Search results

1

Parafrazy jako forma intertekstualności w nazwach osiągnięć wybranych gier wideo

100%

Kochańska A.

Śląskie Studia Polonistyczne

|

2017

|

vol. 9

|

issue 1

123-134

EN

The article explores Polish names of chosen video games achievements (e.g. Diablo 3 series, Starcraft 2 and Goat Simulator) paying special attention to paraphrases (modified references to other cultural texts). The analysis indicates that intertextual modifications of achievements are most often created by substitution of one word comparing to the prototext. The references are made to Polish and foreign cultures but the most frequent references are to mass/ popular culture. Humorous and surprising paraphrases in names strengthen the emersive character of achievement systems.

2

Ключевые имена времени в публицистическом стиле

83%

ЦОНЕВА Л.

Stylistyka

|

2007

|

vol. 16

423-441

RU

The paper diccusses key proper names in modem Russian - names of personalities that are at the focus of publikę attention. They, like key words in generał, have theer oron spe- cific features, e. g. high frequency and use in titles of joumalistic discourse. Special attention is paid on the use of key proper names in different language games conditioned by theirlinguistic and extralinguistic associative potential.

3

La paraphrase comme lieu d’observation et de pratique de la dimension subjective et intersubjective du lexique et du discours

82%

Lebas-Fraczak L.

Studia Romanica Posnaniensia

|

2012

|

vol. 44

|

issue 2

147-160

EN

In the context of complete meaningful linguistic activities such as writing summaries, the paraphrase prompts reflection on the interaction between words, meaning and discourse, and thus helps develop the lexical component of discourse competence. Paraphrasing exercises are useful for both native and foreign language practice, especially for future translators, and lend students greater awareness of the shades of meaning distinguishing synonymic expressions in given contexts. We show that variations in meaning due to the use of synonyms and morpho-syntactical reformulations may be analyzed in terms of point of view and focalization, thereby taking into account the subjective and intersubjective dimensions of lexicon and discourse.

4

Operowanie językiem w poszukiwaniu sensu oryginału

82%

Tanuszewska L.

Poznańskie Spotkania Językoznawcze

|

2015

|

issue 29

EN

This article is about the translation as a process which changes the way of thinking in the other language, the one in which we translate. In order to make that text understandable for readers, the translator needs to make some changes in the original text, i.e. to manipulate with the language, so that the translation will transfer the same meaning and sense of the original one. Paraphrase is one of the strategies that is presented in this work.

5

Proper Name as an Object of Paraphrase and the Basis of Its Modelling (As Based on Modern Publicist Texts)

71%

Janczura D.

Slavia Orientalis

|

2020

|

vol. LXIX

|

issue 2

6

Metafilozofia i filozofia (analityczna)

71%

Woleński J.

Człowiek i Społeczeństwo

|

2022

|

vol. 53

49-64

EN

This paper concerns metaphilosophy and its role in philosophy, particularly in analytic movement. In Introduction the genesis of the term „metaphilosophy” is described and function of metaphilosophical considerations – is it also argued that metaphilosophy is a part of philosophy. The relation of philosophy to science is considered as one the most important metaphilosophical problems. Since the author represents an analytic approach to philosophy, he devotes a separate section to general aspect of metaphilosophy in the context of analytic movement in contemporary philosophy. The method of paraphrases, illustrated by several examples, is proposed as a tool of philosophical analysis.

7

Dlaczego w poezji późnego średniowiecza funkcjonują tylko dwa wersety Modlitwy Pańskiej?

71%

Masłej D.

Slavia Occidentalis

|

2015

|

issue 72/1

141-151

PL

The goal of this article is to provide an answer why late-Medieval poetry offers only two verses of the Lord’s Prayer. An analysis of the existing literature leads to a conclusion that only two requests exist, transformed in different ways: “forgive us our trespasses” and “but deliver us from evil”. The author of the article views this phenomenon in a broader context of the late medieval culture and explains the phenomenon by referring to the existing knowledge of the process of Christianisation in medieval Poland. An analysis of late medieval poetry with respect to the position of the Lord’s Prayer results in methodological conclusions (it is difficult to evaluate the nature of a specific fragment in a text due to the non-existent canonical version of the prayer) and conclusions about the language and the culture (the then religiosity). The absorption of the Lord’s Prayer is evident only in relation with fear and the broadly-defined superstitions as resulting from the intertwining Catholic and pagan beliefs. Their influence is reflected in late medieval literature where specific prayerrelated phrases were taken over. Quite possibly, this procedure was involuntary and unintentional. While the phrases lost their strictly prayer character, they managed to retain their magical function of such importance to praying.

8

Uwagi o polskiej liryce psalmicznej drugiej połowy wieku XVI

71%

Hanusiewicz-Lavallee M.

Pamiętnik Literacki

|

2020

|

vol. 111

|

issue 2

133-152

PL

Artykuł przedstawia refleksję na temat kształtowania się w polskiej poezji renesansowej drugiej połowy wieku XVI oryginalnej liryki psalmicznej. Autorka ukazuje jej odmienność od fenomenu psalmów metrycznych, służących katechezie, mnemonice i umacnianiu jedności kongregacji, charakterystycznych zaś dla twórców protestanckich. Liryka psalmiczna, w proponowanym tu rozumieniu, nie jest przekładem psalmów, lecz raczej przekodowuje i aktualizuje w idiomie rodzimej tradycji ich model, a także na różnych poziomach związków intertekstualnych do niego nawiązuje. Słowo psalmiczne podlega w niej rekonfiguracji, by stać się budulcem oryginalnego monologu lirycznego, zindywidualizowanego albo też zaadaptowanego do określonej sytuacji (np. historycznej lub osobistej), lecz ani kompozycja, ani treść konkretnego psalmu starotestamentalnego nie determinują już struktury utworu. Wyrastając po części z doświadczeń parafrazy, liryka psalmiczna nie jest z nią tożsama, a czynniki stymulujące jej kształtowanie się w poezji staropolskiej to horacjanizm (twórczość Jana Kochanowskiego i Mikołaja Sępa Szarzyńskiego) oraz petrarkizm duchowny (liryka Sebastiana Grabowieckiego).

EN

The article provides a reflection about the shaping of original psalm lyric poetry in the Polish Renaissance poetry of the second half of the 16th century. The author shows its distinctness in contrast to the phenomenon of metrical psalms that served religious instructions, mnemonics, strengthening the congregation unity, all characteristic to Protestant authors. Psalm lyric poetry, in the understanding suggested here, is not a translation of psalm, but rather transcoding and updating its model in the idiom of mother tradition. Also, it refers to this model on the various levels of intertextual relations. The psalmic word in the poetry in question is subject to reconfiguration in order to become a building material of an original lyrical monologue being either individualised or adapted to a given situation (e.g. historical or private), though neither composition nor the content of Old Testament Psalm determines the structure of the piece. Growing, in part, from the experience of the paraphrase, psalm lyric poetry is not identical with it, and the factors stimulating its shaping in Old Polish poetry are Horatianism (Jan Kochanowski’s and Mikołaj Sęp Szarzyński’s oeuvre) as well as spiritual Petrarchism (Sebastian Grabowiecki’s lyric poetry).

9

Uwagi krytyczne o Kazimierza Ajdukiewicza semantycznej krytyce idealizmu subiektywnego

71%

Chlastawa D.

Analiza i Egzystencja. Czasopismo Filozoficzne

|

2012

|

issue nr 20

15-36

EN

The paper contains objections to Kazimierz Ajdukiewicz’s semantic argumentagainst subjective idealism of George Berkeley, formulated in Ajdukiewicz’s articleEpistemology and Semiotics. It is argued that this argument is question-begging,as it presupposes a realistic conception of intentionality. It is analyzed whetherAjdukiewicz’s argument against idealism fromOn the Notion of Existencecould beused to support the former reasoning, and I argue that it could not. I also evaluateRoman Suszko’s modification of Ajdukiewicz argument and show that this modifi-cation is superficial, as it lays on the very same question-begging assumption thatAjdukiewicz made. In the conclusion I attempt a general defense of Ajdukiewicz’sphilosophical method, regardless of its misapplications.

10

Modèles sémantico-syntaxiques des prédicats dans la conception de la grammaire à base sémantique de Stanisław Karolak - quelques problèmes et solutions

71%

Śmigielska B.

Neophilologica

|

2021

|

vol. 33

1-20

EN

The author examines semantic-syntactic models of predicates according to Stanislaw Karolak’s conception of semantic-based grammar. From the list of first-order bivalent predicates provided by S. Karolak, the author analyses some of them from the point of view of the number and quality of the implied argument positions. During the analysis it often turns out that more than one model refers to one form of predicate (one signifiant). This phenomenon is due to the polysemous nature of words in natural language and, therefore, to the ambiguity of uses of predicates in different contexts (more than one signifié). In order to determine the number and type of arguments semantically implied by a given predicate, the author applies the test of negation, contraposition, and paraphrase leading to a semantic decomposition and emphasises the role of the metaphor and metonymy in their interpretation.

11

Analiza porównawcza derywatów francuskich i polskich jako test uniwersalności techniki słowotwórczej

67%

Fijałkowska W.

Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia

|

2018

|

vol. 36

|

issue 1

EN

The word-formation technique to be tested is the derivation of verbs by exchange of prefixes, discovered and defined in 2006 by Joanna Stankiewicz, developed in 2006 and 2009 by Michał Wiśnicki for Polish, and in 2010 by Wanda Fijałkowska for French. In each language different prefixal pairs are used. The semantic motivation becomes obvious if we resort to w rd-formation paraphrases (as defined by Jadwiga Puzynina). A correctly formulated paraphrase of a derived word has to contain on the surface the original prefix – that of the base. This kind of paraphrases is not employed by French morphologists, but is applicable to studies on the French language. Logically, the activity named by the derived verb cannot occur before the activity named by its base is terminated: we cannot unscrew something that is not screwed, or extend a building that is not built yet. Otherwise, we cannot explain that the prefixes in such verbs as débrigader, recharger, surgeler, odrysować, oddzwonić, nabroić are unique and not simply added one to another. In spite of the differences between Polish and French accomplished verbs, common and productive patterns appear – for example, in both languages annulative, transformative, directional and effective verbs are created. The analyses that we have carried out are the first step towards proving the universality of this word-formation technique.

FR

La technique de construction de mots que nous nous proposons d’étudier est une dérivation de verbes qui se fait par échange de préfixes. Elle fut découverte et décrite en 2006 par Joanna Stankiewicz, sa théorie fut développée en 2009 par Michał Wiśnicki pour le polonais et en 2010 par Wanda Fijałkowska pour le français. Les deux langues utilisent différentes paires de préfixes, p.ex. en français – embrigader – débrigader, décharger – recharger, congeler – surgeler, exploser - imploser et en polonais – narysować – odrysować, ugotować – nagotować, zadzwonić – oddzwonić, zbudować – dobudować, zbroić – nabroić. La motivation sémantique des verbes cités comme seconds dans chaque paire devient évidente si nous nous servons de la paraphrase (selon la définition de Jadwiga Puzynina). La paraphrase correcte d’un dérivé doit contenir la base avec son préfixe. Ce type de paraphrase n’est pas utilisé par les chercheurs qui étudient le français ; or, elle peut très bien servir à décrire la dérivation dans cette langue. Du point de vue logique, l’action décrite par le verbe dérivé ne peut avoir lieu avant celle qu’exprime le verbe de base : on ne peut odkręcić (dévisser) qch. qui n’est pas przykręcone (vissé), ni rozbudować (étendre) un bâtiment qui n’a pas encore été zbudowany (construit). Sinon, on ne pourrait expliquer pourquoi les préfixes des verbes comme débrigader, recharger, surgeler, odrysować, oddzwonić, nabroić sont spécifiques et ne furent pas simplement ajoutés aux verbes non munis d’un autre préfixe. Parmi les verbes accomplis polonais et français, on trouve des modèles productifs qui leur sont communs, p.ex. les deux langues forment des dérivés annulatifs (skręcić – rozkręcić, emballer – déballer), transformatifs (zbudować – przebudować, encoder – transcoder), de changement de direction (dobudować – nadbudować, exploser – imploser) et effectifs (umyć – domyć, congeler – surgeler). Les analyses menées ici constituent un premier pas pour prouver que cette technique de construction de mots a un caractère universel.

PL

Technika słowotwórcza, którą zbadano, to derywacja czasowników, dokonująca się przez wymianę prefiksów. Została ona odkryta i zdefiniowana w 2006 roku przez Joannę Stankiewicz, jej teoria została rozwinięta w 2006 i 2009 roku przez Michała Wiśnickiego dla języka polskiego oraz w 2010 roku przez Wandę Fijałkowską dla języka francuskiego. W obu językach używane są różne pary przedrostków. Motywacja semantyczna drugich członów tych par werbalnych staje się oczywista, jeśli posłużymy się parafrazą słowotwórczą (wg definicji Jadwigi Puzyniny). Poprawnie sformułowana parafraza derywatu powinna zawierać prefiks podstawy. Ten rodzaj parafraz nie bywa stosowany przez morfologów badających język francuski, lecz może znaleźć zastosowanie w studiach nad tym językiem. Z punktu widzenia logicznego czynność określona czasownikiem pochodnym nie może wydarzyć się wcześniej, niż zakończy się czynność wyrażona czasownikiem bazowym: nie można odkręcić czegoś, co nie jest przykręcone, ani rozbudować budynku, który nie został jeszcze zbudowany. W przeciwnym razie nie można wytłumaczyć, że przedrostki w takich czasownikach, jak: débrigader, recharger, surgeler, odrysować, oddzwonić, nabroić są specyficzne, i nie zostały po prostu dodane do podstaw bezprefiksalnych. Pomimo różnic między polskimi i francuskimi czasownikami dokonanymi pojawiają się wspólne dla nich produktywne wzorce, np. tworzone są derywaty anulatywne, transformatywne, kierunkowe i efektywne. Przeprowadzone analizy stanowią pierwszy krok w stronę dowodu, że opisywana technika słowotwórcza jest uniwersalna.

12

Il nome proprio nella struttura del sintagma nominale

67%

Pronińska A.

Studia Romanica Posnaniensia

|

2013

|

vol. 40

|

issue 3

65-79

EN

The aim of this paper is to analyse Italian nominal groups containing proper nouns. The article discusses two syntagma types with elliptical structure as well as analogical structures where the common and proper nouns are joined by the preposition “di”. The classification and analysis of nominal groups have been carried out on the basis of the function of the proper noun in the syntagma. Two groups of syntagmas have been distinguished: one with the proper noun functioning as a superordinate constituent and one with the proper noun functioning as a modifier. In the former type (where the proper noun is a superordinate constituent), the common noun functions as a descriptive or restrictive appositive. The syntagmas, where the proper noun functions as a modifier, are of particularly diverse character. In such cases, the possibility to paraphrase them by means of the analysed structures constitutes an additional criterion. Consequently, three syntagma types have been distinguished as represented by the following examples: il progetto Leonardo (which does not allow for an alternative synonymous version, *il progetto di Leonardo), il governo Monti (where the prepositional structure il governo di Monti may be used interchangeably) and un quadro di Rubens (which does not allow for an alternative synonymous version with the ellipsis of the preposition “di” *un quadro Rubens).

13

Dickens, Drood i domysły

60%

Budrewicz A.

Napis. Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej

|

2016

|

vol. 22: Warunkiem trwałości jest przemiana. Parafrazy, kontynuacje i aluzje literackie

106-129

EN

The article discusses a wide range of adaptations and paraphrases of an unfinished novel by Charles Dickens entitled "The Mystery of Edwin Drood" (1870). These 'variations' can be divided into continuations of the plot of the novel, as well as scholars’ and readers’ investigations into the mysterious disappearance of the eponymous character. These “solutions” started to appear right after Dickens’s sudden death, and they have been published ever since. The article offers a chronological presentation and the discussion of the texts which refer to "The Mystery of Edwin Drood". Some of the theatrical and film adaptations are mentioned. Polish reception of the novel is also given some attention, although the main focus for the author is the way "The Mystery of Edwin Drood" has been appropriated and adapted, and the extent to which it challenged readers’ responses to the novel.

14

Intertextual Masks of Joseph Conrad’s Reminiscences

60%

Adamowicz-Pośpiech A.

Annales Neophilologiarum

|

2011

|

issue 5

75-89

EN

The article analyses Joseph Conrad’s reminiscences from the perspective of intertextuality. The author argues that Conrad, in order to write about his biography, employed a number of intertextual masks – an intertextual filter. Enlarging on the events from his past life, he employed various literary conventions, eg. parody, travesty, quotation or paraphrase.

PL

W artykule są analizowane wspomnienia Josepha Conrada A Personal Record z perspektywy intertekstualności. Autorka stawia tezę, że Conrad potrzebował swoistego „filtra intertekstualnego”, „intertekstualnej maski”, aby pisać o swojej biografii. Przedstawiając wydarzenia z własnego życia, zastosował różne konwencje literackie, m.in. parodię, trawestację, cytat i parafrazę.

15

Z „Ojcze nasz” przez wieki poezji rosyjskiej

60%

Prus K., Uniwersytet Rzeszowski K. F. R.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica

|

2015

|

vol. 08

PL

Podstawowa modlitwa chrześcijan – "Ojcze nasz" – ze względu na intencje teologiczne i bytowe była często parafrazowana w poezji rosyjskiej. Już twórcy klasycyzmu (A. Sumarokow, P. Goleniszczew- Kutuzow) w miarę wiernie oddają jej zawartość, zachowują prostotę i bezpośredniość przekazu. W okresie romantyzmu Oratio Dominica w parafrazach wzbogaca się o elementy emocjonalne (A. Puszkin), przekazuje podniosłość uczuć religijnych (A. Fet), otrzymuje doksologię (D. Oznobiszyn), znacznie rozszerza objętość tekstową (W. Küchelbecker), wyraźnie odbiega od zawartości obrazowej autentyku (J. Połonski). Twórcy modernizmu interpretują modlitwę, eksponują jej poszczególne prośby (K. Fofanow, O. Czumina), znacznie zmieniają jej kształt poetycki i objętość tekstową (A. Korynfski). Autorzy najmłodsi bardzo swobodnie traktują jej zawartość, czynią z kultowej modlitwy błaganie indywidualne.

EN

Christians’ main prayer, ‘Our Father,’ has often been paraphrased in Russian poetry because of its theological and existential intentions. As early as in the Classicism such writers as Sumarokov or Golenishchev-Kutuzov reproduce its content quite faithfully, preserving the simplicity and directness of the text. In the Romanticism, “Oratio Dominica” is in its paraphrases enriched by emotional elements (Pushkin), presents elevated religious feelings (Fet), contains an added doxology (Oznobishin), significantly increases in length (Küchelbecker) and begins to deviate from the original imagery (Polonsky). Modernist writers tend to interpret the poetical prayer, they underscore particular requests in it (Fofanov, Chumina) or considerably change its poetical structure and length of the text (Korinfsky). The youngest authors represent an unconstrained attitude to the content of the prayer and transform it into an individual entreaty.

16

From translation to imitation

60%

Jackson R., Tokarz W.

Przekłady Literatur Słowiańskich

|

2015

|

vol. 6

|

issue 1

13-27

EN

Translation is not only an important way to learn the art of poetry, but also provides a way to understand other cultures. However, it is mostly misunderstood: some would desire a literal translation even if the spirit of the text is lost, others a loose version even if the meaning is lost. Everything we write is already a translation in that is made of words as opposed to the original experience, and every translation is then necessarily an interpretation. Literary translation involves trying to recreate the experience of the original, and this can be done in ways ranging from actual translation to imitation.

17

Morfonologia w diagnozie i terapii logopedycznej

60%

Maciejewska A.

Logopedia

|

2023

|

vol. 52

|

issue 2

37-46

EN

Relatively rarely, either research or procedures of speech therapy address and discuss morphonology. The author accentuates the necessity to consider this commonly affiliated with alternations, deeply-set in phonetics, phonology and morphology, sub-discipline of linguistics. The phenomenon of vowel and consonant alternation is quite frequent in contemporary Polish and is challenging to learners of the language. Hence to recognise words structure elements, grammatical category they belong to and their forms functions in syntactic units requires linguistic awareness which in turn allows for understanding of this morphological phenomena. Moreover, the ability to pinpoint the semantic identity of phonemically similar units, the structure and meaning of word-forming constructions is essential. Previous research results indicate that morphological and morphonological difficulties require exercise even in the natural development of a child’s speech. In the case of various speech disorders, dyslexia, bilingualism, etc., mastering them is usually a huge problem and causes difficulties in building lexical and grammatical structure. For this reason, morphonological proficiency requires special attention from speech therapists in language programming.

PL

Problematyka morfonologii stosunkowo rzadko jest podejmowana w badaniach logopedycznych i omawiana w metodyce postępowania logopedycznego. Autorka zwraca uwagę na potrzebę uwzględniania zagadnień z obszaru tej subdyscypliny językoznawczej, która usytuowana jest między fonetyką, fonologią i morfologią, w praktyce logopedycznej. Morfonologię najczęściej utożsamia się z alternacjami i wydaje się, że jest trudna do opanowania. Zjawisko wymiany samogłosek i spółgłosek jest częste we współczesnej polszczyźnie, ale dla osób uczących się języka polskiego stanowi spore wyzwanie. Zrozumienie zjawisk morfonologicznych wymaga świadomości językowej, która pozwala na rozpoznawanie elementów budowy wyrazu, jego przynależności do określonej kategorii gramatycznej, identyfikowania funkcji form wyrazowych w jednostkach składniowych. Wymaga też rozpoznawania tożsamości semantycznej jednostek fonemicznie podobnych i rozumienia konstrukcji słowotwórczych. Dotychczasowe wyniki badań wskazują, że trudności morfologiczne i morfonologiczne wymagają ćwiczeń nawet w naturalnym rozwoju mowy dziecka. W przypadku różnych zaburzeń mowy, dysleksji, bilingwizmu itp. opanowanie ich jest z reguły ogromnym problemem i powoduje trudności w budowaniu struktury leksykalnej i gramatycznej. Z tego powodu sprawność morfonologiczna wymaga specjalnej troski logopedów w programowaniu języka.

18

Construcción del sentido y mediación traductiva: el caso de la preposición francesa chez

60%

Hernández P. C.

e-Scripta Romanica

|

2016

|

vol. 3

16-32

EN

This paper deals with the relationship between meaning construction and translation in a specific case study: the translation of the French preposition chez in Stendhal’s Le Rouge et le Noir (The Red and the Black) and six of its Spanish translations. After a brief summary of the semantic-pragmatic behavior of the preposition chez, this study examines the diverse reformulations of prendre chez + moi / lui provided by the Spanish versions. This qualitative analysis allows us to characterize the various construals of the same scene and underlines the translator’s subjectivity.

ES

Este artículo aborda la relación entre construcción del sentido y traducción en un caso específico: la traducción de la preposición francesa chez en Le Rouge et le Noir (Rojo y Negro) de Stendhal y seis de sus traducciones al español. Luego de una breve reseña del comportamiento semántico-pragmático de la preposición chez, nuestro estudio examina las diversas reformulaciones de prendre chez + moi / lui provistas por las versiones en español. Tal análisis cualitativo nos permite caracterizar las variadas construcciones de una misma escena e ilumina particularmente la subjetividad del traductor.

19

„Aby głównie utrzymać całość pojęć” – o tłumaczeniach Byrona przez Norwida

60%

Brajerska-Mazur A.

Studia Norwidiana

|

2015

|

vol. 33

131-145

EN

Although living in the period of transition in approach to translation and in spite of being a forerunner of modern Polish poetic diction, Norwid’s translation theory and practice were neither new nor precursory. He paraphrased and domesticated Byron’s texts, allowing for their reductions or/and additions to them. For him the most important thing was to render general ideas of the translated texts.

20

„Aby głównie utrzymać całość pojęć” – o tłumaczeniach Byrona przez Norwida

60%

Brajerska-Mazur A.

Studia Norwidiana

|

2015

|

vol. 33

131-145

EN

Although living in the period of transition in approach to translation and in spite of being a forerunner of modern Polish poetic diction, Norwid’s translation theory and practice were neither new nor precursory. He paraphrased and domesticated Byron’s texts, allowing for their reductions or/and additions to them. For him the most important thing was to render general ideas of the translated texts. Słowa kluczowe: Norwid, przekład, dawne i współczesne teorie przekładu, Byron, parafraza.

Refine search results

Parafrazy jako forma intertekstualności w nazwach osiągnięć wybranych gier wideo

Ключевые имена времени в публицистическом стиле

La paraphrase comme lieu d’observation et de pratique de la dimension subjective et intersubjective du lexique et du discours

Operowanie językiem w poszukiwaniu sensu oryginału

Proper Name as an Object of Paraphrase and the Basis of Its Modelling (As Based on Modern Publicist Texts)

Metafilozofia i filozofia (analityczna)

Dlaczego w poezji późnego średniowiecza funkcjonują tylko dwa wersety Modlitwy Pańskiej?

Uwagi o polskiej liryce psalmicznej drugiej połowy wieku XVI

Uwagi krytyczne o Kazimierza Ajdukiewicza semantycznej krytyce idealizmu subiektywnego

Modèles sémantico-syntaxiques des prédicats dans la conception de la grammaire à base sémantique de Stanisław Karolak - quelques problèmes et solutions

Analiza porównawcza derywatów francuskich i polskich jako test uniwersalności techniki słowotwórczej

Il nome proprio nella struttura del sintagma nominale

Dickens, Drood i domysły

Intertextual Masks of Joseph Conrad’s Reminiscences

Z „Ojcze nasz” przez wieki poezji rosyjskiej

From translation to imitation

Morfonologia w diagnozie i terapii logopedycznej

Construcción del sentido y mediación traductiva: el caso de la preposición francesa chez

„Aby głównie utrzymać całość pojęć” – o tłumaczeniach Byrona przez Norwida

„Aby głównie utrzymać całość pojęć” – o tłumaczeniach Byrona przez Norwida