Search results

1

O góralskim humorze

100%

Mlekodaj A., Wyższa Szkoła Zawodowa w Nowym Targu

Zeszyty Wiejskie

|

2014

|

vol. 19

EN

The article begins with a short presentation of the state of research regarding humor and comedy. Humor is the process which activates subjects and discusses social functions. Next, past and present theories on the topic of comedy (the comedic effect) created, for example, by philosophers and psychologists are characterized. They all emphatically confirm that the conditions for the existence of comedic word are through the recipient’s ability to perceive comedy. The second part of the article is dedicated to the analysis of humor mechanisms in dialectical texts from the Podtatrza region. The highlander’s previous sense of humor came through songs, classified by researchers (Sadownik) as comedy. The most frequent mechanism of humor in these works was touching on taboo topics, justified through concrete give-and-take situations. Furthermore, the article is dedicated to the analysis of the appearance of humor in the poetry of Wanda Czubernatowa, Zdzisław Barglik, in the stories of Sabała, the tales of Andrzej Skupień Florek, Józef Pitorak, Józef Pitoń and Irena Grobarczyk (in Orawa). The proposals illustrate the important role of dialect in building comedy even though as compared to the Polish language, it is limited in terms of linguistic wit. The author sees the cause of this in the drop in use of the regional dialect which, in the long run, contains two advantages in building humor: conciseness and accuracy.

2

Glottodydaktyka dzieckiem podszyta

70%

Leszczyński G.

Kwartalnik Polonicum

|

2018

|

issue 27

11-14

EN

In glottodidactical practice, the introduction of references to children's poems may be an efficient way to stimulate students. The poems of Brzechwa and Tuwim contain numerous references to children's folklore, similarly present in the works of Lewis Carroll and Edward Lear who primarily used nursery rhymes as their source of inspiration. Poems and language games of this sort were collected by the brothers Grimm, in French children's folklore by Paul Hazard, as well as Kornel Czukowski, who analyzed and used Russian children's folklore in his own creative output. Elements of children's folklore can also be found in works of multiple languages and writers such as in; Danish (Andersen), Swedish (Lingren), Czech (Čtvrtek), and Italian (Rodari). Brzechwa and Tuwim as poets who tailored their work for child audiences, capitalized from their experiences gained through many years of cabaret performances (as evidenced by satiric portraits of adult characters), drew upon the works of Lear and Milne as well as English absurdist humor, in order to carnivalize reality. The comicality of Brzechwa and Tuwim can be understood readily by students who are beginning to discover the intricacies of the Polish language.

3

W żartach, ale na serio – odwołania do polskiej rzeczywistości politycznej w toponimii fikcyjnego kraju San Escobar

61%

Badyda E., Warda-Radys L.

Język Polski

|

2018

|

vol. 98

|

issue 3

49-64

PL

Pomyłka językowa polskiego ministra spraw zagranicznych Witolda Waszczykowskiego, który w styczniu 2017 wymienił wśród państw Ameryki Środkowej San Escobar, wywołała w Internecie falę żartów, które przerodziły się w zbiorową zabawę mającą na celu szczegółowe wykreowanie nieistniejącego państwa. Między innymi opracowana została mapa kraju, na której znalazło się około 300 żartobliwych nazw własnych, zawierających w większości czytelne odwołania semantyczne. Autorki analizują w artykule tę grupę nazw, która zawiera odwołania do polskiej polityki: postaci, cytatów, haseł i politycznych tematów, pokazując, w jaki sposób tworzenie nazw

EN

A language mistake of the Polish Minister of Foreign Affairs Witold Waszczykowski, who in January 2017 listed San Escobar among the states of Central America, triggered a wave of jokes on the Internet which turned into a collective play aimed at the detailed creation of a non-existent state. Among other things, a map of the country was developed. There are almost 300 playful proper names on the map, most of them containing legible semantic references. In the article, the authors analyze the group names which include references to Polish politics: characters, quotes, slogans and political themes, showing how the creation of the names became a way of expressing a mocking and critical attitude towards the current governing authorities.

4

Czy satyra jest formą komizmu?

61%

Sidoruk E.

Białostockie Studia Literaturoznawcze

|

2011

|

issue 2

147-154

EN

The article undertakes the issue of relation between the comic and satire. Reviewing the recently reprinted book 'O komizmie. Od Arystotelesa do dzisiaj' by Bohdan Dziemidok, the author applies critical analysis to the researcher's proposed understanding of satire as a form of the comic which is equivalent and simultaneously opposite to humour.

5

Jak pan Rajewicz do Piotrkowa jechał, czyli o wierszu z rękopisu Działyńskich uwag kilka

61%

Mieszek M., Uniwersytet Łódzki W. F., malmieszek@poczta.fm

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

|

2015

|

vol. 30

|

issue 4

EN

The article focuses upon the analysis of poems written down in the manuscript associated with the Działyński family. The works have satirical in nature and are addressed to the circle of the closest people, relatives and family. What is more, their author is using different types of literary styles and literary genres (e.g. prayer, laudatio, speech). The poems have a carnivalesque character. That is why they are upsetting rational order of the world. The author is mocking and unmasking conventions. Of course, the value of these poems should not be overrated. These literary pieces are examples of composition inconsistency and stylistic ineptitude. The article is taking also a matter of the authorship of poems, however, it verifies the authorship of Marcin Działyński, the governor of Nakło.

6

Zdrajcy metalu? – fenomen muzyczny i medialny zespołu Nocny Kochanek

51%

Mądro M.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura

|

2019

|

issue 11(3) "Kultura metalowa w przestrzeni rytualnej i medialnej"

81-91

PL

Członkowie zespołu Nocny Kochanek działają na heavymetalowym rynku muzycznym już od roku 2003, choć przez kilkanaście lat bez większych sukcesów. Przełom nastąpił w roku 2012, kiedy to na marginesie swojej „poważnej” działalności muzycy stworzyli kilka prześmiewczych utworów. Pierwszy został skomponowany do animacji Kapitan Bomba. Pod zasugerowaną przez reżysera Bartka Walaszka ironicznie brzmiącą nazwą Nocny Kochanek, Zdrajcy metalu? – fenomen muzyczny i medialny zespołu Nocny Kochanek pozostając w idiomie metalu i garściami czerpiąc z kanonu gatunku, muzycy zaczęli tworzyć coraz bardziej kpiarskie i swawolne teksty, wyśmiewając idee uprawianej stylistyki; jednocześnie świadomie stali się parodią własnej przeszłości.

EN

The members of the Nocny Kochanek band have been operating on the heavy metal music market since 2003, although for several years they did not achieve any major success. The breakthrough came in 2012, when on the margin of their “serious” activity, the musicians created a few mocking songs. The first one was composed for Captain Bomba’s animation. Under the name of Nocny Kochanek (suggested by director Bartek Walaszek), and remaining in the idiom of metal and drawing in handfuls from the canon of the genre, the musicians began to create more and more playful texts, ridiculing the idea of the style being practiced; at the same time, consciously becoming a parody of their own past.

7

Poeta „w błazeńskiej czapce na głowie”. Śmieszność (u) Różewicza

51%

Kunz T.

Pamiętnik Literacki

|

2023

|

vol. 114

|

issue 3

119-135

PL

Autor artykułu stawia pytanie o miejsce i rolę komizmu/śmieszności w twórczości Tadeusza Różewicza, a także o towarzyszące samemu artyście poczucie śmieszności związane z uprawianiem profesji poetyckiej. W odniesieniu do pierwszego aspektu omówione zostały trzy fazy twórczości Różewicza, co pozwoliło ukazać przemiany funkcji pełnionej przez żywioł humorystyczny w wierszach satyrycznych z lat czterdziestych i pięćdziesiątych, w komediach pisanych w latach sześćdziesiątych oraz w późnych tomach poetyckich z lat dziewięćdziesiątych i dwutysięcznych. Głównym przedmiotem zainteresowania pozostaje jednak oryginalna strategia artystyczna Różewicza, w której osoba autora jest komicznym kontrapunktem twórczości, a świadome naruszanie reguł stosowności i dobrego smaku okazuje się elementem walki z oficjalną powagą, estetycznym frazesem i fałszem towarzyszącym wspólnotowym formom celebracji sztuki.

EN

The author of the paper poses the question about the role of the comical/ridicule in Tadeusz Różewicz’s work and about the feeling of comical connected with pursuing poetic practice that accompanies the poet himself. Referring to the first aspect, the author discusses three phases of Różewicz’s creation that allows to depict the changes performed by the comical element in satirical poems composed in the 1940s and 1950s, in comedies written in the 1960s, and in late collections of poems created in the 1990s and in 2000s. The author’s main subject of interest, though, is Różewicz’s artistic strategy in which the figure of the author is a comical counterpoint of writing, while deliberate distortion of the rules of appropriateness and good taste proves to be an element of struggle with official seriousness, aesthetic platitude and falsehood the latter of which accompanies community forms of celebrating the art.

8

Negocjowanie znaczeń w tekstach kabaretowych a glottodydaktyka

51%

Grochala B., Katedra Lingwistyki Stosowanej i Kulturowej I. F. P., beatag@uni.lodz.pl

Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców

|

2014

|

vol. 21

PL

Tekst stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, czym jest negocjowanie znaczeń w tekstach o zabarwieniu humorystycznym. Autorka dokonuje przeglądu różnych stanowisk dotyczących samego, nieostrego pojęcia negocjowania, a następnie odnosi je do teorii komizmu. W drugiej części pojawia się propozycja adaptacji zaprezentowanej koncepcji do potrzeb nauczania języka polskiego jako obcego w grupach zaawansowanych.

EN

The author attempts to answer the question of how the negotiation of meaning works in humorous texts. She reviews various stands on the blurry notion of negotiation and juxstaposes them with the theory of humor. In the second part of the article, she discusses how to adapt the presented concepts in teaching Polish as a foreign language in advanced groups.

9

Stereotypy w dowcipach macedońskich

51%

Błaszak M.

Poznańskie Spotkania Językoznawcze

|

2016

|

issue 32

137-146

EN

The goal of the article Stereotypes in Macedonian Jokes is to demonstrate that jokes are based on stereotypes which tend to be consolidated and disseminated by means of jokes. Stereotypes occur in every social group, they hand down social tradition from generation to generation despite the fact that a picture of a group in question has evolved for many years. The article provides examples of Macedonian jokes about various national, social and ethnic groups. These examples serve to present Macedonian prejudices as well as a positive perception of the mentioned groups. The research is based on jokes downloaded from Macedonian websites. The research methodology allows to classify the content into different types of stereotypes: ethnic, national, related to professions or social groups.

PL

Artykuł Stereotypy w dowcipach macedońskich ma na celu ukazanie, że dowcipy powstają dzięki stereotypom, są przez nie utrwalane i rozpowszechniane. Stereotypy występują w każdej grupie społecznej, przekazują tradycję społeczną z pokolenia na pokolenie, pomijając fakt, że dany obraz grupy przez wiele lat ewoluował. Autorka w artykule podaje przykłady macedońskich dowcipów o różnych grupach narodowych, społecznych czy etnicznych. Na tej podstawie przedstawia zarówno uprzedzenia Macedończyków występujące na przykład w stosunku do określonych narodowości, jak i pozytywne postrzeganie tych nacji. Przedmiotem badań są dowcipy zaczerpnięte z macedońskich stron internetowych, a zastosowana przez autorkę metoda badawcza pozwala na klasyfikację treści według różnych rodzajów stereotypów: etnicznych, narodowych, klas zawodowych czy grup społecznych.

10

Komizm w poezji dla dzieci. Jego rola i wartość edukacyjna

51%

Kuszak K.

Problemy Wczesnej Edukacji

|

2017

|

vol. 13

|

issue 1(36)

65-74

EN

The article tackles the subject of comedy in children’s literature. The author begins her reflections with a clarification of the ideas that form the focus of her narration: comedy, humour, and word play, referring to selected works on the subject. Next, adopting her chosen typology of creating comedy in children’s literature, she presents selected examples of literary works which employ the aforementioned linguistic tools to achieve a comedic effect. Contemporary authors’ works are used to illustrate the thesis. The article closes with reflections on the educational role of comedy in children’s literature.

11

Wybrane typy gier słowotwórczych w tekstach Kabaretu Moralnego Niepokoju

51%

Jurczyńska M.

Roczniki Humanistyczne

|

2014

|

vol. 62

|

issue 6: Językoznawstwo

123-135

PL

Artykuł stanowi próbę ukazania słowotwórczych gier językowych w tekście kabaretowym. Analizie został poddany materiał wyekscerpowany ze skeczy Kabaretu Moralnego Niepokoju. Przedstawiono klasyfikację mechanizmów słowotwórczych, które mogą przyczyniać się do powstania efektu komicznego, przy czym skupiono się na omówieniu rzadziej podejmowanych w literaturze przedmiotu zjawisk, tzn.: grupowaniu i nagromadzeniu struktur reprezentujących ten sam model słowotwórczy lub leksemów tworzących rodzinę słowotwórczą, uwypukleniu struktury słowotwórczej, reinterpretacji etymologicznej, grach z wykorzystaniem skrótowców, metasłowotwórstwie. Pominięto opis neologizmów i kontaminacji. Przeprowadzona analiza pokazała, jak wieloma środkami słowotwórczymi dysponują twórcy kabaretu oraz jak różne funkcje mogą one pełnić. Służą one przede wszystkim osiągnięciu komizmu, ale także uzyskaniu efektów stylizacyjnych czy nadaniu tekstowi ekspresji

EN

This paper attempts to explore word formation games in a cabaret text. The material under analysis was extracted from the sketches developed by Kabaret Moralnego Niepokoju [A Moral Anxiety Cabaret]. The article presents a classification of these word formation mechanisms that can be used to produce a comic effect. The main emphasis is put on these mechanisms that are relatively rare in other analyses in the literature of the subject. These mechanisms include the following: grouping and accumulating of structures representing the same word formation pattern or lexemes belonging to one word formation family, emphatic use of a word formation structure, etymological reinterpretation, word play with the use of abbreviations and meta-word formation techniques. Neologisms and contaminations were excluded from the scope of the analysis. The analysis of the data at hand revealed the richness of word formation strategies that the cabaret group members employ in their texts and the diversity of functions these strategies can realize. The major function used by the cabaret members is comical, yet they also reach for stylization and enhanced expressiveness of their texts.

12

Między karykaturą a ironią w wybranych obrazach Quentina Metsysa

51%

Strug A.

Roczniki Humanistyczne

|

2013

|

vol. 61

|

issue 4: Historia Sztuki

81-102

EN

For centuries the face has been considered an important part of the human body. Since ancient times until the present day a close connection with a man's inner (spiritual, psychological) properties has been ascribed to his face. The individual character of a person that finds its reflection in his/her physiognomy is a domain of interest of the portrait as a separate genre in art. The meanings that have been ascribed to the face have to a certain degree determined the ways it has been presented in European visual arts. The image of an ugly face has become one of the variants of presentation of this part of the body. Ugliness of the human face may have various forms. We know of presentations of deformed physiognomies, which resulted from experiencing strong emotions, as well as of images of evil figures to whom ugliness is ascribed as a feature resulting from the moral appraisal. One of the kinds of portrait compositions using deformed shapes of the face is caricature. It aims at ridiculing the presented person by deforming and magnifying its chosen features. Ugliness is in a way connected with humor. This connection can be seen, among others, in caricature that arouses amusement. Among the presentations that provoke laughter several varieties of humor may be distinguished. One of its kinds is irony. The main motif of the present paper is searching for this kind of humor, in which the element of criticism and of ridiculing another person can be seen. Two Quentin Metsys’s paintings were analyzed: „Ecce homo” from the Palazzo Ducale in Venice and „A Grotesque Old Woman” from the National Museum in London. Some traits of irony that are suggested in these works are an inspiration for further studies in this field.

13

Kарикатура: объект, его чувственное восприятие и художественное воплощение (на материале романа Ивана Гончарова Обрыв)

51%

Łoskutnikowa M.

Slavica Wratislaviensia

|

2014

|

vol. 158

93 - 101

EN

The article shows the understanding by Ivan Goncharov of caricature in literature. In his novel The Precipice the writer created two images, directly marking them as caricatures. The comic effect in creation of images of Polina Kritsky and Akim Openkin is formed by means of using several tools of embodying: the portrait details of static and dynamic character, the speech characteristic and the estimations of the heroine (hero) by the storyteller and other characters. The caricature features are attached to comic effect by consecutive exaggeration of the features peculiar to certain type of a person.

14

Mechanizmy komizmu we francuskich dowcipach

51%

Lipińska M.

Rozprawy Komisji Językowej ŁTN

|

2014

|

vol. LX (60)

183-202

PL

Określeniu statusu dowcipów dialogowych jako wypowiedzi cytowanych oraz spojrzenie na tekst komiczny z perspektywy teorii tekstu umożliwiły wskazanie pewnych właściwości wypowiedzi komicznych i ich miejsca wśród innych form językowych. Dowcip dialogowy zdefiniowano jako bachtinowski genre mowy i przedstawiono z punktu widzenia danych aktów komunikacji językowej. Te ostatnie zbadano zarówno jako wypowiedzi dialogowe, jak i formy cytowane, rozważane jako całości. Stwierdzono nacechowanie wszystkich funkcji mowy z punktu widzenia komizmu badanych dowcipów. Scharakteryzowano nadawców i odbiorców, kod, przekaz, kontakt i kontekst w dwóch powyższych płaszczyznach. Przyjęcie podwójnej optyki badawczej okazało się konieczne także w opisie mechanizmów komizmu wykorzystującym podstawowy aparat pojęciowy pragmatyki językoznawczej. Wewnątrz dialogów wyróżniono: konkretne rodzaje implikacji lub presupozycji konwersacyjnych, kontrast implikacji, przeciwstawienie implikacji i presupozycji (konwersacyjnych lub konwencjonalnych), opozycję presupozycji, hiperbolizację presupozycji oraz kontrast implikacji lub presupozycji z sensem wypowiedzi. Wskazano również rodzaje naruszanych maksym konwersacyjnych w poszczególnych wypowiedziach dialogowych i w dowcipach jako formach cytowanych. Wykorzystywane są wszystkie maksymy, nie zawsze naraz w jednym dialogu, choć bywają i takie przykłady. Najczęściej nie respektuje się maksymy sposobu i ilości.

EN

Determining dialogic jokes as quoted statements as well as looking at a comic text from the text theory perspective made it possible to point out certain features of humoristic statements and establish their position among other linguistic forms. A dialogic joke has been defined as Bakhtin’s speech genre and has been described from the point of view of given communicative speech acts. The latter have been analyzed as dialogic statements and quoted forms seen as wholes. From the point of view of the comic aspect of analyzed jokes all speech functions have been found marked. Senders, recipients, code, message, contact and context on the two above mentioned planes have been determined. Adopting a double research perspective turned out to be also necessary in describing mechanisms of humour using an essential term apparatus of pragmalinguistics. Concrete implication types or conversational presuppositions, implication contrast, implication and presupposition juxtaposition (both conventional and conversational), presupposition opposition, presupposition hyperbole, as well as implication or presupposition contrast with utterance meaning all have been found in dialogues. What has also been found were types of breaching conversational maxims in individual dialogic statements as well as in jokes treated as quoted statements. All maxims are used, though not all of them in each dialogue and every time, yet such examples can also be fund. The maxims that are breached most frequently are the Maxim of Manner and the Maxim of Quantity.

15

Międzykulturowy intersemiotyczny transfer komizmu powieść Ericha Kastnera «35 maja albo Jak Konrad pojechał konno do mórz południowych» w opracowaniu graficznym Bohdana Butenki.

50%

FRUŻYŃSKA J.

Transfer. Reception studies

|

2018

|

vol. 3

EN

The subject of the presented paper is the analysis of the graphic design of the novel The 35th of May or Conrad’s Ride to the South Seas by Erich Kästner, edited by Nasza Księgarnia publishing house in the period 1957-2008. The Polish edition of the book, illustrated by an eminent representative of the Polish School of illustration, Bohdan Butenko, has the features of a picture book. It is characterized by the versatility of the project, including typography and book “architecture". The graphic layout of the book, examined as a form of intersemiotic translation, is analyzed in terms of humor, which is present in both the literary text and illustrations in several typical figures: caricature, carnivalesque "world upside down", subtle parody and satire.

DE

Zusammenfassung Ziel des Artikels ist die Analyse des Grafikdesigns von Erich Kästners Kinderroman Der 35. Mai oder Konrad reitet in die Südsee in den Ausgaben des Verlages „Nasza Księgarnia“ von 1957-2008. Die polnische Ausgabe, illustriert von Bohdan Butenko, einem herausragenden Vertreter der polnischen Illustrationsschule, hat Eigenschaften eines Bilderbuches und zeichnet sich durch Vielseitigkeit des Designs aus, mit typographischen und bucharchitektonischen Elementen. Analysiert wird das als Intermedialitätsform betrachtete Grafik-Layout des Buches im Hinblick auf dessen Zusammenhang mit dem für Kästners Schaffen bezeichnenden Humor, der sowohl im literarischen Text als auch in den Illustrationen auf mehrere typische Arten vorhanden ist, wie z. B. in Karikaturporträts, der Karnavalsabbildung „der Verkehrten Welt“ oder dezenter Ironie und Satire.

PL

Tematem artykułu jest analiza szaty graficznej powieści Ericha Kästnera 35 maja albo Jak Konrad pojechał konno do mórz południowych w wydaniach Naszej Księgarni z lat 1957–2008. Polska edycja utworu, zilustrowana przez wybitnego przedstawiciela Polskiej Szkoły Ilustracji, Bohdana Butenkę, ma cechy książki obrazkowej i odznacza się wszechstronnością opracowania, obejmującego typografię i przestrzenną „architekturę” książki. Szata graficzna książki, traktowana jak forma przekładu intersemiotycznego, jest analizowana pod kątem związków z charakterystycznym dla twórczości Kästnera komizmem, który jest obecny zarówno w tekście literackim, jak i w ilustracjach w kilku typowych postaciach: portretu-karykatury, karnawałowego obrazu „świata na opak”, subtelnej parodii i satyry.

16

Komizm, ideologia i polityka w serialu Towarzysz Detektyw

41%

\WINCZEWSKI D.

Studia Krytyczne/ Critical Studies

|

2017

|

issue 5

63-82

PL

Celem artykułu była próba rozwikłania kontrowersji interpretacyjnych wokół jednej z najbardziej oryginalnych telewizyjnych produkcji rozrywkowych ostatnich lat jaką był Towarzysz Detektyw. Produkcję tą można określić mianem pastiszu amerykańskich kumpelskich filmów policyjnych. Jego fabuła odnosi się do realiów socjalistycznej Rumunii lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku i w prześmiewczy sposób opowiada o walce lokalnych milicjantów z amerykańskim zagrożeniem. Staraliśmy się udowodnić, że serial nie tyle szydzi z realiów tamtego ustroju, co w dużej mierze stanowi satyrę na propagandowe kino amerykańskie tamtych czasów. Choć humor w nim zawarty wydaje się prostacki i absurdalny, to mimo, czy wręcz dzięki temu posiada dialektyczną naturę, w której kpiny uderzają zarówno w ustrój kapitalistyczny i socjalistyczny. Ponadto staramy się rozwikłać kontrowersje związane z polityczną wymową serialu. Naszym zdaniem jego niejednoznaczność wynika z zastosowania strategii artystycznej bardzo zbliżonej do postmodernistycznej strategii artystycznej określanej mianem retrogardy.

EN

The aim of the article was to attempt to unravel the controversy of interpretation around the most original television productions of recent years, which was the Comrade Detective. This production can be described as a pastiche of American buddy police films. His story relates to the realities of socialist Romania in the eighties of the last century and in a mocking way tells about the fight of local militiamen with the American threat. We tried to prove that the show does not so much mock the realities of that socialist system, because is largely a satire on american propaganda cinema of cold war time. Although the humor contained in it seems crude and absurd, it still has a dialectic nature, in which mockery strikes both the capitalist and socialist system. In addition, we are trying to unravel the controversy associated with the political sayings of the series. In our opinion, its ambiguity results from the application of an artistic strategy very similar to the postmodernist artistic strategy referred to as retro-avant-guard.

17

Uwagi o komizmie językowym w listach Cypriana Norwida

41%

Korpysz T.

Studia Norwidiana

|

2014

|

vol. 32

83-98

EN

Humor, especially linguistic humor present in Norwid’s numerous texts, has not yet been the subject of meticulous study in the works on Norwid. What is more, in many studies it is emphasized that the categories of humor and comedy are almost absent from Norwid’s works. However, reading the poet’s writings with special attention paid to these two categories, reveals Norwid’s new image, as in many texts written throughout his life he expressed his undoubted sense of humor many times and in various ways. Also in his letters numerous examples may be found of the humorous side of people joined with situational and linguistic humor. His linguistic humor uses a lot of various mechanisms; in the poet’s letters inflectional, lexical (humorous neologisms, the use of polysemy, homonymy and paronomasia), phraseological and stylistic (based mainly on contrast and concentration) humor may be found. It should also be added that Norwid’s humor not only has the ludic, but cognitive and axiological character as well.

18

Wykorzystanie humoru w socjoterapii

41%

Skibicka-Piechna A., Wolińska M.

Społeczeństwo. Edukacja. Język

|

2016

|

vol. 4

189 - 197

EN

The article deals with the presence of humor in the educational and therapeutic work. The authors discuss the benefits of humor operating, considering a sense of humor as an important competence of an effective sociotherapist. Being aware of the fact that humor is one of the fundamental principles for building positive social relationships, the authors refer to the limits of its use or even negative connotations. Humor is treated as a skill which requires constant practice

PL

Artykuł rozwija temat obecności humoru w pracy wychowawczej i terapeutycznej. Autorki omawiają korzyści wynikające z operowania humorem, rozpatrując poczucie humoru jako ważną kompetencję skutecznego socjoterapeuty. Świadome tego, że humor jest jedną z fundamentalnych zasad budowania pozytywnych relacji społecznych, wspominają także o granicach jego stosowania czy wręcz negatywnych konotacjach. Humor traktowany jest jako sprawność wymagająca nieustannej praktyki

19

Oświeceni o śmieszności (komizmie) i śmiechu. W perspektywie retorycznej, moralnej, estetycznej

41%

Dąbrowski R.

Pamiętnik Literacki

|

2021

|

vol. 112

|

issue 2

7-21

PL

Celem artykułu jest przedstawienie i skomentowanie istotniejszych koncepcji dotyczących śmieszności (komizmu) i śmiechu formułowanych w polskim oświeceniu. W pewnym stopniu zostały też uwzględnione opinie na ten temat wypowiadane wówczas za granicą, a znane i cytowane w Polsce. Przedmiotem uwagi są refleksje odwołujące się głównie do literatury, a dotyczące sposobu rozumienia komizmu, możliwości i potrzeby jego podziału, również poświęcone funkcji śmiechu i akcentujące potrzebę rozumowej kontroli nad nim. Przywołano m.in. wypowiedzi takich autorów, jak Michał Dudziński, Franciszek Bohomolec, Ignacy Krasicki, Adam Kazimierz Czartoryski, Euzebiusz Słowacki, Józef Franciszek Królikowski. Pokazane zostało przesuwanie punktu ciężkości w ujmowaniu tego zjawiska – z płaszczyzny retorycznej i moralnej na estetyczną – także coraz wyraźniejsze włączanie kategorii komizmu do refleksji nad walorami estetycznymi literatury.

EN

The purpose of the paper is to present and comment on most vital concepts of ridiculousness (the comical) and laughter formulated in the period of the Polish Enlightenment. To some extent it also concerns opinions on this issue produced at that time abroad but known and quoted in Poland. Consideration is focused on the reflections that refer mainly to literature and deal with the mode the comical is understood, the possibilities and need of dividing it, also to those devoted to the function of laughter and accentuating the necessity of reasonable control over it. Ideas by, e.g. Michał Dudziński, Franciszek Bohomolec, Ignacy Krasicki, Adam Kazimierz Czartoryski, Euzebiusz Słowacki, Józef Franciszek Królikowski are recalled. The article shows the shift of attention in capturing the problem from the rhetoric and moral level to aesthetic one, and the continually more distinct process of including the category of the comical into the reflection over the aesthetic values of literature.

20

Udany schemat teorii komizmu

41%

Tokarczyk R. A.

ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich

|

2014

|

issue 14

201-209

RU

Автор статьи рассматривает книжку проф. Богдана Дземидока «Комизм». Он обращает внимание на философскую и научную компетенцию профессора, а также на литературные заслуги самой книги. Он подчеркивает, что философ объединил в ней исключительное историческое знание с высоким уровнем теоретических размышлений о комизме и тонким анализом. Эти заслуги автор связывает со свойственным профессору Дземидоку личным чувством иронии и автоиронии. Представленная книга выдающаяся и обогащающая не только польскую, но и европейскую литературу предмета.

EN

The author of the article discusses prof. Bohdan Dziemidok’s book titled ‘Comedy’. He indicates professor’s philosophical and scientific competences, as well as the advantages of literary and cognitive work itself. He stresses that the philosopher combines the unique historical knowledge with high level of theoretical considerations on the comedy and subtle analysis. These advantages the author combines with the inherent prof. B. Dziemidok’s personal sense of irony and self-irony. This work is presented as outstanding, significantly enriching not only Polish but also European literature.

Refine search results

O góralskim humorze

Glottodydaktyka dzieckiem podszyta

W żartach, ale na serio – odwołania do polskiej rzeczywistości politycznej w toponimii fikcyjnego kraju San Escobar

Czy satyra jest formą komizmu?

Jak pan Rajewicz do Piotrkowa jechał, czyli o wierszu z rękopisu Działyńskich uwag kilka

Zdrajcy metalu? – fenomen muzyczny i medialny zespołu Nocny Kochanek

Poeta „w błazeńskiej czapce na głowie”. Śmieszność (u) Różewicza

Negocjowanie znaczeń w tekstach kabaretowych a glottodydaktyka

Stereotypy w dowcipach macedońskich

Komizm w poezji dla dzieci. Jego rola i wartość edukacyjna

Wybrane typy gier słowotwórczych w tekstach Kabaretu Moralnego Niepokoju

Między karykaturą a ironią w wybranych obrazach Quentina Metsysa

Kарикатура: объект, его чувственное восприятие и художественное воплощение (на материале романа Ивана Гончарова Обрыв)

Mechanizmy komizmu we francuskich dowcipach

Międzykulturowy intersemiotyczny transfer komizmu powieść Ericha Kastnera «35 maja albo Jak Konrad pojechał konno do mórz południowych» w opracowaniu graficznym Bohdana Butenki.

Komizm, ideologia i polityka w serialu Towarzysz Detektyw

Uwagi o komizmie językowym w listach Cypriana Norwida

Wykorzystanie humoru w socjoterapii

Oświeceni o śmieszności (komizmie) i śmiechu. W perspektywie retorycznej, moralnej, estetycznej

Udany schemat teorii komizmu