Search results - CEJSH

1

Pierścień-amulet z Bliskiego Wschodu

100%

Szachno-Romanowicz S.

Rocznik Orientalistyczny

|

vol. Rocznik Orientalistyczny, T. 07, (1929/1930), wyd. 1931

2

The boundaries of the Middle East – past, present and future

80%

Biger G., Department of Geography and Human Environment T. A. U.

Studia z Geografii Politycznej i Historycznej

|

2012

|

vol. 1

PL

Międzynarodowe granice na Bliskim Wschodzie ustalone zostały w XX w. za sprawą państw europejskich, wśród których prym wiodła Wielka Brytania. Przy wytyczaniu granic zostały uwzględnione więc przede wszystkim interesy kolonialne europejskich imperiów, natomiast pod uwagę nie wzięto w stopniu należytym pragnień i aspiracji żyjących na tym obszarze ludów. W zależności od lokalizacji, granice bliskowschodnie można podzielić na następujące: naturalne, biegnące wzdłuż dawnych granic administracyjnych Imperium Osmańskiego, oraz sztuczne, przybierające charakter linii prostych i nierespektujące uwarunkowań etnicznych. Bliski Wschód jest tym regionem świata, gdzie najpóźniej ustanowiono nowoczesne granice liniowe. Z tego powodu występują tam nadal spory w kwestii delimitacji tych granic. Szczególnie poważnym przypadkiem są granice Izraela. Tylko jedna z jego granic – z Egiptem – jest uzgodniona poprzez umowę międzynarodową, poza tym tylko dwa fragmenty granicy z Jordanią nie są kwestionowane. Toczone od pewnego czasu syryjsko-izraelskie rozmowy pokojowe, jak również rokowania pomiędzy Izraelem a Autonomią Palestyńską, zostały zawieszone właśnie z powodu niemożliwości rozwią- zania sporów granicznych. Autonomia Palestyńska nadal liczy na międzynarodowe uznanie jej granic, co stworzyłoby nowy układ geopolityczny na Bliskim Wschodzie.

EN

This article presents a complicated process of shaping national borders in the Middle East. The author demonstrates the fact that present political boundaries were established mainly by the European countries, with the United Kingdom leading the way. National desires, colonial aspirations, imperial needs, all led to the unrealistic picture of the boundaries in the Middle East. The author analyzes the boundaries fallen into the following categories: those in which natural features influenced their location, boundaries which run along old Ottoman Empire administrative boundaries in the form of straight lines, the lines which follow man-made features, and ethnic lines. The aim of this paper is to focus on one of the neglected factors which determine the exact location of international boundaries in the Middle East, namely village boundaries. The examples of Israel-Palest boundaries as well as the Syrian-Jordan boundary will be used to examine this phenomenon.

3

EWOLUCJA ZAANGAŻOWANIA POLSKI W BUDOWANIE BEZPIECZEŃSTWA NA BLISKIM WSCHODZIE

80%

Krzemińska A.

Obronność – Zeszyty Naukowe Wydziału Zarządzania i Dowodzenia Akademii Sztuki Wojennej

|

2014

|

issue 1(9)

14

PL

W artykule zostało opisane jak zmieniał się udział Polski w budowanie bezpieczeństwa w rejonie Bliskiego Wschodu. Zostało to ukazane na podstawie konfliktów i wynikających z nich misji prowadzonych w tym regionie. Artykuł przywołuje następujące operacje: UNEF II, UNDOF, UNIKOM, UNIIMOG, „Iraqi Freedom” i NTM – Iraq. Na podstawie uczestnictwa w tych misjach widać, że działania Polaków na Bliskim Wschodzie z biegiem lat ewoluowały od zadań inżynieryjnych, logistycznych, medycznych czy obserwacyjnych poprzez działania bojowe i pomoc ludności cywilnej aż do zadań szkoleniowych i doradczych. Oczywiście wszystkie te działania Wojska Polskiego zmierzały do stabilizacji i zbudowania bezpieczeństwa na Bliskim Wschodzie.

EN

The article features the changes in Poland’s engagement in security building in the Midddle East which are presented basing on conflicts and resulting from them missions carried out in this region. The article presents the following operations: UNEF II, UNDOF, UNIKOM, UNIIMOG, „Iraqi Freedom” and NTM – Iraq. The engagement in these missions shows that Poles’ operations in the Middle East have evolved in the course of years from engineering, logistic, medical or observation tasks to combat opera-tions and providing assistance for civilian population and finally to training and advisory tasks. Obviously, all these tasks of the Polish Armed Forces aimed to stabilize and build security in the Middle East.

4

Problemy budżetowe Arabii Saudyjskiej: konsekwencje w sferze bezpieczeństwa i polityki regionalnej

80%

Münnich M.

Securitologia

|

2018

|

issue 2 (28)

26-56

PL

Artykuł przedstawia analizę Programu Równowagi Fiskalnej, który jest wprowadzany w życie w Arabii Saudyjskiej od początku 2017 roku. Tekst omawia dane budżetowe z ostatnich lat oraz założenia budżetu na rok 2018, a następnie ocenia, na ile mają szanse realizacji. Druga część artykułu opisuje zagrożenia o charakterze politycznym. W konkluzji artykułu podkreślono, że założenia ekonomiczne są trudne do osiągnięcia, jednak możliwe, należy się jednak liczyć z opóźnieniem ich realizacji. Zdecydowanie poważniejszym problemem są jednak wyzwania związane z zagrożeniem bezpieczeństwa i stabilności państwa. Sytuacja wewnętrzna pełna jest bowiem napięć, a w polityce zewnętrznej Arabia Saudyjska ponosi w ostatnich latach szereg porażek. Prawdziwym wyzwaniem dla realizacji planu uzdrowienia finansów państwa będzie nieuchronnie zbliżający się moment zmiany na tronie, gdy problemy wewnętrzne mogą doprowadzić do niekontrolowanych przemian, a konkurenci zewnętrzni mogą starać się wykorzystać ten przełomowy moment.

5

Gospodarcza i społeczno-kulturowa rola Iranu w kształtowaniu bezpieczeństwa na Bliskim Wschodzie

80%

Troszczyńska L.

Obronność – Zeszyty Naukowe Wydziału Zarządzania i Dowodzenia Akademii Sztuki Wojennej

|

2016

|

issue 2(18)

14

EN

The aim of the article is to explain Iran’s role in the context of security in the Middle East. This region, due to a large number of conflicts generated by geopolitical, economic, social and cultural factors, is a strategic point on the international security map. In the dynamically changing situation in the Middle East, Iran strengthens is political situation. Decisions taken by this country’s authorities may significantly affect security in the Middle East. Thus the following areas should be researched, firstly factors influencing the shape of security in the Middle East and secondly, economic, civilizational and cultural conditions resulting in its political moves in the area of security in the Middle East region.

6

The boundaries of the Middle East – past, present and future

80%

Biger G.

Studia z Geografii Politycznej i Historycznej

|

2012

|

vol. 1

61-67

EN

This article presents a complicated process of shaping national borders in the Middle East. The author demonstrates the fact that present political boundaries were established mainly by the European countries, with the United Kingdom leading the way. National desires, colonial aspirations, imperial needs, all led to the unrealistic picture of the boundaries in the Middle East. The author analyzes the boundaries fallen into the following categories: those in which natural features influenced their location, boundaries which run along old Ottoman Empire administrative boundaries in the form of straight lines, the lines which follow man-made features, and ethnic lines. The aim of this paper is to focus on one of the neglected factors which determine the exact location of international boundaries in the Middle East, namely village boundaries. The examples of Israel-Palestine boundaries as well as the Syrian-Jordan boundary will be used to examine this phenomenon.

PL

Międzynarodowe granice na Bliskim Wschodzie ustalone zostały w XX w. za sprawą państw europejskich, wśród których prym wiodła Wielka Brytania. Przy wytyczaniu granic zostały uwzględnione więc przede wszystkim interesy kolonialne europejskich imperiów, natomiast pod uwagę nie wzięto w stopniu należytym pragnień i aspiracji żyjących na tym obszarze ludów. W zależności od lokalizacji, granice bliskowschodnie można podzielić na następujące: naturalne, biegnące wzdłuż dawnych granic administracyjnych Imperium Osmańskiego, oraz sztuczne, przybierające charakter linii prostych i nierespektujące uwarunkowań etnicznych. Bliski Wschód jest tym regionem świata, gdzie najpóźniej ustanowiono nowoczesne granice liniowe. Z tego powodu występują tam nadal spory w kwestii delimitacji tych granic. Szczególnie poważnym przypadkiem są granice Izraela. Tylko jedna z jego granic – z Egiptem – jest uzgodniona poprzez umowę międzynarodową, poza tym tylko dwa fragmenty granicy z Jordanią nie są kwestionowane. Toczone od pewnego czasu syryjsko-izraelskie rozmowy pokojowe, jak również rokowania pomiędzy Izraelem a Autonomią Palestyńską, zostały zawieszone właśnie z powodu niemożliwości rozwiązania sporów granicznych. Autonomia Palestyńska nadal liczy na międzynarodowe uznanie jej granic, co stworzyłoby nowy układ geopolityczny na Bliskim Wschodzie.

7

WOJNA W IRAKU W ŚWIETLE DOKTRYNY BUSHA

70%

Kaczmarek P.

Refleksje. Pismo naukowe studentów i doktorantów WNPiD UAM

|

2016

|

issue 13

41-59

PL

The article presents changes in American foreign policy after 11th 2001 and is concerned the George W. Bush’s Middle East policy. The goal of the text is presenting how the Bush doctrine leaded to war in Iraq. After the short introduction about US Middle East policy the text explains fundamental parts of doctrine and describes the most important G. W. Bush speeches and National Security Strategies from 2002 and 2006. This part is dedicated on war on terror, axis of evil and preventive war. The next part try to identify actual and the official and publically stated causes the 2003 invasion of Iraq. The article ends with the analysis the cost of Iraq war.

8

Obiektywny, ale nie neutralny. Robert Fisk o misji dziennikarstwa.

70%

Czapnik S.

Kwartalnik Naukowy OAP UW "e-Politikon"

|

2014

|

issue 12

66-84

PL

Celem tekstu jest analiza spojrzenia Roberta Fiska, bejruckiego korespondenta zagranicznego londyńskiego dziennika „The Independent”, na misję dzienni-karstwa. Najpierw przedstawia się rozróżnienie obiektywizmu i neutralności dokonane przez Douglasa Dowda, a także opisuje zagadnienie obiektywizmu w naukach społecznych (Fisk jest doktorem nauk politycznych). Następnie opisu-je się pogląd Fiska na obowiązki uczciwego dziennikarza, w tym zagranicznego korespondenta na Bliskim Wschodzie: W dziennikarstwie idzie tak naprawdę o monitorowanie władzy i jej ośrodków. Krytykuje on bliskie stosunki między ludźmi mediów a tzw. wiarygodnymi źródłami informacji, np. oficjelami rządo-wymi. W podsumowaniu autor wyraża nadzieję, że jego artykuł może przysłu-żyć się dyskusji dotyczącej dziennikarskiej etyki i profesjonalizmu.

EN

The aim of this paper is to analyze Robert Fisk’s point of view on the mission of journalism. Robert Fisk is a based in Beirut foreign correspondent of London's newspaper “The Independent”. The text starts with Douglas Dowd’s differentiation between objectivity and neutrality and describes the issue of objectivity in social science. Then the author describes Fisk's statement on duties of a decent journalist, not only foreign correspondent in the Middle East: What journalism is really about is to monitor power and the centres of power. He criticizes cosy relations between media people and so-called reliable sources of information, i.e. government officials. In the summary the author hopes that this article could be useful in discussion on journalism ethics and journalism professionalism.

9

Bliski Wschód i Afryka Północna 5 lat po Arabskiej Wiośnie. Czy było warto?

70%

Czepirska I., Górak-Sosnowska K.

Doctrina. Studia społeczno-polityczne

|

2017

|

vol. 14

|

issue 14

19-42

PL

Przedmiotem artykułu jest próba oceny, czy transformacja społeczno-polityczna nazywana zbiorczo Arabską Wiosną okazała się korzystna dla analizowanych państw (Algieria, Egipt, Jordania, Liban, Maroko, Tunezja). Na podstawie danych odnoszących się do sfery politycznej i ekonomicznej dokonano analizy oraz porównania osiągniętych wyników między państwami. W artykule wskazano podłoże oraz typy postulatów zgłaszanych przez protestujących mieszkańców Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej w czasie rewolucji, a następnie przedstawiono szereg wymiernych wskaźników badających ich stan po pięciu latach po Arabskiej Wiośnie. Zestawiając dostępne mierniki oceniono, iż działania rewolucyjne przyniosły znacznie mniej pozytywnych zmian polityczno-ekonomicznych niż oczekiwano. Ujemny wynik z perspektywy gospodarczej praktycznie we wszystkich badanych państwach, a także negatywne zmiany na płaszczyźnie politycznej mogą sugerować, iż nie udało się wykorzystać niewątpliwie ogromnego potencjału do poprawy warunków społeczno-ekonomicznych mieszkańców państw protestujących w ramach Arabskiej Wiosny.

10

Błażej Cecota, Arabskie oblężenia Konstantynopola w VII–VIII wieku. Rzeczywistość i mit, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2015, ss. 208+4 nlb. [Byznatina Lodzensia XXI]

70%

Jakubowski F. A.

Balcanica Posnaniensia Acta et studia

|

2016

|

vol. 23

199-203

11

Słudzy Allaha u władzy. Wpływ islamu na współczesną politykę krajów arabsko-muzułmańskich

61%

Borkowska K.

Horyzonty Polityki

|

2012

|

vol. 3

|

issue 5

63-81

PL

Od prawie dwóch lat oczy całego świata są zwrócone w kierunku Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej. Arabska Wiosna Ludów przetoczyła się od Maroka po Bahrajn, w niektórych krajach zostawiając po sobie krwawy ślad. Ostatnia fala rewolucji stanowi tło rozważań, w których autorka stara się uchwycić rolę islamu we współczesnych realiach arabsko-muzułmańskich na przykładzie wybranych państw. Celem artykułu jest ukazanie islamu jako jednego z najważniejszych mechanizmów determinujących bieg wydarzeń na arenie politycznej omawianego regionu, z którym zarówno lokalni politycy, jak i władcy światowych mocarstw muszą się dziś liczyć.

12

The Kurd Issue in the Middle East

61%

Misiągiewicz J.

Facta Simonidis

|

2013

|

vol. 6

|

issue 1

127-149

PL

Celem niniejszego opracowania jest analiza sytuacji i genezy mniejszości kurdyjskiej w wybranych państwach na Bliskim Wschodzie. Współcześnie wzrost kurdyjskiego nacjonalizmu stanowi wyzwanie dla stabilności i unitarności państw regionu. Jest to kwestia związana nie tylko z potrzebą tożsamości politycznej mniejszości kurdyjskiej i dążeniem do stworzenia własnego państwa, ale przede wszystkim z niedorozwojem gospodarczym i społecznym regionów kurdyjskich. Najwięcej Kurdów zamieszkuje na terytorium południowo-wschodniej Turcji. Państwo to od wielu lat boryka się z problemem terroryzmu Partii Pracujących Kurdystanu. Tym samym kwestię kurdyjską należy analizować, uwzględniając szereg uwarunkowań politycznych, kulturowych, społecznych i gospodarczych stanowiących specyfikę państw zamieszkałych przez tę mniejszość.

EN

This article surveys the developing situation of Kurdish minority in the Middle East and tries to predict the future of this ethnic group. The emergence of Kurd nationalism is gaining importance nowadays as a challenge for the stability and unity of the states in the region. The Kurdish question is not only connected with the political identity of the Kurds and their willingness to create their own state, but also with their economic weakness and poverty which has caused a violent ethnic conflict between government forces and the Kurdistan Workers Party in Turkey. This paper is aimed at better understanding and analysis of the Kurdish issue in Turkey, Iraq, Syria and Iran, which are Kurds’ homelands in the Middle East.

13

Mocarstwowy wymiar polityki Unii Europejskiej wobec państw Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej

61%

Skorzycki M.

Przegląd Europejski

|

2013

|

vol. 2013(2)

28-56

PL

Artykuł zawiera analizę obecnych relacji łączących Unię Europejską ze śródziemnomorskimi państwami Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej, dokonaną w oparciu o założenie o jej imperialnym charakterze. Autor wykorzystał koncepcję Jana Zielonki, który opisał UE jako mocarstwo o charakterze neośredniowiecznym z nakładającymi się jurysdykcjami, policentryzmem politycznym i pokojowymi metodami poszerzania swojego obszaru. Celem tekstu jest stwierdzenie, czy ta teoria sprawdza się w odniesieniu do politycznych i gospodarczych relacji Unii Europejskiej z jej południowym sąsiedztwem, zwłaszcza w ich wymiarze zinstytucjonalizowanym. The article contains the analysis of contemporary relations between the European Union and the Mediterranean states of the Middle East and North Africa. The analysis in question is based on the assumption of an imperial nature of the EU, but without an implication that it is the next traditional military superpower of a concentric type, using its power to rank the subordinated countries in a hierarchy that rests on their political distance from the imperial centre. Instead, the author used the concept introduced by Jan Zielonka, according to whom the EU is a neo-medieval superpower with overlapping jurisdictions, political polycentrism and peaceful methods of a territorial expansion. The main goal of the paper is to test this theory against the reality of political and economical relations of the EU with its southern neighbourhood, with the emphasis on institutionalised ties.

14

Soft power in Turkey's foreign policy towards the Middle East region

61%

Smoleń K.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia

|

2011

|

vol. 18

|

issue 1

67-87

PL

Przedmiotem analizy jest soft power w polityce zagranicznej Turcji wobec regionu Bliskiego Wschodu. W warunkach zmian parametrów systemu międzynarodowego, a zwłaszcza pojawienia się w nim podmiotów pozapaństwowych oraz nowych jakościowo zjawisk i zagrożeń, soft power stała się efektywnym instrumentem, umożliwiającym państwom oddziaływanie na system zewnętrzny oraz realizację celów polityki zagranicznej. Model soft power jako narzędzia realizacji celów polityki zagranicznej na Bliskim Wschodzie stosuje Turcja.Soft power w polityce zagranicznej Turcji wobec regionu Bliskiego Wschodu warunkowana jest przez uwarunkowania wewnętrzne: dynamicznie rozwijającą się gospodarkę, dostęp do zasobów energetycznych oraz uwarunkowania zewnętrzne: położenie geopolityczne i aktualny kształt systemu międzynarodowego. Realizacja soft power w polityce zagranicznej Turcji wobec regionu Bliskiego Wschodu ma miejsce poprzez m. in.: mediację w sporach regionalnych, współpracę polityczną i gospodarczą, propagowanie zasad liberalnej gospodarki i demokracji, promocję kultury oraz budowanie społeczeństwa obywatelskiego.Analizując efektywność soft power w polityce zagranicznej Turcji wobec regionu Bliskiego Wschodu, uznano, że model ten jest "katalizatorem" współpracy regionalnej i rozwoju społeczeństwa obywatelskiego, a także skutecznym narzędziem promocji wizerunku państwa za granicą. Nie jest jednak dostatecznym narzędziem w "wygaszaniu" sporów międzynarodowych.

15

Middle East in the One Belt One Road initiative: a pathway or a strategic partner?

61%

Górak-Sosnowska K.

Społeczeństwo i Polityka

|

2022

|

issue 4(73)

13-26

PL

W artykule omówiono rolę państw Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej w chińskim projekcie Jednego pasa i jednej drogi ( One Belt One Road, OBOR), który stanowi reaktywację Jedwabnego Szlaku. Analizę usytuowano w kontekście rywalizacji amerykańsko-chińskiej w regionie oraz przewagi konkurencyjnej Chin jako strategicznego partnera państw Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej. Podkreślono znaczenie współpracy o charakterze ekonomicznym dla obu stron, która odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu OBOR w regionie. Jednym z głównych wniosków analizy jest to, że Chiny są mniej kłopotliwym wizerunkowo partnerem dla państw Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej niż Stany Zjednoczone.

EN

The article discusses the role of the countries of the Middle East and North Africa in the Chinese One Belt One Road (OBOR) project, which is the reactivation of the Silk Road. It frames the analysis in the context of the US-Chinese rivalry in the region and China's competitive advantage as a strategic partner of the Middle East and North African countries. The article emphasizes the importance of economic cooperation for both parties, which plays a key role in shaping OBOR in the region. One of the main is that China is a less troubling partner for the countries of the Middle East and North Africa, compared to the United States.

16

OBECNOŚĆ MILITARNA STANÓW ZJEDNOCZONYCH NA BLISKIM WSCHODZIE Z PERSPEKTYWY NOWEJ STRATEGII BEZPIECZEŃSTWA USA

61%

Belica B.

Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem

|

2015

|

vol. 1(4)

173-200

PL

Stany Zjednoczone Ameryki Północnej od dawna angażują się w konflikty na Bliskim Wschodzie. Ich obecność w tym rejonie od czasu II wojny światowej jest wynikiem strategicznego znaczenia surowcowego i geopolitycznego Bliskiego Wschodu. Artykuł ma na celu zwrócenie uwagi na zjawisko redukcji liczby wojsk amerykańskich stale stacjonujących w tym regionie oraz przeanalizowanie znaczenia amerykańskich baz wojskowych dla przeciwdziałania aktualnym zagrożeniom bezpieczeństwa.

EN

United States, have great power status and engage in conflicts taking place in the Middle East. This is a result of the importance of Middle East Region in foreign policy strategies and security strategies of the powers. United States' military presence in this strategic region has continued since the 2nd World War. The main aspects of the US presence in the region include the question of ensuring an uninterrupted flow of raw materials and maintenance of the system of strategic alliances in the Middle East, created in the late 20th century, and ensuring relative security in this part of the world. This presence provides the US supremacy in the region and eliminates the influence of individual competitors such as Russia or Iran. The purpose of this article is to draw attention to the US military presence in the region, both in the past and today, and the role that US held the Middle East in American politics over the years, from the end of 2nd World War.The author intends to draw attention to the trend that can be observed in recent years: reducing the military forces permanently stationed in the Middle East. The autor of this paper have intends to analyze the position of the United States military bases in the region and describe the strategic importance of some of these bases in responding to contemporary security threats.

17

Między Scyllą determinizmu a Charybdą niepewności: spotkania klimatologów z historykami i archeologami średniowiecznego BliskiegoWschodu

61%

Izdebski A.

Historyka Studia Metodologiczne

|

2013

|

vol. 43

18

The Kurd Issue in the Middle East

61%

Misiągiewicz J.

Facta Simonidis

|

2013

|

issue 6

151-166

EN

This article surveys the developing situation of Kurdish minority in the Middle East and tries to predict the future of this ethnic group. The emergence of Kurd nationalism is gaining importance nowadays as a challenge for the stability and unity of the states in the region. The Kurdish question is not only connected with the political identity of the Kurds and their willingness to create their own state, but also with their economic weakness and poverty which has caused a violent ethnic conflict between government forces and the Kurdistan Workers Party in Turkey. This paper is aimed at better understanding and analysis of the Kurdish issue in Turkey, Iraq, Syria and Iran, which are Kurds’ homelands in the Middle East.

PL

Celem niniejszego opracowania jest analiza sytuacji i genezy mniejszości kurdyjskiej w wybranych państwach na Bliskim Wschodzie. Współcześnie wzrost kurdyjskiego nacjonalizmu stanowi wyzwanie dla stabilności i unitarności państw regionu. Jest to kwestia związana nie tylko z potrzebą tożsamości politycznej mniejszości kurdyjskiej i dążeniem do stworzenia własnego państwa, ale przede wszystkim z niedorozwojem gospodarczym i społecznym regionów kurdyjskich. Najwięcej Kurdów zamieszkuje na terytorium południowo – wschodniej Turcji. Państwo to od wielu lat boryka się z problemem terroryzmu Partii Pracujących Kurdystanu. Tym samym kwestię kurdyjską należy analizować uwzględniając szereg uwarunkowań politycznych, kulturowych, społecznych i gospodarczych stanowiących specyfikę państw zamieszkałych przez tą mniejszość.

19

Kościół w Armenii – podziały i dążenie do jedności

61%

Imach M.

Tarnowskie Studia Teologiczne

|

2016

|

vol. 35

|

issue 2

EN

The hundredth anniversary of extermination of the Armenians celebrated in the year 2015 contributed to a greater interest not only to Armenia and Armenians but also to the history of the Armenian Church. This article outlines briefly geographical and historical background of Armenia in order to show complex image of the country which as the first in the history adopted the Christian faith as an official religion. Through the centuries we note many divisions inside this church because of theological differences as well as geographical reasons. As a result the Armenian Apostolic Church did not accept the supremacy of the pope. Although the dialogue with the Armenians continued from the twelfth century, it was not until the seventeenth century when a group of Armenians recognizing the primacy of the Pope established the Catholic Church of the Armenian rite. The twentieth century brought initiatives from the part of Rome as well as from the Armenians to unite the Armenian Apostolic Church and to bring all Armenians to the unity with Rome and the Pope. The element that aid the unity is the common remembrance of the Armenian genocide committed by the Turks in 1915–1916.

PL

Setna rocznica eksterminacji Ormian, przypadająca w roku 2015, obudziła większe zainteresowanie nie tylko Armenią i Ormianami, ale także historią Kościoła ormiańskiego. Artykuł kreśli zatem krótko uwarunkowania geograficzne i historyczne Armenii, aby ukazać państwo, które jako pierwsze w historii przyjęło wiarę chrześcijańską za obowiązującą. W ciągu wieków dochodziło do podziałów wewnątrz tego Kościoła z powodu różnic teologicznych oraz ze względów geograficznych. Tak oto powstał Apostolski Kościół Ormiański, który nie przyjął zwierzchnictwa papieża. Pomimo iż dialog Rzymu z Ormianami trwał już od XII wieku, to dopiero w XVII wieku doszło do wyodrębnienia się grupy Ormian uznających prymat papieża i do powstania Katolickiego Kościoła obrządku ormiańskiego. XX wiek przyniósł wzmożone działania ze strony Rzymu, a także ze strony kolejnych katolikosów ormiańskich, aby doszło najpierw do zjednoczenia w ramach Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego, a następnie do pełnej jedności wszystkich Ormian z Rzymem i papieżem. Elementem wspomagającym zjednoczenie jest wspólne wspominanie ludobójstwa Ormian dokonanego przez Turków w latach 1915–1916.

20

SYSTEM BEZPIECZEŃSTWA PAŃSTWA WOBEC WSPÓŁCZESNYCH ZAGROŻEŃ CYWILIZACYJNYCH

61%

ŚWIDERSKI K., KUŹNIAR Z.

Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje

|

2017

|

vol. 25(25)

154-168

PL

Druga dekada XXI wieku to okres jednych z największych zagrożeń dla współczesnej cywilizacji. Po zamachu na World Trade Center z 11 września 2001 roku jesteśmy w stanie permanentnego zagrożenia i stanie wojny z terroryzmem. Jednym z największych współczesnych zagrożeń szczególnie dla państw europejskich jest migracja ludności z państw Bliskiego Wschodu i północnej Afryki. W artykule opisano współczesne zagrożenia od migracji ludności muzułmańskiej poprzez ataki terrorystyczne, aż po handel narkotykami. Zaprezentowano również zagrożenia, które stanowią jednocześnie największe globalne wyzwania dla systemu bezpieczeństwa Europy. Opisany został także system bezpieczeństwa RP, który reguluje jego organizację w Polsce i jednocześnie odnosi się do współczesnych wyzwań i zagrożeń, a który opracowany został w 2014 roku w Strategii Bezpieczeństwa RP.

Refine search results