Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  language sign
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Интонация как компонент семиозиса русских частиц

100%
Tsoi A.
Studia Rossica Posnaniensia
|
2019
|
vol. 44
|
issue 1
327-336
RU
The aim of this article is to focus on the role of intonation in the process of semiosis of Russian particles as language signs. Intonation is a non-lingual means of communication. It fulfills an auxiliary or independent function in the act of communication. In the process of communication Russian particles can intensify semantically important language information, or level it up. They can be expressers of explicit or latent/hidden intentions of its participants. From the point of view of semiotics intonation is an interpretation of a separate Russian particle as a language sign.
2
Publication available in full text mode
Content available

СЕМАНТИКА УКРАЇНСЬКИХ ПАРЕМІЙ

54%
Калько В.
Studia Ukrainica Posnaniensia
|
2019
|
vol. 7
|
issue 1
133-141
EN
In the article paroemia is considered as a language sign marked with a special connection of the form and the content that generally is looked upon as a means to preserve, achieve, process and give the information. Proverb semantics is motivated through its formal structure that is originating a meaningful content of the utterance. On the one hand, the proverb meaning is affected by the constituents semantics that generate a surface content, and on the other, in most cases the structural components may be altered both cognitively and conceptually that generally evokes quite a different depth sense.
PL
Paremia językowa charakteryzuje się specyfi cznym połączeniem formy i treści, co umożliwia zachowanie, pozyskiwanie, przetwarzanie i transmisję informacji. Semantyka przysłowia motywowana jest strukturą formalną, na podstawie której tworzy się swoista przestrzeń treściowa wypowiedzi. Z jednej strony, znaczenie paremii uwarunkowane jest semantyką czynników, które kreują treść powierzchowną, z drugiej zaś - składniki strukturalne w wielu przypadkach ulegają przekształceniom o charakterze kognitywno-konceptualnym, co powoduje kreowanie zupełnie innej treści.
3
Content available remote

Podstawowe kategorie teorii i opisu języka

45%
Sroka K. A.
Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego
|
2016
|
vol. 72
175-189
PL
Artykuł nawiązuje do pracy jego autora pt. The Dynamics of Language (1976) i omawia trzy podstawowe i niezbędne kategorie teorii i opisu języka, a mianowicie formę, sygnifikację i lokację, ze szczególnym uwzględnieniem tych dwu ostatnich. Po krótkim wstępie rozważane są następujące zagadnienia: (1) teoria języka a semantyka, (2) znak językowy i dychotomia significans : significatum, (3) (morfo)semantem i trychotomia: forma, sygnifikacja, lokacja, (4) forma, sygnifikacja i lokacja w procesie kodowania i dekodowania, (5) kontekst i kontekstualna teoria znaczenia według J. R. Firtha, (6) wpływ kontekstu i konsytuacji na sygnifikację elementu tekstu. Zakończenie (7) podsumowuje prezentację trychotomii kategorii definicyjnych semantemu, czyli formy, sygnifikacji i lokacji i ich roli w opisie języka i procesu komunikacji werbalnej. Zwraca też uwagę na stosunek zachodzący pomiędzy kontekstem w sensie szerokim a lokacją w ujęciu zdefiniowanym w artykule oraz podaje korzyści wynikające z wprowadzenia tego ostatniego pojęcia do teorii i opisu języka.
EN
The present paper makes reference to its author’s work The Dynamics of Language (1976) and presents three basic and indispensable categories for language theory and language description, namely form, signification, and location, with special emphasis on the last two. After a short introduction, the following issues are dealt with: (1) language theory and semantics, (2) language sign and the dichotomy significans : significatum, (3) (morpho)semanteme and the trichotomy: form, signification, location, (4) form, signification and location in the process of encoding and decoding, (5) context and the contextual theory of meaning according to J. R. Firth, (6) the influence of context and speech situation on the signification of a textual element. The conclusion (7) summarizes the presentation of the trichotomy of the defining categories for the semanteme, i.e. form, signification, and location, and of their role in the description of language and of the process of verbal communication. It also draws attention to the relation that holds between context in the broad sense and location in the sense defined in the paper, as well as shows the advantages of the introduction of the latter concept into the theory and description of language.
4
Publication available in full text mode
Content available

... und wenn die Sprache einmal gebührend abgegrenzt wird?

38%
Hoskovec T.
Linguistische Treffen in Wrocław
|
2019
|
issue 15
101–114
DE
Die gegenwärtige Manie, stets neue Zweige der Sprachwissenschaft zu erdenken, hinter der am öftesten lauter vergebliche Hoffnungen stecken, eine Forschungsstelle gegründet zu erhalten, verhindert die Sprachwissenschaftler am Anerkennen, dass ihre Wissenschaft seit zweihundert Jahren (d. h. seit Wilhelm von Humboldt, aber nicht früher) einen klar abgegrenzten Gegenstand, und seit einhundert Jahren (d. h. seit Ferdinand de Saussure) éine adäquat anzuwendende Methode hat, worauf die Linguistik als eine und untrennbare gebaut werden soll. Die einzige empirische Gegebenheit der Sprachforschung, die mit dem Forschungsobjekt nie verwechselt werden darf, sind die Sprechhandlungen, die immer als konkrete sozial genormte und kulturell-historisch verankerte Ereignisse sprachlicher Kommunikation betrachtet werden müssen. Der eigentliche Gegenstand der Linguistik, also die Sprache selbst, ist dann die Potentialität solcher Sprechhandlungen, welche Potentialität zweierlei, wechselseitig komplementär aufzufassen ist: als abstraktes System und als gesellschaftliche Institution. Das System sowie die Institution „Sprache“ sind letzten Endes komplexe Strukturen von sozialen Normen. Die grundsätzliche Einheit, mit der die Sprache wissenschaftlich beschrieben und dargelegt werden soll, ist das Saussure’sche Zeichen, dessen Tragweite und adäquate Anwendung neu durchdacht werden müssen. Als Plattform dazu dienen nun auch die Prager Thesen 2016.
EN
The nowadays trendy hunt for increasingly new, more and more unexpected domains of linguistic research is a run from acknowledging that linguistics has one unique object: language communication, conceived of as a particular cultural- historical event that is subject to social norms; and one fascinating goal: to explain how language communication works in an impersonal way, so that members of a given cultural- historical community are able to understand one another. Linguistics is surprisingly young a science, and still more surprisingly, it can disappear as science from one day to the next, so that academic life will not even notice: there will be departments of linguistics, but no linguistics any more. Linguistics was inconceivable until, two hundred years ago, Wilhelm von Humboldt consummated the Kantian philosophical revolution by stating that thought does not exist except within a language, and through language communication. Linguistics is highly endangered now by a kind of non-reflected Aristotelianism that is, ingenuously enough, still accepted in sciences as common sense and theory-free thinking. Since Humboldt, linguistics has been endowed with a tool appropriate to its tasks: with the bifacial language sign, which is usually ascribed to Ferdinand de Saussure; since Saussure, linguistics has been set to proceed in a consciously semiological way. The Prague Linguistic Circle, which has been working on those issues for more than ninety years, proposes itself as a platform for discussing the current subjects and procedures of contemporary linguistic research aiming at the future.
5

Basic categories for a theory of language

32%
Sroka K.
Beyond Philology: An International Journal of Linguistics, Literary Studies and English Language Teaching
|
2016
|
issue 13
139-162
EN
The present paper makes reference to its author’s work The Dynamics of Language (1976) and presents three basic and indispensable cate-gories for a theory and description of language, namely form, significa-tion, and location, with special emphasis on the last two. After a short introduction, the following problems are considered: (1) language theory and semantics, (2) language sign and the dichot-omy significans : significatum, (3) (morpho)semanteme and the trichot-omy: form, signification, location, (4) form, signification, and location in the process of encoding and decoding, (5) context and the contex-tual theory of meaning according to J. R. Firth, (6) the influence of context and speech situation on the signification of the el-ement of text. The conclusion (7) summarizes the presentation of the trichoto-my of the defining categories for the (morpho)semanteme, i.e. form, signification, and location, and of their role in the description of lan-guage and of the process of verbal communication. It also draws at-tention to the relation that holds between context in the broad sense and location in the sense defined in the paper and shows the ad-vantages following from the introduction of the latter concept into the theory and description of language.
FR
L’article fait référence à l’ouvrage de son auteur intitulé The Dynamics of Language (1976) et il présente trois catégories de base essentielles dans la théorie et la description du langage, c’est-à-dire la forme, la signification et l’emplacement, en particulier les deux dernières. Après une courte introduction, on examine les questions suivantes : (1) la théorie du langage et la sémantique, (2) le signe linguistique et la dichotomie signifiant / signifié, (3) le (morpho)- sémantème et la trichotomie : forme / signification / emplacement, (4) la forme, la signification et l’emplacement dans le processus de codage et de décodage, (5) le contexte et la théorie contextuelle du sens selon J. R. Firth, (6) l’influence du contexte et de la consituation sur la signification d’un élément du texte. La conclusion (7) résume la présentation de la trichotomie des catégories définitionnelles du (morpho)sémantème, c’est-à-dire : forme, signification et emplace-ment, et leur rôle dans la description du langage et du processus de la communication verbale. On souligne aussi la relation entre le contexte au sens large et l’emplacement dans le sens défini dans l’article et on présente les bénéfices qui viennent de l’introduction de cette dernière notion dans la théorie et dans la description du langage.
PL
Artykuł nawiązuje do pracy jego autora pt. The Dynamics of Lan-guage (1976) i omawia trzy podstawowe i niezbędne kategorie teorii i opisu języka, a mianowicie formę, sygnifikację i lokację, ze szczegól-nym uwzględnieniem tych dwu ostatnich. Po krótkim wstępie rozwa-żane są następujące zagadnienia: (1) teoria języka a semantyka, (2) znak językowy i dychotomia significans : significatum, (3) (mor-fo)semantem i trychotomia: forma, sygnifikacja, lokacja, (4) forma, sygnifikacja i lokacja w procesie kodowania i dekodowania, (5) kon-tekst i kontekstualna teoria znaczenia według J. R. Firtha, (6) wpływ kontekstu i konsytuacji na sygnifikację elementu tekstu. Zakończenie (7) podsumowuje prezentację trychotomii kategorii definicyjnych (morfo)semantemu, czyli formy, sygnifikacji i lokacji i ich roli w opisie języ-ka i procesu komunikacji werbalnej. Zwraca też uwagę na stosunek zachodzący pomiędzy kontekstem w sensie szerokim a lokacją w ujęciu zdefiniowanym w artykule oraz podaje korzyści wynikające z wprowadzenia tego ostatniego pojęcia do teorii i opisu języka.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.