Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 26

first rewind previous Page / 2 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  uznanie
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
EN
Axel Honneth has called for a change of focus in Critical Theory "from the self-generated independence of systems to the damage and distortion of social relations of recognition." I argue that Honneth does not shift his methodological focus sufficiently to succeed in his goal of illuminating the social relations of recognition. Despite Honneth's shift to relations of recognition, he considers these relations in terms of the macrosocial Hegelian triad of social spheres of recognition. A deeper analysis of recognition behaviors shows they cannot be mapped exactly to these spheres. I conclude that the Hegelian triad of social spheres is an insufficient basis for an exploration of misrecognition behaviors. To understand misrecognition, we need to seek a picture of misrecognition that reflects the complex diversity of individuals' lived experiences and practices, gives sufficient attention to interpersonal recognition and misrecognition, and offers potential reasons for why individuals might engage in misrecognition behaviors.
PL
Artykuł ten stanowi próbę krytycznej rekonstrukcji reprezentacji kobiet świadczących usługi seksualne wypracowywanych na gruncie abolicyjnego feminizmu. Odwołując się do zaproponowanej przez Nancy Fraser kategorii uznania, wskażemy, że artykułowane przez abolicjonistki ramy dyskursu na temat pracy seksualnej, mające w założeniu służyć destygmatyzacji i poprawie sytuacji kobiet świadczących usługi seksualne, są de facto dyskryminujące i potencjalnie krzywdzące dla osób pracujących seksualnie. Poddając analizie zarówno kanoniczne teksty abolicyjnych feministek, jak i materiały wypracowane przez działające współcześnie, europejskie organizacje abolicyjne, przyjrzymy się bliżej dwóm wyodrębnionym przez nas figurom pracownicy seksualnej konstruowanym w abolicyjnej dyskursie: figurze „sprostytuowanej kobiety” i „zranionego podmiotu”. Następnie, sięgniemy po wypracowaną przez Judith Butler kategorię „wrabiania”, by pokazać, w jaki sposób i z jakimi konsekwencjami, abolicyjne ramy problematyzacji pracy seksualnej konstruują kobiety świadczące usługi seksualne jako osoby nie spełniające kryteriów uznawalności.
PL
My report presents selected problems and trends presented at the congress in line with the motto “Recognition and respect for values – from deficits to positive attitude”. Lectures, workshops and discussion rounds focused on creativity, democracy and student use. Attention was also paid to the atmosphere of school work, the use and discovery of humour as source of energy, the feeling of also conducting conversations with parents. Many authors have relied on the basics in the field of eth-ics, the goal of improving interpersonal relations and respect for values.
PL
Celem artykułu jest przedstawienie dorobku i aktualnego stanu pedagogiki krytycznej w Polsce, źródeł jej inspiracji oraz analiz teoretycznych i praktyk edukacyjnych. Nazwa „pedagogika krytyczna” jest przyjęta jako wspólne miano komplementarnych i synergicznych teorii pedagogicznych, praktyk badawczych i działań praktycznych, których przedmiotem są mechanizmy podmiotowego wyzwalania się z doświadczanej i rozumianej opresji do odpowiedzialnego i odważnego uczestniczenia w życiu społecznym. W tekście przybliżone są pola problemowe współczesnych „szczegółowych” pedagogik krytycznych, których wspólnym celem odkrywanie i zmienianie tych miejsc i praktyk, w których tworzy się warunki doświadczania sprawczości zorientowanej na osiąganie uznania, wolności i sprawiedliwości. Są to: pedagogika emancypacyjna, krytyczna pedagogika oporu, krytyczna pedagogika rodzaju oraz pedagogika uznania. Tekst zawiera też opisy praktyk w krytycznym paradygmacie badawczym, które są podstawą rozpraw naukowych i działań edukacyjnych.
Edukacja Dorosłych
|
2023
|
vol. 89
|
issue 2
43-65
PL
W artykule podjęta została próba ukazania kategorii pedagogicznych z perspektywy wiedzy i doświadczeń biograficznych osób w wieku senioralnym. Pod uwagę zostały wzięte opisane przez Józefa Górniewicza w interdyscyplinarny i usystematyzowany sposób: podmiotowość, odpowiedzialność, samorealizacja, tolerancja, twórczość, wyobraźnia oraz wyobraźnia moralna. Kategorie te w obliczu dojmujących zmian, przeobrażeń i kryzysów społecznych obecnie w sposób szczególny wymagają redefinicji i aktualizacji jako kategorie znaczące. Co więcej, można dostrzec bardzo silne ich zakotwiczenie w obecnie wyjątkowo mocno wybrzmiewających w przestrzeni społecznej i pedagogicznej metakategoriach, którymi w moim przekonaniu są: obecność i uznanie. W artykule została ukazana również wartość i znaczenie dialogu międzypokoleniowego w poszukiwaniu wiedzy o sobie, świecie i o innych.
EN
This paper concerns the development of sex work discourse in Poland, with special attention given to the role of La Strada Foundation. In my paper, I am introducing the term “managers of recognition,” the social agents who aim at representing women selling sexual services. I will especially investigate the activity of La Strada Foundation, the first and leading initiative in Poland in the field of sex work and trafficking in women. The representatives of La Strada Foundation act as managers of recognition for women selling sexual services in Poland, shaping the discourse on sex work, the perception of female sex workers, and policy solutions in this field. La Strada Foundation and its representatives, as certified managers of recognition, hold dominant position in defining the recognition of sex workers, especially because of its influence on feminist movement in Poland.  
PL
Tekst dotyczy kształtowania się dyskursu pracy seksualnej w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem roli Fundacji La Strada. W moim tekście wprowadzę pojęcie menadżerek uznania, a więc przedstawicieli społecznych występujących w imieniu kobiet świadczących usługi seksualne. Szczególną uwagę skupię na działaniu Fundacji La Strada, pierwszej i wiodącej w Polsce inicjatywie kobiecej podejmującej tematykę prostytucji i handlu ludźmi. Przedstawicielki Fundacji La Strada pełnią rolę menadżerek uznania kobiet świadczących usługi seksualne w Polsce, kształtując dyskurs pracy seksualnej, sposób postrzegania pracownic seksualnych oraz sugerowania rozwiązań politycznych w tym obszarze. Fundacja La Strada i jej przedstawicielki, jako certyfikowane menadżerki uznania, mają dominującą pozycję w Polsce, jeśli chodzi o formułowanie uznania kobiet świadczących usługi seksualne, w szczególności poprzez jej wpływ na dyskurs feministyczny w Polsce.
PL
Początek naukowych rozważań na temat wielokulturowości to lata siedemdziesiąte i osiemdziesiąte XX wieku, kiedy odrzucono ideologie asymilacyjne, a wcześniej zakwestionowano poglądy rasistowskie. Wówczas państwa o imigracyjnym rodowodzie – Kanada i Australia – przyjęły oficjalne założenia społeczeństwa wielokulturowego. Po 1945 roku nasilały się ruchy migracyjne w Europie Zachodniej, gdzie podjęto decyzje o wprowadzeniu różnych polityk związanych z wielokulturowością – multikulturalizm, co zapewnia grupom o odmiennym systemie kulturowym równość, poszanowanie tożsamości i uznanie jednostek oraz grup. Możemy wskazać dwa modele multikulturalizmu europejskiego: Francja, gdzie przyjęto idee republikańskie preferujące uniwersalizm, czyli ustawowe zniesienie różnic religijnych czy kulturowych w przestrzeni publicznej; oraz model wielokulturowy – Holandia – dopuszcza różnorodność, ale w ramach obowiązującego systemu prawnego i z hegemonią jednej kultury.
EN
The scholarly reflection on multiculturalism started in the 1970s and 1980s, when assimilation ideologies were challenged, following the rejection of racist views several decades earlier. At that time, two countries of immigrant origin – Canada and Australia – adopted the official guidelines for a multicultural society. Also in the Western Europe migratory movements have been growing in intensity since the end of the Second World War. Faced with the increasing ethnic and cultural diversity, these countries were introducing various policies related to multiculturalism. In the article, multiculturalism is conceptualized as a principle guaranteeing equality for different cultural groups based on respect for their identity and recognition of individuals and communities. In the countries of Western Europe, two models of multiculturalism can be identified: in France preference is given to universalism, while in the Netherlands a multicultural model allows for diversity within a common legal system. Canada represents an alternative model of an officially multicultural society.
PL
Esej stanowi historyczną analizę kategorii Obcego. Autor wyszczególnia dwa jej rozumienia, które pojawiły się w dwudziestowiecznej myśli społecznej. Pierwsze traktuje obcość jako własność odnoszącą się do zewnętrznych relacji grupy, drugie zaś jako charakterystykę relacji grupy względem funkcjonujących w jej obrębie mniejszości. Na bazie tego rozróżnienia autor proponuje dwa modele Obcego: oparty na kategorii członkostwa oraz oparty na kategorii uznania. Omawia je bazując na tekstach takich klasyków jak Simmel i Schütz, oraz autorów współczesnych, jak Taylor i Bauman. W trakcie prowadzonych analiz historycznych wskazane zostaje bliskie pokrewieństwo obu tych modeli. Współczesny model uznania implikuje mianowicie traktowanie przedstawicieli różnorodnych tradycji kulturowych jako członków tej samej wspólnoty moralnej. Autor zwraca również uwagę na podobną zależność w przypadku zjawiska radykalnego Obcego, gdzie brak uznania łączy się ściśle z aktem wykluczenia moralnego. Przedstawione analizy mają na celu identyfikację głównych nurtów interpretacyjnych kategorii Obcego oraz wskazanie tendencji, jakim rozumienie tej kategorii współcześnie podlega.
EN
The article presents a historical analysis of the category of “the stranger”. The author distinguishes two conceptualizations that emerged in twentieth-century social thought. One treats strangeness as a feature of a group’s external relations, while the other – as a characteristic of a group’s relations with the minorities functioning within it. Based on this distinction, the author proposes two models of “the stranger”: one based on the category of membership and the other based on the category of recognition. Both are discussed with the reference to the classical texts, such as the ones by Simmel or Schütz, as well as to the contemporary authors, such as Taylor and Bauman. The historical analysis allows to establish a close relationship between the two models. The contemporary model of recognition implies that the representatives of various cultural traditions are treated as the members of a shared moral community. The author draws attention to a similar relationship in the case of the “radical stranger” phenomenon, in which the lack of recognition is closely related to the act of moral exclusion. The article aims at identifying the main historical conceptualizations of “the stranger” and indicating the current trends in approaching this category.
9
63%
EN
The aim of the article is a question about the actuality of the Hegelian concept of law, presented in the Principles of the philosophy of law. For Hegel, the law is the most important element in the structure of a capitalist society, because it funds the mutual recognition of individuals, which gives social relationships a foundation not in the dialectic of rule and servitude, but in the submission of all authorities to general legal norms. The analysis of selected contemporary practices that allow for the choice of jurisdiction calls into question the Hegelian concept, since these practices show that the general principle is broken – abstract norms of law no longer have to apply to everyone. The second part of the article is devoted to the analysis of criticism of legal profession to which Hegel accused the responsibility for alienating the law from society and thus blurring the relationship between law and freedom. The question will be asked whether Hegel’s criticism can be applied to contemporary problems in the relationship between law and society. Whether the law continues to be, as Hegel wanted it to be, a rational means of meeting the needs of individuals, or whether, on the contrary, it is increasingly becoming a source of exploitation.
PL
Tematem artykułu jest pytanie o aktualność Heglowskiej koncepcji prawa, wyrażonej przede wszystkim w „Zasadach filozofii prawa”. Dla Hegla prawo jest najważniejszym elementem w strukturze kapitalistycznego społeczeństwa, ponieważ funduje wzajemne uznanie jednostek, przez co stosunki społeczne zyskują oparcie nie w dialektyce panowania i służebności, ale poddaniu się przez wszystkich władzy ogólnych norm prawnych. Analiza wybranych współczesnych praktyk, pozwalających na wybór jurysdykcji, poddaje w wątpliwość Heglowską koncepcję, ponieważ praktyki te pokazują, że przełamana zostaje zasada ogólna –abstrakcyjne normy prawa nie muszą już obowiązywać wszystkich. Druga część artykułu jest poświęcona analizie krytyki stanu prawniczego, której Hegel zarzucał odpowiedzialność za wyobcowanie prawa od społeczeństwa, a tym samym rozmycie związku między prawem a wolnością. Postawione zostanie pytanie, czy krytykę Hegla można odnieść do współczesnych problemów relacji prawo –społeczeństwo. Czy prawo dalej stanowi, jak chciał tego Hegel, racjonalny środek do realizacji potrzeb jednostek, czy może przeciwnie, coraz częściej staje się źródłem wyzysku.
EN
In the doctrine of international law, there are ongoing discussions about the subjectivity of individual actors. This is mainly due to the fact that there is no norm indicating directly who is the subject – entity – in accordance with public international law. Therefore, in the article, the author made an attempt to answer which entities are distinguished according to international public law and who other actors aspire to obtain subjectivity. The article describes the entities (state and non-states) of international public law, as well as other participants of international relations, for whom there is a debate regarding their acquisition of the subjectivity.
PL
W doktrynie prawa międzynarodowego nieprzerwanie toczą się dyskusje na temat podmiotowości poszczególnych aktorów. Wynika to przede wszystkim z faktu, że nie istnieje norma wskazująca wprost, kto jest tym podmiotem zgodnie z prawem międzynarodowym publicznym. Dlatego w artykule autorka podjęła próbę udzielenia odpowiedzi na pytanie, jakie podmioty wyróżnia się w prawie międzynarodowym publicznym i którzy aktorzy pretendują do uzyskania podmiotowości. W opracowaniu scharakteryzowano pierwotne i wtórne podmioty prawa międzynarodowego publicznego, a także innych uczestników stosunków międzynarodowych, wobec których trwa debata co do uzyskania przez nich podmiotowości.
EN
Same-sex marriage has already been recognised in several countries, including Catholic ones. The Catholic Church claims that respect for homosexuals must not lead to approving the legalisation of same-sex relationships. The legal norms in countries are intended to protect heterosexual marriage, as equating homosexual and heterosexual relationships would constitute the loss of fundamental values belonging to humanity’s common heritage. However, the Catholic Church’s position is not monolithic. The supporters advocate changing the Church’s teachings on the inseparability of marriage or the acceptance of homosexual relationships. The paper presents recognition of same-sex marriage in European (and Catholic) countries, shows the links between the position of the Church on such relationships and secular legal systems. There is a discrepancy in attitudes towards homosexuality between Catholic conservatives in West and East Europe. Western Catholic conservatives understood that sexual freedom is beyond dispute and should not be mixed up in political battles over issues.
PL
Małżeństwa osób tej samej płci zostały uznane w wielu państwach, w tym w katolickich. Według Kościoła katolickiego szacunek dla osób homoseksualnych nie może prowadzić do zatwierdzenia legalizacji związków osób tej samej płci. Normy prawne w niektórych państwach mają na celu ochronę małżeństw heteroseksualnych, gdyż zrównanie związków homo- i heteroseksualnych oznaczałoby utratę podstawowych wartości należących do wspólnego dziedzictwa ludzkości. Stanowisko Kościoła nie jest monolityczne. Są zwolennicy, którzy opowiadają się za zmianą nauczania Kościoła na temat nierozerwalności małżeństwa czy akceptacji związków homoseksualnych. W artykule przedstawiono, w których państwach europejskich (ze szczególnym uwzględnieniem krajów katolickich) dopuszczalne są małżeństwa osób tej samej płci, ukazano związki między stanowiskiem Kościoła w sprawie takich związków a świeckimi systemami prawnymi. Istnieje ogromna rozbieżność w postawach wobec homoseksualizmu między katolickimi konserwatystami w Europie Zachodniej i Wschodniej. Konserwatyści katoliccy w Europie Zachodniej zrozumieli, że wolność seksualna jest kwestią bezdyskusyjną i nie powinna być mieszana w polityczne batalie o sprawy fundamentalne.
12
63%
EN
This study concerns celebrities approached in terms of a social category in Poland. The author attempts to establish to what extent celebrities represent a distinct stratum in the class hierarchy, if it is viable to call them a “social class,” and how much they can affect class distances in Polish society. The adopted line of argumentation suggests that celebrities have a relatively weak impact on Poland’s class structures. This is evidenced by such factors as high fluctuation, no institutionalized patterns of group entry and recruitment, as well as indefinable market value. Celebrities enjoy wide public recognition, create new lifestyles, and their opinions tend to be imitated. Nevertheless, due to wide social background and recruitment base, they constitute a highly heterogeneous social group, which prevents internal consolidation and locates them outside the class system.
PL
Artykuł dotyczy celebrytów jako kategorii społecznej w odniesieniu do Polski. Jest próbą odpowiedzi na pytanie, w jakim sensie celebryci są elementem hierarchii klasowej, czy można ich nazywać „klasą społeczną” i w jakim stopniu ich obecność oddziałuje na dystanse klasowe. Przedstawione poniżej argumenty przemawiają za słabym oddziaływaniem celebrytów na stratyfikację klasową, czego przejawami są wyjątkowo duża fluktuacja, brak zinstytucjonalizowanych zasad napływu i nieprzewidywalna wartość rynkowa. Celebryci cieszą się sporą popularnością, wykreowali nowe wzory zachowań, a wypowiadanie się ich na różne tematy skłania do naśladowania. Niemniej baza rekrutacyjna do tej kategorii społecznej jest bardzo szeroka, co utrudnia jej konsolidację i powoduje brak spójności wewnętrznej, sytuując ją poza strukturą klasową
PL
W artykule przedstawię dwie funkcjonujące dzisiaj obok siebie diagnozy polskiej współczesności. Jedna to separatystyczna, podkreślająca rozłam, bez nadziei na zgodę wizja dwóch odmiennych, zwaśnionych plemion, różniących się stosunkiem do przeszłości i historii. Historia i pamięć są tutaj kryterium podziału. Druga wizja zakłada możliwość porozumienia się, wskazując na relacyjny, oparty na potrzebie uznania charakter obecnego konfliktu. Pamięć nie jest tutaj narzędziem podziału, ale dobrem i wartością wspólną, a szansą na porozumienie się są relacje uznania.
EN
In the article, I present two currently co-functioning diagnoses of Polish modernity. One is separatist, emphasizing the division, without hope of consent – a vision of two conflicted tribes, differing in their attitude to the past and history. The second vision assumes the possibility of communication, pointing to the relational character of the current conflict, which is based on the need for recognition. Remembrance is not a dividing instrument here, but a common good and value, and the chance for communication is the relationship of recognition.
EN
The most important task facing an individual is the work on their own identity – it is a manifestation of self-realization and freedom of a modern man. Recognition as an intersubjective relationship between people is a condition of our identity. A community based on recognition relationships is an alternative to a neo-liberal social concept. Intersubjective relationships of recognition are formed, according to Honneth, in three spheres: in the sphere of intimate relations (family, people that are close to us, significant others), in the sphere of law and in the sphere of economy. We have three areas then, in which, in relations with others, we build our identity: family, law and economy with labor market. In my opinion, social relations of recognition may become the goal of social change, which is a response to the contemporary crisis of practice and legitimacy.
PL
Najważniejszym zadaniem, jakie stoi przed jednostką, jest praca nad własną tożsamością – jest ona jednocześnie przejawem samorealizacji i wolności współczesnego człowieka. Uznanie jako intersubiektywna relacja między ludźmi jest warunkiem naszej tożsamości. Wspólnota oparta na relacjach uznania to alternatywa dla nieoliberalnej koncepcji społecznej. Intersubiektywne relacje uznania tworzą się według Axela Honnetha w trzech sferach: w sferze relacji intymnych (rodzina, bliscy ludzie, znaczący inni), w sferze prawa oraz w sferze gospodarki. Mamy więc trzy obszary, w których w relacji z innymi budujemy swoją tożsamość: rodzinę, prawo i gospodarkę wraz z rynkiem pracy. Społeczne relacje uznania mogą w moim przekonaniu stać się celem zmiany społecznej, będącej odpowiedzią na współczesny kryzys praktyk i legitymizacji.
EN
The article deals with the need for acceptance of pluralism of ways of life in modern legal orders, which should allow each individual to find his or her own modus vivendi in a diverse world. Such an attitude is particularly important in the discussion on LGBTQ rights, for which the starting point is the case law of the Supreme Administrative Court in these matters. The author points out that proper exercise of rights and tolerance for pluralism of values, beliefs and ways of life is not possible without legal consciousness of the entities belonging to certain minorities, which is built by a sensitive and pluralistic attitude of judges, reflected in their judgments.
PL
Artykuł dotyczy potrzeby akceptacji pluralizmu stylów życia we współczesnych porządkach prawnych, co ma umożliwić każdej jednostce odnalezienie własnego modus vivendi w zróżnicowanym świecie. Taka postawa jest szczególnie istotna podczas dyskusji na temat praw osób LGBTQ, dla której punkt wyjścia stanowi orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego w tych sprawach. Autor wskazuje, że należyta realizacja praw i tolerancja dla pluralizmu wartości, światopoglądowego czy stylów życia nie jest możliwa bez świadomości prawnej podmiotów, należących do określonych mniejszości, która budowana jest przez wrażliwą i pluralistyczną postawę sędziów znajdującą wyraz w ich wyrokach.
PL
Celem artykułu jest zbadanie, jaką strukturalną rolę w konstrukcji nowoczesnego społeczeństwa odgrywa produkcja intelektualna i intelektualiści. Wstępne rozpoznanie prowadzi do wniosku, że nowoczesne społeczeństwo rozumiane tu za Heglem jest spełnieniem idei uznania, w którym jednostka i jej atrybuty istnieją o tyle, o ile są uznawane przez inne jednostki. To samo stosuje się do wszelkich innych zjawisk społecznych – ich obiektywność pochodzi z uznania. Prowadzi to do przekonania, że wiedza jest fundamentem tego społeczeństwa, że przedmiotowość społeczna musi być przedmiotowością „wiedzianą”. A jednak mimo tego istnieją procesy i prawa społeczne, które choć zachowują przedmiotową ważność, nie są „wiedziane” przez wszystkich, albowiem nowoczesne społeczeństwo opiera się na swego rodzaju podziale wiedzy, która pokrywa się do pewnego stopnia ze społecznym podziałem pracy. Intelektualiści w tym układzie pełnią funkcję lacanowskiego założonego podmiotu wiedzy. Tylko pozornie uzależnia ich to od zobowiązań więzi społecznych, z tytułu których są oni klasą materialnie uprzywilejowaną. W rzeczywistości zobowiązanie może być tylko o tyle wypełnione, o ile zostanie zdradzone przez niekonwencjonalne praktyki naukowe.
EN
The aim of this article is to examine the role of intellectual production and intellectuals in the construction of modern society. The new society, as understood by Hegel, is the fulfillment of the idea of recognition, in which the individual and his attributes exist in so far as they are recognised by other individuals. The same applies to all other social phenomena – their objectivity comes from recognition. This leads to the belief that modern society is founded on knowledge and that social objectivity must be a “known” objectivity. Nevertheless, there are social processes and laws which, even though they remain valid, are not “known” by everyone, because modern society is based on a kind of division of knowledge which corresponds to some extent to the social division of labour. Intellectuals in this scheme have the Lacanian function of a supposed subject of knowledge. Only apparently does this make them dependent on the obligations of the social bond, for which they are a materially privileged class. In fact, the obligation can only be fulfilled if it is betrayed by unconventional academic practices.
EN
The article aims to analyse self-interpretation concerning the formula of “strong valuation” and the issue of the human person. The subject of the analysis is Charles Taylor's concept of values in the context of his philosophical inspirations and criticism of some of his solutions. Getting to know oneself takes place in the context of discovering and realizing such values as freedom, dignity, authenticity, agency, and responsibility, etc. It is possible to point to the relationship between the axiological structure and the person that allows for self-interpretation. On the one hand, thanks to values, the subject determines its own identity. On the other hand, values constitute an element of the “community of meanings” - enabling understanding of the “human situation” and dialogue between persons. We discover the world of values while articulating and interpreting our feelings and sense other people's feelings. Values enable us to talk about what unites or divides us, will allow us to communicate, and also allows us to articulate the causes of misunderstanding. The development of the person is mediated by cultural expressions and dialogue with other actors. Taylor's concept is an exciting and vital attempt to combine reflection in the field of human philosophy, the theory of values, and the philosophy of the culture of expression.
PL
Celem artykułu jest analiza problemu autointerpretacji w odniesieniu do formuły „mocnego wartościowania” oraz zagadnienia osoby ludzkiej. Przedmiotem analiz jest koncepcja wartości Charlesa Taylora ujęta w kontekście jego filozoficznych inspiracji oraz krytyki niektórych jego rozwiązań. Poznanie własnego „ja” dokonuje się w kontekście odkrywania i realizacji takich wartości jak wolność, godność, autentyczność, sprawczość i odpowiedzialność, itp. Można wskazać na relację, jaka zachodzi między strukturą aksjologiczną a osobą, która pozwala jej na autointerpretację. Z jednej strony dzięki wartościom podmiot określa własną tożsamość, z drugiej strony stanowią one element „wspólnoty znaczeń” – umożliwiający zrozumienie „sytuacji ludzkiej” i dialog między osobami. Świat wartości odkrywamy w trakcie artykulacji i interpretacji własnych uczuć oraz rozumienia uczuć innych ludzi. Wartości umożliwiają rozmowę na temat tego, co nas łączy lub dzieli, umożliwiają porozumienie, a także na artykułowanie przyczyn nieporozumienia. Rozwój osoby jest zapośredniczony w kulturowych formach ekspresji oraz w dialogu z innymi podmiotami. Koncepcja Taylora stanowi ciekawą i ważną próbę połączenia refleksji z zakresu filozofii człowieka, teorii wartości i filozofii kultury ekspresji.
EN
The main goal of this paper is to show the crucial facts which led to the establishment at the end of the First World War of two sovereign states: the First Czechoslovak Republic and the Second Polish Republic. An attempt has also been made to provide background information on the reasons why the Ukraine did not gain independence in the time in question.
EN
The article seeks to provide an answer to a question why the book Uznanie nabytków terytorialnych w prawie międzynarodowym (which translates to Recognition of territorial acquisitions in international law) by a Polish scholar, B. Wiewióra, did not receive wide acclaim abroad despite its scientific level being at least equal in quality to foreign monographs on the subject published at the time. It examines the life of B. Wiewióra, his scholarly achievements and accomplishments in the field of recognition of territorial acquisitions, including their importance for Polish literature on international law.
PL
Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, dlaczego książce Bolesława Wiewióry Uznanie nabytków terytorialnych w prawie międzynarodowym nie udało się zdobyć szerszego rozgłosu poza granicami Polski mimo wysokiego poziomu naukowego, nie ustępującego analogicznym monografiom zagranicznym publikowanym w tamtym czasie. Autor analizuje życiorys Bolesława Wiewióry, jego dorobek naukowy oraz osiągnięcia w zakresie nauki o uznaniu nabytków terytorialnych, w tym ich wartość dla polskiej doktryny prawa międzynarodowego.
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.