Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 9

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

“Good education” and its instrumental description in the narrations of adults who have become students

100%
Jurgiel-Aleksander A.
Dyskursy Młodych Andragogów / Adult Education Discourses
|
2020
|
vol. 21
65-75
EN
The author of this article argues that the problem of good education is a public issue. Inspired by theorist G.J.J. Biesta who posed questions regarding the significance of good education, the author interviewed adult students about this phenomenon. The phenomenographic analyses of students’ statements unveiled three description categories of good education. These are: good education as a synonym of the school which fulfils standards of teaching, good education as an instrument of human success and good education as a tool of human enlightening. All the students’ descriptions led to the observation that the common horizon of the understanding of good education was the idea of education as a method which is goal oriented. This means that good education is described here through the prism of concrete aims and effective tools, but not by means of problematic ideas and values which serve these goals. This attitude may result in instrumental relations between people and the world, and the quality of the (worse) human condition
PL
Autorka niniejszego tekstu podejmuje głos w sprawie dobrej edukacji jako ważnej kwestii publicznej. Inspirując się pytaniem współczesnego teoretyka G.J.J. Biesta, co to znaczy, że edukacja jest dobra, przeprowadza wywiady wśród dorosłych studentów, będących jednocześnie rodzicami, na ten właśnie temat. Ujawnione w wyniku fenomenograficznej analizy kategorie opisu tak zwanej „dobrej edukacji” rozumianej jako a) wywiązywanie się szkoły ze standardów nauczania, b) traktowanie edukacji jako środka do kariery, c) traktowanie szkolnej edukacji jako narzędzia „oświecania”, pokazują wyraźnie, że dominującym horyzontem jej rozumienia jest widzenie w edukacji głównie metody nauczycielskiego postępowania w celu osiągnięcia zamierzonego efektu kształcenia. Chodzi zatem o realizację celów już zdefiniowanych, a nie o wartość i znaczenie tego celu czy problematyzowanie idei, którym edukacja miałaby służyć. To, jak twierdzi autorka, może przenosić się na budowanie instrumentalnych relacji człowiek – świat i jakość naszej (gorszej) ludzkiej kondycji.
2
Publication available in full text mode
Content available

Jaka edukacja i dla kogo? Biografie edukacyjne dorosłych i ich społeczny wymiar

100%
Jurgiel-Aleksander A.
Rocznik Andragogiczny
|
2015
|
vol. 22
79-100
EN
This text refers to a discussion on the meanings of adult education, but in a special research context. This context is defined by the analyses of non-traditional students’ biographies oriented on exploring their life experiences treated in their justifications as educational. As a consequence, on the basis of their individual justifications I have reconstructed five types of narrations. These are: “I want to reach more than my parents” (1), “Nowadays we have to adapt to the free market and the progress of the civilized world” (2), “The adult person is clever by nature” (3), “I have to give myself a chance” (4), “I want to be aware of that world I am part of” (5). This work results in the unveiling of the qualities of narration schema, which shows the use of learning language by interviewed adults and their learning potential at the same time. What is more, all these narrations show that the social roots of the individual explanations have created the learning potential of adults interviewed. In this way I try to refer to the doubts demonstrated by G. J. J. Biesta (2006, 2010) who says that the economic language of learning adapted in the theory of education caused the question about a good education and its social meaning is neglected. The research presented here shows that the social meanings of learning are still an important issue.
PL
Niniejszy tekst nawiązuje do dyskusji o znaczeniu uczenia się dorosłych, ale w wyraźnie wyodrębnionym kontekście badawczym. Ów kontekst został zdefiniowany przez analizę biografii nietradycyjnych studentów ukierunkowaną na identyfikację ich indywidualnych doświadczeń życiowych traktowanych przez nich jako edukacyjne. W rezultacie analiza indywidualnych uzasadnień doprowadziła do zidentyfikowania pięciu typów narracji. Są to: „Chcę osiągnąć więcej niż moi rodzice”, „Dziś trzeba dostosować się do rynku pracy i postępu cywilizacyjnego”, „Dorosły z natury jest mądry”, „Muszę dać sobie szansę”, „Chcę być świadomy/a tego w czym uczestniczę”. Projekt ujawnił, że jakość owych narracji wskazuje na sposób użycia języka opisującego uczenie się badanych, a tym samym na potencjał ich uczenia się w ogóle. Co więcej, wszystkie narracje pokazują, że to społeczne korzenie tworzą potencjał indywidualnych możliwości uczenia się badanych. W ten sposób próbuję nawiązać do wątpliwości wyrażanych przez G. J. J. Biestę (2006, 2010), który twierdzi, że ekonomiczny język opisu uczenia się – zaadaptowany przez teoretyków edukacji – spowodował, że pytanie o dobrą edukację i jej społeczne znaczenie jest obecnie pomijane. A – jak pokazują wyniki badań w tym projekcie – społeczne znaczenie uczenia się jest wciąż istotnym zagadnieniem.
3
Publication available in full text mode
Content available

„Bycie obywatelem” w wypowiedziach pokolenia 20 plus i ich fenomenograficzna rekonstrukcja

100%
Jurgiel-Aleksander A.
Dyskursy Młodych Andragogów / Adult Education Discourses
|
2019
|
vol. 20
51-62
PL
Celem niniejszego tekstu jest pokazanie, w jaki sposób studenci, należący do pokolenia 20 plus – czyli urodzeni i wychowani po 1989 roku w Polsce – rozumieją sens obywatelskości. Na podstawie prostego zabiegu – sprowadzającego się do zebrania otwartych wypowiedzi na temat tego, czym według ciebie jest bycie obywatelem, i ich fenomenograficznej analizy – autorka pokazuje dwie domeny obywatelskości, które rządzą ich opisem. Pierwsza to bycie obywatelem jako bycie intelektualnie i działaniowo zaangażowanym podmiotem z silnie wyeksponowanym pierwiastkiem „ja”, ale opisywanym za pomocą konstrukcji nieobywatela, czyli kogoś, kto nie tylko nie działa w sferze publicznej, ale łatwo poddaje się manipulacji. Druga to postać zakorzenionego w tradycji i historii narodu obywatela, którego istota bycia wynika z tego, że został „dobrze wychowany” albo „dobrze wykształcony”. Każdy z tych typów zakorzeniony jest w instrumentalnie traktowanej edukacji obywatelskiej, która redukuje rozumienie demokracji do sprawowania władzy przez większość, a nie uczy respektowania słabszego.
EN
The aim of this text is to demonstrate how students over twenty (born and raised in Poland after 1989) conceptualize citizenship. The author argues for two domains of citizenship based on the collection and phenomenographic analyses of open narratives on what it means for the respondents to be citizens. The first domain describes the citizen as an intellectually engaged and task-oriented agent with a strong “ego” but in fact as a “non-citizen”, a construct described as somebody inactive civically and prone to manipulation. The second domain describes the national rooted in his/her tradition and history, whose civic identity is about “proper” upbringing and education. Both types are rooted in instrumental civic education which reduces the concept of democracy to the rule of majority rather than teaching respect for the weaker.
4
Publication available in full text mode
Content available

The biographical experience of being a teacher as the essence shaping lifelong learning practices

100%
Jurgiel-Aleksander A.
Dyskursy Młodych Andragogów / Adult Education Discourses
|
2022
|
vol. 23
97-110
XX
This text is an attempt to answer the question of how to construct educational experiences in the professional biography of adults and their location within the practices of lifelong learning. To this end, the author presents the results of research on the ways in which public school teachers give meaning to their own professional experiences. Next she tries to show that the issues revealed as a result of the analysis are an important horizon for understanding and learning about their eve¬ryday life. As a result of the analysis of teachers’ narratives, the author established three schemes for defining professional experiences, which in their essence reveal: lack of teachers’ influence on the quality of education in general (a), perceiving the school as an effective organisation operating on the market (b), closing professional identity within its teaching method and its improvement. Refer¬ring to the concept of “biographicity” by Peter Alheit, the author shows that individual biography is a dynamic construct constantly reconstructed in a specific time, in socio-cultural and political conditions or in relation to other people – that is, practices that we identify as lifelong learning. In the case of the interviewed teachers, an element of these practices is the issue of shaping the culture of subordination and with it the politicisation and marketisation of education as well as the instru¬mental treatment of oneself and students. This text is an attempt to answer the question of how to construct educational experiences in the professional biography of adults and their location within the practices of lifelong learning. To this end, the author presents the results of research on the ways in which public school teachers give meaning to their own professional experiences. Next she tries to show that the issues revealed as a result of the analysis are an important horizon for understanding and learning about their eve-ryday life. As a result of the analysis of teachers’ narratives, the author established three schemes for defining professional experiences, which in their essence reveal: lack of teachers’ influence on the quality of education in general (a), perceiving the school as an effective organisation operating on the market (b), closing professional identity within its teaching method and its improvement. Refer¬ring to the concept of “biographicity” by Peter Alheit, the author shows that individual biography is a dynamic construct constantly reconstructed in a specific time, in socio-cultural and political conditions or in relation to other people – that is, practices that we identify as lifelong learning. In the case of the interviewed teachers, an element of these practices is the issue of shaping the culture of subordination and with it the politicisation and marketisation of education as well as the instru¬mental treatment of oneself and students.
5
Publication available in full text mode
Content available

Biograficzne doświadczanie bycia nauczycielem jako istota kształtowania praktyk całożyciowego uczenia się

100%
Jurgiel-Aleksander A.
Dyskursy Młodych Andragogów / Adult Education Discourses
|
2022
|
vol. 23
81-95
EN
This text is an attempt to answer the question of how to construct educational experiences in the professional biography of adults and their location within the practices of lifelong learning. To this end, the author presents the results of research on the ways in which public school teachers give meaning to their own professional experiences. Next she tries to show that the issues revealed as a result of the analysis are an important horizon for understanding and learning about their everyday life. As a result of the analysis of teachers’ narratives, the author established three schemes for defining professional experiences, which in their essence reveal: lack of teachers’ influence on the quality of education in general (a), perceiving the school as an effective organization operating on the market (b), closing professional identity within its teaching method and its improvement. Referring to the concept of “biographicity” by Peter Alheit, the author shows that individual biography is a dynamic construct constantly reconstructed in a specific time, in socio-cultural and political conditions or in relation to other people – that is, practices that we identify as lifelong learning. In the case of the interviewed teachers, an element of these practices is the issue of shaping the culture of subordination and with it the politicisation and marketisation of education as well as the instrumental treatment of oneself and students.
PL
Niniejszy tekst jest próbą poszukiwania odpowiedzi na pytanie o sposoby konstruowania uczących doświadczeń w zawodowej biografii dorosłych i ich usytuowaniu w obrębie praktyk całożyciowego uczenia się. W tym celu autorka prezentuje wyniki badań dotyczące sposobów nadawania znaczeń własnym doświadczeniom zawodowym przez nauczycieli szkół publicznych, a następnie próbuje pokazać, że ujawnione w wyniku analizy kwestie są ważnym horyzontem rozumienia ich bycia w codzienności i uczenia się w niej. W wyniku analizy nauczycielskich narracyjnych wypowiedzi autorka ustaliła trzy schematy definiowania doświadczeń zawodowych, które w swojej istocie odsłaniają: brak poczucia wpływu nauczycieli na stan edukacji (a), identyfikowanie się ze szkołą jako skutecznie działającą na rynku organizacją (b), zamknięcie swojej tożsamości zawodowej w obrębie swojej metody nauczania i jej doskonalenia. Odwołując się do koncepcji biograficzności w ujęciu Petera Alheita, autorka pokazuje, że indywidualna biografia jest konstruktem dynamicznym wciąż na nowo rekonstruowanym w określonym czasie, warunkach społeczno-kulturowych i politycznych oraz w relacji do innych ludzi – a więc praktyk, które identyfikujemy jako całożyciowe uczenie się. W przypadku badanych nauczycieli elementem tych praktyk jest kwestia kształtowania kultury podporządkowania a wraz z nią upolitycznienia i urynkowienia edukacji, instrumentalnego traktowania siebie i uczniów.
6
Publication available in full text mode
Content available

Fenomenografia i jej poznawcze konsekwencje w świetle projektu na temat doświadczeń edukacyjnych dorosłych. Refleksja badacza

100%
Jurgiel-Aleksander A.
Rocznik Andragogiczny
|
2016
|
vol. 23
267-282
EN
The main aim of this article is to reconstruct the basic features of phenomenography as the methodological approach and method of gathering data in educational research. Referring to publications of Ferec Marton, the main creator of this method, the author tries to name basic issues important for researchers who want to undertake phenomenography in their projects. What is more she unveils her experiences connected with her own research on adult learning conducted in the phenomenography perspective. In her opinion, there are very important cognitive consequences of applying this method in projects which create its potential at the same time. The first one is that phenomenography does not divide the world of our experiences into black and white; it feeds the shadows and allows to define the world through the prism of different colours of one phenomenon. The second feature is showing that the distinction of experiences is rooted in the world of culture in which we exist. The third is that thanks to this method a researcher does not only reconstruct social practices but they can show that a society needs these practices and cannot even imagine that their everyday life could be changed.
PL
Głównym celem niniejszego tekstu jest rekonstrukcja głównych założeń fenomoenografii jako metody stosowanej w badaniach edukacyjnych. Odnosząc się publikacji Ferenca Martona – twórcy tej metody – autorka stara się wyróżnić główne kwestie, na które warto zwrócić uwagę badaczy, którzy chcą realizować swoje projekty w tej właśnie perspektywie. Co więcej, odwołując się do własnych doświadczeń badawczych obejmujących problem uczenia się dorosłych, ujawnia refleksje na temat fenomenografii. Zdaniem autorki artykułu istnieje kilka poznawczych konsekwencji stosowania tej metody w projektach, które jednocześnie kształtują jej potencjał. Po pierwsze, w naturze fenomenografii nie jest dzielenie świata naszych doświadczeń na biały i czarny, ale raczej definiowanie jego znaczenia przez pryzmat rożnych odcieni doświadczanego zjawiska. Po drugie, różnica w doświadczaniu świata przez podmioty jest pochodną kultury, w której funkcjonujemy. Po trzecie, fenomenografia nie tylko rekonstruuje praktyki społeczne, ale jednocześnie pokazuje, że istnieje na nie społeczne zapotrzebowanie.
7
Publication available in full text mode
Content available

Explanations of individual successes and failures in the biographies as a reason to understand learning meanings. Context-sensitive analyses

63%
Jurgiel-Aleksander A., Dyrda J.
Dyskursy Młodych Andragogów / Adult Education Discourses
|
2016
|
vol. 17
389-396
EN
The main aim of this text is the attempt to demonstrate what kind of learning meanings are created when adult people justify success and failure in their lives. The question – what success means has inspired the individual narration about life experiences of the 40 plus generation. In Poland this age group is perceived as the stabilization generation, because of the fact that people at this age did not have to experience a war, communist oppression or martial law. They were educated before the year of political transformation in Poland in 1989 and their adulthood occurred after economic changes. As a result, the narrations’ analyses led to identifying the concepts of learning. They were: learning as the process of pursuit of economic independence (1), learning as creating job opportunities (2), learning as the result of assessment of one’s own competence by others (3). During the conversation (while being interviewed) it turned out that the language of narration was economic regardless of whether they were talking about their vocational or personal life. The analyses that followed should be only treated as a qualitative case study.
8
Publication available in full text mode
Content available

Uzasadnienia indywidualnych sukcesów i porażek życiowych w biografii jako pretekst do rozumienia znaczenia uczenia się. Analiza wrażliwa na konteksty

63%
Jurgiel-Aleksander A., Dyrda J.
Dyskursy Młodych Andragogów / Adult Education Discourses
|
2016
|
vol. 17
25-34
PL
Celem niniejszego tekstu jest próba ujawnienia znaczeń, jakie kryją się za uczeniem się dorosłych w kontekście uzasadnień towarzyszących sukcesom i porażkom w życiu. Pytanie o to, czym jest sukces i co znaczy w ich życiu, stało się pretekstem do rozmowy o doświadczeniach życiowych z kilkoma przypadkami 40-latków. W Polsce ta grupa postrzegana jest jako pokolenie czasu stabilizacji ze względu na to, że nie doświadczyła ona bezpośrednio wojny, komunistycznej opresji ani stanu wojennego. To pokolenie swoją edukacyjną karierę kształtowało przed transformacją 1989 roku, a w swoją dorosłość wchodziło po zmianach ekonomicznych. Opowieści badanych stały się w niniejszym pro-jekcie przedmiotem analiz, które w rezultacie doprowadziły do rekonstrukcji koncepcji uczenia się. Są to: uczenie się jako proces dążenia do ekonomicznej niezależności (1), uczenie się jako organizowanie miejsca pracy sobie i innym (2), uczenie się jako rezultat oceny własnych kompetencji przez innych (3). W trakcie wywiadu okazało się, że język opisu w narracjach badanych ma ekonomiczny status bez względu na to czy mówili oni o swoim zawodowym życiu czy o osobistym. Przedstawione w niniejszym tekście analizy mają wyłącznie charakter jakościowego studium przypadku.
EN
The main aim of this text is the attempt to demonstrate what kind of learning meanings are created when adult people justify success and failure in their lives. The question – what success means has inspired the individual narration about life experiences of the 40 plus generation. In Poland this age group is perceived as the stabilization generation, because of the fact that people at this age did not have to experience a war, communist oppression or martial law. They were educated before the year of political transformation in Poland in 1989 and their adulthood occurred after economic changes. As a result, the narrations’ analyses led to identifying the concepts of learning. They were: learning as the process of pursuit of economic independence (1), learning as creating job opportunities (2), learning as the result of assessment of one’s own competence by others (3). During the conversation (while being interviewed) it turned out that the language of narration was economic regardless of whether they were talking about their vocational or personal life. The analyses that followed should be only treated as a qualitative case study.
9
Publication available in full text mode
Content available

Praktyki uczenia się bycia rodzicem w narracjach 30-latków o wychowaniu własnych dzieci. Implikacje andragogiczne

63%
Jurgiel-Aleksander A., Ilkiewicz M.
Dyskursy Młodych Andragogów / Adult Education Discourses
|
2018
|
vol. 19
113-122
PL
Głównym założeniem przyjętym w niniejszym artykule jest to, że doświadczenie bycia rodzicem jest jednym z tych, które tworzy szanse nam dorosłym na uczenie się. W tym sensie autorki nawiązują do ważnego w andragogice zagadnienia dotyczącego mechanizmu konstruowania uczących doświadczeń (learning experience). Aby je zidentyfikować, autorki przeprowadzają wśród trzydziestolatków badanie fenomenograficzne dotyczące tego, jak rozumieją oni wychowanie. Proste pytania typu: czym jest dla ciebie wychowanie?, co to znaczy, że jesteś rodzicem? stały się inspiracją dla rodzicielskich opowieści. W rezultacie analizy wypowiedzi badanych wyłoniono cztery koncepcje wychowania: (a) wychowywanie jako rozpoznawanie i realizacja potrzeb dziecka, (b) wychowywanie jako odkrywanie dziecka, (c) wychowywanie jako konsekwentne działanie zamierzające do założonego celu, (d) wychowywanie jako proces, dzięki któremu dochodzi do przedefiniowania siebie jako dorosłego w nowej roli. Wspólną cechą tych koncepcji jest instrumentalny sposób podejścia do dzieci, ale także do siebie jako dorosłych. A jak sugerują autorki, nie jest on wyłącznie rezultatem wewnętrznych przekonań badanych, ale cechą kultury, w której żyjemy.
EN
The key argument in this article is that being a parent creates learning opportunities. In that sense the authors refer to the main issue presented in the andragogic field, which is construction of learning experience. For that reason they asked 30 year old parents about their understanding of upbringing process. The following simple questions posed in the phenomenographic style became triggers for in-depth narratives by the parents: what is upbringing in your opinion?, what does it mean that you are a parent? As the result of analyses of the stories the authors identify four types of upbringing concepts rooted in the parents’ experience. These are: (a) upbringing as recognition and fulfilment of children needs, (b) upbringing as the process of learning a child, (c) upbringing as activity oriented to fulfil the aims defined by parents, (d) upbringing as the process of redefining new roles of the adult. The common feature of all these concepts is instrumental attitude towards children and towards parents themselves. As the authors argue that such an attitude is not the result of parental beliefs but first of all the impact of the culture they live in.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.