Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 11

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
The Biblical Annals
|
2019
|
vol. 10
|
issue 1
145-148
EN
Book Review: Wojciech Węgrzyniak, Psalm 83. Teksty – egzegeza – konteksty (Studia Biblica Lublinensia 19; Lublin: Wydawnictwo KUL 2019). Ss. 381. PLN 27.00. Oprawa miękka. ISBN 978-83-8061-678-3
EN
Mount Moriah is primarily known as the Temple Mount in Jerusalem. Both the Old and New Testaments mention it several times, but in the vast majority of cases they do not refer to it by name, but identify it with the Temple of Jerusalem. The etymology of the name Moriah can be derived from both Hebrew and Aramaic roots. It reveals literary treatments that may offer possibilities for new interpretations of the meaning of this place. The article reveals these treatments and also presents the results of archaeological research on the site.
PL
Góra Moria jest znana przede wszystkim jako Wzgórze Świątynne w Jerozolimie. Zarówno Stary, jak i Nowy Testament wspominają o niej wielokrotnie, jednak w zdecydowanej większości przypadków nie wymieniają jej z nazwy, lecz utożsamiają ją ze Świątynią Jerozolimską. Etymologia nazwy Moria możliwa jest do wyprowadzenia z rdzeni zarówno hebrajskich, jak i aramejskich. Odsłania ona zabiegi literackie, które mogą dawać możliwości nowych interpretacji znaczenia tego miejsca. Artykuł ukazuje te zabiegi, a także przedstawia wyniki badań archeologicznych tego miejsca.
PL
Historia biblijnego Izraela jest imponująca. Mimo że uwaga historyków i archeologów w większości skupiona jest na Jerozolimie, należy pamiętać, że pierwszymi nabytymi na własność skrawkami Ziemi Obiecanej były pole i jaskinia w Hebronie. Tam również mieściła się pierwsza stolica królestwa Dawida, która po wygranej kampanii przeciwko Jebusytom została przeniesiona do Jerozolimy. Choć temat jaskini Makpela wydaje się dość powszechny, polska literatura biblijna jest w tej kwestii dość uboga. Niniejszy artykuł w pierwszej kolejności poświęca uwagę krótkiej egzegezie fragmentów Księgi Rodzaju traktujących o podjętym zagadnieniu; następnie zostaje przybliżona terminologia, która w kwestii zrozumienia tematu jest kluczowa. Innowacyjny punkt to spojrzenie w głąb żydowskiej kabały, która niezwykle interesująco rysuje tradycję Makpeli, bardzo głęboko zakorzenionej w judaizmie. Ostatnim zagadnieniem jest ujęcie archeologiczne, które mimo braku możliwości działań naukowych w dzisiejszym kompleksie grobowym biblijnych patriarchów przybliża kilka ciekawych faktów z przeszłości, pobudzając przy tym wyobraźnię, i stwarza niesamowitą atmosferę wokół jednego z najbardziej owianych tajemnicą obiektów sakralnych świata.
EN
The history of Biblical Israel is impressive. Although most of the attention of historians and archaeologists is focused on Jerusalem, it should be remembered that the first piece of the Promised Land acquired was a field and a cave in Hebron. Also, here was the first capital of the kingdom of David located, which was moved to Jerusalem after winning the campaign against the Jebusites. Although the topic of Machpelah cave seems quite common, it should be admitted that Polish biblical literature is quite poor in this respect. This article first of all focuses on ashort exegesis of excerpts from the Book of Genesis on the subject, then deals with the terminology, which is crucial in understanding the topic. The text sheds new light on Jewish Kabbalah, which in a very interesting way draws on the tradition of Machpelah, very deeply rooted in Judaism. The last point is the archaeological approach, which, although it does not have the possibility of scientific activities in today’s sepulchral complex of Biblical patriarchs, brings some interesting facts from the past, stimulating the imagination and creating an incredible atmosphere around one of the most mysterious sacred objects in the world.
EN
The purpose of this article is to examine the tradition concerning Sarah’s death as described in Gen 23:1-2. The foundation for this is two pieces of information that give the biblical text a particularly important and interesting character. These are the age and place of death of Abraham’s wife. Both Christian and Jewish traditions present two traditions on this matter that complement each other. Although at first glance Genesis 23:1-2 does notstand out from the accompanying verses of the inspired text, intriguing insights and interesting conclusions can be reached upon deeper analysis.
PL
Celem niniejszego artykułu jest przebadanie tradycji dotyczącej śmierci Sary, która została opisana w Rdz 23,1-2. Fundamentem są tu dwie informacje, które nadają tekstowi biblijnemu szczególnie ważnego i ciekawego charakteru. Mowa o wieku i miejscu śmierci żony Abrahama. Zarówno tradycja chrześcijańska jak i żydowska przedstawiają w tej materii dwa podejścia, które wzajemnie się uzupełniają. Choć na pierwszy rzut oka Rdz 23,1-2 nie wyróżnia się niczym od towarzyszących mu wersetów tekstu natchnionego to jednak po głębszej analizie można dojść do intrygujących spostrzeżeń i ciekawych wniosków.
EN
St John the Baptist is an important figure in the New Testament. By announcing the coming of the Son of God, he becomes like an Old Testament prophet who, by proclaiming God’s message, is a bridge betweenthe Creator and man. Although the fate of Christ’s own cousin ends tragically, his contribution to the Kingdom of God seems inestimable. The water of John’s baptism becomes a foreshadowing of Christ’s baptism with the Holy Spirit. Unfortunately, from a political point of view, St John’s action and prophecy create an enemy for him in the shape of the tetrarch Herod Antipas,who, caring not at all for the life of the prophet, chooses to fulfill the wish of Herodias, denying John the chance of a proper defense and condemning his to death.The aim of this article is to introduce the alleged site of the martyrdom of St. John the Baptist, which was the fortress of Macheront, once part of the territory of biblical Perea, but now lying within the Kingdom of Jordan. From both a biblical and a historical-archaeological point of view, the identification of Macheront as the site of St John’s death has many supporters and no fewer opponents.
PL
Jan Chrzciciel jest ważną postacią Nowego Testamentu. Zapowiadając przyjście Syna Bożego staje się niczym starotestamentowy prorok, który głosząc orędzie Boże stanowi pomost między Stwórcą a człowiekiem. Choć losy kuzyna samego Chrystusa kończą się tragicznie, to jednak jego praca na rzecz Królestwa Bożego zdaje się nieoceniona. Obmycie wodą Janowego chrztu jest zapowiedzią Chrystusowego chrztu Duchem Świętym. Niestety z politycznego punktu widzenia działanie i proroctwo św. Jana przysparza mu wroga w postaci tetrarchy Heroda Antypasa, który mając za nic życie proroka, spełnia zachciankę Herodiady odbierając Janowi możliwość godziwej obrony oraz skazując go na śmierć. Artykuł ma na celu przybliżenie domniemanego miejsca męczeńskiej śmierci Jana Chrzciciela, jakim była twierdza Macheront, należąca niegdyś do terytorium biblijnej Perei, obecnie zaś leżąca w granicach Królestwa Jordanii. Zarówno z biblijnego jak i historyczno-archeologicznego punktu widzenia, utożsamienie jej z miejscem śmieci Jana Chrzciciela ma wielu zwolenników jak i nie mniej przeciwników. Wśród prekursorów i zwolenników tego zagadnienia trzeba wskazać na franciszkanów ze Studium Biblicum Franciscanum w Jerozolimie, szczególnie na o. Corbo i o. Piccirillo. Poza tym ogromne zasługi przy odkryciu ruin twierdzy oraz badaniu i weryfikacji tekstu biblijnego z odnalezioną na wykopaliskach rzeczywistością położył węgierski archeolog oraz profesor Wydziału Nauk Biblijnych i Archeologii Uniwersytetu Papieskiego w Jerozolimie, Gyözö Vörös. Przełomowe odkrycia i praca naukowa Vörösa pozwoliły odnaleźć niszę tronową z której prawdopodobnie padło polecenie ścięcia Jana Chrzciciela, królewską salę, w której odbywał się urodzinowy bankiet Heroda Antypasa i gdzie tańczyła Salome oraz cysternę, w której mógł być więziony prorok.  Jeśli chodzi o polską literaturę to Macheront wydaje się być nieco pomijany, więc tym bardziej niniejszy artykuł może stanowić swego rodzaju resume dotychczasowej wiedzy oraz przedstawić wiele nowych i świeżych informacji, których wraz z postępem wykopalisk ciągle przybywa.   
PL
Gog i Magog to postacie, które na kartach Pisma Świętego kojarzone są ze zwiastunem dnia ostatecznego. Niszczycielska siła, która staje naprzeciw Boga i Jego ludowi zdaje się dysponować niezwykłą mocą godną przezwyciężyć wyznawców jedynego i właściwego Pana. Najwięcej wzmianek na temat mitologicznych postaci Goga i Magoga można odnaleźć w Ez 38-39 oraz w Ap 20,8. W obu przypadkach są oni utożsamiani z narodami, które przyjdą niczym armagedon, aby zniszczyć Boga i Jego lud. Ciekawe, że w świadomości pisarzy biblijnych jak i wczesnych komentatorów Pisma Świętego Gog i Magog zaczęli być utożsamiani z konkretnymi ludami a nawet władcami z dalekiej północy, którzy w świadomości wielu słabszych ludów siali postrach i przerażenie. Co na ten temat mówi Księga Ezechiela i Apokalipsa? Czy Gog i Magog to rzeczywiście postacie, które można utożsamić z kimś konkretnym? Jakie jest przesłanie biblijne w tym temacie?
EN
The name of God is the most sacred name. By the grace of the Lord, who wanted to reveal himself to Moses, the relationship of the Israelites with God has reached a unique character. The name is something special. Thanks to his acquaintance, someone previously unknown becomes closer to us and thus we enter a completely different level of knowledge. The Old Testament messages provide information about God's name, which did not always sound the same, and was not even identified with one and the same person. Many exegeses, both in Poland and abroad, have taken up the subject of the variety of God's names in the Old Testament. Among them, J. Day, M.S. Smith, M. Uglorz, W.F. Albright, whose monographs have been a valuable help in the development of this article, deserve special attention. Thanks to the findings of Ugarit, the name of God began to be looked at from another, previously unknown site. The mythologies of the countries neighbouring Canaan have had a considerable impact on the beliefs of the protoplasts of the Israeli nation, leaving behind traces that cannot be omitted during a thorough analysis of the original text. The aim of the article is to analyze the names of the God of Israel. In the beginning, there is a brief information about the discoveries in Ugarit, which seemed to be necessary in the undertaken topic. Next, an etymological analysis of the names of God was carried out, comparing them to the text of Targumu Neofiti 1 and LXX, and the development of worship of individual names of God in Biblical Israel was presented.
PL
Imię Boga to imię najświętsze. Dzięki łasce Pana, który zechciał się objawić Mojżeszowi, relacja Izraelitów z Bogiem osiągnęła wyjątkowy charakter. Imię jest czymś szczególnym. Dzięki jego znajomości, ktoś dotychczas nieznany staje się nam bliższy a co za tym idzie wchodzimy na zupełnie inny poziom znajomości. Starotestamentowe przekazy dostarczają informacji o Bożym imieniu, które nie zawsze brzmiało tak samo, a nawet nie było utożsamiane z jedną i tą samą osobą. Wielu egzegetów, zarówno na gruncie polskim jak i światowym podejmowało temat różnorodności imion Boga w Starym Testamencie. Wśród nich na szczególną uwagę zasługują J. Day, M.S. Smith, M. Uglorz, W.F. Albright, których monografie stały się cenną pomocą przy powstawaniu tego artykułu. Dzięki znaleziskom z Ugarit na imię boże zaczęto patrzeć z innej, nieznanej dotąd strony. Mitologie krajów sąsiadujących z Kanaanem wywarły niemały wpływ na wierzenia protoplastów narodu izraelskiego pozostawiając po sobie ślady, które przy wnikliwej analizie tekstu oryginalnego nie sposób pominąć. Celem artykułu jest dokonanie analizy imion Boga Izraela. Na wstępie przedstawiono krótką informację na temat odkryć w Ugarit, co wydawało się niezbędne w podjętym temacie. Następnie przeprowadzono analizę etymologiczną imion Boga dokonując porównania z tekstem Targumu Neofiti 1 i LXX oraz przedstawiono rozwój kultu poszczególnych imion Boga na terenie biblijnego Izraela.  
10
100%
EN
The Aramaic Bible is a large-scale academic project to translate the Aramaic targums to the Pentateuch (gr. πεντάτευχος) into Polish. The originator and initiator of this undertaking is the head of the Biblical Sciences Section of the John Paul II Catholic University of Lublin, Father Prof. Miroslaw Stanislaw Wróbel together with the academic staff of the section. The first part of the project will cover three Aramaic targums to the Pentateuch of the Hebrew Bible – Targum Neofiti 1 (1–5), Targum Pseudo-Jonatanus (6–10) and Targum Onkelos (11–15). A total of 15 volumes will be published, plus one introductory volume on targumic topics.
EN
Thanks to the messages of the canonical gospels, tradition and Christian iconography, the punishment and cruelty of the crucifixion are associated first of all with Jesus Christ. It is obvious that over the centuries the cross has undergone a kind of evolution which, from a simple symbolic punishment, has become a cursed and disgraceful form of martyrdom brought to perfection by the Romans, both in the manner of execution and in the infinite pain. This text is designed to bring the issue of people crossing across history and to distinguish different types of cross used to inflict this kind of severe and bestial type of rubbish.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.