Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Journals help
Authors help
Years help

Results found: 32

first rewind previous Page / 2 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  instytucje kultury
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
PL
Planowanie w instytucjach kultury wynika ze specyfiki prowadzonej działalności i często jest determinowane postawą dyrektora podmiotu. Celem artykułu jest przedstawienie i analiza planów działalności artystycznej instytucji kultury oraz określenie elementów charakterystycznych dla tego typu organizacji, na podstawie badań empirycznych i przeprowadzonych wywiadów oraz analizy literatury. Przedstawiona jest forma planów w układzie zadaniowym, która wydaje się być najbardziej korzystna z punktu widzenia samej organizacji oraz podmiotu założycielskiego.
PL
Ryzyko oznacza możliwość nieosiągnięcia celu organizacji. Identyfikacja ryzyka jest pierwszym etapem w procesie zarządzania ryzykiem. Kluczem do jej prawidłowego przeprowadzenia jest precyzyjne ustalenie celów strategicznych i operacyjnych organizacji. Celem artykułu jest przedstawienie prawidłowego rozumienia pojęcia ryzyka oraz zaprezentowanie możliwości identyfikacji ryzyka w działalności miejskiej instytucji kultury przy wykorzystaniu analizy SWOT. Na przykładzie miejskiej instytucji kultury zaprezentowano hierarchię celów strategicznych i operacyjnych wraz z miernikami. Podano przykład możliwości wykorzystania analizy SWOT jako narzędzia pomocnego przy formułowaniu celów organizacji, a co za tym idzie, identyfikacji zdarzeń mogących wpłynąć na nieosiągnięcie tych celów. Przedstawiono również podstawowe kategorie ryzyka występujące w instytucjach kultury. Do każdej kategorii zostały podane przykłady ryzyka. Badania przeprowadzono w miejskiej instytucji kultury.
EN
The aim of the study is to try to identify the impact of restrictions related to the COVID-19 pandemic on the activities of cultural institutions. In order to achieve the adopted goal, the method of critical analysis of the literature was used, using secondary data from the Central Statistical Office concerning the cultural sector since the announcement of the pandemic in Poland. The discussed issue is of significant importance in relation to the consequences of the pandemic and the search for solutions mitigating its negative impact. The topic of the work is topical due to the continuity of the pandemic, the uncertainty of the functioning of cultural institutions despite the restoration of their activities, the need to adapt to the new reality and the possibility of applying measures to counteract the crisis. The suspension of activities by cultural institutions was the basic organisational factor that caused, inter alia, redundancies and remote work. This form of work contributed to maintaining relations with recipients. When comparing the first and second quarters of 2020, it should be noted that the increase in the “significant” effects of the pandemic in all units of cultural institutions was distinguished by their legal form. The greatest impact of the effects of the pandemic concerned voivodeship self-government organisational units. And in the structure of the CAC, these were institutions that provided activities related to the production of films, video recordings and television programs. The largest decrease in revenues – above 90% – was recorded for these voivodeship self-government organisational units. The activities undertaken by the Ministry of Culture and National Heritage, which include preserving culture, involve support under grants and scholarship programs, but a long-term policy and a radical revision of the activities are needed so that cultural institutions start to generate income.
PL
Celem pracy jest próba identyfikacji wpływu ograniczeń związanych z pandemią COVID-19 na działalność instytucji kultury. Realizując przyjęty cel zastosowano metodę krytycznej analizy literatury wykorzystując dane wtórne GUS dotyczące instytucji kultury od chwili ogłoszenia pandemii w Polsce. Podjęte zagadnienie ma istotne znaczenie w odniesieniu do następstw pandemii i poszukiwania rozwiązań łagodzących jej negatywny wpływ. Temat pracy jest aktualny ze względu na ciągłość trwania pandemii, niepewność funkcjonowania instytucji kultury mimo przywrócenia ich działań, konieczności dostosowania się do nowej rzeczywistości oraz możliwość aplikacji o środki mające przeciwdziałać kryzysowi. Zawieszenie działania przez instytucje kultury było podstawowym czynnikiem organizacyjnym, który wywołał m.in. zwolnienia pracowników, pracę zdalną. Ta forma prezentacji efektów pracy miała przyczynić się do podtrzymania relacji z odbiorcami. Porównując I i II kwartał 2020 roku należy zauważyć, wzrost „znacznych” skutków pandemii we wszystkich jednostkach instytucji kultury wyróżnionych ze względu na formę prawną. Największy wpływ pandemii dotyczył wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych. Zaś w strukturze PKD były to instytucje świadczące działalność związaną z produkcją filmów, nagrań wideo, programów telewizyjnych. Największy spadek przychodów powyżej 90% odnotowano dla wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych.Podjęte przez MKIDN działania obejmujące ratowanie kultury wiążą się ze wsparciem w ramach dotacji, programów stypendialnych, jednak potrzebna jest długofalowa polityka i radykalna rewizja działania tak, by instytucje kultury zaczęły uzyskiwać przychody.
EN
Cultural goods can be said to determine a state’s wealth. Consequently, their protection in peacetime and wartime is essential. First of all, the protection of cultural goods results from the natural need to ensure their survival. The protection mainly consists in securing them so that they will not be lost, destroyed, damaged, vandalised or transported abroad. In this paper, the author discusses the most important aspects of the protection of cultural goods.
EN
The subject of this study is the analysis and critical inclusion of public law regulations concerning the independence of cultural institutions, which are created by local self-government units. At work, in addition to guidance that may be useful both to law practitioners as well as administratists, the position of doctrinal representatives and practices is also confronted in issues related to aligning the quality and type of services of the institution with respect to the policy intent of the organizer and the expectations of the members of the local community. The paper highlights the most important issues related to the organizational and financial dependence of self-government cultural institutions, as well as the need to introduce mechanisms to adapt or at least to address the expectations of the public in the field of municipal cultural institutions.
PL
Przedmiotem niniejszego opracowania jest analiza oraz krytyczne ujęcie regulacji publicznoprawnych dotyczących niezależności instytucji kultury, które tworzone są przez jednostki samorządu terytorialnego. W pracy, oprócz wskazówek, które mogą być przydatne zarówno praktykom prawa, jak również administratywistom, konfrontowane jest także stanowisko przedstawicieli doktryny oraz praktyki w kwestiach związanych z dostosowywaniem jakości i rodzaju usług instytucji względem woli polityki prowadzonej przez organizatora oraz oczekiwań członków społeczności samorządowej. W pracy wskazano na najważniejsze kwestie, jakie są związane z zależnością organizacyjną i finansową samorządowej instytucji kultury, a także na potrzebę wprowadzenia mechanizmów mających na celu sprostanie oczekiwaniom odbiorców w zakresie działalności komunalnych instytucji kultury lub chociaż zwrócenie na nie uwagi.
PL
Łączenie instytucji kultury – w tym muzeów – w praktyce nierzadko budzi emocje i jest przedmiotem kontrowersji, o których donoszą media. Po stronie pracowników łączonych instytucji mogą pojawić się obawy dotyczące zatrudnienia u nowego pracodawcy. Połączenie muzeum z innym muzeum lub z inną instytucją kultury, niebędącą muzeum w sensie prawnym, kwalifikowane jest jako przejście zakładu pracy w rozumieniu art. 231 Kodeksu pracy. Niniejszy artykuł został poświęcony sytuacji prawnej pracowników łączonych muzeów. Główna część opracowania koncentruje się na uprawnieniach pracowników związanych z przejściem zakładu pracy na innego pracodawcę i odpowiada na pytanie, czy interesy pracowników w takich przypadkach są należycie zabezpieczone. Rozważania na temat sytuacji pracowników de lege lata doprowadziły do sformułowania wniosków de lege ferenda. Wydaje się bowiem, że ochrona prawna przejmowanych pracowników mogłaby być wzmocniona.
PL
W ramach glosy postawione zostało fundamentalne pytanie, a mianowicie czy w ramach gminnych domów kultury może być prowadzona działalność w zakresie sportu, czy też turystyki? Na tak postawione pytanie (analizując nie tylko uzasadnienie glosowanego wyroku, poglądy doktryny, ale i pozostałe orzecznictwo) udzielona została odpowiedź negatywna. Jednostki samorządu terytorialnego nie mają pełnej swobody w określaniu zakresu zadań cedowanych na własne podmioty organizacyjne. Zmiana dotychczasowego sposobu realizacji zadań wymaga uwzględnienia wielu przepisów wyznaczających granice samorządowego władztwa organizacyjnego. Tym samym samorządowa instytucja kultury nie może realizować zadań z zakresu sportu i rekreacji. Powyższa teza została zaprezentowana w glosie do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 20 sierpnia 2020 r. (sygn. akt II SA/Ol 426/20). Musimy pamiętać, że prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym (art. 9 ust. 2). Art. 13 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej stanowi, że instytucje kultury działają na podstawie aktu o ich utworzeniu oraz statutu nadanego przez organizatora. Konkludując wyraziłem pogląd, że realizowanie w ramach jednego podmiotu wspólnie wyżej wymienionych zadań (z zakresu kultury, sportu, czy też turystyki) jest niedopuszczalne, bowiem finansowanie instytucji kultury, jako odrębnych podmiotów, odbywa się na innych zasadach niż zadania z zakresu sportu.
PL
W artykule przedstawiono wyniki badania zasięgu przestrzennego oddziaływania łódzkich instytucji kultury. Analizie poddano informacje zebrane w dziewięciu największych łódzkich muzeach i teatrach. Przy pozyskiwaniu danych zastosowano metodę gromadzenia kodów pocztowych klientów, która umożliwiła zbadanie dużej zbiorowości, jednocześnie nie utrudniając zbytnio bieżącej działalności placówek. W toku badań, wiosną 2012 r., zebrano informacje na temat miejsc zamieszkania ponad 35 tys. osób odwiedzających łódzkie instytucje kultury.
EN
The paper discusses research results regarding the influence area of cultural institutions located in Łódź. The analysis includes data collected from nine biggest museums and theatres. In order to gather the information, customers were asked for their zip-codes. This method allows for surveying a large group of people and at the same time it does not interfere much with current activity of the institution. During the spring of 2012, the information about places of residence of 35 thousand customers who visited cultural institutions in Łódź was gathered.
EN
The article raises the issue of the school of the future, which as a result of civilizational changes, will be changing entering into more formal relations with the surroundings especially with cultural institutions, organizations and entrepreneurial sphere. In the author’s opinion, which is also based on fragmentary studies in the educational process of the future, the traditional school (building and all activity inside – educational factory) will be only one of many equal segments of the educational process. In his view, cultural institutions should become the partners (elements) of the first degree education. This issue, however, requires plentiful of research and a broad social discourse. Therefore, the author’s intention is to raise the issue, which in the future may prove to be very important in the educational process.
PL
W artykule podjęto zagadnienie dotyczące szkoły przyszłości, która wskutek przemian cywilizacyjnych będzie zmieniać się, wchodząc w coraz bardziej formalne relacje z otoczeniem, a zwłaszcza z instytucjami kultury, organizacjami i sferą przedsiębiorczości gospodarczej. W przekonaniu autora, wyrosłym także z fragmentarycznych badań, w procesie edukacyjnym przyszłości, tradycyjna szkoła (budynek i wszystko, co się w nim dzieje – fabryka edukacyjna) stanie się tylko jednym z wielu równoprawnych segmentów procesu edukacyjnego. Jego zdaniem, partnerami (elementami) pierwszego stopnia w edukacji mogą stać się instytucje kultury. Zagadnienie to jednak wymaga wielu badań i wieloaspektowego dyskursu społecznego. Dlatego intencją autora jest wywołanie zagadnienia, które w przyszłości może okazać się ważne w procesie edukacyjnym.
PL
Niniejszy tekst jest refleksją na temat możliwości/potrzeby świadomego i powszechnego zaangażowania sztuki, poszczególnych jej dziedzin, w procesy wychowania i socjalizacji człowieka, a nade wszystko młodego pokolenia, realizowanych w podstawowych środowiskach wychowawczych. W przedmiotowym zakresie rolę szczególną przypisuję rodzinie i szkole oraz instytucjom kultury obecnym w przestrzeni społecznej. Rozważania prowadzę wokół kategorii spotkania, jest ono bowiem kluczową kategorią, która pozwala nie tylko na inicjację człowieka w przestrzeń kultury/sztuki, ale też umożliwia jej poznanie, zrozumienie i włączenie dobra – wartości, treści, emocji, estetyki – które ma każda ze sztuk. Sztuka w każdej epoce była wartością i pełniła szereg funkcji społecznych. Dzisiaj również, uwzględniając szereg problemów społecznych rysujących się w codziennej przestrzeni, pojawia się pilna potrzeba intensyfikacji i zintegrowanych wspólnych działań – sztuki, rodziny, szkoły – by przeciwstawić się rozprzestrzenianiu zła. Sztuka, zaangażowana w wychowanie i socjalizację, staje się formą profilaktyki, terapii i kompensacji. Trzeba tylko zaaranżować spotkanie ze sztuką.
EN
This text is a reflection in the area of the possibilities / needs of conscious and universal involvement of art, its individual domains, in the processes of upbringing and socialization of man, and above all of the young generation, carried out in basic educational environments. In this area, I attach special importance to family and school as well as cultural institutions present in the social space. I am leading considerations around the meeting category, because it is a key category that allows not only for the initiation of a man into the space of culture / art, but also enables it to get to know, understand and incorporate the good – values, contents, emotions, aesthetics – which each art has. Art in every age was a value and fulfilled a number of social functions. Today, also taking into account a number of social problems appearing in everyday space, there is an urgent need to intensify and integrated joint activities – art, family, school – to oppose the spread of evil. Art, engaged in upbringing and socialization, becomes a form of prevention, therapy and compensation. You just have to arrange a meeting with art.
PL
W artykule została omówiona rola lokalnych instytucji kultury w procesie rozwoju społecznego i gospodarczego. Zagadnienie wpływu kultury na rozwój jest obecnie coraz szerzej dyskutowane, czego odzwierciedleniem są liczne publikacje naukowe oraz dokumenty strategiczne podnoszące ten temat. Do ważnych aktorów w procesie modernizacyjnym należą lokalne instytucje kultury, które dzięki wykorzystaniu narzędzi partycypacyjnych i otwartości mogą przyczynić się do pomnażania kluczowych kapitałów, niezbędnych do zmiany społecznej i do uwolnienia społecznej kreatywności i innowacyjności. W artykule zaprezentowano wnioski z badań dotyczących sposobów wykorzystywania przez rzeczone instytucje założeń zarządzania partycypacyjnego. Badania, z wykorzystaniem metody wielokrotnego studium przypadku, zostały zrealizowane w 2013 r. w dziewięciu lokalnych ośrodkach kultury.
EN
The article provides an overview of the relationship between culture and development and shows the role of cultural organizations in this process. The way to social and economic development, among other things, leads through efficient cultural organizations that use participatory tools and openness to help to multiply social and cultural capitals. The article presents research findings on how local cultural organizations utilize participatory management tools.
12
63%
EN
The subject of this paper is the analysis and critical recognition of public law regulations concerning the creation of cultural institutions by local self-government units. In the paper, in addition to guidance that may be useful both to law practitioners as well as specialists in administrative law, the position of doctrinal representatives and practice in issues related to the mere execution of the law by the organs of local self-government units is also confronted. The paper highlights the most important issues related to the establishment of a self-governing cultural institution, among which can be mentioned: the issue of the act on the establishment of a cultural institution, its statute and registration.
PL
Przedmiotem niniejszego opracowania jest analiza oraz krytyczne ujęcie regulacji publicznoprawnych dotyczących tworzenia instytucji kultury przez jednostki samorządu terytorialnego. W pracy, oprócz wskazówek, które mogą być przydatne zarówno praktykom prawa, jak i administratywistom, konfrontowane jest stanowisko przedstawicieli doktryny oraz praktyki w kwestiach związanych z samym procesem wykonywania prawa przez organy jednostek samorządu terytorialnego. Ponadto wskazano na najważniejsze kwestie, jakie są związane z utworzeniem samorządowej instytucji kultury, pośród których można wymienić: wydanie aktu o utworzeniu instytucji kultury, nadanie jej statutu i wpisanie do rejestru.
EN
Preventive measures introduced in 2020 in order to minimize the impact of the COVID-19 pandemic have resulted in constraints put on the cultural sector in many parts of the world. Sanitary restrictions have also negatively affected the condition of the cultural sector in Poland. The purpose of this article is an attempt to determine the impact of the COVID-19 pandemic restrictions on the operation of the cultural sector in Poland between March 2020 and the first half of 2021. The topic is important because of the continuity of the pandemic, the need to adapt the rules of the cultural sector to the changed reality, and the need to build a new relationship with the recipient of the cultural offer. The research question is how the cultural sector has adapted to the conditions changed by the COVID-19. The author focused on the impact of restrictions on the functioning of cultural institutions whose activities are financed from the state budget and local government funds. The article provides an overview of initiatives undertaken at the state and local government level. A method of critical analysis of literature was adopted, using the secondary data of the Central Statistical Office concerning cultural activity in Poland, reports of the government agencies, and popular scientific analyses of the impact of the pandemic on the cultural sector. The results show that most cultural institutions were not prepared to function in the difficult conditions changed by the pandemic. Some of them – not without difficulties – have attempted to reach their audiences with their offer through an online message. The measures taken by the Ministry of Culture, National Heritage and Sports and by the local governments were aimed at guaranteeing the financial security of the institutions. What is needed, however, is a long‑term policy and reformulation of these institutions to make them more effective and responsive to the changes in the environment.
PL
Wprowadzone w I kwartale 2020 roku działania zapobiegawcze, których celem było zminimalizowanie skutków pandemii COVID-19, spowodowały ograniczenia w funkcjonowaniu sektora kultury w wielu rejonach świata. Obostrzenia sanitarne negatywnie wpłynęły również na kondycję sektora kultury w Polsce. Celem artykułu jest próba ustalenia, jaki wpływ na funkcjonowanie sektora kultury w Polsce miały ograniczenia związane z pandemią COVID-19 w okresie od marca 2020 roku do końca pierwszej połowy 2021 roku. Temat ma istotne znaczenie ze względu na wciąż trwającą pandemię, konieczność dostosowania zasad funkcjonowania sektora kultury do zmienionej rzeczywistości, konieczność zbudowania nowych relacji z odbiorcą oferty kulturalnej. Pytanie badawcze brzmi – w jaki sposób sektor kultury przystosował się do warunków zmienionych przez COVID-19? Autor skoncentrował się na wpływie obostrzeń na funkcjonowanie instytucji kultury, których działalność jest finansowana z budżetu państwa oraz z funduszy samorządów lokalnych. W artykule przedstawiono przegląd inicjatyw podjętych na szczeblu rządowym i samorządowym. Realizując przyjęty cel, autor artykułu zastosował metodę krytycznej analizy literatury, wykorzystując dane wtórne Głównego Urzędu Statystycznego dotyczące działalności kulturalnej w Polsce. Wykorzystał też raporty przygotowane przez instytucje rządowe i analizy popularnonaukowe dotyczące wpływu pandemii na sytuację sektora kultury. Z zaprezentowanych danych wynika, że większość instytucji kultury nie była przygotowana do funkcjonowania w trudnych, zmienionych przez pandemię warunkach. Część z nich – nie bez trudności – podjęła próbę dotarcia z ofertą do odbiorców poprzez przekaz online. Działania podjęte przez Ministerstwo Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu oraz przez samorządy lokalne zmierzały do zagwarantowania bezpieczeństwa finansowego instytucjom. Potrzebna jest jednak długofalowa polityka i zmiana formuły działania tych instytucji, tak by stały się bardziej efektywne i szybciej reagowały na zmiany otoczenia.
EN
One of basic needs of society, especially of a highly developed one, is satisfying non-material needs, including participation in culture. Thus, cultural activity becomes a popular and widespread phenomenon. The COVID-19 pandemic had a strong impact on the cultural sphere of Polish cities. All cultural institutions had to deal with the frequently changing rules of their functioning and adjust to the sanitary regime. The work aims to illustrate significant changes introduced as a result of the pandemic in the functioning of the cultural zone of Krakow and Katowice (Poland). Conversations and interviews with representatives of selected institutions allowed to draw the attention to the basic problems of their functioning. Moreover, on the basis of the survey conducted among the recipients of culture, the use and the degree of satisfaction with the implemented solutions were also shown. The research shows that all surveyed institutions quickly began to create remote means of contact with the respondent. Nevertheless, the interest in the activities of cultural institutions during the pandemic was, as one might expect, significantly limited. The expected impact of the pandemic period on the functioning of cultural institutions in the future, however, seems paradoxically positive. All institutions agree that most of the major events will be more online in the future, becoming hybrid events, which can help attract the attention of a younger audience.
PL
Zaspokajanie potrzeb niematerialnych, w tym uczestnictwo w kulturze, należy obecnie do podstawowych potrzeb człowieka żyjącego w społeczeństwie wysoko rozwiniętym. Tym samym działalność kulturalna staje się zjawiskiem popularnym i powszechnym. Pandemia COVID-19 zmieniła dotychczasową rzeczywistość, co miało duży wpływ na sferę kulturalną polskich miast. Wszystkie instytucje kultury musiały mierzyć się z często zmieniającymi się zasadami ich funkcjonowania i dostosowywać się do obowiązującego reżimu sanitarnego. Opracowanie ma na celu zobrazowanie zmian w funkcjonowaniu strefy kulturalnej Krakowa i Katowic, wprowadzonych w wyniku pandemii. Rozmowy i wywiady z przedstawicielami wybranych placówek kulturalnych pozwoliły na poznanie i omówienie stojących przed nimi problemów oraz wyzwań. Na podstawie badań ankietowych przeprowadzonych w gronie odbiorców kultury opisano także wprowadzone rozwiązania oraz stopień zadowolenia z nich. Z badań wynika, że analizowane placówki szybko zaczęły tworzyć zdalne drogi kontaktu z odbiorcą. Zainteresowanie działalnością placówek kulturalnych w okresie pandemii było znacznie ograniczone. Przewidywany wpływ tego okresu na funkcjonowanie instytucji kultury w przyszłości paradoksalnie wydaje się jednak pozytywny. Wszystkie placówki zgodnie zajmują stanowisko, że większość najważniejszych wydarzeń będzie w przyszłości odbywać się także w formie online, stając się wydarzeniami hybrydowymi, co może pomóc w przyciągnięciu uwagi młodszych odbiorców.
EN
The increasing complexity of the social world forces transformations within public policies, which are trying to adapt to the dynamically changing reality. The implementation of new management techniques in line with the model of metagovernance appears to be a common formula of such adaptation. The model involves complementing the existing management models with horizontal networks of public policy stakeholders as well as establishing the policy regarding three principles - of the required diversity, required reflexivity, and ironic attitude. Public cultural institutions that serve the role of framework institutions support the implementation of new management techniques, primarily by means of creating new and supporting existing networks of cultural policy stakeholders. The description of the institution is based on in-dept-interviews with individuals involved in the creation of public policy in the area of culture pursued in the second half of 2018.
PL
Wzrost złożoności świata społecznego wymusza przemiany polityki publicznej, której przedstawiciele starają się dostosować ją do dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości. Powszechną formą tej adaptacji wydaje się wdrażanie nowych technik zarządczych zgodnych z modelem metagovernance. Zakłada on m.in. uzupełnienie istniejących modeli zarządzania publicznego o horyzontalne sieci interesariuszy polityki publicznej, ale też oparcie polityki na trzech zasadach - wymaganej różnorodności, wymaganej refleksyjności i postawy ironicznej. Publiczne instytucje kultury nazywane instytucjami ramowymi wspierają wdrażanie nowych technik zarządczych przede wszystkim poprzez tworzenie nowych sieci interesariuszy polityki kulturalnej i wsparcie już istniejących. Niniejszy opis instytucji powstał na podstawie wywiadów indywidualnych z osobami zaangażowanymi w tworzenie polityki publicznej w obszarze kultury zrealizowanych w drugiej połowie 2018 r.
PL
Zmiana modelu zarządzania instytucją kultury – Teatrem Muzycznym w Poznaniu bazuje na założeniu, że nowoczesny musical zalicza się do przemysłów kultury, którymi w znacznej mierze kierują prawa rynku. Przemysły kultury, angażując ogromne rzesze widzów, mają znaczący wpływ na rozwój miast i mogą stanowić ważny element ich polityki kulturalnej. Przy czym ryzyko finansowe, podobnie jak w branży filmowej, jest niwelowane przez dotacje ze środków publicznych. Przekształcenie działającej w starych strukturach instytucji kultury w nowoczesny teatr muzyczny nie jest łatwe. Niestety nie jest wsparte właściwymi rozwiązaniami prawnymi w zakresie np. elastycznych kontraktów pracowniczych, posiada więc wrogów w postaci choćby związków zawodowych. Tym bardziej zmiana taka wymaga umiejętnego zarządzania. Winna zmierzać do dopasowania metod działania instytucji publicznej do warunków konkurencji rynkowej i zakładanych, spektakularnych efektów.
EN
The change of the management model of a cultural institution, i.e. Teatr Muzyczny [Musical Theatre] in Poznań, stems from the assumption that the modern musical belongs to the realm of cultural industries, which, to a large degree are governed by the rules of the market. Engaging vast groups of spectators, cultural industries play a significant role in the process of town development, and can constitute an important element of their cultural policies. The example of Teatr Muzyczny „Roma” lets one conclude that in Poland this cultural industry sector has entered a path of dynamic development. Greatest musical productions, whose budgets run into millions of zlotys and are comparable to those in the film industry, can yield return, while public subsidies, similarly to the film sector, alleviate financial risk. Transformation of a cultural institution still operating within the old structural framework into a modern musical theatre is not an easy task. Unfortunately, the process lacks support in the form of appropriate legal solutions concerning flexible contracts of employment, and thus it is invariably opposed by various groups, e.g. trade unions. All this steps up managerial skill requirements even more. The process of transformation should be aimed at adjusting the methods of operation of a public institution to the conditions of market competition, as well as the expected results. To achieve this, a convenient location of the theatrical venue is necessary, as is modern infrastructure to provide technical effects able to arrest spectators, as well as a flexible team of talented, enthusiastic people determined to simultaneously pursue their own individual careers and follow the vision of the leader. The vision also opposes wasting public resources, as well as the potential of public institutions of culture, which, in their organisational aspect, have moved away in recent years from the rest of the dynamically developing competitive economy.
PL
Współpraca międzysektorowa jest skutecznym sposobem budowania koalicji na rzecz finansowania przedsięwzięć kulturalnych. Można tak skonstatować, analizując działania publicznej instytucji kultury – Teatru Muzycznego w Poznaniu. Otwarcie na współpracę wynika również ze zmiany modelu zarządzania instytucją, która w swej działalności nie tylko zaczyna uwzględniać prawa rynku, ale wykorzystywać je na swoją korzyść. Staje się to nieuniknione z uwagi na finansalizację każdej niemal sfery życia oraz ograniczoną możliwość zwiększania dotacji ze środków publicznych. Przykład zorganizowania przez Teatr koncertu najwybitniejszego śpiewaka naszych czasów, Placido Domingo, pomimo posiadania przez instytucję zaledwie 10% wartości projektu, pokazuję siłę możliwości płynącą z podejmowania współpracy z podmiotami, w tym również z innych sektorów gospodarki. Przy tak skomplikowanym przedsięwzięciu jest ona wskazana, a wręcz nieodzowna z uwagi na uzupełniające się kompetencje, cechy i właściwości działania organizacji w różnych sektorach gospodarki (instytucja publiczna, firma, stowarzyszenie), które wpływają na uzyskiwany efekt synergii. Przykładową cechę stanowi zdolność do podejmowania dużego ryzyka finansowego, charakterystyczna dla podmiotów gospodarczych, a które jedynie w ograniczonym zakresie może podjąć instytucja publiczna, bazująca na dotacji z budżetu samorządu. Jednak dotacja publiczna stabilizuje projekt, podobnie jak obecność w projekcie instytucji publicznych skłania do współpracy podmioty z sektora prywatnego. W wielu zakresach publiczna instytucja kultury może się wiele nauczyć od partnerów biznesowych i społecznych. Przykładem tego jest też wykorzystanie crowdfundingu w celu wydania przez Teatr płyty CD z musicalu Jekyll&Hyde. Priorytet współpracy międzysektorowej oraz korzystania z rozwiązań stosowanych w innych sektorach stanowi również asumpt do lepszego wykorzystania potencjału publicznych instytucji kultury, które po 1989 roku nie potrafiły uwzględnić w odpowiednim wymiarze zmian ustrojowych, społecznych i gospodarczych.
EN
Cross-sector collaboration is an effective way of building coalitions to promote financing cultural undertakings. Such is the conclusion one could draw having analysed the operation of a public institution of culture, i.e. Teatr Muzyczny in Poznań. A change in the institution’s management model not only brought openness to collaboration in its operation, but also made the theatre begin to take market considerations into account, and even use them to its advantage. As financialization of almost every sphere of life continues, and possibilities to increase public subsidies remain limited, such attitude becomes unavoidable. The example of concert by the most outstanding singer of our time, Placido Domingo, which was organised by the Teatr, even though the resources held by the institution only accounted for 10% of the project value, shows the potential inherent in collaboration with different entities, incl. ones from other sectors of economy. In case of an undertaking of such complexity, it is advisable, nay indispensable. Complementary competences, qualities and properties associated with operation of various organisations (a public institution, a company, an association) in different sectors of economy, exert influence upon the synergy effect acquired. One such model quality is the ability to take substantial financial risk, which is typical of economic entities, and which can be taken only to a limited degree by a public institution reliant on subsidies from the self-government budget. However, a public subsidy stabilises a project, just like presence of public institutions on a project becomes a stimulus for private sector entities to join. In a number of ways, a public institution of culture can learn a lot from business and social partners. The use of crowdfunding for the purpose of producing a CD of Jekyll & Hyde musical by the Teatr is also an example of this phenomenon. Priority given to cross-sector collaboration and to adopting solutions employed in other sectors is also an impulse to put to good use the potential of public institutions of culture, which, after the 1989 system change, have not been able to adequately take political, social, and economic changes into account.
EN
Nowadays, each of us, wherever he may be, will always be influenced by external impulses. Their purposeful use fits into the field of marketing. Merchandising, which falls within its scope, includes a set of tools thanks to which store owners can influence the purchasing behavior of consumers. Merchandising techniques give a kind of psychological advantage over consumers, which is used to increase store turnover. One of them is "Biedronka", chosen by the vast majority of Poles. "Biedronka" is a leader among discount stores and continuous modernizations not only contribute to its success, but also increase its advantage over others. The purpose of the work is to show the standards and merchandising solutions used in the "Biedronka" chain stores and show, that they are not universal, but suited to the location and demographic conditions. The research method consists of two parts. The first of these requires a literature review about the significance of merchandising and the techniques and standard solutions used in various types of stores. This allows for further - practical - analysis of the "Biedronka" chain stores.
PL
Artykuł ma charakter badawczy. Na podstawie wywiadów przeprowadzonych techniką CATI z 1035 mieszkańcami Cieszyna (555 respondentów) oraz Czeskiego Cieszyna (480 osób) rozpoznano, jak działania instytucji kultury z obszaru marketing mix są postrzegane przez odbiorców oferty kulturalnej dostępnej w podzielonym granicą mieście Cieszyn-Czeski Cieszyn. Przeprowadzone badania dowodzą, że instrumenty marketingowe instytucji kultury zlokalizowanych zarówno po polskiej, jak i czeskiej stronie miasta Cieszyn-Czeski Cieszyn zostały pozytywnie ocenione przez jego mieszkańców. Tym samym można przyjąć, że instrumenty dotychczas stosowane przez te podmioty mogą mieć zastosowanie w procesie kształtowania długotrwałych relacji z odbiorcami oferty kulturalnej zlokalizowanymi po obu stronach granicy.
PL
Celem artykułu jest przedstawienie uwarunkowań ograniczonej obecności mężczyzn seniorów w instytucjach kultury w Polsce. W tekście scharakteryzowane zostały kontekst podejmowania przez starszych mężczyzn instytucjonalnej aktywności kulturalnej oraz główne powody, dla których ich skala uczestnictwa w kulturze jest niska. Zasadniczymi czynnikami, które różnicują charakter partycypacji kulturalnej, jest płeć kulturowa oraz wynikające z niej wzorce zachowań i indywidualne strategie adaptacyjne. Wątki te analizowane są w kontekście barier i problemów, jakich doświadczają mężczyźni seniorzy, a także ryzyk związanych z wykluczeniem społecznym w obrębie tej grupy.
EN
The aim of this article is to present the determinants of the limited presence of senior men in cultural institutions in Poland. The text characterises the context in which older men undertake institutional cultural activity and identifies the main reasons why the scale of their cultural participation is low. The fundamental factors that differentiate the nature of cultural participation are gender, the resulting behavioural patterns and individual adaptation strategies. These themes are analysed in the context of the barriers and problems experienced by male seniors, and the risks of social exclusion within this group are highlighted.
|
2022
|
vol. XXIX
|
issue (4/2022)
147-163
EN
Introduction. Cultural institutions are currently undergoing changes, the background to which is, amongst other things, the social, political, technological and cultural transformations taking place, causing new phenomena in the area of participation in culture. One important manifestation of change in cultural institutions is the opening up to new categories of participants, including families with children. Aim. The aim of this article is to show the participation of family culture as an element of the ongoing transformation of cultural institutions in Poland. Material and methods. The analysis carried out for this article included a review of the literature, mainly sources presenting the results of research on cultural participation/cultural practices of Poles, the activities of cultural institutions and the cultural participation of families. Conclusion. Among the main challenges faced by institutions creating an offer for family participation in culture is the development of an intergenerational offer involving all family members.
PL
Wprowadzenie. Aktualnie instytucje podlegają zmianom, których podłożem są m.in. dokonujące się przeobrażenia społeczne, polityczne, technologiczne i kulturowe, wywołujące nowe zjawiska w obszarze uczestnictwa w kulturze. Jednym z istotnych przejawów zmian w instytucjach kultury jest otwieranie się na nowe kategorie uczestników, w tym na rodziny z dziećmi. Cel. Celem artykułu jest ukazanie uczestnictwa kultury rodzin jako elementu dokonujących się aktualnie przeobrażeń instytucji kultury w Polsce. Materiały i metody. W analizie przeprowadzonej na potrzeby artykułu dokonano przeglądu piśmiennictwa, w tym głównie źródeł prezentujących wyniki badań nad uczestnictwem w kulturze/praktykami kulturalnymi Polaków, działalnością instytucji kultury i uczestnictwem w kulturze rodzin. Wyniki. Analizy pozwoliły stwierdzić, że rodziny są obecne w instytucjach kultury, a preferowane rodzinne formy uczestnictwa to te o charakterze zabawy, rozrywki, dostarczające doznań i atrakcyjne z punktu widzenia dzieci. Do uwarunkowań tworzenia oferty uczestnictwa w kulturze dla rodzin należą m.in.: zmiany modelu instytucji kultury, inspiracje ze strony muzeów, polityka rodzinna wdrażana w Polsce, polityka dostępności. Z analiz wynika, że w instytucjach kultury tworzone są cztery rodzaje oferty kulturalnej dla rodzin: oferta uczestnictwa rodziny w kulturze; oferta uczestnictwa dzieci w kulturze jako oferta dla rodzin; oferta uczestnictwa dzieci w kulturze z udogodnieniami dla rodzin; oferta uczestnictwa w kulturze wszystkich z udogodnieniami dla rodzin. Wnioski. Do głównych wyzwań przed jakimi stoją instytucje tworzące ofertę uczestnictwa rodziny w kulturze należy rozwijanie oferty międzypokoleniowej, angażującej wszystkich członków rodziny.
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.