Search results

1

Recenzja: Izabela Spielvogel, Przemiany w architekturze europejskich uzdrowisk, Seria: Studia i Monografie Politechniki Opolskiej z. 467, red. Mariusz Migała, Opole 2017, ss. 113, il. ISSN 1429-6063, ISBN 978-83-65235-86-2

100%

Magowska A.

Acta Medicorum Polonorum

|

2018

|

vol. 8

|

issue 2

136-137

PL

Recenzja

XX

Review

2

ADAM JERZY MIŁOBĘDZKI 1924 - 2003

100%

Sołtysiak M.

Ochrona Zabytków

|

2003

|

issue 1-2

236-237

EN

Prof. Dr. hab. Adam Jerzy Miłobędzki, an outstanding scholar dealing with Old Polish culture, an historian of art and architecture, a member of the Committee of Sciences of Art at the Polish Academy of Sciences, an honorary member of Comité International d’Histoire de l’Art and the Society of Antiquaries, and an active member of the Polish Academy of Letters and Sciences and many other scientific societies, died on 6 December 2003. Prof. A. J. Miłobędzki was a great expert on Polish and European architecture, whose publications served several generations of researchers, and a preeminent academic teacher at Warsaw University and Polytechnic.

3

Plany rozbudowy dawnej warszawskiej rezydencji króla Zygmunta Augusta około roku 1600

88%

Bania Z.

Artifex Novus

|

2017

|

issue 1

4-9

EN

Preserved project in the collection of architectural designs in Archiv of Tylamn Gameren (Warsaw University, Cabinet of Designs) A. Miłobędzki interpreted as a project of west wing of Warsaw Castle made in beginning of 17th century. I suppose that this project show us a north wing of Warsaw Castle, with cornrpavillons and vaste pillar collonade looking at collegiate church St. John and Old Town of Warsaw.

PL

Przechowywany w zbiorze rysunków architektonicznych Tylmana z Gameren projekt A.Miłobędzki z interpretuje jako projekt skrzydła zachodniego Zamku Warszawskiego. Autor artykułu sugeruje, że projekt ukazuje północne skrzydło Zamku, zryzalitowane na narożach, otwierające się ku kolegiacie św. Jana i miastu wieloarkadową filarową kolumnadą.

4

Wpływ fundacji papieskich na polską architekturę początku XVI wieku. Watykański kontekst mauzoleum prymasa Jana Łaskiego

71%

Gryglewski P.

Roczniki Humanistyczne

|

2020

|

vol. 68

|

issue 4

109-138

EN

The analysis is devoted to the St. Stanislaus chapel erected near Gniezno Cathedral on the initiative of Primate Jan Łaski between 1518 and 1523 (pulled down in the late 18th century). Foundation of this central, free-standing mausoleum plays an important role in the history of the beginnings of Renaissance art in Poland. Its realisation took place simultaneously with construction of the chapel: the mausoleum of King Sigismund I the Old at Wawel. Archbishop Jan Łaski was involved in bringing to Poland Bartolommeo Berrecci, a designer of the royal chapel, who perhaps also participated in preparing the Gniezno design. Undoubtedly, the Łaski foundation was influenced by his stay in Rome in 1513-1515, when the Archbishop was permitted to take some soil from the Roman necropolis of Campo Samo and use it to sanctify the cemetery at Gniezno Cathedral. The concept of the mausoleum was also connected with the tombstones ordered in Hungary in Giovanni Fiorentino studio. On the basis of the preserved line of foundations, we can distinguish a number of important features of the building. It had a central layout. The core part took the form of a cylinder, most probably vaulted by the dome. Three semi-circular apses formed a elear triconch. From the south there was an entrance to the chapel. No less important was location of the mausoleum, situated between the cathedral and St George’s a collegiate church. On the same axis was the original location of the tomb of St. Adalbert. The solutions applied in Gniezno may have had their sources in a Roman art centre. They were used in a sedes of projects and concepts appearing around the Julius II foundation, renovation of St. Peter’s Basilica and the concept of the papai mausoleum. They were related to the work of Donato Bramante and Giuliano da Sangallo. The Vatican architectural designs were formulated in the context of unique historical signifi of St. Peter’s burial place. A similar, ancient context appeared in Gniezno, a place associated with the beginnings of Christianity in Poland.

PL

Przedmiotem omówienia jest kaplica św. Stanisława, wzniesiona w pobliżu katedry gnieźnieńskiej z inicjatywy prymasa Jana Łaskiego między 1518 a 1523 r. (rozebrana w końcu XVIII w.). Fundacja tego centralnego, wolnostojącego mauzoleum zajmuje ważne miejsce w historii początków sztuki renesansowej w Polsce. Jej realizacja przebiegała równolegle z budową kaplicy – mauzoleum króla Zygmunta Starego na Wawelu. Arcybiskup Jan Łaski był zaangażowany w sprowadzenie do Polski Bartłomieja Berrecciego – projektanta królewskiej kaplicy, być może zaangażowanego również w projekcie gnieźnieńskim. Niewątpliwie wpływ na fundację Łaskiego miał jego pobyt w Rzymie w latach 1513-1515. Arcybiskup otrzymał wtedy zgodę na zebranie ziemi z rzymskiej nekropolii Campo Santo i prawo uświęcenia nią cmentarza przy katedrze w Gnieźnie. Z koncepcją mauzoleum wiązała się też zamówiona na Węgrzech w pracowni Jana Florentczyka płyta nagrobna. Na podstawie zachowanej linii fundamentów można wyróżnić wiele istotnych cech tej budowli. Dysponowała ona układem centralnym. Trzon miał formę cylindra, najprawdopodobniej przesklepionego kopułą. Trzy półkoliste apsydy tworzyły czytelny trichonchos. Od południa znajdowało się wejście do kaplicy. Nie mniej istotna był lokalizacja mauzoleum, usytuowanego między katedrą a kolegiatą św. Jerzego. Na tej samej osi znajdowała się pierwotna lokalizacja grobu św. Wojciecha. Podjęte w Gnieźnie rozwiązania mogły mieć źródła w rzymskim ośrodku artystycznym. Tkwią one w szeregu projektów i koncepcji pojawiających się wokół fundacji Juliusza II, renowacji bazyliki św. Piotra i koncepcji mauzoleum papieskiego. Miały one związek z twórczością Donato Bramantego i Giuliana da Sangallo. Watykańskie projekty architektoniczne były formułowane w kontekście wyjątkowego, historycznego znaczenia miejsca pochówku św. Piotra. Podobny, starożytny kontekst pojawiał się w Gnieźnie, miejscu związanym z początkami chrześcijaństwa w Polsce.

5

Mur ceglany jako przedmiot badań architektonicznych

63%

Lewicki J.

Ochrona Zabytków

|

2000

|

issue 3

252-266

EN

The author presents a critical discussion of methods used in historical-architectonic studies on brick walls upon the basis of heretofore research concerning methods of architectonic investigations, work conducted on the spot, and examples of studies and conservation. The applied methods of architectonic studies were presented from the viewpoint of their usefulness in the practical conservation of architecture. The article considers assorted methods destructive and non-destructive for bricks — historical studies and architectonic, stratigraphie and archaeological investigations. Next, the author analyses the examination of the wall, drawing attention to frequently committed errors, stemming from the accepted method. Emphasis is placed on the necessity of considering the whole face of a brick wall and not only its corners, which was, and continues to be an approach universally applied by certain researchers. The successive analysis focuses on studies of particular bricks, stressing the necessity of suitable examinations of the sizes of bricks, the so-called measurement registration, which consists of comparing and analysing the sizes of the brick (to 12 mm.). An enormous role is played by suitable research on the mutual permeation of the joints, which makes possible a precise determination of the chronology of fragments of the wall. Finally, the article deals with the documentation of the brick wall, stressing the necessity of a meticulous documentation of the entire wall and particular bricks. The summary defines general tendencies in research pertaining to the conservation of brick walls, influenced by the manner of previous architectonic studies. The author accentuates the fact that both in the research, design and execution phase it is possible to make a number of mistakes whose consequence is the destruction of the original form of the wall. This is the reason for the importance of a coordination of particular stages of conservation and the cooperation of properly trained specialists in the course of the entire conservation process, which should be always preceded by precise architectonic studies.

6

Średniowieczne zabytki w nowoczesnym kraju. Z dziejów dziewiętnastowiecznego polskiego dyskursu o architekturze

63%

Łupienko A.

Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych

|

2020

|

vol. 81

EN

The work discusses the image of the medieval architectural heritage in the Polish public discourse of the nineteenth century. The author uses a corpus of texts published in academic journals and books to analyze the attitudes towards historical buildings in a period marked by intense development of the national cause and Romanticism, and later by the growing competition between the empires of Central Europe in the field of culture. The analysis shows growing esteem for the Gothic style, which was seen as having great potential for the future of architecture, as the well as general pessimistic attitude towards culture prevalent in the 1880s.

PL

Artykuł omawia obraz dziedzictwa architektury średniowiecznej w XIX w. (do lat osiemdziesiątych) w polskim dyskursie publicznym. Na podstawie korpusu tekstów z czasopism naukowych oraz książek autor analizuje stosunek do budowli historycznych w dobie rozwijania się idei narodowej i romantyzmu, a potem rosnącej rywalizacji imperiów środkowej Europy na polu kultury. Przedmiotem opisu jest rosnące uznanie dla stylu gotyckiego, z którym wiązano duże nadzieje na przyszłość oraz stan pesymizmu kulturowego lat osiemdziesiątych XIX w.

7

Jubileusz 65 lat działalności pływalni w Pałacu Młodzieży w Warszawie

63%

Krynicki B., Pawlikowska-Piechotka A.

MAZOWSZE Studia Regionalne

|

2021

|

issue 37

131-152

PL

Pałac Młodzieży w Warszawie został oddany do użytku 65 lat temu, w kwietniu 1955 r., jako część gmachu Pałacu Kultury i Nauki, wzniesionego w stylu socrealizmu. Był wówczas niezwykłą atrakcją, oferując dzieciom nieosiągalne gdzie indziej możliwości rozwoju pasji i zainteresowań. Na przykład, kryta pływalnia w Pałacu Młodzieży była i jest nadal jedyną pływalnią w województwie mazowieckim, na której jest możliwe uprawianie skoków do wody. Jest to jednocześnie jedna z kilku pływalni w Polsce, na której można uprawiać tę dyscyplinę w pełnym zakresie konkurencji przez cały rok. W 2007 r. wpisano Pałac Kultury i Nauki wraz z otoczeniem (Plac Defilad) do rejestru zabytków. Prace modernizacyjne, które miały miejsce w Pałacu Młodzieży, w tym na pływalni PM-PKiN, musiały uwzględnić bardzo restrykcyjne i szczegółowe rekomendacje programu konserwatorskiego, narzucającego zachowanie historycznych walorów stylu architektonicznego pływalni. Oddana w 2016 r. ponownie do użytku po zabiegach renowacyjnych pływalnia w PM-PKiN służy obecnie sekcji pływackiej (zajęcia: piłka wodna, skoki do wody, pływanie, aerobik).

EN

The Palace of Youth in Warsaw was opened 65 years ago, in April 1955, as a part of the Palace of Culture and Science building (PKiN), erected in the style of socialist realism. At that time, it was an extraordinary attraction, offering children unattainable elsewhere opportunities to develop their passions and interests. For example, the indoor swimming pool at the Palace of Youth was (and still is) the only swimming pool in the Masovian Voivodeship where diving is possible. At the same time, it is one of the few swimming pools in Poland where this discipline can be practiced in the full range of competition throughout the year. In 2007, the Palace of Culture and Science and its surroundings (Parade Square) entered into the register of historic monuments. The modernization works that took place in the Palace of Youth, including PM-PKiN swimming pool, had to take into account very restrictive and detailed recommendations of the conservation program, which imposed preservation of the historical values of architectural style of the swimming pool. The swimming pool at PM-PKiN, which was reopened in 2016 after renovation, is now used by the swimming section (activities: water polo, diving, swimming, aerobics).

8

Być Wielkim – wizualna opowieść o dziejach budynku Teatru Wielkiego w Warszawie

63%

Rzepiela D.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2015

|

vol. 6

|

issue 4

91-105

PL

Tematem artykułu są możliwości zbudowania humanistyki opartej na wizualności, wirtualności i technikach cyfrowych przedstawione na przykładzie realizacji Być Wielkim – filmowe opowieści i materiały interaktywne o budynku Teatru Wielkiego w Warszawie. Być Wielkim to obszerny, wielowątkowy i interdyscyplinarny projekt obejmujący historię, architekturę i sztukę. Autorka przedstawiła wybrane fragmenty dziejów budynku Teatru Wielkiego poprzez jego ikonografię, opracowaną w formie krótkich filmów składających się na wirtualny projekt udostępniony w marcu 2015 r. na stronie internetowej Teatru Wielkiego – Opery Narodowej (www.teatrwielki.pl/wirtualnyspacer). W wyniku wielomiesięcznej kwerendy, przeprowadzonej w kilkunastu instytucjach, autorka zebrała kilkaset materiałów ikonograficznych. Część z nich nigdy nie była publikowana, a niektóre uważano za zaginione. Dokładna analiza oryginalnych rysunków, obrazów, grafik, fotografii, nagrań audiowizualnych, dokumentów, map i planów ujawniła niebadane dotąd szczegóły i detale – ślady fascynujących historii. Odkrywanie przeszłości w kontekście współczesnego budynku poprzez analizę projektową materiałów ikonograficznych ujawniło wiele intrygujących relacji przestrzennych między dawnymi a współczesnymi wnętrzami Teatru. Wizualizacja przemian budynku Teatru Wielkiego była możliwa dzięki wykorzystaniu współczesnej technologii. Praca z cyfrowymi kopiami materiałów archiwalnych pozwoliła na ich dogłębną analizę. Internet został wykorzystany jako narzędzie zarówno do pozyskiwania danych, jak i prezentacji efektów.

EN

Subject of the article is the possibility of constructing humanities based on visuality, virtuality and digital techniques shown in example project Wielki means Great — the building of the Teatr Wielki – Polish National Opera in films and interactive resources. Wielki means Great is an interdisciplinary project involving history, architecture and art. For the first time ever, the fascinating history of the Teatr Wielki — Polish National Opera’s building has been told through historical iconography, collected and turned into film especially for this purpose. Since March 2015 the project has been available on www.teatrwielki.pl/wirtualnyspacer. As a result of several months of research conducted in several institutions, the author gathered hundreds of iconographies. Some of them had never been published, while some had been considered lost. The original drawings, paintings, prints, photographs, audio-visual recordings, documents, maps and plans were hiding unknown bits of information — precious traces of history. Discovering the past of a contemporary building through the analysis of iconography revealed many intriguing spatial relationships between present day form and the old layout of the Teatr Wielki. The visualization of the changes that had taken place in the building of the Teatr Wielki was made possible by modern technology. The Internet has been used as a tool for both data acquisition and presentation of the results.

9

Kolhapur and Rome : a study of their urban morphologies and base buildings, and understanding the connections between both

63%

Sutar N. S.

Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo

|

2021

|

issue 19/I

37-64

PL

Badania nad morfologią miejską pomogły zrozumieć ewolucję miast oraz pozwoliły lepiej analizować podłoże i tworzyć wytyczne dla rozwoju urbanistycznego. W 1945 roku w mieście Kolhapur przeprowadzono wykopaliska na kopcu Brahmapuri, najstarszej części miasta. W raporcie z wykopalisk, opublikowanym przez profesorów historii H.D. Sankalia i dr. M.G. Dikshit z Deccan College w Pune napisano, że znaleziono ślady murowanego domu rzymskiego kupca oraz kilka interesujących przedmiotów, które pochodzą z II wieku p.n.e. Dr Wheeler, ówczesny dyrektor generalny ds. archeologii w Indiach, wyraził nadzieję, że miasto Kolhapur może okazać się kluczowym miejscem dla zrozumienia rozprzestrzeniania się głębokości wpływów rzymskich na kulturę indyjską okresu satawizmu. Celem niniejszego artykułu jest, po pierwsze, zrozumienie relacji indo-rzymskich z pomocą dowodów wykopaliskowych, po drugie, zbadanie ewolucji morfologicznej obu miast – Rzymu i Kolhapur, a po trzecie, próba rozwiązania modułu podstawowego budynku dla miasta Kolhapur z pomocą podejścia Gianfranco Caniggia do interpretacji budynków podstawowych, która jest również metodą badawczą w tym artykule. Wykorzystanie świadomości krytycznej, w celu zbadania spontanicznej świadomości człowieka w różnych okresach, niezależnie od różnic kulturowych, pokazuje nam uderzająco podobną ewolucję formy urbanistycznej w dwóch analizowanych miastach, co jest ewidentnie poparte analizą agregacji tkanki miejskiej.

EN

The study of Urban Morphology has helped us understand the evolution of cities, to better analyse the substrata and build guidelines for urban development. In 1945, there was an excavation carried out in the city of Kolhapur on the mound of Brahmapuri; an oldest settlement of the city. In the excavation report published by history professors H.D. Sankalia and Dr. M. G. Dikshit of Deccan College Pune, it says, traces of a Roman trader’s brick house have been found along with some interesting objects, which dates back to 2nd century BC. Dr. Wheeler, the then Director General of Archaeology in India expressed the hope that the city of Kolhapur might turn out to be a key site for understanding the spread and depth of Roman influence on Indian culture of Satavahan period. The aim of this paper is to firstly; understand the Indo-Roman relations with the help of excavation evidences, secondly; study the morphological evolution of both the cities – Rome and Kolhapur and thirdly; an attempt to resolve the base building module for the city of Kolhapur with the help of Gianfranco Caniggia’s approach of interpreting basic buildings which is also the method of study in this paper. Findings – Using critical consciousness in order to study the spontaneous consciousness of man in different periods irrespective of the cultural differences shows us strikingly similar evolution of urban form in the two cities herewith studied which is evidently backed up with the analysis of aggregation of urban tissues.

10

Prächtiges haus – festes haus: Notes on the "urban" and "country" architectural modus of the house of Wrocław patricians in the Early Modern Period

63%

Kwaśniewski A.

Architectus

|

2022

|

issue 1 (69)

PL

We współczesnych badaniach nad architekturą dawną coraz częściej kwestią pierwszoplanową staje się społeczny sens i kontekst dzieła architektonicznego. W takim ujęciu zasadne jest definiowanie obszaru badań i analizowanie zjawisk z perspektywy środowiska społecznego, które posługiwało się architekturą, a nie według tradycyjnego klucza „tematu architektonicznego”, „genezy artystycznej” itp. Autor artykułu zwraca uwagę na zjawisko architektury rezydencjonalnej w kręgu patrycjatu Wrocławia w okresie wczesnonowożytnym i postuluje, aby przedmiotem badań uczynić relacje zachodzące w sferze architektury między miejskim i wiejskim domem patrycjuszowskim. Treść artykułu stanowią architektoniczne wyróżniki tych siedzib, interpretowane pod kątem komunikowanych treści i znaczeń. Autor w skrótowy sposób charakteryzuje cechy siedzib miejskich (wyróżniając grupę domów realizujących formułę „pałacu miejskiego”) oraz siedzib wiejskich (wskazując na powszechność formuły zamkowej). Analizując język form domu miejskiego i wiejskiego, wskazuje istotne różnice wynikające z funkcji ideowych, jakie każda z siedzib realizowała: z jednej strony wytworność, kunsztowność, nowatorstwo, z drugiej – epatowanie warownością, rozmyślna surowość, akcentowanie „dawności”. W konkluzjach zostały m.in. zawarte postulaty dotyczące przyszłych badań architektonicznych, które powinny być prowadzone ze świadomością retrospektywnego programu podwrocławskich siedzib patrycjuszowskich doby wczesnonowożytnej.

EN

In contemporary studies of historical architecture, the social sense and context of a work of architecture increasingly often becomes a crucial matter. From this standpoint, it is justified to define the field of study and to analyze phenomena from the perspective of the community that used the given architecture and not following the traditional approach of "architectural theme", or "artistic genesis". The author of this paper explores the phenomenon of residential architecture in the community of Wrocław's patrician class during the early modern period and postulates that the relations between the urban and country patrician houses should be made a subject of study. This paper focuses on the distinctive architectural elements of these residences, as interpreted from the perspective of the messages and meanings they conveyed. The author briefly characterizes the features of urban residences (distinguishing a group of houses that embodied the formula of the "urban palace") and country residences (pointing to the prevalence of the castle formula). The author analyzed the language of forms of the urban and country house and pointed to significant differences stemming from ideological functions that they performed: they were resplendence, artfulness, and innovation on the one hand, while on the other: flaunting a fortress-like appearance, a deliberate austerity, and an accentuation of "oldness". The paper's conclusions include, among others, postulates concerning the future of architectural studies that should be conducted with an awareness of the retrospective program of early modern patrician residences from around Wrocław.

11

Nieznane fakty z biografii Romana Aftanazego (1914‑2004)

63%

Epsztein T.

Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej

|

2015

|

vol. 50

|

issue 2

PL

Artykuł omawia nowe ustalenia dotyczące biografii Romana Aftanazego (1914‑2004), historyka, dokumentalisty i wieloletniego kustosza Biblioteki Zakładu Narodowego im Ossolińskich we Lwowie, a następnie we Wrocławiu, zajmującego w historiografii polskiej niezwykłe miejsce, jako autora pomnikowego opracowania o siedzibach ziemiańskich dawnych ziem wschodnich Rzeczypospolitej: Materiały do dziejów rezydencji, t. 1‑11, Warszawa 1986‑1991 oraz drugie, uzupełnione wydanie tej pracy: Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, t. 1‑11, Wrocław 1991‑1997.This article discusses the new findings regarding the biography of Roman Aftanazy (1914‑2004), historian, documentalist and long‑standing curator of the National Ossoliński Institute Library (initially in Lviv, then in Wrocław), who played an important role in Polish historiography as the author of a monumental study on the residences of Polish landed gentry in the former eastern territories of the Polish-Lithuanian Commonwealth: Materiały do dziejów rezydencji, v. 1‑11, Warsaw 1986-1991, and the extended 2nd edition: Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, v. 1‑11, Wrocław 1991-1997.

12

Idea domu mieszkalnego – wymiar przestrzenny i czasowy

62%

Dzieciuchowicz J.

Space – Society – Economy

|

2018

|

issue 26

37-64

EN

Spatial dimension of dwelling house, and the same his shape and the size, were subject to dynamic changes in the time under the influence of the development of techniques and building technologies and individual and social evolution of needs. A transition from the primitive refuge in prehistorically times to modern luxury villa and apartments attests to the huge scale of transformations of the residential building. In our times a dream of writers and researchers about the glassy houses was fulfilled. In individual historical ages different standards of houses being subject to a spatial diffusion rose from parent regions at first to neighboring and then more distant. Some elements of architecture and functions of dwelling houses originating from earlier periods were inherited through newer buildings, in addition at the same time a development of building techniques took place and all at the same time housing architecture evolved. In every historical period houses of the different size and distinctive features were erected, but a symbol of the present became residential high-rises. In determined historical periods it is possible to find examples of traditional houses and buildings which in contemporary conditions it is possible to recognize from modern. Starting from the 19th century completely new structures, techniques and building materials were entered into construction of dwelling houses. All at the same time internal functional divisions of flats and their comfort were made rich. In the period of the Modern Style exceptionally original, fabulously colorful, about diversified shapes with flower and plant details built dwelling houses Antonio Gaudi. For their construction he applied stones and brick, with the addition of ceramics. A functional concept of the altitude housing industry of Ch.E. Le Corbusier and the organic concept F.L. Wright of detached houses united with natural surroundings exerted the peculiarly strong influence on modern housing architecture. In contemporary times of the on the basis of different theories of architecture, referring to the concept balanced development, in shaping the housing environment more and more implemented successively innovative ideas of the ecological, energy-efficient, passive and “intelligent” house play the greater role.

PL

Przedmiotem tego opracowania jest ewolucja idei domu mieszkalnego jako obiektu materialnego, od czasów prehistorycznych do współczesności, z położeniem nacisku na zmiany jego wymiarów przestrzennych oraz konstrukcji i fizjonomii. Szczegółowej analizie podlegały dwa, powiązane ze sobą immanentne wymiary domu – przestrzenny i czasowy. Zasadniczy cel pracy stanowi identyfikacja indywidualnych właściwości przestrzennych ważniejszych wzorców budynków mieszkalnych ukształtowanych historycznie, w powiązaniu z dziejami technik i konstrukcji budowlanych.

13

William Chambers’s “Designs of Chinese Buildings, Furniture, Dresses, Machines, and Utensils” in Context: An Authoritative Guide to Chinese Visual Culture

51%

Kozik A.

Biuletyn Historii Sztuki

|

2022

|

vol. 84

|

issue 3

563-591

PL

Designs of Chinese Buildings, Furniture, Dresses, Machines, and Utensils Williama Chambersa (1723–1796) tradycyjnie uznaje się za wzornik przeznaczony dla europejskich architektów i zleceniodawców zainteresowanych tzw. stylem chińskim. W niniejszym artykule podjęto próbę umiejscowienia traktatu Chambersa w szerszym kontekście postępów w dziedzinie nowożytnej (proto)sinologii i ówczesnych strategii radzenia sobie z nadmiarem wiedzy o chińskiej kulturze wizualnej. Niezależnie od oczywistej funkcji wzornika, publikacja Chambersa może być rozumiana jako część zjawiska, które dało początek wielu nowożytnym kompendiom dotyczącym Państwa Środka, takim jak naukowe publikacje jezuitów – dziełom mającym na celu uporządkowanie napływających chaotycznie informacji i przeformułowanie ich tak, by były dostępne szerszemu gronu odbiorców. Opierając sią na pracach takich badaczy jak Ann Blair i Georg Lehner, w pierwszej części artykułu skoncentrowano się na nowożytnych sposobach porządkowania wiedzy sinologicznej i narastającej wówczas potrzebie stworzenia jej naukowej syntezy. W części drugiej problem „przeciążenia informacją” omówiony został w odniesieniu do chińskiej produkcji artystycznej i jej percepcji w Europie. Ostatnia część tekstu jest poświęcona analizie Designs Chambersa jako autorytatywnego kompendium, stworzonego w celu jednoczesnego uporządkowania wiedzy o chińskiej kulturze wizualnej i dowiedzenia nieautentyczności opisów i ilustracji zawartych w innych wydawanych wówczas wzornikach.

EN

Traditionally, William Chambers’s (1723–1796) Designs of Chinese Buildings, Furniture, Dresses, Machines, and Utensils (1757) have been referred to as a pattern book designed for European architects and patrons interested in the so-called “Chinese style”. This study seeks to locate Chambers’s treatise in a broader context of both the European progress in the field of (proto-)sinology and the early modern strategies of coping with the abundance of knowledge about Chinese visual culture transferred to and disseminated in Europe. Its obvious role as a pattern book notwithstanding, Chambers’s book may be presented as a part of the phenomenon that gave rise to authoritative works of reference such as scholarly Jesuit publications, i.e., compendia aimed at structuring the chaotic influx of information and reformulating it in a universally accessible way. Drawing on the research of scholars such as Ann Blair and Georg Lehner, the first part of the article centres on the problem of structuring sinological knowledge in the early modern period and the need for scholarly syntheses. In section two, the same problem of information overload was identified with regard to Chinese artistic production and its reception in Europe. Finally, the last part offers an analysis of Chambers’s Designs as a normative work of reference conceived to simultaneously standardize knowledge about Chinese visual culture and to falsify the descriptions and illustrations included in other pattern books published at the time.

14

Album rysunków z historii architektury studenta Politechniki Lwowskiej Ottona Fedaka i jego późniejsza twórczość zawodowa

51%

Brykowska M.

Architectus

|

2018

|

issue 3(55)

53-66

PL

Artykuł poświęcono albumowi rysunków mało znanego dotąd architekta Ottona Fedaka (z Czerniowiec) i jego późniejszej twórczości zawodowej. Odkrycie tego albumu umożliwiło poszerzenie wiedzy na temat nauczania historii architektury na Wydziale Architektonicznym Politechniki Lwowskiej oraz zwróciło uwagę na późniejszą twórczość projektową jego autora. Omawiany zbiór rysunków stanowi pracę studencką wykonaną w roku akademickim 1926/1927, na zajęciach prof. dr J. Zubrzyckiego. Fedak uzyskał dyplom w 1930/1931 r. W 1934 r. współpracował przy projekcie konkursowym Miejskich Zakładów Elektrycznych (T. Wróbel i L. Karasiński), a następnie wykonał projekt szkoły na Bogdanówce (1936) i kościoła w Potaszynie na Wołyniu. Brał udział w projektowaniu targowiska we Lwowie (1937) oraz w konkursach na kościół w Kołomyi (przed 1939) i na odbudowę cerkwi św. Ducha we Lwowie (1942). Po II wojnie światowej inż. arch. O. Fedak mieszkał w Polsce, w Oświęcimiu i w Myślenicach. Jest autorem kilku projektów kościołów w metropolii krakowskiej: w Tenczynie (1947–1968), w Przytkowicach (1948–1953), w Skomielnej Czarnej (1949–1960) i w Starych Żukowicach (1957–1961), a w latach 1960–1967 prowadził budowę kościoła w Skomielnej Białej, według projektu W. Cęckiewicza. Twórczość O. Fedaka należała do nurtu „harmonijnego modernizmu” (staranne zestawianie brył, kamienne wątki, uproszczony detal, tradycyjne sklepienia bądź stropy żelbetowe). Zrealizowane kościoły, mimo że nie należą może do wybitnych dzieł, stanowią cenne przykłady twórczości architekta m.in. w trudnych dla budowy świątyń latach PRL.

EN

The paper is dedicated to the album of drawings made by the little known architect Otton Fedak (from Czerniowce) and his later professional works. The discovery of this album provided more information on the process of teaching the history of architecture at the Faculty of Architecture at Lviv Polytechnic and attracted attention to the later design works by its author. This collection of drawings presents the works made by the student in the academic year 1926/1927 in classes of Professor J. Zubrzycki, Ph.D. Fedak attained his diploma in 1930/1931. In 1934, he participated in the competition for the design of the Electric Power Facility (T. Wróbel and L. Karasiński) and then he made a design for the school in Bogdanówka (1936) as well as the church in Potaszyn in Volhynia. He also participated in redesigning of the market in Lviv (1937) and in the competitions for the design of the church in Kolomyia (before 1939) as well as for the rebuilding of the Greek Catholic church of the Holy Ghost in Lviv (1942). After World War II, the Engineer of Architecture O. Fedak lived in Poland, in Oświęcim and in Myślenice. He is the author of several designs of churches in the Cracow metropolis: in Tenczyn (1947–1968), Przytkowice (1948–1953), Skomielna Czarna (1949–1960) and in Stare Żukowice (1957–1961), and in 1960–1967 he was in charge of the construction of the church in Skomielna Biała designed by W. Cęckiewicz. The works by O. Fedak fall within the “harmonious modernism” style (carefully combined forms, stone courses, simple details, traditional vaults or rebar reinforced concrete structural floors). Although the churches which were completed may not be the most excellent works, they are valuable examples of churches designed by the architect and executed in the difficult times of the Polish People’s Republic.

15

Układ przestrzenny i funkcje wnętrz renesansowego zamku baliwów joannickich w Słońsku

51%

Wroński K.

Materiały Zachodniopomorskie

|

2022

|

vol. 18

145-184

EN

The article examines the spatial and functional arrangement of the Renaissance phase of the castle of the Order of St John in Słońsk based on written sources and iconography from the mid-16th century to the mid-17th century.

16

Zabytkowa kamienica w Polsce międzywojennej : badania, konserwacja, adaptacje

45%

Lewicki J.

Ochrona Zabytków

|

2002

|

issue 3-4

241-260

EN

Thorough research into town houses was initiated during the first half of the twentieth century, the period of the first modern studies dealing with the urban development of old towns (the most extensive investigations were conducted in Lvov, Warsaw and Cracow). The investigations encompassed an analysis of particular town houses as well as their complexes perceived from the viewpoint of the history of architecture. Scientific investigations conducted at the time inspired the conservation of old town houses, which entailed reconstruction of wartime devastation, the recreation and rebuilding of transformed parts of buildings, and the conservation of historical townhouse complexes as well as a reform of the development of the lots. A number of town houses in Lvov, Cracow, Warsaw, Toruń, Vilno and several smaller centres was subjected to conservation. Greatest importance was attached to the façade and rendering its spatial configuration more legible, without, as a rule, due attention paid to the development of building lots. Conservation entailed the repair and conservation of elevations and, sometimes, of particular details (masonry or ceilings). Upon certain occasions, the conservation of interiors led to the removal of secondary divisions and rendering the historical outfitting of the interiors more legible. Upon other occasions, old town houses were arranged in a contemporary mode. Such reconstruction was carried out in a historical spirit (arbitrary compositions of neo-Renaissance, neo-Baroque, Neoclassical and modern elements). The town houses were also granted a contemporary modernist outfitting which referred to stylised historical forms. The work conducted at the time frequently exceeded the binding theory of the history and conservation of architecture, and the applied solutions were repeated after the second world war when they probably influenced the conception of reconstructing the townhouse development of historical cities. The article analyses research focused on old town houses, conducted in Poland up to 1939, and the trends of reconstruction after World War I. The author went on to consider the conservation of historical buildings, focusing on their range and applied methods, and presented the most important conservation undertakings of the period. The last discussed issue is the problem of modern architecture adjoining historical town houses, widely considered at the time.

Refine search results

Recenzja: Izabela Spielvogel, Przemiany w architekturze europejskich uzdrowisk, Seria: Studia i Monografie Politechniki Opolskiej z. 467, red. Mariusz Migała, Opole 2017, ss. 113, il. ISSN 1429-6063, ISBN 978-83-65235-86-2

ADAM JERZY MIŁOBĘDZKI 1924 - 2003

Plany rozbudowy dawnej warszawskiej rezydencji króla Zygmunta Augusta około roku 1600

Wpływ fundacji papieskich na polską architekturę początku XVI wieku. Watykański kontekst mauzoleum prymasa Jana Łaskiego

Mur ceglany jako przedmiot badań architektonicznych

Średniowieczne zabytki w nowoczesnym kraju. Z dziejów dziewiętnastowiecznego polskiego dyskursu o architekturze

Jubileusz 65 lat działalności pływalni w Pałacu Młodzieży w Warszawie

Być Wielkim – wizualna opowieść o dziejach budynku Teatru Wielkiego w Warszawie

Kolhapur and Rome : a study of their urban morphologies and base buildings, and understanding the connections between both

Prächtiges haus – festes haus: Notes on the "urban" and "country" architectural modus of the house of Wrocław patricians in the Early Modern Period

Nieznane fakty z biografii Romana Aftanazego (1914‑2004)

Idea domu mieszkalnego – wymiar przestrzenny i czasowy

William Chambers’s “Designs of Chinese Buildings, Furniture, Dresses, Machines, and Utensils” in Context: An Authoritative Guide to Chinese Visual Culture

Album rysunków z historii architektury studenta Politechniki Lwowskiej Ottona Fedaka i jego późniejsza twórczość zawodowa

Układ przestrzenny i funkcje wnętrz renesansowego zamku baliwów joannickich w Słońsku

Zabytkowa kamienica w Polsce międzywojennej : badania, konserwacja, adaptacje