniki Teologiczne

|

2014

|

vol. 61

|

issue 5: Teologia Duchowości

21-32

EN

The present article takes up the issue of prayer for healing and the charismatic service that is connected with it. It discusses St Paul's phrase “gifts of healing” (1 Cor 12,9.28.30) suggesting that God gives free gifts that are to help the people He chooses to become channels for His healing grace. Healing of a disease is prophetic in its character. It is done by God's power owing to Christ's paschal event and thanks to the Holy Spirit's power. It is a forecast of God's final victory over death. It is a forecast of eternal salvation. Here, it is important to understand that those who despite praying remain ill, are invited to participate in Christ's suffering – which is also a great grace of God. In order to use the gifts connected with healings wisely, as well as to responsibly pray for healing, it is necessary to observe proper decisions made by the Church authorities. Everybody is called to constitute one community of faith, the community of the Church that one Spirit gives life to.

PL

Niniejszy artykuł podejmuje problematykę modlitwy o uzdrowienie i związanej z nią posługi charyzmatycznej. Omawia wyrażenie św. Pawła „charyzmaty uzdrowień” (1 Kor 12,9.28.30), które wskazuje na to, że Bóg daje darmowe dary, które mają pomóc wybranym przez Niego ludziom stać się kanałami Jego uzdrawiającej łaski. Uzdrowienie z choroby ma wymiar profetyczny. Dokonuje się Bożą mocą dzięki wydarzeniu paschalnemu Chrystusa i dzięki mocy Ducha Świętego. Jest zapowiedzią ostatecznego zwycięstwa Boga nad śmiercią. Jest zapowiedzią zbawienia wiecznego. Przy tym ważne jest rozumienie, że ci, którzy pomimo modlitwy pozostają chorzy, są zaproszeni do tego, by uczestniczyć w cierpieniach Chrystusa – co również stanowi wielką Bożą łaskę. W celu mądrego posługiwania się charyzmatami związanymi z uzdrowieniami, a także w celu odpowiedzialnego prowadzenia modlitwy o uzdrowienie, potrzeba jest stosowania się do odpowiednich decyzji kościelnej władzy. Wszyscy są wezwani do tego, by tworzyć jedną wspólnotę wiary, wspólnotę Kościoła ożywianą jednym Duchem.

8

Uzdrowienie przez sakramenty

84%

Zarzycki S. T.

Roczniki Teologiczne

|

2014

|

vol. 61

|

issue 5: Teologia Duchowości

33-64

EN

Together with the movement of Catholic Charismatic Renewal the author understands healing as “the sign of Christ’s complete and ultimate victory in the mystery of His cross and resurrection, present among us, here and now, and as an announcement of a complete healing and eternal glory in the future kingdom”. He analyzes three sacraments: the Sacrament of Penance and Reconciliation, the Eucharist and the Sacrament of Anointing of the Sick. In the Sacrament of Penance reconciliation of a man with God is effected as well as the healing of his wounds caused by sin. Apart from the penitent’s proper disposition, the role of the confessor is important as a physician, through whose service a sinful and wounded man can experience the healing action of the merciful God. In the celebrated Eucharist there are many “places”, in which a man can experience the love and healing power of Christ who is present not only in the mystery of His passion, but also of his resurrection, as well as is united with the man in the Holy Communion, in which the man is given the best possibility of experiencing God's healing “touch”. Adoration of the Holy Sacrament as staying in front of the really present Christ in the Sacrament of the Eucharist prolongs and intensifies the relation of the believer with Christ and is also an opportunity to be healed. Inner healing is also the Holy Spirit's first gift in the Sacrament of Anointing of Sick, in which, more frequently than in the former sacraments, a man may also experience psychophysical healing.

XX

Wraz z Ruchem Odnowy Charyzmatycznej Autor pojmuje uzdrowienie jako „znak całkowitego i ostatecznego zwycięstwa Chrystusa w tajemnicy Jego krzyża i zmartwychwstania, obecnego pośród nas tu i teraz, oraz jako zapowiedź całkowitego uzdrowienia i wiecznej chwały w przyszłym królestwie”. Analizuje trzy sakramenty: Pokuty i Pojednania, Eucharystię i Namaszczenie Chorych. W sakramencie pokuty dokonuje się pojednanie człowieka z Bogiem i uzdrowienie jego ran grzechowych. Oprócz właściwej dyspozycji penitenta istotna jest tu rola spowiednika jako lekarza, przez którego posługę człowiek grzeszny i zraniony może doświadczyć uzdrawiąjącego działania miłosiernego Boga. W sprawowanej Eucharystii istnieje wiele „miejsc”, w których człowiek może doświadczyć miłości i uzdrawiającej mocy Chrystusa uobecniającego się nie tylko w misterium swej Męki, ale także swego zmartwychwstania i jednoczącego się z człowiekiem w Komunii św., w której dana jest mu największa możliwość doznania uzdrawiającego „dotyku” Boga. Adoracja Najświętszego Sakramentu, jako trwanie przed realnie obecnym Chrystusem w sakramencie Eucharystii, przedłuża i intensyfikuje relację wiernego z Chrystusem i jest również sposobnością doznania uzdrowienia. Uzdrowienie wewnętrzne jest również pierwszym darem Ducha Świętego w Sakramencie Namaszczenia Chorych, w którym, częściej niż w poprzednich sakramentach, człowiek może doznać także uzdrowienia psychofizycznego.

9

The Action of God in Human Life Towards Experiential Dimension of Effects of Grace

84%

Perzyński A.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2012

|

vol. 21

209-222

PL

Podobnie jak w tekstach Pisma świętego, tak samo w pierwszych, już niekanonicznych tekstach pierwotnego chrześcijaństwa, u Ojców Kościoła, znajdujemy bardzo zróżnicowane sposoby rozumienia łaski samej w sobie, jej działania w człowieku, jej roli w całości dzieła zbawienia. Jest to oczywiście skutkiem odmiennych uwarunkowań kulturowych poszczególnych Kościołów, odmiennej sytuacji społecznej, a także odmiennych osobowości, odmiennej duchowej i intelektualnej formacji poszczególnych teologów. Zachodnia tradycja mówienia o łasce dotyczy przede wszystkim jej relacji do grzechu. W starożytnym Kościele zachodnim nauczanie o łasce znajduje się zdecydowanie pod wpływem św. Augustyna. To właśnie od niego poczynając, można mówić o teologii łaski w sensie ścisłym. Zasadniczymi pytaniami teologii stają się pytania o istotę i rodzaje łaski, o relację między łaską i naturą, o granice łaski, a więc również o granice predestynacji. Inaczej jest w tradycji wschodniej. Pojęcie łaski ukazuje się zwykle w wieńcu takich pojęć, jak: usprawiedliwienie, zbawienie, oczyszczenie, przebaczenie, grzech. Centralną ideą wschodniej teologii jest przebóstwienie człowieka jako ostatecznego celu procesu wychowawczego. Artykuł prezentuje skrótowo myśl niemieckiego jezuity Karla Rahnera (1904–1984), który twierdził, iż działanie Boga w życiu człowieka może stać się przedmiotem doświadczenia. Rahner mocno podkreśla, iż łaska pozostaje trwałą tajemnicą, gdyż jest to wprowadzenie człowieka w tajemnicę najbardziej pierwotną, tajemnicę życia Trójcy i dlatego – obok Wcielenia – stanowi jedną z trzech największych tajemnic chrześcijaństwa i całej rzeczywistości. Łaska jest czymś jak najbardziej boskim, a zarazem czymś jak najbardziej określającym człowieka, czymś jak najbardziej obiektywnym, realnym, a zarazem czymś jak najbardziej osobowym, relacyjnym (jak istnienie Boskich Osób jest istnieniem w relacji).

10

Teologia bliskości Boga – soteryjne implikacje bliskości Boga w Jezusie Chrystusie w Komentarzach i Homiliach do Ewangelii synoptycznych Orygenesa

67%

Zborowski M.

Teologia w Polsce

|

2015

|

vol. 9

|

issue 2

231-249

PL

Jezus Chrystus jest pełnią Objawienia (KO 2). Czym jest sam fakt Jego obecności na świecie? Jakie są konsekwencje inkarnacji Syna Bożego? Na te pytania odpowiedzi udziela już w III wieku Orygenes, stwierdzając, że „doskonalsi przychodzą do mniej doskonałych, aby im przynieść jakąś korzyść”. Jezus Chrystus dzięki misterium Wcielenia przychodzi, aby tylko poprzez swoją obecność, niewspominając słów i czynów, zbawczo uświęcić ten świat i każdego człowieka. Orygenes wśród owych zbawczych korzyści wymienia uzdrowienie, wyzwolenie oraz uświęcenie. Na podstawie swoich interpretacji buduje teologię bliskości Boga w Jezusie Chrystusie oraz tworzy kategorie zbawienia, wyrażone językiem biblijnym, zrozumiałym dla wszystkich wierzących.

EN

Jesus Christ is fullness of all Revelation (KO 2). What is the pure fact of His presence in the world? What are consequences of God’s Son incarnation? Answers for these questions are already given by Origen in the third century who states that „the more faultless come to the less faultless to give them some kindness”. Through mystery of Incarnation Jesus Christ comes, only by His presence, not to mention His words and deeds, to redeem and sacrifi ce the world and every man. Among these salutary advantages Origen mentions healing, extrication and sanctifi cation. On the base of his interpretations he builds a theology of God’s closeness in Jesus Christ and creates redemption categories expressed in scriptural language understandable for all believers.

11

Zasady aktualizacji tekstów biblijnych a interpretacja perykopy o uzdrowieniu teściowej Szymona (Mk 1,29-31) w ujęciu o. Adama Szustaka OP

67%

Muzolf R.

Collectanea Theologica

|

2022

|

vol. 92

|

issue 1

63-87

EN

The proclamation of the Gospel is the essence and mission of the Church. It is implemented, inter alia, through a homily. It is one of the most important and responsible activities. The article refers to the most important indications regarding prophoristics in the documents of the Church and an example of contemporary preaching. The interpretation of the pericope of the healing of Simon’s mother-in-law (Mk 1:29–31) by Fr. Adam Szustak has shown a certain dissonance between the message of the source text and the words of the preacher. The over-interpretation of the text was reflected in several places and led to a distortion or even adulteration of the biblical message. The article deals with the still open problem of the actualisation of Sacred Scripture and responsible proclamation of God’s word.

PL

Głoszenie Ewangelii stanowi istotę i misję Kościoła, która realizowana jest m.in. poprzez homilię. Należy ona do zadań niezwykle ważnych i odpowiedzialnych. W artykule odnaleźć można najistotniejsze wskazania dotyczące proforystyki w dokumentach Kościoła oraz przykład współczesnego kaznodziejstwa. Interpretacja perykopy o uzdrowieniu teściowej Szymona (por. Mk 1,29–31) w ujęciu o. Adama Szustaka ukazała pewien dysonans między orędziem tekstu źródłowego a tym, co dopowiedział kaznodzieja. Nadinterpretacja tekstu uwidoczniła się w kilku miejscach i doprowadziła do zniekształcenia, czy wręcz do zafałszowania przesłania biblijnego. Niniejszy artykuł podejmuje wciąż otwarty problem aktualizacji Pisma Świętego i odpowiedzialnej proklamacji Bożego słowa.

12

Wiara jako warunek biblijnego uzdrowienia. Uzdrowienie jako znak budzący wiarę

67%

Łukasz Ł.

Studia Paradyskie

|

2016

|

vol. 26

73-88

PL

Wielość cudów i znaków, jakie zapisane są na kartach Biblii, skłania do stawiania pytań o ich właściwe przesłanie. Trudno bowiem uwierzyć, by Bóg czynił je jedynie dla samej ingerencji w świat i życie ludzkie. Jednym z częstszych znaków Boga wobec człowieka jest uzdrowienie z choroby. Również w tym działaniu wyraźnie widać, że Bóg przekracza granice ludzkiego ciała, troszcząc się o całego człowieka. Ewangeliczne sceny są tego niezbitym dowodem. Ważna przy tym jest postawa człowieka, który jest odbiorcą uzdrowienia, a także świadków tego wydarzenia. W artykule zostało ukazane starotestamentalne tło rozumienia cudu-znaku, także na płaszczyźnie terminologicznej. Działanie Boga i Chrystusa, dokonujących uzdrowień, ukazane zostało w kontekście zbawienia, co nadaje tej posłudze właściwe miejsce. Potwierdza to także zaprezentowana terminologia odnosząca się do taumaturgicznej posługi Jezusa. Na tym tle przedstawione zostały relacje między wiarą a uzdrowieniem, zarówno w odniesieniu do Chrystusa, do osoby uzdrawianej, jak i świadków tego wydarzenia. W ostatnim punkcie autor prezentuje realizację posłannictwa uzdrawiania z wiarą i w mocy Ducha Świętego przez Kościół. Cuda biblijne, w tym także uzdrowienia, mogą być właściwie rozumiane tylko w świetle wiary. Nie można bowiem interpretować działania Boga, jeśli się w Niego nie wierzy. Z tego względu w taumaturgicznej posłudze Jezusa, który także działa z wiarą, warunkiem do uzdrowienia jest ufność, że może On dokonać cudu. Do wiary wzywa on tych, których uzdrawia, a także świadków tego wydarzenia. Jednocześnie budzi On i umacnia wiarę, pod wpływem dokonanego uzdrowienia. Do tej misji posłał Chrystus cały Kościół, czego wyrazem jest posłanie i obietnice przekazane Apostołom (Mk 16,15-17).

EN

The multiplicity of miracles and signs that are written in the Bible, prompts us to ask questions about their proper message. It is difficult to believe that God did it only for the sake of interference in the world and in human life. Healing disease is one of the more common signs of God for people. In this action we can clearly see that God transcends the human body and takes care of the person as a whole. The Gospel scenes are the unquestionable proof of that. The attitude of a man, who is the recipient of healing, is important as well as is the attitude of witnesses of this event. The article shows the Old Testament background to understand the miracle-sign, also at the terminology level. The activity of God and Christ, performing healings has been shown in the context of salvation. which gives this ministry the right meaning. This is also confirmed by the terminology presented in relation to the thaumaturgic ministry of Jesus. Based on this background the relationship between faith and healing has been presented in relation to Christ, to the person receiving the healing, as well as to the witnesses of this event. In the last section of the article the author presents the mission of healing with faith and in the power of the Holy Spirit realised through the Church. The biblical miracles, including healings, can be properly understood only in the light of faith. It is impossible to interpret the actions of God, if one does not believe in Him. For this reason, in the thaumaturgic ministry of Jesus, who also acts with faith, trust that He can perform a miracle is a condition for healing. He calls to the faith those, who He heals, as well as witnesses of this event. At the same time He stimulates and strengthens the faith, under the influence of healing. Christ sent the whole Church for this mission,, which is reflected in the message and promises transferred to the Apostles (Mk 16,15-17).

13

Teologia bliskości Boga - soteryjne implikacje bliskości Boga w Jezusie Chrystusie w Komentarzach i Homiliach do Ewangelii synoptycznych Orygenesa

67%

Zborowski M.

Teologia w Polsce

|

2015

|

vol. 9

|

issue 2

31-49

EN

Jesus Christ is fullness of all Revelation (KO 2). What is the pure fact of His presence in the world? What are consequences of God’s Son incarnation? Answers for these questions are already given by Origen in the third century who states that „the more faultless come to the less faultless to give them some kindness”. Through mystery of Incarnation Jesus Christ comes, only by His presence, not to mention His words and deeds, to redeem and sacrifice the world and every man. Among these salutary advantages Origen mentions healing, extrication and sanctification. On the base of his interpretations he builds a theology of God’s closeness in Jesus Christ and creates redemption categories expressed in scriptural language understandable for all believers.

PL

Jezus Chrystus jest pełnią Objawienia (KO 2). Czym jest sam fakt Jego obecności na świecie? Jakie są konsekwencje inkarnacji Syna Bożego? Na te pytania odpowiedzi udziela już w III wieku Orygenes, stwierdzając, że „doskonalsi przychodzą do mniej doskonałych, aby im przynieść jakąś korzyść”. Jezus Chrystus dzięki misterium Wcielenia przychodzi, aby tylko poprzez swoją obecność, nie wspominając słów i czynów, zbawczo uświęcić ten świat i każdego człowieka. Orygenes wśród owych zbawczych korzyści wymienia uzdrowienie, wyzwolenie oraz uświęcenie. Na podstawie swoich interpretacji buduje teologię bliskości Boga w Jezusie Chrystusie oraz tworzy kategorie zbawienia, wyrażone językiem biblijnym, zrozumiałym dla wszystkich wierzących.

14

Cuda z dziećmi w Ewangelii

67%

Charkiewicz J.

Latopisy Akademii Supraskiej

|

2020

|

vol. Dzieci w kulturze duchowej Prawosławia

|

issue 11

175-188

EN

Among the many miracles performed by Jesus Christ during His earthly life were those related to children. Despite the problems associated with the precise definition of the term “child” as well as the almost complete lack of information on the age of the healed, it seems that at most five miracles of Christ concerning children can be considered. These are two raisings: the son of the widow of Nain and Jairus’ daughter, and three healings: the son of a king’s servant, the daughter of a Canaanite woman, and a possessed boy. The miracles of raising and healings described in the article are certainly only a part of this kind of occurrences that the Savior performed while on earth, because only they were recorded by the evangelists. They prove that anyone can participate in a miracle, and the necessary condition for a miracle to happen is faith, often combined with prayer and fasting. A kind of exception to this rule was the evangelical miracle of the raising of the son of the widow of Nain, that was done exclusively from Christ’s mercy, thanks to His compassionate human heart. Just as during His life on earth, Christ performed miracles by touch or just by spoken word, or even from a distance, so, thanks to the faith of the petitioner, He can do it at any moment nowadays. It witnesses, still bears witness of God’s infinite omnipotence, for whom nothing is impossible.

15

Taumaturgiczna posługa Mesjasza miłosierdzia i Jego uczniów

67%

Łaszkiewicz Ł.

Studia Paradyskie

|

2015

|

issue 25

101-119

PL

Taumaturgiczna posługa Jezusa stanowi niemałą część całej Jego publicznej działalności. Zastanawiająca jest jej relacja względem proroctw mesjańskich, a także odniesienie do samego JHWH i Jego czynów. Pytanie o miejsce cudów i znaków – szczególnie uzdrowień – w mesjańskiej posłudze Jezusa, a także uzasadnienie ich wykonywania stały się przyczyną podjęcia badań nad tymi zagadnieniami. Nie bez znaczenia pozostaje także kwestia kontynuacji posługi Jezusa uzdrawiającego przez Jego uczniów. W artykule zostały przedstawione starotestamentalne zapowiedzi Mesjasza, ze szczególnym uwzględnieniem tych, które wskazują, że On ma przynieść uzdrowienie. Zaprezentowana jest także sama posługa taumaturgiczna Jezusa, przez którą spełnia On starotestamentowe obietnice. Zaakcentowana jest również miłość jako motywacja Jezusa litującego się nad chorymi. Ostatnia część poświęcona jest uczniom Jezusa, którzy stają się kontynuatorami Jego misji poprzez głoszenie Ewangelii, której towarzyszą znaki i cuda. Cuda Jezusa, a szczególnie uzdrowienia, mają swoje źródło w działaniu Boga. To On posyła swojego Syna jako Mesjasza, by wypełnił Jego dzieło miłosierdzia wobec człowieka dotkniętego fizycznym – ale i duchowym – cierpieniem. Syn Boży jest wierny w spełnianiu swojej misji. To samo posłannictwo przekazuje swoim uczniom i całemu Kościołowi, który jest wezwany do niesienia uzdrowienia chorym.

EN

Thaumaturgic ministry of Jesus is a considerable part of the whole of His public ministry. The relation between Jesus thaumaturgic ministry and the Messianic prophecies is thought provoking, as well as is the reference to the YHWH and His deeds. The reason of undertaking the above research is an attempt to answer the question about the place of miracles and signs - especially healings - in the messianic ministry of Jesus and the justification for their execution. Moreover, very remarkable is the matter of Jesus healing ministry continuation by His disciples. The article presents the Old Testament’s announcements of the Messiah, with special attention to those that indicate that He is to bring healing. Jesus thaumaturgic ministry is also presented here. Through this ministry He fulfills the Old Testament promises. The love is emphasised as the motivation for Jesus to have mercy for the sick. The last section of the article is dedicated to Jesus disciples who become continuators of His mission through the Gospel proclamation, accompanied by signs, wonders and various miracles. Jesus’ miracles, especially healings have their source in God’s activity. It is Him who sends his Son as the Messiah to fulfill His work of mercy to a man afflicted with physical - but also spiritual – suffering. The Son of God is consistent in fulfilling His mission, which He passes to His disciples and the entire Church called to heal the sick.

16

Spór o szabat w świetle Janowej perykopy o uzdrowieniu chromego przy sadzawce Betesda (5, 1–18)

67%

Nalewaj A.

Studia Warmińskie

|

2013

|

issue 50

79-91

PL

Przedmiotem niniejszego opracowania jest kontrowersja o szabat w świetle Janowej perykopy o uzdrowieniu chromego przy sadzawce Betesda (5, 1 – 18). Ewangeliści są zgodni, że Jezus na równi ze swymi uczniami przestrzegał dnia świątecznego, ale na tle sposobu jego obchodzenia dochodziło do ostrych konfliktów z żydowskimi przywódcami religijnymi. Echa tych sporów odnajdujemy zwłaszcza w Janowej księdze. W opowiadaniu o uzdrowieniu paralityka (por. J 5, 1 – 18) Jezus reformuje szabat, a raczej przywraca świętu jego właściwe miejsce wyznaczone w akcie stwórczym. On jest prawdziwym Synem Stwórcy i Pana szabatu. Może uwolnić ów dzień z obostrzeń faryzejskich i przypomnieć, że to jest dzień radości i Bożego błogosławieństwa.

EN

The subject of the present study is the controversy surrounding the Sabbath in the light of St. John’s pericope about the healing of the lame man at the Pool of Bethesda (5, 1-18). Evangelists agree that Jesus adhered to the rules of the holy day in a equal manner to his disciples, but a serious conflict appeared between them and the Jewish religious leaders concerning the way it was celebrated. Echoes of these disputes are found in the gospel of John in particular. In the story of the healing of a paralytic (see J 5, 1-18) Jesus reorganizes the Sabbath, and by that he restores the holy day into its proper place designated in the act of creation. He is a true Son of the Creator and Lord of the Sabbath. He can free that day from the Pharisees’ restrictions and remind us that it is a day of joy and God's blessings.

DE

Der Gegenstand der Arbeit ist eine Kontroverse über einen Sabbat im Licht der johanneischen Perikope über die Heilung des Lahmen am Teich Betesda (5, 1-18). Die Evangelisten stimmen darin überein, dass Jesus – und auch seine Jünger – den Sabbat als heiligen Tag gewahrt haben. Wegen der der Art und Weise wie der Sabbat gefeiert wurde, kam es jedoch oft zu scharfen Konflikten mit den jüdischen religiösen Führern. Dafür findet man besonders bei Johannes die Bestätigung In der Erzählung von der Heilung eines Gelähmten (J 5, 1-18) reformiert Jesus den Sabbat, genauer gesagt, er stellt den Sabbat wieder an seinen richtigen Platz in der Schöpfungsordnung. Er ist der wahre Sohn des Schöpfers und Herr über den Sabbat (Mt 12,8). Er kann den Tag von den Pharisäern Einschränkungen befreien und erinnern daran, dass es ein Tag der Freude und Gottes Segen ist.

Refine search results

Zbawienie – uwolnienie – uzdrowienie

ŚMIERĆ WE WSCHODNIO-CHRZEŚCIJAŃSKIEJ DUCHOWOŚCI HEZYCHASTYCZNEJ

Uzdrowienie w „spoczynku w Duchu Świętym” i jako owoc modlitwy wstawienniczej

Zjawisko „spoczynku w Duchu Świętym” w polskiej literaturze teologicznej i w VI Dokumencie z Malines

Cudowne uzdrowienia fizyczne w Skrzatuszu? Ocena teologiczno-fundamentalna świadectw i wnioski pastoralne

Nauczanie św. Jakuba Apostoła o sakramencie namaszczenia chorych w perspektywie biblijnej

„Charyzmaty uzdrowień” i modlitwa o uzdrowienie w życiu współczesnego Kościoła

Uzdrowienie przez sakramenty

The Action of God in Human Life Towards Experiential Dimension of Effects of Grace

Teologia bliskości Boga – soteryjne implikacje bliskości Boga w Jezusie Chrystusie w Komentarzach i Homiliach do Ewangelii synoptycznych Orygenesa

Zasady aktualizacji tekstów biblijnych a interpretacja perykopy o uzdrowieniu teściowej Szymona (Mk 1,29-31) w ujęciu o. Adama Szustaka OP

Wiara jako warunek biblijnego uzdrowienia. Uzdrowienie jako znak budzący wiarę

Teologia bliskości Boga - soteryjne implikacje bliskości Boga w Jezusie Chrystusie w Komentarzach i Homiliach do Ewangelii synoptycznych Orygenesa

Cuda z dziećmi w Ewangelii

Taumaturgiczna posługa Mesjasza miłosierdzia i Jego uczniów

Spór o szabat w świetle Janowej perykopy o uzdrowieniu chromego przy sadzawce Betesda (5, 1–18)