Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Aktywność kulturalna osób starszych pomiędzy autotelicznością a instrumentalnością

100%
Słowińska S.
Dyskursy Młodych Andragogów / Adult Education Discourses
|
2019
|
vol. 20
383-396
PL
W tekście podjęta została kwestia autotelicznego i instrumentalnego znaczenia aktywności kulturalnej osób starszych. Odnosząc się do literatury, autorka wskazuje, że autoteliczność jest cechą definicyjną praktyk z obszaru kultury symbolicznej i odróżnia ją od kultury bytu oraz socjetalnej. W rzeczywistości jednak granice te nie są nieprzekraczalne. W artykule zaprezentowane zostały wyniki wtórnej analizy materiału z badań empirycznych aktywności kulturalnej osób starszych (wywiadów indywidualnych pogłębionych), ukierunkowanej pytaniami o podejścia (znaczenie) seniorów do aktywności kulturalnej; o to, czy zorientowane są one autotelicznie, czy raczej instrumentalnie oraz jaką rangę mają założenia instrumentalne w wyłonionych podejściach. Na tej podstawie zrekonstruowano siedem typów seniorów-uczestników przypisujących swojej aktywności kulturalnej odmienne znaczenia lokujące się pomiędzy dwoma biegunami: autoteliczności i instrumentalności.
EN
The article addresses the issue of the autotelic and instrumental function of the cultural activity of seniors. In reference to the literature, the author points out that autotelicity is a definitional feature of practices in the field of symbolic culture. She presents the results of a secondary analysis of data obtained in empirical research on the cultural activity of older people. This includes in-depth individual interviews, focused on questions about seniors’ approaches to cultural activity (meaning of cultural activity); about whether they are oriented autotelically or rather instrumentally and about the rank of the instrumental functions in distinguished approaches. The analysis reconstructed seven types of senior participants who attributed to their cultural activity different meanings which were located in between the poles of autotelicity and instrumentality.
2

POP STYLE INTERCULTURAL LEARNING, OR HOW THE POLISH TV SHOW 'LIKEABLE EUROPE' EDUCATES FOR MULTICULTURALISM

100%
Słowińska S.
Dyskursy Młodych Andragogów / Adult Education Discourses
|
2007
|
vol. 8
197-209
EN
From the perspective of the life-long education, the media and popular culture connected with them have become a learning space. The subject matter of this article is the analysis of the pop culture phenomenon, namely the talk-show 'Europa da sie lubic' (likeable Europe) from the point of view of its educational potential. While seeking the answer to the question - how the analyzed talk-show prepares for existence in a culturally diverse world - the authoress focuses, most of all, on the way in which the show supports the process of recognizing and understanding 'the others'. On one hand, the talk-show proves to be a source of banal knowledge, saturated with stereotypes that are supposed to provide simple fun and entertainment. Since mocking the stereotypes and implying that they distort reality is not an effective way of eliminating nor yet modifying them, the obvious conclusion would be that the show strengthens those stereotypes. However, on the other hand, there are some strategies present in the show that can be treated as an attempt to modify the viewer's stereotypical beliefs. Firstly, it is a strategy of interactions between members of different national groups, providing information about the others and challenging the stereotypes. Secondly, it is a strategy of melting the boundaries between 'us' and 'them', and thirdly - of establishing a primary category, that is 'We', which includes both groups with their common goals. Though the shows like the discussed one, do not encourage serious reflection on cultural differences and own identity, they can, to some extent, reinforce positive feelings, behaviors and interests towards cultural otherness. The resulting more open attitude could only be 'the introduction' to recognizing and understanding cultural otherness.
3
Publication available in full text mode
Content available

Dzielenie się odpowiedzialnością za proces edukacyjny w interpretacji realizatorów edukacji kulturalnej dojrzałych dorosłych

100%
Słowińska S.
Dyskursy Młodych Andragogów / Adult Education Discourses
|
2017
|
vol. 18
315-328
PL
W artykule przedstawione zostały wyniki wtórnej analizy części materiału empirycznego pozyskanego w ramach projektu „Inicjatywy z udziałem osób 50+ a rozwój kapitału społecznego w woj. lubuskim – diagnoza i ewaluacja”. Celem poszukiwań badawczych, opartych na założeniach fenomenologii społecznej Alfreda Schütza, było zrekonstruowanie sposobu, w jaki realizatorzy zajęć z zakresu edukacji kulturalnej podchodzą do kwestii dzielenia się odpowiedzialnością za proces edukacyjny. Autorka przedstawiła cztery typy podejść, reprezentowanych przez edukatorów: stawianie granic, dawanie możliwości, wdrażanie do odpowiedzialności, utrzymywanie podziałów. W zakończeniu odniosła te podejścia do kontekstu teoretycznego: modeli pracy edukacyjnej z ludźmi dorosłymi oraz koncepcji orientacji na uczestnika Hansa Tietgensa, wskazała także, że dla podejścia do kwestii odpowiedzialności za proces edukacyjny znaczenie ma sposób pojmowania edukacji kulturalnej i jej celów. Edukacja kulturalna ujmowana wąsko, oparta w głównej mierze na aktywności artystycznej, której cele zorientowane są na wynik w postaci dzieła, wytworu artystycznego, sprzyja przypisaniu odpowiedzialności edukatorowi. Edukacja kulturalna, której cele odnoszą się przede wszystkim do procesu zmian zachodzących podczas aktywności w jednostkach i relacjach pomiędzy nimi, zdaje się dawać większe możliwości dzieleniu się odpowiedzialnością z uczestnikami edukacji.
EN
The paper presents results of the secondary analysis of a part of data collected within the project Initiative with the participation of the 50+ and the development of social capital in the Lubuskie province – diagnosis and evaluation. The aim of research, based on the social fenomenology of Alfred Schütz, was to reconstruct, the way in which the educators, who realize cultural education with mature adults, treat the question of sharing the responsibility for educational process. Authoress described four approaches to this issue, represented by interviewed educators: putting limits; giving possibilities; deploying to take responsibility; keeping divisions. In the summary, these approaches were related to the theoretical context: models of educational work with adults of Mieczysław Malewski and concept of participant orientation of Hans Tietgens. The authoress also pointed out that for the way in which the educators treat the question of sharing the responsibility for education important is the understanding of cultural education and its aims. Cultural education narrowly understood, based primarily on artistic activity, that aims are oriented towards the effect of work in form of an artistic product, promotes the attribution of responsibility to the educator. Cultural education, that aims relate first of all to the process of changes taking place during the cultural activities in individuals and their relationships, seems to provide greater opportunity for sharing responsibility with participants of education.
4
Publication available in full text mode
Content available

Aktywność kulturalna i edukacyjna starszych mężczyzn – obszar nierozpoznany?

100%
Słowińska S.
Dyskursy Młodych Andragogów / Adult Education Discourses
|
2021
|
vol. 22
61-83
EN
The aim of the article is to identify the current state of knowledge on cultural and educational activities of older men, based on a review of research on this sphere of social practice over the last 15 years. The author shows that studies carried out in Poland on elderly people’s activity do not expose the importance of seniors’ gender experiences. Women’s issues are more frequently being addressed, however, researchers’ interest in men’s old age and their activity is scarce, so this problem remains unrecognised in Poland. A review of national and foreign studies has made it possible to reconstruct some features of the cultural and educational activities of older men, their characteristic phenomena and partly their determinants. Research has shown that older men make up the minority of participants in institutionalised activities aimed at old people. This is conditioned, among other things, by the feminisation of ageing, the mismatch between what is on offer and men’s needs and interests, the later retirement of men and the way they experience it, men’s instrumental approach to education, their negative attitude to school-based forms of learning and the influence of cultural patterns, mainly that of dominant masculinity. The research review, however, argues that older men should not be seen as ‘passive’ or less active than women. They are active differently and in other areas. Men’s cultural and educational activities are situated in everyday life, informal arrangements, and social organisations. Since there is little research focused on this issue, the outlined picture is not complete and reveals areas which should be subject to empirical studies, e.g., there is a lack of knowledge on the cultural activity of older men. Above all, the results of the review could be an important inspiration for research in Poland.
PL
Celem artykułu jest rozpoznanie aktualnego stanu wiedzy na temat aktywności kulturalnej i edukacyjnej starszych mężczyzn na podstawie przeglądu badań tej sfery praktyki społecznej z ostatnich 15 lat. Autorka pokazuje, że realizowane w Polsce studia nad aktywnością ludzi starszych nie eksponują znaczenia doświadczeń rodzajowych seniorów. Tematyka kobieca bywa podejmowana coraz częściej, ale zainteresowanie badaczy starością mężczyzn i ich aktywnością jest nikłe, problem ten w Polsce pozostaje nierozpoznany. Przegląd krajowych i zagranicznych badań pozwolił zrekonstruować pewne cechy aktywności kulturalnej i edukacyjnej starszych mężczyzn, charakterystyczne dla niej zjawiska oraz częściowo ich uwarunkowania. Badania pokazują, że starsi mężczyźni stanowią mniejszość wśród uczestników instytucjonalnej oferty aktywności kierowanej do seniorów. Uwarunkowane jest to między innymi feminizacją starości, niedopasowaniem oferty do potrzeb i zainteresowań mężczyzn, późniejszym przechodzeniem mężczyzn na emeryturę i sposobem jej doświadczania, ich instrumentalnym podejściem do edukacji, niechęcią do szkolnych form uczenia się oraz wpływem wzorów kulturowych, głównie wzoru męskości dominującej. Przegląd badań dowodzi jednak, że starsi mężczyźni nie powinni być postrzegani jako bierni, mniej aktywni od kobiet. Są aktywni inaczej i w innych obszarach. Ich aktywność kulturalna i edukacyjna lokuje się w codzienności, nieformalnych układach i organizacjach społecznych. Ze względu na to, iż niewiele jest badań skupionych na tej problematyce, zarysowany obraz nie jest kompletny i ujawnia także obszary, które należałoby poddać studiom empirycznym, między innymi brakuje wiedzy na temat aktywności kulturalnej mężczyzn. Przede wszystkim zaś wyniki analizy mogą być istotną inspiracją do poszukiwań badawczych w Polsce.
5
Publication available in full text mode
Content available

Zróżnicowane oblicze edukacji kulturalnej podejmowanej oddolnie zilustrowane badaniem i krytycznym komentarzem

100%
Słowińska S.
Dyskursy Młodych Andragogów / Adult Education Discourses
|
2018
|
vol. 19
299-311
PL
W artykule autorka prezentuje wyniki powtórnej analizy materiału empirycznego pozyskanego podczas badań sensów oddolnych inicjatyw kulturalnych i odpowiada na pytanie, jaki kształt przyjmuje edukacja kulturalna podejmowana w ich ramach – realizowana poza tradycyjnymi oraz komercyjnymi instytucjami kultury i oświaty. Przyjmując za kategorie analizy orientacje na cele oraz aspekty edukacji kulturalnej, autorka pokazuje, że może mieć ona cztery wymiary: edukacji do kultury zorientowanej na cele jednostkowe, edukacji przez kulturę zorientowanej na cele jednostkowe, edukacji do kultury zorientowanej na cele ponadjednostkowe; edukacji przez kulturę zorientowanej na cele ponadjednostkowe. Wymiary te nie stanowią alternatywy, w poszczególnych przedsięwzięciach są obecne w różnym stopniu. W związku z tym edukacja kulturalna przeprowadzana w ramach oddolnych inicjatyw prezentuje zróżnicowane oblicze i przybiera różne kształty, a obok ujęć skoncentrowanych na celach indywidualnych lub ponadindywidualnych ujawniają się też takie, w których obie te orientacje ze sobą współgrają.
EN
In the article, the authoress presents the results of a secondary analysis of the data acquired during research on the meanings of bottom-up cultural initiatives. The study showed that cultural education is an important part of these initiatives. In the article the authoress answers the question of what form bottom-up cultural education takes outside traditional and commercial cultural and educational institutions. Assuming the orientation on goals and aspects of cultural education as categories of analysis. The authoress shows that it can have four dimensions: education for a culture focused on individual goals; education through a culture focused on individual goals; education to a culture focused on supra-individual goals. These dimensions are not alternative, in particular initiatives they are present to a different degree. Therefore, cultural education carried out bottom-up presents a varied face and takes different shapes and not only approaches oriented towards individual or supra-individual goals are revealed, but also those in which both these goals orientations interact with each other
6

PROJECT WORK IN POPULARIZATION OF CULTURE

100%
Słowińska S.
Dyskursy Młodych Andragogów / Adult Education Discourses
|
2008
|
vol. 9
255-264
EN
Project work has wide application in both formal and informal educational contexts. The technique is based on the learning by doing principle and allows to develop independence, originality, ingenuity as well as ability to work in a team. These characteristics allow for a wide application of the technique in popularization of culture. The authoress defines popularization of culture as all institutionalized and non-institutionalized, planned and spontaneous processes whose aim is to inspire and encourage people to become more active in the sphere of culture. According to her, project work in culture popularization is an organized, planned, complex and limited in terms of time undertaking which helps to develop, encourage and support communication and mutual understanding among people, their creativity, involvement and social integration. Project work activities are strictly related to the everyday life of participants and respond to issues which are relevant to them; the participants independently and voluntarily undertake activity in the area of culture, which in turn allows them to regain their feeling subjectivity, independence, control, influence and initiative, show initiative and assume responsibility for themselves as well as others. The authoress presents the structure of a project on culture popularization and the shows how project work can be applied in adult education.
7
Publication available in full text mode
Content available

Marion Fleige, Wiltrud Gieseke, Steffi Robak, Kulturelle Erwachsenenbildung. Strukturen – Partizipationsformen – Domänen, Bertelsmann Verlag, Bielefeld 2015, ss. 210

100%
Słowińska S.
Rocznik Andragogiczny
|
2016
|
vol. 23
393-396
8
Publication available in full text mode
Content available

O „gettoizacji” aktywności kulturalnej seniorów

100%
Słowińska S.
Rocznik Andragogiczny
|
2014
|
vol. Tom 21
271-282
PL
Artykuł porusza problem tzw. gettoizacji aktywności kulturalnej seniorów. Polega ono na tym, że instytucje kultury, tworząc ofertę, kierują ją wyłącznie do konkretnych grup wiekowych, czyli np. tylko do dzieci lub seniorów. Uczestnicy podlegają zatem separacji i tworzy się w ten sposób „getta wiekowe”. Autorka na wstępnie charakteryzuje aktywność kulturalną starszych osób w Polsce, odwołując się do badań, a następnie koncentruje się na uwarunkowaniach „gettoizacji” aktywności kulturalnej seniorów. W zakończeniu wskazuje na ryzyko, jakie niesie ze sobą separowanie grup wiekowych, a także na potrzebę zrównoważenia ofert „wygrodzonych”, „na wyłączność” dla seniorów przez oferty międzypokoleniowe.
EN
The article discusses the problem of the so-called “ghettoization” of senior’s cultural activity. It consists in the fact that cultural institutions while creating an offer direct it exclusively to some specific age groups like children or seniors. Participants are therefore separated and this creates “age ghetto.” In the first part of the article the author, by referring to researches, characterizes cultural activities of older people in Poland and then focuses on the determinants of “ghettoization” of cultural activity of seniors. Finally, the author indicates the risk connected with separating various age groups and the need to balance “fenced” offers which are designed “exclusively” for seniors through more intergenerational offers.
9
Publication available in full text mode
Content available

Edukacja kulturalna dorosłych w teorii i badaniach empirycznych w Polsce po 1989 roku – wybrane aspekty

100%
Słowińska S.
Rocznik Andragogiczny
|
2016
|
vol. 23
67-82
EN
The article is a review and its goal is to present the most typical views on the cultural education of adults developed by the Polish researchers since 1989 as well as to outline its empirical picture. In the first part of the article the author describes ways of understanding cultural education within the framework of Polish classical (traditional) and non-traditional concept of cultural education. Then it is shown that with the spread of the broad way of understanding education as a lifelong process, adults appeared in the concepts of cultural education as its participants and addressees. However, none of the Polish concepts is focused on the adults only. In the second part of the article there are presented the characteristics and trends of cultural education of adults in Poland, reconstructed on the basis of studies conducted in recent years. In conclusion, the author emphasizes the need to develop research in this area, which after 1989 in Poland, was outside the mainstream of interest of researchers on adult education and requires in-depth test to identify and understand transformation taking place within it.
XX
Artykuł ma charakter przeglądowy, jego celem jest przedstawienie najbardziej charakterystycznych koncepcji na temat edukacji kulturalnej dorosłych rozwijanych przez polskich przedstawicieli nauk o wychowaniu po roku 1989 oraz zarysowanie jej empirycznego obrazu w oparciu o dostępne wyniki badań. W pierwszej części artykułu autorka opisuje sposoby rozumienia edukacji kulturalnej w ramach polskich klasycznych (tradycyjnych) i nietradycyjnych koncepcji edukacji kulturalnej. Następnie pokazuje, że wraz z upowszechnieniem się szerokiego sposobu pojmowania edukacji jako procesu całożyciowego, dorośli pojawili się w koncepcjach edukacji kulturalnej jako jej uczestnicy i adresaci. Jednakże żadna z polskich koncepcji nie koncentruje się wyłącznie na samych ludziach dorosłych. W drugiej części artykułu zaprezentowane zostały cechy i tendencje edukacji kulturalnej dorosłych w Polsce, zrekonstruowane na podstawie przeprowadzonych w Polsce w ostatnich latach badań empirycznych. W konkluzji autorka podkreśla potrzebę rozwijania badań tego obszaru, który po roku 1989 w Polsce znalazł się poza głównym nurtem zainteresowania andragogów i wymaga pogłębionej eksploracji, pozwalającej zidentyfikować i zrozumieć dokonujące się w jego obrębie przeobrażenia.
10
Publication available in full text mode
Content available

Aktywność kulturalna w doświadczeniu kobiet 50+ i jej emancypacyjny wymiar

63%
Słowińska S., Olejarz M.
Edukacja Dorosłych
|
2016
|
vol. 2(75)
45-58
PL
Artykuł odnosi się do wyników badań osób powyżej 50. r. ż. angażujących się w zorganizowaną (instytucjonalnie) aktywność kulturalną, pozyskanych w ramach projektu Inicjatywy z udziałem osób 50+ a rozwój kapitału społecznego w woj. lubuskim – diagnoza i ewaluacja”. Na jego użytek wykorzystano wtórnie część materiału empirycznego, a mianowicie materiał wywiadów indywidualnych z niepracującymi już zawodowo uczestniczkami wybranych form zajęć. Celem analizy było zrekonstruowanie sposobu, w jaki kobiety 50+ doświadczają swojej aktywności kulturalnej. Postawione pytanie ma charakter fenomenologiczny. Fenomenologię bowiem interesuje, jak świat jawi się ludziom i proponuje koncentrowanie się na tym, jak go przeżywają i rozumieją. Wstępne ustalenia teoretyczne zostały ograniczone, by rekonstruując subiektywne sensy nadawane doświadczeniom przez kobiety 50+, nie zawłaszczać ich świata znaczeń. Jednakże założeniem artykułu było także przekroczenie indywidualnej perspektywy i (do)interpretowanie zrekonstruowanych sensów w określonym kontekście teoretycznym. W tym celu wykorzystano koncepcję małych światów przeżywanych i edukacyjną koncepcję emancypacji. W artykule zaprezentowano wyłonione w wyniku analizy dwa podstawowe typy doświadczania aktywności kulturalnej przez kobiety 50+: „zawsze byłam aktywna” i „nadszedł czas dla mnie”.
EN
The paper refers to the results of those over 50 years old engaged in institutionally organized cultural activity acquired within the project Initiative with the participation of the 50+ and the development of social capital in the Lubuskie province - diagnosis and evaluation. For the purposes of the paper part of the empirical material was re-used, namely material from the interviews with the already professionally inactive women. The objective of the analysis is to reconstruct the way in which the interviewed women experience their cultural activity. It is a phenomenological issue, since phenomenology is in fact interested in how the world appears to the people. The base of the research is A. Schütz's phenomenology, offering to focus on how the people experience and understand the world. Therefore preliminary theoretical findings were limited while reconstructing subjective meanings given to the experience in order not to appropriate the world of meaning the women assign to their experience. However, the premise of the paper is also to exceed the individual perspective and to interpret reconstructed meanings of their experience in a specific theoretical context. The emancipating educational theory and the small life-worlds concept were used for this purpose. As a result of the analysis two basic types in which the women over 50 experience their cultural activity: "I was always active" and "it's time for me" will be discussed in the paper.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.